Üç gün geçmişti hastanede çoğu zaman boş boş tavanı izleyip düşünürken arada Cenkler gelip moodumu yerine getirmeye çalışıyordu.
İki günüm kalmıştı bu hastanede taburcu olacaktım sonunda.
Çağlara gelirsekte...ne yaptığını anlayamıyordum.Bu üç günde yanıma hiç uğramamıştı sadece pencereden beni izliyordu.Ne zaman pencereye baksam yüzünde ki tebessümle beni izliyordu.Ne o benle konuşmuştu ne ben bir şey söylemiştim ağzımı açıp.
Bazı şeyleri benden beklediği çok açıktı ama bende gururuma yedirip bir şey söylemiyordum.Söylemeyi de düşünmüyorum açıkçası.Biz aramızdaki problemi konuşarak halledebilirdik.Bir kere bu konu hakkında konuşmuştuk ama üstünden geçtik gibi olduğu için bana yeterli gelmiyordu.Konuşmadıkça da aramızın düzeleceğini düşünmüyordum.
Pencerede gördüğüm hareketlilik ile o tarafa döndüm Çağlar yine yerinde durmuş beni izliyordu.
Bende bakışlarımı çekmeden suratına bakmaya başladım.Dakiklar geçmesine rağmen bakışlarını çekmiyordu.
En son sinirle bir şeyler söyleyip pencerenin önünden çekilerek kapıya doğru yürüdü.
'İşte geliyor özel harekat.'
Yüzümdeki gülümseyi silip kapıdan içeri girişini izledim."Artık konuşmamız gerekiyor.Ben böyle yapamıyorum."Şükürler olsun Çağlar beyimiz cesaretlenmişti.
"Konuşalım bakalım."Umursamaz bir tavır takınmıştım iyiki kalbimin atışını duymuyordu.
Yatağın yanına gelerek ayak ucuma oturdu."Bu aramızdaki soğukluk nereye kadar devam edecek?Sanki seni gözümün önünde kaybediyorum gibi.Eski enerjin yok,eski samimiyetin yok tek bana karşı değil herkese karşı aynı bu.Benden uzaklaşıyorsun elimden hiçbir şey gelmiyor.Yanımdasın ama ben bu aramızdaki duvar yüzünden elini bile tutamıyorum.O duvarı aşıp sana ulaşamıyorum."Derin bir nefes aldı konuşmakta zorlanır gibiydi.
Tam konuşacakken beni susturup yine kendi devam etti.İçinde birikenleri döküyordu."Bak gerçekten sana hak veriyorum seni anlamadığımı asla düşünme.Sırf bu yüzden senden uzak duruyorum zaten ama nolur yapma canımın içi dayanamıyorum artık.Sana orada o sözleri söyledim keşke o duruma kadar düşmeseydik ama elimden başka hiçbir şey gelmedi.Sen ölemezdin,seni de kaybedemezdim.O gece senin uyumanı izlerken annemin kaçma haberini duyduğum an hissettiğim tek şey seni kaybedecek olmamdı.Bu yaşıma kadar kimseden korkmadım annem dışında her şeyi yaptı o zamanlarda bile içimde o kadar korku veya nefret oluşmadı ama sana o pis elleriyle dokunacak olma düşüncesi beni öldürdü.Yapardı biliyordum sırf bu sebep yüzünden kendi kızını öldüren insan sana her şeyi yapardı.Ben saçının teline zarar gelecek diye korkarken o seni benden alırdı ay parçası."
Gözlerinden yaşlar düşmeye başlarken boğazım düğümlendi ellerim yumruk oldu.Haklıydı kendi kızını öldüren biri bana her şeyi yapardı.Anne demeye bile vicdanım el vermiyordu.
Bir anne çocuğuna karşı farklı duygular hissetmezdi.Bir anne çocuğuna isteği dışında dokunmazdı.En önemlisi bir anne çocuğunu öldüremezdi.Her doğuran anne olamazdı bunu en iyi şekilde görmüştüm.
"Ben hep korkuyla büyüdüm.Her gün bir yere saklanırdım annem beni bulmasın diye çocukluk aklı işte sanki bulamayacak gibi her gün saklanırdım.Günün sonunda yine aynı şey olurdu ama ben saklanmaktan mutlu olurdum.En azından beni bulamayacak düşüncesi az da olsa beni mutlu ederdi.Bana kimse yardım etmedi,bana kimse kaçış yolu sunmadı.Ölmeden cehennemi gördüm ben o yaşlarda.Her çocuk gibi sokakta oyun oynayıp akşam ezanı okununca annemin beni çağırmasıyla eve dönmeyi bende hakettim.Haketmişimdir demi?"Konuşurken sesi titriyordu.
"En çok sen hakediyordun Çağlar."Buruk bir tebessümle beni izledi biraz.
"Doğru haketmişimdir hiçbir çocuk haketmezki dışarıda arkadaşlarıyla oyun oynayacağı zaman annesinin onu oyun oynayacağız diye kandırıp her şeyi yapmasını.O kadın vücuduma dokunurken tenin süt gibi beyaz derdi hep bende o akılla vücudumu boyuyordum boyalarla belki o zaman bana dokunmayı istemez diye ama hiçbir şey onun bana dokunmasını engelleyemedi."
