~Do Kyungsoo~
Tinanggal ni Doc Amber yung stethoscope mula sa tenga niya at inilapag ito sa tabi ko dito sa hospital bed. Inilabas niya yung clipboard niya saka tumingin sakin. "You look fine to me, Kyungsoo." sabi niya. "Mukhang wala ka namang sakit."
Nagsulat siya sa clipboard niya. Napabuntong hininga ako saka tumingin sakanya ng malungkot. "Eh bat ganun, Doc? Normal ba yun?"
Napatingin siya ulit sakin saglit. "Ano na ulit yung mga nangyayari sayo?"
"Sobrang bilis nga ng tibok ng puso ko, Doc Amber." sabi ko at tumayo mula doon sa kama. "Namumula din ako, sobrang init ng mukha ko tapos... namamawis yung kamay ko. Hindi ko talaga maintindihan."
Napakunot noo si Doc. "As in parating ganun?" tanong niya. "Kahit walang dahilan?"
Napaiwas ako ng tingin. Sa tuwing may ginagawang hindi inaasahan si Jongin... doon ko nararamdaman yung mga yun. Minsan, kahit nakatingin lang siya o kahit naiisip ko lang siya...
Umiling ako saka pinalo yung pisngi ko. Hindi ko dapat siya isipin sa ngayon! Bumibilis nanaman yung tibok ng puso ko! Andito nanaman tong mga nakakatakot na sintomas.
"Kasi..." sabi ulit ni Doc kaya napatingin ako ulit sakanya. "Kung wala kang sakit pero nararamdaman mo yang mga yan, baka naman... inlove ka?" naglakad siya papunta sa upuan niya at tinaasan ako ng dalawang kilay.
Nanlaki ang mga mata ko. "I-inlove?" bulong ko. "H-hindi naman s-siguro, Doc."
Napabuntong hininga si Doc Amber at naglabas ng isang pad. "O sige." sabi niya at nagsimulang magsulat doon sa papel. "Bibigyan nalang kita ng gamot. Bumili ka tapos kapag wala paring effect, bumalik ka nalang sakin."
Tumango ako ng isang beses at dahan-dahang kinuha yung hawak niyang papel. "Thank you, Doc." sabi ko at binigyan siya ng maliit na ngiti. "Ah Doc, sina Jongin pala ang may-ari ng EXO-A. Hindi niya nabanggit sakin yun ah." medyo ilang na sabi ko. Hindi parin kasi ako makapaniwala.
Tumango si Doc Amber. "Well... hindi na ako magtataka. Sa pagkakakilala ko kay Jongin, hindi talaga siya palakwento."
"Oo nga Doc." sabi ko saka umatras. Nag-bow ako sakanya saka nagpasalamat ulit. Naglakad na ako paalis ng clinic nang magsalit ulit si Doc Amber.
"Are you sure you're not in love?" tanong niya nang hawak ko na yung knob sa pinto ng clinic. "Because if you think falling in love is a disease, then you're wrong."
Napahinto ako saka umiling sa sarili ko. "H-hindi ako inlove." bulong ko at dahan-dahang lumingon kay Doc. "Hindi po ako inlove, Doc. Hindi talaga."
Naglakad ako papunta sa first class ko ngayong umaga. Binulsa ko yung resetang binigay ni Doc Amber at inayos yung bag ko. Maya-maya, may umakbay sakin.
"Balita ko, nag-hiking daw kayo?" tanong ni Suho sakin. Nakangiti siya ng malaki at hinila pa ako ng mas malapit sakanya. Anong ginagawa niya dito sa building namin?
Inalis ko naman yung braso niya saka umirap. "Oo." sabi ko at napabuntong hininga. "Kararating lang namin kahapon."
"How was it?" tanong ni Suho habang nakatingin ng maigi sakin. Sobrang saya ng mukha niya, para tuloy ngayon lang kami nagkita. "Sobrang tagal mo din nawala ah."
Tinignan ko siya na parang tinubuan siya ng halaman sa ulo. "Ilang araw lang yun ah." sabi ko. "Saka... masaya naman."
