Wkrótce żołnierze po stronie Bai Luo Yina nie byli już w stanie stawić czoła przeciwnikom. W międzyczasie sam major prawie dotarł do drzwi myśliwca, gdy dwóch oficerów chwyciło go za stopę. Agresywnie przesunął ją w bok i uderzył tych tępaków w głowy, powodując ich upadek, zanim szybko rzucił się, by otworzyć drzwi kokpitu.
– Co... trzydzieści osób nie jest w stanie złapać jednego człowieka?... – Twarz Gu Yanga całkowicie pociemniała, zanim szybko rzucił się w stronę myśliwca i praktycznie wskoczył na stopień prowadzący do drzwi kokpitu. – Skoro wszyscy jesteście bezużyteczni, to sam wykonam tę pieprzoną robotę!
Pilot był w stanie wsunąć połowę swojego ciała do kokpitu, gdy nagle został bezlitośnie pociągnięty przez ogromną siłę. Kiedy opuścił głowę, by spojrzeć, spotkał złowrogą twarz agresora, trzymającego nogę w zgiętej pozycji. Skoro do tego doszło, Bai Luo Yin nie powstrzymywał się i zaciekle go kopnął. Jednak kiedy Gu Yang puścił nogę majora, nie tylko jego ręka, która trzymała spodnie lotnika, zacisnęła się, ale faktycznie ściągnęła je w dół o kilkanaście centymetrów.
Obie ręce pilota, który mocno ściskał dolne wycięcie drzwi kokpitu, prawie krwawiły z krawędzi, gdzie jego paznokcie stykały się ze skórą.
Tym razem panicz Gu był całkowicie bez serca, nie przejmując się w najmniejszym stopniu, kiedy jego oczy przesunęły się po tych dłoniach. – Oszukałeś, wykorzystałeś i bawiłeś się moimi uczuciami... Bai Luo Yin, kiedy wpadniesz dzisiaj w moje ręce, nie oczekuj, że znów ci ustąpię albo że będę dla ciebie litościwy!
– Aaachhh!... – Wycie majora spowodowało, że ręka jego oprawcy zatrzymała się z powodu odruchu warunkowego. Wykorzystując to na swoją korzyść, lotnik szybko wskoczył do kokpitu, a ręce Gu Yanga mocno się cofnęły.
Po kilku sekundach dało się słyszeć dźwięk rozdzieranej tkaniny.
Spodnie pewnego pilota zostały podarte.
Opisując to dokładniej, rozerwanie nastąpiło poniżej pośladków – wystarczyło jedno spojrzenie w górę, aby Gu Yang mógł wyraźnie zobaczyć czarne majtki Bai Luo Yina. Dzięki temu chwilowemu zagapieniu major szybko wsiadł do myśliwca, co spowodowało, że ręce drugiego mężczyzny nie miały czasu sięgnąć do przodu, gdy drzwi kokpitu zamknęły się tuż przed nim.
Słysząc ryk silników, żołnierze u dołu schodów również byli zaskoczeni.
– To jest niebezpieczne! Ściągnij go szybko! – Ktoś krzyknął i wszyscy obserwujący rzucili się do przodu, by ściągnąć Gu Yanga ze schodów.
Jego twarz pozostała tak samo ciemna i złowroga jak wcześniej, gdy spuścił wzrok i przemówił do nich morderczym tonem. – Czy wy wszyscy nie jesteście żołnierzami Sił Powietrznych? To dobrze, wyślijcie dwa myśliwce, żeby go przechwycić!
Mężczyźni spojrzeli na siebie niezręcznie, stwierdzając, że sprawy wymknęły się spod kontroli.
Zauważywszy ich powolne ruchy, biznesmen szybko ich zapewnił. – Nie odważycie się zrobić tego bez wyraźnej zgody? Dobrze, zadzwonię do dowódcy pułku Zhanga i każę mu natychmiast przekazać wam taką misję!
