Στο νοσοκομείο η Έλλη με την Νόρα μιλούσαν ξέγνοιαστα και αντάλλασσαν πληροφορίες σχετικά με μωρά .
«Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πολύ το ήθελα αυτό το μωρό! Και ήρθε τώρα που ούτε καν το φανταζόμουν!» είπε κάποια στιγμή η Νόρα συγκινημένη και χάιδεψε τρυφερά την κοιλιά της .
«Σε καταλαβαίνω πιο πολύ από όσο νομίζεις . Είχα αρχίσει να πιστεύω πως η προϊστορία με την υγειά μου, μου είχε αφήσει κάποιο κουσούρι και με το Μάνο σκεφτόμασταν να πάμε σε κάποιον ειδικό .» παραδέχτηκε .
«Και τώρα; Ηρέμησες;»
«Όχι βέβαια! Μπορεί να το παίζω χαλαρή ,αλλά βαθιά μέσα μου φοβάμαι πολύ. Κυρίως για το μωρό, αν και η γιατρός μου με διαβεβαίωσε πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα οργανικό ,αλλά εγώ φοβάμαι . Φοβάμαι μήπως ξανακυλήσω.» της εμπιστεύτηκε κάτι που δεν είχε πει δυνατά ούτε στον άντρα της .
«Μα έχουν περάσει τόσα χρόνια.» προσπάθησε να την καθησυχάσει η Νόρα .
«Αυτό που έμαθα στις θεραπείες που έκανα ,ήταν πως σε μια δύσκολη στιγμή είναι πολύ εύκολο να ξανακυλήσεις. Αυτό που φοβάμαι περισσότερο είναι το διάστημα μετά τη γέννα . Τότε που οι ορμόνες παίζουν με το μυαλό μας ακόμα και αν δεν υπάρχει το δικό μου ιστορικό . Για την ώρα με παρακολουθεί και διατροφολόγος αλλά και ο θεραπευτής μου . Κανένας δεν το ξέρει αυτό . Αποφάσισα να σηκώσω τείχη προστασίας έτσι ώστε να το προλάβω στην αρχή του , αν ...»
«Καταλαβαίνω την ανάγκη σου να προστατευτείς, αλλά από αυτά που μου είχες πει πριν το ατύχημα, ο Μάνος και ο Λουκάς σε είχαν βοηθήσει πολύ τότε . Μήπως πρέπει να τους ενημερώσεις;»
«Θα το κάνω κάποια στιγμή. Δεν θέλω να τους ανησυχήσω με κάτι που μπορεί και να μην συμβεί ποτέ . Είσαι η μόνη εκτός από τους γιατρούς μου που ξέρουν .»
«Θα είμαι πάντα στη διάθεση σου αν θες να το συζητήσεις.»
Οι δυο γυναίκες κοιτάχτηκαν με κατανόηση και κατάλαβαν και οι δυο πως αυτή ήταν η αρχή μιας πολύ δυνατής φίλιας.
«Ξέρεις εγώ το είχα καταλάβει πως θα άλλαζες δραστικά τη ζωή του Λουκά από εκείνη τη βραδιά στο εστιατόριο.» της είπε η Έλλη μετά από λίγο .
«Δεν ξέρω κατά πόσο αυτό είναι βέβαια καλό για εκείνον. Ξαφνικά βρέθηκε με ένα μωρό που ούτε καν του είχε περάσει από το μυαλό.» ομολόγησε τον δικό της φόβο .
«Νομίζεις...» είπε η Έλλη και την κοίταξε αινιγματικά , ενώ η Νόρα στράφηκε σε εκείνη απορημένη . «Μετά από εκείνη την μοιραία συνάντηση , τον φώναξα στο σπίτι και τον στρίμωξα λιγάκι. Έχω τον τρόπο μου εγώ μαζί του . Ούτε λίγο ούτε πολύ ,παραδέχτηκε πως του ξυπνούσες συναισθήματα που ούτε καν είχε φανταστεί μέχρι τότε και μέσα σε αυτά ήταν και η οικογένεια. Δεν τον γνωρίζεις πολύ καιρό οπότε είναι λογικό να μην μπορείς να δεις τα σημάδια όπως εγώ . Ο Λουκάς ήταν πάντα μονογαμικός και με μακροχρόνιες σχέσεις και ποτέ μα ποτέ ,δεν υπήρξε απρόσεκτος στο θέμα της αντισύλληψης. Για να το αμελήσει μαζί σου ,υποσυνείδητα το ήθελε.»
