,,პირველი და უკანასკნელი.."

By angella_ik

20.6K 766 1.2K

"-ვიცი რომ ჯერ კიდევ ჩემს მიმართ რაღაც გრძნობა გჭამს!" "-პირველი ხარ! -შენ კი უკანასკნელი!" ‼️ფიკში იქნება და... More

თავი 1
თავი 2
თავი 3
თავი 4
თავი 6
თავი 7
თავი 8
თავი 9
თავი 10
თავი 11
თავი 12
თავი 13
თავი 14
თავი 15
თავი 16
თავი 17
თავი 18
თავი 19

თავი 5

1K 46 23
By angella_ik

-წადი!-დავუღრინე

-თათა..

-წადი მეთქი

-არა

-კარგი მაშინ ემ წავალ-ვუთხარი ის რომ მისთვის არ შემიხედავს და კარის გაღება ვცადე.. მაგრამ..

უეცრად მაჯაზე ხელი ჩამავლო და კედელზე "მიმაგდო" თვითონ კი ჩემს წინ მოექცა ისევ არ ვუყურებდი! არ შევხედავდი!

მარცხენა ხელით კედელს დაეყრდნო რომ არ გავპარვოდი ხოლო მარჯვენა მხარეს ფეხი..

-თათ

-გამიშვი-მისგან თავის დაღწევას ვცდილობდი.. გავიბრძოლე მაგრამ მარცხით დავასრულე ეს ცდა..

-შემომხედე-მისი ბოხი ხმით მომმართა და ახლა ვიგრძენი მისი სუნთქვა ახლოს

-რა ჯანდაბა გინდა-ტუჩს მთელი ძალით ვუკბინე რომ ხმა არ ამკანკალებოდა!

რატომ არ შემიძლია მისგან თავის დაღწევა? ნუთუ ასეთი უსუსური ვარ? რატომ არ შემიძლია უბრალოდ აქედან გავაღწიო და გავიქცე მისგან ძალიან შორს! მისი მზერა მოურიდებლად მწვავდა.. მბურღავდა.. რატომ არ შემიძლია მისგან თავის დაღწევა?

ამ კითხვებს ჩემს თავს ვუსმევდი და ვფიქრობდი თუ საბოლოოდ როგორი უსუსური არსება ვყოფილვარ

-შემომხედე თათ..-ვეღარ მოვითმინე და გავხედე მთელი სიძულვილით ალბათ ახლა რამეს დავარტყამდი გავთიშავდი და მოვკლავდი.. არა ფსიქოპატი არ ვარ..

ტუჩის კუთხე აეპრიხა

-ვიღაც გაღიზიანებული ყოფილა..-ჩაიცინა

-გამიშვი-ძლივს ამოვილუღლუღე

-ვერა..

-ალექს..

ჩაეღიმა

-გისმენ-მითხრა და თითი ნაზად მხარზე ჩამომისვა.. არა არა, ცდუნებას არ ავყვებოდი!

-როგორ შეცვლილხარ..-ვთქვი და ხელი ნაზად მეც სახეზე ჩამოვუსვი.. თვალებიც მინაბა ჩაეღიმა.. მე რომ მომწონდა ის ნაპრალები გაუჩნდა ლოყებზე მაგრამ..

ფეხი უხერხულ ადგილში ამოვარტყი ის კი ჩაიკეცა გაოგნებული

-აღარ გამოჩნდე!-შევუღრინე

-გეგონოს-მომაძახა მაგრამ ბუბდოვნად გავიგე რადგან უკვე გარეთ ვიყავი

როგორც კი კესანე, სიდო, ტასო და ანდრო შევამჩნიე მათკენ გავექანე

-მოვკლავ-სიცილით გააქნია ტასომ თავი

-შიგ აქვს მაგ ტიპს?-სიდო წამოიჭრა

-სადღაც აქააა ხო და თუ მოვიდა სერიოზულად მე თვითონ ვცემ-თქვა კესამე

-გითხარი! მე შენ გეუბნებოდი გადაგეყრება სადღაც თქო! სირი!-ანდრომ თქვა და გამომხედა

-კარგი რა მაგის როგორ ამბობ? მაგის გამო ავდგე და გავიქცე ქალაქიდან? შიგ ხო არ გაქ შენ?-გაცხარებული მივახალე ანდრიას და კლუბიდან ნაჩქარევად გამოვედი

