Άλλο ένα σαββατοκύριακο πέρασε χωρίς να το καταλάβω. Τι να καταλάβω δηλαδή; Λες και θυμόμουν τίποτα. Δεν είπα στον Liam τίποτα γι αυτό που θυμήθηκα. Το πρώτο μας φιλί. Το πρώτο μας ραντεβού. Η πρώτη φορά που έκανα ότι πραγματικά ήθελε η καρδιά μου χωρίς να πιέσω τον εαυτό μου. Μόλις γύρισα σπίτι μου στο Μπρούκλιν βρήκα ένα λεύκωμα με φωτογραφίες. Στις περισσότερες ήμουν εγώ με τη μητέρα μου, σε κάποιες άλλες εγώ με τον Will και σε ακόμα λιγότερες εγώ με τον Edward. Έχω να του μιλήσω εδώ και πάρα πολύ καιρό. Δεν με ξαναπήρε τηλέφωνο. Εκτός από τα πρωινά για να μου θυμίσει να διαβάσω τίποτε άλλο. Γι αυτό και αποφάσισα σήμερα το πρωί να πάω να τον βρω. Μου ήταν δύσκολο να βρω την διεύθυνση και άλλα τελικά η μητέρα μου έλυσε πάλι το πρόβλημα. Έτσι κατά το μεσημέρι ξεκινάω για το σπίτι του.
Μόλις φτάνω στην διεύθυνση βλέπω μπροστά μου ένα σχετικά μικρό σπίτι. Καμιά σχέση με αυτό του Liam.
Θυμήθηκα. Θυμήθηκα και άλλο ένα πράγμα. Ασήμαντο μεν άλλα θυμήθηκα. Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει και βελτιώνομαι. Μου το έχει πει και η μητέρα μου. Με βλέπει πιο "ανεβασμένη" από πριν ένα χρόνο.
Χτυπάω το κουδούνι και περιμένω αρκετή ώρα μέχρι που ανοίγει η πόρτα. Απέναντι μου βρίσκεται μια κοπέλα γύρω στα 15 που με κοιτάει και ένα χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη της.
"Jessica;" λέει και με αγκαλιάζει.
Δεν την ξέρω αλλά υποθέτω πως είναι η αδερφή του Ed, η Αaliyah. Μου είχε πει ότι ήμασταν φίλες.
"Και εσύ πρέπει να είσαι η
Aaliyah." αναρωτιέμαι καθώς την αφήνω από την αγκαλιά μου.
"Με θυμάσαι;"
Γουρλώνει τα μάτια της από την έκπληξη.
"Εμ βασικά όχι άλλα ο ο Ed μου είχε πει για σένα."
"Αα" λέει απογοητευμένα "πέρασε μέσα. Ο Ed είναι στο δωμάτιο του. Το πρώτο δεξιά." με καθοδηγεί δείχνοντας μου την σκάλα.
Ακολουθώ τις οδηγίες της και βρίσκομαι έξω από την κρεβατοκάμαρα. Η πόρτα είναι μυσάνοιχτη και διακρίνω μέσα την φιγούρα του Ed που παίζει κιθάρα. Στην αρχή σκέφτομαι να μην τον ενοχλήσω αλλά δεν μπορώ να φύγω. Ή τώρα ή ποτέ.
Η πόρτα τρίζει καθώς την ανοίγω σιγά σιγά.
"Aaliyah," λέει με σκυμμένο κεφάλι "σου έχω πει τόσες φορές να μην με ενοχλείς όταν-" σηκώνει το βλέμμα του και χαμογελάει έκπληκτος μόλις με βλέπει. "Jessica; Εμ πώς και από
εδώ;" ρωτάει όλο απορία. "Η αλήθεια είναι ότι ήσουν η τελευταία που περίμενα να δω."
Άουτς.
"Εμ, να είχαμε καιρό να μιλήσουμε και είπα να έρθω να σε δω. Αλλά αν ενοχλώ δεν υπάρχει πρόβλημα θα περάσω κάποια άλλη στιγμή. " του λέω καθώς γυρίζω την πλάτη μου να φύγω.
"Μείνε." μου απαντάει "Έλα κάθισε" λέει και μου κάνει χώρο στο κρεβάτι του ανάμεσα σε κάτι χαρτιά. "Λοιπόν;"
Ήθελα τόσα πολλά πράγματα να του πω. Να του ζητήσω συγγνώμη για την ηλίθια συμπεριφορά μου. Να του πω πως έχω θυμηθεί κάποια πράγματα. Πως έχω αρχίσει να θυμάμαι την όλη σχέση μου με τον Liam. Ότι θα ήθελα να με βοηθήσει να τα ξαναβρώ μαζί του. Αλλά...Υπάρχει πάντοτε ένα τεράστιο αλλά. Μπορεί να τον πλήγωσω.
