-Jesteśmy na miejscu - oznajmił tata zatrzymując samochód przy dwupiętrowym domem.
Dom nie był ich domem marzeń chociaż i tak się cieszyli,bo był całkiem okej. Miał przynajmniej dość duży ogród,a Maja i jej rodzina lubi, a wręcz uwielbia ogrody.
Niestety gdy weszliśmy do domu od razu klamka się oderwała od drzwi.
,,To nie wróży nic dobrego" -pomyślała Maja. Miała racje następną rzeczą jaka się zdarzyła to gdy tylko chciała wejść na górę i wybrać pokój, schodek się pod nią załamał.
-Jak widać nieszczęścia chodzą parami - zażartował tata - cóż będzie to trzeba naprawić.
-Czy może mi ktoś w końcu pomóc! - odezwała się w końcu Maja, która naprawdę źle wyglądała i tak samo się czuła.
-Już pomagam ! - Odpowiedział tata.
Długo to trwało, ale się udało ją wyciągnąć . Całe szczęście, że nie było więcej takich schodów.
Maja gdy wyszła na górę wybrała pokój jasno różowy z dywanem przypominającym najprawdziwsze kwiaty i z lampionem, na którym było drzewo sakura czyli drzewa wiśni na początku wiosny. Jedyne co Majce się spodobała i zszokowało to to ,że na jednej ze ścian miała namalowana łąkę i dziewczynę (a może driadę) która była ubrana w sukienkę z płatków białej róży i miała na głowie wianek .Trzymała na rękach króliki chodziły obok niej dzikie koty a na jej ramieniu usiadł wróbelek. Ale to jej nie szokowało tylko że twarz tej dziewczyny wyglądała na znajomą.
,,Czy to nie jakieś niemowlę leci w koszu ,które trzyma bocian"- myślała Majka patrząc w róg malowidła.
Dopiero gdy przyszła mama by powiedzieć Majce że ma wziąć bagaże z samochodu, wtedy dziewczyna zauważyła że mama jest podobna do tej osoby na ścianie.
-Mamo czemu ten obraz przedstawia ciebie.
-..... Nie gadaj głupstw tylko .. weź bagaże z samochodu i się rozpakuj. No... już.-powiedziała mama zmieszanym głosem.
,,Coś mama ukrywa, a ja się dowiem "-pomyślała Maja pewnie.
Krótkie,bo nigdzie nie mogę znaleźć weny ....szukałam długo i dalej nie znalazłam no cóż myślę że się podoba i że zapowiada się cudownie. Buziaki.