Kabanata V
''Ang kapatid ko, nasaan?" tanong ni Arlis ng pagbuksan ko siya ng pinto. Hindi ko kaagad siya nasagot dahil sa pagkabigla. Nakasuot lamang siya ng jersey sando at short na may pagkaluma na dahil sa kupas nitong kulay.
Hindi ko maiwasang hindi mapatitig sa mukha niyang na kahit hindi kaputian ay makinis naman. Mukhang barumbado ang dating pero napakagwapo pa rin.
Lalong inilabas ng kanyang suot ang napakagandang hugis ng kaniyang katawan. At ng mapadako ako sa umbok na nasa pagitan ng kaniyang mga hita ngunit natatakluban lamang ng kaniyang short ay hindi ko maiwasang mapalunok. Mukhang malaki rin.
''Tsk. Iyan pa talaga ang inuna mo sa halip na sagutin ang tanong ko. Ganyan ka na ba kauhaw sa gatas hah? Parehong-pareho kayo ng kaibigan mong halimaw!" pang-iinis na sumbat sa akin ni Arlis.
Tila napahiya naman ako sa mga sinabi niya at the same time ay nainis. Grabe lamang siyang mang-alipusta. Sobrang napakasakit sa damdamin. Hahaha
''Ang kapal naman ng mukha mo. Wala ka nang hiya na naandito ka sa teritoryo namin. Baka gusto mong idemanda kita ng trespassing?" kainis lang kasi. Masyadong mapang-alipusta, hindi porket gwapo sya hindi ko na siya papatulan.
"Nasaan ba kasi ang kapatid ko? Baka naman ginahasa mo na? Mga bakla nga naman oh, kahit yung taong walang malay, nagagawa pang halayin makapagparaos lang. Lupit mo din no?"
"Aba'y sumosobra ka na ha! Para sabihin ko sayo, hindi ganon kaitim ang budhi ko! Hindi mo kagaya! Daig pa ang tunay na bakla sa sob--"
"Jayson! Ano bang nangyayari dyan sa labas? Bakit parang may kaaway ka?"sigaw ng papa ko galing kusina.
"Ahh, wala po Pa. Dumating po kasi yung kamember ko sa theatrical guild. Nagsasaulo lang kami ng script para sa play namin bukas!" palusot ko habang pinangdudulatan ng mata si Arlis. Siya naman ay tila nagtataka sa mga pinagsasabi ko.
"B-bakit iyon ang sinabi mo?'' takang tanong ni Arlis.
"Pakialam mo? Ayaw ng papa ko ng eskandalo hindi katulad mong sobrang kitid ng utak. Daig mo pa ang kepyas na atat na atat dapuan ng ahas." nagulat na lamang ako ng may biglang kumiliti sa akin mula sa aking likuran.
"Sino bang bisita mo Je-" bulong ni Robin at ng mapatingin sa taong nasa labas ay kaagad niya akong hinila papunta sa likod niya at siya ang humarap sa lalaking maangas pa ring nakatingin sa amin."Ikaw na naman! Tang ina! Ang kapal naman ng kupal mo sa mukha para pumunta dito!" galit na bulyaw ni Robin at ng akma na itong susugod ay maagap kong napigilan siya.
"Ano ba yan Jayson?! Grabe naman yang script niyo. Bakit may mura?" patay, nakikinig pa rin pala si papa.
"Wala po pa, nag-adlib lang po si Robin. Para kasing engot tong isang to." sabi ko sabay pekeng tawa. Kailangan ko na talagang gumawa ng paraan para umalis na dito si Arlis.
"Ahh? Kasali din ba si Robin? Anong ganap niya?" tanong ulit ni papa, ang kulit lang?
"Yung mangrerape po sa anak niyo!" sigaw na sagot ni Arlis. Tila naman nakaramdam ako ng ibayong kaba dahil sa isinagot ng hayop na ito.
"Ano??!" gulat na sigaw ni papa galing pa ring kusina.
Patay! Kailangan kong makaisip ng paraan. Heto pang tukmol na Robin na to, nagpupumiglas na sa pag-awat ko. Gustong gusto nang upakan itong pahamak na si Arlis.
"Ahh, wala po pa! Uuwi na daw itong kamember ko." sagot ko habang sinesenyasan na umalis na itong si Arlis pero sa halip na sumunod ay nagmatigas pa ito.
"Teka Jayson. Dito mo na pakainin ng hapunan iyang kamember mo. Mamaya mo na pauwiin. Malapit nang maluto itong pininyahang manok na ulam natin." really Pa? Inaaya niyo pa tong utak-lamok na ito na kumain dito? Bulong ko sa isip ko.
