Khiel's POV:
Mula nung mag hiwalay ang landas namin ni sungit kanina hindi ko na siya nakita. Dumaan ako sa room nila kanina pero hindi ko siya nakita don.
Ni hindi ko rin nakitang kasama ni Rina o kahit sino sa mga ka tropa niya. Puntahan ko kaya sa room nila? Kaso baka itaboy lang ako non?
Pero pano kung gusto na niya kong maka usap ulit, Sabihin ko na kaya sakanya na totoo na ang feelings ko sakanya? Na willing akong ligawan siya mapatunayan lang na totoo ang feelings ko sakanya?
Bahala na hays. Nag raise ako ng kamay at sinabing lalabas muna para umihi, pinayagan naman ako ng teacher namin kaya lumabas na ako at dali dali ako sa pag punta sa room nila sungit.
Nang makarating ako roon ay sinenyasan ko si Rina na puntahan ako sa labas ng room nila, nakatingin kase siya sa labas buti nalang.
Ayaw ko rin mag pa kita kay Cindy hindi siya yung gusto kong makita kundi si sungit.
"Nasaan ang bestfriend mo?" Bungad ko sakanya na ikinagulat naman niya "E? Hindi mo kasama?"
"Hindi nasa room ako, ngayon lang ako ulit lumabas" Sagot ko naman sakanya na ikinalaki ng mata niya
"E hindi mo siya kasama? nung pag ka announce kase ng teacer namin 40 minutes na ang nakakalipas na cancel ang exam dali daling lumabas e, ang akala ko pupuntahan ka" Pag papaliwanag niya kaya naman napa iling ako
"Hindi , Hindi kami nag kita. Huling usap namin kanina pang recess pag katapos non wala na hindi na kami nag kausap ulit" Sabi ko pa dito.
"Wait tawagan ko" Sabi niya saka nilabas ang phone niya at dinial ang number ni sungit
"Pinapatay e" Sabi niya saka kumamot nalang sa ulo niya.
"Maybe wag muna natin siyang storbohin? Or kung want mo talaga siyang makita ang alam ko lang na pupuntahan non library, canteen or clinic pero kung wala siya don hindi ko na alam kung saan siya tumambay" Sabi niya hindi nako sumagot sakanya at tumakbo na para hanapin si sungit.
Kailangan talaga naming mag usap hindi pwedeng ganito.
Masisiraan ako ng ulo sayo sungit bakit mo ba ko ginaganito?
After kong mapuntahan ang mga places na sinabi ni Rina walang bakas ni sungit na nakita ko inshort hindi ko siya nahagilap ang hirap niyang hanapin need talaga namin mag usap na alala ko kase yung kinweto niya saakin sa baguio yung hindi naman talaga siya pala kinig ng mga paliwanag.
Baka kung mang yayari yun tuluyuan ng mawala saakin ang mahal ko. Gusto ko ng maging totoo ang lahat. "Hi babeeee!" Bati saakin ni Cindy "Let's go, Let have some lunch today, bye girls" Sabi ni Cindy sa mga kaklase nila ni sungit saka umangkla sa braso ko.
"Namiss kong nag la lunch tayo together did you miss it too babe?" Sabi niya pero wala talaga ako sa mood dahil gusto ko talagang makausap si sungit
"What do you want babe? Libre ko bilang celebration narin ng pag kakabalikan natin" Sabi niya kaya tinanggal ko ang pag ka angkla niya sa braso ko
"Wait Cindy, hindi tayo nag kabalikan" Pag lilinaw ko sakanya pero binalik niya lang ang pag kapit niya sa braso ko.
"Doon den ulit punta natin no, kaya kalma kalang dyan babe, wala ng makakapag pahiwalay saatin" Sabi niya saka ako hinalikan sa pisngi.
Dahil sa nalaman ni Cindy na hindi naman talaga kami ni sungit mas lalo siyang didikit saakin na kahit anong gawing kong pag taboy sakanya ay hindi siya makikinig. Pero bahala na need ko talagang makausap si sungit need kong maayos kung anong meron kami.
Annalyn's POV:
Gabi na ng maka uwi ako super nakaka overwhelm ang mga nang yayari ngayong araw gusto ko nalang mag pahinga at matulog ngayon.
Tinatamad den akong pumasok bukas hays ewan bahala na
"Sungit"
"Anak ng palaka! Ano ba! bakit ka ba bigla biglang nag sasalita? Saka bakit ka pa nandito ha?" Tanong ko kay yabang
Kanina pa ba to dito?
"Sungit can we fix this?" Tanong niya saakin kaya naman tinaasan ko lang siya ng kilay sa tanong niya
"Alam mo patawa ka, una sa lahat yabang wala naman na tayong dapat pang ayusin, saka diba ang plan lang naman talaga natin is makalimutan ang mga ex natin? Pero yabang hindi mo naman na need gawin kase nandyan na si Cindy ulit" Sabi ko sakanya saka dali dali ng binuksan ang gate at ang pinto ng bahay pero sadyang makulit talaga ang isang to hanggang sa loob ng bahay sinundan ako.
