– Jestem bękartem? Więc czym ty jesteś, bestią? – Gu Yang ripostował, gdy jego kamiennie zimne spojrzenie przetoczyło się w kierunku kuzyna jak gwałtowny wicher, gotowy zrównać z ziemią swojego przeciwnika. Jego słowa posiadały szyderczy, złośliwy ton, który ujawniał brak jakiejkolwiek litości. – Być może popełniłem niemoralne czyny, ale ile z twoich działań można uznać za cnotliwe? Ja skrzywdziłem własnego brata, a ty skrzywdziłeś własnego ojca! Kiedy byłeś ranny, kto był tym, który martwił się o ciebie całymi dniami? Czy choć raz pomyślałeś o tym, żeby okazać mu wdzięczność?
– Nie zmieniaj tematu! – Gu Hai natychmiast przerwał sieć sofistyki rozmówcy z narzucającą się postawą, – Chcę cię teraz zapytać tylko o jedną rzecz, co dokładnie stało się po wypadku samochodowym?
– Ten wypadek nie spowodował u ciebie amnezji, prawda? Z tego co pamiętam, odzyskałeś świadomość zaraz po przebudzeniu. Czy wszystkie rzeczy, które wydarzyły się potem, nie rozgrywały się tuż przed twoimi oczami? Co jeszcze chcesz wiedzieć?
– Chcę tylko wiedzieć, co się stało, zanim się obudziłem.
– Zanim się obudziłeś? Jaki jest sens zadawania tego typu pytań? Oczywiście, trzeba było pędzić do szpitala, żeby cię uratować.
– Możesz przestać owijać w bawełnę? – Cierpliwość mężczyzny powoli załamywała się kawałek po kawałku im dłużej słuchał kuzyna, – Wiesz dokładnie o co pytam, po wypadku i zanim odzyskałem przytomność, co właściwie powiedziałeś Bai Luo Yinowi? I co on powiedział tobie? Proszę opowiedz mi wszystko od początku do końca, słowo w słowo.
– Co zmieni to, że ci o tym powiem? – Gu Yang obserwował go uważnie, – Minęło już osiem lat. Nawet jeśli poznasz prawdę, co chcesz sobie przypomnieć?
– Nie chcę sobie niczego przypominać, chcę tylko wiedzieć! Chcę tylko wszystko zrozumieć!!!
– No dobra. Powiem ci, więc słuchaj uważnie. – kuzyn bez wahania powrócił do tematu: – Kiedy zdarzył się wypadek, ze wszystkich stron były korki. Bai Luo Yin niósł cię na plecach i biegł, krok po kroku, aż dotarł do karetki. Kiedy przyjechałem do szpitala, czekał już przed salą operacyjną. Gdy lekarz ogłosił, że nic ci nie grozi, wyszedł. Ale zanim wyszedł, nalegał, abym po przebudzeniu powiedział ci, że on nie żyje.
– To niemożliwe! – Gu Hai natychmiast ripostował, nie mogąc zaakceptować prawdy – Musiałeś coś powiedzieć, aby zmusić go do odejścia!
– Nic innego nie mogę zrobić, jeśli mi nie wierzysz. Ale, przyznaję, historia o tym, że był za granicą była rzeczywiście czymś co wymyśliłem. W tamtym czasie, kiedy widziałem, że żyjesz tak, jakbyś miał umrzeć lada dzień, chciałem dać ci odrobinę nadziei. Potem odnalazłem rodzinę i przyjaciół Bai Luo Yina i powiedziałem im o tym, a oni wszyscy zgodzili się współpracować. To był powód, dla którego nie byłeś w stanie zdobyć od nikogo żadnych informacji.
Słysząc te słowa, mężczyzna ani razu nie pomyślał, że przez ostatnie osiem lat prowadził życie zbudowane z sieci kłamstw. Każdy męczący dzień, który znosił, nie różnił się od życia w piekle. Ale w końcu było to po prostu czyjeś ślepe przypuszczenie o czymś, czego nie rozumiał w pełni.
