Candice
Idinaos din ang reception sa gubat. Napuno nang mga ilaw ang paligid kay kahit hapon na, maliwanag pa rin dito at hindi nakakatakot. Nasa likod lang din naman ito ng hotel kaya madali makakabalik ang mga bisita kung gusto nila magpahinga.
Isang simpleng salo salo lang ang naganap at maliit na programa. Masayang panoorin na lahat ng bisita namin ay nag-eenjoy. Nakikisali sila sa kaligayahan naming dalawa.
"Ehem." Biglang nagsalita si Megan sa mic. Nakangi akong tumingin sa kanya.
"Hi everyone!" Bati nya
"I wanted to start off by thanking Candice and Vladimier for inviting me to be a part of their special day." She nods her head toward us. "Kahit hindi naman kailangan ang abay sa kasal nila." Nakuha pa nya talaga magbiro!
"For those of you who don't me my name is Megan, and I am both the 'maid of honour' as well as Candice's beautiful bestfriend. " pagpapakilala pa nya, or should i say, pagbubuhat ng sariling banggko. Her smiles are replaced with serious face bago ipinagpatuloy ang sinasabi.
"Candice had three experiences that I witnessed in life. First, I remember her doing good in her career and became happy. Then, second, she became broke and distance beacuse of a certain circumstances. And third, this,
I am lucky to witness her in her best stage." Naluluhang nakinig ako sa speech nya. Ikinuwento nya ang ilang pinagdaanan ko bago ko nakilala at nakasama si Ciro. Buong detalyeng isinalaysay nya kung gano ako naging masaya nang mahalin ko ang lalaking katabi ko.
"Vladimier, isa lang ang pakiusap ko, dahil alam ko naman na mahal mo sya, at hindi pababayaan, pwede bang ipakilala mo ako sa gwapo mong kaibigan?" Bumalik ang mga luha ko sa aking mata na munti nang tumulo. Haa Megan! We heard some chuckle and laugh in her words.
"If everyone could please raise their glass, I'd like to propose a toast to the new Mr. and Mrs., Vladimier and Candice: here's to love, laughter, and happily ever after. Congratulations!" Nakangising Itinaas nya ang kanyang baso at tinapos ang speech.
"Thank you Megan" I mouthed. May hindi sya naisama sa sinabi nya, Hindi nya nasabi kung gano ako kaswerte na sya ang kaibigan ko.
Nagbigay din ng speech si Cloud at nagkwento din ito sa naging relasyon nila ng kapatid. Narealize ko, pareho lang kami ni Ciro na naging malungkot untill we found each other and write our own happy story. I guess we were really meant to be. We complement and complete each other.
Nagpatuloy ang salo-salo hanggang gabi, they all greet us and wish us all the best.
Pati pamilya ni Ciro ay masayang sinuportahan ang aming kasal, hindi na sila ganun lumapit sa akin dahil bampira si mommy at Akantha. Pero kahit ganun, masaya akong umatend sila dito.
We decided to stay in Baguio para sa honeymoon. Hindi ko ma sigurado kung pwede itong tawaging honeymoon, dahil, well. Pwede sya lumapit, pero hindi pwede humawak or humalik man lang.
But, still, we enjoyed our stay, nag libot kami sa buong syudad, at kumain ako ng kumain ng prutas at gulay doon. Wala ako weird cravings pero gustong gusto ko ang ube jam nila dito. Hindi ako magtataka kung lumaki ang katawan ko sa pagbubuntis kong ito. Haay.
Pumunta kami sa strawberry farm at kung saan saang pasyalan. Pumunta din kami sa sagada at Mt. Pulag.
"Woooowww." I was amazed when we reach the top of the mountain. Parang nasa tuktok ka ng mundo dahil makikita mo ang mga ulap sa baba. Napakataas ng bundok na dapat akyatin. Pero hindi naman ako napagod. Well, kasi, binuhat nya ako. "It's beautiful !" Namamanghang sabi ko.
"Yeah it is.." Sang-ayon ng asawa ko. Dagdag pa sa ganda ng tanawin ang pasikat na araw. Sandali lang kami doon dahil hindi pwedeng magtagal sa sinag ng araw si Ciro.
"Balik tayo dito, pag may pagkakataon." Sabi ko sa kanya nang pababa na kami. Ito na din kasi ang huling araw ng aming bakasyon. After this, babalik na sya sa trabaho. Gusto ko din sana mag work pero ayaw nya ako payagan.
