Tyrone
Florrence Amity Figueroa
Your love will see us through.
Died: September 19, 2010
Inilagay ko ang tatlong tangkay ng pulang rosas sa ibabaw ng puntod ni Florrence.
I smile a sad smile as I trace her name using my finger.
"Daddy!" Narinig kong sigaw ni Alexandros sa aking likurang gawi.
Tumatakbo siya ngayon patungo sa akin. May dala ring rosas sa dalawa niyang kamay.
Kinalong ko siya nang makalapit na siya sa akin. Inilagay niya ang isang tangkay ng rosas sa ibabaw ng puntod ni Florrence.
"Kanino ang rosas na iyan, Xandro?" Tanong ko sa isa pang tangkay ng rosas na hawak niya sa isa pa niyang kamay.
"For Mommy Selena!" Patiling sagot ng bata sa aking katanungan. Napangiti ako sa gawi niya.
"Mommy Selena doesn't like roses. Let's go and buy her some lilies." Anyaya ko kay Xandro at giniya siya palabas ng sementeryo ng Baron.
Pakanta-kanta pa si Xandro habang kalong ko siya sa aking mga bisig. He is turning four this year. Mag-aapat na taon na rin mula nang mamatay si Florrence.
"I can't wait to see Mommy Selena, daddy!" Sigaw ni Xandro at nagmamadaling sumakay sa passenger seat ng sasakyan nang mapagbuksan ko na siya.
"Me too, baby." Sabi ko at biglang ngumiwi. Pahirap ang babaeng iyon.
Dumaan kami sa flowershop ni Stacey at bumuli ng isang dosenang lilies. Dumaan na rin kami sa grocery store na nadaanan namin para bumili ng pork ribs para sa barbeque session namin mamaya nina Angelu.
"Hurry up, dad! Gusto ko ng makita si mommy!" Ani Xandro at nagpatiuna ng sumakay sa sasakyan.
Napailing na lang ako sa kakulitan niya. Dinala ng isang lobo ang mga pinamili ko at inilagay sa likod ng sasakyan. "Goodluck, Alpha." Sabi pa nung lobo sa akin.
Tch. Goodluck talaga.
Nagdrive na ako patungo sa bahay. Si Xandro naman ay hindi mapigil ang kasiyahan na makitang muli si Selena.
A lot of things had changed already. A lot of it. Angelu and Dianne are now happily engaged, habang si Zeann at Yra naman ay kabado dahil sa papalapit na kabuwanan ni Yra. Macon is as gloomy as ever, pero mabuti na lamang at nandyan si Liliana para rendahan ang kasungitan niya. Niel and Derek...well, they are a weird pair. Kawawang Derek talaga.
Nang maipark ko na ang sasakyan sa harapan ng bahay ay walang pasabing umibis ng sasakyan si Xandro at tumakbo papasok sa bahay.
Agad siyang kinarga ng Tito Gaizer niya na nag-aabang na pala sa kanyang pag-uwi.
"Hey there, buddy! Ready for combat training?" Tanong ni Gaizer kay Xandro.
"Okay, Tito. I'll give this lilies first to mommy. You know where she is?" Tanong ni Xandro sa tito niya.
"Kitchen, I guess." Tugon ni Gaizer sa katanungan ni Xandro.
Mabilis pa sa alas kwarto na tumakbo si Xandro papasok sa kabahayan.
"Kamusta ang bahay?" Agad kong tanong sa kanya.
"Okay lang. Maraming basag na gamit sa loob." Makahulugan siyang ngumiti. "I suggest you make a house out of steel. Sa tingin ko taon na lang ang bibilangin ng bahay na ito at tuluyan na itong magigiba." Kumindat si Gaizer sa akin at umupo sa reclining chair na inilagay ni Selena sa may teresa ng bahay.
"Thanks for the suggestion, bro." Sabi ko at papasok na sana ng bahay nang binangga ako ng bulto ni Xandro.
"Daddy!" Sigaw ni Xandro sabay ngiti. "I will go with Tito Gaizer...and, uhm, dad? Can I sleep in his house too?" Napabalingin ako kay Gaizer at tinapunan siya ng masamang tingin.
Napaangat ang kamay niya sa ere at tumawa. "Hindi ko kasalanan kung bakit mas gusto nila ang bahay ko kompara ng sa iyo." Aniya at inakay na si Xandro patungo sa sasakyan niya.
"Barbeque night later, okay? Dalhin mo na lang ulit si Xandro dito." Bilin ko kay Gaizer na sumaludo sa akin.
Huminga muna ako nang malalim bago pumasok sa loob ng bahay.
I can sense her already...nasa kitchen nga siya.
Dala ang pork ribs na binili ko'y nagtuloy-tuloy na ako sa kusina.
I didn't dare talk. Magkakagulo.
Naabutan ko siya roon na naglalagay ng dressing sa salad na ginagawa niya.
"Where will I put this Flor-"
"Selena. It's Selena, Tyrone." Pagtatama niya sa akin.
