חיפוש

system 091

נכתב על ידי TeeKo0

1.1M 121K 5.8K

wang yibo 💞 xiao zhan [ကျေးဇူးပြုပြီးအုန်းသီးကိုလေးစားပါ] ^^^^^^^^^^^ ^^^^ [ေက်းဇူးျပဳၿပီးအုန္းသီးကိုေလးစားပ... עוד

intro
(1.1)Arc 1
Character introduction
(1.2)
(1.3)
(1.4)
(1.5)
(1.6)
(1.7)
(1.8)
(1.9)
(1.10)
(1.11)
(1.12)
(1.13)
(1.14)
(1.15)End....
Arc(2)
Character introduction
(2.1)
(2.2)
(2.3)
(2.4)
(2.5)
(2.6)
(2.7)
(2.8)
(2.9)
(2.10)
(2.11)
(2.12)
(2.13)
(2.14)
(2.15)
(2.16)
(2.17)
(2.18)
(2.19)
(2.20)End....
Arc(3)
Character introduction
(3.1)
(3.2)
(3.3)
(3.4)
(3.5)
(3.6)
(3.7)
(3.8)
(3.9)
(3.10)
(3.11)
(3.12)
(3.13)
(3.14)
(3.15)
(3.16)
(3.17)
(3.18)
(3.19)
(3.20)End....
Arc(4)
Character introduction
(4.1)
(4.2)
(4.3)
(4.4)
(4.5)
(4.6)
(4.7)
(4.8)
(4.9)
(4.10)
(4.11)
(4.12)
(4.13)
(4.14)
(4.15)
(4.16)
(4.17)
(4.18)
(4.19)End....
Arc(5)
Character introduction
(5.1)
(5.2)
(5.3)
(5.4)
(5.5)
(5.6)
(5.7)
(5.8)
(5.9)
(5.10)
(5.11)
(5.12)
(5.13)
(5.14)
(5.15)
(5.16)
(5.17)
(5.18)
(5.19)
(5.20)
(5.21)
(5.22)
(5.23)
(5.24)End....
Arc(6)
Character introduction
(6.1)
(6.2)
(6.3)
(6.4)
(6.5)
(6.6)
(6.7)
(6.8)
(6.9)
(6.10)
(6.11)
(6.12)
(6.13)
(6.14)
(6.15)
(6.16)
(6.17)
(6.18)
(6.19)
(6.20)
(6.21)End....
Arc(7)
Character introduction
(7.1)
(7.2)
(7.3)
(7.4)
(7.5)
(7.6)
(7.7)
(7.8)
(7.9)
(7.10)
(7.11)
(7.12)
(7.13)
(7.14)
(7.15)
(7.16)
(7.17)
(7.18)
(7.19)
(7.20)
(7.21)End....
Arc(1.16) [Return]
(1.17) [Return]
(1.18) [Return]
(1.19) [Return]
(1.20) [Return]
(1.21) [Return]
(1.22) [Return]
(1.23) [Return]
(1.24) [Return]
(1.25) [Return]
(1.26) [Return]
(1.27) [Return]
(1.28) [Return]
(1.29) [Return]
(1.30) [Return]
(1.31) [Return]
(1.32) [Return]End....
Arc(8)
Character introduction
(8.1)
(8.2)
(8.3)
Book ခွဲခြင်း

You are reading

system 091

רומנטיקה

wang yibo 💞 xiao zhan [ကျေးဇူးပြုပြီးအုန်းသီးကိုလေးစားပါ] ^^^^^^^^^^^ ^^^^ [ေက်းဇူးျပဳၿပီးအုန္းသီးကိုေလးစားပါ]

bl romance supernatural system wangyibo xiaozhan yizhan

(5.22)

6K 642 87
נכתב על ידי TeeKo0

Unicode

"အဖေ သားအလှည့်ရောက်ပြီ.....အားပေးဦးနော်...."

ရှောင်ကျန့်ကလက်မထောင်ပြသည်။လဲ့ချင်းယန်ဟာခေါင်းမော့ရင်ကော့ရင်းစင်မြင့်ပေါ်သို့ခုန်တတ်သွား၏။ထိုအချိန်လေး၌ရှောင်ကျန့်ဟာတစ်စုံတစ်ခုကိုသတိရသွားပြီးဇာတ်လိုက်ကိုတားဆီးရန်လုပ်လိုက်ပေမယ့်နောက်ကျသွားပြီဖြစ်သည်။

ငါ့သား.....တံမြက်စည်း....တံမြက်စည်းကြီးပါသွားပြီ.....

လဲ့ချင်းယန်စင်မြင့်ပေါ်တတ်လာသည်နှင့်လူတိုင်း၏အကြည့်မှာသူ့လက်ထဲကတံမြက်စည်းကြီးပေါ်သို့စိုက်စိုက်မြိုက်မြိုက်ကျရောက်သွားသည်။နဂါးနဲ့ဖီးနစ်ကျောင်းတော်ရှိကျင့်ကြံသူမိန်းကလေးတွေဟာသဘောကျစွာစနောက်အော်ပြောကြသည်။

"တံမြက်စည်းကိုကို....တိုက်ပွဲစင်မြင့်ကိုသန့်ရှင်းရေးလုပ်မလို့လား...."

လဲ့ချင်းယန်၏ပြိုင်ဘက်ကျင့်ကြံသူယောက်ျားလေးဟာလည်းပါးစပ်အဟောင်းသားဖြင့်ကြည့်နေသည်။

"အိုး....တောင်းပန်ပါတယ်....လက်ကအကျင့်ပါနေတော့ဆိုင်မှာထားခဲ့ဖို့မေ့သွားတာ....."

လဲ့ချင်းယန်ဟာရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြင့်သူ့လက်ထဲကတံမြက်စည်းကိုအနောက်ဘက်သို့ဖွက်လိုက်ရင်းသူ့ရဲ့ပြိုင်ဘက်ကျင့်ကြံသူအားသွားဖြဲပြလိုက်သည်။

ကျင့်ကြံသူ : "....."

ဒါဘယ်လိုသောက်ရူးလဲ.....

ဇာတ်လိုက်ရဲ့ပြိုင်ဘက်ကမဟူရာလေနက်ကျောင်းတော်၏ထိပ်တန်းကျောင်းတော်သားတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ထိုသူဟာအနက်ရောင်အငိုမျက်နှာဖုံးကိုဝတ်ဆင်ထားပြီးလဲ့ချင်းယန်၏ရုပ်ချောချောလေးနဲ့မှမလိုက်ပေါချာချာနိုင်ပုံကိုအထင်သေးစွာကြည့်၍နှာခါင်းတစ်ချက်ရှုံ့လိုက်သည်။

သူကမဟူရာလေနက်ကျောင်းတော်အတွင်းမှာတောင်Top10အသန်မာဆုံးစာရင်းဝင်နိုင်သည်အထိစွမ်းအားကြီးသည်။သူကအသက်၅၄၀ဖြင့်နတ်ဘုရားအဆင့်၇ကျင့်ကြံဆင့်ကိုပိုင်ဆိုင်ထားပြီးဖြစ်သည်။ဘယ်နေရာကနေကြည့်ကြည့်သူ့လိုပါရမီရှင်တစ်ယောက်ကဒီပေါကြောင်ကြောင်ငတုံးနှင့်ယှဥ်ပြိုင်ရမည်မှာလွန်စွာသိက္ခာကျသည်ဟုခံစားရသည်။

"မင်းမြန်မြန်အရှုံးပေးလိုက်ရင်ကောင်းမယ်.....မဟုတ်ရင်ငါ့လက်လွန်သွားမှအဆိုးမဆိုနဲ့...."

မဟူရာလေနက်ကျောင်းတော်၏ပြိုင်ဘက်ကျောင်းသားဟာငေါ့တော့သည့်လေသံဖြင့်အထင်သေးစွာဖြင့်ဆိုသည်။သူ့ကြည့်ရသည်မှာဇာတ်လိုက်ကိုအလွယ်တကူနင်းခြေလို့ရနိုင်သည့်ပုရွက်ဆိတ်လေးတစ်ကောင်ဟုသတ်မှတ်ထားပုံရသည်။

လဲ့ချင်းယန်ကမျက်တောင်တစ်ဖျက်ဖျက်ခတ်လိုက်ရင်းတစ်ဖက်လူကိုအရူးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ကြည့်လိုက်မိသည်။

"မင်း!!!"

ပြိုင်ဘက်ကျင့်ကြံသူဟာသူ့အကြည့်ကြောင့်ဒေါသထွက်သွားသည်။

"မင်းငါ့ကိုမညှာဘူးလို့တော့လာမပြောနဲ့...."

ဒေါသအကြီးအကျယ်ထွက်သွားသည့်ကျင့်ကြံသူဟာသူ့ရဲ့ကျင့်ကြံဆင့်ကိုဖော်ထုတ်လိုက်ပြီးသာမန်မျက်စိဖြင့်မမြင်နိုင်သည့်အမြန်နှုန်းဖြင့်လဲ့ချင်းယန်ဆီပြေးဝင်သွားသည်။

၎င်းကအရမ်းမြန်လွန်းတာကြောင့်စွမ်းအားမြင့်အကြီးအကဲတွေမှာလွဲ၍ကျင့်ကြံသူတော်တော်များများမှာအရိပ်တောင်မဖမ်းမိလိုက်ပေ။လူတိုင်း၏အံ့အားသင့်နေသည့်အကြည့်အောက်တွင်ပြိုင်ဘက်ကျင့်ကြံသူ၏ညာဘက်လက်တွင်နှစ်ပေလောက်ရှည်သည့်အနက်ရောင်သံချွန်ကြီးတစ်ခုပေါ်ပေါက်လာပြီးလဲ့ချင်းယန်ကိုအညှာအတာကင်းမဲ့စွာစတင်တိုက်ခိုက်လိုက်သည်။

သို့သော်......
သူ့ရဲ့တိုက်ခိုက်မှုမှာဇာတ်လိုက်အနားသို့ရောက်သည့်အခါတွင်တစ်ချိန်လုံးငြိမ်သက်နေသည့်လဲ့ချင်းယန်မှာစတင်လှုပ်ရှားလာသည်။

ဝှီးကနဲ​ေလသံနှင့်အတူပြိုင်ဘက်ကျင့်ကြံသူရဲ့ညာလက်အတွင်းရှိသံချွန်ကြီးမှာကန်ထုတ်ခြင်းခံလိုက်ရပြီးအနက်ရောင်အငိုမျက်နှာဖုံးကြီးထက်သို့ခြေထောက်တစ်ဖက်ရောက်ရှိသွားသည်။

ဝုန်း!!

ထိုခဏလေး၌မဟူရာလေနက်ကျောင်းတော်ရှိကျင့်ကြံသူကျောင်းတော်သား၏မျက်နှာထက်ကမျက်နှာဖုံးမှာတစ်စစီကွဲကြေသွားပြီးခန္ဓာကိုယ်ကြီးတစ်ခုလုံးဟာပြိုင်ပွဲစင်မြင့်ထက်ကနေလွင့်ထွက်သွားသည်။

သနားစရာကျင့်ကြံသူဟာသူ့ရဲ့ဖုံးကွယ်ထားသည့်မျက်နှာဖုံးမှာကွဲကြေသွားသည့်အပြင်မျက်နှာထက်၌ဖိနပ်ရာကြီးတစ်ခုမှာထင်ထင်ရှားရှားမြင်တွေ့နေရ၏။ပြီးနောက်........ထိုသူမှာလုံးဝသတိလစ်မေ့မြောသွားသည်။

လူတိုင်း : "....."

"တောင်းပန်ပါတယ်....တောင်းပန်ပါတယ်.....ခင်ဗျားကဒီလောက်ထိပျော့ညံ့လိမ့်မယ်လို့ကျွန်တော်မထင်ထားလို့ပါ....."

