(Bu kısım birden fazla kişinin bakış açısıyla anlatılacaktır)
(Metatron)
Önümde Missha ile çıktım. Kapının önündeki ateşi gördüm. Barachiel'in enerjisinin koyulaştığını koridorun başından almıştım. Çok öfkeliydi, Lucifer'in başı büyük beladaydı. Kapı önünde durdum. Gücüme yoğunlaştım. Bir dakika sonra Barachiel yanımdaydı. Bana bakıp, vakit kaybetmeden özel büyü güçleri ile ateşi anında söndürdü. Yüzünde acıdan fazlası vardı. İntikam istiyordu. En azından karşılığını verecekti.
- Metatron, teşekkür ederim. Missha mı söyledi?
- Zaten her şeyin farkındayız Barachiel. Sabahtan beri olanları sana anlatayım.
- Dinliyorum, bu arada belki öfkemi biraz kontrol edebilirim.
- Ya da daha çok öfkelenebilirsin. Yatağa cehennem kelepçeleri ile bağlı şekilde uyandım. Hizmetçimi Uriel'e yolladım, beni kurtardı. Uriel ile Lucifer'ın kız yüzünden mi buraya geldiğini konuşurken, küpün kaybolduğunu fark ettik, Uriel'in de bilgelik kitabı kilitli çekmecesinden alınmıştı. Sizleri kontrol etmek için geliyorduk, önce Raphael'e uğradık. Raphael de genel anlamda bir sorun görünmüyordu, ama kutsal balık alınmıştı.
- Peki iyi misiniz?
- İyiyiz merak etme. Onlarda bir sorun yok, beni cezalandırmış. Yatağımın etrafında kutsal yağ vardı. Büyük ihtimal güçlü bir uyku büyüsü ile uyutuldum. Cehennem kelepçelerini hissetmememi, ancak bu şekilde açıklayabiliyorum. Yine de tüm bunları nasıl yaptığını kavrayamadık, sana danışacaktık.
- Büyü izlerine bakarım.
- Uriel'de odadan çıkmadığını söylüyor. Odasına nasıl girildiği meçhul, dahası uyanıkmış. Raphael'i bulduğumuzda uyuyordu, belki ona da uyku büyüsü yapmıştır. Yine de çok soru var.
Düşündü. Bir dakika sonra alaycı bir şekilde güldü.
- Lucifer çok zeki Metatron. Büyük ihtimalle, Enoch işareti ile Uriel'i odadan uzaklaştırdı, aynı anda portal açıp, kendi odasına benzer bir yere gönderdi. Aradaki farkı anlaması mümkün değil. Tüm bunları yapacak güçte, ama yardımsız zamanlamaları tutturabileceğinden emin değilim. Belki de yardım almıştır. Neyse bunu sonra çözeriz.
- Sen peki?
- Ben ne?
- İlk olarak iyi misin? İkinci olarak sana ne yaptı?
- İyi değilim, öfkeliyim. Lucifer şu an burada olsa kesinlikle intikam alırdım. Sürgün Etme Mührü'nü kullandı. Odaya hatta eve girmeye çabaladım, ama boşuna bir çabaydı. İşini bitirince mührü kaldırdı. Bu seferde odaya girmeme rağmen, dışarı çıkamadım. Kapıya kutsal yağ sürüp ateşe vermiş, ateşin kokusunu daha odaya girer girmez almıştım. Ateş yakıldıktan sonra, buradan çıkmamın bir imkânı yoktu. Dahası pencerede cehennem külleri vardı. Yani çıkmamı olanaksız hale getirmişti, tüm bunlar yetmezmiş gibi güçlerimi de zayıflattı. Kendimi güçsüz ve zayıf hissettim. Kapana kısılmış gibiydim. Biraz daha buradan çıkamasaydım, aklımı kaçıracaktım.
- Hepimiz aynı durumdayız. Sormaya korkuyorum, ama Cennet Gülü nerede?
- Odaya döndüğümde çoktan alınmıştı. (Öfkeyle kafasını salladı) Peki diğerleri nerede?
- Gabriel'i kontrol etmek için odasına gittiler. İnip, bakalım mı?
