Annalyn's POV:
"Mag iisang buwan ka ng wala Nath, Isang buwan ko ng hindi nasisilayan ang matatamis mong ngiti, ang mga mata mong nawawala kapag tumatawa isang buwan ko ng hindi naririnig ang nakakahawa mong tawa. Miss na miss na kita Nath"
Nandito ako ngayon sa sementeryo kung saan nakalibing si Nathaniel
Mag iisang buwan na, pero hindi paden nag si tinatanggap ng utak ko ang mga nangyari sa nakaraan buwan lalo na ang pag kawala ni Nath.
It sounds cliche pero para akong nasa isang bangungot parin.
Para akong hindi makalabas sa sarili kong panaginip, pero habang buhay ko na ata tong dadalhin, habang buhay ng nakatatak saakin ang ginawa ni Cindy sa buhay ko.
Speaking of Cindy nasa mental hospital siya kasalukuyang ginagamot ng mga doctor malala na kase ang sakit niya sa utak.
I feel bad for her pero sa tingin ko ayun na ang karma niya dahil sa kademonyohang ginawa niya, lalo na saamin ni Nath.
Pag naiisip kong wala na siya nalulungkot ako, Ang kauna unahang minahal ko, ang una kong iniyakan ay hinding hindi ko na muling masisilayan
"Ang bilis ng pangyayari Nath, parang nag pa plano palang tayo sa future natin then ngayon wala kana, pero at the same time masaya ako para sayo, kase alam kong kasama mo na ang mga mahal mo sa buhay, Wala kanaring sakit na mararamdaman. Pero sana naman mag pakita ka sakin kahit minsan lang o kaya mag paramdam ka"
Pag kasabing pag kasabi ko non ay bigla akong natahimik dahil naramdaman ko ang malamig na hanging dumampi sa aking balat. Kaya napa pikit nalang ako at fini feel ko ang hanging alam kong nakayakap sakin.
"I know it's you Nath" Sambit ko, kasabay ng pag tulo ng aking mga luha.
Maya maya pa ay naramdaman ko ang pag dampi ng hangin sa aking mga pisngi at bigla nalang nawala ang hangin kaya napamulat nako.
"Thank you nath" Sabi ko habang naka tingin sa kanyang puntod.
"I knew it, sabi ko na nga ba nandito ka" Boses na galing sa likod ko, at kahit hindi ko lingunin alam ko kung sino ang nag mamay-ari ng boses na yun.
Ang taong mahal ko
Umupo siya sa tabi ko saka kinausap din si Nath.
"Thankyou pre for saving us, Specially si sungit. Pangako ko sayo pre hindi ko sasaktan ang babaeng mahal mo at mas mamahalin ko siya ng higit sa pag mamahal mo sakanya" Sabi niya kaya naman napatingin ako sakanya
"Huwag kang mag alala pre, ako na ang bahala sa babaeng masungit na to, multuhin moko pre pag sinaktan ko siya" Sabi pa niya na ikinatawa ko.
"Pag ikaw nga dinalaw nyan, duwag ka naman" Pang aasar ko sakanya kaya napalingon siya sakin.
Natawa naman ako sa reaksyon niya dahil seryoso lang syang nakatingin pero bakas ang takot sa mukha niya.
"Joke lang" Sabi ko sabay tawa ng bahagya
"Bakit ka ba kase nandito?" Pag susungit ko naman sakanya, saka ko ulit binaling sa puntod ni Nath ang atensyon ko.
"Pumunta ako don sa pinag pa practice-san niyo pero sabi ni Rina umalis ka daw nung breaktime, Alam ko namang dito ka pupunta kaya hindi na ko nag tanong kung saan ka pumunta" Pag mamayabang niyang sabi
May performance kase kami mamayang gabi sa christmas party ng school, meron den kaming performance ni yabang kase kami daw yung mr. at ms intrams 2015 kaya need din daw namin mag perform. Every afternoon ang practice namin ni yabang while yung samin naman nila Rina Umaga.
"Ang yabang mo talaga no? Pano kung wala ako dito?" Sabi ko sakanya kaya napatingin siya saakin "Edi hahanapin kita" Sabi niya saka ako kinindatan, inisnaban ko naman siya dahil sa angking kayabangan niya.
"Tara na mag lunch? Tapos mag rest na tayo, alam naman natin ang mga steppings mag pahinga nalang tayo para may energy tayo mamaya" Sambit niya
I nod as answer
"Osya pre! Mauna na muna kami"
"Punta ka mamaya sa party Nath, Mag pakita ka sakin ha?" Sabi ko kaya siniko ako ng katabi ko
"Ano ba?" Singhal ko sakanya
"Wala namang ganyanan, baka bumangon e" Sagot niya na ikinatawa ko naman
"Tara na nga duwag" Sabi ko saka nag patiuna sa pag lalakad.