လဲ့ချင်းယန်၏အူကြောင်ကြောင်စကားကိုကြားသည့်အခါတွင်ကျင့်ကြံသူအုပ်စုမှာရယ်ချင်လာပါသော်လည်းမည်းပုတ်နေသည့်လေထုတွေပတ်လည်ဝိုင်းနေသောမဟူရာလေနက်ကျောင်းတော်သားအုပ်စုကြောင့်ပုခုံးတွေတုန်နေရုံသာတတ်နိုင်ကြသည်။

ဤသို့ဖြင့်ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်မတိုက်ခိုက်လိုက်ရပါပဲဇာတ်လိုက်လဲ့ချင်းယန်၏ယှဥ်ပြိုင်ပွဲမှာခြေကန်ချက်နှစ်ချက်၊ရယ်စရာအဖြစ်အပျက်နှင့်အဆုံးသတ်သွားခဲ့သည်။

နောက်ဆက်တွဲပွဲတွေ၌လဲ့ချင်းယန်ဟာအမြဲတမ်းပြိုင်ဘက်၏မျက်နှာတွေချည်းသာဖြတ်ကန်နေတာကြောင့်သူနဲ့မဲကျသူတိုင်းဟာတဖြည်းဖြည်းလန့်ဖြန့်လာသည်အထိပင်။သူတို့မှာသေလုအောင်ဒေါသထွက်ပေမယ့်ဒီမကောင်းဆိုးဝါးကိုကြောက်လည်းကြောက်ရသေးသည်။

နောက်ပိုင်းပွဲစဥ်တွေမှာပို၍ပို၍အကြိတ်အနယ်ဖြစ်လာသည်။ရှောင်ကျန့်ကတော့သူ့သားတိုက်ခိုက်ချိန်မှလွဲ၍ကျန်တိုက်ပွဲတွေကိုစောင့်ကြည့်ရမည်တောင်ပျင်းရိလှသည်။

ချင်းယွမ်အန်းခွံ့ကျွေးသည့်စပျစ်သီးနှင့်ဆင်တူသောစိတ်ဝိဥာဥ်သစ်သီးအားပါးစပ်ဟကာကိုက်ဝါးလိုက်ရင်းရှောင်ကျန့်၏မျက်လုံးတွေမှာပျင်းရိမှုကြောင့်မှေးဆင်းလာသည်။

ဝုန်း!!!!!!!!!!!!

ရုတ်တရက်ကမ္ဘာပြိုသွားသလိုမျိုးဝုန်းကနဲအသံထွက်ပေါ်လာတာကြောင့်ရှောင်ကျန့်မှာဇိမ်ခံမှေးနေရာကနေအလန့်တကြားထခုန်မိမတတ်တောင်ဖြစ်သွား၏။

ယှဥ်ပြိုင်နေသည့်ပြိုင်ပွဲဝင်နှစ်ဦးအပါအဝင်ပွဲစဥ်ကိုကြည့်ရှု့နေကြသည့်စွမ်းအားမြင့်အကြီးအကဲတွေ၊ထောင်သောင်းချီတဲ့ကျင့်ကြံသူအုပ်စုလိုက်ကြီးဟာလည်းအတော်လေးထိတ်လန့်သွားကြသည်။

ပြိုင်ပွဲဝင်နှစ်ဦးဟာတိုက်ခိုက်နေရာမှရပ်တန့်သွားပြီးလူတိုင်း၏အကြည့်မှာကောင်းကင်ထက်သို့ရောက်ရှိသွားကြသည်။

မူလကကြည်လင်နေသည့်ကောင်းကင်ရံကြီးမှာတိမ်မည်းတစ်ချို့အုပ်ဆိုင်းလာပြီးကြမ်းတမ်းခက်ထန်သည့်လျှပ်စီးတစ်ချို့မှာရုတ်တရတ်ဆန်စွာဝင်းလက်သွားသည်။အနက်ရောင်သဏ္ဍာန်အရာတစ်ခုမှာလူတိုင်း၏အကြည့်အောက်တွင်ကွင်းပြင်လွတ်ကြီးတစ်ခုဆီသို့ဝုန်းကနဲပြုတ်ကျသွား၏။

၎င်း၏ပြင်းထန်သည့်အရှိန်ကြောင့်အစီအရင်တစ်ချို့ဖြင့်အကာအကွယ်ပေးထားသောမြေပြင်တောင်၁၀မီတာလောက်နက်သည်အထိတွင်းချိုင့်ကြီးတစ်ခုဖြစ်တည်လာသည်။

ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံးတိတ်ဆိတ်နေ၏။တစ်ကိုယ်လုံးအနက်ရောင်ဝတ်စုံဝတ်ဆင်ထားသည့်လူတစ်ယောက်ဟာလူတိုင်းရဲ့အကြည့်အောက်မှာတင်တွင်းနက်ကြီးထဲကနေခုန်တတ်လာသည်။သူ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးမှာဒဏ်ရာဒဏ်ချက်အမျိုးမျိုးဖြင့်စုတ်ပျက်နေ၏။

ကောင်းကင်ယံထက်၌ပေါက်ကွဲသံတစ်သံထပ်မံပေါ်ပေါက်လာပြီးနောက်ထပ်အနက်ရောင်ဝတ်ကျင့်ကြံသူနှစ်ဦးနှင့်ညှို့ငင်နိုင်စွမ်းပြင်းထန်သည့်အနီရောင်ဆံပင်ပိုင်ရှင်အမျိုးသားတစ်ဦးဟာတိုက်ခိုက်နေသည်။

အနီရောင်ဆံပင်နှင့်အမျိုးသားမှာတစ်ခြားသူမဟုတ်ပါပဲဟူယွဲ့ပင်ဖြစ်သည်။ယခုအချိန်လေးတွင်ဟူယွဲ့၏မျက်နှာမှာလုံးဝတည်ကြည်လေးနက်နေပြီးတစ်ကိုယ်လုံးအနက်ရောင်ဝတ်စုံဝတ်ဆင်ထားသည့်ကျင့်ကြံသူနှစ်ဦးနှင့်အသေအကြေတိုက်ခိုက်နေကြသည်။

အနက်ရောင်ဝတ်ကျင့်ကြံသူနှစ်ဦးမှာအံ့အားသင့်စရာကောင်းစွာပင်ကြီးမြတ်သောကောင်းကင်နတ်ဘုရားအဆင့်၉၌ရောက်ရှိနေကြသည်။ပုံမှန်အားဖြင့်ထိုသူနှစ်ယောက်ကအထွတ်အထိပ်အဆင့်မှာရပ်တည်နေတဲ့ဟူယွဲ့ကိုဖိနှိပ်ဖို့ရန်မဖြစ်နိုင်ပေမယ့်ထူးခြားဆန်းကျယ်သည့်လက်နက်တွေနဲ့အတူမြေခွေးတွေကိုဖိနှိပ်နိုင်သည့်ဆေးဝါးတစ်မျိုးအားလိမ်းထားကြသည်။

ထိုဆေးကအတော်လေးထူးဆန်းလွန်းလှပြီးဟူယွဲ့အပေါ်လွန်စွာဖိအားပေးထား၏။တိုက်ပွဲကအသေပြင်းထန်သည်။လူသုံးဦး၏တိုက်ခိုက်မှုကြောင့်လေဟာနယ်တွေအက်ကွဲပျက်စီးလာပြီးသာယာနေသည့်ရာသီဥတုတောင်မှာညှို့မှိုင်းပြောင်းလဲလာသည်။

၎င်းကကျင့်ကြံရေးလောက၏အထွတ်အထိပ်အဆင့်မှာရှိတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေကြားတိုက်ပွဲဖြစ်သည်။တိုက်ပွဲပတွင်းထွက်ပေါ်လာသည့်လှိုင်းသေးသေးလေးတစ်ခုကတောင်မြေပြင်ထက်ရှိဘုမသိဘမသိကျင့်ကြံသူလေးတွေကို'ဂိ'ကနဲလဲသေသွားစေနိုင်သည်။

သို့သော်အလွန်အမင်းထူးဆန်းစွာပင်ကောင်းကင်ထက်ရှိမည်သည့်အားလှိုင်းတစ်ခုကမှမြေပြင်ထက်သို့ရိုက်ခတ်လာခြင်းမရှိခဲ့ပါပေ။မသိရင်ခိုင်ခံ့သည့်အကာအရံကြီးတစ်ခုကတားဆီးပိတ်ပင်ထားသလိုမျိုး။

ထို့ကြောင့်မူလကရုတ်ရုတ်သဲသဲထွက်ပြေးမည်လုပ်နေသူတိုင်းဟာ၎င်းမမြင်ရသည့်အကာအရံကြီးကြောင့်အူတိအူကြောင့်မူလနေရာမှာတင်ထိုင်ကြည့်နေရုံသာတတ်နိုင်ကြသည်။

မြေပြင်ထက်သို့ပြုတ်ကျလာသည့်အနက်ရောင်ဝတ်ကျင့်ကြံသူဟာလည်းမြေပြင်ထက်ရှိကျင့်ကြံသူသန်းချီအားအာရုံမစိုက်နိုင်ပါပဲဒေါသတကြီးဖြင့်ကောင်းပင်ပေါ်ပြေးတတ်သွားလျက်သူ့အပေါင်းအဖော်နှစ်ယောက်အားကူညီပေးသည်။

ဟူယွဲ့မှာပြိုင်ဘက်နှစ်ယောက်မှာသုံးယောက်တိတိတိုးလာတာကြောင့်သူခံစားရသည့်ဖိအားမှပိုမိုပြင်းထန်လာသည်။

အချိန်တွေကြာလာသည်နှင့်အမျှဆေးကြောင့်တဖြည်းဖြည်းအားနည်းလာသောဟူယွဲ့ဟာအံတင်းတစ်ချက်ကြိတ်ကာဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကိုပြတ်ပြတ်သားသားချလိုက်သည်။

အသက်ကိုပြင်းပြင်းရှု.....

ပါးစပ်ကိုဟပြီး......

ဟူယွဲ့ : "အဖေရေ!!!!!!!!ကယ်ပါဦး!!!!!"

အနက်ရောင်ဝတ်ကျင့်ကြံသူသုံးဦး : "....."????

လူတိုင်း : "....."????

ရှောင်ကျန့် : "....."

ရှောင်ကျန့်၏မူလကအေးအေးဆေးဆေးဟန်ပန်လေးမှာဟူယွဲ့၏အော်သံကြောင့်ချက်ချင်းတောင့်တင်းသွားသည်။

သို့ပေမယ့်လူအများ၏အမြင်မှာအလွန်အမင်းစွမ်းအားကြီးကာကြီးမြတ်လှသည့်ကျောင်းအုပ်ကြီးမှာထပ်မံအော်ပြောလာပြန်သည်။

"မွေးစားအဖေ!!!ကျွန်တော်မခံနိုင်တော့ဘူးလို့!!!!သူတို့ကကျွန်တော့်ကိုအားနည်းစေတဲ့ဆေးတစ်မျိုးလိမ်းထားကြတယ်!!!အော်ဂလီဆန်စရာအနံ့ကြီးနဲ့!!ဝေါ့!!!!"

ဟူယွဲ့ဟာပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့အော့အန်ချင်လာသလိုပင်။သူတကယ်သာမခံနိုင်တော့လို့မဟုတ်ရင်သူ့မွေးစားအဖေကိုအကူအညီတောင်းမည်မဟုတ်သည်မှာသေချာသည်။

ဒီဆေးနံ့ကြီးကသူ့လိုမြေခွေးတစ်ကောင်အတွက်သေသွားသည်ထက်ပင်ခံရဆိုးသေးသည်။သူကသေရမှာမကြောက်ရင်တောင်ဒီအော်ဂလီဆန်စရာအနံ့ကြီးကိုလုံးဝသည်းမခံနိုင်တော့ပေ။

ရှောင်ကျန့်ကတစ်ခြားသူတွေနည်းတူကောင်းကင်ပေါ်သို့မော့ကြည့်လျက်ချင်းယွမ်အန်းခွံ့ကျွေးသည့်စပျစ်သီးအားပါးစပ်လေးအသာဟကာစားလိုက်သည်။

"အဖေရေ!!!!ဒီမှာအဖေ့သားသေတော့မယ်ဗျ!!!!ဝူး....ဝူး....ဝေါ့!!!"

ဟူယွဲ့ကမျက်ရည်တောင်ကျချင်လာပြီဖြစ်သည်။ဒီဘယ်ချောင်ကြိုချောင်ကြားကထွက်လာမှန်းမသိသည့်လူသုံးယောက်နှင့်တိုက်ခိုက်ရသည်ထက်သူ့ဦးလေးလုံဖုချန်နှိပ်စက်တာကိုသာခံယူလိုတော့သည်။

မြေပြင်ထက်ရှိသန်းနှင့်ချီသောကျင့်ကြံသူတိုင်းဟာကလေးတစ်ယောက်ကဲ့သို့အော်ငိုနေသည့်ကျောင်းအုပ်ကြီးအားပါးစပ်အဟောင်းသားဖြင့်စိုက်ကြည့်နေမိကြသည်။

တော်တော်များများကဟူယွဲ့ကိုမသိကြပေမယ့်တစ်ချို့သိသောတစ်ယောက်စနှစ်ယောက်စကနေတစ်ဆင့်သူ့သရုပ်မှန်မှာဘူးပေါ်သလိုပေါ်ပေါက်လာသည်။ထိုအခါ၌ဤအပြုအမူမှာပို၍တောင်ရှင်းပြရခက်ခဲသွားသေးသည်။လူတိုင်း၏မျက်နှာမှာတစ်ဖြည်းဖြည်းထူးဆန်းလာသည်။

"ကျောင်းအုပ်ကဒီလူတွေနဲ့တိုက်ရင်းခိုက်ရင်းခေါင်းထိသွားတာများလား....."

"မင်းပြောတာဖြစ်နိုင်ချေရှိတယ်"

"....."

