Farahs Perspectief:
bezweet werd ik wakker. Ik keek om me heen en zag dat ik helemaal alleen lag in het ziekenhuis. Het was indertussen al nacht en heb ik tegen niemand gepraat. Mijn familie is langs geweest zelfs Dalila. Ze steunt me enorm de oude Dalila is weer terug. Ik stond op en liep naar de badkamer, dit ben ik Farah El Idrissi 20 en Zwanger, zwanger doordat ik ben verkracht door mijn Ex vriend. Mijn vader die mij een hoer heeft genoemd, mijn vader die zwaar teleurgesteld is en mijm vader die mij dwingt te trouwen. Mijn moeder die weet dat ik veel pijn leid, mijn moeder die mij begrijpt en mijn moeder die mij nooit zal uithuwelijke. Ik heb Mijn moeder&Dalila alles uitgelegt, tranen vedriet en vooral woede is wat ze uitstraalde. Ik legte mijn handen op mijm buik neer en keek naar mijn buikje. Op dit moment is er helemaal niks tezien maar er groeit wel wat. Een kindje een deel van mij en een deel van Wassim Wassim, de eerste liefde, de eerste die mijn hartje sneller heeft laten kloppen, de eerste die mijn hart heeft gebroken en de eerste die mijn eer van mij heeft afgenomen. Brahim komt morgdn terug en zal zwaar teleurgesteld zijn. Ik moet met Wassim trouwen, om de schande te verkomen en een vader voor mijn kindje. Ik ging weer in mijn bed liggen en dacht aan Ishak. Ik moet hem alles uitleggen en het contact verbreken. Wat heeft hij nog aan mij, ik ben niks meer waard. Zelfs het oudvuilnis is nog meer waard!! Ik ging weer in bed liggen en dompelde alsnel inslaap.
De volgende morgen:
Langzamerhand opende ik mijn ogen en zag ik Nawal, Brahim, Dalila, Esma& Hafida aan mijn bed zitten. Ik keek naar Brahim en zag dezelfde blik die mijn vader mij gaf. Er ging een koude rilling door mijn lichaam heen.
Farah: B..brah...
Brahim: Niet tegen mijn praten hoer.
Een traan glipte uit mijn oog. Mijn broer, mijn grote broer. Mijn voorbeeld en mijn trots, diegene waarmee ik altijd kon lachen en diegene waarbij ik alles kwijtkon. Hij die het woordje hoer over mij uitsprak!! Ik keek hem vol angst aan.
Brahim: Ik ga even 1 week weg en mijn zusje komt gelijk de hoer uithangen!!
Dalila: Brahim houd je bek. Je weet geeneens wat er aan de hand is,
Brahim: Wat er aandehand is? Ze komt eerst de hoer uithangen en daarna probeert ze zelfmoord te plegen
Dalila: Ze is geen hoer en ze heeft niet met opzet zelfmoors gepleegd!!
Brahim: Je bent mijn zusje niet meer nooitmeer.
Ik verloor de controle over mezelf en de tranen vloeide naar beneden. Hij heeft de woorden uitgesproken, de woorden waarvoor ik bang was maar het is gedaan. Ik keek in de ogen van Nawal en zag dat ze met me meeleefde maar dat kon ze niet tonen want dat zet ze haar huwelijk op het spel. Al mijn tantes en ooms denken dat ik mezelf heb weggegeven maar ik weet wel beter. Het is Jammer dat ze me niet vertrouwen maar ik moet het doen.
Dalila: Lieverd maak je klaar je mag vandaag naarhuis.
