system 091

By TeeKo0

1.1M 121K 5.8K

wang yibo 💞 xiao zhan [ကျေးဇူးပြုပြီးအုန်းသီးကိုလေးစားပါ] ^^^^^^^^^^^ ^^^^ [ေက်းဇူးျပဳၿပီးအုန္းသီးကိုေလးစားပ... More

intro
(1.1)Arc 1
Character introduction
(1.2)
(1.3)
(1.4)
(1.5)
(1.6)
(1.7)
(1.8)
(1.9)
(1.10)
(1.11)
(1.12)
(1.13)
(1.14)
(1.15)End....
Arc(2)
Character introduction
(2.1)
(2.2)
(2.3)
(2.4)
(2.5)
(2.6)
(2.7)
(2.8)
(2.9)
(2.10)
(2.11)
(2.12)
(2.13)
(2.14)
(2.15)
(2.16)
(2.17)
(2.18)
(2.19)
(2.20)End....
Arc(3)
Character introduction
(3.1)
(3.2)
(3.3)
(3.4)
(3.5)
(3.6)
(3.7)
(3.8)
(3.9)
(3.10)
(3.11)
(3.12)
(3.13)
(3.14)
(3.15)
(3.16)
(3.17)
(3.18)
(3.19)
(3.20)End....
Arc(4)
Character introduction
(4.1)
(4.2)
(4.3)
(4.4)
(4.5)
(4.6)
(4.7)
(4.8)
(4.9)
(4.10)
(4.11)
(4.12)
(4.13)
(4.14)
(4.15)
(4.16)
(4.17)
(4.18)
(4.19)End....
Arc(5)
Character introduction
(5.1)
(5.2)
(5.3)
(5.4)
(5.5)
(5.6)
(5.7)
(5.8)
(5.9)
(5.10)
(5.11)
(5.12)
(5.13)
(5.14)
(5.15)
(5.16)
(5.17)
(5.18)
(5.19)
(5.20)
(5.21)
(5.22)
(5.23)
(5.24)End....
Arc(6)
Character introduction
(6.1)
(6.2)
(6.3)
(6.4)
(6.5)
(6.6)
(6.7)
(6.8)
(6.9)
(6.10)
(6.11)
(6.12)
(6.13)
(6.15)
(6.16)
(6.17)
(6.18)
(6.19)
(6.20)
(6.21)End....
Arc(7)
Character introduction
(7.1)
(7.2)
(7.3)
(7.4)
(7.5)
(7.6)
(7.7)
(7.8)
(7.9)
(7.10)
(7.11)
(7.12)
(7.13)
(7.14)
(7.15)
(7.16)
(7.17)
(7.18)
(7.19)
(7.20)
(7.21)End....
Arc(1.16) [Return]
(1.17) [Return]
(1.18) [Return]
(1.19) [Return]
(1.20) [Return]
(1.21) [Return]
(1.22) [Return]
(1.23) [Return]
(1.24) [Return]
(1.25) [Return]
(1.26) [Return]
(1.27) [Return]
(1.28) [Return]
(1.29) [Return]
(1.30) [Return]
(1.31) [Return]
(1.32) [Return]End....
Arc(8)
Character introduction
(8.1)
(8.2)
(8.3)
Book ခွဲခြင်း

(6.14)

5.1K 599 28
By TeeKo0

Unicode

ဟေးလစ်ခ်၏ပြောပြချက်အရ ရှောင်ကျန့်မှာ၁၆နှစ်အတောအတွင်းပြောင်းလဲမှုအတော်များများကိုသိလိုက်ရသည်။

သူချောက်ထဲခုန်ချပြီးပျောက်သွားတုန်းက လူတိုင်းမှာသူသေသွားပြီဟုသတ်မှတ်ခဲ့ကြတာဖြစ်သည်။ ထိုနေရာတွင်ပြင်းထန်သည့်တိုက်ပွဲတစ်ရပ်ဖြစ်ခဲ့ကြောင်း ရည်ညွှန်းနေပြီး werewolfမျိုးနွယ်ဝင်တွေရဲ့ခြေရာလက်ရာအပြည့်ကြောင့် vampireမျိုးနွယ်စုတစ်ခုလုံးဒေါသပေါက်ကွဲခဲ့ကြသည်။

အထူးသဖြင့် မူလလုမင်ယွင်၏အဖေ vampireအကြီးအကဲဖြစ်သည်။သူ့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသောသားလေးကwerewolfမျိုးနွယ်ဝင်တွေလက်ထဲမှာသေဆုံးခဲ့ရတာကိုလက်မခံနိုင်ပဲ ဇာတ်လိုက်အယ်ဗင်ကိုတောင်ပြဿနာသွားရှာသေးသည်။အကြောင်းကတော့အယ်ဗင်ဆီသာသူ့သားကိုအလုပ်လုပ်ဖို့ရန်ခွင့်မပြုခဲ့ရင် ဒီလိုကိစ္စရပ်တွေဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဟူ၍။

၎င်းနောက်werewolfမျိုနွယ်ထိသွားရောက်သောင်းကျန်းပြန်တာကြောင့်တစ်ခြားvampireအကြီးအကဲတွေမှာမနည်းချော့မော့ပြီးသွားဆွဲခေါ်ရပြန်သေးသည်။

အယ်ဗင်ကိုယ်တိုင်ကလည်းဘာကြောင့်ရယ်မသိတအားတွေဒေါသပေါက်ကွဲလာပြီးwerewolfတွေကိုပြင်းပြင်းထန်ထန်တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။

ဒါပေမယ့်ရှောင်ကျန်ကတော့အယ်ဗင်ဒေါသထွက်ရသည့်အကြောင်းအရင်းကိုသူသိသည်ဟုထင်သည်။

သူတိုက်ခိုက်မခံခဲ့ရစဥ်က လင်သုန့်တို့အဖွဲ့ကိုကယ်တင်ရန်အတွက် အယ်ဗင်နှင့်အပေးအယူလုပ်ခဲ့ရသည်။အရသာရှိတဲ့သွေးအိတ်တွေသောက်ဖို့ရန်အခွင့်အရေးရလာချိန်၌werewolfတွေလက်ချက်ဖြင့်တစ်စစီပျက်စီးသွားလေရာအစားအသောက်မက်သူအယ်ဗင်ခမျာဘယ်လောက်တောင်ဒေါပွပြီးပေါက်ကွဲသွားလိမ့်မလဲဆိုတာအလွယ်တကူခန့်မှန်းနိုင်သည်။

ပြီးတော့ရှောင်ကျန့်အနေနဲ့ရှော့ခ် ရစရာကိစ္စတစ်ရပ်ကိုလည်းသိရှိလိုက်ရသည်။

အမှန်တော့ဟေးလစ်ခ်၏သွေးဆင့်ကဲပြောင်းလဲခြင်းမှာ၁၅နှစ်မျှကြာမြင့်ခဲ့သည်။

၁၅နှစ်!!!!