«Είσαι σίγουρη πως είσαι μοντέλο και όχι ψυχολόγος;» την ρώτησε για να κρύψει την αμηχανία που αισθάνθηκε .
«Πολλά χρόνια θεραπείας καλή μου! Κάτι αποκομίζεις στο τέλος ακόμα και αν δεν το επιδιώκεις . Πάντως ακόμα και σε αυτό μοιάζετε. Ο τρόπος που αντιδράς όταν νιώθεις στριμωγμένη, μου τον θυμίζει πολύ.» της είπε και την αγκάλιασε . «Τώρα σοβαρά έχεις από τόσο νωρίς λιγούρες;» ρώτησε μόλις την άφησε και η Νόρα γέλασε πονηρά .
«Έχει πλάκα να τον βλέπω να μην ξέρει τι να κάνει .» παραδέχτηκε και έσκασαν στα γέλια.
«Πώς νιώθεις με την είδηση για την εγκυμοσύνη;» ρώτησε με ενδιαφέρον ο Μάνος μόλις βγήκαν από το νοσοκομείο και ο Λουκάς τον κοίταξε σαν να μην καταλάβαινε την σκοπιμότητα της ερώτησης .
«Ήταν ότι καλύτερο μπορούσα να ακούσω μετά από την είδηση ότι η Νόρα θα γίνει καλά.» απάντησε και χαμογέλασε ονειροπόλα , όμως ο προβληματισμός που ήταν εμφανής στο πρόσωπο του φίλου του τον έκανε να σοβαρέψει απότομα . «Θες να μου πεις κάτι;»
«Δεν στο είχα. Πόσο καιρό την ξέρεις; Λιγότερο από δυο μήνες και το μισό είστε εδώ μέσα, με εκείνη να είναι σε κώμα. Δεν το λες μακροχρόνια σχέση...»
«Θες να καταλήξεις κάπου ;» τον ρώτησε και σταύρωσε τα χέρια αμυντικά κάτω από το στήθος του .
«Είσαι σίγουρος πως το παιδί είναι δικό σου; Εσύ πάντα έπαιρνες προφυλάξεις...» ρώτησε ο Μάνος .
«Κάνω πως δεν το άκουσα αυτό, γιατί αν το ακούσω θα σε χτυπήσω!»
Πήρε μια βαθιά ανάσα για να ηρεμήσει και πέρασε τα χέρια μέσα από τα μαλλιά του με τον Μάνο να παρακολουθεί σαν γεράκι τις αντιδράσεις του .
«Με τη Νόρα ήταν όλα αλλιώς από την πρώτη στιγμή . Δεν το σκέφτηκα καν . Ούτε για πιθανή εγκυμοσύνη, ούτε από θέμα υγείας . Σαν να ήξερα μέσα μου πως αυτή είναι η γυναίκα της ζωής μου.»
«Τώρα τι θα κάνετε;»
«Η μάνα μου περιμένει να ορίσουμε ημερομηνία γάμου και για να πω την αλήθεια, η στάση της με βοηθάει ,γιατί έτσι θα αναγκαστεί η Νόρα να δεχτεί. Βλέπεις νομίζει πως νιώθω υποχρεωμένος και παγιδευμένος.»
«Ενώ εσύ πετάς τη σκουφιά σου...»
«Όσο και αν σου φαίνεται παράλογο , ναι . Θέλω να χαρείς για μένα Μάνο γιατί είμαι ευτυχισμένος . Πραγματικά ευτυχισμένος .»
Ο Μάνος δεν ήταν τόσο αρνητικός όσο άφησε να φανεί . Κάποια από αυτά που του είχε πει , πέρασαν από το μυαλό του ,αλλά κύριο μέλημα του ήταν να βεβαιωθεί πως ο φίλος του έκανε συνειδητά βήματα προς το μέλλον.
«Τώρα που ξεκαθαρίσαμε τα δικά μου να σε ρωτήσω κι εγώ κάτι; Η Έλλη είναι καλά;»
«Ανησυχείς ...»