- Tamam. Esas derdi Micheal, ama Gabriel'i de merak ediyorum. Gabriel güçlüdür, ama Lucifer ile kıyaslayamam, umarım ona zarar vermemiştir.
- Aynı şeyleri düşünüyorum. Önce Gabriel'e bakalım. Hepsini alarak yukarı açıklarım. Çünkü Micheal için fazladan kişi olmamız gerekebilir.
- Haklısın, inelim.
Beni durdurdu.
- Hizmetçinin zihnini temizleyelim.
- Merak etme, zihin manipülasyonu yaptım, beni odada beklemesini söyledim.
- Missha'yı ben hallederim. Biraz bekle.
Missha'yı yanına çağırdı. Bileğini tuttu. Aynı anda gözlerine baktı. Missha'nın gözleri hipnotize olmuş gibi Barachiel'e kitlendi. Bir dakika sonra, normale döndü.
- Missha, ben gelene kadar hafif atıştırmalıklar hazırla, odama da kahve bırak.
- Tabi lordum. İyi günler.
İkimize de eğilerek selam verdi.
- Tamam, gidebiliriz.
Biz aşağı indik. Gabriel'in kapısı açıktı.
(Bu kısım Uriel, Raphael ve Gabriel arasında geçmektedir)
Gabriel'in odasına girmeden, tedirginlik seviyem artmıştı. Raphael gayet sakin görünüyordu. Odayı açtığım anda, Gabriel'i yerde, elleri kelepçeli, ağzı bantlanmış halde buldum. Sesi çıkmıyordu. Lucifer, cehennem bandı ve kelepçesiyle hem sesini hem hareket kabiliyetini kesmişti. Hemen yanına gittik. Kelepçe ile bandı çıkardık.
- Gabriel, iyi misin?
- Bunu kim yaptı? Ve siz nasıl anladınız?
- Kısaca olanları anlatacağım. Lucifer'in işi olduğunu tahmin ediyoruz.
- (Öfkeliydi) Bunu ben de anlayabiliyorum Uriel. Devam et, bir şeyleri açıkla, yoksa beni daha fazla tutamayacaksınız.
- Saçmalama Gabriel, sakin olmalısın. Öfkeni kontrol et. Biz bu yaradılışta değiliz. Ayrıca öncelikle hasar raporu yapmamız lazım.
Raphael'e büyük bir öfkeyle bakıyordu. Sabahtan beri tüm yaşananları özetledim.
- Benim yanıma geldiklerinde, bana bir şey yapmadığını fark ettik. Ama kutsal balık gitmişti.
Aynı anda odaya Metatron ile Barachiel girdi.
- Barachiel, iyi misin?
- İyiyim Uriel, siz? Gabriel?
- İyi sayılırız. Kendi bakış açımdan durumu herkes buradayken anlatayım. Işıklar söndü, biri boynumu ben bayılana kadar sıktı. Gözlerimi açtığımda, cehennem kelepçesi ve bandı ile bağlı haldeydim. Tahmin edersiniz ki, bunlardan kurtulmak imkânsızdır. Ayrıca çalışma masamdaki elçilik tomarım da gitmişti. Bu şekilde savunmasız hale getirilmek, dahası oyuna gelmek yeterince canımı sıktı. Bu kadar aşağılandığım başka bir zaman olmadı. Şimdi hepinizi dinleyince, öfkem daha da artıyor. Hepsi bu basit işaretsiz için mi? Dahası Lucifer nasıl hatırladı? Ayrıca sana ne oldu Barachiel?
- Çok soru var, haklısın. Sırayla gideceğiz. Ben de sürgün etme mührü kullandı. Odayı geçtim, eve bile giremedim. Odaya girdiğimde ise odamın kapısında kutsal yağ ile ateş yakılmıştı. Pencerede cehennem külleri vardı. Güçlerimi uzun süre kullanamadım. Odada olmadığım sürede, Cennet Gülü'nü de almış.
- Gerçekten inanılmaz bir plan hazırlamış.
Hepimiz Metatron'a ters ters baktık.
- Kızmayın, siz de farkındasınız. Kusursuz bir plan, en ince ayrıntısına kadar düşünmüş.