– Czy mój ojciec o tym wiedział?
– Czy naprawdę myślisz, że mógłby nie wiedzieć? – Gu Yang zaśmiał się ponuro, – W momencie, gdy Bai Luo Yin zdecydował się zaciągnąć do wojska, pierwszą osobą, która została poinformowana, był twój ojciec. Jak myślisz, jak zareagował? Gdy tylko o tym usłyszał, momentalnie obiecał, że nie będzie więcej ingerował w twój przyszły rozwój.
Gu Hai wreszcie zrozumiał, dlaczego w ciągu ostatnich ośmiu lat Gu Wei Ting był wobec niego nadmiernie tolerancyjny, do tego stopnia, że przymykał oko na jego niedorzeczne czyny polegające na kilkakrotnym wyjeździe za granicę w poszukiwaniu ukochanego. Przez cały czas beztrosko przyglądał się z boku, jak każdy inny obcy na ulicy. Jak się okazuje, jego ojciec w rzeczywistości pomagał w realizacji tego zgubnego czynu. Wolał patrzeć, jak jego własny syn męczy się w tym kłamstwie, niż powiedzieć mu prawdę.
– Xiao Hai, – ton Gu Yanga złagodniał, – Niektóre słowa mogą brzmieć jak banał, ale jest tak z jakiegoś powodu. Nawet gdyby nikt się wtedy nie wtrącał, biorąc pod uwagę temperamenty, jakie obaj mieliście i jak się ze sobą ścieraliście, wasz związek nie przetrwałby. Lepiej jest po prostu skończyć z bólem, niż przedłużać agonię. Zamiast pozwolić wam kontynuować tę krzywą drogę, lepiej było zerwać z tymi waszymi myślami.
– Nie używaj tych pompatycznych powodów, aby próbować zmyć własne grzechy. Co do tego, iloma 'krzywymi ścieżkami' pójdę, to jest moja własna sprawa. Zaakceptowałem wszystkie trudy i ból, jakie poniosłem, bo to był mój wybór!
– Czy ktoś kiedykolwiek ingerował w twoje wybory? – kuzyn wstał i podszedł do niego, cały czas jego zimne spojrzenie uważnie go obserwowało, – Jestem tylko posłańcem w tym wszystkim. Mogę zapytać, czy wtrącałem się w coś? Czy twój ojciec w coś się wtrącał? Osobą, która rozpoczęła to wszystko jest Bai Luo Yin. Szczerze mówiąc, sam sprowadziłeś wszystko na siebie!!! Jeśli naprawdę go rozumiałeś i jeśli wasze uczucia są tak głębokie, jak mówiłeś, to dlaczego jeszcze go nie znalazłeś? Dlaczego tak łatwo uwierzyłeś w nasze słowa i pozwoliłeś nam kontrolować swoje życie?
Na twarzy Gu Haia pojawił się złamany uśmiech: – Kiedy leżałem na szpitalnym łóżku, zdiagnozowany z drugim stopniem niepełnosprawności[1] w ciągu roku, komu jeszcze mogłem zaufać oprócz was?
– To dlatego, że jesteś niekompetentny! – Gu Yang nagle burknął – Obudź się, dzieciaku! Dlaczego nie zastanowisz się nad powodem, dla którego zostałeś odizolowany bez żadnej pomocy? Jak to się stało, że wszyscy na świecie spiskowali, aby cię oszukać? To dlatego, że w ich oczach nie jesteś wystarczająco godny ich zaufania, nie jesteś godny, by na tobie polegać, nie jesteś godny, by podjąć ryzyko i powiedzieć ci prawdę!