လူတွေဘာပြောပြောဟူယွဲ့ကတော့မျက်ရည်တောင်ကျချင်နေပေပြီ။

"ကျွန်တော်နောက်တစ်ခါဆိုပင်လယ်ထဲမှာပဲငြိမ်ငြိမ်သက်သက်လေးနေပါတော့မယ်အဖေ!!!!ကျွန်တော်တစ်ကယ်မခံ....ေအာ့!!!"

ရုတ်တရတ်ဟူယွဲ့၏ဖြူဖျော့နေသည့်မျက်နှာမှာအနက်ရောင်ဝတ်လူသုံးဦးနဲ့တိုက်ခိုက်နေရင်းကနေအကြီးအကျယ်ပျက်ယွင်းသွားသည်။

သူ့နောက်ကျောဘက်တွင်အန္တရာယ်အငွေ့အသက်တစ်မျိုးခံစားမိလာပြီးသတိထားမိချိန်လေး၌ရှောင်တိမ်းရန်ခက်ခဲသွားပြီဖြစ်သည်။ကြီးမားသည့်အနက်ရောင်အရိုးလက်ကြီးတစ်ခုဟာအနက်ရောင်အငွေ့တွေယှက်သန်းလျက်ဟူယွဲ့၏နှလုံးသို့ဦးတည်ထားသည်။

တစ်ချိန်လုံးပွဲကြည့်သလိုငြိမ်သက်နေသည့်ရှောင်ကျန့်၏မျက်ဝန်းနက်လေးတွေမှာပင်လယ်ပြာရောင်လက်ကနဲတောက်ပသွား၏။

အလစ်အငိုက်တိုက်ခိုက်မှုကိုအချိန်မှီမရှောင်တိမ်းလိုက်နိုင်သည့်ဟူယွဲ့အနောက်တွင်ကြည်လင်တောက်ပသည့်အပြာရောင်ရေတံတိုင်းတစ်ခုမှာခိုင်ခံစွာတိုက်စားမှုအပြည့်ဖြင့်အနက်ရောင်အရိုးလက်ကြီးအားတားဆီးထားသည်။ဆိုးယုတ်သည့်အရိုးလက်ကြီးနှင့်သန့်စင်တောက်ပသည့်ရေမျက်နှာပြင်တို့ထိတွေ့သွားသည့်အခါတွင်တစ်ရှဲရှဲမြည်သံတွေထွက်ပေါ်လာသည်။

အခွင့်အရေးရသွားသည်နှင့်ဟူယွဲ့ဟာအနံ့အသက်ဆိုးတွေပြည့်နေသည့်ထိုနေရာမှာရှောင်ကျန့်တို့အဖွဲ့ထိုင်နေရာစင်မြင့်ဆီသို့ပြေးဝင်သွားသည်။

ကျင့်ကြံသူတိုင်းဟာထိုရုတ်တရတ်ဆန်သောအဖြစ်အပျက်နှင့်ဟူယွဲ့၏ထိုအပြုအမူကိုလုံးဝနားမလည်နိုင်ကြပေ။လူတိုင်းထွက်ပြေးလို့မရအောင်ပိတ်လှောင်ထား​ေသာမမြင်ရသည့်အကာအရံကြီးမှာလုံးဝပျောက်ကွယ်သွားဟန်ဖြင့်ဟူယွဲ့ဟာအတားအဆီးမရှိပါပဲရှောင်ကျန့်တို့နားသို့အမြန်ဆင်းသက်လိုက်နိုင်သည်။

ကောင်းကင်ထက်၌အရိုးလက်ကြီး၏စတင်တိုက်ခိုက်ရာနေရာတွင်ခါးကုန်းကုန်းနှင့်အရိုးခြောက်တစ်ခုလိုပိန်လှီ၍ကြောက်စရာကောင်းသည့်အဘိုးအိုတစ်ဦးမှာလေဟာနယ်အတွင်းမှထွက်ပေါ်လာသည်။သူ့ပတ်ပတ်လည်တွင်ဆိုးယုတ်လွန်းလှသည့်မကောင်းမှုအငွေ့အသက်တွေမှာလုံးဝယစ်ဝဲနေသည်။ကြည့်လိုက်တာနဲ့ထိုလူမှာနတ်ဆိုးတစ်ကောင်ဖြစ်မှန်းသိသာသည်။

မှန်၏။ထိုအဘိုးအိုမှာလူသားတစ်ယောက်မဟုတ်မှန်းနတ်ဆိုးတစ်ကောင်သာဖြစ်နေခဲ့သည်။ထိုအခါမှလူတိုင်းဟာကျန်သည့်တစ်ကိုယ်လုံးအနက်ရောင်ဝတ်လူသုံးဦး၌လည်းနတ်ဆိုးအငွေ့အသက်တွေထွက်ပေါ်နေကြောင်းသတိထားမိသွားကြသည်။

အခုလောလောဆည်တွင်တော့ပိန်လှီနေသည့်ခါးကုန်းအဘိုးအို၏မျက်လုံးအတွင်း၌အံ့အားသင့်နေမှုတစ်ချို့မှာဟူယွဲ့ကိုကြည့်ရင်းထွက်ပေါ်နေသည်။သူကခုနကအတားအဆီးကိုဟူယွဲ့ပြုလုပ်လိုက်သည်ဟုသာထင်မှတ်နေခြင်းဖြစ်သည်။

ဟူယွဲ့ကတော့အန္တရာယ်မှလွတ်ကင်းသွားသည်နှင့်ကုန်းပေါ်ရောက်သည့်ငါးတစ်ကောင်လိုလေကိုအငမ်းမရရှုသွင်းနေလေသည်။အနံ့အသက်နဲ့တင်သေချင်စိတ်ပေါက်သည့်ထိုနေရာမှလွတ်မြောက်လာသောကြောင့်မျက်ရည်တောင်ထွက်ကျချင်လာသည်။

ရွှတ်....ရွှတ်....ငါအသက်ရှင်နေသေးတယ်....

ထိုအချိန်လေးတွင်လဲ့ချင်းယန်၏အင်္ကျီလက်စအတွင်းမှမြွေသေးသေးလေးတစ်ကောင်မှာအပြာရောင်အလင်းတန်းနှင့်ဝှစ်ကနဲဟူယွဲ့ဆီပြေးထွက်သွားသည်။ဟူယွဲ့အနားရောက်သည်နှင့်၎င်းမြွေသေးသေးလေးမှာအပြာရောင်ဆံပင်ဖြင့်လွန်စွာလွန်စွာချောမောခန့်ညားသောအမျိုးသားအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားလေသည်။

လုံဖုချန်မှမနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြင့်သူ့သနားစရာတူလေး၏နောက်ကျောကိုသက်သာလိုသက်သာညားခပ်ဖွဖွထုပေးနေလိုက်သည်။သူတို့ကအမြဲတစေရန်ဖြစ်နေတတ်ပေမယ့်တကယ့်အရေးကြုံရင်အချင်းချင်းလျစ်လျူမရှု့ထားနိုင်ကြပါချေ။

ကျင့်ကြံသူအုပ်စုမှာထိုရုတ်တရတ်ပေါ်လာသည့်နတ်တစ်မျှချောမောသောအမျိုးသားနှင့်နှစ်သိမ့်ခံနေရသည့်ကျောင်းအုပ်တို့အားကြည့်ကာအခုချိန်ထိဘာဆိုဘာကိုမှနားမလည်ကြသေးပေ။မိန်းကလေးတစ်ချို့ကတော့ကျောင်းအုပ်နဲ့အပြာရောင်ဆံပင်ပိုင်ရှင်အမျိုးသားအားသရေကျမတတ်ငမ်းနေကြသည်။

ဒါပေမယ့်လူတိုင်းဟာကိုယ့်အာရုံနှင့်ကိုယ်ဖြစ်နေတာကြောင့်တစ်ကိုယ်လုံးတောင့်ခဲလျက်မလှုပ်မယက်ဖြင့်ဇာတ်လိုက်လေးအားသတိမထားမိလိုက်ကြချေ။

လဲ့ချင်းယန်၏အမြဲတစေတတ်ကြွနေတတ်သည့်ပေါ်ချာချာမျက်နှာချောချောလေးမှာမယုံကြည်နိုင်မှုနှင့်အတူမျက်လုံးတွေမှာပြူးကျယ်နေ၏။

၎င်းမှာခါးကုန်းကုန်းဖြင့်အဘိုးအိုစတင်ထွက်ပေါ်လာချိန်ကတည်းကဖြစ်သည်။လဲ့ချင်းယန်၏တစ်ချိန်လုံးအလိုအလျောက်ချတ်ပိတ်ခြင်းခံထားရသောမှတ်ဥာဏ်ပေါင်းများစွာမှာရေကာတာကျိုးသလိုထွက်ပေါ်လာသည်။

နေရာအနှံ့ကအနက်ရောင်မီးတောက်တွေ.....

လူပေါင်းများစွာရဲ့သွေးပျက်မတတ်အော်ဟစ်သံ......

မိန်းကလေးတွေနဲ့ကလေးငယ်တွေရဲ့လူမဆန်စွာခံစားခဲ့ရမှုတွေ.......

သူ့မိဘနှစ်ပါး......

သူ့အစ်ကို......

အကုန်....အကုန်.....

လဲ့ချင်းယန်၏မျက်လုံးနက်နက်အတွင်း၌နာကြည်းမုန်းတီးမှုတွေနဲ့အတူသတ်ဖြတ်ချင်စိတ်မှာတားမရဆီးမရထွက်ပေါ်လာသည်။

ဒီလူ.....ဒီလူကသူ့အိမ်ကိုဖျက်ဆီးခဲ့တဲ့သူတွေထဲကတစ်ယောက်အပါအဝင်ဆိုတာသေချာ၏။

လဲ့ချင်းယန်၏အသိစိတ်မှာလုံးဝလွတ်ထွက်သွားသည်။သို့သော်ထိုအချိန်လေး၌နွေးထွေးနူးညံ့တဲ့လက်ဖဝါးလေးတစ်ဖက်မှာသူ့ခေါင်းပေါ်ခပ်ဖွဖွပွတ်သပ်ပေးလာသည်။

လဲ့ချင်းယန်၏အသိစိတ်မှာပြန်လည်ဝင်ရောက်လာပြီးအံ့ဩတကြီးမော့ကြည့်လိုက်မိသည်။

သူ့အရှေ့တွင်ဘယ်အချိန်မရောက်ရှိနေမှန်းမသိသည့်ရှောင်ကျန့်ဟာနူးညံ့စွာပြုံးလျက်သူ့ခေါင်းကိုပုတ်ပေးနေသည်။ကြည့်ရတာသူ့ခံစားချက်တွေအတွက်နှစ်သိမ့်ပေးနေဟန်ရသည်။

လဲ့ချင်းယန်ရဲ့လှိုင်းထနေတဲ့ခံစားချက်မျိုးစုံမှာချက်ချင်းအေးချမ်းကာတည်ငြိမ်သွားသည်။သူဘာကြောင့်ရယ်မှန်းမသိပဲခပ်ဆဆလေးပြုံးလိုက်မိသည်။

သူအရာအားလုံးကိုမှတ်မိသွားပြီးနောက်ထိုသူမှာလုံးဝသူ့အဖေမဟုတ်မှန်းသိရှိသွားခဲ့ပြီဖြစသည်။ပြောရရင်သူတို့ကနည်းနည်းလေးတောင်သွေးသားတော်စပ်တာမျိုးမရှိပေ။

ဒါပေမယ့်.....

ဒီလူကသူ့ကိုဒုတိယ'အိမ်'ဆိုတဲ့အရာမျိုးပေးခဲ့သည်။

သူ့ကိုဂရုစိုက်ပေးမယ့်'အဖေ'၊အမြဲတမ်းသူ့ကိုရိုက်နှက်ကြည့်ချင်သလိုကြည့်နေတတ်တဲ့အမွှာ'အမေ'နှစ်ယောက်၊သူနဲ့သေဖော်သေဖက်ညှိချင်တဲ့မြေခွေး'အစ်ကို'၊နောက်ဆုံး......သူ့ရဲ့ရန်ဖြစ်ဖော်ရန်ဖြစ်ဖက်'ဦးလေး'ဆိုသူရယ်.....

ထိုသူကြောင့်သူ့ရဲ့အတိတ်မေ့ခဲ့သမျှနေ့ရက်တွေဟာလွန်စွာပျော်ရွှင်ကျေနပ်ခဲ့ရသည်မဟုတ်ပါလား။

ဒါကြောင့်ထိုသူဟာသူ့နှလုံးသားထဲမှာတော့အမြဲတမ်းသူ့'အဖေ'သာဖြစ်နေပေလိမ့်မည်။

ဒီအချိန်လေးမှာလဲ့ချင်းယန်ဟာသူကိုရိုက်နှက်ချင်သလိုစူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေသည့်အမွှာနှစ်ယောက်၏ကြောက်မက်ဖွယ်ရာအကြည့်ကိုတောင်သိပ်မကြောက်တော့သလိုခံစားလိုက်ရသည်။

"စိတ်မပူနဲ့....ဒီအဖေကငါ့သားတွေအတွက်ကလဲ့စားချေပေးမယ်....."

