Multimedya : Jessica Black. (Gerçek adı : Mackenzie Mauzy)
Playlist : Güntaç Özdemir - Benimle Yan
Bölüm içinde geçen diğer bir şarkı: Model - Pandalar
İthaf edildi : -asosyalpanda-
Keyifli Okumalar
------------------------------
(Zeynepten)
'Seni dinlememek dünyanın en güzel şeyi, hayatım.'
'..Seviyo..'
Saat 04.29'du. Şafak sökmek üzereydi yani. Hiç uyumamıştım, daha doğrusu uyuyamamıştım. Aklımı saçma düşünceler kemirmeye başlamıştı. Durduramıyordum da en kötüsü. Kendimi, şu notun arka kısmında yazan şeyi düşünmekten alı koyamıyordum. Beni ilgilendirir miydi ki?
Odaya Defne girince yatakta biraz daha doğruldum. Yanıma geldi ve yatağın bir köşesine oturdu. Bir süre ağzı açık bana baktı. Çok mu kötü görünüyordum ya.. dün gece eve geldiğimde Defne ağlayarak karşıladı beni. Ona iyi olduğumu ve hiçbir sorun olnadığını anlatana kadar göbeğim çatlamıştı.
"Bu halin ne ya! İnanmıyorum, hiç uyumadın değil mi? Aklına mı geldi dün sürekli? Yanıma gelseydin ya." dedi. Beni düşünmesi hoşuma gidiyordu. Kafamı aşağı eğdim ve dudaklarımı ıslattım.
"Evet, dünü unutamıyorum." dedim sesim beklediğimden de kısık çıkmıştı. Sonra dayanamayıp birkaç şeyi anlattım. Defne ilk defa beni kesmeden dinlemişti. Yatağın ortasına doğru çekildi ve bağdaş durarak oturdu.
"Şimdi, ikiniz de kavram kargaşası yaşıyorsunuz bence. Gerçi senin bana anlatmadığın ya da anlatmak istemediğin bir şeyler de var, belli. Ama şuan sıkıştırmayacağım." dedi bilmiş bir ifadeyle. Kafamı iki yana salladım.
"Ben bana ne olduğunu anlamıyorum Defne. Sanki bir ay önceki Zeynep yokmuş gibi hissediyorum." dedim. Gülümseyip içeri gitti. Kaşlarımı çatıp onun arkasından bakakaldım. Çok geçmeden elindeki boş bir şişeyle geri geldi ve az önceki yerine oturdu. Şişenin kapağını çıkardı ve avcumu açarak içine koydu. Pişmiş kelle gibi sırıtmaya başladı. Kaşlarımı çatarak bir avcumun içindeki mavi kapağa bir de Defneye bakıyordum. "Ne bu şimdi?"
Hala sırıtıyordu. Derin bir iç çekti. "Hani sen hiçbir zaman aşık olamazdın ya? Onun üstüne soğuk bir su iç canım. Buzdolabında soğuk su yoktu, olsaydı kafandan aşağı dökecektim. Şimdilik bu kapakla idare et."
Gözlerimi devirip yatağın başlığına yaslandım. "Bu da sana kapak olsun diyorsun yani."
Kahkaha attı. Bende hafiften kızararak yastıkla yüzümü kapattım. "Ay benim kıvırcığım aşık mı olmuş?" dedi. Sanki çocukla konuşuyordu hey Allah'ım ya. Yastığı yüzümden çektim ve Defneye fırlattım. Gülmeye devam etti. Saat daha sabahın 5'ine geliyor, bizim yaptığımıza bak. Kollarımı göğsümün altında birleştirdim.
"Kıvırcık deme bana!" dediğimde daha gür bi kahkaha attı. Dudaklarımı ıslatıp daha sakin bir yüz ifadesine büründüm. "Ben gerçekten aşık mı oldum?"
Güldü ve ona fırlattığım yastığı kafasının altına koydu. "Şuan olmasan bile oluyorsun."