ဆိုလိုတာကဟေးလစ်ခ်၏သွေးဆင့်ကဲပြောင်းလဲခြင်းမှာလွန်ခဲ့တဲ့တစ်နှစ်လောက်ကမှပြီးမြောက်ခဲ့တာဖြစ်သည်။

ကံကောင်းတာကသွေးဆင့်ကဲပြောင်းလဲနေချိန်အတွင်း၌vampire၏စိတ်မှာကုန်ဆုံးသွားသည့်အချိန်နှင့်အတူတဖြည်းဖြည်းရင့်ကျက်တိုးတတ်လာ၍ဖြစ်သည်။မဟုတ်ရင်၄နှစ်အရွယ်ကလေးစိတ်ဖြင့် ဟေးလစ်ခ်ကိုသာရှောင်ကျန့်ကြုံရပေလိမ့်မည်။

တွေးကြည့်ရင်ကြက်သီးထစရာကြီး။ငါထောင်ထဲမဝင်ချင်သေးဘူး။

ဟေးလစ်ခ်ကရှောင်ကျန့်ကိုနူးညံ့စွာပြုံး၍ကြည့်သည်။သူနိုးလာသည့်အခါတွင်သူ့ကိုကို သေသွားပြီဆိုတဲ့သတင်းကသူ့ကိုဘယ်လောက်တောင်ရူးသွပ်သွားစေလဲဆိုတာသူကိုယ်တိုင်သာသိသည်။

သူ့စိတ်တစ်ခုလုံးလွတ်ထွက်သွားတာကြောင့်အနီးနားမှာရှိတဲ့သက်ရှိ၊သက်မဲ့အရာအားလုံးပေါက်ကွဲကုန်သည်အထိပင်။ဒါပေမယ့်အမည်မသိစွမ်းအင်တစ်မျိုးကသူ့ကိုနှစ်သိမ့်လာသည်။

သူ့ကိုကိုမသေသေးဘူး။ကိုကိုကကောင်းကောင်းမွန်မွန်အသက်ရှင်နေသေးတယ်။

ထိုအရာကသူ့စိတ်ကိုပြန်လည်ထိန်းချုပ်နိုင်အောင်ကူညီပေးပြီးသူ့ရဲ့werewolfမျိုးနွယ်အပေါ်မုန်းတီးမှုမှာပြောမပြတတ်နိုင်လောက်အောင်ကြီးထွားသွားသည်။ဒါကြောင့်သူနိုးထလာတာနဲ့werewolfမျိုးနွယ်ခေါင်းဆောင်နဲ့အကြီးအကဲအားလုံးကိုသူကိုယ်တိုင်လက်စဖျောက်၍vampireတွေရဲ့နှစ်ပေါင်းထောင်နဲ့ချီတိုက်ခိုက်ခဲ့တဲ့ရန်သူ့မျိုးနွယ်ဟာလုံးဝပျက်စီးသွားသည်။

ဒါပေမယ့်werewolfမျိုးနွယ်မှာကမ္ဘာအနှံ့ပျံ့ကျဲပြီးရှိနေသေးသည်။ဒီတစ်နှစ်အတွင်းတစ်နေရာပြီးတစ်နေရာသွားရောက်၍ထိုမျိုးနွယ်ခွဲတွေကိုရှင်းလင်းသုတ်သင်ခဲ့သည်။အခုဒီမြို့လေးတွင်ထွက်ပြေးတိမ်းရှောင်နေသည့်werewolfတစ်ချို့ရှိကြောင်းသတင်းရသည်နှင့်အမွှာသုံးယောက်နှင့်အတူဟေးလစ်ခ်ကိုယ်တိုင်ရောက်ရှိလာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ကံအကြောင်းတိုက်ဆိုင်မှုကြောင့်ဟေးလစ်ခ်ဟာသူဒီတစ်နှစ်လုံးလုံးအရူးအမူးရှာဖွေခဲ့တဲ့သူ့ကိုကိုအားထိပ်တိုက်ပြန်တွေ့ဆုံခဲ့သည်။

"ဒါဆို....ငါ့ကြောင့်werewolfမျိုးနွယ်တစ်ခုလုံးကိုဖျက်ဆီးခဲ့တာပေါ့....."

"အင်း....သူတို့ကကိုကို့ကိုနာကျင်အောင်လုပ်ခဲ့တယ်....."

ဟေးလစ်ခ်ဟာရှောင်ကျန့်ရဲ့ခါးကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပွေ့ဖက်ထားရင်းလည်ပင်းသွယ်သွယ်ထဲခေါင်းစိုက်ထား၏။သူ့ကိုကိုဆီက ကိုယ်သင်းနံ့လေးကိုအရူးတစ်ယောက်လိုစွဲစွဲလမ်းလမ်းရှုရှိုက်နေရင်းသူ့မျက်ဝန်းနက်တွေထဲကကြောက်မက်ဖွယ်ရာသားရိုင်းကောင်ကြီးကိုဖုံးကွယ်လိုက်သည်။

"သူတို့အားလုံးသေသင့်တယ်....."

ဟေးလစ်ခ်၏မျက်ဝန်းအတွင်းကနာကျင်မှုနဲ့ရူးသွပ်မှုတွေကိုသတိထားမိလိုက်သည့်ရှောင်ကျန့်ဟာသူ့ရင်ထဲစူးအောင့်သွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။သူကဟေးလစ်ခ်ရဲ့ခေါင်းဖွာဖွာလေးကိုပွတ်သပ်ပေးရင်းအတတ်နိုင်ဆုံးနှစ်သိမ့်မှုကိုသူ့အပြုအမူကနေတစ်ဆင့်ဖော်ပြလိုက်သည်။

werewolfမျိုးနွယ်နဲ့ပတ်သပ်ရင်တော့အနည်းငယ်စိတ်မကောင်းရုံကလွဲပြီးဘာမှမခံစားရပေ။အကြောင်းအရင်းကတော့ဒီလိုမျိုးနွယ်စုကြီးတွေအတွက်သနားငဲ့ညှာမှုနဲ့တရားမျှတမှုဆိုသည်မှာလုံးဝမရှိချေ။သူတို့အတွက်အရေးပါဆုံးကစွမ်းအားသာဖြစ်သည်။

အကယ်၍werewolfတွေသာvampireတွေထက်သန်မာအားကောင်းခဲ့ရင်vampireမျိုးနွယ်စုတစ်ခုလုံး ကလေးရောခွေးပါမကျန်အမြစ်ဖြတ်၊သတ်ဖြတ်ခြင်းခံရမှာပင်။တကယ်လို့အပြစ်တင်ချင်ရင်တောင်လုံလောက်အောင်မသန်မာတဲ့သူတို့ကိုယ်တိုင်သာအပြစ်တင်ကြပေလိမ့်မည်။

ပြီးတော့werewolfမျိုးနွယ်ဆိုတာကလည်းအပြစ်ကင်းစင်လွန်းတဲ့မျိုးနွယ်လည်းမဟုတ်ပေ။အမှန်တကယ်တွင်သူတို့ကvampireတွေထက်ကောက်ကျစ်ပြီးလူသားစားရသည်ကိုပိုနှစ်ခြိုက်၏။

ထိုနေ့ကစပြီးဟေးလစ်ခ်ဟာရှောင်ကျန့်ကိုတိုက်ခန်းကျဥ်းကျဥ်းလေး၌ဖြစ်သလိုနေခွင့်မပေးတော့ချေ။မြို့လည်တွင်ကိုယ်ပိုင်ကွန်ဒိုတစ်လုံးရှိတာကြောင့်ရှောင်ကျန့်နှင့်အတူထိုကွန်ဒိုတွင်နေထိုင်သည်။

ရှောင်ကျန့်စားရသောက်ရသည်ကိုနှစ်ခြိုက်မှန်းသိတော့ကြယ်ငါးပွင့်စားသောက်ဆိုင်ကြီးတစ်ဆိုင်ကိုလွှဲပြောင်းပေးဖို့ရန်လုပ်သည်။ရှောင်ကျန့်ထိုအခါမှသိလိုက်ရသည်က သူ့ချစ်သူမှာသောက်ရမ်းချမ်းသာတယ်ဆိုတာပဲ။

ရှောင်ကျန့်ငြင်းဆန်သည့်အခါတွင်ဟေးလစ်ခ်ကနှုတ်ခမ်းလေးဆူ၍လက်ခံလိုက်သည်။လီမောင်နှမနှစ်ယောက်ရဲ့ကိတ်မုန့်ဆိုင်မှာသူအလုပ်လုပ်မှန်းသိသွားတော့ အသည်းအသန်ကိတ်မုန့်ဆိုင်လေးတစ်ဆိုင်ဖွင့်ပေးပြန်သည်။

ရှောင်ကျန့်စိတ်တိုင်းကျအလှဆင်ပေးရန်အတွက် အမွှာသုံးယောက်ကိုတောင်ဆွဲထည့်လိုက်သေးသည်။ရှောင်ကျန့်ခမျာအနှီးကိတ်မုန့်ဆိုင်လေးကိုငြင်းချင်ပါသော်လည်းသူ့ချစ်သူကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျပြင်ဆင်ပေးထားတာကိုတွေးမိပြီးလက်ခံလိုက်သည်။

"ကိုကို...."