Napa-pout si Suho saka pinisil yung pisngi ko. "You don't look that happy to me, though." sabi niya. "And I've missed you. Really." seryoso niyang sabi kaya napatingin ako sakanya. Ngumiti siya ng maliit habang nakatitig sa mga mata ko.
"Sira." natatawa kong sabi.
Tumawa si Suho. "So... How's Kim Jongin?" tanong niya bigla. "Is he treating you well?"
Umiwas ako ng tingin. "A-ah... okay naman kami." sabi ko. Pero syempre, hindi yun totoo. Matapos niya akong halikan ng WALANG DAHILAN? Anong okay doon? ANO? Wala! Manyak na yun!
"Good." sabi ni Suho saka pinat yung ulo ko. "Pag may ginawa siyang masama sayo, sabihin mo lang sakin ah! Akong bahala sayo." inakbayan niya ako ulit pero hindi ko na inalis yung kamay niya.
"A-ah... Suho." sabi ko saka napatingin sakanya saglit. "May tanong ako."
Tinignan ako ni Suho at sabay kaming tumigil sa paglalakad. "Ano yun?" tanong niya. Nakakunot noo siya habang seryosong nakatingin sakin.
Umiwas ako ng tingin. "You like me, right?" mahina kong tanong. Napatingin ako sa paligid kasi baka may makarinig samin. Hindi naman kasi lihim sakin yung nararamdaman ni Suho eh saka feeling ko... hindi naman big deal yun.
Namula bigla si Suho at umiwas ng tingin. "O-of course. I like you." mahina niyang sagot. "W-why did you ask, K-kyung?"
Tinignan ko siya ng maigi. "When you see me or when you think of me, what do you feel?" tanong ko. Baka may makuha akong information sakanya at ma-enlighten ako dito sa nararamdaman ko.
Nanlaki bahagya yung mga mata ni Suho at gulat na tumingin sakin. "A-ano?" gulat na tanong niya. "B-bakit mo tinatanong yang m-mga yan?"
Napasimangot ako. "Sagutin mo nalang kasi, Suho." inis na sabi ko saka tinignan siya ng masama. "Kailangan mong sagutin yan." tinuro ko pa yung mukha niya pero binaba niya yung kamay ko.
"A-ano... sige na, sige na." umiwas siya ulit ng tingin. "A-ano... namumula ako... namamawis, nanlalamig din yung mga kamay ko minsan... tapos ano pa ba? A-ah... bumibilis yung tibok ng puso ko... hindi din ako makapag-isip ng maayos kung nakatingin ako sayo."
Napatingin ako sakanya saka napa-isip. Pareho kami. Pero ako... nararamdaman ko yun pag kasama ko lang si Jongin. Bakit ganun? Hindi kaya... may sakit kami pareho?
"Baka may sakit ka lang?" tanong ko sakanya.
Tinignan ako ni Suho ng mga ilang seconds saka siya biglang natawa. "Ano ka ba, Kyung?" tawa niya. "Syempre magkaiba yun! Inlove ako, wala akong sakit!" natawa siya ulit saka nagsimula nang maglakad.
Nanlaki ang mga mata ko. Inlove?
"Suho, mauuna na ako ah." natatarantang sabi ko. "May kailangan lang akong puntahan." pero bago pa siya nagsalita, tumakbo na ako papunta sa una kong klase.
Agad na hinanap ng mga mata ko si Baek pero si Chanyeol lang yung nakita ko. Malungkot siyang naka-upo sa pwesto nila ni Jongin habang nagbabasa ng libro. Nakakunot noo siya sabay flip ng isang page.
Dahil nga wala pa si Jongin sa tabi niya, agad akong lumapit sakanya. "Chanyeol!" pagod na sabi ko saka nagpunas ng pawis. "A-asan si Baek?"
Tinignan ako ng masama ni Chanyeol. "Psh." inis na sabi niya. "Bakit mo hinahanap si Baekhyun?" tanong niya saka tinaas ang isang kilay.