Oflayıp aşağı kayarak yatağa tamamen yattım. Harbiden aşık mı oldum ben şimdi? İyi de nasıl böyle hızlı oldu ki? Hayır yani bir de tam adamına aşık olmuşum.. adam adeta Belgrad ormanındaki ağaçlar gibi. Odun! Kafamı sağa sola çevirdim. Kesinlikle delirdim ben. Sıyırıyorum yavaştan yavaştan. Yutkundum ve tavana bakmaya devam ettim. Tavan, güneşin yeni doğuyor olmasından kaynaklanan bir kızıllığa bürünmüştü. Kızıl mı? Derin bir nefes verdim. Unutmaya çalıştıkça, önemsemedikçe daha çok aklıma giriyor. Aşk böyle bir şey mi ki?
Aklıma dün gece Kerem'in arabada söyledikleri geldi. Uyarmıştı adeta beni. Ama geç kaldığını bilmiyordu..
"(Elini sağ kulağının biraz üzerine koyar.) Zeynep, beni buraya sokma. Burada sadece senin tilkilerin olmalı. Eğer buraya biri girerse, onu kalbinden çıkaramazsın."
Kerem'in sesi beynimde yankı bulurken Defne ayağa kalktı ve yine içeri gitti. Birkaç dakikanın ardından geri döndü. Elinde telefonu vardı. Sırıtarak bana baktı ve telefonuyla birkaç şey yaptı. Odanın içerisini bir hareketli müzik doldurdu. Hafif gülümseyerek ona doğru döndüm. *Şarkı multimedyadaki şarkı değil :D Model - Pandalar (Kocan Kadar Konuş) :)* Elindeki telefonu mikrafon misali ağzına tuttu. -Defne söylüyor-
La la la la lal lal lal lal la
Aşık oldum ben
La la la la lal lal lal lal lal la
Aşık oldum ben
Pardon ne dedin duymadım?
Dünyadan biraz uzaktayım
Bulutlardan bir ev yaptım,
Ararsanız ordayım.
Bugün bütün savaşlar durmuş,
Bütün barajlar dolmuş,
Bütün pandalar doğurmuş,
Bütün dünya tatil olmuuuuuş!
-Zeynep gülerek Defneyi izlerken, Defne gülerek dans edip şarkıyı söylemeye devam etmektedir-
La la la lal la lal lal lal lal la
Çünkü aşık oldum ben.
La la la lal la lal lal lal la
Çünkü aşık oldum ben.
-Defne yatağın üstüne çıkar-
Bugün çok güzel evlerim,
-Üzerini gösterir-
Sanki biraz kilo verdim!
En güzel ses benim sesim!
-Saçlarını arkaya doğru savurur-
Ay resmen bir piremsesim! *Yanlış yazmadım şarkı da da öyle :D Piremses :D*
Yakın meşaleleri yakın,
Yedi cihana haber salın
Gelinliğimi hazırlayın
Beni bi daha sakın aramayıııııın!
-Zeynep kahkaha atar ve şarkıya mırıltımsı bir şekilde eşlik etmeye başlar-
La la la lal lal lal lal lal la
Çünkü aşık oldum ben
La la la lal lal lal lal lal la
-Defne bu kısmı söylemez, sadece Zeynep söyler-
Çünkü aşık oldum ben!
Son söylediğim şeyden sonra kıkırdayıp ağzımı elimle kapattım. Defne bilerek aşık oldum ben kısmını söylememişti, biliyorum. Şarkı bitti ama ben daha hala etkisindeyim. Defne de bana gülüyor zaten. Alt dudağımı ısırmaktan kanatacağım sanırım. Defne gülerek yataktan aşağı indi ve yanağımdan makas aldı, kahkaha attı.
