Claire's POV
Nandito na kami sa bahay at kausap ko ngayon si Georgina na nasa school.
"Mukhang hindi na ako babalik sa America."
"Ho? Bakit naman po?"
"I had a horrible experience in New York City."
"Gaya po ng ano?"
"Napadaan kasi ako roon sa parang iskinita yata yon. Napatayo ako roon kasi may tatlong lalaki na pinagtutulungan 'yung isang lalaki. Napicturan ko saktong binaril yung lalaki. Hindi ko nga alam kung namukhaan ba nila ako o hindi."
"Nakakatakot naman po 'yan, ma. Dapat kasi hindi mo na tiningnan eh. Kinakabahan tuloy ako baka mapano ka riyan."
"Don't worry anak, may tumulong sa 'kin."
"I'll go less than an hour. Am going to visit my grandma's house in Manila." -Laurence
"Tanda mo pa ba ang daan papunta sa Manila? Mukhang matagal ka ng hindi nakapunta ng 'Pinas."
"Tanda ko pa naman."
Nakita ko ang tingin sa akin ni Georgina na many ibang ibig sabihin.
"Ma? May... Kasama ka?"
"Actually, oo. Siya 'yung tumulong sa 'kin. Laurence meet my daughter, Georgina."
"Hi, Georgina! It's nice to see you."
"Hello..."
"Wala kang pasok ngayon?"
"Meron po. Wala pa po prof namin kaya tumawag po muna ako. Nakauwi ka na po pala hindi mo man lang sinabi."
"Sinabi ko naman ah."
"Bakit hindi mo po sinabi na may kasama kang iba?"
"Ganito kasi 'yan. Nakilala ko si Laurence that time na may nakita akong pinatay sa U.S. Luckily, nakita niya ako. Si Laurence, secret agent siya ni Sabrina Austin. Remember her? 'Yung pinunta ko rito para nag-photographer."
"Eh bakit po hanggang sa bahay kasama mo siya?"
"Just to make sure raw na nakauwi ako ng ligtas. Malinis ang intensyon niya, okay?"
"Okay. Ma, nandito na po si prof, bye na."
End of convo...
"Claire, I have to go. Bibiyahe pa kasi ako."
Tumayo ako para magpaalam sa kanya.
"Oh! Take care and thank you for your guidance. Hope to see you again soon."
Kinamayan ko siya at nagbeso kami.
"You should be the one who needs to take care. Just call me when you need help."
"Okay, okay."
Sinamahan ko siyang lumabas at sinilayan ko siyang hanggang sa makaalis na siya ng tuluyan.
Pagpasok ko sa loob nakita ko na ang daming missed calls ni Jack at tumatawag ulit siya.
"Claire, magkita tayo. May mga katanungan ako na dapat mong sagutin."
"Kailangan pa talagang magkita? Para ano? Para sabihin mo na dadalhin mo sa korte ang issue na 'to?"
"No. Babae ba ang anak natin?"
"Jack, hindi ako pwede ngayon. Kagagaling ko lang sa America at pagod pa ako sa biyahe."
"Galing kang America?"
"Oo. Bakit?"
"Magkita tayo sa isang bar diyan sa Makati. Kung ayaw mo naman, ako ang pupunta sa'yo."
"Pagod nga ako 'di ba?"
"Hindi ka pupunta?"
"Alam mo? Bahala ka sa buhay mo."
End of call...
Nakalimutan ko ang mga pasalubong ni Georgina sa maleta kaya naisipan kong kunin at ilagay sa kwarto niya at ilapag sa kama.
Hindi ko alam kung ngayon siya uuwi o bukas na.
Jack's POV
"Hello, Anton? Marunong ka bang bumiyahe mag-isa pauwi sa farm natin?"
"Opo, tito. Bakit po?"
"May mahalagang bagay lang ako na pupuntahan kaya mauna ka na sa akin umuwi."
"Saan ka po pupunta?"
"May kailangan lang aregaluhin."
"Ah sige po tito ingat na lang po kayo."
End of convo...
Malakas ang pakiramdam ko na si Georgina nga ako anak ko.
Mabilis ang pagmamaneho ko papuntang Makati.
Fast forward...
Gabi na ako nakarating sa bar.
Depende na kay Claire kung gusto niya ako puntahan.
Claire's POV
"Hindi ka pa ba uuwi?"
"Gabi na po eh saka pagod pa po ako kaya bukas na lang. Bakit po? Miss mo na ako?"
"Siyempre naman. I have gifts for you."
"Talaga? Ano po?"
"Surprise."
"Mama naman. May pa surprise pa. Ano nga po?"
"Surprise nga. Edi 'pag sinabi ko hindi na surprise 'yon."
"Nandiyan pa po ba 'yung kasama mo?"
"Sinong kasama?"
"Yung lalaki po kaninang umaga?"
"Ah si Laurence? Pumunta ng Manila."
"Sure po ba kayo na hindi kayo nasundan nung mga lalaking may binaril?"
"Haynako, anak, ayo'ko nang isipin 'yan. Baka mabaliw ako rito lalo na't mag-isa ako. Nakakapraning kaya."
"Chill ka lang ma. Hindi naman kayo masusundan ng mga 'yon."
"Sana nga."
"Ma, matutulog na po ako. Para maaga rin po ako makabiyahe pauwi."
"Oh sige. Ingat ka riyan. Good night, I love you."
"Good night, ma. I love you."
End of convo...
Matutulog na sana ako nang biglang mag-ring ang cellphone ko.
Si Jack na naman.
"Bakit ba? Napatawag ka na naman?"
"Ah pasensya na po. Wala po kasing ibang pangalan na nasa call logs niya kung hindi ikaw."
"Sino 'to?"
"Bouncer po ako rito sa bar at sobrang lasing na po ni Sir. Baka pwede pong pakipuntahan niyo siya?"
"I don't have any business with him so, I'm sorry."
"Ma'am, nakikiusap po ako. Baka mapano pa si Sir."
"Okay, fine. I'll be right there."
So, I had no choice kung hindi puntahan siya.
Few moments later...
Nandito na ako sa bar.
Hindi ako 'yung tipo ng tao na pumapasok sa bar. Dahil ayo'ko, hindi ko feel 'yung vibes sa loob.
Pero dahil nga pinapunta ako rito, I have no choice.
Pumasok ako sa loob at may isang bouncer akong nakita na nakatayo sa entrance.
"Hi, sino 'yung nakausap ko sa phone? Pinapunta kasi ako rito."
"Kayo po 'yung Claire?"
I nodded.
Pumasok na ako sa loob ng bar at nakita ko si Jack na sa sobrang kalasingan, nakasubsob na 'yung mukha sa mesa.
"Ah, pwede niyo ba akong tulungan na isakay siya sa kotse?"
"Sige po ma'am."
Inalalayan na namin si Jack papasok ng kotse.
I will do it once and never again.