Multimedia Summer Hills.En azından benim aklımdaki kız bu,yine de sizin hayal gücünüze kalmış.
İyi okumalar..
Lucy Marrell'dan..(1 ay sonra.)
"Sadece gel.Telefonda daha fazla şey açıklayamam,acele et."
Başımı ellerim arasına alıp kendimi koltuğa atarken gözlerimi kapattım.Berbat şeyler oluyordu,hissediyordum.Ve devamında daha berbat şeyler olacaktı,onu da hissediyordum.
Gözlerimi huzursuzca aralayıp tekrar ayaklandım.Odama gitmek için koridorun sonundaki 20 kadar basamağı olan merdiveni çıkmam gerekiyordu ancak bu baş dönmesiyle işim zordu.Duvara elimi yaslayıp,elimi kaldırmadan yürümeye devam ettim.Son zamanlarda çok şey görüyordum.Gelecekten veya geçmişten olduğunu ayırt edemediğim görüşler peşimi bırakmıyor,geceleri rüyamda dahi beni rahatsız ediyorlardı.
Merdivenin ilk basamağına adımımı attığım anda diğer elimle korkuluklara tutundum.İkinci ve üçüncü basamakta da hiçbir sorun yoktu.Ancak dördüncü basamağa geldiğimde gözlerim karardı ve dengemi kaybettim.Çıktığım basamakları yuvarlanarak geri inerken acıyla inlememe engel olamamıştım.
"Lanet olsun dördüncü basamak !"
Düşerken başımı çarpmam,kendini baş ağrısıyla gösterirken güçlükle yerimde doğruldum.Bahsettiğim görüşlerden teki az önce kendini bana göstermiş ve kurtulduğumu zannettiğim belayı tekrar başıma sardığını anlamamı sağlamıştı.Belanın adı Dominic'ti elbette,peşimizi bırakmayan gölge gibiydi.
Onu düşününce sesi birkez daha yankılandı beynimde.Savaşa hazır ol küçük vampir,bu sizin sonunuz olacak.
İç çektim ve alnımı ovmaya başladım.Görüşün dehşetini atlatır atlatmaz,Zach hariç,en yakınım olan iki kişiyi aramıştım,Cody ve Summer.
İkisini de çağırmam huzursuz olmalarına neden olacak olsa da başka çarem yoktu.
Kapı zili çaldığında olan sesimle "Gel !" diye bağırmış ve boğazımın hafifçe ağrımasına neden olmuştum.Gürültülü anahtar sesi duyuldu ve kapı hızla açıldı.
"Madem anahtarın var,ne diye zili çalıyorsun ?"
Omuzlarını silkip anahtar destesini cebine sıkıştırdı.Bulunduğum yeri ilk önce garipsese de yanımdaki yerini almıştı.Benim gibi sırtını duvara yasladı ve boş boş merdivenlere bakmaya başlamıştı.
"Sorun ne ? Neden gelmemi istedin ?"
Başımı omzuna yasladım ve titrek bir nefes aldım.
"Çok kötü şeyler olacak Cody."
Çenesini başımda hissettiğimde bana bakmaya çalıştığını anlamıştım.Başımı kaldırıp ona yardımcı olduğumda "Bu ne demek ?" diye sordu.Sesi temkinliydi,beraberinde kaşları çatılmıştı.Gözlerine bakmayı sürdürürken sertçe yutkundum.
"Savaş başlıyor kardeşim."
Summer Hills'den...
Berbat hissediyordum.Tuhaf bir şekilde,kendi içimde kaybolmuş gibiydim.Sürekli düşünüyor ancak yine de bir çıkış yolu bulamıyordum.Yapabileceğim hiçbir şey yoktu.
Lucy karşımda,sanki gördükleri onun suçuymuş gibi mahcup bir şekilde otururken Konsey Başkanı Nicholas'ın gür sesi birkez daha duyuldu.
Buna alışkın olmama rağmen irkildim ve birkaç saniye gözlerimi kapattım.
"Dominic ölmeyecek !"
Annem hiddetle elini masaya vurarak ayaklandı ve Nicholas'ın üzerine yürüdü.
"Dominic ölecek.Hatta bizzat ben öldüreceğim !"
İkisi tartışmayı sürdürürken sıkılarak odanın köşesinde telefon görüşmesi yapan babama baktım.Gözlerimiz birleşince yavaşça tebessüm etti ve karşı tarafa cevap vermeye devam etti.