Shit! Bakit ko ba laging nakakalimutan? Selena, Tyrone. Selena!
"Sabi ko nga. Selena." I put emphasis on her name.
I lost Florrence that day. Namatay talaga si Florrence. Pero nabuhay naman si Selena. My half-vampire, half-werewolf mate.
"What did you do today?" Tanong niya sa akin habang nililigpit ang mga kalat niya.
"I went to Florrence's grave." Sagot ko sa kanyang katanungan na ikinatigil niya.
After she woke up, she changed so much. Yes, she knows that she is my mate. Yes, she recognizes our bond as mates. Pero hindi na iyon tulad nang dati. She is not my Florrence anymore.
"Oh." Pasinghap niyang sagot sa akin.
We don't even share the same room. Doon siya natutulog sa silid ni Xandro. It pains me, pero hindi ako nagrereklamo.
It's enough for me to see her like this. Kahit na wala ng kami, basta nariyan siya palagi para kay Xandro.
"I will also sleep in my cabin tonight after the party." Imporma ko kay Selena at tatalikod na sana nang magsalita siya.
"Minsan ka na lang natutulog sa bahay, Tyrone." Aniya at napabaling ang tingin sa mga kubyertos na huhugasan niya.
"I feel suffocated in here, Selena. It is best for me to stay in the cabin." Tapat kong sagot sa kanya.
"That old me, again? Siya na lang palagi ang naaalala mo." Aniya at pabalibag na tinapon sa lababo ang mga kubyertos. She created a dent on my sink, for goodness sake! Galit nga siya.
"It's the best for us. Isa pa, hindi ako nambababae. You will feel it when I do." Sabi ko at naglakad na palayo sa kanya.
It fvcking hurts everytime I walk away from her. Ang sarap gibain ng buong bahay!
"Diyan!" Narinig kong sigaw ni Selena. Nakasunod na pala siya sa akin. "Diyan ka magaling! Sa pagwa-walk out mo!"
Napakunot ang noo ko. What's this again? Another round of senseless shouting?
"Look, I don't want to fight with you, Flor-"
"Selena! Fo fvck's sake, Tyrone! I am Selena!"
"Oo na! Oo na! Ikaw na si Selena. Fvck! What's your issue?!" Pasigaw ko na ring tanong kay Selena.
"You always remember Florrence. Always Florrence! Ganito si Florrence, ganyan si Florrence-"
"God! You are jealous of yourself?!" Napamulagat ako.
"My old self, Tyrone! Your Florrence is dead!" Sigaw niya.
"Yes! Yes, alright! My. Florrence. Is. Dead. Fvck! She is dead! What's your issue then?!"
"Issue?! Patay na siya but it seems like I am constantly in tug-of-war for your attention with someone who is dead already. Palagi na lang siya, Tyrone! How about me? How about Selena?!" Naluluha niyang sambit. I feel her pain in my chest. Ang sarap niyang patayin sa mahigpit na yakap!
"You know I love you. Whether you're Selena or Florrence. You are the one distancing yourself from me." Sabi ko sa kanya at akmang tatalikod nang marinig ko na ang mga hikbi niya.
Fvck! Alam niya talaga ang kahinaan ko.
"Then make love to me as Selena, Tyrone. Puro ka na lang Florrence. Gosh, you're hurting me." Umiiyak niyang sambit.
Unti-unti akong humarap sa kanya at tiningnan siya.
Humakbang ako nang paunti-unti palapit sa kanya. I hug her tight in my arms and smell her hair. Hindi pa rin siya nagbabago.
"Don't fight with your past, Selena. I loved Florrence...but I love you more. I love you. Hindi iyon nabago. Napunan? Oo siguro." Sabi ko at hinalikan ang kanyang noo. "Come to me when you're ready."
At iniwan ko siya sa bahay na umiiyak. She must come in terms with herself. She needs to accept her old self, she needs to accept the Florrence in her.
---
Hindi kami nag-imikan ni Selena sa buong party. She is her old self again. Distant and cold, yet when she looks at me, I can see fire burning in her.
Nakakagigil.
Kaya bago pa matapos ang party ay umuwi na ako sa cabin. Baka kung ano pa ang magawa ko sa kanya doon.
I shower then change clothes after. Maaga akong magpapahinga para makaronda ako sa hangganan ng Baron kinaumagahan.
As I make myself comfortable in my bed, naramdaman ko ang presensya niya sa labas.
Fvck! Makikipag-away na naman ba siya?
I hurry to the door. Hindi ko na hinintay na kumatok pa siya. Baka sirain lang niya ang pinto.
Pasipol-sipol pa akong naglakad patungo sa pinto. Binuksan ito ito na naging dahilan ng pagkalaglag ng panga ko.
Napakurap ako ng ilang beses sa harapan ni Selena. She is only wearing a silk nightdress. Pula pa iyon, bumagay sa kanyang maputing balat.
Matagal akong hindi nakapagsalita. What will I tell her?
"M-may sasabihin ka?" Nauutal kong tanong sa kanya.