Khiel's POV:
Today is going to be my best day, ngayong araw ko kase naisipang gawin ng official yung samin ni sungit at mamaya habang nag pe perform kaming dalawa doon niya makikita ang surprise ko sakanya
Alam narin to ng mga kaibigan niya at ibang mga students sa school kase sabi ko sa mga kaibigan ni sungit sila na ang bahalang mag pakalat sa buong school even mga teachers and staff nakausap ko na.
I'm on my way sa bahay nila sungit susunduin ko kase siya
Ang bilis ng panahon parang noon nag papanggap lang kami tapos biglang magiging totoo na agad hehe.
Hindi ko rin naman alam na mag kaka gusto ako sakanya kase sobrang sungit niya pero she made me believe in love again, At willing akong sumugal kung siya naman ang susugalan.
Pero kahit hindi pako sumusugal alam kong kay sungit panalo na ko agad.
Pinark ko ang kotse ko sa harap ng bahay nila sungit at kaagad din naman akong pinag buksan ng gate ni tita Anna.
Simula ng mang yari ang trahedyang yun nawala rin ang takot ko sa pag da drive ng mga four whels.
Buti nalang nawala na ang takot ko don kundi makikisabay kami kay Wil ngayon.
"Nak andito na si Khiel" Sigaw ni tita Anna pag kapasok namin sa loob.
"Ang gwapo gwapo mong bata ka, You really look like your dad" Sabi ni tita Anna, nginitian ko nalang siya bilang pag sagot
After that ay umakyat na siya sa second floor para sunduin si sungit.
Tita Anna was full of mystery lalo na pag mag kasama sila ni mama at lola sabagay ano pa bang ipag tataka ko si sungit nga hanggang ngayon parang may misteryong bumabalot parin sakanya.
Narinig ko na ang bawat pag lakad ni sungit naka heels kase siguro siya kaya may sounds ang bawat steppings niya.
Unti unti na siyang nagiging malapit saakin at seryoso lang siya sa pag lalakad at nakatingin saakin.
Para siyang anghel na bumababa sa langit bagay na bagay sakanya ang blue dress na suot niya at yung style ng buhok niya ngayon.
Blue Christmas kas ang theme ngayon, dapat white pero naki usap si sungit sa principal na blue nalang daw since favorite ni Nath ang blue serves as para kay Nath ang celebration mamaya, dahil gustong gusto ni Nath ang mga Christmas party.
"Ang ganda mo lalo" Sabi ko sakanya inisnaban naman niya ko as usual kahit gaano siya kaganda ang sungit sungit paden.
"WHAT THE! Bakit kayo nandito?" Mataray na sabi ni sungit sa kakapasok na sina Covy at Rina sa bahay nila
"Iniwan kami ni Wil"
"Yes bestie, kaya sasabay kami sainyo nPapi Christian" Nakangiting sambit naman ni Rina
"Whatever" Sabi ni sungit saka nilabas ang phone niya at dinial ang number ni wil.
"HOY WILSON KIAN FERNANDEZ" Sigaw ni sungit "Yes bespren?" sagot ni Wil sakanya naka loudspeak kasi kaya rinig namin sagot ni Wil sakaya.
"Malinaw ang usap natin na sayo sasabay tong dalawa ah"
"Ano yun bespren ikaw lang ang masaya sa byahe? ang unfair mo naman, sasabay ko na nga mga tropa mo tapos pati yang dalawang pasaway sakin pa dyan na sayo, labyu bespren bye" Sabi ni Wil saka na binabaan ng phone si sungit. "Pano ba yan Lyn sabay kami sainyo" Sabi ni Covy habang naka ngiti.
"Mag partner ba kayong dalawa?" Tanong ko sakanilang dalawa. Nag katinginan naman sila sabay sabing "NO!"
"You know what guys, Bagay pala kayong dalawa. Look like a perfect match" Pang aasar ni sungit sa dalawa
"Lyn-Lyn naman alam mo namang ikaw ang crush ko" Sabi pa ni Covy kaya sinamaan ko siya ng tingin
"Chill bro, hindi naman na aagawin si Lynlyn sayo" Sabi niya "Kayo nalang kaya ang mag partner"
"WHAT? BESTIE NO! Ang ganda ganda ko tas ipa partner moko sa panget nayan" Reklamo ni Rina
"Okay madali akong kausap, Pag hindi kayo ang nag partner ngayon edi mag lakad kayo papuntang school" Sabi ni sungit saka kumapit na sa braso ko
"Eto naman hindi mabiro, partner talaga kami ni Covy bestie" Sabi ni Rina nakita ko namang umangkla na siya sa braso ni Covy kaya napatawa si sungit sa dalawa.
"Bagay sila no?" Bulong sakin ni Sungit na sinang ayunan ko naman.