DEAN's POV
After ko mag dinner kina Jema, I went home.
I went straight to my room after I greeted Mom.
Inayos ko yung mga gagamitin ko sa date namin ni Jema bukas, gusto ko maging presentable akong tignan sa harap niya.
I was in the midst of having trouble which clothes to wear nang kumatok si Mommy
"Hi, nak. Mukhang busy ka" ani Mommy
"Uhm, not really... What's up?" tanong ko sa kaniya at muling binalik ang tingin sa dalawang pair nang damit na pinagpipilian ko
"Wala naman, itatanong ko lang sana kung saan ka galing at ginabi ka, Did you hang out with friends?" nakangiting tanong ni Mommy
"No, mom. Me and Jema went to an overlooking cafe. Tapos po nung hinatid ko siya, inaya niya ko sa condo unit niya for some dinner. Sorry, hindi na po ako nakapag text sa inyo. She's a really good cook Mom." kwento ko kay Mommy
"Ganun ba? Ano naman itong mga damit mong nakakalat at bakit mukhang seryosong seryoso ka sa pagpili kung anong susuotin mo?" tanong ni Mommy
She took a pair of polo na bagay sa trousers ko.
"This compliments with your skintone, anak. This would go perfectly on your date with her" nakangiting sabi ni Mom
Natigilan naman ako dahil sa sinabi ni Mommy
"Mom... I was just about to tell you pa lang after ko makapili ih. Inunahan mo na ako" nakangusong sabi ko
"Sorry nak, you looked so tense kasi. Saan mo ba planong dalhin si Jema? Bukas na ba yan?" sambit ni Mom
"Tignan mo, pati date ko alam mo din agad kung sino. And yes mom, bukas po sana" sagot ko kay Mommy
"Dapat lang na alam ko, Mommy mo ko anak, kabisado ko ang bawat hilatsa mo. I can see on your face how happy you were kapag siya na ang napag uusapan" nakangiting sabi ni Mommy.
"I don't know, Mom. She makes my heart beat crazy" I was smiling big time
Mom looked at me gaya nang kung paano tinititigan nang mga magulang ang kanilang mga anak.
Kung paanong ang minsang isang paslit lang ay malaki at binata na ngayon. That's what she always told me whenever she looks at me like that.
"Your Dad will be very proud of you" she's getting emotional again sa tuwing nababanggit si Dad
Binaba ko ang damit na hawak ni Mom and hugged her.
Mommy and Jema both radiates a very warm hug. It both felt home.
"Nalulungkot ka na naman, Mommy. Di ba bawal yan sabi ni Dad?" I said as I caress her back
"Hindi ko lang maiwasan nak. Alam mo naman ako, miss na miss ko na ang Daddy mo. Tiyak kong matutuwa nang sobra yon na makitang lumaking mabait, masipag, matalino, may takot sa diyos at mapagmahal ang aming anak" emosyonal na sambit ni Mommy habang nakangiti at hawak ang aking pisngi
"Mom, I wish I had the same love story as you and Dad, except the part that he passed away ha." I said and it made Mommy laugh
"Ikaw talagang bata ka, puro ka kalokohan. Pag ikaw dinalaw nang Daddy mo, niloloko mo na naman siya."
"Pag dinalaw niya ko, isusumbong ko kayo, kasi umiiyak na naman kayo" biro ko kay Mom
Tinulungan ako ni Mom na ayusin yung mga gamit ko, pagkatapos ay nakipag kwentuhan siya sakin.
"You should really bring Jema here again, I wanna get to know her" sabi ni Mom
"Don't worry, Mom. I will. She's also looking forward sa cooking lessons and Kdrama marathon niyo kaya" I said.
"Talaga? Nakaka excite naman" masayang sagot ni Mommy
I'm also happy to see my Mom happy and easily get along with the person who makes my heart beat again.
"Mom..." I called her
"Yes, anak?"
"Do you think Jema is worth the risk?" tanong ko sa kaniya
She looked at me na para bang binabasa niya ang tumatakbo sa isip ko
"Why anak? Are you still afraid to fall in love?" my Mom asked
I just sighed
"Sort of" sagot ko and looked at her
Am I afraid to fall inlove? Hindi ba't I already am?
"Natatakot pa din ako Mom na paano kung mawala din siya gaya ni Dad, gaya ni..." I stopped, hanggang ngayon hindi ko pa din magawang banggitin ang kaniyang pangalan
Sometimes, I thought nakamove on na ako from the pain.
Pero how can I? ni-hindi ko nga magawang banggitin yung pangalan niya hanggang ngayon
Yung pag kawala niya, sobrang unexpected. Hindi gaya nang kay Dad na unti unti namin natanggap na sooner or later mawawala siya samin.
Pero siya? Hindi ganun. Kinuha na lang siya samin bigla nang diyos. Sa mismong araw na hindi pa namin inaasahan.