ჩანთიდან სიგარეტის კოლოფი ამოვაძვრინე, ერთი ღერი ამოვიღე და გავუკიდე

ზღვისნაპირისკენ დავუყევი ჩემთვის დავბოდიალობდი თითქმის უკვე მზე მთლიანად ჩასულიყო

იქვე ახლოს გოგო დავლანდე აშკარად ეტყობოდა გოგო რომ იყო მართალია ოდნავ მთვრალი ვიყავი მაგრამ მაინც

მუხლებზე თავი ჩამოეყრდნო და ზღვას გაჰყურებდა რატომღაც მინდოდა რომ მასთან მივსულიყავი

მისკენ მივიწევდი როგორც კი იგრძნო რომ ვიღაც უახლოვდებოდა ამომხედა

ამათვალიერა

სიგარეტი შორს მოვისროლე და გოგოს მაღლიდან დავხედე

-შეიძლება?-ვკითხე მან კი თავი დამიქნია

ორივე ვდუმდით და უბრალოდ ზღვას შევყურებდით

გოგომ თავი ხელებში ჩარგო და დაეტყო რამდენიმე გორგოლა ცრემლი რომ ჩამოუვარდა

ხელი მოვუსვი ზურგზე რაზეც დაეტყო რომ შეცბა

-რა გქვია?-ვკითხე შეპარვით

-ლიზი.. ლიზი ასანიძე-თავი დავუქნიე-შენ?

-თათია, თათია ღვინიანიძე

ღიმილით გამომხედა მაგრამ მის თვალებში ისეთი მარცხი და ტკივილი იგრძნობოდა

-რამე მოხდა?-ვკითხე

-კი-ამოისლუკუნა მე კიდე სიგარეტი ამოვიღე როგორც ყოველთვის შველის

ერთი მე მოვითავსე ტუჩებს შორის მეორე კი ჩემს გვერდით მყოფ ულამაზეს გოგონას გავუწოდე

მანაც აიღო გავუკიდეთ

-რა მოხდა? რათქმაუნდა თუ გინდა მოყოლა შემიძლია მოგისმინო-ვუთხარი და ზღვას გავხედე

-კარგი ადამიანი ჩანხარ.. ახა ეს რომ არ მოვყვე სრულიად გამანადგურებს..-ამოისლუკუნა მე კიდე ხელი ისევ ჩამოვუსვი ნაზად ზურგზე-მოკლედ ერთია რა დიდი ხანი ვიცნობ არა ერთი გიჟური ღამე მქონია მასთან მაგრამ ბოლოს მივხვდი რომ შემიყვარდა მაგრამ არ მინდოდა ამის აღიარება, ხომ ხვდები არა? წავედი რომ მეთქვა მისთვის იმიტო რო უკვე ეს გრძნობები სერიოზულად მჭამდა, ვერაფერს ვერ ვაკეთებდი ასე რომ წავედი და ვუთხარი.. არ მინდოდა დარჩენა მისი განცვიფრებული სახე რომ ვნახე გამოვიქეცი, მეგონა ჩემს სიყვარულს გავექეცი ყველაფერს გავექეცი. მარტო მინდოდა დარჩენა მაგრამ მგონი ეს უფრო მითრევს ხვრელში, იმ ხვრელში სულ რომ ბნელა და ისევ შენი გრძნობები გჭამს.

-ეიო გოგონიი რატომ გამოიქეცი გესაუბრა, თუ არა ერთი გიჟური ღამე გქონდათ შესაძლოა მასაც იგივე აკავშირებდეს შენთან რაც შენ მასთან, ამიტომაც სჯობს დაელაპარაკო კიდევ ერთხელ ნახო უფრო კარგად გაიგო.. მასზე შენ სიგიჟემდე ხარ შეყვარებული! არ შეიძლება ასეთი რაღაცის ხელიდან გაშვება..