ဟေးလစ်ခ်ဟာရှောင်ကျန့်ရဲ့နောက်ကျောဘက်ကနေသိမ်းကျုံးပွေ့ဖက်လိုက်ရင်းပုခုံးပေါ်မေးတင်လိုက်သည်။

"ကိုကိုဘာလုပ်နေတာလဲ...."

"ကိတ်ပုံဖော်နေတာ...."

ရှောင်ကျန့်ရှေ့တွင်အသည်းပုံသဏ္ဍာန်နှစ်ထပ်ကိတ်သေးသေးလေးတစ်ခုရှိနေသည်။

"မင်း အရသာခံလို့မရတာဆိုးလိုက်တာ...."

ရှောင်ကျန့်ကစိတ်ပျက်လက်ပျက်ဟန်လေးဖြင့်သက်ပြင်းအသာချရင်းဆိုသည်။ဟေးလစ်ခ်ငယ်ငယ်တုန်းကဆိုရင်သူဘာချက်ကျွေးကျွေးလက်မလေးထောင်၍အားရပါးရစားပြတတ်သည်။အခုသွေးဆင့်ကဲပြောင်းလဲပြီးသွားသည့်အခါတွင်သူချက်ကျွေးသမျှအရသာမခံနိုင်တော့တာကြောင့်အနည်းငယ်တော့စိတ်ဓာတ်ကျဖွယ်ကောင်းလှသည်။

"ကျွန်တော့်ကိုခွံ့ကျွေး...."

ရှောင်ကျန့်ကမျက်လုံးပြူးပြူးလေးဖြင့်ဟေးလစ်ခ်ကိုလှည့်ကြည့်သည်။

"မင်း အရသာခံနိုင်တာလား...."

ဟေးလစ်ခ်ကခေါင်းငြှိမ့်ပြသည်။

"တကယ်ကြီး...."

"အင်း....တကယ်....."

ရှောင်ကျန့်၏ပါးစပ်လေးမှာအံ့အားသင့်မှုကြောင့်ပွင့်ဟသွားသည်။သူကိုယ်တိုင်တောင်အုန်းသီးကျေးဇူးကြောင့်အရသာခံနိုင်စွမ်းပျောက်မသွားတာဖြစ်သော်လည်း သွေးသန့်တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ဟေးလစ်ခ်ကယခုချိန်ထိအရသာခံစားသောက်နိုင်တာလွန်စွာထူးဆန်းလွန်းသည်။

ဟေးလစ်ခ်ကရှောင်ကျန့်၏ပွင့်ဟနေတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုပြွတ်ကနဲမြည်အောင်တစ်ချက်လောက်စုပ်နမ်းလိုက်သည်။

"မင်း!"

"ဟီး...."

ဟေးလစ်ခ်၏အရူးလေးလိုအပြုံးကိုမြင်သည့်အခါတွင်ရှောင်ကျန့်ဟာမနိုင်သည့်ဟန်ဖြင့်သူ့ခေါင်းလေးကိုခပ်ဖွဖွခါရမ်းလိုက်ပြီးအသည်းပုံကိတ်လေးကိုခွဲ၍ပန်းကန်သေးသေးလေးတစ်ခုပေါ်တင်လိုက်သည်။

ဇွန်းသေးသေးတစ်ခုဖြင့်ကိတ်ကိုဖဲ့ယူလိုက်ရင်းဟေးလစ်ခ်၏နှုတ်ခမ်းနားတိုးကပ်ပေးလိုက်သည်။

"ပါးစပ်ဟ....အာ......"

"အာ......."

ဟေးလစ်ခ်ဟာကိတ်အရသာကိုအသေအချာခံစား၍သူ့မျက်လုံးတွေကိုမှိတ်ထားလိုက်သည်။

"ဘယ်လိုလဲ....စားကောင်းလား...."

ရှောင်ကျန့်၏မျက်လုံးလှလှလေးတစ်စုံမှာမျှော်လင့်ချက်အပြည့်ဖြင့်တစ်လဲ့လဲ့တောက်ပနေပြီးဟေးလစ်ခ်၏အဖြေကိုစောင့်မျှော်နေသည်။

"Immmmm......."

"ဘယ်လိုနေလဲလို့....."

ရှောင်ကျန့်ကတမင်သပ်သပ်အချိန်ဆွဲနေသည့်ဟေးလစ်ခ်ကိုကြည့်ကာသူ့စိတ်ထဲပိုမိုစိုးရိမ်လာသည်။

သူကိတ်လုပ်နေတုန်းတစ်ခုခုမှားထည့်မိသွားလို့များလား။

ဟေးလစ်ခ်ကမျက်လုံးလေးတစ်ဖက်ဖွင့်ကြည့်ရင်းရှောင်ကျန့်၏စိုးရိမ်နေသည့်မျက်နှာသေးသေးလေးကိုမြင်သည့်အခါတွင်ကျယ်လောင်စွာရယ်မော၍ပါးဖြူဖြူလေးတစ်ဖက်ကိုမွကနဲနေအောင်ဖိနမ်းလိုက်သည်။

"ကိုကိုလုပ်သမျှအရသာဆိုးဝါးတာရှိလို့လား....ဒီလောကကြီးထဲမှကို့ကို့လက်ရာကိုမှီတဲ့သူမမွေးသေးဘူး...."

ထိုအခါမှသာရှောင်ကျန့်ရင်ထဲကအလုံးကြီးမှာပြုတ်ကျသွားတော့သည်။သူကခပ်ဟဟပြုံးရယ်လိုက်ရင်းဟေးလစ်ခ်၏ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကိုသူ့လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲညှစ်လိုက်သည်။

"ဒီလောက်ကြီးချီးကျူးမနေပါနဲ့....ငါလေပေါ်မြောက်တတ်သွားရင်ပြန်ဆွဲချမရပဲဖြစ်နေအုံးမယ်....."

"အဲ့ဒီအခါကျရင်ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ကိုကိုနဲ့အတူလေပေါ်လိုက်တတ်လာမယ်လေ.....ဒါဆိုကျွန်တော်နဲ့ကိုကိုလုံးဝကွဲသွားတော့မှာမဟုတ်ဘူး....."

"မင်းဘာလို့ဒီလောက်ထိတောင်စကားတတ်ရတာလဲ...."

"ကျွန်တော်ကစကားတတ်တာမဟုတ်ပါဘူးနော်.....ကိုကို့အတွက်ကျွန်တော့်နှလုံးသားထဲမှာအရာအားလုံးပြည့်သိပ်နေတော့သူ့အလိုလိုစကားလုံးတွေထွက်ကျလာတာ...."

"ဟုတ်ပါပြီ....ဟုတ်ပါပြီ....."