Humila ako ng isang upuan at inilagay sa harapan ng table ni Yeol. Hinila ko yung librong hawak niya saka sinara ito. "Kailangan ko siyang makausap." bulong ko saka nilapit yung mukha ko. "Kailangan talaga, Chanyeol."
Tinignan ako ng maigi ni Chanyeol. "Aagawin mo ba si Baekhyun sakin?" bulong niya habang sobrang sama ng tingin. Jusko. Anong AAGAWIN?
"Hindi no!" inis na sabi ko. "May itatanong lang ako sakanya, ano ba?"
"Tss." sagot ni Yeol. "May sakit siya. Hindi siya papasok ngayon." at kasabay nun ang paglungkot ng mukha niya. "Nilagnat siya kagabi tapos hanggang ngayon. Binilhan ko na din siya ng gamot kaya sana... gumaling na siya soon."
Napasimangot ako. "Ganun ba?" malungkot na sabi ko. Napatingin ako kay Chanyeol saka naka-isip ng bagong idea. "Ikaw nalang kaya ang interviewhin ko?"
Napakunot noo si Chanyeol. "Ano ba yun?" tanong niya.
"You love Baek, right?" tanong ko. Tumango naman siya agad. "What do you feel whenever you see him?"
Napa-isip si Chanyeol habang nakahawak sa baba niya. "Ano... mabilis na heartbeat." sagot niya habang seryoso ang mukha.
"Ano pa?" kinakabahang sabi ko.
"Saka..." simula niya. "Namumulang mukha, minsan mainit din. Tapos, namamawis yung kamay ko. Hindi din ako makahinga at nahihirapang mag-isip ng maayos."
Mas lalo akong kinabahan sa mga sinabi ni Chanyeol. "W-wala kang... s-sakit?" tanong ko ulit.
"Inlove nga ako!" inis na sabi ni Chanyeol habang nakatingin ng masama sakin. "Wala akong sakit, sira ka talaga." inirapan pa niya ako saka kinuha yung librong binabasa niya kanina.
In love din si Chanyeol?
"Hala." bulong ko saka dahan-dahang bumalik sa table namin ni Baek. Napatulala nalang ako sa harapan ng room habang nag-iisip. "I-inlove... a-ako?" Napa-iling ako ng isang beses. "H-hindi pwede."
Bumukas yung pinto ng room at pumasok si Jongin. Nanlaki ang mata ko nang makita ko siya saka ako umiwas agad ng tingin.
Bumilis yung tibok ng puso ko.
Naramdaman ko ang pag-init ng mukha ko.
Namamawis na din yung mga kamay ko.
Pakiramdam ko... hindi ako makahinga.
Sina Kim Jongin ang may-ari ng EXO Academy... sila ang gumawa ng rules. Bawal akong mainlove sa kapareho kong lalake. Bawal ko siyang mahalin. Kapatid niya ang dean. Pamilya niya ang may hawak dito.
Napapikit ako saka pinalo ng isang beses yung noo ko. "Do Kyungsoo," bulong ko saka sumalampak sa table. "Hindi ka pwedeng ma-inlove. Hindi pwede."
"Hey." tawag ng isang boses. Pero hindi ko na kailangang tignan pa kung sino yun. Hindi ko inangat yung tingin ko kay Jongin.
"A-ano?" tanong ko habang hindi nakatingin sakanya.
"That Suho guy..." sabi niya dahilan para mapatingin ako sakanya. Nakatingin siya ng seryoso sakin at andito na naman yung feeling na hindi ko maintindihan. Tinuro niya yung bintana ng room. "He's looking for you."
At bago pa ako makasagot, naglakad na siya pabalik sa table nila ni Chanyeol. Hindi manlang ako tinignan ng maayos! Nakaka-sakit na siya ah. Inis pa ang boses. Anong problema nun?
Ngumiti sakin si Suho at nag-wave. Ngumiti naman ako ng maliit saka naglakad papunta sakanya.