"La la la lal lal la aşık oldun sen!" dedi ve kıkırdaya kıkırdaya aynı şeyi söyleyerek odadan çıktı. Arkasından hafif bir gğlümsemeyle bakakaldım. Bir yandan beynimden şarkının sözleri geçiyor, diğer yandan nereye baksam Kerem'in silüetini görüyorum. Kafamı yastığa gömdüm ve gülmemeye çalıştım. Resmen, dün akşam ki halimden eser kalmadı. Ha bire kıkırdıyorum. Aşık olmak insanı aptallaştırır derlerdi de inanmazdım. Öyleymiş. Düşünüyorum da.. hayatıma, bana tüm olmazlarımı yaptırabilecek biri girdi. Yani sanırım.. istemsiz bir biçimde tekrar kıkırdadım.
La la la lal lal lal lal la
Aşık oldum ben!
~*~
(Ömerden)
Bardaydık. Pusat'ın barında.
Ben, Pusat, Can, Levent, Erkan ve Onur bir masa da oturuyorduk. İçerisi çoğu akşam olduğu gibi tıklım tıklımdı. Ve bir bas gitar çalan arkadaş şarkı söylüyordu. Ama ne söylemek! Başımızı şişiriyordu sadece. Pusat bu orangutan sesli herifi bulmak için ne kadar çabaladı bilmiyorum. Kerem mi? O tek başına bir masada oturuyor. Baya düşünceli. Hayret edilesi bir şekilde bu gece ne içki içti, ne yanına bir sürtüğü yaklaştırdı. Tüm gece masa da öylece oturdu. Saate baktım. Sabahlamıştık bildiğin. Masadaki çoğu kişi, bardaki diğer çoğunluk gibi sarhoş olmuştu. Ama biz -Kerem, ben ve Pusat- sarhoş değildik. Bundan emindim. Can sarhoşluktan ötürü sürekli yanındaki Levent'i öpüyordu. Levent ve Erkan yine sarhoşluğun etkisiyle bu duruma -çok normalmiş gibi- kahkaha atıyorlardı. Onur ise masaya kafasını koymuştu. Sızmıştı sanırım. Kerem'in bu sırada bir yere baktığını gördüm. Kaşları çatıktı. Bütün gece boyunca ilk o zaman güldüğünü gördüm.. acı bir gülümseme. Sonra kafasını iki yana salladı ve bizim masaya doğru hızla gelmeye başladı. Az önce baktığı yere baktım. Gözlerim fal taşı gibi açıldı. Yok artık! Julianna?! Ben şaşkınlığın okyanusunda boy verirken yanımıza Kerem geldi ve birkaç sefer masaya vurdu. Bakışlarını Pusat'a sabitlemişti. Az önce bakıp şaşkınlığın içinde boğulduğum noktaya baktım tekrar. Ama yoktu.
"V3'ün anahtarını ver." dedi sakin bir ses tonuyla Pusat'a. Pusat itiraz etmeden ve hiçbir şey demeden cebinden anahtarları çıkardı ve masanın üzerine koydu. Kerem anahtarı avcunun içine aldı. "Eyvallah."
Arkasını dönüp birkaç adım attı. Ayağa fırlayıp ona yetiştim ve önüne geçtim. Kaşlarını çatıp bana baktı.
"İyi misin abi?" dedim. Derin bir nefes verdi.
"Ömer çekil."
"İyi gözükmüyorsun." dedim. Sinirle soluyup yumruğunu sıktı.
"Evet ulan iyi değilim! Lanet olsun ki o kıvırcık hayatıma girdikten sonra yine aynı şeyler oldu! Julianna'yı hatırlatıyor hal ve tavırları bana sürekli! Olur olmadık yerde aklıma geliyor! Daha önce Julianna'nın hayali vardı sadece. Şimdi onu görmüyorum! Kıvırcık beliriyor. Bok gibiyim oldu mu!" dedi hafif sesini yükselterek. Ağzımı açacak oldum ki, omzumdan itirek beni kenara ittirdi ve hızla yukarı çıkmaya başladı. Onun hızla yukarı çıkışını izlerken Pusat yanıma geldi. Ve durgun bi ifadeyle bana baktı.
"Ne oluyor Ömer?" dedi derin bir nefes verdim.