လီမောင်နှမနှစ်ယောက်မှာကိတ်ဆိုင်အတွင်းသို့ဝင်လာချင်းမှာပဲအနှီးအချစ်စကားတီတီတာတာလေးတွေဖြင့်မျက်နှာသို့ကောက်ပေါက်ခြင်းခံလိုက်ရသည်။

ဆိုင်အတွင်းချစ်ကြည်နူးတတစ်တူး၊ အသည်းပုံလေးတွေပြည့်နှက်နေတာကြောင့်လီမောင်နှမနှစ်ယောက်လုံး၏နှုတ်ခမ်းထောင့်မှာတွန့်ကနဲတွန့်ကနဲဖြစ်ဖြစ်သွားသည်။

ရောက်ရောက်ချင်းဆောက်နဲ့ထွင်းဆိုသလိုခွေးစာအပြည့်ထိုးသိပ်ခြင်းခံလိုက်ရတာကြောင့်ခံစားချက်ကသိပ်မကောင်းတော့ပေ။

"အဟမ်း....အဟမ်း....."

လီယန်းကပွတ်သီးပွတ်သပ်ဖြစ်နေသည့်ထိုစုံတွဲကိုချောင်းဟမ့်ရင်းသူတို့ရှိနေကြောင်းသတိပေးလိုက်သည်။ထိုအခါမှသာရှောင်ကျန့်ဟာဆိုင်ထဲဝင်လာသူမောင်နှမနှစ်ယောက်ကိုသတိထားမိလိုက်ပြီးအနည်းငယ်ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြင့်သူ့ခါးပေါ်ကဟေးလစ်ခ်၏လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကိုလွှတ်ပေးဖို့ရန်ခပ်ဖွဖွပုတ်လိုက်သည်။

ဟေးလစ်ခ်၏နှုတ်ခမ်းမှာတစ်တောင်လောက်ဆူထွက်လာသော်လည်းမတတ်သာစွာဖြင့်လွှတ်ပေးလိုက်ရုံသာတတ်နိုင်သည်။သူ့ကိုကိုရဲ့စကားမှန်သမျှကိုသူမလွန်ဆန်နိုင်ပေ။

"ယုမေ....လီယန်း....မင်းတို့ကိစ္စတစ်ခုခုများရှိလို့လား...."

ရှောင်ကျန့်ဟာအပြုံးလေးတစ်ခုဖြင့် လီမောင်နှမနှစ်ယောက်နားလျှောက်လာသည်။လီမောင်နှမနှစ်ယောက်ဟာရှောင်ကျန့်ရဲ့နောက်ခံအစစ်အမှန်ကိုသိသွားသည့်အခါတွင်အတော်လေးအံ့အားသင့်သွားကြပေမယ့်ကောင်းမွန်စွာလက်သင့်ခံလိုက်နိုင်ကြသည်။

ဟေးလစ်ခ်က လီမောင်နှမနှစ်ယောက်မှာရှောင်ကျန့်ဒဏ်ရာရစဥ်အချိန်ကစိတ်ရင်းဖြင့်ကယ်တင်ပေးခဲ့မှန်းသိလိုက်ရသည်နှင့်သူ့လုပ်ရပ်တွေအတွက်ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျသွားရောက်တောင်းပန်ခဲ့သည်။ဟေးလစ်ခ်ကwerewolfမျိုးနွယ်စုကိုဖျက်စီးခဲ့သည်မှာမှန်သော်လည်း မောင်နှမနှစ်ယောက်လုံးမှာအကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့်မျိုးနွယ်စုကိုမုန်းတိးစိတ်နာခဲ့တာကြာမြင့်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

ဒါကြောင့်လည်းနှစ်ယောက်လုံးမျိုးနွယ်စုကခွဲထွက်၍ အပြင်လောကတွင်အေးချမ်းစွာနေထိုင်ခဲ့တာဖြစ်သည်။မျိုးနွယ်စုနဲ့ဟိုးလွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းများစွာထဲကသံယောဇဥ်ဖျက်ခဲ့တာကြောင့်werewolfမျိုးနွယ်၏ပျက်ဆီးမှုကိုဘာမှသိပ်မခံစားရချေ။

ဒါကြောင့်လီမောင်နှမနှစ်ယောက်လုံးဟာဟေးလစ်ခ်ကိုအလွယ်တကူခွင့်လွှတ်ပေးခဲ့ကြသည်။သူတို့လည်းနားလည်သည်။ဟေးလစ်ခ်လိုစွမ်းအားကြီးပြီး မာနကြီးသူက သူတို့နှစ်ယောက်သာရှောင်ကျန့်ရဲ့ကျေးဇူးရှင်မဟုတ်ခဲ့ရင်ဒီလောက်ထိတကူးတကတောင်းပန်နေမည်မဟုတ်ချေ။

ဟေးလစ်ခ်ကရှောင်ကျန့်ကိုမထင်မှတ်ထားလောက်အောင်ချစ်မြတ်နိုး၏။ရှောင်ကျန့်အတွက်တစ်ခြားလူတွေကိုဦးညွှတ်ရရင်တောင်ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးလုပ်ဆောင်ပေးနိုင်သည်။

"ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး....မင်ယွင်ကကိတ်ဆိုင်အသစ်ဖွင့်ထားတယ်ဆိုလို့....နည်းနည်းပါးပါးလာစူးစမ်းကြည့်တာ....."

လီယန်းကအပြုံးချိုချိုလေးဖြင့်ရှောင်ကျန့်ကိုပြောသည်။

"ဟုတ်တယ်...ဟုတ်တယ်....အစ်ကို့ဆိုင်ရဲ့အပြင်အဆင်ကအရမ်းမိုက်တာပဲ....ရိုးရိုးရှင်းရှင်းလေးနဲ့အေးချမ်းပြီးလူတိုင်းကိုဆွဲဆောင်နိုင်တယ်...."

လီယုမေဟာဆိုင်ပတ်လည်ကိုသဘောတကျလိုက်လံကြည့်ရှု့ရင်းဆိုသည်။ရှောင်ကျန့်ကသူမ၏ချီးကျူးစကားကိုကြားသည့်အခါတွင်ဂုဏ်ယူစွာသူ့မေးလေးကိုအနည်းငယ်ပင့်မြှောက်လိုက်မိသည်။

ဘာအကြောင်းကြောင့်ပဲဆိုဆို ဒီဆိုင်ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့အပြင်အဆင်ကိုသူ့ချစ်သူကိုယ်တိုင်တကူးတကကြိုးစားပေးခဲ့ရတာမဟုတ်ပါလား။အရေးကြီးဆုံးကသူ့အကြိုက်ကိုလိုက်၍ဂရုတစိုက်ဆင်ယင်ပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

"အခုလောလောဆည်တော့ဆိုင်ဖွင့်ဖို့အစီအစဥ်မရှိသေးပါဘူး...."

"အမ်....ဘာဖြစ်လို့လဲ...."

"ဘာလို့ဆိုကိုကိုနဲ့ငါကdateမှာအဝပျော်ဖို့အချိန်တွေပိုလိုတယ်လေ...."