"Hindi mo ba ako papapasukin?" Under normal circumstances, nag-uusap na kami ngayon sa labas. After she woke up and act as Selena, hindi na siya nakapasok pa ulit sa bahay ni mommy at sa cabin.
"Itatapon kita palabas kapag may sinira kang gamit." Nakangiti kong sabi bago siya hinila papasok sa loob.
I can feel her body tense. Hindi lang naman siya e. Kahit ako rin. Maglapat lang ang mga balat namin ay naliliyo na agad ako sa sensasyong dala niyon.
"Bakit ganyan ang suot mo, Selena?" Tanong ko nang tuluyan na kaming makapasok.
"Ano bang problema mo sa suot ko?" Nakataas kilay na tanong niya.
"Masyadong...Nah, whatever." Sabi ko na lang at umupo sa couch.Umupo ako nang komprtable at hinintay siyang magsalita.
Ayaw kong makipag-away sa kanya. Lagi na lang kaming nagtatalo. Dumaan ang ilang minuto ay hindi pa rin siya nagsalita. Nakatitig lang siya sa akin.
Napatanga ulit ako nang makita ang pagpatak ng kanyang mga luha. Umiiyak na naman siya?! What the fvck?!
"Hey...anong problema?!"
"Ikaw!" Singhal niya sa akin
"See, you're so cold!" Aniya at humikbi pang lalo. "Alam mo ba kung ilang oras akong nakipagtalo kay Dianne para lang makumbinse niya akong isuot ito?! Tapos ganyan lang!" Aniya na ikinakunot ng noo ko.
"Anong ganyan lang? Hindi kita maintindihan, Selena." Nagugulumihan ako sa pinagsasabi niya.
"Ay! Ewan ko sa iyo, Tyrone! Kung ayaw mo sa akin, edi, bahala ka! Maghahanap na lang ako ng ibang lalaki pa-"
Ngunit maagap ko siyang nahawakan bago pa man siya tuluyang makalabas ng cabin.
"Don't you dare, woman." banta ko sa kanya. "Akin ka lang, Selena. You're mine, and mine alone!" I growl at her.
"So? Bakit hindi mo ako ipagdamot?! Why can't you own me like the way you used before?! Nakakainis ka, Tyrone." Pagmamaktol niya habang pinupunasan ang mga luhang naglandas sa kanyang pisngi.
"Because you turn ice cold on me, Selena." I smile as I say those words. Masakit. Nakuha ko pa rjng ngumiti. Nakakabaliw talaga ang babaeng ito.
"Hindi kaya! Natitense lang kasi ako! Hindi iyon cold 'no! Tsaka naiinis ako sa iyo noon kasi Florrence ka na lang ng Florrence." Nakanguso niyang sambit.
God! If she only know how I love to taste her right now.
"What's your point now, Miss Selena?" Nakangiti kong tanong at hinapit siya sa beywang. I push her gently towards the door.
Inilapit ko ang katawan ko sa kanya at pinaglandas ang labi ko patungo sa kanyang leeg kung saan naroon ang marka ko.
"K-kasi, ano, uhm," Napatawa ako sa kanya. "T-tyrone...k-kasi..."
Hindi ko na siya pinagpatuloy ng pagsasalita at sinakop ko na ang kanyang mga labi.
She immediately responds to my kisses.
Fire with fire.
Passion with passion.
"I love you so much, Tyrone." Aniya nang saglit na maghiwalay ang aming mga labi.
"I love you so much, Selena. I so fvcking love you." Sambit ko at pinangko na siya papasok sa nang-iisang silid ng cabin.
"What if I break some of your things? Ipapatapon mo ako sa labas?" Tanong niya habang pinapaulanan ng halik ang aking leeg patungo sa aking dibdib.
I've got a wildcat as a mate. Lucky me.
"Break everything you want to break, baby. I won't care." Anas ko at sinakop muli ang kanyang mga labi.
Tumigil ako kakahalik sa kanya at bahagya siyang inilayo. I need to ask her this question now before it's too late.
"What?" Takang tanong niya.
"Marry me." Walang kagatol-gatol kong sabi sa kanya. I've been rejected five times by the same woman. Tatlo kay Florrence, dalawa kay Selena.
"WHAT?!"
"Say 'yes', baby. Not 'what'." Sabi ko at hinalikan ang kanyang mga labi. "Selena?" I murmur near her lips.
"Ang daya mo!" Reklamo niya at ginantihan ang mga halik ko.
"Come on, baby. I know you can't get enough of me." Nakangiti kong tukso sa kanya.
"Bastard!" Natatawa niyang sabi bago hinawakan ang aking pisngi. "Yes. I will marry you this time, Tyrone. I love you before...and I love you even more tonight."
"Fair enough, baby." Sagot ko at hinalikan ang kanyang labi. "Because I've been crazy for you since day one."
She smiles at me and I smile back at her. Those words are enough for us...hopefully.
So we continue our night...with clothes ripping off and screams of pure joy that can be heard in the vast forest of Baron.
END OF TYRONE