«Το βρίσκεις παράλογο μετά από όσα έχει περάσει ;»
«Πάει ξανά στον θεραπευτή της και στον διατροφολόγο, αλλά εγώ δεν το ξέρω .» είπε σαν να ήταν κάτι φυσιολογικό , αλλά η ανησυχία του ήταν εμφανής .
«Δεν σου μίλησε;»
«Όχι και δεν θέλω να την πιέσω . Την ξέρεις την Έλλη . Όταν νοιώσει έτοιμη θα μου μιλήσει εκείνη .»
«Και εγώ με όλα όσα συμβαίνουν δεν της μίλησα καθόλου.»
«Δεν νομίζω πως θα σου το έλεγε ακόμα, όμως εγώ είδα την ανησυχία στο βλέμμα της και άρχισα να προσέχω για συμπτώματα. Για την ώρα το ελέγχει και είμαι πολύ περήφανος για εκείνη .»
Έκαναν μια αντρική αγκαλιά που έκρυβε μέσα της όλη την αγωνία και την αγάπη τους για την Έλλη και κάτι σαν υπόσχεση πως αν συνέβαινε κάτι θα το αντιμετώπιζαν μαζί όπως και παλιότερα .
Όταν ο Μάνος με τον Λουκά γύρισαν στο δωμάτιο της Νόρας βρήκαν τα κορίτσια να μιλάνε χαρούμενα . Τίποτα δεν πρόδιδε τη συζήτηση που είχε προηγηθεί.
«Ήρθαν και τα γλύκα!» είπε με ενθουσιασμό ο Λουκάς και ακούμπησε το κουτί μπροστά της όμως εκείνη το έσπρωξε .
«Τώρα μου πέρασε.»
«Έγινα ρεζίλι στους γιατρούς σου για να πάρω την άδεια τους και εσύ περιφρονείς τα γλυκά μου;» την ρώτησε εκνευρισμένος .
«Συγγνώμη βρε Λουκά μου , αλλά τώρα έχω όρεξη για αλμυρό.» είπε και του χαμογέλασε αθώα και εκείνος έλιωσε . «Πάντως άστα εδώ για ώρα ανάγκης.»
«Εγώ θα τα τιμήσω για να σας συγχαρώ.» είπε η Έλλη και πήρε το κουτί στα χέρια της και ο Μάνος συμφώνησε μαζί της .
«Έλλη μου αύριο κάποια στιγμή θα έρθουν να σου πάρουν μια μίνι συνέντευξη για το αφιέρωμα.» της είπε ο Λουκάς .
«Πότε θα γυριστεί;» τον ρώτησε μπουκωμένη κάνοντας τον Μάνο να γελάσει .
«Αποφασίσαμε με τον Παύλο να προβληθεί μεθαύριο μετά το δελτίο και θα είναι live έκτος από τις συνεντεύξεις σας. Θα πάνε και από τη Δανάη και την Μελίνα .» της εξήγησε .
«Οπότε δεν πρέπει να αργήσουμε . Πρέπει να κανονίσω με το κομμωτήριο για να είμαι έτοιμη.» είπε και άρχισε να ψάχνει τις επαφές στο κινητό της .
«Τι μου θύμησες τώρα! Κομμωτήριο, spa, μασάζ... Πότε θα βγω επιτέλους;» είπε η Νόρα νοσταλγικά .
«Δεν παίζονται φίλε !»σχολίασε ο Μάνος και κοίταξε με απόγνωση το Λουκά που γελούσε .
Λίγη ώρα μετά μόνοι τους πια, κάθονταν αγκαλιασμένοι με εκείνον να της χαϊδεύει τα μαλλιά και εκείνη να ακουμπά στο στήθος του και να απολαμβάνει την ηρεμία και τον χτύπο της καρδιάς του .
«Λοιπόν για πες. Τι λέγατε τόση ώρα με την Έλλη;»
«Γυναίκεια θέματα. Για μωρά και τις γνωστές ανησυχίες που έχουν όλες οι μέλλουσες μαμάδες. Τη συμπαθώ πολύ την Έλλη ξέρεις.»
«Είναι πολύ κάλο παιδί .» συμφώνησε ο Λουκάς και βολεύτηκε καλύτερα δίπλα της προκαλώντας της ένα απορημένο βλέμμα .