ဟေးလစ်ခ်ကရှောင်ကျန့်နားလျှောက်လာပြီးတစ်ကိုယ်လုံးသူ့ရင်ခွင်ထဲသိမ်းကျုံးပွေ့ဖက်လျက်ကြားဝင်၍ဖြတ်ပြောလိုက်သည်။ရှောင်ကျန့်၏မျက်နှာလှလှလေးမှာအနည်းငယ်နီရဲသွားလျက်ရှု့မငြီးနိုင်သည့်အလှတရားတစ်ရပ်ကိုဖြစ်တည်သွားစေသည်။

လီယန်းနှင့်လီယုမေ၏မျက်နှာမှာခွေးစာတွေတစ်နင့်တပိုးထိုးသိပ်ခံလိုက်ရခြင်းကြောင့်ရှုံတွသွားရှာသည်။

သူတို့ဒီမှာသာဆက်နေရင်ပိုများတဲ့ခွေးစားတွေဖြင့်လည်ပင်းနင်ပြီးရုတ်တရက်ကြီးငေါက်ကနဲလဲသေသွားမှာစိုးရိမ်ရတာကြောင့်ချက်ချင်းသင့်သလိုနှုတ်ဆက်၍ထွက်လာခဲ့ကြသည်။

အမလေး.....ဒီနှစ်ယောက်ကတကယ်ပဲအခုမှပြန်တွေ့ပြီးချစ်သူဖြစ်လာတာဟုတ်ရဲ့လား။

ဘာလို့နှစ်ယောက်လုံးကအခုမှစချစ်၊စတွဲကာစ ချစ်သူရည်းစားတွေလိုရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်တာမျိုးမရှိပဲ နှစ်ပေါင်းများစွာတစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက်အသေးစိတ်သိပြီး ကလူနိုင်ကြတာလဲ။

__________________________________________________________

Zawgyi

ေဟးလစ္ခ္၏ေျပာျပခ်က္အရ ေရွာင္က်န့္မွာ၁၆ႏွစ္အေတာအတြင္းေျပာင္းလဲမႈအေတာ္မ်ားမ်ားကိုသိလိုက္ရသည္။

သူေခ်ာက္ထဲခုန္ခ်ၿပီးေပ်ာက္သြားတုန္းက လူတိုင္းမွာသူေသသြားၿပီဟုသတ္မွတ္ခဲ့ၾကတာျဖစ္သည္။ ထိုေနရာတြင္ျပင္းထန္သည့္တိုက္ပြဲတစ္ရပ္ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း ရည္ၫႊန္းေနၿပီး werewolfမ်ိဳးႏြယ္ဝင္ေတြရဲ႕ေျခရာလက္ရာအျပည့္ေၾကာင့္ vampireမ်ိဳးႏြယ္စုတစ္ခုလုံးေဒါသေပါက္ကြဲခဲ့ၾကသည္။

အထူးသျဖင့္ မူလလုမင္ယြင္၏အေဖ vampireအႀကီးအကဲျဖစ္သည္။သူ႕ရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာသားေလးကwerewolfမ်ိဳးႏြယ္ဝင္ေတြလက္ထဲမွာေသဆုံးခဲ့ရတာကိုလက္မခံနိုင္ပဲ ဇာတ္လိုက္အယ္ဗင္ကိုေတာင္ျပႆနာသြားရွာေသးသည္။အေၾကာင္းကေတာ့အယ္ဗင္ဆီသာသူ႕သားကိုအလုပ္လုပ္ဖို႔ရန္ခြင့္မျပဳခဲ့ရင္ ဒီလိုကိစၥရပ္ေတြျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဟူ၍။

၎ေနာက္werewolfမ်ိဳႏြယ္ထိသြားေရာက္ေသာင္းက်န္းျပန္တာေၾကာင့္တစ္ျခားvampireအႀကီးအကဲေတြမွာမနည္းေခ်ာ့ေမာ့ၿပီးသြားဆြဲေခၚရျပန္ေသးသည္။

အယ္ဗင္ကိုယ္တိုင္ကလည္းဘာေၾကာင့္ရယ္မသိတအားေတြေဒါသေပါက္ကြဲလာၿပီးwerewolfေတြကိုျပင္းျပင္းထန္ထန္တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။

ဒါေပမယ့္ေရွာင္က်န္ကေတာ့အယ္ဗင္ေဒါသထြက္ရသည့္အေၾကာင္းအရင္းကိုသူသိသည္ဟုထင္သည္။

သူတိုက္ခိုက္မခံခဲ့ရစဥ္က လင္သုန့္တို႔အဖြဲ႕ကိုကယ္တင္ရန္အတြက္ အယ္ဗင္ႏွင့္အေပးအယူလုပ္ခဲ့ရသည္။အရသာရွိတဲ့ေသြးအိတ္ေတြေသာက္ဖို႔ရန္အခြင့္အေရးရလာခ်ိန္၌werewolfေတြလက္ခ်က္ျဖင့္တစ္စစီပ်က္စီးသြားေလရာအစားအေသာက္မက္သူအယ္ဗင္ခမ်ာဘယ္ေလာက္ေတာင္ေဒါပြၿပီးေပါက္ကြဲသြားလိမ့္မလဲဆိုတာအလြယ္တကူခန့္မွန္းနိုင္သည္။

ၿပီးေတာ့ေရွာင္က်န့္အေနနဲ႕ေရွာ့ခ္ ရစရာကိစၥတစ္ရပ္ကိုလည္းသိရွိလိုက္ရသည္။

အမွန္ေတာ့ေဟးလစ္ခ္၏ေသြးဆင့္ကဲေျပာင္းလဲျခင္းမွာ၁၅ႏွစ္မွ်ၾကာျမင့္ခဲ့သည္။

၁၅ႏွစ္!!!!

ဆိုလိုတာကေဟးလစ္ခ္၏ေသြးဆင့္ကဲေျပာင္းလဲျခင္းမွာလြန္ခဲ့တဲ့တစ္ႏွစ္ေလာက္ကမွၿပီးေျမာက္ခဲ့တာျဖစ္သည္။

ကံေကာင္းတာကေသြးဆင့္ကဲေျပာင္းလဲေနခ်ိန္အတြင္း၌vampire၏စိတ္မွာကုန္ဆုံးသြားသည့္အခ်ိန္ႏွင့္အတူတျဖည္းျဖည္းရင့္က်က္တိုးတတ္လာ၍ျဖစ္သည္။မဟုတ္ရင္၄ႏွစ္အ႐ြယ္ကေလးစိတ္ျဖင့္ ေဟးလစ္ခ္ကိုသာေရွာင္က်န့္ႀကဳံရေပလိမ့္မည္။

ေတြးၾကည့္ရင္ၾကက္သီးထစရာႀကီး။ငါေထာင္ထဲမဝင္ခ်င္ေသးဘူး။

ေဟးလစ္ခ္ကေရွာင္က်န့္ကိုႏူးညံ့စြာၿပဳံး၍ၾကည့္သည္။သူနိုးလာသည့္အခါတြင္သူ႕ကိုကို ေသသြားၿပီဆိုတဲ့သတင္းကသူ႕ကိုဘယ္ေလာက္ေတာင္႐ူးသြပ္သြားေစလဲဆိုတာသူကိုယ္တိုင္သာသိသည္။

သူ႕စိတ္တစ္ခုလုံးလြတ္ထြက္သြားတာေၾကာင့္အနီးနားမွာရွိတဲ့သက္ရွိ၊သက္မဲ့အရာအားလုံးေပါက္ကြဲကုန္သည္အထိပင္။ဒါေပမယ့္အမည္မသိစြမ္းအင္တစ္မ်ိဳးကသူ႕ကိုႏွစ္သိမ့္လာသည္။

သူ႕ကိုကိုမေသေသးဘူး။ကိုကိုကေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္အသက္ရွင္ေနေသးတယ္။

ထိုအရာကသူ႕စိတ္ကိုျပန္လည္ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ေအာင္ကူညီေပးၿပီးသူ႕ရဲ႕werewolfမ်ိဳးႏြယ္အေပၚမုန္းတီးမႈမွာေျပာမျပတတ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ႀကီးထြားသြားသည္။ဒါေၾကာင့္သူနိုးထလာတာနဲ႕werewolfမ်ိဳးႏြယ္ေခါင္းေဆာင္နဲ႕အႀကီးအကဲအားလုံးကိုသူကိုယ္တိုင္လက္စေဖ်ာက္၍vampireေတြရဲ႕ႏွစ္ေပါင္းေထာင္နဲ႕ခ်ီတိုက္ခိုက္ခဲ့တဲ့ရန္သူ႕မ်ိဳးႏြယ္ဟာလုံးဝပ်က္စီးသြားသည္။