– Nie, to nie przez to. – Odważny człowiek przemówił: – Nie chodzi o to, że nie chcemy ci pomóc... po prostu naprawdę nie jesteśmy w stanie. Jeśli chodzi o walkę w locie, major Bai jest najwybitniejszy i nie ma sobie równych. Jest praktycznie nie do pokonania. Nawet gdybyśmy mieli go ścigać, z pewnością by nas pokonał.
Twarz przedsiębiorcy stawała się coraz bardziej brzydka. – A nie pomogłoby, gdybyście otrzymali samolot o najlepszych osiągach?
– Uch... najlepszy myśliwiec to ten, którym właśnie wystartował major Bai.
Gu Yang, – ...
Po chwili żołnierz ostrożnie podszedł do niego. – Ale jest ktoś, kogo umiejętności przewyższają Bai Luo Yina. Tyle tylko, że nie wiem, czy byłby skłonny ci pomóc...
– Kto to? – Mężczyzna zmrużył oczy i zapytał.
– Dowódca skrzydła Zhou.
Szczerze mówiąc, można sobie wyobrazić sprzeczne emocje panicza Gu w tym momencie.
..................
Po tym, jak Bai Luo Yin pilotował myśliwiec na dużej wysokości – osiągając maksymalną prędkość w mniej niż godzinę, wleciał bezpośrednio w przestrzeń powietrzną Hong Kongu i szybko przebił się przez chmury, po czym zaczął powoli opadać.
W tym momencie Tong Zhe powiedział do Gu Haia: – Wkrótce zabraknie benzyny w samochodzie.
Prezes odwrócił się, by rzucić okiem, samochodów za nimi już nie było widać, ale to nie znaczyło, że się ich pozbyli. Tak długo, jak podążali ich śladem, było nieuniknione, że zlokalizują ich dokładną pozycję.
Gdy o tym myślał, zadzwonił jego telefon.
Charakterystyczny głos majora dobiegł z drugiej strony: – Gdzie teraz jesteś? Dotarłem już do Hong Kongu.
– Ja... – Biznesmen rozejrzał się, – gdzie jesteśmy? – Zerknął na swojego towarzysza, który również był zdezorientowany.
– Powinniśmy być na przedmieściach. – Powiedział z trudem Gu Hai.
Bai Luo Yin, – W takim razie możesz po prostu tam zostać i się nie ruszać. Użyję pozycjonowania satelitarnego.
Zanim prezes zdążył powiedzieć „okej", zobaczył w lusterku wstecznym znajomy samochód. Spojrzał na Tong Zhego, który stuknął w kierownicę i powiedział: – Nie ma benzyny!
W rezultacie obaj wyskoczyli z samochodu i uciekli w kierunku pobliskiej wioski. Przyspieszając swoje ruchy, grupa ludzi za nimi również wypadła z samochodów i goniła ich. Wlewali się do wioski ze wszystkich kierunków i celowo blokowali każdą drogę wjazdową i wyjazdową.
Dwaj uciekinierzy wspięli się po przypadkowej ścianie i zeskoczyli na małe podwórko wdowy, nie wiedząc o tym. Ale kiedy już mieli odetchnąć z ulgą, nagłe szczekanie psa przestraszyło ich na śmierć. Nie chcąc zostać odkrytym, przedsiębiorca wziął psa w ramiona i mocno zakrył mu pysk. W ten sposób pies zaczął drapać go po całym ciele.
Z boku Tong Zhe usłyszał nagle z nieba serię grzmotów. Spojrzał w górę i zobaczył myśliwiec lecący w ich kierunku. Szybko popchnął Gu Haia, który również spojrzał w górę. Jego uczucia wtedy... z nieopisanym smutkiem jego dłonie niepewnie zacisnęły się na telefonie.
– Yin Zi, widzę cię.
– To dobrze, możesz mnie pokierować, a ja podlecę do ciebie.
Bez wątpienia myśliwiec majora dostarczył ścigającym ich „żołnierzom" potężną wskazówkę co do ich lokalizacji. Kiedy opadał, ci ludzie zaczęli pędzić we wszystkich kierunkach i zebrali się na małym dziedzińcu – okrążając zewsząd cały obszar.
– Te bezużyteczne dranie mają czelność się ze mną bawić?