"Tito!" sagot ni Robin,"wala na po tayong DOG FOOD!"
Heto yung nakakaimbyerna to the highest level. Kasabay naming naghahapunan nila Papa at Robin si Arlis. Kung makakain lang ang gago ay parang wala lang nangyari.
Ni kami naman ni Robin ay hindi halos magalaw ang pagkaing nasa plato namin. Samantalang si Arlis, kulang na lang pati ilong niya pasakan niya ng kanin.
"So, Hijo, kapatid mo pala iyong lalaking tinulungan nitong anak kong si Jayson." tanong ni papa matapos nguyain ang isinubo niyang laman ng manok.
Nakamasid lamang kami ni Robin sa dalawang nag-uusap. Kapwa kami walang imik, tanging pagtingin lamang ang ginagawa naming dalawa.
"Opo, siya po si Kuya Aaron. Panganay po sa aming magkakapatid."sagot niya kay papa, katuyo lang ng dugo itong ulupong na ito, ngayong kaharap si Papa ay tila isang binabaeng birhen dahil sa sobrang galang. Sarap itarak sa lalamunan niya itong hawak kong tinidor ehh."Tsaka nga pala, Jayson, salamat sa pagtulong mo sa Kuya ko. Tatanawin ko tong utang na loob sayo.", kaimbyerna talaga, so lame, so fake! Idaan ba naman ako sa pacute niyang ngiti. Tol! May tinga ka pa, gaga!
Peke-pekein din ako,"It's okay Arlis. Matulungin talaga ako. Hindi kasi ako yung tipo ng taong mapanghusga at mahilig sa basag ulo, mabait kaya ako no? Tsaka, Jejo na lang for short. Parents ko lang kasi tumatawag sa akin ng Jayson ehh." malaman ang sinabi ko, kita sa reaksyon ng mukha ni Papa ang pagtataka kung bakit ganun na lamang ang isinagot ko."Teka, nabalitaan kong may sinuntok ka daw na estudyante din at hinimatay daw ito? Umaawat lang naman daw pero isinama mo na rin sa binubugbog mo? Di ba Robin?"
"Oo, ano nga palang nangyari bakit nakipagbasag-ulo ka? Bisyo mo lang ba talaga?", nangingising pagsakay ni Robin sa pang-iinis ko kay Arlis.
Tila natigilan naman si Arlis sa mga natatanggap niyang tanong mula sa aming magpinsan. Gusto ko na sanang matawa sa reaksyon niya pero pinigilan ko lang.
Ngunit muling ngumiti sa aming dalawa si Arlis. Kinabahan naman ako sa reaksyon niyang iyon, na para bang may ipangbabanat ito sa akin.
"Naku! Wala yun. Teka naalala ko lang, di ba ikaw yung humarang sa akin sa may entrance ng school kasama yung mukhang impakta na kaibigan mo yata at may sinabi kayo nun sa akin ehh. Teka, alalahanin ko lang."
Shit lang ang sheet! Naalala ko yung eksena namin nila Chaila at ng ulupong na ito. Yung pinahiya kami sa harap ng maraming tao ng gagong iyan.
"Ahh-", kailangan kong umisip ng panibagong topic dahil kapag nalaman ni papa ang kalandian ko, kakalbuhin niya ko! Ayokong maging kamukha ni Kokey!
"Teka Tito Gabriel, nasan sina Tita Faye at ang dalawa ko pang pinsang babae? Kanina ko pa po silang hindi nakikita eh.", nakaluwag ako ng paghinga ng biglang sumingit sa usapan si Robin, ikaw na talaga! Salamat sa pagsingit.
Tinignan ko si Robin at siya din namang sulyap sa akin sabay kindat. Ang gwapo lang talaga ng pinsan kong to. Butit kami ang magkalapit sa hapagkainan, kung si Arlis ito malamang nagkurutan na kami ng palihim sa ilalim ng kahoy na lamesa.
Sumagot si Papa pero hindi ko na naintindihan pa, nakatitig lang kasi ako sa mukha ni Robin na kahit gwapo ay palagi na lamang akong pinagtatanggol.
Palihim kong ginapang ang kamay ko sa ilalim ng lamesa papunta sa pwesto ni Robin. Gusto kong hawakan ang kamay niya upang maiparamdam ko ang pasasalamat ko sa kanya. At ng sa unang pagkapa ko sa ilalim ng lamesa ay nahawakan ko kaagad ang isang daliri ni Robin.
Ngunit magsasalita na sana si Robin ng mapahinto siya sa ginawa ko. Gulat ang makikita sa mukha niya habang parang robot na unti-unting lumilingon sa akin.