ဒါေပမယ့္werewolfမ်ိဳးႏြယ္မွာကမၻာအႏွံ႕ပ်ံ့က်ဲၿပီးရွိေနေသးသည္။ဒီတစ္ႏွစ္အတြင္းတစ္ေနရာၿပီးတစ္ေနရာသြားေရာက္၍ထိုမ်ိဳးႏြယ္ခြဲေတြကိုရွင္းလင္းသုတ္သင္ခဲ့သည္။အခုဒီၿမိဳ႕ေလးတြင္ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနသည့္werewolfတစ္ခ်ိဳ႕ရွိေၾကာင္းသတင္းရသည္ႏွင့္အမႊာသုံးေယာက္ႏွင့္အတူေဟးလစ္ခ္ကိုယ္တိုင္ေရာက္ရွိလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ကံအေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္မႈေၾကာင့္ေဟးလစ္ခ္ဟာသူဒီတစ္ႏွစ္လုံးလုံးအ႐ူးအမူးရွာေဖြခဲ့တဲ့သူ႕ကိုကိုအားထိပ္တိုက္ျပန္ေတြ႕ဆုံခဲ့သည္။

"ဒါဆို....ငါ့ေၾကာင့္werewolfမ်ိဳးႏြယ္တစ္ခုလုံးကိုဖ်က္ဆီးခဲ့တာေပါ့....."

"အင္း....သူတို႔ကကိုကို႔ကိုနာက်င္ေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္....."

ေဟးလစ္ခ္ဟာေရွာင္က်န့္ရဲ႕ခါးကိုတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေပြ႕ဖက္ထားရင္းလည္ပင္းသြယ္သြယ္ထဲေခါင္းစိုက္ထား၏။သူ႕ကိုကိုဆီက ကိုယ္သင္းနံ႕ေလးကိုအ႐ူးတစ္ေယာက္လိုစြဲစြဲလမ္းလမ္းရႈရွိုက္ေနရင္းသူ႕မ်က္ဝန္းနက္ေတြထဲကေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာသားရိုင္းေကာင္ႀကီးကိုဖုံးကြယ္လိုက္သည္။

"သူတို႔အားလုံးေသသင့္တယ္....."

ေဟးလစ္ခ္၏မ်က္ဝန္းအတြင္းကနာက်င္မႈနဲ႕႐ူးသြပ္မႈေတြကိုသတိထားမိလိုက္သည့္ေရွာင္က်န့္ဟာသူ႕ရင္ထဲစူးေအာင့္သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။သူကေဟးလစ္ခ္ရဲ႕ေခါင္းဖြာဖြာေလးကိုပြတ္သပ္ေပးရင္းအတတ္နိုင္ဆုံးႏွစ္သိမ့္မႈကိုသူ႕အျပဳအမူကေနတစ္ဆင့္ေဖာ္ျပလိုက္သည္။

werewolfမ်ိဳးႏြယ္နဲ႕ပတ္သပ္ရင္ေတာ့အနည္းငယ္စိတ္မေကာင္း႐ုံကလြဲၿပီးဘာမွမခံစားရေပ။အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ဒီလိုမ်ိဳးႏြယ္စုႀကီးေတြအတြက္သနားငဲ့ညွာမႈနဲ႕တရားမွ်တမႈဆိုသည္မွာလုံးဝမရွိေခ်။သူတို႔အတြက္အေရးပါဆုံးကစြမ္းအားသာျဖစ္သည္။

အကယ္၍werewolfေတြသာvampireေတြထက္သန္မာအားေကာင္းခဲ့ရင္vampireမ်ိဳးႏြယ္စုတစ္ခုလုံး ကေလးေရာေခြးပါမက်န္အျမစ္ျဖတ္၊သတ္ျဖတ္ျခင္းခံရမွာပင္။တကယ္လို႔အျပစ္တင္ခ်င္ရင္ေတာင္လုံေလာက္ေအာင္မသန္မာတဲ့သူတို႔ကိုယ္တိုင္သာအျပစ္တင္ၾကေပလိမ့္မည္။

ၿပီးေတာ့werewolfမ်ိဳးႏြယ္ဆိုတာကလည္းအျပစ္ကင္းစင္လြန္းတဲ့မ်ိဳးႏြယ္လည္းမဟုတ္ေပ။အမွန္တကယ္တြင္သူတို႔ကvampireေတြထက္ေကာက္က်စ္ၿပီးလူသားစားရသည္ကိုပိုႏွစ္ၿခိဳက္၏။

ထိုေန႕ကစၿပီးေဟးလစ္ခ္ဟာေရွာင္က်န့္ကိုတိုက္ခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလး၌ျဖစ္သလိုေနခြင့္မေပးေတာ့ေခ်။ၿမိဳ႕လည္တြင္ကိုယ္ပိုင္ကြန္ဒိုတစ္လုံးရွိတာေၾကာင့္ေရွာင္က်န့္ႏွင့္အတူထိုကြန္ဒိုတြင္ေနထိုင္သည္။

ေရွာင္က်န့္စားရေသာက္ရသည္ကိုႏွစ္ၿခိဳက္မွန္းသိေတာ့ၾကယ္ငါးပြင့္စားေသာက္ဆိုင္ႀကီးတစ္ဆိုင္ကိုလႊဲေျပာင္းေပးဖို႔ရန္လုပ္သည္။ေရွာင္က်န့္ထိုအခါမွသိလိုက္ရသည္က သူ႕ခ်စ္သူမွာေသာက္ရမ္းခ်မ္းသာတယ္ဆိုတာပဲ။

ေရွာင္က်န့္ျငင္းဆန္သည့္အခါတြင္ေဟးလစ္ခ္ကႏႈတ္ခမ္းေလးဆူ၍လက္ခံလိုက္သည္။လီေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ကိတ္မုန့္ဆိုင္မွာသူအလုပ္လုပ္မွန္းသိသြားေတာ့ အသည္းအသန္ကိတ္မုန့္ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ဖြင့္ေပးျပန္သည္။

ေရွာင္က်န့္စိတ္တိုင္းက်အလွဆင္ေပးရန္အတြက္ အမႊာသုံးေယာက္ကိုေတာင္ဆြဲထည့္လိုက္ေသးသည္။ေရွာင္က်န့္ခမ်ာအႏွီးကိတ္မုန့္ဆိုင္ေလးကိုျငင္းခ်င္ပါေသာ္လည္းသူ႕ခ်စ္သူကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်ျပင္ဆင္ေပးထားတာကိုေတြးမိၿပီးလက္ခံလိုက္သည္။

"ကိုကို...."

ေဟးလစ္ခ္ဟာေရွာင္က်န့္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာဘက္ကေနသိမ္းက်ဳံးေပြ႕ဖက္လိုက္ရင္းပုခုံးေပၚေမးတင္လိုက္သည္။

"ကိုကိုဘာလုပ္ေနတာလဲ...."

"ကိတ္ပုံေဖာ္ေနတာ...."

ေရွာင္က်န့္ေရွ႕တြင္အသည္းပုံသ႑ာန္ႏွစ္ထပ္ကိတ္ေသးေသးေလးတစ္ခုရွိေနသည္။

"မင္း အရသာခံလို႔မရတာဆိုးလိုက္တာ...."

ေရွာင္က်န့္ကစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ဟန္ေလးျဖင့္သက္ျပင္းအသာခ်ရင္းဆိုသည္။ေဟးလစ္ခ္ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုရင္သူဘာခ်က္ေကြၽးေကြၽးလက္မေလးေထာင္၍အားရပါးရစားျပတတ္သည္။အခုေသြးဆင့္ကဲေျပာင္းလဲၿပီးသြားသည့္အခါတြင္သူခ်က္ေကြၽးသမွ်အရသာမခံနိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္အနည္းငယ္ေတာ့စိတ္ဓာတ္က်ဖြယ္ေကာင္းလွသည္။

"ကြၽန္ေတာ့္ကိုခြံ႕ေကြၽး...."