I know I can love again, pero paano kung yung pain of losing someone yung mag hoholdback sakin to love someone fully?
"Anak, lagi mong tatandaan, kadikit na nang pagmamahal ang sakit. Hindi ka nagmamahal kung hindi ka nasasaktan. It's part of loving someone. Wala namang permanente sa mundo di ba? Minsan nagkakataon talaga na may binabawi satin sa mga panahong hindi natin inaasahan." Mom said.
She took my hand and placed it in between hers.
"Kasama yan sa paglaki, diyan ka sinusubok at diyan ka pinagtitibay nang panahon. Para kapag dumating na yung taong para sa'yo, handa ka na sa kahit anong pagsubok na ibigay sa'yo. At balang araw, masasabi mong It's all worth it. Every pain... Every blood, sweat and tears" dagdag niya
I smiled
"Fan ka na din Mommy nang BTS kakakore-korea mo" biro ko, kaya natawa na lang din si Mommy.
"But seriously though... Thanks, Mom. You're the best in the whole universe" I said and gave her a tight hug.
Kinabukasan,
Morning classes lang ang meron kami nila Bei, nag aaya sana silang tumambay sa Cafe kasi I ditch them yesterday.
Pero nang sinabi kong I invited Jema on a date ay agad naman nilang naintindihan at tinukso pa ako nang mga mokong.
Hinatid ako nang dalawa sa bahay at nagsabing makikipagkulitan na lang kay Mommy.
Nagprepare na muna ko saka nag pa-pogi before ko sunduin si Jema.
Actually, mamaya pa naman siya, dahil may hanggang 3pm classes pa siya.
Sabi niya, sunduin ko daw siya nang around 4pm sa condo unit niya.
Andito na ako sa sala at nag iintay na lang mag quarter to 4pm, 10minute drive lang naman ang bahay ko to Jema's condo.
"Pre, pwede bang umupo ka muna? Kami yung nahihilo sa ginagawa mo eh" awat sakin ni Tots
"Oo nga naman bro, baka maduling na tong si Toti at maging dalawa na sa paningin niya si Ceddie dahil sa hilo sa'yo eh" ani Bei at siniko naman siya ni Tots
"Alam ko na magpapawala nang tense niyan eh" nakangising sabi ni Tots
"Ano?" tugon naman ni Bei
"Dean, ano na nga pala balita kay Ponggay? Mukhang naiwas pa rin satin ah" biglang sabi ni Tots
Natigilan naman ako at napaupo.
Mukha kasing iniiwasan kami ni Ponggay, and I really didn't expect that from Pongs.
Sa kaniya naman na mismo nang galing kung ano yung totoo kong nararamdaman, so I expect her to understand na I can't choose her cousin over Jema
I didn't mean to hurt Carly naman. Nagpakatotoo lang naman ako sa nararamdaman ko.
Natigilan ako sa lalim nang aking iniisip nang biglang batukan nang malakas ni Bei si Tots
"Siraulo ka talaga, alam mong may date yung tao maya maya, sinisira mo yung mood!" saway ni Bei kay Tots
Tinignan lang siya ni Tots nang masama habang hinihimas ang ulo nito
"Tumigil na nga kayong dalawa dyan at baka madinig pa kayo ni Mommy." awat ko sa dalawa
Sakto namang lumabas si Mommy mula sa kusina at may dalang cookies
"Oh, Dean anak, malapit na mag quarter to four, kilos na." sabi ni Mom kaya bigla akong napatayo sa aking kinauupuan.
"Eto dalhin mo kay Jema. Freshly baked cookies" dagdag ni Mom
Kinuha ko ito and kissed her on her temple
"Thank you, Mommy! I'll let her know na pinabibigay mo to. For sure, matutuwa yon" sagot ko kay Mom
"Ehem! Ehem!" agaw pansin ni Tots
"Eh Tita, kami po? Baka naman, lam niyo na hehe" pasakalye ni Tots
Natawa naman si Mom
"Pwede ba namang mawalan kayo? Pinaghanda ko na nga din si Celine, caloy. At eto rin pasobra Bei, alam ko namang hindi ka padadaig sa mga kaibigan mo sa pagdiskarte sa babae" biro ni Mommy sabay abot nang tag dalawang pack of Baked cookies kina Bei at Tots
"Nako, Tita! Patay na patay yan si Bei sa pinsan ni Jema" panlalaglag ni Tots kay Bei
Nakatikim tuloy siya nang baong siko mula kay Bei
"Aray naman! Nakakarami ka na kapre ha" sagot ni Tots
"Asus! Kayo talagang dalawa ha" sambit ni Mom
"Mommy, mauna na po ako. Baka naghihintay na si Jema" pagpapaalam ko
Nagpaiwan naman yung dalawang mokong dahil makikipag bonding pa sila kay Mommy.