Maging kami nila papa at Arlis ay nagtataka sa ikinikilos ni Robin. At ng mapaharap na siya sa akin ay tila may itinuturo siya gamit ang kanyang mga mata. Pababa ang direksyon non na para bang itinuturo ang lower body niya. Kaso lang hindi ko magets.
"Ano?" bulong ko pero patuloy pa rin siya sa ginagawa niyang pagtaas baba ng mata.
Naramdaman ko na lamang na unti-unti lumalaki ung daliring hinawakan ko. At laking gulat ko na lamang ng makitang nasa ibabaw pala ng lamesa ang mga kamay ni Robin na may hawak sa kutsara't tinidor.
Patay! Kaagad kong binawi ang kamay ko sa pagkakahawak sa inakala kong daliri ni Robin na ayon pala ay kargada niyang natutulog pa.
Paniguradong pulang pula ako sa pagkapahiya dahil sa katangahang nagawa ko sa kanya. Bakit ba hindi ko kaagad nalamang etits yung hawak hawak ko at hindi daliri? Ang gaga ko, baka isipin ng isang ito na nangangati ako. Kaloka!
NAGPRISINTA akong maghugas ng pinggan dahil hanggang ngayon ay ramdam ko pa ang pagkapahiya dahil sa ginawa ko kanina. Nakakainis lang.
Nasa sala na sina Papa at Arlis ,sinusuri nila kung maayos na ba ang lagay ni Aaron na sinabing pangalan ni Arlis. Samantalang si Robin naman ay pumunta ng kwarto dahil may gagawin daw siya.
Sinimulan ko nang sabunin ang mga plato at baso. Sanay na naman akong gawin ito dahil ako naman ang panganay na anak ng mga magulang ko kaya't dapat lang na masanay ako sa mga gawaing bahay.
Pakanta-kanta pa ako ng biglang may matigas na bagay ang tumutok sa wetpaks ko. Muntikan ko nang mabitawan ang platong sinasabunan ko dahil sa pagkagulat.
"Jejo, sumasakit na ang puson ko dahil sa ginawa mo. Gusto mo ba ito?" mahinang bulong sa aking tainga ng tila dinidemonyong si Robin.
Bigla niyang ikinuskos ang galit na galit niyang karkada sa pisngi ng puwit ko hanggang lumusot ito sa gitna ng hita ko.
"Ahh." ungol ni Robin dahil sa sarap na nararamdan.
Hindi naman ako makakilos, tila ba napako ako sa kinakatayuan ko. Nakalabas ang malaking kargada ni Robin at patuloy pa rin siya sa pag-ulos.
Tila sinabuyan naman ako ng malamig na tubig ng sa paglingon ko sa sala ay kunot-noong nakatingin sa amin si Arlis. Agad kong naitulak si Robin upang maitigil ang ginagawa niya. Taka din siyang napatingin sa akin habang nakadungaw pa rin sa short niya ang mapula at mahaba niyang kargada. Nakakapanghinayang man pero mas okay na rin yon bago pa ako bumigay sa tukso dulot ng pinsan ko.
Hindi ko na tinapos ang paghuhugas ko ng pinggan at patakbong tinungo ang aking kwarto.
Ni-lock ko kaagad ang pinto at mabilis na nilundag ang malambot kong kama. Kinuha ko ang isang unan at itinaklob sa mukha ko at doon nagsisigaw.
Nakakahiya dahil kitang kita ni Arlis ang kababalaghang ginagawa ng pinsan kong si Robin sa mura kong katawan habang ako naman ay tuwang tuwa pa sa sensasyong naidudulot ng pag-indayog ni Robin mula sa aking likuran. Ano na lamang ang iisipin ng baliw na Arlis na iyon? Na kakandiing bakla ako? Haist . Nakakahiya talaga.
Maya-maya lamang ay may kumatok sa pinto ng kwarto ko. Ayaw ko mang bumangon ngunit wala rin akong magagawa kundi ang pagbuksan ito ng pinto.
Bumulaga sa akin ang nakatungong si Robin. Siguro'y nahihiya dahil sa ginawa niya.
"Oh bakit Robin?" tanong ko, para kasing walang planong umimik itong si Robin ehh.
"Matulog na daw tayo sabi ni tito." sabi niya ng hindi pa rin tumitingin sa akin.
"Ehh, si Arlis ba? Umalis na?"
"Hindi pa nga ehh, sa sala na lang daw tayo matulog. Dito mag-i-stay si Arlis hanggang sa magising daw ang kuya niya." ani Robin.
"ANO!!!" patay, paano ko pakikiharapan si Arlis kung nakita niya ang kaganapan kanina. Paniguradong samut-saring panlalait na naman ang matatanggap ko mula sa kanya.
VOTE AND COMMENT ! TNX :*