Bai Luo Yin od niechcenia wystrzelił dwa małe, nieszkodliwe granaty, przerażając tych ludzi z odległości dziesięciu metrów. Chciał znaleźć odpowiednie miejsce do lądowania, ale zamiast tego odkrył, że nie ma odpowiedniego miejsca. Kiedy badał otoczenie, wybiegli również Gu Hai i Tong Zhe. Lotnik szybko wycelował i wystrzelił nieskończoną ilość bomb z gęstej mgły, aby oczyścić im drogę.
Kiedy ci ludzie zdali sobie sprawę, że granaty nie mają żadnej niszczycielskiej mocy i zostały użyte tylko po to, by ich przestraszyć, posunęli się naprzód i zbliżyli do celów. Oznaczało to, że aby zapewnić bezpieczeństwo kochankowi, major nie mógł ponownie pochopnie wypuścić granatów.
– Cholera, nie ma już czasu. – Pilot podjął ogromne ryzyko i opuścił samolot wystarczająco blisko ziemi. Szybko otworzył drzwi kokpitu, pozwalając Gu Haiowi praktycznie wlecieć do środka. Kiedy był już bezpieczny, natychmiast mocno przytulił ukochanego.
– Da Hai...
Lotnik bardziej niż cokolwiek innego chciał go przytulić, ale w tej chwili miał zajęte ręce. Niemniej jednak był w stanie zachować racjonalne nastawienie – chociaż był wzruszony i podekscytowany, wciąż pamiętał, aby najpierw zamknąć drzwi do kokpitu.
– Jeszcze ich nie zamykaj! – Biznesmen nagle krzyknął, zanim odwrócił się i podciągnął Tong Zhego.
Ponieważ ten był o krok za swoim nowym szefem, kilku z tych ludzi chwyciło go, uniemożliwiając mu płynne wspinanie się. Mógł polegać tylko na pomocy Gu Haia.
Bai Luo Yin spuścił wzrok i szybko zmienił wyraz twarzy.
– Yin Zi, szybko, pomóż mi! – Powiedział prezes, gdy żyły na jego dłoniach nabrzmiały.
Lotnik wahał się przez chwilę, ale mimo to podszedł, by pomóc.
Kiedy stopa Tong Zhego wślizgnęła się do środka, major poszedł zamknąć drzwi.
– Jeszcze ich nie zamykaj! – Przedsiębiorca krzyknął ponownie, jeszcze bardziej zmartwiony: – Mój syn wciąż tam jest!
Kiedy Gu Hai przed chwilą wciągał Tong Zhego, nie był ostrożny i osiołek przypadkowo spadł. Teraz, pod stopami tych ludzi, prezes zaczął się niepokoić, a jego serce przebiegło z bólu. – Poczekaj chwilę. Zejdę na dół i go wezmę!
– Nie ma takiej potrzeby. – Bai Luo Yin słabo odpowiedział: – Wystarczy, że ty tu jesteś.
Gdy drzwi kokpitu były zamknięte, biznesmen bezradnie patrzył, jak osioł jest tratowany pod stopami tych ludzi. Jedyną rzeczą, o której myślał, był sposób, w jaki potrząsał głową.
– Dlaczego nie pozwoliłeś mi zejść po niego? – Spokojnie odwrócił się, by zapytać majora.
Prawdę mówiąc, pilot chciał go zbić z tropu, – Jak on spadł? Czy nie było oczywiste, że kiedyś go porzucisz... – Jednak tak naprawdę powiedział: – To tylko maskotka. Po prostu dostaniesz nową, kiedy wrócimy!
Gu Hai nie mógł powiedzieć nic więcej.
....................
Po raz kolejny Gu Yang wszedł do pokoju przesłuchań tylko po to, by zobaczyć Zhou Ling Yuna walczącego z cieniem przed ścianą. Nowo przybyły szybko zauważył małe pęknięcia, które pojawiały się jedno po drugim na ścianie, każde było wielkości męskiej pięści.
Nawet po tym, jak zobaczył wchodzącego gościa, wyraz twarzy więźnia w ogóle się nie zmienił.
