Ruzz
Sunod na araw..
"Sigurado ka bang hindi niya pa pinapalitan ang code sa pinto?" bulong ng lalaking nakaitim sa tabi ko.
Nanlilisik ang mga matang nilingon ko siya. "Winter, hindi ko nga sigurado. It was a week or two at most since the last time and I'm not sure if she has already changed it."
Narinig kong nagpakawala siya ng malalim na buntong-hininga saka nagsalita muli.
"Damn. Sayang yung mini-bomb ko, hindi ko nadala."
"Gusto mong gisingin ang buong building, gago ka?" ito naman ay galing kay Kier.
My shoulders stooped low. God, why does it have to be this two? Dapat si Reeve at Ashton na lang ang sinama ko para walang ingay.
But this two are my closest. Sila ang pinakapinagkakatiwalaan ko sa lahat.
Kaso, sadyang maingay talaga.
"Time check. 13:20. X-ray vision says subject is already in bed." bulong ni Kier.
"Ay hindi namin nakikita yan, loko ka. Speak of the obvious, fool." saad ni Winter.
Nagsalubong ang kilay ko at umikot ang mga mata ko. Kung hindi lang talaga importante at sensitibo ang gagawin namin ngayon, pag-uumpugin ko ang ulo ng mga pasaway na to.
Ang kaso, wala na din namang oras para magpalit ng tauhan kaya, nagdasal na lang ako ng karagdagang pasensiya.
Itinaas ko ang dalawa kong daliri saka itinuro ang pinto ni Dee. And since, bago pa kami mapunta dito, Kier already disabled the CCTV camera para walang ebidensiya laban sa amin, we need not care about it anymore. Hindi na namin iyon binigyang pansin pa at dumiretso na sa may pinto.
"Remember, you," itinuro ko si Kier, "Stay here. Ikaw ang look-out and the driver for the get-away vehicle, and you," itinuro ko naman si Winter, "You make sure that she doesn't wake up until tomorrow morning."
"Aye, aye captain!" natatawang tugon ni Winter at ginaya pa ang saludo ni Spongebob. Pang-asar talaga ang isang to e.
Lumapit ako sa pinto saka pinindot ang dating code ni Dee.
And it opened.
Goddamnit!
I should have stressed the fact that she need to change her code when entering a new neighborhood. At isa pa, kailangan niyang magpalit ng code sa pana-panahon para hindi siya manakawan.
At kung bakit ito ang iniisip ko, gayong mas mapapadali ang trabaho namin dahil sa hindi niya pagpalit ng code ay hindi ko alam.
Siguro, nabobobo na din talaga ako.
"Slowly but surely." bulong ko sa mga anino.
Kier stayed near the door, alert and always on the look-out. Samantalang kami naman ni Winter ay naglakad papunta sa kwarto ni Dee.
Nang marating namin iyon, pinihit ko ang seradura ng pinto at nag-akmang papasok. Ngunit natigil ako bigla.
Winter looked at me questioningly before I turned to him and hold my hand.
"Asan ang panyo?" tanong ko sa kanya.
"Dude. Trabaho ko to e." maktol niya.
"Tss.. Ako lang ang pwedeng pumasok sa kwarto niya Taglamig."
Umismid siya ngunit hindi na rin nagsalita pa. Padabog na ibinigay niya sa akin ang panyo na may nakalagay pampatulog para kahit magising si Dee, hindi na siya makakagawa pa ng ingay, dahil matutulog siyang muli.
Banayad akong ngumiti.
This is fucking it! Wohoo!
Naglakad ako ng dahan-dahan patungo sa lugar na kinahihigaan niya. A little lamp was burning not far from her kaya nasisilawan ng sinag niyon ang kanyang mukha. Ang mukha na mukhang hindi payapa ang pagtulog. Nakakunot kasi ang noo niya at ang kanyang malambot na labi ay nakapinid na parang nasasaktan. O nagpipigil ng sakit.