-მადლობა, მაინც არა მგონია მაგრამ ვნახავ აუცილებლად და დაველაპარაკები!-თავაზიანად გავუღიმე და შორს ვისროლე სიგარეტი-შეგიძლია ახლა შენ მომიყვე-მითხრა შეპარვით

-მე.. მე ისეთი ვიღაც მიყვარდა ვინც..-მიჭირდა საუბარი უცებ თვალიდაბ ცრემლები მისით გადმოეშვა-ვინც.. ჩემი საუკეთესო მეგობრი მოკლა-შეიცხადა-რადგანაც შენ საიდუმლო გამანდე მეც მოგიყვები იმ დღეს როცა ეს მოხდა მშვენივრად ვგრძნობდი თავს მაგრამ სატელევიზიიო გადაცემაში ვნახე რომ ჩემი საუკეთესო მეგობარი.. ჩემი საუკეთესო მეგობარი ცოტნე, იგი მოკვდა ავტოავარიის შედეგად, ალექსანდრე იმ დროისთვის ჩემი შეყვარებული მის უკან იდგა რამდენიმე დაშავებულ ადამიანებთან ერთად.. ალექსანდრე სიგიჟემდე მიყვარდა ყოველ დღეს მასთან ერთად ვატარებდი.. იმ დონეზე მიყვარდა სულ თავს მაკარგვინებდა, მაგ შემთხვევის შემდეგ 2 წელი გავიდა მანამდე კი არც ცოტნეს გვამი მინახავს და არც არავისი მე კი პოლიციას მოვახსენე რომ ის იყო დამნაშავე, მის გამო მოხდა, ის დააკავეს წლით და 6 თვით ახა რანაირად გამოვიდა აზრზე არ ვარ დღეს კი კლბუში ვიყავი დავლიე და გვერდით ნაცნობი სილუეტი მომიჯდა რამდენჯრრმე კი გავხედე მანამდეც ზღვაზე ვნახე მაგრამ არ მინდოდა დაჯერება, მეგობარი მეუბნებოდა რომ ეს ბოლოს მაინც მოხდებოდა ვნახავდი მას! საპირფარეშოში ასე ვთქვათ გამომკეტა მაგრამ ისე კარგად ამოვარტყი..-ბოლო ნათქვამზე გამეცინა

გაკვირვებული მიყურებდა

-შენს ცხოვრებაში ბომბაა შემოგდბეული იმენა!-ბოლოს აღმოხდა

-ცვეტში

-სერიოზულად ძალიან ცუდია რომ შენი საუკეთესო მეგობარი მოკვდა მაგრამ დარწმუნებული ხარ რომ ეს ალექსანდრემ ჩაიდინა?-მკითხა და დავფიქრდი

-კი

-თათია გვამიც არ გინახავს..

-ლიზი ძალიან მაბნევ..

-მეც დავიბენი და მიტო

-გინდა დავლიოთ?-შევთავაზე

-კიი-თვალები აენთო

* * *

უკვე ძალიან ნასვამები ვიყავით
ჩვენი ტელეფონები კი გაუჩერებლად რეკავდნენ მე ხმა გამოვურთე ლიზის კი ეტყობოდა თავისი "სატრფო" რომ ურეკავდა

ბოლოს უპასუხა

-რა ჯანდაბა გინდა იოანე

ტელეფონიდან იმ ბიჭის ღრიალი ისმოდა ფსიქოპატი!

ხმა მაღალზე ჩართო რაზეც გავიკვირვე

"ლიზი სად ხარ მითხარი მოგაკითხო და ვილაპარაკოთ"

თავით ვანიშნე მიდი მიდი უთხარი თქო

-არ გეტყვი!-გადასძახა და კიდე მოსვა არაყი-იოანე მიყვარხარ! ძალიან მიყვარხარ შენი დებილი თავი მიყვარს! მიყვარხარ იმიტო რო ხვდებოდი როგორ ძალიანაც მიყვარდი და უფრო ცდილობდი რომ შემყვარებოდი! შენი თვალები მიყვარს რომელიც ჯერ კიდევ რომ ვერ გავარჩიე რა ფერისაა-ტელეფონიდან ისეთი ხმები გამოიცა ეტყობოდა გაეღიმა-იოანე მიყვარხარ და გააჯვი გთხოვ!

გულიანად გამეცინა

ლიზიმ კი ტელეფონი გამორთო

ბოლოს და ბოლოს დაფარულ ნომერს ვუპასუხე იმის და მიუხედავად რომ ვხვდებოდი რაზე მივდიოდი ალბათ ფხიზელ მდგომარეობაში სხვანაირად ვიფიქრებდი

-გისმენ-მეც სფიქერზე ჩავრთე

-ღადაობ? შენ მიპასუხე?-გაეცინა

-ალექსანდრე გითხარი რომ მოშორებულიყავი ჩემი ცხოვრებიდან და რატო არ მეშვები?