ေရွာင္က်န့္ကမ်က္လုံးျပဴးျပဴးေလးျဖင့္ေဟးလစ္ခ္ကိုလွည့္ၾကည့္သည္။

"မင္း အရသာခံနိုင္တာလား...."

ေဟးလစ္ခ္ကေခါင္းျငႇိမ့္ျပသည္။

"တကယ္ႀကီး...."

"အင္း....တကယ္....."

ေရွာင္က်န့္၏ပါးစပ္ေလးမွာအံ့အားသင့္မႈေၾကာင့္ပြင့္ဟသြားသည္။သူကိုယ္တိုင္ေတာင္အုန္းသီးေက်းဇူးေၾကာင့္အရသာခံနိုင္စြမ္းေပ်ာက္မသြားတာျဖစ္ေသာ္လည္း ေသြးသန့္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ေဟးလစ္ခ္ကယခုခ်ိန္ထိအရသာခံစားေသာက္နိုင္တာလြန္စြာထူးဆန္းလြန္းသည္။

ေဟးလစ္ခ္ကေရွာင္က်န့္၏ပြင့္ဟေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုႁပြတ္ကနဲျမည္ေအာင္တစ္ခ်က္ေလာက္စုပ္နမ္းလိုက္သည္။

"မင္း!"

"ဟီး...."

ေဟးလစ္ခ္၏အ႐ူးေလးလိုအၿပဳံးကိုျမင္သည့္အခါတြင္ေရွာင္က်န့္ဟာမနိုင္သည့္ဟန္ျဖင့္သူ႕ေခါင္းေလးကိုခပ္ဖြဖြခါရမ္းလိုက္ၿပီးအသည္းပုံကိတ္ေလးကိုခြဲ၍ပန္းကန္ေသးေသးေလးတစ္ခုေပၚတင္လိုက္သည္။

ဇြန္းေသးေသးတစ္ခုျဖင့္ကိတ္ကိုဖဲ့ယူလိုက္ရင္းေဟးလစ္ခ္၏ႏႈတ္ခမ္းနားတိုးကပ္ေပးလိုက္သည္။

"ပါးစပ္ဟ....အာ......"

"အာ......."

ေဟးလစ္ခ္ဟာကိတ္အရသာကိုအေသအခ်ာခံစား၍သူ႕မ်က္လုံးေတြကိုမွိတ္ထားလိုက္သည္။

"ဘယ္လိုလဲ....စားေကာင္းလား...."

ေရွာင္က်န့္၏မ်က္လုံးလွလွေလးတစ္စုံမွာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အျပည့္ျဖင့္တစ္လဲ့လဲ့ေတာက္ပေနၿပီးေဟးလစ္ခ္၏အေျဖကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ေနသည္။

"Immmmm......."

"ဘယ္လိုေနလဲလို႔....."

ေရွာင္က်န့္ကတမင္သပ္သပ္အခ်ိန္ဆြဲေနသည့္ေဟးလစ္ခ္ကိုၾကည့္ကာသူ႕စိတ္ထဲပိုမိုစိုးရိမ္လာသည္။

သူကိတ္လုပ္ေနတုန္းတစ္ခုခုမွားထည့္မိသြားလို႔မ်ားလား။

ေဟးလစ္ခ္ကမ်က္လုံးေလးတစ္ဖက္ဖြင့္ၾကည့္ရင္းေရွာင္က်န့္၏စိုးရိမ္ေနသည့္မ်က္ႏွာေသးေသးေလးကိုျမင္သည့္အခါတြင္က်ယ္ေလာင္စြာရယ္ေမာ၍ပါးျဖဴျဖဴေလးတစ္ဖက္ကိုမြကနဲေနေအာင္ဖိနမ္းလိုက္သည္။

"ကိုကိုလုပ္သမွ်အရသာဆိုးဝါးတာရွိလို႔လား....ဒီေလာကႀကီးထဲမွကို႔ကို႔လက္ရာကိုမွီတဲ့သူမေမြးေသးဘူး...."

ထိုအခါမွသာေရွာင္က်န့္ရင္ထဲကအလုံးႀကီးမွာျပဳတ္က်သြားေတာ့သည္။သူကခပ္ဟဟၿပဳံးရယ္လိုက္ရင္းေဟးလစ္ခ္၏ပါးႀကီးႏွစ္ဖက္ကိုသူ႕လက္ေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဆြဲညွစ္လိုက္သည္။

"ဒီေလာက္ႀကီးခ်ီးက်ဴးမေနပါနဲ႕....ငါေလေပၚေျမာက္တတ္သြားရင္ျပန္ဆြဲခ်မရပဲျဖစ္ေနအုံးမယ္....."

"အဲ့ဒီအခါက်ရင္ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ကိုကိုနဲ႕အတူေလေပၚလိုက္တတ္လာမယ္ေလ.....ဒါဆိုကြၽန္ေတာ္နဲ႕ကိုကိုလုံးဝကြဲသြားေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး....."

"မင္းဘာလို႔ဒီေလာက္ထိေတာင္စကားတတ္ရတာလဲ...."

"ကြၽန္ေတာ္ကစကားတတ္တာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္.....ကိုကို႔အတြက္ကြၽန္ေတာ့္ႏွလုံးသားထဲမွာအရာအားလုံးျပည့္သိပ္ေနေတာ့သူ႕အလိုလိုစကားလုံးေတြထြက္က်လာတာ...."

"ဟုတ္ပါၿပီ....ဟုတ္ပါၿပီ....."

လီေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္မွာကိတ္ဆိုင္အတြင္းသို႔ဝင္လာခ်င္းမွာပဲအႏွီးအခ်စ္စကားတီတီတာတာေလးေတြျဖင့္မ်က္ႏွာသို႔ေကာက္ေပါက္ျခင္းခံလိုက္ရသည္။

ဆိုင္အတြင္းခ်စ္ၾကည္ႏူးတတစ္တူး၊ အသည္းပုံေလးေတြျပည့္ႏွက္ေနတာေၾကာင့္လီေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္လုံး၏ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွာတြန့္ကနဲတြန့္ကနဲျဖစ္ျဖစ္သြားသည္။

ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေဆာက္နဲ႕ထြင္းဆိုသလိုေခြးစာအျပည့္ထိုးသိပ္ျခင္းခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ခံစားခ်က္ကသိပ္မေကာင္းေတာ့ေပ။

"အဟမ္း....အဟမ္း....."

လီယန္းကပြတ္သီးပြတ္သပ္ျဖစ္ေနသည့္ထိုစုံတြဲကိုေခ်ာင္းဟမ့္ရင္းသူတို႔ရွိေနေၾကာင္းသတိေပးလိုက္သည္။ထိုအခါမွသာေရွာင္က်န့္ဟာဆိုင္ထဲဝင္လာသူေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကိုသတိထားမိလိုက္ၿပီးအနည္းငယ္ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္သူ႕ခါးေပၚကေဟးလစ္ခ္၏လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကိုလႊတ္ေပးဖို႔ရန္ခပ္ဖြဖြပုတ္လိုက္သည္။

ေဟးလစ္ခ္၏ႏႈတ္ခမ္းမွာတစ္ေတာင္ေလာက္ဆူထြက္လာေသာ္လည္းမတတ္သာစြာျဖင့္လႊတ္ေပးလိုက္႐ုံသာတတ္နိုင္သည္။သူ႕ကိုကိုရဲ႕စကားမွန္သမွ်ကိုသူမလြန္ဆန္နိုင္ေပ။

"ယုေမ....လီယန္း....မင္းတို႔ကိစၥတစ္ခုခုမ်ားရွိလို႔လား...."