"Onu öldürmene yardım edeceğim Elena."
Sesin sahibi teyzem Kate'di elbette,oturduğu yerden lafa karışmakta üstüne yoktu.Ve bilindiği üzere Dominic'ten nefret ederdi.Annemden cevap olarak kısa bir bakış aldığında yan tarafında olan Julia ile benim hakkımda tartışmaya devam etti.
Güçsüz bir şekilde "Yeter." diye mırıldandım.Lucy,beni ve Cody'i evinde çağırdığı gün başlamıştı bunlar.Dün sabah,bize görüşünden bahsettiği anda.
"Çok kalabalıklardı." deyişini hatırlıyordum."Dominic en başta duruyordu,yanında delici kırmızı gözleri ve soluk teniyle lider Klan.Diğerleri arkalarında dağınık şekilde toplanmış,deli gibi sürekli gülüyorlardı."
Ardından derin bir nefes alışı bile gözlerimin önündeydi."Görüntüler,bir video hızlı çekime alınmış gibi gelişiyordu.Birkaç kişi hariç herkes,herşey bulanıktı.Sonra senin,yani Summer,Dominic'e saldırdığını gördüm.
"Gerisini göremedim ve başka bir sahne geldi gözlerimin önüne.Savaş sonrası gibiydi,yerde bir sürü tanıdık yüze sahiplik yapan cansız bedenler vardı.Sonra ileride sizi gördüm..birbirinize tuhaf bakışlar atmayı kesin !"
Ultra gergin ortama rağmen yavaşça gülmüştük,o an buna fazlasıyla ihtiyacımız vardı sanırım.
Sonra Lucy hüzünlü bakışlarını gözlerime dikmişti.Öyle yıkılmış duruyordu ki çok geçmeden benim de omuzlarım düşmüştü.Bu görüş onu düşündüğümden çok etkilemişti.
"Ölüyordun Summer." Derin bir nefes almak hiç bu kadar zor olmamıştı sanki.Bakışlarımı yere dikerek başımı sallayabilmiştim sadece.Doğrusunu isterseniz bu haber yeni değildi.Ancak uğrattığı hayal kırıklığı hâlâ aynıydı.
"Cody'e söylediklerini duyamadım belki ama gülümsüyordun."
Hüzünlü bir tebessüm atmıştı bana.Bakışlarım çekinerek Cody'e dönmüştü,bana bakıyordu.Her zamanki hissiz bakışları değildi bunlar.Sanki bir an,sadece bir an, beni seven Cody'nin bakışlarını hissetmiştim.
Yükselen sesler ve gittikçe gerilen ortam sayesinde gerçekliğe dönmem zaman almamıştı.Gözlerimi kırpıştırıp birkaç dakika bekledim.Neyseki büyükler bu birkaç dakika içinde tartışmayı sonlandırmış ve plana geçmişlerdi.Dinleyebildiğim kadarıyla müttefik toplamak annem,babam ve Nicholas'ın işiyken Kate bizimle kalacaktı.
"Summer ve ben,doğayı kullanabiliriz.Büyü yapmayı biliyor."
Dikkatimi çeken ilk ses Julia'ya aitti.Nicholas başını sallayıp önündeki kağıda bir şeyler yazarken bu ikilinin sakin kalmasına şaşırmıştım.
Julia,Dominic ve Nicholas'ın babası Geoffrey'i öldürdüğü için iki kardeş de ona düşmandı.Gerçi şu sıralar ikisinin arası şaşılacak derecede iyiydi.
"Ben konsey üyeleri ile konuşurum.Elena,saygın vampirlerle ve ya da aklına kim geliyorsa onlarla sen konuş,köken sensin.Seni dinleyeceklerdir."
Bakışları Cody ve babam Jack arasında gezindi."Kurtlar sizde baylar."
"Söylemesen bilemeyecektik."
Cody'nin alaycı tavrına karşılık Nicholas sadece yavaşça iç çekti.Geçen 1 ayda gerçekten çok değişmişti Cody.Sözleri eskisi gibi saygılı değildi,alaycıydı.Kendisi de ukala biri olmuştu gerçi.Bunların hepsini yanındaki cadıya bağlıyordum.Ikisi hâlâ sevgili değildi ancak hâlâ kuyruk olarak Cody'nin peşinden ayrılmıyordu.Beni tek sevindirense Cody'nin ona yüz vermiyor oluşuydu.