ရှောင်ကျန့်ကသူ့ရင်ဘတ်ကိုသတ္တိရှိရှိပုတ်ပြလျက်ဆိုသည်။

ရှောင်ကျန့်ရဲ့စကားကသိပ်မကျယ်ပေမယ့်တိုးလည်းမတိုးပေ။ဒါကြောင့်အကြားအာရုံကောင်းသည့်ကျင့်ကြံသူတိုင်းဟာထိုစကား​ကြောင့်လုံးဝတိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်သွားကြသည်။

ငါတို့ဘာကြားလိုက်တာ???

အဖေ???

ဟမ်???

လူတိုင်းဟာမတိုင်မီအချိန်လေးတင်အော်ငိုခဲ့သည့်ကျောင်းအုပ်၏စကားတွေကိုပြန်လည်ကြားယောင်မိသွားသည်။

"အဖေရေ!!!!!!!!ကယ်ပါဦး!!!!!"

"မွေးစားအဖေ!!!ကျွန်တော်မခံနိုင်တော့ဘူးလို့!!!!သူတို့ကကျွန်တော့်ကိုအားနည်းစေတဲ့ဆေးတစ်မျိုးလိမ်းထားကြတယ်!!!အော်ဂလီဆန်စရာအနံ့ကြီးနဲ့!!ဝေါ့!!!!"

"အဖေရေ!!!!ဒီမှာအဖေ့သားသေတော့မယ်ဗျ!!!!ဝူး....ဝူး....ဝေါ့!!!"

"ကျွန်တော်နောက်တစ်ခါဆိုပင်လယ်ထဲမှာပဲငြိမ်ငြိမ်သက်သက်လေးနေပါတော့မယ်အဖေ!!!!ကျွန်တော်တစ်ကယ်မခံ....အော့!!!"

ဟူယွဲ့၏စကားထဲတွင်'အဖေ'ဟူသည့်နာမ်စားမှာလုံးဝမပါမဖြစ်ပါနေသည်ကိုလူတိုင်းသိကြသည်။ဒါပေမယ့်သူတို့ဟာဒါကိုကျောင်းအုပ်ကြီးခေါင်းနည်းနည်းချောင်နေလို့လျှောက်အော်ပြောတာလို့ထင်နေကြတာဖြစ်တာကြောင့်ရှောင်ကျန့်ကသူ့ကိုယ်သူ'အဖေ'ဟူ၍ထသုံးလိုက်သည့်အခါတွင်........

လူတိုင်း : "....."

ငါတို့နားတွေကန်းကုန်တာပဲဖြစ်လိမ့်မယ်.....ဟ...ဟ...ဟုတ်တယ်...ဒီလိုပဲ.....ဟ..ဟ...

အထူးသဖြင့်ရှောင်ကျန့်နဲ့ရင်းနှီးခဲ့ဖူးသည့်ဈေးဝယ်သူတွေဆိုရင်မျက်လုံးတွေပါကျွတ်ကျမတတ်ပြူးကျယ်ကုန်ကြသည်။

ဆုဖေးယွဲ့တောင်မှထိုမျက်လုံးပြူးရသည့်အဖွဲ့တွင်ပါလေသည်။သူမကသူမတို့ရဲ့ကြီးမြတ်တဲ့ကျောင်းအုပ်ကြီးမှာရေသူဘုရင်၏'သား'တစ်ယောက်ဖြစ်နေမှန်းတကယ်မထင်ထားခဲ့ပေ။

လူတိုင်းအူတိအူကြောင်ဖြစ်နေသည့်အချိန်တွင်ကောင်းကင်ထက်ကလူအိုကြီးဟာတော့မျက်မှောင်ကြုတ်နေလေသည်။ဘာကြောင့်လည်းဆိုတော့ရှောင်ကျန့်၏စကားဆုံးသည်နှင့်လက်ခံသလိုမျိုးဖြင့်တောက်ပသွားတဲ့ဟူယွဲ့၏မျက်လုံးတစ်စုံကြောင့်ဖြစ်သည်။ထိုမျက်လုံးတွေမှာလိမ်ညာလှည့်ဖြားပုံတစ်စက်ကလေးမှမရှိပါပဲရှောင်ကျန့်အားအကြွင်းမဲ့ယုံကြည်အားကိုးနေလေသည်။

လူအိုကြီးမသက်မသာခံစားလိုက်ရသည်။

ဒါကြောင့်တစ်ခြားသူတွေသူ့ကိုသတိမထားမိခင်သူ့ဘက်ကအရင်ဦးစွာအလစ်အငိုက်တိုက်ခိုက်ဖို့ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ခါးကုန်းလူအိုကြီး၏လက်တွေမှာစွန်ရဲသဏ္ဍာန်ကုတ်ကွေးသွားကြီးမြေပြင်ထက်သို့ရိုက်ချလိုက်သည်။ဧရာမအနက်ရောင်ချီလက်ဝါးကြီးတစ်ခုမှာရှောင်ကျန့်တို့ရှိရာစင်မြင့်ထက်သို့ဦးတည်၍မြေပြင်တစ်ခုလုံးအားဖိချေလာသည်။

ကျောင်းတော်ကြီးလေးခုရဲ့အကြီးအကဲတွေအားလုံးမှာလုံးဝပြာဝေသွားပြီးသူတို့မှာရှိသမျှရတနာမျိုးစုံဖြင့်သူတို့ကိုယ်တိုင်နဲ့ကျောင်းတော်သားတွေကိုအသည်းအသန်ကာကွယ်ပေးဖို့ရန်လုပ်လီုက်သည်။ဒါပေမယ့်စွမ်းအင်အဆင့်တွေဟာမိုးနှင့်မြေလိုကွာခြားနေသည့်အခါတွင်မည်သည့်အကာအကွယ်ရတနာကမှအသုံးမဝင်တော့ပေ။

လူတိုင်းကကိုယ့်ကိုယ်ကို'သေပြီ'ဟုသတ်မှတ်လိုက်သည့်အခါတွင်ငွေရောင်အလင်းနှင့်အစိမ်းရောင်အလင်းတန်းတစ်ခုမှာတစ်ပြိုင်တည်းတောက်ပလာပြီးရှောင်ကျန့်ကိုဗဟိုပြုလျက်ကွင်းပြင်တစ်ခုလုံးဖုံးလွှမ်းသွားသည်။

လူတိုင်းမျက်လုံးအသာဖွင့်ကြည့်လာသည့်အခါတွင်ရှောင်ကျန့်ရဲ့ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချပ်ဆီ၌နေရာယူထားကြသူအမွှာနှစ်ယောက်ဆီမှပျံ့လွင့်လာခြင်းဖြစ်ကြောင်းသတိထားမိသွားကြသည်။

နှစ်ယောက်လုံး၏ဘေးပတ်ပတ်လည်၌အေးစက်သည့်အရိပ်အငွေ့တွေရစ်သိုင်းလာပြီးကျင့်ကြံသူပေါင်းများစွာ၏အကြည့်အောက်တွင်အမွှာနှစ်ဦး၏ဆံပင်အရောင်မှာစတင်ပြောင်းလဲလာသည်။

နှစ်သန်းချီရေခဲတောင်ထက်တောင်အေးစက်ခက်ထန်သည့်လူ၏ဆံပင်မှာငွေဖြူရောင်လုံးဝပြောင်းလဲတောက်ပသွားကာသူ့မျက်ဆံပယင်းရောင်မှာမူလထက်ပိုမိုလှပရွှန်းလဲ့လာသလိုပိုတောင်အေးစက်သွားသည်။

ကျန်တစ်ယောက်၏ဆံပင်အရောင်ဟာတော့မြစိမ်းရောင်အဖြစ်သို့ပြောင်းလဲသွားကာသူ၏အမြဲတမ်းနူးညံ့ညင်သာနေတတ်သည့်အစိမ်းရောင်မျက်ဝန်းတစ်စုံမှာဖျက်စီးအားပြင်းထန်သောနျူးကလီးယားဗုံးထက်တောင်အခြေအနေဆိုးဝါးလာသေးသည်။

အထင်ရှားဆုံးပြောင်းလဲမှုကတော့အမွှာနှစ်ယောက်၏ရုပ်ရည်သွင်ပြင်နဲ့ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားပင်ဖြစ်သည်။

နှစ်ဦးလုံး၏ခန္ဓာကိုယ်မှာအလွန်အမင်းအချိုးအစားကျနလာပြီးအရပ်လည်းအလွန်မြင့်တတ်လာသည်။သူတို့နှစ်ဦး၏မျက်နှာဆိုလျှင်နတ်ဘုရားတွေကတောင်မနာလိုရလွန်းလို့ရူးသွပ်သွားနိုင်သည်အထိပြောမပြတတ်နိုင်လောက်အောင်ချောမောခန့်ညားလွန်းနေသည်။

ဒီမျက်နှာနှစ်ခုမှာတစ်ထပ်တည်းတူညီလွန်းလှသလိုနဖူးအလည်ရှိသွေးစက်ကဲ့သို့အနီရောင်အစက်လေးကတောင်တစ်ပုံစံတည်းပင်။

သူတို့မျက်နှာအားမြင်တွေ့လိုက်ရသူမည်သူ့ဆိုအတော်လေးအရူးအမူးဖြင့်ရူးသွပ်သွားစေနိုင်သည်အထိချောမောလှပလွန်းလှသည်။

အမွှာနှစ်ယောက်ကသူတို့ရဲ့သရုပ်မှန်ကိုထပ်မံမဖုံးကွယ်ထားတော့ပေ။ယခုလောလောဆည်တွင်ထိုအိုကြီးအိုမကသူတို့နှစ်ဦးလုံး၏နည်းနည်းလေးတောင်အမှားမခံသည့်ပြောင်ပြန်အကြေးခွံကိုထိကိုင်လိုက်ပြီဖြစ်သည်။

ပြောစရာမလိုအောင်ပင်အမွှာနှစ်ယောက်၏ပြောင်းပြန်အကြေးခွံလေးမှာသူတို့အသည်းအသက်လေးရှောင်ကျန့်သာဖြစ်လေသည်။

ရှောင်ကျန့်ကိုသာဒီလောက်ထိတုန်နေအောင်မချစ်၊မမြတ်နိုးခဲ့လျှင်ကြီးမြတ်လှစွာသောအမွှာနှစ်ဦးဟာယခုလိုမျိုးကပ်ဖားရပ်ဖားဖြင့်ကျွန်လေးတွေလိုပြုမူမည်မဟုတ်ပေ။

ရှောင်ကျန့်ကျေနပ်ပျော်ရွှင်ဖို့အတွက်အရာအားလုံးပေးဆပ်နိုင်သလို၊အရာအားလုံးကိုလည်းပြုလုပ်ပေးနိုင်သည်။

ဒါကိုဒီလိုပုရွက်ဆိတ်လေးတစ်ကောင်ကခိုးကြောင်ခိုးဝှက်အတိအကျကြီးဦးတည်တိုက်ခိုက်လာသည်ဆိုမှတော့.....

ေရှာင်ကျန့်တောင်ဒီအဘိုးကြီးအတွက်သနားလာသလိုခံစားလိုက်ရသည်။

________________________________________________________________

စာရေးသူမှာပြောစရာရှိပါတယ်။

စာရေးသူ : ကျွန်တော်အရင်လိုစာတင်မမှန်တော့တာကအကြောင်းတော့ရှိပါတယ်ဗျ.....ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ဒီစာရေးသူလေးလည်းအလုပ်နဲ့အကိုင်နဲ့ဖြစ်သွားပြီလေ....ဟီး....ဟီး....

ဟုတ်ပါတယ်.....ကျွန်တော်တစ်နေကုန်ကိုယ့်အလုပ်နဲ့ကိုယ်ရှုပ်နေတာကြောင့်ဖုန်းကိုင်ချိန်မရလို့ပါ....အားတဲ့အချိန်ဆိုလို့ညဘက်လေးတစ်ချိန်ပဲရှိတာကြောင့်စာနည်းနည်းပဲရေးလိုက်နိုင်ပါတယ်.....အလုပ်ရတော့ပျော်လိုက်တာသေအောင်ပဲ....အဖေနဲ့အမေကပိုက်ဆံထက်အတွေ့အကြုံရအောင်စက်ချုပ်ပေးသင်တာ....အခုဆိုဝင်တောင်ချုပ်နေပြီ....ဟီးဟီး....ပျော်လိုက်တာ😆😆😆"

**********************************************************

Zawgyi

"အေဖ သားအလွည့္ေရာက္ၿပီ.....အားေပးဦးေနာ္...."