«Εδώ θα μείνεις απόψε;»
«Δεν είπαμε πως θα φύγουμε μαζί από εδώ ;»
«Το είπαμε αλλά με τη δουλειά σου τι θα γίνει; Εγώ είμαι καλά τώρα .» του είπε αν και μέσα της χαιρόταν πολύ που δεν θα την άφηνε μόνη .
«Τα έχω όλα υπό έλεγχο. Αύριο θα έρθουν οι μαμάδες να σου κάνουν παρέα και εγώ θα φύγω να πάω στη δουλειά, μέχρι ότι ώρα με πάρει και θα γυρίσω το βράδυ πάλι για να μείνουμε μαζί.» της ανακοίνωσε το πρόγραμμα του .
«Αύριο θα έρθει και η γυναικολόγος μου.» του είπε και την κοίταξε απολογητικά .
«Ξέχασα το τηλέφωνο σου και τον φορτιστή .»
«Το κατάλαβα αλλά συμπτωματικά έχουμε την ίδια γιατρό με την Έλλη , οπότε το κανόνισα . Θα μου το φέρεις αύριο όμως;» τον ρώτησε καλόβολα και εκείνος ένευσε καταφατικά .
«Τι ώρα θα έρθει ; Θέλω να είμαι και εγώ εδώ .»
«Κατά τις 10,00 μου είπε . Θα προλάβεις;»
«Θα φύγω αργότερα . Κοιμήσου τώρα.»
«Αγκαλίτσα;»
«Τι θα κάνω με σένα;» αναστέναξε και την έκλεισε στα χέρια του .
«Θα με αγαπάς.» μουρμούρισε ανάμεσα στο χασμουρητό της .
Η Ζέτα γύρισε στο σπίτι σε κατάσταση απόλυτης παραίτησης, όμως δεν θα το παραδεχόταν ούτε στον εαυτό της πόσο χαμηλά είχε ήδη πέσει .
Το λαμπάκι του αυτόματου τηλεφωνητή αναβόσβηνε, σημάδι πως είχε μήνυμα , αλλά πριν πατήσει να το ακούσει κοντοστάθηκε και πήρε μια ανάσα .
«Ζέτα πήρα να σε ενημερώσω πως στο κανάλι ετοιμάζουν αφιέρωμα στο Μαυρίδη...» έλεγε η γυναικεία φωνή και η Ζέτα διέκοψε το μήνυμα εκνευρισμένη .
«Τώρα σε έπιασε ο πόνος μην χέσω !»
Πάτησε το κουμπί για να ακούσει το επόμενο μήνυμα, αλλά στο άκουσμα της φωνής σωριάστηκε στο έδαφος.
«Αποφάσισες;» ήταν η μονολεκτική ερώτηση.
Μόλις συνήλθε , πήρε τα χάπια που είχε προμηθευτεί νωρίτερα και ήπιε δυο, συνοδευόμενα από βότκα.
«Ποιος μπορεί να ξέρει;» αναρωτήθηκε λίγο πριν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα.
Το επόμενο πρωί όλα ακολούθησαν το πρόγραμμα τους για το ζευγάρι μας. Η γιατρός ήρθε και αποφάνθηκε πως η εγκυμοσύνη ακολουθούσε μια φυσιολογική πορεία . Βέβαια συνέστησε προσοχή και ξεκούραση μέχρι να περάσουν οι τρεις πρώτοι μήνες, αλλά κατά τα άλλα όλα έδειχναν φυσιολογικά .
Ο Λουκάς πήγε στο γύρισμα και οι μαμάδες έμειναν να κάνουν παρέα στη Νόρα .
Οι δυο συμπεθέρες τα είχαν βρει σε βαθμό που η Νόρα ήθελε να φύγει τρέχοντας από το δωμάτιο. Την είχαν τρελάνει με τα σχέδια τους για το γάμο και για το μωρό .
Μόλις έφτασαν σε σημείο να συζητούν για ονόματα ,η Νόρα δεν άντεξε άλλο.
«ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟΣΗ ΩΡΑ;» τους φώναξε και την κοίταξαν απορημένες .
«Νόρα μου γιατί φωνάζεις ;» την ρώτησε γλυκά η μητέρα της .
«Μόλις ξεπέρασα μια πολύ δύσκολη περιπέτεια και έμαθα πως περιμένω μωρό και εσείς τι κάνετε; Με ζαλίζετε με γάμους και βαφτίσια! Αν δεν μπορείτε να ηρεμήσετε βγείτε έξω !»
