37: Present
“Ka–kanin–kanina ka pa?” tanong ko agad nang makalapit ako sa kanya. Pagkahinto ng sasakyan ay agad ko siyang nakita na nakasandal sa motor at alam kong hinihintay niya ako.
“Kakarating lang rin,” sagot niya. Tumingin ako sa likuran at paalis na rin si Ethan. Agad ko siyang yinakap.
Agad kaming sumakay ng motor at hinatid niya agad ako sa mismong building namin. Sinamahan pa niya ako sa loob.
Habang naglalakad ay bigla niyang hinawakan niya ang kamay ko at pinagsiklop ang mga daliri namin.
“Baka…malaman pa ‘tong relasyon natin ng lolo mo sa iba. Maybe I should court your lolo now?”
Agad akong umiling.
She doesn't know lolo.
“You lolo is kinda cool. Nong pinagpaalam kitang pumunta sa birthday ko.”
He did allow me to go. But I’m not sure if he'll like to know that I’m already in a relationship. Si Ethan pa nga lang parang alam ko na kung anong sasabihin ni lolo sa akin.
I saw Andrea but we just walked past her. Parang hindi rin siya napansin ni Crescent.
“Dito na ba?” tanong niya nang nasa tapat na kami ng studio. Tumango agad ako bilang sagot.
“Here.”
May isinuot siya biglang earphones sa akin at binigay niya sa akin ang phone niya.
“Babalikan kita mamaya, let's have lunch together.” Nakangiti niyang sabi.
“An–ano ‘to?” I asked.
“Just listen to it. See you later Oy,” sabi niya at tumakbo palayo.
Ano ba ‘to?
It's a song and the title is Aurora.
Is this my name?
“Umagang kay ganda ah! Ganda ng ngiti natin diyan!” Napalingon ako kay Loraine.
“Have you heard Crescent’s new song?” Trecia asked.
“Aurora ‘yong title. It sounds familiar,” sabi ni Gab. “Parang pangalan mo?”
“OMG! Tapos nakita namin kayo ‘no, palaging magkasama. What’s the tea girl! Cold ba o hot?” Nakangiting sabi ni Cristy. Umiling lang ako bilang sagot. Hindi ko tuloy ma-play itong kanta ni Crescent. Nagulat rin ako sandali sa sinabi nila. She also uploaded this song online?
“Ganda kaya ng tono, I’m in love pero bakit Aurora! Dapat Trecia,” sabi ni Trecia. Pumasok na rin kami sa loob ng studio. I wore my apron while listening to the song and I suddenly remembered what she said last night.
“Allow me a day to express in writing everything I admire about you, Rora.”
The lyrics, the words…It’s me.
Oh God, sana hindi na matapos ‘to. I don’t want pain anymore. Sarap sa pakiramdam kung ganito ako kasaya araw-araw and only Crescent can make me feel like this.
“Oy, ang seryoso naman niyan.” Napaigtad ako sa gulat dahil may biglang kumurot sa pisngi ko. Tinanggal ko ang earphones ko at tumingin sa kanya. I looked at the wall clock and it's already 11:48 am.
“Sorry, pumasok nalang ako, wala naman na prof niyo eh,” sabi niya. Natulala ako sandali dahil nandito pa pala mga kaklase ko. “Sorry, bawal ba? Bad ba?” Tumingin ako sa kanya at umiling. Gusto ko ngang nandito siya.
“Ano ba pinapakinggan mo?” tanong niya. Hindi ko naman agad naitago ang phone niya sa likuran ko.
“Baka hindi ka makatulog niyan ah.” Nakangiti niyang sabi. “Ganda ba?”
Uminit bigla ang magkabila kong pisngi.
“Hindi ka pa kakain, Oy?”
Natawa ako ng mahina.
“Can we change our endearments?” tanong ko.
“What? Why?”
I gestured to her to move closer to me. She leaned and moved her ears closer to me.
“It’s distracting me,” I whispered.
“Ha? Ang cute kaya,’ sabi niya na parang bata.
I’m just teasing her.
“Sorry, Crescent?” Sabay kaming napalingon sa likuran ko.
“Can…I have a duofie with you?” It’s one of my classmates.
“Crescent!”
Natulala ako sandali sa mga tumawag pa sa pangalan niya.
“Ah Aurora, can you take our picture?” Lumingon ako sa kaklase ko. She’s asking me? To take their picture?
Ngumiti lang ako tapos tumango.
“You ask someone else.” Biglang sabi ni Crescent tapos hinawakan niya ang kamay ko.
My heart is beating loudly right now, and I don’t know what to do.
“Ako na,” sabi niya at kinuha ang phone sa kaklase ko.
Then someone gently pushed me away. Mabuti nalang hindi ako nawalan ng balanse. Crescent looked at me and I just nodded. I looked at everyone, ang dami namang nagmamahal sa kanya.
“Thank you,” sabi niya sa lahat.
Napansin ko rin ang mga bulungan nila. I know they’re curious about me and our closeness.