ေရွာင္က်န့္ဟာအၿပဳံးေလးတစ္ခုျဖင့္ လီေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္နားေလွ်ာက္လာသည္။လီေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ဟာေရွာင္က်န့္ရဲ႕ေနာက္ခံအစစ္အမွန္ကိုသိသြားသည့္အခါတြင္အေတာ္ေလးအံ့အားသင့္သြားၾကေပမယ့္ေကာင္းမြန္စြာလက္သင့္ခံလိုက္နိုင္ၾကသည္။

ေဟးလစ္ခ္က လီေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္မွာေရွာင္က်န့္ဒဏ္ရာရစဥ္အခ်ိန္ကစိတ္ရင္းျဖင့္ကယ္တင္ေပးခဲ့မွန္းသိလိုက္ရသည္ႏွင့္သူ႕လုပ္ရပ္ေတြအတြက္ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်သြားေရာက္ေတာင္းပန္ခဲ့သည္။ေဟးလစ္ခ္ကwerewolfမ်ိဳးႏြယ္စုကိုဖ်က္စီးခဲ့သည္မွာမွန္ေသာ္လည္း ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္လုံးမွာအေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္မ်ိဳးႏြယ္စုကိုမုန္းတိးစိတ္နာခဲ့တာၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။

ဒါေၾကာင့္လည္းႏွစ္ေယာက္လုံးမ်ိဳးႏြယ္စုကခြဲထြက္၍ အျပင္ေလာကတြင္ေအးခ်မ္းစြာေနထိုင္ခဲ့တာျဖစ္သည္။မ်ိဳးႏြယ္စုနဲ႕ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာထဲကသံေယာဇဥ္ဖ်က္ခဲ့တာေၾကာင့္werewolfမ်ိဳးႏြယ္၏ပ်က္ဆီးမႈကိုဘာမွသိပ္မခံစားရေခ်။

ဒါေၾကာင့္လီေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္လုံးဟာေဟးလစ္ခ္ကိုအလြယ္တကူခြင့္လႊတ္ေပးခဲ့ၾကသည္။သူတို႔လည္းနားလည္သည္။ေဟးလစ္ခ္လိုစြမ္းအားႀကီးၿပီး မာနႀကီးသူက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သာေရွာင္က်န့္ရဲ႕ေက်းဇူးရွင္မဟုတ္ခဲ့ရင္ဒီေလာက္ထိတကူးတကေတာင္းပန္ေနမည္မဟုတ္ေခ်။

ေဟးလစ္ခ္ကေရွာင္က်န့္ကိုမထင္မွတ္ထားေလာက္ေအာင္ခ်စ္ျမတ္နိုး၏။ေရွာင္က်န့္အတြက္တစ္ျခားလူေတြကိုဦးၫႊတ္ရရင္ေတာင္ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးလုပ္ေဆာင္ေပးနိုင္သည္။

"ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး....မင္ယြင္ကကိတ္ဆိုင္အသစ္ဖြင့္ထားတယ္ဆိုလို႔....နည္းနည္းပါးပါးလာစူးစမ္းၾကည့္တာ....."

လီယန္းကအၿပဳံးခ်ိဳခ်ိဳေလးျဖင့္ေရွာင္က်န့္ကိုေျပာသည္။

"ဟုတ္တယ္...ဟုတ္တယ္....အစ္ကို႔ဆိုင္ရဲ႕အျပင္အဆင္ကအရမ္းမိုက္တာပဲ....ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလးနဲ႕ေအးခ်မ္းၿပီးလူတိုင္းကိုဆြဲေဆာင္နိုင္တယ္...."

လီယုေမဟာဆိုင္ပတ္လည္ကိုသေဘာတက်လိဳက္လံၾကည့္ရႈ႕ရင္းဆိုသည္။ေရွာင္က်န့္ကသူမ၏ခ်ီးက်ဴးစကားကိုၾကားသည့္အခါတြင္ဂုဏ္ယူစြာသူ႕ေမးေလးကိုအနည္းငယ္ပင့္ျမႇောက္လိုက္မိသည္။

ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲဆိုဆို ဒီဆိုင္ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႕အျပင္အဆင္ကိုသူ႕ခ်စ္သူကိုယ္တိုင္တကူးတကႀကိဳးစားေပးခဲ့ရတာမဟုတ္ပါလား။အေရးႀကီးဆုံးကသူ႕အႀကိဳက္ကိုလိုက္၍ဂ႐ုတစိုက္ဆင္ယင္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

"အခုေလာေလာဆည္ေတာ့ဆိုင္ဖြင့္ဖို႔အစီအစဥ္မရွိေသးပါဘူး...."

"အမ္....ဘာျဖစ္လို႔လဲ...."

"ဘာလို႔ဆိုကိုကိုနဲ႕ငါကdateမွာအဝေပ်ာ္ဖို႔အခ်ိန္ေတြပိုလိုတယ္ေလ...."

ေဟးလစ္ခ္ကေရွာင္က်န့္နားေလွ်ာက္လာၿပီးတစ္ကိုယ္လုံးသူ႕ရင္ခြင္ထဲသိမ္းက်ဳံးေပြ႕ဖက္လ်က္ၾကားဝင္၍ျဖတ္ေျပာလိုက္သည္။ေရွာင္က်န့္၏မ်က္ႏွာလွလွေလးမွာအနည္းငယ္နီရဲသြားလ်က္ရႈ႕မၿငီးနိုင္သည့္အလွတရားတစ္ရပ္ကိုျဖစ္တည္သြားေစသည္။

လီယန္းႏွင့္လီယုေမ၏မ်က္ႏွာမွာေခြးစာေတြတစ္နင့္တပိုးထိုးသိပ္ခံလိုက္ရျခင္းေၾကာင့္ရႈံတြသြားရွာသည္။

သူတို႔ဒီမွာသာဆက္ေနရင္ပိုမ်ားတဲ့ေခြးစားေတြျဖင့္လည္ပင္းနင္ၿပီး႐ုတ္တရက္ႀကီးေငါက္ကနဲလဲေသသြားမွာစိုးရိမ္ရတာေၾကာင့္ခ်က္ခ်င္းသင့္သလိုႏႈတ္ဆက္၍ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။

အမေလး.....ဒီႏွစ္ေယာက္ကတကယ္ပဲအခုမွျပန္ေတြ႕ၿပီးခ်စ္သူျဖစ္လာတာဟုတ္ရဲ႕လား။

ဘာလို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးကအခုမွစခ်စ္၊စတြဲကာစ ခ်စ္သူရည္းစားေတြလိုရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္တာမ်ိဳးမရွိပဲ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္အေသးစိတ္သိၿပီး ကလူနိုင္ၾကတာလဲ။

__________________________________________________________

Continue Reading

You'll Also Like

2.2K 272 5
lee jeonghyeon × shen quanrui (oneshots collection) written in burmese
635K 84.6K 143
Start Date - 10 Feb 2021 End Date - ? { BJYX } Gong - Wang Yibo Shou - Xiao Zhan [ Both Zawgyi and Unicode ]
33.8K 4.2K 19
All the little things. ©® Helen_Fighter_Hnin Edits are mine unless stated otherwise. Some drabbles are inspired by random prompts from other social m...
1.1M 58.3K 48
အမိန္႔စည္း+သခြပ္႐ိုး ( ႐ွင္မႈန္းနံ႔သာ) အမိန့်စည်း+သခွပ်ရိုး ( ရှင်မှုန်းနံ့သာ) ခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲ ငါ့အနားကထြက္ခြာခြင့္မျပဳနိင္ဘူး အသက္နဲ႔ခႏၶာတည္ျမဲေနသ...