ေရွာင္က်န့္ကလက္မေထာင္ျပသည္။လဲ့ခ်င္းယန္ဟာေခါင္းေမာ့ရင္ေကာ့ရင္းစင္ျမင့္ေပၚသို႔ခုန္တတ္သြား၏။ထိုအခ်ိန္ေလး၌ေရွာင္က်န့္ဟာတစ္စုံတစ္ခုကိုသတိရသြားၿပီးဇာတ္လိုက္ကိုတားဆီးရန္လုပ္လိုက္ေပမယ့္ေနာက္က်သြားၿပီျဖစ္သည္။

ငါ့သား.....တံျမက္စည္း....တံျမက္စည္းႀကီးပါသြားၿပီ.....

လဲ့ခ်င္းယန္စင္ျမင့္ေပၚတတ္လာသည္ႏွင့္လူတိုင္း၏အၾကည့္မွာသူ႕လက္ထဲကတံျမက္စည္းႀကီးေပၚသို႔စိုက္စိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္က်ေရာက္သြားသည္။နဂါးနဲ႕ဖီးနစ္ေက်ာင္းေတာ္ရွိက်င့္ႀကံသူမိန္းကေလးေတြဟာသေဘာက်စြာစေနာက္ေအာ္ေျပာၾကသည္။

"တံျမက္စည္းကိုကို....တိုက္ပြဲစင္ျမင့္ကိုသန့္ရွင္းေရးလုပ္မလို႔လား...."

လဲ့ခ်င္းယန္၏ၿပိဳင္ဘက္က်င့္ႀကံသူေယာက္်ားေလးဟာလည္းပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္ၾကည့္ေနသည္။

"အိုး....ေတာင္းပန္ပါတယ္....လက္ကအက်င့္ပါေနေတာ့ဆိုင္မွာထားခဲ့ဖို႔ေမ့သြားတာ....."

လဲ့ခ်င္းယန္ဟာရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္သူ႕လက္ထဲကတံျမက္စည္းကိုအေနာက္ဘက္သို႔ဖြက္လိုက္ရင္းသူ႕ရဲ႕ၿပိဳင္ဘက္က်င့္ႀကံသူအားသြားၿဖဲျပလိုက္သည္။

က်င့္ႀကံသူ : "....."

ဒါဘယ္လိုေသာက္႐ူးလဲ.....

ဇာတ္လိုက္ရဲ႕ၿပိဳင္ဘက္ကမဟူရာေလနက္ေက်ာင္းေတာ္၏ထိပ္တန္းေက်ာင္းေတာ္သားတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ထိုသူဟာအနက္ေရာင္အငိုမ်က္ႏွာဖုံးကိုဝတ္ဆင္ထားၿပီးလဲ့ခ်င္းယန္၏႐ုပ္ေခ်ာေခ်ာေလးနဲ႕မွမလိုက္ေပါခ်ာခ်ာနိုင္ပုံကိုအထင္ေသးစြာၾကည့္၍ႏွာခါင္းတစ္ခ်က္ရႈံ႕လိုက္သည္။

သူကမဟူရာေလနက္ေက်ာင္းေတာ္အတြင္းမွာေတာင္Top10အသန္မာဆုံးစာရင္းဝင္နိုင္သည္အထိစြမ္းအားႀကီးသည္။သူကအသက္၅၄၀ျဖင့္နတ္ဘုရားအဆင့္၇က်င့္ႀကံဆင့္ကိုပိုင္ဆိုင္ထားၿပီးျဖစ္သည္။ဘယ္ေနရာကေနၾကည့္ၾကည့္သူ႕လိုပါရမီရွင္တစ္ေယာက္ကဒီေပါေၾကာင္ေၾကာင္ငတုံးႏွင့္ယွဥ္ၿပိဳင္ရမည္မွာလြန္စြာသိကၡာက်သည္ဟုခံစားရသည္။

"မင္းျမန္ျမန္အရႈံးေပးလိုက္ရင္ေကာင္းမယ္.....မဟုတ္ရင္ငါ့လက္လြန္သြားမွအဆိုးမဆိုနဲ႕...."

မဟူရာေလနက္ေက်ာင္းေတာ္၏ၿပိဳင္ဘက္ေက်ာင္းသားဟာေငါ့ေတာ့သည့္ေလသံျဖင့္အထင္ေသးစြာျဖင့္ဆိုသည္။သူ႕ၾကည့္ရသည္မွာဇာတ္လိုက္ကိုအလြယ္တကူနင္းေျခလို႔ရနိုင္သည့္ပု႐ြက္ဆိတ္ေလးတစ္ေကာင္ဟုသတ္မွတ္ထားပုံရသည္။

လဲ့ခ်င္းယန္ကမ်က္ေတာင္တစ္ဖ်က္ဖ်က္ခတ္လိုက္ရင္းတစ္ဖက္လူကိုအ႐ူးတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ၾကည့္လိုက္မိသည္။

"မင္း!!!"

ၿပိဳင္ဘက္က်င့္ႀကံသူဟာသူ႕အၾကည့္ေၾကာင့္ေဒါသထြက္သြားသည္။

"မင္းငါ့ကိုမညွာဘူးလို႔ေတာ့လာမေျပာနဲ႕...."

ေဒါသအႀကီးအက်ယ္ထြက္သြားသည့္က်င့္ႀကံသူဟာသူ႕ရဲ႕က်င့္ႀကံဆင့္ကိုေဖာ္ထုတ္လိုက္ၿပီးသာမန္မ်က္စိျဖင့္မျမင္နိုင္သည့္အျမန္ႏႈန္းျဖင့္လဲ့ခ်င္းယန္ဆီေျပးဝင္သြားသည္။

၎ကအရမ္းျမန္လြန္းတာေၾကာင့္စြမ္းအားျမင့္အႀကီးအကဲေတြမွာလြဲ၍က်င့္ႀကံသူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာအရိပ္ေတာင္မဖမ္းမိလိုက္ေပ။လူတိုင္း၏အံ့အားသင့္ေနသည့္အၾကည့္ေအာက္တြင္ၿပိဳင္ဘက္က်င့္ႀကံသူ၏ညာဘက္လက္တြင္ႏွစ္ေပေလာက္ရွည္သည့္အနက္ေရာင္သံခြၽန္ႀကီးတစ္ခုေပၚေပါက္လာၿပီးလဲ့ခ်င္းယန္ကိုအညွာအတာကင္းမဲ့စြာစတင္တိုက္ခိုက္လိုက္သည္။

သို႔ေသာ္......
သူ႕ရဲ႕တိုက္ခိုက္မႈမွာဇာတ္လိုက္အနားသို႔ေရာက္သည့္အခါတြင္တစ္ခ်ိန္လုံးၿငိမ္သက္ေနသည့္လဲ့ခ်င္းယန္မွာစတင္လႈပ္ရွားလာသည္။

ဝွီးကနဲေလသံနှင့်အတူပြိုင်ဘက်ကျင့်ကြံသူရဲ့ညာလက်အတွင်းရှိသံချွန်ကြီးမှာကန်ထုတ်ခြင်းခံလိုက်ရပြီးအနက်ရောင်အငိုမျက်နှာဖုံးကြီးထက်သို့ခြေထောက်တစ်ဖက်ရောက်ရှိသွားသည်။

ဝုန္း!!

ထိုခဏေလး၌မဟူရာေလနက္ေက်ာင္းေတာ္ရွိက်င့္ႀကံသူေက်ာင္းေတာ္သား၏မ်က္ႏွာထက္ကမ်က္ႏွာဖုံးမွာတစ္စစီကြဲေၾကသြားၿပီးခႏၶာကိုယ္ႀကီးတစ္ခုလုံးဟာၿပိဳင္ပြဲစင္ျမင့္ထက္ကေနလြင့္ထြက္သြားသည္။

သနားစရာက်င့္ႀကံသူဟာသူ႕ရဲ႕ဖုံးကြယ္ထားသည့္မ်က္ႏွာဖုံးမွာကြဲေၾကသြားသည့္အျပင္မ်က္ႏွာထက္၌ဖိနပ္ရာႀကီးတစ္ခုမွာထင္ထင္ရွားရွားျမင္ေတြ႕ေနရ၏။ၿပီးေနာက္........ထိုသူမွာလုံးဝသတိလစ္ေမ့ေျမာသြားသည္။

လူတိုင္း : "....."

"ေတာင္းပန္ပါတယ္....ေတာင္းပန္ပါတယ္.....ခင္ဗ်ားကဒီေလာက္ထိေပ်ာ့ညံ့လိမ့္မယ္လို႔ကြၽန္ေတာ္မထင္ထားလို႔ပါ....."

လဲ့ခ်င္းယန္၏အူေၾကာင္ေၾကာင္စကားကိုၾကားသည့္အခါတြင္က်င့္ႀကံသူအုပ္စုမွာရယ္ခ်င္လာပါေသာ္လည္းမည္းပုတ္ေနသည့္ေလထုေတြပတ္လည္ဝိုင္းေနေသာမဟူရာေလနက္ေက်ာင္းေတာ္သားအုပ္စုေၾကာင့္ပုခုံးေတြတုန္ေန႐ုံသာတတ္နိုင္ၾကသည္။

ဤသို႔ျဖင့္ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္မတိုက္ခိုက္လိုက္ရပါပဲဇာတ္လိုက္လဲ့ခ်င္းယန္၏ယွဥ္ၿပိဳင္ပြဲမွာေျခကန္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္၊ရယ္စရာအျဖစ္အပ်က္ႏွင့္အဆုံးသတ္သြားခဲ့သည္။

ေနာက္ဆက္တြဲပြဲေတြ၌လဲ့ခ်င္းယန္ဟာအၿမဲတမ္းၿပိဳင္ဘက္၏မ်က္ႏွာေတြခ်ည္းသာျဖတ္ကန္ေနတာေၾကာင့္သူနဲ႕မဲက်သဴတိုင္းဟာတျဖည္းျဖည္းလန့္ျဖန့္လာသည္အထိပင္။သူတို႔မွာေသလုေအာင္ေဒါသထြက္ေပမယ့္ဒီမေကာင္းဆိုးဝါးကိုေၾကာက္လည္းေၾကာက္ရေသးသည္။

ေနာက္ပိုင္းပြဲစဥ္ေတြမွာပို၍ပို၍အႀကိတ္အနယ္ျဖစ္လာသည္။ေရွာင္က်န့္ကေတာ့သူ႕သားတိုက္ခိုက္ခ်ိန္မွလြဲ၍က်န္တိုက္ပြဲေတြကိုေစာင့္ၾကည့္ရမည္ေတာင္ပ်င္းရိလွသည္။

ခ်င္းယြမ္အန္းခြံ႕ေကြၽးသည့္စပ်စ္သီးႏွင့္ဆင္တူေသာစိတ္ဝိဥာဥ္သစ္သီးအားပါးစပ္ဟကာကိုက္ဝါးလိုက္ရင္းေရွာင္က်န့္၏မ်က္လုံးေတြမွာပ်င္းရိမႈေၾကာင့္ေမွးဆင္းလာသည္။

ဝုန္း!!!!!!!!!!!!

႐ုတ္တရက္ကမၻာၿပိဳသြားသလိုမ်ိဳးဝုန္းကနဲအသံထြက္ေပၚလာတာေၾကာင့္ေရွာင္က်န့္မွာဇိမ္ခံေမွးေနရာကေနအလန့္တၾကားထခုန္မိမတတ္ေတာင္ျဖစ္သြား၏။

ယွဥ္ၿပိဳင္ေနသည့္ၿပိဳင္ပြဲဝင္ႏွစ္ဦးအပါအဝင္ပြဲစဥ္ကိုၾကည့္ရႈ႕ေနၾကသည့္စြမ္းအားျမင့္အႀကီးအကဲေတြ၊ေထာင္ေသာင္းခ်ီတဲ့က်င့္ႀကံသူအုပ္စုလိုက္ႀကီးဟာလည္းအေတာ္ေလးထိတ္လန့္သြားၾကသည္။

ၿပိဳင္ပြဲဝင္ႏွစ္ဦးဟာတိုက္ခိုက္ေနရာမွရပ္တန့္သြားၿပီးလူတိုင္း၏အၾကည့္မွာေကာင္းကင္ထက္သို႔ေရာက္ရွိသြားၾကသည္။

မူလကၾကည္လင္ေနသည့္ေကာင္းကင္ရံႀကီးမွာတိမ္မည္းတစ္ခ်ိဳ႕အုပ္ဆိုင္းလာၿပီးၾကမ္းတမ္းခက္ထန္သည့္လွ်ပ္စီးတစ္ခ်ိဳ႕မွာ႐ုတ္တရတ္ဆန္စြာဝင္းလက္သြားသည္။အနက္ေရာင္သ႑ာန္အရာတစ္ခုမွာလူတိုင္း၏အၾကည့္ေအာက္တြင္ကြင္းျပင္လြတ္ႀကီးတစ္ခုဆီသို႔ဝုန္းကနဲျပဳတ္က်သြား၏။