Gusto kong ayusin ang tulog niya ngunit hindi ko alam kung pano iyon gagawin kaya sa huli, hinipo ko na lang ang mga kilay niya.
She was a light sleeper. Naalala ko pa nung magkasama kami, konting galaw ko lang, agad siyang nagigising pero ngayon, hindi ko alam kung dahil lang ba sa pagod siya sa maghapon o ano, pero hindi man lang siya gumalaw.
Tulog mantika.
Parang hindi si Dee.
Kaya ang ginawa ko, nilakasan ko na ang loob ko at hinipo na din ang kanyang pisngi, tapos ang kahabaan ng kanyang ilong, hanggang sa makarating ako sa kanyang labi. Ang kanyang malambot na mga labi.
Dito, nakita ko ng bahagyang gumalaw ang kanyang mga mata hanggang sa tuluyan na nga iyong magmulat.
She searched my face, as if identifying who I am, pero dahil bagong gising at medyo disoriented, nahirapan siyang kilalanin ang kaharap niya.
Sa huli, nagsalita din siya gamit ang kanyang medyo namamalat na boses na galing pa lang sa pagtulog. At ang sinabi niya ay sadyang nagpakulo sa dugo ko.
Ng sobra.
Ng sobra sobra.
Ng dahil sa sobrang iyon kaya gusto kong sapakin ang tao na iyon.
Bumulong siya, "Alli? Is everything okay?"
Alli kaniya? Alli, as in Allistair? As in Zed Allistair? Oh fuck him.
Gumaganito ba sa kanya si Zed? Dinadalaw sa kama, hinihipo ang mukha pati ang labi?
God! Nanginginig ang kamay ko dahil sa galit. Gusto nitong pumulupot sa leeg ng tao na binanggit ni Dee.
"Alli, why, what's wrong? Ayaw mo ba sa kwarto---?"
"I am not Alli, Deireen. I am your boyfriend, remember that." tiim bagang kong saad.
"What---"
Kaso, hindi ko na siya binigyan pa ng pagkakataong makapagsalita dahil itinakip ko na ang panyo sa kanyang bibig. Nanlalaki ang mga matang niya ng bumaling sa akin iyon at mapagtanto ang nangyayari. Iwinasiwas niya ang kanyang mga kamay sa pag-aakala na makakawala siya ngunit lalo lang siyang nanghina. Habang may mga hindi naiintindihang mga tunog ang naririnig mula sa kanyang natatakpang bibig..
"Shh.. Dee. This will only put you to sleep baby. No need to worry." pang-aalo ko. In my anger, I forgot to comfort her. Malamang na takot na takot siya ngayon.
Damn it Ruzzia. You fool.
Unti-unting nanghina ang lakas niya hanggang sa tuluyan na nga iyong bawiin sa kanya. Her eyes were glazed because she's fighting the sleeping content of the chemical pero nagawa niya pang balingan ako ng nanlilisik na mga mata.
Great. Not afraid at all.
Angry yes. Pissed, yes. And fucking glorious.
"Sleep baby. I won't hurt you I promise."
Eventually, isinara niya na din ang kanyang mga mata at bumalik sa drug-induced na pagtulog.
Kumuha ako ng duffel bag saka inilagay doon ang kanyang mga gamit. Ni hindi ko na iyon pinakabusisi dahil madilim at nagmamadali ako.
Zed is here. That fucker. Hindi ko alam kung anong binabalak niya kay Dee pero kung ano man iyon, ako mismo ang pipigil sa kanya. Hindi ko hahayaan ang kahit na sino na agawin sa akin ang babaeng mahal ko.
Isinara ko ang duffel bag saka kumuha ng roba upang gawing panakip sa manipis na tela ng kanyang night gown. Pagkatapos ay pinangko ko na siya.
"Uh, Ruzz, before you go, may tao sa pantry." bulong ni Winter ng makita akong papalabas na ng kwarto.