Ik stond op en ging naar de badkamer ik kleede mezelf om in een traningspak en pakte mijn spullen in. Toen ik klaarwas vertrokken we, de dokter vertelde mij dat ik rustig aan moet doen maar dat zal zeker niet gebeuren. Ik keek uit het raan naar buiten, ik zag allemaal gelukkige mensen. Kinderen samen met hun ouders lopen, kinderen die de liefde van hun ouders kennen. Ik mis de tijd dat ik in mijn vaders armen kon liggen, die tijden dat ik samen met Brahim kom lachen om de kleinste dingen. Maar nu, nu zal ik zelf moeder worden. Ik zal moeten trouwen met Wassim!! Het ergste van alle is dat ik Ishak moet opgegeven. Aangekomen stapte ik uit en liep ik ons huis in. Ik hoorde stemmen in de woonkamer en ging direct naar boven. Ik ging mijn kamer in en deed de deur achter mij opslot. Huilled liet ik mezelf op mijn bed vallen, waarom overkomt mij dit. Dit komt allemaal door Wassim!! Als hij nooit in mijn leven was geweest was ik nu gelukkig geweest maar dit is Mektab. Ik stond op en pakte mijn spulletjes op, ik ging naar de douche en nam een lange hete douche. Nadat ik klaarwas deed een Jellaba aan en ging naar de keuken waar ik mijn tantes zag zitten. Het viel gelijk stil en iedereen keek mij met een Koude blik aan. Mijn moeder keek op en nam me in haar arme.
Mama: Het komt goed liefje.
dat is het enigste wat ze me zei. Ik ging naar de kast en pakte er 2 oreo rollen uit, ik pakte uit de koelkast een pak melk en ging toen weer naar boven. Toen ik mijn kamer opende Zag ik mijn vader en broer staan. Ik voelde een rilling over mijn lijf heen gaan een bleef ze versteend aankijken.
Papa: Ga zitten.
Ik wist hoelaat het was en ging zitten.
Brahim: Daar hebben we onze Farah!!
Papa: Ik heb contact opgenomen met Wassims familie en heb ze de hele situatie uitgelegd en ze zijn het ermee eens jullie gaan trouwen om de schande te voorkomen.
Farah: ik wil niet.
Papa: JE HEBT NIKS TE WILLEN JE MOET JE HAD HET MAAR MOETEN BEDENKEN OP MET MOMENT DAT JE JE BENEN OPEN DEED!!
Geschrokken keek ik mijn vader aan en richtte mijn blik op de deken.
Brahim: Morgen komt Wassim en gaan jullie je bruiloft regelen
Farah: Ik wil niet
PATSS. Daar voelde ik de klap!! De eerste klap in mijn 20Jarige leven. Mijn handen ging naar mijn wang en de tranen vloeide naar beneden.
papa: VOOR DE LAATSE KEER JE MOET
Ze gaven me nog een laatste blik en verlieten beide mijn kamer. Verslagen liet ik mezelf vallen en huillde ik zo hard. De pijn die mijn lichaam overviel wenste ik zelfs mijn vijhanden niet aan. Ik hoorde mijn telefoon afgaan en zag dat ik een berichtje had
Ishak: Farah de Hoer. Je hebt me bedrogen Fucking bitch die je bent!! Je gaat met Wassim trouwen en je hebt je benen voor hem geopend Hoer dat je bent. Nooitmeer zal ik naar je omkijken
Ik las het berichtje een paar keer door en wist dat ik Ishak pijn heb gedaan. Nu ben ik hem ook kwijt hij was de laatse die ik had!! Huillend dood ik mijn bed in en viel ik inslaap
Next Morning:
Met een ruk werd de deken van mij afgetrokken en voelde ik een koude windvlaag over mij heen. Ik keek op en zag mijn vader staan.
Papa: Sta op en ga je klaarmaken Wassim is hier binnen een halfuur
& zo liep hij weer mijn kamer uit. Ik keek op mijn telefoon en zag dat het 12:00 was. Ik ging naar de badkamer en nam een douche, die had ik zeker nodig. Ik keek in de spiegel en zag dat ik wallen van hier totaan afrika had. Ik ging naar mijn kamer en pakte een Trainingspak aan. Het is toch maar Wassim ik haat hem. Ik ging naar beneden en liep de keuken in, daar zag ik mijn broer en Nawal zitten. Nawal heeft me zo hard laten vallen!! Ik dacht dat ze mij vertrouwde maar zo zie je maar ze steken je gewoon in je rug. Ik opende de koelkast en wou met wat pakken toen ik Nawal's stem hoorde.
Nawal: Hoeren mogen niet eten
Farah: .......
Brahim liep de keuken uit en gaf Nawal een liefdevolle blik. Ik pakte de crossaint toen ik een hand op mijn hand voelde
Naw: Heb je mij niet gehoord
Farah: Laat me los
in mijn stem hoorde je geen enkele emotie.