၎၏ျပင္းထန္သည့္အရွိန္ေၾကာင့္အစီအရင္တစ္ခ်ိဳ႕ျဖင့္အကာအကြယ္ေပးထားေသာေျမျပင္ေတာင္၁၀မီတာေလာက္နက္သည္အထိတြင္းခ်ိဳင့္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္တည္လာသည္။

ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံးတိတ္ဆိတ္ေန၏။တစ္ကိုယ္လုံးအနက္ေရာင္ဝတ္စုံဝတ္ဆင္ထားသည့္လူတစ္ေယာက္ဟာလူတိုင္းရဲ႕အၾကည့္ေအာက္မွာတင္တြင္းနက္ႀကီးထဲကေနခုန္တတ္လာသည္။သူ႕ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးမွာဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္စုတ္ပ်က္ေန၏။

ေကာင္းကင္ယံထက္၌ေပါက္ကြဲသံတစ္သံထပ္မံေပၚေပါက္လာၿပီးေနာက္ထပ္အနက္ေရာင္ဝတ္က်င့္ႀကံသူႏွစ္ဦးႏွင့္ညွို႔ငင္နိုင္စြမ္းျပင္းထန္သည့္အနီေရာင္ဆံပင္ပိုင္ရွင္အမ်ိဳးသားတစ္ဦးဟာတိုက္ခိုက္ေနသည္။

အနီေရာင္ဆံပင္ႏွင့္အမ်ိဳးသားမွာတစ္ျခားသူမဟုတ္ပါပဲဟူယြဲ႕ပင္ျဖစ္သည္။ယခုအခ်ိန္ေလးတြင္ဟူယြဲ႕၏မ်က္ႏွာမွာလုံးဝတည္ၾကည္ေလးနက္ေနၿပီးတစ္ကိုယ္လုံးအနက္ေရာင္ဝတ္စုံဝတ္ဆင္ထားသည့္က်င့္ႀကံသူႏွစ္ဦးႏွင့္အေသအေၾကတိုက္ခိုက္ေနၾကသည္။

အနက္ေရာင္ဝတ္က်င့္ႀကံသူႏွစ္ဦးမွာအံ့အားသင့္စရာေကာင္းစြာပင္ႀကီးျမတ္ေသာေကာင္းကင္နတ္ဘုရားအဆင့္၉၌ေရာက္ရွိေနၾကသည္။ပုံမွန္အားျဖင့္ထိုသူႏွစ္ေယာက္ကအထြတ္အထိပ္အဆင့္မွာရပ္တည္ေနတဲ့ဟူယြဲ႕ကိုဖိႏွိပ္ဖို႔ရန္မျဖစ္နိုင္ေပမယ့္ထူးျခားဆန္းက်ယ္သည့္လက္နက္ေတြနဲ႕အတူေျမေခြးေတြကိုဖိႏွိပ္နိုင္သည့္ေဆးဝါးတစ္မ်ိဳးအားလိမ္းထားၾကသည္။

ထိုေဆးကအေတာ္ေလးထူးဆန္းလြန္းလွၿပီးဟူယြဲ႕အေပၚလြန္စြာဖိအားေပးထား၏။တိုက္ပြဲကအေသျပင္းထန္သည္။လူသုံးဦး၏တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ေလဟာနယ္ေတြအက္ကြဲပ်က္စီးလာၿပီးသာယာေနသည့္ရာသီဥတုေတာင္မွာညွို႔မွိုင္းေျပာင္းလဲလာသည္။

၎ကက်င့္ႀကံေရးေလာက၏အထြတ္အထိပ္အဆင့္မွာရွိတဲ့ပုဂၢိုလ္ေတြၾကားတိုက္ပြဲျဖစ္သည္။တိုက္ပြဲပတြင္းထြက္ေပၚလာသည့္လွိုင္းေသးေသးေလးတစ္ခုကေတာင္ေျမျပင္ထက္ရွိဘုမသိဘမသိက်င့္ႀကံသူေလးေတြကို'ဂိ'ကနဲလဲေသသြားေစနိုင္သည္။

သို႔ေသာ္အလြန္အမင္းထူးဆန္းစြာပင္ေကာင္းကင္ထက္ရွိမည္သည့္အားလွိုင္းတစ္ခုကမွေျမျပင္ထက္သို႔ရိုက္ခတ္လာျခင္းမရွိခဲ့ပါေပ။မသိရင္ခိုင္ခံ့သည့္အကာအရံႀကီးတစ္ခုကတားဆီးပိတ္ပင္ထားသလိုမ်ိဳး။

ထို႔ေၾကာင့္မူလက႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲထြက္ေျပးမည္လုပ္ေနသူတိုင္းဟာ၎မျမင္ရသည့္အကာအရံႀကီးေၾကာင့္အူတိအူေၾကာင့္မူလေနရာမွာတင္ထိုင္ၾကည့္ေန႐ုံသာတတ္နိုင္ၾကသည္။

ေျမျပင္ထက္သို႔ျပဳတ္က်လာသည့္အနက္ေရာင္ဝတ္က်င့္ႀကံသူဟာလည္းေျမျပင္ထက္ရွိက်င့္ႀကံသူသန္းခ်ီအားအာ႐ုံမစိုက္နိုင္ပါပဲေဒါသတႀကီးျဖင့္ေကာင္းပင္ေပၚေျပးတတ္သြားလ်က္သူ႕အေပါင္းအေဖာ္ႏွစ္ေယာက္အားကူညီေပးသည္။

ဟူယြဲ႕မွာၿပိဳင္ဘက္ႏွစ္ေယာက္မွာသုံးေယာက္တိတိတိုးလာတာေၾကာင့္သူခံစားရသည့္ဖိအားမွပိုမိုျပင္းထန္လာသည္။

အခ်ိန္ေတြၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ်ေဆးေၾကာင့္တျဖည္းျဖည္းအားနည္းလာေသာဟူယြဲ႕ဟာအံတင္းတစ္ခ်က္ႀကိတ္ကာဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကိုျပတ္ျပတ္သားသားခ်လိဳက္သည္။

အသက္ကိုျပင္းျပင္းရႈ.....

ပါးစပ္ကိုဟၿပီး......

ဟူယြဲ႕ : "အေဖေရ!!!!!!!!ကယ္ပါဦး!!!!!"

အနက္ေရာင္ဝတ္က်င့္ႀကံသူသုံးဦး : "....."????

လူတိုင္း : "....."????

ေရွာင္က်န့္ : "....."

ေရွာင္က်န့္၏မူလကေအးေအးေဆးေဆးဟန္ပန္ေလးမွာဟူယြဲ႕၏ေအာ္သံေၾကာင့္ခ်က္ခ်င္းေတာင့္တင္းသြားသည္။

သို႔ေပမယ့္လူအမ်ား၏အျမင္မွာအလြန္အမင္းစြမ္းအားႀကီးကာႀကီးျမတ္လွသည့္ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးမွာထပ္မံေအာ္ေျပာလာျပန္သည္။

"ေမြးစားအေဖ!!!ကြၽန္ေတာ္မခံနိုင္ေတာ့ဘူးလို႔!!!!သူတို႔ကကြၽန္ေတာ့္ကိုအားနည္းေစတဲ့ေဆးတစ္မ်ိဳးလိမ္းထားၾကတယ္!!!ေအာ္ဂလီဆန္စရာအနံ႕ႀကီးနဲ႕!!ေဝါ့!!!!"

ဟူယြဲ႕ဟာေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႕ေအာ့အန္ခ်င္လာသလိုပင္။သူတကယ္သာမခံနိုင္ေတာ့လို႔မဟုတ္ရင္သူ႕ေမြးစားအေဖကိုအကူအညီေတာင္းမည္မဟုတ္သည္မွာေသခ်ာသည္။

ဒီေဆးနံ႕ႀကီးကသူ႕လိုေျမေခြးတစ္ေကာင္အတြက္ေသသြားသည္ထက္ပင္ခံရဆိုးေသးသည္။သူကေသရမွာမေၾကာက္ရင္ေတာင္ဒီေအာ္ဂလီဆန္စရာအနံ႕ႀကီးကိုလုံးဝသည္းမခံနိုင္ေတာ့ေပ။

ေရွာင္က်န့္ကတစ္ျခားသူေတြနည္းတူေကာင္းကင္ေပၚသို႔ေမာ့ၾကည့္လ်က္ခ်င္းယြမ္အန္းခြံ႕ေကြၽးသည့္စပ်စ္သီးအားပါးစပ္ေလးအသာဟကာစားလိုက္သည္။

"အေဖေရ!!!!ဒီမွာအေဖ့သားေသေတာ့မယ္ဗ်!!!!ဝူး....ဝူး....ေဝါ့!!!"

ဟူယြဲ႕ကမ်က္ရည္ေတာင္က်ခ်င္လာၿပီျဖစ္သည္။ဒီဘယ္ေခ်ာင္ႀကိဳေခ်ာင္ၾကားကထြက္လာမွန္းမသိသည့္လူသုံးေယာက္ႏွင့္တိုက္ခိုက္ရသည္ထက္သူ႕ဦးေလးလုံဖုခ်န္ႏွိပ္စက္တာကိုသာခံယူလိုေတာ့သည္။

ေျမျပင္ထက္ရွိသန္းႏွင့္ခ်ီေသာက်င့္ႀကံသူတိုင္းဟာကေလးတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ေအာ္ငိုေနသည့္ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးအားပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္စိုက္ၾကည့္ေနမိၾကသည္။

ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကဟူယြဲ႕ကိုမသိၾကေပမယ့္တစ္ခ်ိဳ႕သိေသာတစ္ေယာက္စႏွစ္ေယာက္စကေနတစ္ဆင့္သူ႕သ႐ုပ္မွန္မွာဘူးေပၚသလိုေပၚေပါက္လာသည္။ထိုအခါ၌ဤအျပဳအမူမွာပို၍ေတာင္ရွင္းျပရခက္ခဲသြားေသးသည္။လူတိုင္း၏မ်က္ႏွာမွာတစ္ျဖည္းျဖည္းထူးဆန္းလာသည္။

"ေက်ာင္းအုပ္ကဒီလူေတြနဲ႕တိုက္ရင္းခိုက္ရင္းေခါင္းထိသြားတာမ်ားလား....."

"မင္းေျပာတာျဖစ္နိုင္ေခ်ရွိတယ္"

"....."

လူေတြဘာေျပာေျပာဟူယြဲ႕ကေတာ့မ်က္ရည္ေတာင္က်ခ်င္ေနေပၿပီ။

"ကြၽန္ေတာ္ေနာက္တစ္ခါဆိုပင္လယ္ထဲမွာပဲၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ေလးေနပါေတာ့မယ္အေဖ!!!!ကြၽန္ေတာ္တစ္ကယ္မခံ....ေအာ့!!!"

႐ုတ္တရတ္ဟူယြဲ႕၏ျဖဴေဖ်ာ့ေနသည့္မ်က္ႏွာမွာအနက္ေရာင္ဝတ္လူသုံးဦးနဲ႕တိုက္ခိုက္ေနရင္းကေနအႀကီးအက်ယ္ပ်က္ယြင္းသြားသည္။

သူ႕ေနာက္ေက်ာဘက္တြင္အႏၱရာယ္အေငြ႕အသက္တစ္မ်ိဳးခံစားမိလာၿပီးသတိထားမိခ်ိန္ေလး၌ေရွာင္တိမ္းရန္ခက္ခဲသြားၿပီျဖစ္သည္။ႀကီးမားသည့္အနက္ေရာင္အရိုးလက္ႀကီးတစ္ခုဟာအနက္ေရာင္အေငြ႕ေတြယွက္သန္းလ်က္ဟူယြဲ႕၏ႏွလုံးသို႔ဦးတည္ထားသည္။

တစ္ခ်ိန္လုံးပြဲၾကည့္သလိုၿငိမ္သက္ေနသည့္ေရွာင္က်န့္၏မ်က္ဝန္းနက္ေလးေတြမွာပင္လယ္ျပာေရာင္လက္ကနဲေတာက္ပသြား၏။

အလစ္အငိုက္တိုက္ခိုက္မႈကိုအခ်ိန္မွီမေရွာင္တိမ္းလိုက္နိုင္သည့္ဟူယြဲ႕အေနာက္တြင္ၾကည္လင္ေတာက္ပသည့္အျပာေရာင္ေရတံတိုင္းတစ္ခုမွာခိုင္ခံစြာတိုက္စားမႈအျပည့္ျဖင့္အနက္ေရာင္အရိုးလက္ႀကီးအားတားဆီးထားသည္။ဆိုးယုတ္သည့္အရိုးလက္ႀကီးႏွင့္သန့္စင္ေတာက္ပသည့္ေရမ်က္ႏွာျပင္တို႔ထိေတြ႕သြားသည့္အခါတြင္တစ္ရွဲရွဲျမည္သံေတြထြက္ေပၚလာသည္။