- Doğru söylüyorsun. Uriel seni de Enoch işareti ile uzaklaştırdığını düşünüyorum. Hepimizin özelliklerine, güçlerine uygun olarak hazırlanmış bir intikam planı bu, yalnız vakit kaybetmeden Micheal'a bakalım. Tahminlerimiz doğruysa, en büyük zararı ona vermiştir.
- Hadi.
Daha merdivenlerde vücudu felç edilmiş bir hizmetçi kız bulduk. Gözleri açıktı, ama konuşamıyordu. Barachiel kızın yanına oturdu. Karnının üstüne bazı işaretler çizdi. Enoch büyülerinde ayrı bir uzmanlığı vardı. Kız birkaç saniye içinde düzeldi.
- Ne gördün Celine? Ya da ne hatırlıyorsun?
- Lordumun odasından çıkıp, koridorda ilerlerken bayıldım lordum. Hastalandım sanırım. Bu saate kadar da geçmedi.
Yüzü ve bakışları hissettiği akıl karışıklığını yansıtıyordu.
- Kimseyi hatırlamıyor musun?
- Kimi lordum?
Barachiel dönüp bize baktı. Kızın bileğini tuttu, gözlerinin içine odaklandı. Kızın hafızasını kontrol ediyordu. Anılarını karıştırıyordu.
- Zihniyle oynanmış. Söyledikleri dışında bir anıya rastlamadım. Celine, aşağı in ve ben çağırana kadar gelme. Anladın mı?
Kızın ayağa kalkmasına yardım etti. Kız hâlâ zayıftı, bacakları titriyordu. Hiçbirimizin odasının önünde muhafız yoktu. Hepsi etkisiz hale getirilmişti. Belki güçlü bir uyku büyüsü de yapılmıştı. Kim bilir, onları nerede bulacaktık? Kız yavaşça duvara dayanarak, inmeye başladı. Hepimizin hem fiziksel hem de psikolojik anlamda dengesi bozulmuştu. Barachiel, odanın önüne geldiğinde tedirgin bir şekilde kapıyı açtı. İçeri girdiğimizde, ilk gördüğümüz şey Mal'ach Kutusu'ydu. En acımasız intikamı Micheal'dan almıştı. Kaç saattir o kutudaydı? Barachiel kutu üzerindeki efsunu kaldırdı, Gabriel aynı anda kutuyu açtı. Micheal dışardaydı. Burnundan soluyordu.
- Nerede o pislik?
- Burada değil.
- Ama kılıcın gitmiş.
Dönüp Uriel'in durduğu yere baktık. Odanın solunda, heykelin durduğu yerin önündeydi, tahta kaldırılmıştı. Micheal bir anda içinden çıkan gücü kontrol edemedi ve camlar patladı.
- Luciferrrrrrrr!
Resmen kükredi. Odadan fırladı. Arkasından çıktık. Yan odaya geçti. Hazel'ın olmadığını gördü. Gördük. Çıldırmış gibiydi.
- Benden bir süre uzak durun. Lütfen, kimseye zarar vermek istemiyorum. Aşağı inin, birazdan geleceğim.
Barachiel tam adım atacaktı ki aniden durdu.
- Lütfen Barachiel. Bu sefer değil. Beni rahat bırakın. Söz veriyorum, biraz sakinleşince geleceğim.
- Tamam Micheal, biz diğer hasarları kontrol edelim.
Barachiel ile Micheal arasında bir bakışma geçti, sonra dışarı çıktık.
- Acaba Micheal'a ne yaptı?
- Metatron bunu öğrenmesek de en kötü intikamı ondan aldığı ortada, yalnız durum çok vahim. Yüce Efendimize bildirilmesi gerekli.
Raphael'i başımızla onayladık. Aşağı indik.
(Metatron)
Barachiel kolumu tuttu.
- Hizmetçine gidelim. Ona unutturma büyüsü yapacağım. Siz de muhafızları bulsanız, iyi olacak. Büyü yapıldıysa, o büyüleri kaldırmak için yanınıza gelirim.
- Tamam. Tahminimce hepsi giriştedir.