«Σε αναστατώσαμε καλή μου; Εμείς απλά είπαμε να συζητήσουμε κάτι ευχάριστο.» είπε καλόβολα η μητέρα του Λουκά .
«Μην την ξεσυνερίζεσαι Δήμητρα μου ,είναι οι ορμόνες που μιλάνε.» της είπε χαμηλόφωνα η Στέλλα .
Η Νόρα δεν άντεξε άλλο αυτό το θέατρο του παραλόγου και κλείστηκε στο μπάνιο για να ηρεμήσει χτυπώντας την πόρτα πίσω της με δύναμη .
«Θυμάμαι και εγώ όταν ήμουν έγκυος ήμουν πολύ νευρική.» σχολίασε η Στέλλα και η Δήμητρα συμφώνησε και συνέχισαν την κουβέντα τους σαν να μην είχε συμβεί τίποτα .
Το ξύπνημα και η επιστροφή στην πραγματικότητα δεν ήταν τόσο ευχάριστη για την Ζέτα, αφού ένα ακόμα μήνυμα στον τηλεφωνητή ήρθε να την αναστατώσει.
«Γιατί αργείς να αποφασίσεις;»
Η ίδια αντρική φωνή που στοίχειωνε τις μέρες και τις νύχτες της ήρθε να την ξανακάνει κουρέλι, όμως έκανε ένα γρήγορο ντουζ για να συνέλθει , άλλαξε ρούχα και έφυγε σαν κυνηγημένη από το σπίτι με την ελπίδα πως θα ξεχνούσε .
Τα βήματα της την έβγαλαν έξω από το στούντιο που έκανε γυρίσματα ο Λουκάς.
«Τι κάνεις Λουκά;»
Εκείνος μόλις άκουσε την φωνή της ,ένιωσε τα νεύρα του να τεντώνονται και γύρισε να την κοιτάξει έτοιμος για καυγά , αλλά η εικόνα που αντίκρισε μόνο άξια λύπης ήταν.
«Ζέτα;» ψέλλισε σαν να ήθελε να σιγουρευτεί πως όντως ήταν αυτή .
«Με ξέχασες κιόλας; Θα σε μαλώσω.»
«Απλά ξαφνιάστηκα. Δεν περίμενα να σε δω .»
«Έμαθα για την Νόρα . Είναι καλά τώρα;» υποκρίθηκε πως την ενδιέφερε .
«Πολύ καλύτερα . Θα βγούμε σύντομα.» απάντησε με ένα ζεστό χαμόγελο .
«Μιλάς σαν να είσαι εσύ στο νοσοκομείο.»
«Όταν αγαπάς κάποιον συμπάσχεις μαζί του.» είπε το αυτονόητο για εκείνον .
«Και εσύ την αγαπάς;» ρώτησε λίγο πιο έντονα αυτή την φορά.
«Μόλις περάσει λίγο ο καιρός και ηρεμήσεις , θα καταλάβεις πως ο χωρισμός μας είναι ότι καλύτερο μπορούσε να σου τύχει. Θα φτιάξεις και εσύ την ζωή σου ...»
«Νοιάστηκες για μένα τώρα ; Ενώ για αυτή ...» είπε με αλλοιωμένα χαρακτηριστικά και ο Λουκάς έκανε ένα βήμα πίσω .
«Νομίζω πως πρέπει να φύγεις .» της είπε .
«Δεν με διώχνεις εσύ Λουκά . Φεύγω ! Δεν έχω κανέναν ανάγκη εγώ! Να το θυμάσαι αυτό!» του δήλωσε και έφυγε βιαστικά .
Μόλις απομακρύνθηκε αρκετά , ο Λουκάς τηλεφώνησε στον Νικήτα .
«Είσαι στο νοσοκομείο; Ωραία! Θέλω μια χάρη . Κανόνισε να μην μείνει η Νόρα καθόλου μόνη της. Το ξέρω πως είναι μαζί της η Στέλλα και η μητέρα μου αλλά έχω λόγο . Όσο περισσότεροι τόσο καλύτερα. Θα έρθω και εγώ μόλις τελειώσω και θα σου πω από κοντά. Το νου σου στη Νόρα μου !» του είπε