Önceden şiddetle reddettiğim kurt okulunda da eğitim alma teklifini kabul edeli epey olmuştu.Derslerin yarısını kurt bölümünde,diğer yarısını vampir bölümünde görüyordum artık.Böylece iki tarafımı da kontrol altına alabilecek ve gücümü tam anlamıyla kullanabilecektim
"Kes şunu."
Keskin sesim ona ulaştığında kaşlarını kaldırıp baktı bana.Uzun zaman sonraki ilk cümlem bu olacaktı demek..Üzücü bir durumdu.
Ondan ayrılmamın sebebi,benden uzak dursun ve savaşa dahil olmasın düşüncesiydi.Ancak unuttuğum büyük bir şey vardı;Lucy.Cody Lucy'i asla yalnız bırakmazdı.Bu durumda boşuna ayrılmış,boşuna kırmış ve kırılmıştım.
"Neyi kesmem gerek ?"
"Böyle davranmayı.Burada önümüzdeki savaş için plan yapılırken,geçmiş alay ediyorsun."
Ceplerine soktuğu parmaklarını çıkardı ve kollarını göğsünde birleştirdi."Sadece bildiğim şeylerin tekrar edilmesinden hoşlanmadığımı belirttim."
"Bir dahakine alaycı olmadan dene."
Bir şey demesine fırsat bırakılmadan,Nicholas dikkati üzerine toplamak için hafifçe öksürerek planı açıklamaya devam etti.Kurt okulunda eğitim gördüğümüz sınıflar aynı olduğu için onu unutmam söz konusu bile olmuyordu.Ancak geçen 1 ayda ne tek kelime etmiş,ne de göz göze gelmiştik.Çabalarım boşaydı,onu tamamen kaybetmiştim.
"Dominic'in hatrı sayılır bir şekilde artış gösteren yandaşlarını ve de Klanlar'la müttefik olduğunu göz önünde bulundurursak,dünyanın dört bir yanına dağılmamız gerekecek."
Cody sanırım ilk defa mantıklı bir açıklamada bulunmuştu.Nicholas elini çenesine götürüp uzun uzun düşündü.Ancak sonunda omuzlarını düşürdü sadece,kardeşiyle savaşma düşüncesi onu fazla yıpratıyordu.
"Bu savaş gerekli miydi yani ? Nedeni bile tam olarak bilinmezken-"
"Aslında Dominic'in amacı beni ortadan kaldırmak." diyerek kestim sözünü."Birkaç ırkın gücünün birleşimi pek de güçlü olmayan bir genç kızda ve bunu haketmediğimi düşünüyor.Klanlar'sa tahminen anne ve babama karşı nefret besliyorlar.Çünkü köken onlar ve birçok doğaüstü ırk tarafından saygı görüyorlar.Klanlar'ın istediği yani,güç ve saygı.Diğer yandaşların da bu iki fikre katıldığına eminim.En azından benim düşüncem böyle."
Nicholas'ın ağzından çıkan tek kelime ise "Pekala." oldu.
****
"Kendinize dikkat edin lütfen.Neden bende gelemiyorum ?"
Annem yavaşça yanağımı okşadı ve kulağıma eğildi."Burada daha iyi olacaksın tatlım.Ayrıca sadece birkaç gün,çabuk geçecek."
Başımı sallayınca geri çekildi ve yanaklarıma küçük birer öpücük bıraktı.Planda olduğu gibi yandaş toplamaya çalışacaklardı.Kolay olmayacaktı elbette ama bunu yapabileceklerine inanıyordum.
"Summer,gitmemi istediğinden emin misin ?"
Bizimle kalması planlanan Kate teyzemi de onlarla gönderiyordum.Ne kadar çok kişi olurlarsa o kadar kolaylaşırdı belki bu yardım toplama.
"Evet teyze,lütfen.Biz kendi başımızın çaresine bakarız.Ayrıca Julia hala bizimle."
Gözlerini kısıp omzumun üstünden arkaya kısa bir bakış attı."O cadıya güvendiğim söylenemez."
Gülerek arabaya doğru ittirdim onu.Daha konuşmaya devam ederse emindim ki Julia'yı kötülemekten geri durmayacaktı.