- Zafer anıtı gibi bırakıp gitmiştir.
- O zaman ayrılalım.
Barachiel ile benim odama indik, diğerleri de giriş katına gittiler. Barachiel hizmetçime unutturma büyüsü yaptıktan birkaç dakika sonra, Uriel de yanımıza geldi. Tüm muhafızlara güçlü bir uyku büyüsü yapıldığını söyledi. Barachiel, büyüleri kaldırmak için indi. Öncelikle tek tek hepsinin hafızasına girip, anıları araştırdı. Hiçbir şey yoktu.
- Temiz iş. Büyü izi hariç, hiçbir iz yok.
Uyku büyüsünü bozdu. Güçlü Enoch büyülerinden olduğunu söyledi. Kafası karışmıştı. Kafası karışık uyanan muhafızlara zihin manipülasyonu uyguladım. Kimse bir şey hatırlamadığından unutturma büyüsüne gerek yoktu. Biri tüm anılarını zaten almıştı. Muhafızları görev yerlerine gönderdik.
- Lucifer, Enoch büyülerinde bayağı uzmanlaşmış. Çok ileri düzey büyüler, hâlâ yardım aldığını düşünüyorum. Ama nasıl? Dahası geldiğini nasıl fark etmedik?
Hepimiz düşünceliydik. Tam o sırada Micheal'ı gördük. Dış kapı açıktı. Büyük ihtimalle pencereden yere inmişti. Dışarı çıktık. Tam karşımızda Lucifer duruyordu. Ölümcül öfkesi, asi duruşuyla...
Micheal'ın öfkesinin de ondan aşağı kalır bir yanı yoktu. Konuşmak istemedikleri apaçık ortadaydı. Birbirlerinin karşısında, savaş pozisyonu almışlardı. Barachiel öne çıktı. Sanki aralarında bir kalkan olmak ya da hepimize zaman kazandırmak istiyordu.
- Lucifer, artık her şeyi hatırlıyorsun sanırım. Bu kaçırma planının nedenini de anladık. İşaretsizi geri aldın. Peki intikam planının nedenini de sorabilir miyiz?
- Benim nasıl hissettiğimi anlamanız içindi.
- Sana inanamıyorum Lucifer. Tanrı'nın misafirini kaçırdın.
- (Alaycı şekilde güldü) Hayır, benim olanı geri aldım.
- O hiç senin olmadı.
Konuşan Micheal'dı. Lucifer ona döndü, yüzündeki gülümseme genişledi.
- Emin misin Micheal? O hep benimdi, şu anda benim ve hep benim olacak. Kendini kandırma. Onu hiç kandırma. Saçma, aptal büyülerinizi kendinize saklayın. Ben sevdiğime, değerlime hiç zarar vermedim. Sen sırf sana ait olsun diye anılarının, acılarının alınmasına izin vermişsin. Korkak!
Micheal son kelimeyle Lucifer'ın üstüne atladı. Korkunç bir güç açığa çıktı. Lucifer kavga etmiyordu. Savaşmak için gelmişti. Micheal da kavga etmek için karşısında durmuyordu. İkisinin öfkesi de ölümcüldü. Hangisine yanaşıp, hangisini uzaklaştıracağımızı bilemedik. Barachiel'i bir kenara fırlattılar. Gabriel'i de... Geri kalanımızsa yanaşamadık.
Bir dakika içinde korkunç bir ışık hepimizi kör etti. Yüce Efendimiz Tanrı'nın ışığıydı. Nihayet! Birbirlerini öldürmeseler de büyük zarar verebilirlerdi. Bu iradi güç onları durdurdu. Aralarında görünmez bir kalkan oluştu.
Aynı anda, Işık Muhafızları geldi. Sadece ışıktan yaratılmış, çok güçlü, göksel varlıklardı. Onları göremezdiniz. Tüm ölümsüzlerden güçlüydüler, sadece Tanrı'ya bağlılardı. Hür iradeleri yoktu. Işık muhafızları eşliğinde, Tanrı'nın tahtının olduğu bahçeye geldik. Özel, bulunması mümkün olmayan o saklı bahçeye getirildik.