Nawal: Laat jij eerst het eten los
Farah: Anders?
Nawal: Anders dit
zag gaf me voluit een klap in mijn gezicht. Ik pikte het niet en pakte haar van haar haren ennduwde haar op de grond. Dat pakte niet goed uit want ze knalde met haar neus tegen de punt van de tafel wasrdoor ze een bloedneus kreeg. De door de harde klap en gil snelde mijn Ouders en Brahim die keuken in.
Nawal: AAAAAAAH.
Brahim: Nawal wat is er hoe komt dit
Nawal: F..arah
Zei ze kreunend. Brahim keek me vol woede uit en ik wist hoelaat het was. Langzaam zetten ik stappen achteruit, elke stap die ik zette zette hij naar vore tot ik de muur achter mijn rug voelde.
Brahim: Dus nu bezorg je mijn vrouw pijn!!
PATTS dat was de eerst klap die ik voelde, het bleef niet alleen bij de eerste. Ze werden steeds harder en pijnlijker. Ik schreeuwde het uit en bedenkte mijn buik, het enigste waaraan ik kon denken was mijn kindje.
STOOOOPP!! Hoorde ik mijn moeder schreewen ik keek op en voelde nog een laatse trap tegen mijn scheen aan.
Mama: HEB IK JE ZO OPGEVOED? JE EIGEN ZUSJE PIJNDOEN. JE BENT GEK WIST JE DAT JE WEET WAT DIT ALLEMAAL MET ME HEEFT GEDAAN EN NU DOE JIJ HET NOGWEL VOOR MIJN GEZICHT. IK KAN JE VERGELIJKEN MET MIJN EX VADER. DAT JULLIE JEZELF MANNEN NOEMEN IS VERSCHRIKKELIJK JE ZUSJE IS ZWANGER.
Brahim: Wat kan deze hele tering baby me schelen van mij part mag het doodgaan
Er knapte iers bij mij. Hij had het wel over mijn kind!!
Farah: Isgoed met jou Brahim. Nooit zal jij mij kind met een vinger kunnen aanraken zelfs niet zien
Nawal: Dat willen wij ook niet.
Farah: Val dood Jij,
Ik wou net naae boven gaan toen ik de bel hoorde. Ik opende de deur en zag Wassim voor me staan ik knalde de deur dicht en liep met hem mee naar zijn auto. Zonder wst te zeggen reed hij weg naar een afgelegen park.
Wassim: Ik ben zo gelukkig
Farah: .....
Wassim: Wij krijgen samen een kind en we worden gelukkig
Farah: ......
Wassim: Reageer!!
Farah: JIJ KLOOTZAK JIJ HEBT MIJN HELE LEVEN OVERHOOP GEBRACHT!!
Wassim: Let op je woordjes schoonheid
In een ruk trok hij mij op zijn schoot en hield hij me stevig vast. Ik stribbelde tegen maar haar verstrakte zijn handen om mijn middel en keek mij lang in mijn ogen aan.
Wassim: Alles is geregeld voor de bruiloft volgendemaand trouwen we
Farah: .....
Wassim: Wij worddn gelukkig samen
ik keek hem met een dode blik aan en deed alsof ik niks hoorde
Farah: Was dat het?
Wassim: Nee schatje kom we gaan naar mijn huis
Farah: Nooit!!
Wassim: Jawel en wel nu
Hij zette mij weer naast zich neer en reed weg. Aangekomen tilde hij mij op en bracht hij mij direct naar zijn kamer. Alle beelden kwamen weer terug, hoe hij me betastte de manier waarmee hij naar me keek. Ik wou met opstaan toen ik ineens werd vastgegerepen.
Wassim: Niet zosnel schatje ik verlang naar jou overheerlijke lichaam. Zie je deze kamer hier hebben wij ons kindje verwekt
Farah: Laat me los ik haar je
Wassim: Dat zou ik niet doen want je zit je levenlang aan mij vast.
Farah: OVER MIJN HELE LIJK KLOOTZAK
Ik voelde zijn adem in mijn nek en wist dat ik hem boos had gemaakt. Ik voelde de tranen opkomen en sloot mijn ogen