"Kerem Sayer'in beyin ölümü gerçekleşiyor." dedim. Bana kaşlarını çatıp baktı.
"Ne? Ne demek istiyorsun?"
"İkinci bir Julianna vakası geliyor demek istiyorum. Tek fark; Kerem, Julianna da sadece kalbini tıkamıştı.. şimdiyse, tüm bedeninden feragât edecek!" dedim kaşlarını kaldırıp şaşkınca bana baktı.
"Ooooov! Kasırga kopacak desene." dedi ve omzuna elimi koydum. Kafamı iki yana salladım.
"Hem de ne kasırga.."
*Feragât : Ödün vermek*
~*~
(Keremden)
V3'e hızla girdim ve kapıyı kapattım. *V3 : Vip 3* Burası bu bardaki en sevdiğim yerdi. Bir müzik odası, çalmak istediğin her türde enstrüman.. fazlasıyla huzurlu. Direk bas gitarın olduğu noktaya gittim. Kafayı dağıtmanın en iyi yollarından biri şarkı söylemektir. Dinlemek konusunda pek iyi değilim, her anlamda. Aklımın bir köşesinde, tilkilerimin ulaşamayacağı noktada neden sürekli o vardı bilmiyorum. Belki etkilendiğim için, belki de her şeyle, herkesle inatlaşabildiği için. Veyahutta saçmaladığı için, diğer kızlardan farklı olduğu için.. ama hayır, hayır. Kafamı iki yana salladım ve bas gitarı elime aldım.
Julianna..
Ona aşık değildim, ben zaten aşk nedir bilmem. Benim kitabımda aşk meşk yok. Aşk dünya üzerinde insanların uydurduğu duygu karmaşıklığı.. bunu Julianna'ya da peşinen söylemiştim. Ama o beni dinlemedi. Hiçbir zaman dinlemezdi. Onu sevmesemde değer veriyordum. Ama fazlası yoktu. Bunu o da biliyordu. Ben tehlikeydim, gerçi hala da öyleyim. Kara Para'ya yeni başladığım süreç içinde, onu da tehlikeye sürüklememek için ondan ayrıldım.. ayrıldım da denemez aslında.. biz birlikte değildik tam olarak. Bizden sevgili değilde güzel arkadaş olurdu sanırım. Ondan ayrıldıktan sadece 3 ay sonra öldüğü haberini aldım. Şaşkınlıktan ve vicdan azabından günlerce uyuyamadım. Onu belki de yanımdan ayırmasaydım ve arkadaş kalmayı teklif etseydim belki hayatta olurdu.. çok araştırdım, neden öldüğünü, neler yaşadığını.. hiçbir şey bulamadım. Gözlerimi kapatıp bas gitarın tellerine dokundum ve derin bir nefes verdim.*Multimedyadaki şarkı:) Güntaç Özdemir - Benimle Yan*
(Yine, italik yazılmış yerler diyalogtur.)
Geri gelecek misin
Günahın neyse onu bilelim
Sevebilecek misin nefret gibi beni
Yoksa orda kal bebeğim,
Belki de sana göre değilim.
"Bu akşam öz baban karşısında öyle dirayetliydin ki.. ona seni öldürürüm bile dedin. Nasıl bu kadar.."
"Nasıl bu kadar acımasız olabiliyorum.. bak, ben sokakta büyüdüm. Ben böyle gördüm. Eğer sokakta acırsan acınacak duruma düşersin. Kafanda kendi tilkilerine yer vermezsen, kolayca yenilirsin. Sokakta karşına çıkan kişinin güçlü veya güçsüz olduğunu kestiremezsin, her an tetikte olman gerekir. Namlunun ucunda yaşarsın, ne zaman katilinin seni bulacağını bilemezsin. Ben bunlarla yaşadım. Bunlar benim, acımasız davranmam için yeterli sebepler."
Sen girdin hayatıma
Çarparken oralarda kalbimdi kanayan
Vazgeçtim aklımdan, eşimden, dostumdan
Alay eder oldum sancımla..