– Nikt nie rodzi się ze wszystkimi zdolnościami, by móc na nim polegać! Dojrzałość sama w sobie jest procesem, a nie czymś, co można sztucznie skonstruować! – młodszy z mężczyzn stanowczo przeciwdziałał z gniewnymi oczami, gdy stanął przed swoim krewnym, – Zawsze kreowałeś się na potężną osobę, która może wstrząsnąć i kontrolować świat. Ale, czy mogę zapytać, dlaczego byłem jedyną osobą, do której mogłeś zadzwonić, gdy spotkały cię nieszczęścia? Kto nakreślił dla ciebie twoje życie? Kiedy oskarżono cię o sprzeniewierzenie funduszy publicznych, który krewny łaskawie wniósł oskarżenie?[2]
Gu Yang natychmiast chwycił go za kołnierz i bezwzględnie go ostrzegł: – Nie okazuję łatwo troski o innych, więc kiedy to robię, nie depcz jej tak bezmyślnie!
Zanim Gu Hai mógł wyprowadzić kontratak, został siłą pochwycony przez kilku ochroniarzy, którzy wtargnęli do pokoju.
– Nie atakujcie! – Reakcja gospodarza była bardziej intensywna niż jego gościa.
Powietrze w pokoju zamarło, gdyż zapanowała cisza. Po długiej chwili przybysz spokojnie przemówił: – Gu Yang, zawsze myślałem, że szczerość jest podstawą bycia człowiekiem. Jeśli jesteś szczery, to nie musisz się obawiać, że ktoś inny będzie jeszcze bardziej szczery niż ty. Jeśli jednak jesteś kłamcą, to zawsze będziesz się martwił, że znajdzie się ktoś jeszcze bardziej kłamliwy od ciebie. Życzę ci wszystkiego dobrego!
Po tym jak postać Gu Haia zniknęła za drzwiami, pięść kuzyna mocno uderzyła w powierzchnię stołu, jego serce całkowicie targnął chaos.
Masz czelność mówić do mnie o byciu szczerym? Kogo ja, Gu Yang, traktowałem bez szczerości? Poza byciem szczerym wobec Bai Luo Yina i siebie, kogo jeszcze ty kiedykolwiek traktowałeś ze szczerością?
Kiedy Bai Luo Yin wrócił do kompleksu wojskowego, został ostro skrytykowany przez kilku swoich dowódców. Najpierw jego główny instruktor opieprzył go, choć z dobrą intencją. Później sytuacja w jakiś sposób przeniosła się na dowódcę dywizji i przed dziewiątą następnego wieczoru major został zaproszony do jego biura, gdzie skończył stojąc przez trzy godziny. Po tym, jak w końcu podjął inicjatywę przyznania się do błędów i przeprosił, kazano mu napisać esej na pięć tysięcy słów, który należało oddać następnego dnia rano.
Kiedy minęła trzecia nad ranem, nadal pisał, a nawet wtedy nie napisał więcej niż trzy tysiące słów. Co jakiś czas jego powieki opadały ciężko, podczas gdy głowa zwisała nisko, a przed upływem czasu stuknęła o powierzchnię stołu z niewyraźnym łoskotem. Otrząsnąwszy się z senności, wstał i wyszedł na zewnątrz, mając nadzieję, że zimna bryza, która gwizdała obok, oczyści jego umysł.
Gdy wyjrzał na zewnątrz, na dziedzińcu wojskowym panowała cisza i tylko kilka samotnych świateł migało od czasu do czasu, zanim w końcu połączyły się z nocną scenerią.
Odkąd zaciągnął się do wojska, przeżył wiele nocy bez snu. Jednak po raz pierwszy musiał zostać do późna, aby napisać esej na temat własnej osoby.
Dlaczego miałem nagłą ochotę na atak?
Po tym wydarzeniu czuł się całkowicie oszołomiony swoim zachowaniem.
Najpierw powiedziano mi, że umarłeś tego dnia, przez co przez dwa lata żyłem życiem gorszym niż sama śmierć. Po tym całym cierpieniu, powiedziano mi, że wyjechałeś za granicę. Szukałem cię po całym świecie i patrzyłem bezradnie, jak moja nadzieja była deptana i niszczona raz za razem...