“Lunch na tayo? Sabay tayo please,” sabi niya. Tumango naman ako bilang sagot.
We went directly to the canteen that is near our building.
“Gago ka Crescent!” Naghahanap palang kami ng pwesto nang may biglang sumigaw sa likuran namin. It’s them, her friends.
“Ayaw kang makausap ni Kean!” Natatawang sabi ng isa sa mga kaibigan nila ni kuya.
“Ayaw rin namin siyang kausap,” sagot ni Crescent.
“Jinowa kapatid eh!” sigaw ng isa pa niyang kaibigan. “Hi Aurora.” Kumaway siya bigla sa akin kaya kumaway rin ako pabalik.
“Akala ko ba in love ka pa sa ex mo?” Bigla niyang binatukan ang isa pa niyang kaibigan.
“Gusto mo ng mamatay ng maaga?” tanong niya sa kaibigan niya kaya tinapik ko ang balikat niya.
“Sorry Oy, kainis kasi,” sabi niya sa akin at hinawakan ang kamay ko.
But where is Kuya? Wala siya ngayon ah. Chelsea is here.
“At akoy lalayo na ng tuluyan, akala ko pa naman liligawan mo ako,” sabi ni Chelsea bigla. “Hi Aurora.” Bigla siyang kumaway sa akin at ngumiti. Natulala ako sandali, dahil iba siya sa palagi kong naiisip. Baka mabait siya at nagiging masama lang sa isipan ko because I was envy.
“At least may sister na ako,” sabi niya at yumakap siya bigla sa braso ko.
“Bawal ‘yan,” sabi ni Crescent.
“Ito naman, pahiram lang ng girlfriend mo eh. Girl, you should be in my vlog,” sabi niya sa akin. “Wag kang magseselos sa akin ah, Palagi lang talaga kaming nagkukulitan ni Crescent but hindi kami talo. Though we kissed—”
“Shut up Chelsea!” sigaw bigla ni Crescent na ikinagulat ko sandali. “Ah…sorry Oy, sorry,” sabi niya sa akin.
“Haha ito naman! Kayo na bumili ng pagkain ah, dito lang kami,” sabi ni Chelsea at hinila niya ako bigla. Tapos naghanap na kami ng pwesto.
“You’re really beautiful, totoo nga ang sabi nila,” sabi niya sa akin na ikinatulala ko sandali. Naramdaman ko rin ang pag-init ng magkabilang pisngi ko.
“Now I see why she’s interested in you.” Nakangiti niyang sabi.
Well…wala akong nakikita.
“Hindi kayo close ni Kean ‘no? But he seems to be protective of you,” sabi niya. Umiwas lang ako ng tingin. Yeah she can say that but I hate his mom. Hindi ko ring gusto na wala siyang ginawa. Protective? I was in pain for many years because of his mom while he gets to enjoy the world.
“Mabuti hindi ka nagseselos sa akin?” tanong niya.
Oh kung alam mo lang kung ano ang role mo sa ginawa kong mundo. Hindi mo talaga magugustuhan.
“Don’t be, kung magloko yang si Crescent, agad kong sasabihin sayo. Aawayin natin yan sabay,” sabi niya. “I’m just closer to her, kaya clingy rin ako. Tsaka nasanay rin kasi ang mga tao sa sociant na palagi talaga kaming magkasama, through live, wag ka ring mag-alala don.”
But I can’t really imagine being bashed by their supporter, mabuti nalang hindi ako masiyadong active sa sociant, I don't have time to read their bad comments about me.
Naiisip ko lang rin si lolo. What will he do if he knows. I mean I know, malalaman rin nila agad, lalo na si Ethan.
“Don’t worry pagsasabihan ko naman mga fans namin.” Nakangiti niyang sabi.
“Baka inaaway mo ah.”
I’m glad they're back.
“Shut up Miro, I’m making friends with her makakasama na natin ‘to palagi,” sagot ni Chelsea. Napangiti naman ako nang nandito na sa tabi ko si Crescent.
“I forgot to ask what you want, okay na ba ‘to? Or are you oil conscious?” sabi niya sa akin.
“Okay lang,” sagot ko. “Ak–ako na.”
“Ako na,” sabi niya nang ayusin niya ang plato sa harapan ko. Pati rin kutsara at tinidor. She bought chicken for me and one vegetable.
“Ang sweet naman.” Chelsea said and she’s recording us.
“Stop that Chelsea,” sabi ni Crescent.
“What ang cute niyo nga eh.”
“Low-key ba bro?” Napalingon ako sa mga kaibigan niya.
“Lolo niyan bro ah! Haha Kean already warned you!”
Ang iingay nila. Naiilang na ako.
“Sorry, I promise tomorrow, hindi na ganito.” Pabulong na sabi ni Crescent. “Please stop recording Chelsea.”
“Bakit ba?”
“Just stop, we’re eating.”
Napapatingin tuloy ang ibang kumakain sa amin. Dahil kahit maingay na dito sa loob eh mas maiingay ang mga boses nila at tawanan.