"Biz varız Kate,sen merak etme."
Yanımda yerini alan Julia,bir kolunu omzuma attı ve gülerek göz kırptı Kate'e.
Evde kalacak grup ben,Lucy,Cody ve Julia olarak belirlenmişti.Kate Julia'ya,bense Cody'e güvenemiyordum nedense.
Kate'in de arabaya binmesinden sonra babam arabayı çalıştırdı.Bizden uzaklaşırlarken onlara kısaca el salladım ve eve döndüm.Pekala artık yalnızdık.
Lucy ile eve girip salona geçerken,Cody'nin telefonunu çıkardığını gördüm.Sanırım biri arıyordu.Ekrana bakıp gözlerini devirdikten sonra aramayı cevaplandırdı.
"Efendim Zoey ?"
Aynı anda bende gözlerimi devirdim.
"Önceki aramalarını duymadım.Bir şey mi oldu ?"
Cody cadının söylediklerini dinlerken Lucy kulağıma eğilerek "Aslında duydu." diye fısıldadı."Sadece açmak istemedi."
İçten içe gülsem de yüz ifademi değiştirmeden Cody'i izlemeye devam ettim.Bunu farkettirmeden yapmam gerekse bile pek umurumda sayılmazdı,açık açık onu izliyordum.
"Summer'ın evindeyim."
Adımı söylerken bir an göz göze gelsek de bu umduğumdan kısa sürdü.Hemen ardından kaşları çatıldı zaten.Arkasını dönüp mutfağa ilerlerken kısık sesle "Düzgün konuş." dediğini duyabildim.
Beni mi korumuştu ?
Kalkmak için hareketlendiğimde tahmin edilebilir bir şekilde Lucy bileğimden yakaladı ve tekrar koltuğa oturttu.
"Onları dinlemeyi aklından bile geçirme Summer."
"Ben..Sadece su içecektim.Mutfaktan tabi.Şu anda Cody'nin olduğu yerden.Orası mutfak."
Lucy omuz silkerek gözlerini devirdi ve yavaşça bileğimi bıraktı."Ben seni durdurdum değil mi ? Bence üzerime düşeni yaptım."
Bu işbirliğine karşı sırıtmamak elde değildi.Çabucak ayağa kalktım ve Cody'nin arkasından mutfağa yaklaştım.
"Zoey laflarına dikkat etsen iyi edersin."
Kendimi biraz zorlayıp Zoey'i de duyabildiğimde mutfak kapısının hemen önünde duruyordum.
"Neden oradasın o zaman Cody ? Neden evindesin ?"
"Bu bilmen gereken bir şey değil."
Sanırım birilerine savaştan bahsetmek için daha çok erkendi.
"Onu mu koruyacaksın ? Şaka gibisin Cody !"
"Zoey onun konusunu kapatmayacaksan telefonu kapatıyorum."
"Pekala pekala,sadece demek istiyorum ki..Seni umursayan birini koruman hatta hala sevmen bile saçma.Kendine gel-"
Ve telefonu kızın yüzüne kapattı.Kısa bir sessizlik halinde kenara çekilerek duvara yaslandım.
Beni hâlâ seviyor muydu yani ?
Gülümsememi gizlemek için elimi ağzıma kapadım.
"Başkalarının konuşmalarını dinlemek normal geliyor madem bari saklan da seni görmesin."
Gülümsemem hala yüzümdeyken başımı sese doğru çevirdim.Karşı duvara yaslanmış yüzümü inceliyordu.
"Görmesinden çekinmiyorum demek ki."
Kaşları çatıldı ve duvardan uzaklaşarak bana yaklaştı."Hiçbir şey duymadın,anladın mı ?"
Gülümsedim.Kesinlikle sinir bozucu bir gülümseme değildi.Hatta ve hatta onun sevdiği türdendi."Aslında gayet de beni hâlâ sevdiğini duydum."
Daha da yaklaştı.
"Onun sözlerine mi inanacaksın ? Ben sevmediğimi yeterince belli edemiyor muyum ?"
Sözleri bir anda gülümsememi soldurmuştu.Dudağımı ısırıp gözlerimi sımsıkı kapattım.
"Belli ediyorsun."