Magmomovie marathon daw sila sa bahay. Close na close na kasi nila si Mommy at halos Ina na rin ang turing rito.
Saglit lang ang naging byahe ko patungo kina Jema. Wala naman din kasing traffic sa mga oras na ito.
While on my way, buti may nadaanan akong flower shop.
I bought a bouquet of sunflower mixed with daisies..
Sunflower kasi symbolizes feeling of warmth and happiness.
While daisies symbolize beauty, purity and innocence.
Ewan ko ba, pero nang makita ko tong dalawang uri nang bulaklak na ito, si Jema agad ang naisip ko.
Sunflower suits what I feel for her.
While Daisies, fits her.
Actually, kahit may pagka aggressive si Jema, if you'll get to know her, based on my observation, para kasing siya yung description nang daisies.
Kumbaga, kung ano yung nakita ko sa kaniya, I know hindi pa yon yung kung sino talaga siya.
And I'd be really happy to get to know her more.
Nang makarating ako sa unit niya ay agad din akong nag doorbell. Saglit lamang ay may agad ring nagbukas nang pinto.
Pakiramdam ko ay muling tumigil ang tibok nang aking puso.
Para tong nag shut down at nag restart para bumilis ang pagtibok nang mas mabilis sa normal na tibok nito.
I was so mesmerized by her beauty.
She's wearing a yellow sunny dress. Simple lang pero sobrang ganda!
"Hi" bati niya sabay ngiti nang pagkatamis sa akin.
"Ah eh, Hi! F-flowers for you, Jema" nauutal kong sambit.
Nakakahiya naman! Ngayon pa nagkanda utal sa harap niya
"Salamat! They're lovely." sagot niya
"Saka pinabibigay nga pala ni Mom, freshly baked cookies" may pagkalutang na sagot ko sa kaniya sabay abot nang hawak ko
"Wow! Pakisabi kay Tita Judin, salamat ha. I-transfer ko lang tong flowers sa vase ha, tapos alis na tayo" sabi ni Jema at tanging tango lang ang naisagot ko.
Inaya niya rin pala akong pumasok pero masyado akong natulala sa ganda niya.
Hindi ko namalayan na tapos niya na palang isalin yung mga bulaklak sa vase.
Agad rin kaming umalis at nagtungo na sa pagdadalhan ko sa kaniya
"Saan nga pala tayo, Dean?" tanong niya while I'm driving
"Basta, relax ka lang diyan" sagot ko sa kaniya
After quite a while ay nakarating na kami sa isang private place na ni-rent ko.
It's also an overlooking place na nagcacater nang mga special events. Like, if you want a private date na kayo lang dalawa.
Pagbaba ko ay agad ko siyang pinagbuksan nang pinto.
"Thank you" nakangiting sagot ni Jema sa akin.
I offered my arm at nakangiting tinanggap niya ito.
Inalalayan ko siya maglakad dahil medyo steep yung daan, hanggang sa makarating na kami sa place kung saan ko siya gustong dalhin.
It was a two to three minute walk lang from Parking.
"Wow! Ang ganda naman dito, Dean!" manghang sabi ni Jema
It was a romantic place with a beautiful view of city lights.
Napangiti ako, maski ako ay namangha.
I pulled a chair para makaupo siya, saglit lamang ay may nag serve na nang food sa table.
We got the typical food for first date. Steak, lobster, mashed potatoes, salad and wine.
"Paano mo nalaman tong lugar na to? Sobrang ganda kasi" sabi niya, she was still amazed by the whole place itself.
Picture this 🔼 with this 🔽
I smiled.
"Honestly, dito unang dinala nang Dad ko ang Mom ko" nakangiting sambit ko sa kaniya
"Talaga? Wow! I feel honored" sagot ni Jema
"I was a big fan of my parent's love story, except the part that Dad died ha." kwento ko sa kaniya
"Hanggang ngayon ramdam na ramdam ko yung pagmamahal ni Mom para kay Dad. She still cries pa nga, kapag nababanggit na sa usapan si Dad. Her love for him was eternal. I mean, who wouldn't nga naman kung yung pinagdaanan niyo eh against all odds, tapos pinaglaban ka, hindi binitawan ang kamay mo hanggang sa huli, maipaglaban lang ang pag iibigan ninyo, until you found peace, and home... Anyway, enough of their love story. Ikaw, kwentuhan mo naman ako" I said as I slice my steak at pinagpalit ko yung plate namin ni Jema para hiwa na yung steak at kakain niya na lang.
"Wait, I'm still intruiged. Was your Dad your role model?" tanong ni Jema
"Why'd you asked?" tanong ko sa kaniya
"Wala naman, pakiramdam ko pinalaki ka niyang gentleman." sagot ni Jema and smiled at me sweetly.
But she's right though. My Dad is my role model.
I want to treat the person I love wholeheartedly.
I want to treat Jema what she deserves.
And she deserves all the good things in this world.