“Water?” Crescent asked.
“Crescent kumain ka na,” sabi ko. “Kaya kong kumain mag-isa.”
She’s too cute. She keeps watching me while eating.
“Have you tried their ice cream already? Masarap daw,” sabi niya.
“Hindi pa,” sagot ko.
Pero tuwing nagkakausap na kami. Pakiramdam ko palagi, walang ibang tao, kaming dalawa lang.
“Let’s try some later,” sabi niya. Tumango ako bilang sagot.
“Ay ang sweet!” Tumingin ako kay Chelsea at nakatingin pala siya sa amin.
“Ligawan na kita gusto mo?” tanong ng isa nilang kaibigan. “Crescent nga pala, ipakilala mo naman kami!”
“Ah kailangan pa ba?” tanong ni Crescent. “Haha. Rora, meet Miro, Alexander, Casper, Chelsea, and Gerard, my friends since senior high.”
“Plus your kuya Kean, but he’s not here,” sabi ni Chelsea.
Now I know they’re names. Pero alam ko rin hindi lang sila ang mga kaibigan ni Crescent. Her world is big.
“And guys, meet Aurora, my girlfriend.”
I paused at what she said. I tried to stay calm. Nakakahiyang ipakita na kinikilig ako.
“You should add her to our group chat,” sabi ni Chelsea.
“No,” sagot agad ni Crescent. Tumingin naman ako sa kanya agad.
“I mean…kasi Oy, ah you’ll only feel out of place there,” sabi niya habang nakatingin sa akin.
“Ano ka ba, para updated siya sa mga gala natin, ayaw mo ba siyang isama?” Tumingin ulit ako kay Chelsea.
“Syempre gusto, our group chat is supposed to be ours only,” sabi ni Crescent.
“Takot ka lang eh, mga kalokohan mo dati,” sagot ni Chelsea.
“I’m not, Aurora, can even check my phone anytime,” sagot ni Crescent.
“Tama nga naman si Crescent, group chat lang natin dapat,” sabi ni Casper.
“She’s one of us now,” sabi ni Miro at ngumiti ito sa akin.
“Bakit magtatagal ba?” tanong ni Gerard.
“Gerard.” Crescent called him, like a warning.
“Joke lang haha.”
“Baka may mga kaibigan kang single ah, pakilala mo kami,” sabi ni Miro.
Naalala ko naman sila Loraine. But until now, I can’t say I’m close to them. Kapag nawawala nga ako hindi naman nila napapansin na wala na ako. They only invited me twice sa mga gala at madalas out of place pa ako.
Pero hindi ko alam baka, ganoon talaga? I’ve spent so many years sa room ko. Mag-isa lang. Kaya hindi ko alam.
“Do you have free time later?”
“Bakit?”
“I have a date with my sister, I want you to meet her. I’m sure she’ll love you.”
“You think so? Baka masira ko pa date niyo,” sabi ko.
“Hindi ‘yan, mas matutuwa pa iyon.” Nakangiti niyang sabi.
Pagkatapos naming kumain ay agad kaming bumalik sa department building namin at tumambay sa rooftop.
“I’m sorry for my friends earlier. Ganon lang talaga sila,” sabi niya
“Okay lang, nakakatuwa nga sila,” sagot ko.
“Also, sorry for uploading the song on sociant. I also wanted them to know that I’m taken.”
Yumakap ako sa braso niya at sumandal sa balikat niya.
“I love the song,” sabi ko.
“I love you most,” sagot niya. I don’t like her seeing my face right now. I know I'm as red as tomatoes.
She gently played with my fingers.
“I know I may not be enough for you in the future, Rora, but still…I’m going to marry you. It may sound selfish but I want to spend the rest of my life with you.”
“Bakit naman hindi enough?” tanong ko at inangat ko ang tingin ko sa kanya. I smiled as she brushed my hair with her fingers.
“I’m not a man Rora, they have something…that I don’t have.”
“Ano naman?”
“Kalimutan mo na, maaga pa naman eh,” sabi niya. “Sana hindi mo ako palitan.”
“Why would I do that?” tanong ko.
“Haha wala lang.”
“I love you Crescent,” sabi ko.
“It's just that…I’m just scared we don't know what we will be in the future or–”
“Me too,” sabi ko nang hindi siya pinapatapos.
In my existence maraming nangyayari na hindi ko inaasahan. Hindi ko naman inaasahan na mawawala sila mom and dad sa akin ng maaga. I didn't expect that lolo would get me and I’m still surprised that I’m with Crescent.
“Let’s just focus ourselves on today…the present,” sabi ko.
“You're right…. you're right, love.”
Natulala ako sandali sa itinawag niya sa akin. Kumunot rin agad ang noo ko nang tumingin tingin siya sa paligid.
I giggled when she swiftly kissed me on the forehead.
Umayos ako ng upo at siya naman ang sumandal sa balikat ko.
This feels so right….
Please, I don't want this to stop.
–
fb: Lisnaej / Lis Naej