Jednak tylko po jednym spojrzeniu na tego nienawistnego człowieka, Gu Yang żałował, że nie może odejść.
Ale w porównaniu z tym, jak Bai Luo Yin i Gu Hai połączyli siły, by go skrzywdzić, bycie nieco upokorzonym przez Zhou Ling Yuna nie było niczym nie do przezwyciężenia.
– Mam misję. Jeśli dasz radę ją ukończyć, mogę cię stąd wyciągnąć w tej chwili.
Więzień zatrzymał się na chwilę i odwrócił, by spojrzeć na przybysza.
– Co to za misja?
Gu Yang robił pauzę pomiędzy każdym słowem: – Przechwycenie myśliwca.
– Przechwycenie myśliwca? – Dowódca skrzydła uśmiechnął się słabo. – Kiedy zacząłeś zajmować się sprawami Sił Powietrznych?
Opierając się pragnieniu eksplodowania resztkami cierpliwości, które mu pozostały, mężczyzna próbował wszystko wyjaśnić. – Chcesz wiedzieć, jak się tu znalazłeś? Powiem ci, że to Bai Luo Yin użył moich rąk, żeby cię uwięzić. Ponieważ jest z natury leniwy i nie może znieść twojej władczej polityki, wymyślił metodę, by zamiast tego przenieść konflikt na nas dwóch.
Zhou Ling Yun ponownie uderzył pięścią w ścianę, ale tym razem obszar otaczający niezliczone pęknięcia rozszerzył się.
– Powiedzmy, że ty i ja jesteśmy uważani przynajmniej za sojuszników, a naszym wspólnym wrogiem jest Bai Luo Yin. Uciekł myśliwcem, a jedyną osobą w tej jednostce, która może go przechwycić i zestrzelić, jesteś ty.
– Sojusznicy... – Więzień zamyślił się nad tym słowem: – Czy sojusznik zmusiłby mnie do zjedzenia bułki, którą obsikał?
Wyraz twarzy biznesmena zmienił się, gdy powiedział z zakłopotaniem: – Później dam ci sensowne wyjaśnienie w tej sprawie!
– Pozwól mi to przemyśleć. – Zhou Ling Yun powiedział surowo, kontynuując uderzanie w ścianę.
Rumieniec na twarzy Gu Yanga zbladł. – Lot z Pekinu do Hong Kongu trwa około trzech godzin tam i z powrotem. Zanim skończysz myśleć, on już wyląduje!
– Tam i z powrotem? – Grube brwi dowódcy skrzydła wykrzywiły się. – Skoro on wraca, to po co chcesz wysłać kolejny samolot, żeby go przechwycił? Wydaje ci się, że my, piloci, mamy dużo wolnego czasu i nic lepszego do roboty?
Starając się nie wybuchnąć, mężczyzna zmusił się, by zapytać: – Zrobisz to, czy nie?
Zhou Ling Yun stanowczo zadeklarował swoje stanowisko: – Maszyny narodowej nie można swobodnie używać w celu rozwiązywania osobistych konfliktów.
Po wypowiedzeniu kilku bezwzględnych słów Gu Yang odwrócił się i wyszedł.
......................
– Dowódco pułku Zhang, potrzebuję dwóch niezwykle kompetentnych pilotów, którzy mogą teraz stawić czoła Bai Luo Yinowi.
– Właściwie zadzwoniłeś w idealnym momencie. Tak się składa, że mam jednego gotowego do działania! To elitarny żołnierz, którego przywiozłem z innego okręgu wojskowego. Jest teraz w Pekinie na spotkaniu, ale mogę pomóc ci się z nim skontaktować.
Odkładając telefon, biznesmen wygłosił gorzki komentarz. – Bóg w końcu otworzył mu oczy.
– Gdybym wiedział o tym wcześniej, nie fatygowałbym się z przyjściem tu... – Gu Yang spojrzał na drzwi do pokoju przesłuchań oczami pełnymi nienawiści, – Zhou Ling Yun, jeszcze zobaczymy!
Tłumaczenie i reszta Jednooki_kot.