Oo nga pala nandito pa sa bahay ang ibang gamit niya at ang mga gamit ni Cindy kase hindi ko naman binigay sakanila ngayon ang susi
"Nga pala, pack your things pati narin ang mga gamit ni Cindy and you can leave my house" Sabi ko at dumirecho na sa pag lalakad pero hinawakan niya ang kamay ko dahilan para mapatigil ako sa pag lalakad.
"I can't leave your house, nakay mama ang key ng bahay at yung duplicate naman na missed place ni Cindy" Nag bitaw ako ng isang malalim na buntong hininga bago mag salita ulit
"Fine! Baka sabihin rin ni mama ko na hindi ako marunong tumupad sa napag usapan. You can stay here, but si Cindy? A big no! Baka isugod nalang sa hospital yan kapag hindi talaga ako nakapag pigil sa bruhang yun" Sabi ko saka nako tumakbo papuntang kwarto ko.
Gusto ko ng mag pahinga bakit ba ayaw pa kase akong patahimikin ng isang yun.
---------
Nandito ako sa balcony ng kwarto ko, tamang pinag mamasdan lang ang mga gusaling nakatayo sa di kalayuan, Para naman akong bida sa isang telenovela dahil sa mga nangyayari.
Ang daming tanong sa utak ko , ang daming what if, pero kas--
"Kanina ka pa ba dyan? At paano ka nakapasok?" Mag ka sunod kong tanong kay yabang.
Nakatayo kase siya sa harap ko pero andon siya sa room hindi na siya lumabas ng balcony "Sorry kung pumasok ako ng hindi kumakatok hindi kase naka lock kaya pumasok nako. Halos kakarating ko lang den I just wanna gave you this"
Sabi niya saka inabot saakin ang Fries at burger ng jollibee saka ang isang balot ng potatochips
"Thanks" Saka ko kinuha yun at pumasok na ulit sa kwarto
Hindi ko naman tatanggihan to lalo na't may potato chips den.
"Yung mga gamit ni Cindy naihatid ko na sakanya"
"Saan siya mag i stay?"
"Mag ho hotel nalang daw muna siya and baka bukas sa isa don sa mga kaklase niyo or mag r-rent nalang siya ng appartment" Sagot naman niya sakin "Ow I see" Sabi ko saka ko siya inalok ng fries na bigay niya pero tinanggihan naman niya.
"Sungit gusto ko paring ipag patuloy ang sa atin" Sabi niya na dahilan ng pag kasamid ko kaya dali dali akong kumuha ng tubig.
"Are you out of your mind? Kalat na sa buong campus na nag papanggap lang tayo then ganito ang gusto mong gawin? Hibang kana nga talaga" Iritado kong sambit sakanya
"Pag papanggap lang ba talaga sayo ang lahat sungit?" Napatahimik ako ng tanong niyang yun, pag papanggap lang naman para sakin ang lahat diba? Hindi naman tunay yun?
"Kase kung ako ang tatanungin, yung mga ginagawa natin hindi na pag papanggap para sakin" Sabi pa niya
"Ano bang pinag sasabi mo yabang?" Sabi ko at bahagyang tumawa
"Pag papanggap lang ba sungit?" Tanong niya muli
"Pwede na lumabas kana nga ng kwarto ko" Sabi ko sakanya saka ko siya hinila papuntang tapat ng pintuan
"Hindi ako lalabas hanggat hindi mo sinasagot ang tanong ko" Sabi pa niya, aba talagang matindi ang isang to
"Uulitin ko singit pag papanggap lang ba?"
"OO" Sigaw ko sakanya
"Lahat ng mga ginawa natin para saakin wala lang, para sakin hindi totoo, laro- la-" Hindi ko natapos ang sasabihin ko dahil he kissed me on my lips, Hindi ko alam bakit napapikit nalang ako then later on I found my self kissing him back.
Nang matauhan ako ay agad ko siyang tinulak papalayo saakin "Ngayon mo sabihin sakin sungit na pag papanggap lang ang lahat ng yun kase kung nag papanggap ka lang why did you kissed me back?" Sabi niya kaya hindi nako nakapag pigil at sinampal ko na siya. "I want you to leave my room right now!" Nang gagalaiti kong sigaw sakanya
"Sun---"
"I SAID LEAVE!" Sabi ko pa saka ko na siya pinag buksan ng pintuan ko saka siya tinulak palabas and I make sure na nilock ko ang pintuan.
Napasandal nalang ako sa pinto ko habang dahan dahang paupo sa sahig hindi ko rin alam kung bakit kasabay ng dahan dahang pag upo ko ang pag agos ng mga luha sa mga mata ko.
That's my first kiss.
Pag papanggap ba talaga ang lahat ng mga ginawa namin? O nag kaka gusto narin ako sakanya?
Tumayo nako at nag tungo sa kama at doon umiyak at sumigaw. Iyak sigaw ang ginawa ko wala nakong pakelam kung naririnig pako ni yabang na nasa kabilang kwarto lang.
Ang gusto ko ngayon ilabas lahat ng sakit na nararamdaman ko.