အခြင့္အေရးရသြားသည္ႏွင့္ဟူယြဲ႕ဟာအနံ႕အသက္ဆိုးေတြျပည့္ေနသည့္ထိုေနရာမွာေရွာင္က်န့္တို႔အဖြဲ႕ထိုင္ေနရာစင္ျမင့္ဆီသို႔ေျပးဝင္သြားသည္။

က်င့္ႀကံသူတိုင္းဟာထို႐ုတ္တရတ္ဆန္ေသာအျဖစ္အပ်က္ႏွင့္ဟူယြဲ႕၏ထိုအျပဳအမူကိုလုံးဝနားမလည္နိုင္ၾကေပ။လူတိုင္းထြက္ေျပးလို႔မရေအာင္ပိတ္ေလွာင္ထားေသာမမြင်ရသည့်အကာအရံကြီးမှာလုံးဝပျောက်ကွယ်သွားဟန်ဖြင့်ဟူယွဲ့ဟာအတားအဆီးမရှိပါပဲရှောင်ကျန့်တို့နားသို့အမြန်ဆင်းသက်လိုက်နိုင်သည်။

ေကာင္းကင္ထက္၌အရိုးလက္ႀကီး၏စတင္တိုက္ခိုက္ရာေနရာတြင္ခါးကုန္းကုန္းႏွင့္အရိုးေျခာက္တစ္ခုလိုပိန္လွီ၍ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္အဘိုးအိုတစ္ဦးမွာေလဟာနယ္အတြင္းမွထြက္ေပၚလာသည္။သူ႕ပတ္ပတ္လည္တြင္ဆိုးယုတ္လြန္းလွသည့္မေကာင္းမႈအေငြ႕အသက္ေတြမွာလုံးဝယစ္ဝဲေနသည္။ၾကည့္လိုက္တာနဲ႕ထိုလူမွာနတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ျဖစ္မွန္းသိသာသည္။

မွန္၏။ထိုအဘိုးအိုမွာလူသားတစ္ေယာက္မဟုတ္မွန္းနတ္ဆိုးတစ္ေကာင္သာျဖစ္ေနခဲ့သည္။ထိုအခါမွလူတိုင္းဟာက်န္သည့္တစ္ကိုယ္လုံးအနက္ေရာင္ဝတ္လူသုံးဦး၌လည္းနတ္ဆိုးအေငြ႕အသက္ေတြထြက္ေပၚေနေၾကာင္းသတိထားမိသြားၾကသည္။

အခုေလာေလာဆည္တြင္ေတာ့ပိန္လွီေနသည့္ခါးကုန္းအဘိုးအို၏မ်က္လုံးအတြင္း၌အံ့အားသင့္ေနမႈတစ္ခ်ိဳ႕မွာဟူယြဲ႕ကိုၾကည့္ရင္းထြက္ေပၚေနသည္။သူကခုနကအတားအဆီးကိုဟူယြဲ႕ျပဳလုပ္လိုက္သည္ဟုသာထင္မွတ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

ဟူယြဲ႕ကေတာ့အႏၱရာယ္မွလြတ္ကင္းသြားသည္ႏွင့္ကုန္းေပၚေရာက္သည့္ငါးတစ္ေကာင္လိုေလကိုအငမ္းမရရႈသြင္းေနေလသည္။အနံ႕အသက္နဲ႕တင္ေသခ်င္စိတ္ေပါက္သည့္ထိုေနရာမွလြတ္ေျမာက္လာေသာေၾကာင့္မ်က္ရည္ေတာင္ထြက္က်ခ်င္လာသည္။

႐ႊတ္....႐ႊတ္....ငါအသက္ရွင္ေနေသးတယ္....

ထိုအခ်ိန္ေလးတြင္လဲ့ခ်င္းယန္၏အကၤ်ီလက္စအတြင္းမွေႁမြေသးေသးေလးတစ္ေကာင္မွာအျပာေရာင္အလင္းတန္းႏွင့္ဝွစ္ကနဲဟူယြဲ႕ဆီေျပးထြက္သြားသည္။ဟူယြဲ႕အနားေရာက္သည္ႏွင့္၎ေႁမြေသးေသးေလးမွာအျပာေရာင္ဆံပင္ျဖင့္လြန္စြာလြန္စြာေခ်ာေမာခန့္ညားေသာအမ်ိဳးသားအျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားေလသည္။

လုံဖုခ်န္မွမေနနိုင္မထိုင္နိုင္ျဖင့္သူ႕သနားစရာတူေလး၏ေနာက္ေက်ာကိုသက္သာလိုသက္သာညားခပ္ဖြဖြထုေပးေနလိုက္သည္။သူတို႔ကအၿမဲတေစရန္ျဖစ္ေနတတ္ေပမယ့္တကယ့္အေရးႀကဳံရင္အခ်င္းခ်င္းလ်စ္လ်ဴမရႈ႕ထားနိုင္ၾကပါေခ်။

က်င့္ႀကံသူအုပ္စုမွာထို႐ုတ္တရတ္ေပၚလာသည့္နတ္တစ္မွ်ေခ်ာေမာေသာအမ်ိဳးသားႏွင့္ႏွစ္သိမ့္ခံေနရသည့္ေက်ာင္းအုပ္တို႔အားၾကည့္ကာအခုခ်ိန္ထိဘာဆိုဘာကိုမွနားမလည္ၾကေသးေပ။မိန္းကေလးတစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ေက်ာင္းအုပ္နဲ႕အျပာေရာင္ဆံပင္ပိုင္ရွင္အမ်ိဳးသားအားသေရက်မတတ္ငမ္းေနၾကသည္။

ဒါေပမယ့္လူတိုင္းဟာကိုယ့္အာ႐ုံႏွင့္ကိုယ္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္တစ္ကိုယ္လုံးေတာင့္ခဲလ်က္မလႈပ္မယက္ျဖင့္ဇာတ္လိုက္ေလးအားသတိမထားမိလိုက္ၾကေခ်။

လဲ့ခ်င္းယန္၏အၿမဲတေစတတ္ႂကြေနတတ္သည့္ေပၚခ်ာခ်ာမ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာေလးမွာမယုံၾကည္နိုင္မႈႏွင့္အတူမ်က္လုံးေတြမွာျပဴးက်ယ္ေန၏။

၎မွာခါးကုန္းကုန္းျဖင့္အဘိုးအိုစတင္ထြက္ေပၚလာခ်ိန္ကတည္းကျဖစ္သည္။လဲ့ခ်င္းယန္၏တစ္ခ်ိန္လုံးအလိုအေလ်ာက္ခ်တ္ပိတ္ျခင္းခံထားရေသာမွတ္ဥာဏ္ေပါင္းမ်ားစြာမွာေရကာတာက်ိဳးသလိုထြက္ေပၚလာသည္။

ေနရာအႏွံ႕ကအနက္ေရာင္မီးေတာက္ေတြ.....

လူေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ေသြးပ်က္မတတ္ေအာ္ဟစ္သံ......

မိန္းကေလးေတြနဲ႕ကေလးငယ္ေတြရဲ႕လူမဆန္စြာခံစားခဲ့ရမႈေတြ.......

သူ႕မိဘႏွစ္ပါး......

သူ႕အစ္ကို......

အကုန္....အကုန္.....

လဲ့ခ်င္းယန္၏မ်က္လုံးနက္နက္အတြင္း၌နာၾကည္းမုန္းတီးမႈေတြနဲ႕အတူသတ္ျဖတ္ခ်င္စိတ္မွာတားမရဆီးမရထြက္ေပၚလာသည္။

ဒီလူ.....ဒီလူကသူ႕အိမ္ကိုဖ်က္ဆီးခဲ့တဲ့သူေတြထဲကတစ္ေယာက္အပါအဝင္ဆိုတာေသခ်ာ၏။

လဲ့ခ်င္းယန္၏အသိစိတ္မွာလုံးဝလြတ္ထြက္သြားသည္။သို႔ေသာ္ထိုအခ်ိန္ေလး၌ႏြေးေထြးႏူးညံ့တဲ့လက္ဖဝါးေလးတစ္ဖက္မွာသူ႕ေခါင္းေပၚခပ္ဖြဖြပြတ္သပ္ေပးလာသည္။

လဲ့ခ်င္းယန္၏အသိစိတ္မွာျပန္လည္ဝင္ေရာက္လာၿပီးအံ့ဩတႀကီးေမာ့ၾကည့္လိုက္မိသည္။

သူ႕အေရွ႕တြင္ဘယ္အခ်ိန္မေရာက္ရွိေနမွန္းမသိသည့္ေရွာင္က်န့္ဟာႏူးညံ့စြာၿပဳံးလ်က္သူ႕ေခါင္းကိုပုတ္ေပးေနသည္။ၾကည့္ရတာသူ႕ခံစားခ်က္ေတြအတြက္ႏွစ္သိမ့္ေပးေနဟန္ရသည္။

လဲ့ခ်င္းယန္ရဲ႕လွိုင္းထေနတဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳးစုံမွာခ်က္ခ်င္းေအးခ်မ္းကာတည္ၿငိမ္သြားသည္။သူဘာေၾကာင့္ရယ္မွန္းမသိပဲခပ္ဆဆေလးၿပဳံးလိုက္မိသည္။

သူအရာအားလုံးကိုမွတ္မိသြားၿပီးေနာက္ထိုသူမွာလုံးဝသူ႕အေဖမဟုတ္မွန္းသိရွိသြားခဲ့ၿပီျဖစသည္။ေျပာရရင္သူတို႔ကနည္းနည္းေလးေတာင္ေသြးသားေတာ္စပ္တာမ်ိဳးမရွိေပ။

ဒါေပမယ့္.....

ဒီလူကသူ႕ကိုဒုတိယ'အိမ္'ဆိုတဲ့အရာမ်ိဳးေပးခဲ့သည္။

သူ႕ကိုဂ႐ုစိုက္ေပးမယ့္'အေဖ'၊အၿမဲတမ္းသူ႕ကိုရိုက္ႏွက္ၾကည့္ခ်င္သလိုၾကည့္ေနတတ္တဲ့အမႊာ'အေမ'ႏွစ္ေယာက္၊သူနဲ႕ေသေဖာ္ေသဖက္ညွိခ်င္တဲ့ေျမေခြး'အစ္ကို'၊ေနာက္ဆုံး......သူ႕ရဲ႕ရန္ျဖစ္ေဖာ္ရန္ျဖစ္ဖက္'ဦးေလး'ဆိုသူရယ္.....

ထိုသူေၾကာင့္သူ႕ရဲ႕အတိတ္ေမ့ခဲ့သမွ်ေန႕ရက္ေတြဟာလြန္စြာေပ်ာ္႐ႊင္ေက်နပ္ခဲ့ရသည္မဟုတ္ပါလား။

ဒါေၾကာင့္ထိုသူဟာသူ႕ႏွလုံးသားထဲမွာေတာ့အၿမဲတမ္းသူ႕'အေဖ'သာျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။

ဒီအခ်ိန္ေလးမွာလဲ့ခ်င္းယန္ဟာသူကိုရိုက္ႏွက္ခ်င္သလိုစူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ေနသည့္အမႊာႏွစ္ေယာက္၏ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာအၾကည့္ကိုေတာင္သိပ္မေၾကာက္ေတာ့သလိုခံစားလိုက္ရသည္။

"စိတ္မပူနဲ႕....ဒီအေဖကငါ့သားေတြအတြက္ကလဲ့စားေခ်ေပးမယ္....."

ေရွာင္က်န့္ကသူ႕ရင္ဘတ္ကိုသတၱိရွိရွိပုတ္ျပလ်က္ဆိုသည္။

ေရွာင္က်န့္ရဲ႕စကားကသိပ္မက်ယ္ေပမယ့္တိုးလည္းမတိုးေပ။ဒါေၾကာင့္အၾကားအာ႐ုံေကာင္းသည့္က်င့္ႀကံသူတိုင္းဟာထိုစကားေၾကာင့္လုံးဝတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္သြားၾကသည္။

ငါတို႔ဘာၾကားလိုက္တာ???

အေဖ???

ဟမ္???

လူတိုင္းဟာမတိုင္မီအခ်ိန္ေလးတင္ေအာ္ငိုခဲ့သည့္ေက်ာင္းအုပ္၏စကားေတြကိုျပန္လည္ၾကားေယာင္မိသြားသည္။

"အေဖေရ!!!!!!!!ကယ္ပါဦး!!!!!"

"ေမြးစားအေဖ!!!ကြၽန္ေတာ္မခံနိုင္ေတာ့ဘူးလို႔!!!!သူတို႔ကကြၽန္ေတာ့္ကိုအားနည္းေစတဲ့ေဆးတစ္မ်ိဳးလိမ္းထားၾကတယ္!!!ေအာ္ဂလီဆန္စရာအနံ႕ႀကီးနဲ႕!!ေဝါ့!!!!"