-შენი ხმის გაგონება მინდოდა.. შენი მეგობრებიც კი გეძებენ და მე არაფერი გამეკეთებინა?

-შენ საერთოდ რატომ გადარდებ?

-იმიტო რო.. ისევ და ისევ..-გაჩერდა-ამას ესე ვერ გეტყვი!

-სირი ხარ!

-რა კარგი სიტყვებით მამკობ-ლიზის გაეცინა-ვისთან ერთად ხარ?

-რაში გაინტერესებს?

-ბიჭთან ერთად ხარ?-ცალი წარბი ავწიე

-შენ ვერ ხარ! რომც ვიყო შენ რა?

-თათია სად ხარ?-მოთმინება ეწურებოსა როგორც მე

-ჯანდაბაში, მოხვალ?

-თუ მართლა მანდ ხარ შენს გამო კი!-თვალები დავაწვრილე და გათიშვის ღილაკს დავაწექი

ლიზის ეღიმობდა

-ლიზი!

-კარგი კარგი..-თქვა მაგრამ სიცილს ვერ იკავებდა.. მაგრამ..

მის უკან წარბებ შეკრული, ხვეული თმებით და ლამაზ ტანისამოსში გამოწყობილი ბიჭი მოდიოდა მტკიცედ ჩვენსკენ

-ლიზი მგონი შენი ბიჭი მოვიდა-ვუთხარი და მაღლა აიხედა

-სერიოზულად? რა გინდა იოანე?-უკვე თავზე წამოადგა ჯერ ლიზის გახედა მერე მე თბილად გამიღიმა და ლიზის ხელი დასტაცა-ვერ ხარ ბიჭო შენ?

-ხო ხო შენს გამო!

-შემეშვი რა-ხელი გამოგლიჯა და დაჯდომას აპირებდა როცა უთხრა

-წაღან სიყვარულს მიხსნიდი მეფიცებოდი და ახლა? სალაპარაკოდაც არ მომყვები! ჩემი გრცხვენია?-გამომწვევად კითხა

-კარგი ვილაპარაკოთ-შეუღრინა ლიზიმ და ჩემთან დაიხარა-მართლა ძალიან კარგი გოგო ხარ დამევასე იმედია კიდევ გნახავ და ტელეფონი მათხოვე-მითხრა და გავუწოდე რაღაც ნომერი დაწერა-ეს ჩემი ნომერია თუ საუბარი მოგინდება ან რამე, დამირეკე აუცილებლად-თავი დავუქნიე და მოვეხვიე

-მოუსმინე იცოდე შენს ბიჭს!-დავჩურჩულე მაგრამ იოანეს მაინც ესმოდა ეტყობოდა როგორ ჩაეღიმა

-ჩემი ბიჭი არაა-წიკვინით მითხრა და იოანეს აედევნა იოანემ კი პატარა ბავშვივით ხელი დამიქნია და ლიზის გადახვია

უკვე თვალს იყვნენ მიფარებულნი როცა წამოვდექი და სიმღერების თანხლებად სახლს გავუყევი..



ნუ მოკლედ რავიცი წინა თავებზე კომენტარებს რომ გადავხედე უფრო მომინდა ამ ფიკის გაგრძელება და აბა როგორ მოგწონთ?
მაინტერესებს თქვენი შთაბეჭდილება ამ წყვილებზე
:3

Continue Reading

You'll Also Like

50.3K 996 12
Shirbert one-shots to warm your hearts. (I do not own the characters in this) {Not accepting requests at the moment}
62.4K 1.5K 14
[COMPLETE BUT CURRENTLY EDITING] After asking for a weeks leave from there quest, Eugeo starts to feel a weird emotion towards Kirito. Could this be...
5.5K 82 24
The story will start at the era of veldanava when he and Iverage were alone. The chapter will come when it's ready. No time fix I have no right to Te...
4.9K 317 19
ლისა, არის გოგო რომელსაც უყვარს თავისუფლება, და არ ფიქრობს მუშაობაზე,მიყვრბა დინებას და გონია რომ ცხოვრებას ვერ გაექცევა,და ამისთვის ბრძოლა სისულელედ...