Edited: 4/03/2016
Hoofdstuk 10 – Alec
Charlie was aan het douchen, terwijl ik in mijn bureau nog wat aan het werken was. Een paar bouwplannen lagen voor mijn neus. Er moesten dringend vernieuwingen gebeuren aan sommige gebouwen en vooral aan de natuur rond onze roedel. Wesley was, zoals gewoonlijk, weer bij April dus stond ik er weer alleen voor. Iedereen had andere dingen te doen.
Ik duidde een aantal zaken aan op de bouwplannen. Misschien konden we een nieuw trainingsterrein maken? Het zou vooral goed van pas komen in de training van Charlie. Ik bekeek de plannen van onze roedel en zocht naar de gepaste plek.
Misschien konden we iets in de hoogte bouwen? De ideeën begonnen meer vorm te krijgen naarmate ik er meer over nadacht. Er werd op de deur geklopt. Het haalde me uit mijn concentratie en ik vloekte, voor ik de persoon toch de toestemming gaf om naar binnen te komen. Het was Lewis.
Ik leunde achteruit in mijn bureaustoel. " Ik heb slecht nieuws " zei hij. Hij kwam dichterbij en duwde een tablet onder mijn neus. Er stond een kaartje op, met daarop verschillende plaatsen aangeduid. " De wachters hebben verschillende vampiers opgemerkt aan de grenzen. We denken dat ze proberen om binnen te geraken"
Ik pakte de tablet van hem over en bekeek de stippen goed. Sommige waren inderdaad dicht bij onze grens. " Ik ga zelf even polshoogte nemen " zei ik tegen hem. Ik stond recht en liep samen met hem naar buiten. Ik had nog maar een paar stappen gezet of ik stopte al. " Waar is de auto naartoe? " Charlie was de enige die toestemming had om hem te gebruiken.
" Weet je dat niet? Wesley, April en Charlie zijn naar het meer. Een soort familieuitje en natuurlijk moest Wesley ook mee. Als je het mij vraagt is er niet helemaal iets pluis tussen hem en April. Ze komen veel te goed overeen. Alec? Je luistert niet naar me hé? " Ik was inderdaad niet aan het luisteren naar hem. Een paar van de stipjes stonden aan het meer. Daar waren vampiers gezien. En op dit moment was mijn Charlie ook bij dat meer.
Mijn hart stopte even met slaan bij de gedachte dat er misschien iets kon gebeurd zijn. " Ik moet er naartoe " mompelde ik, voor ik veranderde in mijn wolf en zo snel mogelijk naar het meer rende.
Toen ik daar aankwam was het stil. Ik hoorde niets en zag niets. Langzaam stapte ik dichterbij. Er lag een dekentje op de grond en de picknickmand was omver gevallen. Waar waren ze? Waar was mijn Charlie naartoe? Waar waren Wesley en April?
Ik keek om me heen in de hoop dat ik ze zou vinden. Ik liep zelfs een aantal rondjes, maar er was geen spoor van hen te vinden. Ik probeerde hun geur op te merken, maar niets hielp. De vampiers hadden ze alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat ik ze niet zou terugvinden.
A/N: Happy newyear! :)