"Julianna.."
"Hayır, yine seni dinlemeyeceğim. Her zaman böyle yaparım ben."
"Evet, her zaman böyle yaparsın. Ama biz her zaman böyle olamayız, Juli. Biz tam olarak sevgili bile değiliz. Bizden arkadaş olur, kanka bile olur ama sevgili.. olmaz. Ben sana değer veriyorum. Daha fazlası yok."
Hüzünlerini de al yanına, ne olacak yanacaksan
Benimle yan, benimle yan!
"Herkesin hayatında dönüm noktaları vardır. Her insan bir şeyler yaşar. Zor şeyler. Ama.. sen farklısın. Kafana silah doğrultsalar dahi çizginden şaşmazsın. Bugün o kadar soğuk kanlıydın ki."
"Alıştım."
Çok mu şaşırırsın cehenneme kar yağdırsam
Benimle yan, benimle yan
"Neden böyle yapıyorsun Kerem? Ben seni her zaman seven Julianna olacağım. Bu değişmeyecek."
Hüzünlerini de al yanına, ne olacak yanacaksan
Benimle yan, benimle yan
"Ned- neden öyle söy-ledin?"
"Zeyneep.."
"Seni oraya soktuğum yok. Zaten orada sağ ve sol -beyin- lobum haricinde bir şey sığdırabileceğimi sanmıyorum."
Ölüm gibi acıtır seni, doğduğun an!
Kısa bir süre duraksadım.. ben, Zeyneple Julianna'yı mı karşılaştırıyorum? Yok artık! Derin bir nefes verdim ve bas gitarın tellerine dokundum. Zeynep'in kendine has ayakta duruşundan, masumluğundan etkilendim, yalan yok. Ama daha fazlası da yok. Olmaz, olamaz. En son hayatıma aldığım kişiyi toprağın altına verdim. Bir kez daha aynı şeyi yaşamak istemiyorum. Zeyneple birlikte olmak zaten delilik! O bayan çeneyle başa çıkamam. Gülümsedim. Ona yardım ediş nedenimi bilmiyorum bile.. bas gitar elimdeyken kapı açıldı. Gözlerimi devirmemek için zor tuttum. Çok bile dayandı Ömer.
"Ömer siktir git!" dedim adeta tıslayarak. Bakışlarım bas gitardaydı ama ayak sesinin inceliğinden dolayı kafamı yukarı kaldırdım. Ama gördüğüm kişiyle yutkunamadım. Bana bakıp hafifçe gülümsedi. Bas gitarı kucağımdan yere bıraktım ve oturduğum tahta tabureden yavaşça ayağa kalktım.
Julianna..
"Küfredişini bile özlemişim.." dedi. Hayal görme konusunda level atladım! Ciddi anlamda.. görüntü Julianna, ses Zeynep! Kafamı iki yana salladım. Siktir. Derin derin nefes almaya başladım. Sahneden aşağı indim ve birkaç adım attım. Beynim bana ne tür bi oyun oynuyordu, bilmiyordum. Ama şu andan sonra gidip kum torbasıyla savaş vermem gerekecekti. Beynimi toplamam gerekiyordu.
"Julianna.."
Birden kayboldu ve ben hala tahta taburede oturuyordum. Bas gitar hala kucağımdaydı ve parmaklarımın uçları tellerine değiyordu. Yutkunup kafamı iki yana salladım. Hayal gördüğüm belliydi. Julianna'nın silüetini görüp, Zeynep'in sesini işitmek sıyırmaktan farksızdı.
Koyamadım ismini
Çığlıklarını duyar gibiyim
Kelebeğin etkisi belki de aşk belirtisi
Bilir kişi bile eskidi
Sen mi deli ben mi?
...
Hüzünlerini de al yanına, ne olacak yanacaksan
Benimle yan, benimle yan!
Çok mu şaşırırsın cehenneme kar yağdırsam
Benimle yan, benimle yan
Ölüm gibi acıtır seni, doğduğun an!