Bedeni benden uzaklaşırken elimle yüzümü kapatıp iradesizce duvarın dibine çöktüm.Bunu yüzüme karşı söylemesi düşündüğümden çok yakmıştı canımı.Dudağımı sertçe ısırdım,berbat hissediyordum.Her ne kadar bu hise artık aşina olsam da,bu seferki canımı acıtıyordu.
Gözlerimi açtım,ellerimi yüzümden çektim,ayağa kalktım.Nereye gideceğim hakkında en ufak bir fikrim bile olmadan kapıya ilerledim.Kendimi güçsüz görmenin sırası değildi.
***
Tanrım,bu mükemmeldi.
Boğazımdan geçen sıcak kanın verdiği zevkle başımı geriye attım.Omuzlarını kavradığım turist kız,bu geceki ikinci kurbanım olmasına rağmen açlığımı dindirememişti.Sürekli daha fazlasını istiyordum.
"Seni burda bulmak istemezdim.Gerçekten mi Summer,yarım kalmış bir inşaatın en üst katında kan içerken mi ?"
Karanlıktan çıkan bedene karşı gözlerimi devirdim."Açım,yanımdan git yoksa diğeri sen olursun."
Duvarın dibindeki cesedi ayağımın ucuyla dürttüm.
"Sen bana zarar vermezsin."
Haklıydı.
Son kez ağzımı kızın boynuna dayadım ve ardından kızı da,diğer çocuğun yanına bıraktım.Bunların icabına da bakmam gerekiyordu.
Bakışlarımı ölü bedenlerden alıp doğruldum."Neden buradasın ?"
"Evden hızlıca çıkınca ve saatlerce de dönmeyince ayrıca seni korumakla da görevlendirilince seni bulmam gerek diye düşündüm."
Cebimden çıkardığım peçeteyle dudaklarımdaki kanı temizledim.
"Senin korumana ihtiyacım yok Cody.Gidebilirsin,henüz karnımı doyurmadım."
Yanından geçmek için hareketlendiğimde önüme geçti.Gözlerime fazla sert bakıyordu sanki.
"Nereye gidiyorsan benim de gelmem şartıyla."
Sinirlerimi bozmaya başlamıştı.Ondan kat be kat daha güçlü olduğumu ve korunmaya ihtiyacım olmadığını ne zaman anlayacaktı ?
"Kabul edilmedi.Git de kendine uğraşacak başka bir şey bul."
Yanından geçmeye çalışınca tekrar önüme geçti.Bu sefer sinirlerime hakim olamayıp omuzlarından ittirdim onu.
"Seni yanımda istemiyorum,tamam mı ?! Seni görmek bile istemiyorum !"
Biraz yalpalasa da dengesini sağlaması zor olmadı."Bugün dediğim şey yüzünden değil mi ? Seni sevmediğimi yüzüne karşı söylediğim için."
"Git burdan."
"Hâlâ seni sevmemi istiyorsun çünkü.Neden ? Kalbimi tekrar kırmak için mi ?"
Hızla bana yaklaşmaya başladığında bende ondan uzaklaşmaya başlamıştım.Ta ki henüz duvar benzeri en ufak bir yığını olmayan kenara gelene kadar.Sağ ayağım boşluğa bastığında kendimi kurtarmama zaman vermeden hızlı davranarak belimi kavradı ve kendine çekti.
Gözlerimi sımsıkı kapattım.
"Kendini böyle mi koruyorsun ? Dikkatli olsan ölür müsün ?"
"İzin versen korurdum zaten."
Sözlerime karşılık gözlerini devirdikten hemen sonra kısa bir sessizlik oldu.Bir kolu belime sarılırken,omuzlarına tutunmuştum bende.Bu garip halin getirdiği tuhaf hissin o da farkındaydı.Buna rağmen diğer kolunu da belime sararken başını omzuma dayamıştı.
"Cody,geri çekilsen iyi olur."
Sanırım benim geri çekilmeye gücüm yoktu.Ve sanırım onun da..
Gözlerimi kapatarak aslında kısa sürmesi gereken bu anın tadını çıkardım.Onu özlemiştim ve kokusu burnuma dolarken ayrılmayı düşünemiyordum bile.
Omuzlarındaki ellerimi boynuna sardım ve ona daha da yaklaştım.Başını kaldırmış sadece gözlerime bakıyordu artık.Bakışları sert değil aksine güzeldi,eskisi gibiydi,hâlâ seviyor gibiydi.
Ve gülümsedi.
"Seni çok özledim Summer."