"That will be Zed. Uh, hihintayin ba nating bumalik siya sa kwarto?" nag-aalangan kong tanong.
I saw even in the dark how Winter's teeth gleamed when he smiled. And it wasn't a friendly smile, mind you, it was somewhat wicked. And deadly.
Kaya nagpahabol ako bago pa siya makaalis at maalagaan ang presensiya ni Zed, "Wag mong papatayin dude. Hindi tayo mapapatawad ni Dee pag nagkataon."
Nilingon niya ako sabay ngisi. Pagkatapos ay itinaas niya ang kamay niya ay sumenyas sa akin ng 'okay'.
Napabuntong hininga ako. Sana alam ni Winter ang ginagawa niya. I can't have the police officers looking for me and Dee during our reunion. Nakakawalang gana iyon. Isa pa, medyo malaki ang pangalan ko at hindi siya good publicity kapag madawit ako dito.
Hindi nagtagal, bumalik ulit si Win sa may pinto.
"We're good to go dude. Let's."
Tumango ako saka muling naglakad papunta sa pinto.
"Anong ginawa mo?" may kyuryusidad na tanong ko nang magsimula na kaming maglakad palabas ng unit.
"Oh, you know. This and that." he answered evasively.
Nangunot ang noo ko.
"Whatdya mean?"
Humalakhak siya bago itinaas ang isang aparato.
"What the hell is that Winter?"
"This, pare, is a dart. Alam mo yung napapanood mo sa pelikula. Hinihipan tapos tatama sa leeg and poof! He's sleep. Ganun."
"So ibig sabihin, kinabukasan, paggising niya, ang una niyang gagawin ay pupunta sa pulis dahil sa kagagawan mo!" I hissed angrily.
"What!? Sabi mo wag patayin. Hindi ka naman nagsabi na dapat hindi niya alam. Sayang, nakalimutan ko ang wand ko. Tatanggalan sana natin siya ng memorya."
"Hay, tumigil ka na nga at baka masapok pa kita."
Isang manipis na halakhak na naman ang pinakawalan niya bago nagsimulang maglakad ng mas mabilis patungo sa kinalalagyan ni Kier.
Naglakad kami ng tahimik hanggang sa makaabot kami sa parking lot kung saan ay naupo si Kier sa driver seat, si Winter sa passenger seat at kami ni Dee sa likod. Inayos ko ang katawan niya sa pinakakomportableng posisyon para pag nagising siya, hindi mananakit ang kanyang katawan. Hindi na bale kahit mawalan ako ng pakiramdam sa kaliwa kong kamay na kasalukuyang sinasandalan ng kanyang ulo.
"Ready?" narinig kong tanong ni Kier mula sa harap.
"As ready as can be Bakla. Let's go." sagot naman ni Win.
"Hindi ikaw ang tinatanong ko gunggong. Magtigil ka ng kakatalak, babae."
"Ala, nagsalita ang halamang dagat."
"Ala, nagsalita ang Eba."
"Ala, pag-uumpugin ko talaga ang mga ulo niyong mga bakla kayo. Bilis na!" singhal ko sa kanila para matigil ang kanilang kakadakdak.
Tinalo pa ang mga babae sa ingay.
Umalis kami sa parking lot in a break-neck speed and continued on our way to the place that only the three of us knows. Isa iyon sa mga bahay-bakasyunan ni Kier kapag napapangitan na siya sa mundo.
It was a nice place. Somewhat romantic lalo at nakikita ang dagat at ang ilog sa magkabilang pangpang. Kapag lulubog ang araw, maaari mo iyong makita sa veranda, kasama ng pagpalit ng kulay ng paligid na kung saan ay pakiramdam mo ay nasa ibang planeta ka.
Alam ko na magugustuhan doon ni Dee.
And there, we are going to start over.
A start of something new.
---
A/N: merry christmas baby loves!! Show some love by voting and commenting, you guys!