Te słowa wybrzmiewały wielokrotnie w umyśle Bai Luo Yina, przenikając i uderzając w jego rdzeń.
Jak to jest żyć życiem gorszym od śmierci?
Czy dni, które spędziłem, gdy po raz pierwszy wstąpiłem do wojska, można uznać za życie gorsze od śmierci?
Musieć trenować każdego dnia do punktu odrętwienia i być pozostawionym bez woli walki, bez celów w życiu, czy te dni można uznać za życie gorsze od śmierci?
Będąc samotnym i cierpiącym z powodu bezsennych nocy, czy to można uznać za życie gorsze od śmierci?
W porównaniu z tym, co on przeżył, czy wszystko, co ja zniosłem, było bez znaczenia?
Jakie to było uczucie, kiedy obudził się po wypadku i nie byłem pierwszą osobą, którą zobaczył po otwarciu oczu?
Jakie to było uczucie, gdy usłyszał, że umarłem?
Jakie to było uczucie, gdy przez ponad pół roku przebywał w szpitalu, potem musiał sobie radzić z tym, że co roku był podpinany do aparatury medycznej, nie miał z kim porozmawiać o swoim złamanym sercu, o swoim bólu, cierpieniu i smutku?
Jakie to było uczucie, gdy przemierzał świat w poszukiwaniu wiadomości o mnie tylko po to, by jego duch był niszczony raz za razem?
Bai Luo Yin nie śmiał już o tym myśleć. Przez ostatnie osiem lat, za każdym razem, gdy o tym myślał, wszystkie nerwy w jego ciele zbiegały się i skręcały w węzły, prowokując silny ból rozdzierający mu serce.
Czasami pewne rzeczy są zbyt głęboko zakorzenione... więc kiedy pojawia się chęć zapomnienia, czyż nie łatwiej powiedzieć niż zrobić? Pilot westchnął słabo, po czym pochylił się nad biurkiem i kontynuował żmudne pisanie. W którym momencie pisanie stało się słabością dla osoby, która została okrzyknięta ekspertem? Teraz stał się osobą, która była uzależniona od pracy fizycznej. I nieoczekiwanie ten, którego zawsze nazywał głupim, zarządza teraz przedsiębiorstwem high-tech!!!
Co za naprawdę wspaniały świat.
– Bai Luo Yin, 26 lat, jeden z pierwszych pilotów sił powietrznych w kraju, z szacunkową liczbą ponad 1407 godzin bezpiecznego lotu. Wielokrotnie latał na J-7, J-8 i J-10[3] i został raz uhonorowany zarówno medalem drugiej, jak i trzeciej klasy. Podczas swojej służby wojskowej brał udział w badaniach teoretycznych nad technologią lotu i niezależnie stworzył teorię lotu bezsilnikowego. Ponadto zaproponował nowe koncepcje teoretyczne w sprawach wojskowych. Wu Cong Sheng, lat 37, jeden z pilotów sił powietrznych pierwszego rzędu w kraju...
Po tym, jak instruktor zakończył swój wstęp, poprosił generała dywizji, który posiadał również tytuł dziekana Instytutu Badawczego, o opinię.
– Jak na razie nominowaliśmy tylko tych dwóch żołnierzy. Proszę o spojrzenie, który z nich będzie bardziej odpowiedni do przejęcia projektu nawigacji bezprzewodowej, który pan sporządził?
Brwi dziekana napięły się w zmarszczkę, gdy spojrzał na instruktora z pruderyjnym wyrazem twarzy, – Do którego skłaniasz się bardziej?
– Obaj mają swoje mocne strony. Jeśli weźmiemy pod uwagę ich doświadczenia, naturalnie, Wu Cong Sheng jest bardziej doświadczony. Ale jeśli spojrzymy na to z punktu widzenia pionierstwa i przenikliwości, to Bai Luo Yin jest lepszy. Z mojego osobistego punktu widzenia, wciąż skłaniam się ku Xiao Baiowi. Mimo, że jest młody, jest szczery w swoich poczynaniach i jest raczej bystry. Zajmowanie się tego rodzaju wieloaspektowymi badaniami będzie korzystne dla jego osobistego rozwoju.