"Κοίτα Ed, το ξέρω ότι η τελευταία μας συνάντηση δεν πήγε και πολύ καλά και θα ήθελα να σου ζητήσω συγγνώμη για αυτό. Δεν θέλω να είμαστε τσακωμένοι. Είσαι από τα σημαντικότερα πρόσωπα στην ζωή μου και δεν μπορώ να σε χάσω. Όχι τώρα. " άρχισα να του λέω.
"Ούτε εγώ θέλω να σε χάσω Jess. Δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς εσένα. Μαζί μεγαλώσαμε. Είσαι ενα τεράστιο και σημαντικό μέρος της ζωής μου. Όσο για αυτά που έγιναν δεν χρειάζεται να απολογήσαι. Εγώ έφταιγα, ήμουν υπερβολικός και το κατάλαβα αφου έφυγα από το σπίτι σου. Αλλά βλέπεις ο εγωισμός μου δεν μου επέτρεψε να το δω αυτό. " έκανε μια παύση συνειδητοποιώντας αυτό το《όχι τώρα》"Αλλά γιατί ειδικά όχι τώρα; Τι έχει συμβεί; Πες μου."
Τώρα είναι η ώρα να του τα πω όλα. Τώρα πρέπει να βρω το θάρρος να του μιλήσω για τα συναισθήματα μου και για τις αναλαμπές στη μνήμη μου. Ή τώρα ή ποτέ.
><><><><><><><
"Ώστε θυμάσαι;" ρώτησε όλο δέος ο Ed.
"Όχι και πολλά πράγματα αλλά που και που μου έρχονται κάποια πράγματα στο νου."
"Και σου αρέσει ο Liam;" μου είπε κλείνοντας μου το μάτι.
"Ίσως. " απάντησε και με κοίταξε με -έλα τώρα- βλέμμα του. "Καλά, ναι μου αρέσει. " του λέω τελικά. "Νομίζω πως είχαμε κάτι πολύ ιδιαίτερο οι δύο μας. "
"Είχατε. " ψιθυρίζει.
"Εε;"
"Λέω είχατε κάτι ιδιαίτερο. Κάτι που δεν είχα ξαναδεί σε ζευγάρια. Μπορεί να ήμασταν μόνο 15 αλλά η σχέση σας ήταν ειλικρινής. " μου αποκαλύπτει.
"Μπορώ να πω ότι το νιώθω. Νιώθω ξεχωριστή όταν είμαι μαζί του. "
"Και εμένα τι ακριβώς με θες; Να κρατάω το φανάρι; " αστειεύεται.
"Χα χα χα πολύ αστείο. Όχι απλά θέλω να με βοηθήσεις ξερεις. Δεν είναι ότι πιο εύκολο να κάνω σχέση ενώ πρακτικά δεν θυμάμαι ούτε τον ίδιο μου τον εαυτό. "
"Ήρθες στον κατάλληλο για συμβουλές σχέσεων. Ιδού ο Καζανόβα του 2016" λέει ειρωνικά και αρχίσαμε να γελάμε "Πλάκα κάνω μπορώ να σε βοηθήσω αλλά θα πρέπει να του μιλήσω. " είπε σκεπτικός.
"Ναι το ξέρω. Ξέρω ότι είναι δύσκολο αλλά σκέψου πως θα είναι μια ευκαιρία να τα βρείτε. " του προτείνω θέλοντας να βοηθήσω και τον ίδιο. "
"Ξέρεις κάτι; Ίσως έχεις δίκιο. " σκύβει το κεφάλι για μια στιγμή και μετά με ξανακοιτάζει. "Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να μάθεις. Για να τελειώσουν εδώ τα ψέματα. Για να επιστρέψει η φιλία μας στην ειλικρίνεια. "
Ώστε υπάρχουν και άλλα πράγματα που δεν ξέρω. Και αν είναι κάτι που θα με κάνει να τον μισήσω. Να τους μισήσω και τους δύο; Δεν πρέπει να το επιστρέψω αυτό. Υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι ό,τι και να μου πει σήμερα ο Ed δεν θα του κρατήσω κακία.
"Λοιπόν πες μου. "