Bugüne kadar çok şeyler öğrendim, mümkün olmadığına inanamadığım şeyler gördüm. Bir zamanlar hayal dünyamda var olan şeyleri karşımda gördüm ve bunları bir sır olarak yıllarca sakladım. Bu yazıyı okuduğunda ise artık bir sır olmaktan çıkacak.
Saatlerdir yatağımda uyanık bir halde uzanıyordum. Yapacak bir şey yok, çok sıkılıyordum. Elime telefonu alıp internetten sörf yapmaya başladım. İlgimi garip bir haber çekti. Haber başlığı ''Astral seyahat ile okuldaki derslerinden tam puan alarak sınıfı 1. olarak bitirdi.'' yazıyordu. Haberi merakla okudum ve astral seyahati araştırmaya koyuldum. Astral seyahat, ruhun bedeni terk edip 5.boyut alemine geçmesi durumu olduğunu biliyordum. Farklı internet sitelerinden farklı kaynaklarından araştırma yaparak bilgi edinmeye çalışıyordum. Hemen hemen bütün internet sayfalarında aynı şeyler yazıyordu ve önüme gelen bir sayfayı açtım. Astral seyahatin yapımının kolay olmadığını ve birçok tekniğinin olduğu yazıyordu. Ama en önemlisi soğukkanlı olmak gerektiği yazıyordu. Çok sıkıldığım için astral seyahati denemeliyim diye düşündüm. İçimde bir ürperti var ama yenidünyaları keşfetmek istiyordum. Belki de harikaları keşfedip felaketleri ile yüz yüze gelebilirdim. Uzağımda ki uçsuz bucaksız karanlık denize ayaklarımı daldırabilmek için tüm bu korkuları arkamda bırakmam gerekiyordu. Korkularımı yenmek için onlarla yüzleşmeye hazırdım.
İnternet sayfasında yazan kurallara uyarak odamda bazı değişiklikler yapmaya karar verdim. Etrafı daha düzenli hale getirdim, perdeleri iyice kapadım, lambalarını söndürüp, yatağımın karşısında duran tabloyu düzelttim ve yatağıma sırtüstü uzandım.. Öncelikle sakin olmam gerekiyordu. Sakinliğimi korudum ve tam karşımda asılı duran tabloya odaklandım. Ruhumun bedenimden ayrıldığını düşünmem gerekiyordu. Ama bu tahmin ettiğim gibi kolay olmayacaktı. Soğukkanlı olmalıydım. Tabloya odaklanıp ruhumun bedenimden ayrıldığını hayal ediyordum. Yaklaşık 15 dakika kadar bu şekil de hayal ettim ama bir değişiklik olmadı. Bunun nedeni astral seyahat yapımının kolay olmadığından kaynaklanıyordu. Belki haftalarca belki de aylarda denemeliydim.
Günler geçtikçe daha fazla kendimi konsantre edebildiğimi fark ettim. Her denememde bir önceki geceye göre daha olumlu yanıt alabiliyordum. Haftalar su gibi akıp geçiyordu ve bir çırağın kalfa yolunda ilerlemesi kadar yol kat ettiğimi düşünüyordum. Artık kendime güvencim tamdı. Her gece olduğu gibi yine yatağıma uzandım. Odamı loş bir ışık ile aydınlattım. Karşımda duran tabloya yine odaklandım ve ruhumun bedenimden ayrıldığını düşünür vaziyette yatıyordum. Çok zaman geçmeden vücudumda karıncalanmaların baş gösterdiğini hissettim. Bu iyiye işaretti. Konsantre bir şekilde odaklanmaya devam ettim. Her geçen dakika vücudumdaki karıncalanmalar artıyor ve kulağıma rüzgârlı bir havada pencereden gelen uğultulara benzer sesler gelmeye başlıyordu. Korkmamam gerektiğini biliyordum. Korkumu daha ilk günlerde yenmiştim zaten.
Zaman geçtikçe bedenimin her noktasında o karıncalanmayı hisseder oldum ve kulağıma gelen uğultu şiddeti de artmaya başlamıştı. Odaklanarak devam ettim dakikalar boyunca ve garip bir şeyler olmaya başladı. Kendimi bir boşluktan aşağı düşer gibi hissetmeye başladım. Çok garipti ve aynı zamanda ürperticiydi. Daha önce bu evreye gelememiştim. Bedenimi ve aklımı sadece ruhumun çıkmasına odakladım. Şimdi daha garip bir şeyler olmaya başladı. Karşımda asılı olarak duran tabloda bir gül resmi vardı. Ama şimdi o tabloda ki gül, garip bir yaratık resmine dönüşmüştü. Bu beynimin bana oynadığı bir oyun olduğunun farkındaydım. Hiç sorun etmeden aynı şekilde tabloya bakmaya devam ettim. Aradan çok zaman geçmeden bedenimin her noktasına adeta iğne batırırcasına bir acı hissetmeye başladım. Ve artık galiba haftalardır uğraştığım şey gerçekleşiyordu. Artık bedenimdeki karıncalanmalar ve kulağındaki uğultular yerini sessizliğe bıraktı. Yavaş bir halde yatağımdan kalktım. Sanırım yine başaramadım derken yatağıma baktığımda kendi bedenimi uyur bir şekilde gördüm. Evet, bu defa başarmıştım.
3. Boyuttan 5. boyuta geçebildiğim için oldukça mutluyum diyebilirdim. Kuşlar gibi havada asılı bir şekilde durabiliyordum bu oldukça zevkli bir şeydi. İlk astral seyahatim olduğu için sadece evin içerisinde gezmeyi düşünüyordum. Kapısı kapalı odamdan çıkıp mutfağa gittim. 5. boyutta olduğum için duvarların ve kapıların içerisinden geçebiliyordum. Bir nesneyi hareket ettirip dokunamıyordum dokunduğum zaman ise bedenim içerisinden geçiyordu. Oldukça garip ve eğlenceli olduğunu düşünüyordum.
Biraz evin içerisinde dolandıktan sonra odama gelip yatağıma uzandığım an bedenim ile birlikte uyandım. Artık bu işi başardığım için çok ama çok şanslı olduğumu düşünüyordum. Çünkü yıllardır başaramayan insanların yorumlarını okumuştum.
Artık ben, ben değildim farklı biri gibi görüyordum kendimi. Hani özel güçleri olan bir süper kahraman gibi...