"Oo babalik tayo kasama ang anak natin. He gonna love it." Sabi naman nya sa akin.
"He? Pano kung babae?" Tanong ko naman.
"Doesn't matter. Pero tingin ko talaga lalaki sya." He grin on me na parang confident na magiging lalaki ang anak namin. Hindi na ako nakipag talo, it really doesn't matter kung ano ang maging gender nya. Basta mamahalin ko sya at aalagaan.
Four months later, malaki na ang tyan ko. Mahigit five months na din kasi akong buntis.
Dahil hindi na nya ako pinagtrabaho, paguburda ang pinagkaabalahan ko. Inilalagay ko ang pangalan ng baby namin.
"Cyrus."
Yeah lalaki nga sya tulad ng hinala ni Ciro. We were happy nung nalaman namin yun nung last check up ko. So far, okay naman ang lahat. Mejo madali lang ako mapagod kaya kumuha ng katulong ang asawa ko para may magluluto para sa akin.
"Good morning wife." Bati ni Ciro nang dumating galing trabaho. Hinihintay ko sya para sabay ulit kami kumain.
Lumapit sya at ginawaran ako ng halik sa labi. As usual, i shiver when his lips touch mine.
"Tsk, nasa tyan pa lang, stubborn na." Reklamo nya nang lumayo sya. Hahaha minsan naiinis sya kasi parang hindi sya sinusunod ng anak namin. Pero alam ko naman mahal nya ito. Kita ko yun sa mata nya pag tinitingnan nya ang umbok sa tyan ko.
"Palalakihin natin sya ng maayos pag lumabas diba?" I said to him sweetly.
"Bubusugin sa pagmamahal. At papaluin kung kailangan." Pag lalaming ko sa kanya. Agad namang lumambot ang expression nya at ngumiti na din. May pagka makulit kasi talaga anak namin kahit nasa tyan ko pa lang. Sa 5 months kong pagbubuntis, hanggang tabi lang talaga si Ciro.
"Of course my sweet." Tugon nya sa akin. Im sure he's gonna be a great dad.
Tulad ng nakagawian, sabay kaming kumain at sa hapon naman ay naka tambay kami sa may duyan. Ito paborito kong part ng bahay.
Hapon na nang bumisita sa amin sina mommy. Kasama nya si daddy at cloud at Akantha, naka panganak na sya ng isang magandang bampirang babae.
"Hija, kamusta ka na?" Bati nya sa akin. Nakaupo ako sa duyan at sila naman sa may table di kalayuan. Nasa likod naman nila si Ciro.
"Okay naman po mommy, mejo mabilis lang ako mapagod nitong mga nakaraang araw, pero okay naman po lahat." Sabi ko sa kanya.
"Are you happy hija.?" Malamlam ang matang tanong nya sa akin.
"Opo. Sobra." Masigla kong sagot.
"Nung tinanong nyo ako dati kung bakit naging lason ang dugo mo, nagulat talaga ako," sabi nya. " i read it once, pero parang alamat lang sya sa amin, dahil wala pa akong nasaksihan na ganito. Dahil bihira talaga na ang isang taong babae ay magcoconsive ng isang bampira." Dagdag nya.
"The legend said, the vampire that came from a poisonous blood will be powerful vampire of all." Napangiti ako at hinimas ang tyan ko. You heard that baby, magiging malakas ka. "Patunay ang hindi pagtanggap ng katawan mo sa ibang bampira tulad ni Vladimier. It's his way of protecting you and him against other vampires." Hmm. Ang galing naman ng anak ko.
Tumingin si mommy sa mga kasama nya at parang nag-aalangan kung itutuloy pa ang sasabihin.
"But, there is one thing that you should know." Kunot noong tumingin ako sa kanila, may problema kaya sa magiging anak ko? Hindi ko maiwasan kabahan at matakot. Kung may mangyayari kay Cyrus, baka hindi ko kayanin.
"May problema ba sa anak namin, mom?" Tanong na din ni ciro. Lumapit sya sa ina at tinanong ito.
"I-i don't know how to say this.." Tumingin muli sya kay daddy na parang humihingi ng tulong. No. Wag naman sanang maging problema sa anak ko!
"Your son will be okay..
"But, the woman that bear the powerful vampire..
She
Died."
------
Magtatago ako!
Feel free to comment