Szef Instytutu przytaknął, – Ja również uznałem go za swój pierwszy wybór.
Instruktor chwycił rękę Dziekana, podczas gdy jego oczy błyszczały.
– To jest pierwszy w historii naszej bazy priorytetowy cel rozwojowy!
Dziekan słabo się uśmiechnął, – W takim razie to będzie on!
.......................
Uwagi tłumacza:
[1] Niepełnosprawność drugiego stopnia: w Chinach istnieje dziesięć różnych stopni niepełnosprawności. Druga klasa jest drugą najgorszą, gorsza jest tylko niepełnosprawność pierwszego stopnia. Objawy/oznaki drugiego stopienia niepełnosprawności to:
pacjent potrzebuje kogoś, kto będzie mu towarzyszył przez cały czas,
wszelkiego rodzaju aktywność jest ograniczona, pacjent może wykonywać czynności tylko w łóżku lub siedząc na krześle,
pacjent nie może pracować, oraz
związek pacjenta ze społeczeństwem jest bardzo ograniczony/trudny, pacjent ma ogromne trudności w komunikowaniu się z innymi.
[2] „Kiedy zostałeś oskarżony o sprzeniewierzenie funduszy publicznych, który krewny uprzejmie złożył oskarżenie?" - Gu Hai sugeruje, że chociaż wiedział o defraudacji, nie zgłosił Gu Yanga, kiedy mógł to łatwo zrobić.
[3] 歼7 - Chengdu J-7, kryptonim „Firebed": Samolot przechwytujący, jest typem samolotów myśliwskich zaprojektowanych specjalnie do atakowania samolotów wroga, zwłaszcza bombowców i samolotów zwiadowczych, gdy się zbliżają.
歼8 – Shenyang J-8, kryptonim „Finback": również myśliwiec przechwytujący.
歼10 – Chengdu J-10, kryptonim „Firebird": to wielozadaniowy samolot bojowy. Role takie jak:
Rozpoznanie lotnicze (rozpoznanie w celach wojskowych lub strategicznych prowadzone przy użyciu samolotu rozpoznawczego). Ta rola może spełniać różne wymagania, w tym zbieranie
rozpoznanie obrazowe, obserwacja manewrów wroga i wykrywanie artylerii).
Kontrola powietrzna do przodu (to zapewnianie wskazówek dla statków powietrznych bliskiego wsparcia powietrznego, które mają to zapewnić ich atak trafia w zamierzony cel i nie rani przyjaznych oddziałów). Statek powietrzny walki elektronicznej (to wojskowy statek powietrzny wyposażony do walki elektronicznej (EW), tj. obniżanie skuteczności wrogich systemów radarowych i radiowych poprzez stosowanie metod zagłuszania radarów i oszustw).
Misje szturmowe obejmują podtypy przechwytywania powietrza, tłumienia obrony powietrznej wroga i bliskiego wsparcia powietrznego (w taktyce wojskowej bliskie wsparcie powietrzne definiuje się jako akcję samoloty przeciwko wrogim celom, które znajdują się w bliskiej odległości od sił sojuszniczych i które wymagają szczegółowa integracja każdej misji lotniczej z ogniem i ruchem tych sił).
Wielozadaniowość została również zastosowana w jednym samolocie z obiema głównymi rolami, podstawową walką powietrze-powietrze rola drugorzędna, taka jak atak powietrze-powierzchnia. Jednak te zaprojektowane z naciskiem na walki powietrzne są zwykle uważane za myśliwce o przewadze powietrznej i zwykle są rozmieszczane wyłącznie w tej roli, mimo że teoretycznie są zdolne do ataku naziemnego.
Tłumaczenie i reszta: Jednooki_kot