"အေဖေရ!!!!ဒီမွာအေဖ့သားေသေတာ့မယ္ဗ်!!!!ဝူး....ဝူး....ေဝါ့!!!"

"ကြၽန္ေတာ္ေနာက္တစ္ခါဆိုပင္လယ္ထဲမွာပဲၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ေလးေနပါေတာ့မယ္အေဖ!!!!ကြၽန္ေတာ္တစ္ကယ္မခံ....ေအာ့!!!"

ဟူယြဲ႕၏စကားထဲတြင္'အေဖ'ဟူသည့္နာမ္စားမွာလုံးဝမပါမျဖစ္ပါေနသည္ကိုလူတိုင္းသိၾကသည္။ဒါေပမယ့္သူတို႔ဟာဒါကိုေက်ာင္းအုပ္ႀကီးေခါင္းနည္းနည္းေခ်ာင္ေနလို႔ေလွ်ာက္ေအာ္ေျပာတာလို႔ထင္ေနၾကတာျဖစ္တာေၾကာင့္ေရွာင္က်န့္ကသူ႕ကိုယ္သူ'အေဖ'ဟူ၍ထသုံးလိုက္သည့္အခါတြင္........

လူတိုင္း : "....."

ငါတို႔နားေတြကန္းကုန္တာပဲျဖစ္လိမ့္မယ္.....ဟ...ဟ...ဟုတ္တယ္...ဒီလိုပဲ.....ဟ..ဟ...

အထူးသျဖင့္ေရွာင္က်န့္နဲ႕ရင္းႏွီးခဲ့ဖူးသည့္ေဈးဝယ္သူေတြဆိုရင္မ်က္လုံးေတြပါကြၽတ္က်မတတ္ျပဴးက်ယ္ကုန္ၾကသည္။

ဆုေဖးယြဲ႕ေတာင္မွထိုမ်က္လုံးျပဴးရသည့္အဖြဲ႕တြင္ပါေလသည္။သူမကသူမတို႔ရဲ႕ႀကီးျမတ္တဲ့ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးမွာေရသူဘုရင္၏'သား'တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနမွန္းတကယ္မထင္ထားခဲ့ေပ။

လူတိုင္းအူတိအူေၾကာင္ျဖစ္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ေကာင္းကင္ထက္ကလူအိုႀကီးဟာေတာ့မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ေနေလသည္။ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ေရွာင္က်န့္၏စကားဆုံးသည္ႏွင့္လက္ခံသလိုမ်ိဳးျဖင့္ေတာက္ပသြားတဲ့ဟူယြဲ႕၏မ်က္လုံးတစ္စုံေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ထိုမ်က္လုံးေတြမွာလိမ္ညာလွည့္ျဖားပုံတစ္စက္ကေလးမွမရွိပါပဲေရွာင္က်န့္အားအႂကြင္းမဲ့ယုံၾကည္အားကိုးေနေလသည္။

လူအိုႀကီးမသက္မသာခံစားလိုက္ရသည္။

ဒါေၾကာင့္တစ္ျခားသူေတြသူ႕ကိုသတိမထားမိခင္သူ႕ဘက္ကအရင္ဦးစြာအလစ္အငိုက္တိုက္ခိုက္ဖို႔ရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။

ခါးကုန္းလူအိုႀကီး၏လက္ေတြမွာစြန္ရဲသ႑ာန္ကုတ္ေကြးသြားႀကီးေျမျပင္ထက္သို႔ရိုက္ခ်လိဳက္သည္။ဧရာမအနက္ေရာင္ခ်ီလက္ဝါးႀကီးတစ္ခုမွာေရွာင္က်န့္တို႔ရွိရာစင္ျမင့္ထက္သို႔ဦးတည္၍ေျမျပင္တစ္ခုလုံးအားဖိေခ်လာသည္။

ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးေလးခုရဲ႕အႀကီးအကဲေတြအားလုံးမွာလုံးဝျပာေဝသြားၿပီးသူတို႔မွာရွိသမွ်ရတနာမ်ိဳးစုံျဖင့္သူတို႔ကိုယ္တိုင္နဲ႕ေက်ာင္းေတာ္သားေတြကိုအသည္းအသန္ကာကြယ္ေပးဖို႔ရန္လုပ္လီုက္သည္။ဒါေပမယ့္စြမ္းအင္အဆင့္ေတြဟာမိုးႏွင့္ေျမလိုကြာျခားေနသည့္အခါတြင္မည္သည့္အကာအကြယ္ရတနာကမွအသုံးမဝင္ေတာ့ေပ။

လူတိုင္းကကိုယ့္ကိုယ္ကို'ေသၿပီ'ဟုသတ္မွတ္လိုက္သည့္အခါတြင္ေငြေရာင္အလင္းႏွင့္အစိမ္းေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခုမွာတစ္ၿပိဳင္တည္းေတာက္ပလာၿပီးေရွာင္က်န့္ကိုဗဟိုျပဳလ်က္ကြင္းျပင္တစ္ခုလုံးဖုံးလႊမ္းသြားသည္။

လူတိုင္းမ်က္လုံးအသာဖြင့္ၾကည့္လာသည့္အခါတြင္ေရွာင္က်န့္ရဲ႕ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်ပ္ဆီ၌ေနရာယူထားၾကသူအမႊာႏွစ္ေယာက္ဆီမွပ်ံ့လြင့္လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းသတိထားမိသြားၾကသည္။

ႏွစ္ေယာက္လုံး၏ေဘးပတ္ပတ္လည္၌ေအးစက္သည့္အရိပ္အေငြ႕ေတြရစ္သိုင္းလာၿပီးက်င့္ႀကံသူေပါင္းမ်ားစြာ၏အၾကည့္ေအာက္တြင္အမႊာႏွစ္ဦး၏ဆံပင္အေရာင္မွာစတင္ေျပာင္းလဲလာသည္။

ႏွစ္သန္းခ်ီေရခဲေတာင္ထက္ေတာင္ေအးစက္ခက္ထန္သည့္လူ၏ဆံပင္မွာေငြျဖဴေရာင္လုံးဝေျပာင္းလဲေတာက္ပသြားကာသူ႕မ်က္ဆံပယင္းေရာင္မွာမူလထက္ပိုမိုလွပ႐ႊန္းလဲ့လာသလိုပိုေတာင္ေအးစက္သြားသည္။

က်န္တစ္ေယာက္၏ဆံပင္အေရာင္ဟာေတာ့ျမစိမ္းေရာင္အျဖစ္သို႔ေျပာင္းလဲသြားကာသူ၏အၿမဲတမ္းႏူးညံ့ညင္သာေနတတ္သည့္အစိမ္းေရာင္မ်က္ဝန္းတစ္စုံမွာဖ်က္စီးအားျပင္းထန္ေသာန်ဴးကလီးယားဗုံးထက္ေတာင္အေျခအေနဆိုးဝါးလာေသးသည္။

အထင္ရွားဆုံးေျပာင္းလဲမႈကေတာ့အမႊာႏွစ္ေယာက္၏႐ုပ္ရည္သြင္ျပင္နဲ႕ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစားပင္ျဖစ္သည္။

ႏွစ္ဦးလုံး၏ခႏၶာကိုယ္မွာအလြန္အမင္းအခ်ိဳးအစားက်နလာၿပီးအရပ္လည္းအလြန္ျမင့္တတ္လာသည္။သူတို႔ႏွစ္ဦး၏မ်က္ႏွာဆိုလွ်င္နတ္ဘုရားေတြကေတာင္မနာလိုရလြန္းလို႔႐ူးသြပ္သြားနိုင္သည္အထိေျပာမျပတတ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ေခ်ာေမာခန့္ညားလြန္းေနသည္။

ဒီမ်က္ႏွာႏွစ္ခုမွာတစ္ထပ္တည္းတူညီလြန္းလွသလိုနဖူးအလည္ရွိေသြးစက္ကဲ့သို႔အနီေရာင္အစက္ေလးကေတာင္တစ္ပုံစံတည္းပင္။

သူတို႔မ်က္ႏွာအားျမင္ေတြ႕လိုက္ရသူမည္သူ႕ဆိုအေတာ္ေလးအ႐ူးအမူးျဖင့္႐ူးသြပ္သြားေစနိုင္သည္အထိေခ်ာေမာလွပလြန္းလွသည္။

အမႊာႏွစ္ေယာက္ကသူတို႔ရဲ႕သ႐ုပ္မွန္ကိုထပ္မံမဖုံးကြယ္ထားေတာ့ေပ။ယခုေလာေလာဆည္တြင္ထိုအိုႀကီးအိုမကသူတို႔ႏွစ္ဦးလုံး၏နည္းနည္းေလးေတာင္အမွားမခံသည့္ေျပာင္ျပန္အေၾကးခြံကိုထိကိုင္လိုက္ၿပီျဖစ္သည္။

ေျပာစရာမလိုေအာင္ပင္အမႊာႏွစ္ေယာက္၏ေျပာင္းျပန္အေၾကးခြံေလးမွာသူတို႔အသည္းအသက္ေလးေရွာင္က်န့္သာျဖစ္ေလသည္။

ေရွာင္က်န့္ကိုသာဒီေလာက္ထိတုန္ေနေအာင္မခ်စ္၊မျမတ္နိုးခဲ့လွ်င္ႀကီးျမတ္လွစြာေသာအမႊာႏွစ္ဦးဟာယခုလိုမ်ိဳးကပ္ဖားရပ္ဖားျဖင့္ကြၽန္ေလးေတြလိုျပဳမူမည္မဟုတ္ေပ။

ေရွာင္က်န့္ေက်နပ္ေပ်ာ္႐ႊင္ဖို႔အတြက္အရာအားလုံးေပးဆပ္နိုင္သလို၊အရာအားလုံးကိုလည္းျပဳလုပ္ေပးနိုင္သည္။

ဒါကိုဒီလိုပု႐ြက္ဆိတ္ေလးတစ္ေကာင္ကခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္အတိအက်ႀကီးဦးတည္တိုက္ခိုက္လာသည္ဆိုမွေတာ့.....

ေရှာင်ကျန့်တောင်ဒီအဘိုးကြီးအတွက်သနားလာသလိုခံစားလိုက်ရသည်။

________________________________________________________________

စာေရးသူမွာေျပာစရာရွိပါတယ္။

စာေရးသူ : ကြၽန္ေတာ္အရင္လိုစာတင္မမွန္ေတာ့တာကအေၾကာင္းေတာ့ရွိပါတယ္ဗ်.....ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ဒီစာေရးသူေလးလည္းအလုပ္နဲ႕အကိုင္နဲ႕ျဖစ္သြားၿပီေလ....ဟီး....ဟီး....

ဟုတ္ပါတယ္.....ကြၽန္ေတာ္တစ္ေနကုန္ကိုယ့္အလုပ္နဲ႕ကိုယ္ရႈပ္ေနတာေၾကာင့္ဖုန္းကိုင္ခ်ိန္မရလို႔ပါ....အားတဲ့အခ်ိန္ဆိုလို႔ညဘက္ေလးတစ္ခ်ိန္ပဲရွိတာေၾကာင့္စာနည္းနည္းပဲေရးလိုက္နိုင္ပါတယ္.....အလုပ္ရေတာ့ေပ်ာ္လိုက္တာေသေအာင္ပဲ....အေဖနဲ႕အေမကပိုက္ဆံထက္အေတြ႕အႀကဳံရေအာင္စက္ခ်ဳပ္ေပးသင္တာ....အခုဆိုဝင္ေတာင္ခ်ဳပ္ေနၿပီ....ဟီးဟီး....ေပ်ာ္လိုက္တာ😆😆😆"

**********************************************************

המשך קריאה

You'll Also Like

Ephemeral || ChanBaek Drabbles נכתב על ידי ဟန်လယ်

ספרות חובבים

33.8K 4.2K 19
All the little things. ©® Helen_Fighter_Hnin Edits are mine unless stated otherwise. Some drabbles are inspired by random prompts from other social m...
Be My Bride 🌷💙 ချိုချိုချဥ်ချဥ် ကိုကို့ရင်ခွင် נכתב על ידי ကြိုး💛

רומנטיקה

368K 9K 82
"ပူတင်းလေးကဘာလဲ" "ကိုကို့အပိုင်" "ကိုကိုတို့ကရောဘာလဲ " "မောင်နှမ" "ဟာ..."
CFY×LYX= Love (Completed) נכתב על ידי Hyojoohyo

ספרות חובבים

15.1K 1.2K 20
CFY×LYX= Love Starting date- 9.6.2020 Finish date- 3.8.2020
⚜️Nay Tin's Love Story⚜️ נכתב על ידי Yue Lynn

רומנטיקה

1.7M 70K 79
ငါလား.... စိတ်ချ...... နိဗ္ဗာန်ရောက်ရင်လည်း မင်းကိုပဲ ချစ်နေအုံးမှာ.......... သုနေတင်ထွဋ် ကမ္ဘာပျက်သလို လေပြင်းမိုးသံတွေထ...