Başlangıç: Tehlikeli Kızıl

Özel Bölüm 2

Bölüm şarkısı: Güliz Ayla - Sevgilim.

Tüm bölümü multimedyadaki şarkıyla okumanızı tavsiye ederim :) Bölüme uygun bir şarkı oldu :) Yeni bir yıla girdik, bir yıl daha devirdik malum! ;) Onun şerefine geliyor bu bölüm... Bölüm biraz farklı oldu ama biliyorsunuz ben bu özel bölümleri hikayede yaşayamadığımız ZeyKer sahneleri için yazıyorum :) Bol diyaloglu bir bölüm oldu. Umarım beğenirsiniz... Yeni yılınız kutlu olsun🌸🎆👋🙌

Hatalarım varsa, affola! 🙏👐

(Zeynepten)

Saat 02.47.

Gecenin bir vakti olmasına rağmen, yatağın içine sokulup battaniyeyi başıma kadar çekmiş Kerem'i bekliyorum. Birkaç gündür tuhafız birbirimize karşı. O eve gece geç saatlerde gelip sırtını bana dönüp uyurken ben tüm gece bana neden böyle davrandığıyla ilgili kendimi sorguluyorum. Mutsuz değilim, üzgünüm. Onun benim yanımdayken böyle davranıyor olması canımı sıkıyor hiç olmadığı kadar. Soğuk davranışlarının nedenini düşünmekten yoruldum birkaç gecedir. Kavga etmiyoruz, diyalog kuramıyoruz... Biz son zamanlarda hiçbir şey yapamaz olduk aslında. İşleri yoğun... Gündüzü gecesi merkezde geçiyor bu aralar.

Gözlerim son zamanlarda yaşadığım duygu karmaşasından olsa gerek dolu dolu olurken yatakta sırt üstü dönüp yorganın üzerinden de olsa sağ elimi karnımda boylu boyunca gezdiriyorum. Bilmiyorum ama bu sakladığım şeyi, bu soğuk davranışlarından ötürü, ona bir türlü söyleyesim gelmiyor. Yanlış yaptığımı biliyorum: söylemem gerek! Ancak bazen öyle oluyor ki, tek kelime bile edemiyoruz!

Yanağımdan aşağı süzülen bir damla yaşa mani olamazken, sokak kapısının yavaşça kapatılma sesini duyumsuyorum. Ağlamama rağmen histerik bir gülümseme oluşuyor dudaklarımda. Bu gece yılbaşı. Yeni yıla tek başıma girdim.

Odanın kapısının açılma sesi kulaklarıma dolarken gözlerimi kapatmıyorum ve elimi karnımdan çekmiyorum. Bakışlarım tavana doğru yol alıyor ancak, yatağa uzandığını sol tarafın çöküşünden fark ettiğimden bir tepki verme girişinde bulanmadım.

Nefes alışveriş seslerini dinlerken Kerem'in “Neden uyumadın?” sorusunu duyunca bakışlarımı tavandan ayırıp soluma, onun yeşillerine diktim. “Geç geleceğimi söylemiştim.”

Evet birkaç gündür.

“Bugün yılbaşıydı.” dedim sesimin titremesine mani olamayarak. “Erken gelirsin diye düşünmüştüm.”

Kerem'in bana doğru yaklaşıp kafasını boyun girintime yaslamasıyla onunla birlikte derin bir nefes almaktan alı koyamıyorum kendimi. “İşler çok yoğun, Zeynep. Hiç olmadığı kadar. Polisler bir açığımızı yakalamak için can atarken, merkezden dışarı çıkamaz oldum. Takip ediliyorum tedirginliğiyle eve yolu uzatarak, takip edilmediğim kanısına varınca gelebiliyorum.” dedikten hemen sonra boynuma ard arda birkaç öpücük bahşediyor. Gıdıklandığımdan ötürü kıkırdıyorum ama hıncımı da tam alabilmiş değilim. “Seni uzun bir süredir aksattığımın farkındayım, güzelim. Benden hesabını soracağını da biliyorum, cezalandırmak istediğini de...”

Boğazımı temizledikten sonra “Kesinlikle doğru düşünüyorsun, Kızıl.” diyorum boğuk çıkan sesimle. “Kesinlikle seni boğmak istiyorum.”

“Biliyorum.”

“Sinirsin.”

Boynuma tekrar bir öpücük bırakıp iç çekiyor. “Evet, öyleyim.”

“Gıcıksın.”

“Bunu zaten biliyordun, sevgilim.”

“Öküzün önde gidenisin!”