Derin bir nefes alarak elini avcumun içine aldım.Titremeye başlamıştı kriz geçirecek gibi.
"Sırf kardeşim beni seviyor hep benim yanımda diye onu öldüren kadın sana her şeyi yapardı ay parçası.Başka şansım yoktu sana yemin ederim ki başka şansım yoktu.Önceden sana bu konudan bahsedebilirdim evet ama ben önlemleri o kadar arttırmıştım ki kaç senedir hastaneden kaçmaya bile çalışmıyordu.Ben onu aklımdan silmeye çalışırken sana bu konu hakkından bahsetmek istemedim.Yoktu çünkü benim hayatımda ölüydü benim için.Her gün senin kapında sabahladım bir yerden çıkıp sana zarar verecek diye hissediyordumda zaten bir şey olacaktı.İşte ölmeden saatler önce sizin arka bahçede dolaşırken görünce aklım çıktı sanki.Bahçene kadar girebilmişti belki ben orada olmasaydım bugün elini bile tutamayacaktım.Öldürdüğüne pişmanlık duyuyor musun diye sorarsanda gram pişmanlık duymuyorum.Kurtulmamız gerekiyordu,seninde hayatının kurtulması gerekiyordu benimde çocukluğumun kurtulması gerekiyordu."
"Emin ol çocukluğunu kurtarmana en çok ben sevindim Çağlar.Önceden anlatabilirdin evet önceden anlatmış olsan bu kadar parçalanmazdık ama senide anlıyorum.Benide anladığını biliyorum ama benim için ne kadar zor olduğunu anlıyorsundur da ben tek kendimi değil senide düşünüyorum.Keşke o zamanlarda tanışsaydık keşke o zamanlarda yanında olabilseydim bir şey yapamazdım belki ama her an yanında olmaya çalışırdım."Gülümseyerek yüzünü izlemeye başladım.Kumrala dönük saçlarını eliyle dağıtıp o da gülümsedi.
"Neler yapardık mesela küçükken tanışsaydık anlat bakalım."Gülümsemesi ile daha çok güldüm.Kafasını dağıtmam gerekiyordu.
"Düşünelim bakalım.Senin odanın camına taş atarak seni dışarı çıkartırdım mesela sokakta oyun oynayabilirdik,salıncakta seni de sallardım,beraber çamurla evcilik oynayabilirdik.Sonra bize gelirdin Tsubasa izlerdik seninle.Benim odamın camının yanında ağaç vardı sen tırmanırdın belki oraya ben seni odama atabilirdim."Son dediğim şeye kahkaha atarken gülüşünü izliyordum.
Kahkahası ile kalbim sanki çiçek bahçesine dönerken benimde yüzümde gülümseme arttı."Noldu Çağlar bey beğenemediniz mi?Siz anlatın bide bakalım."
"Yok yavrum beğenmez olur muyum çok beğendim.Tabi o zamanlarda hızlı olurduk biz odaya atma falan.Seni kardeşlerimle tanıştırırdım Sudeyle daha önce başlardı arkadaşlığın.Okulda beraber aynı sırayı paylaşırdık,her üzüldüğünde sana sarılırdım, üşenmeden göz yaşlarının hepsini silerdim.Ne kadar çok bahsetmesende seninde çocukluğunun çok iyi olmadığını biliyorum ben sana aile de olurdum ay parçası.Ben sana her şey olurdum."
Sen benim için her şeysin Çağlar Akay.
"Önceden gelseymişsin hayatım daha güzel olurmuş Akay."
"Önceden gelseymişsin yaşama umudum olurdun ay parçası."
Yanıma biraz daha yaklaşıp mırıldandı."Sarılabilir miyim?Canını acıtmam söz."Küçük bir çocuk gibi kurduğu cümleye gülümsedim.Kollarımı hafifçe açtığımda eğilip sarıldı.Sıkıca sarılamıyordu canımı acıtacak diye.Kafasını saçlarıma gömüp derin bir nefes aldı."Şu kokuya ölürüm."Saçlarımda dudaklarını hissederken gözlerimi kapattım."En büyük korkum şu kokunu içime çekememekti."
Bir kaç dakika sonra kendimi geri çektim.Tam konuşacakken açılan kapıyla Çağlardan biraz uzaklaştım.İçeri giren Cenk,Soner ve Sinan ile gülümsedim.
Şu üç günde beni hiçbir zaman yalnız bırakmamışlardı."Yengelerin en güzeli nasılmış bakalım?Aa askeriyede bize kök söktüren komutanların en yakışıklısı da burdaymış?Pencereden yatağa mi atandınız komutanım?"Cenk'in sorusuyla kahkaha atarken onlarda getirdikleri çiçekleri masanın üzerine koydu.Her geldiklerinde farklı farklı çiçek getiriyorlardı.
"Siz yorulmamışsınız anlaşılan bugün koçum iki gün sonra görüşcez sizinle."Çağların konuşmasıyla Soner korkuyla Cenk'in kafasına vurdu."Ulan gerizekalı biz senin yüzünden niye ceza çekiyoruz lan?Tutsana şu çeneni."Cenk omuz silkerek Çağlara bakmaya başladı.
"Bakma öyle yavru kedi gibi."Çağlar bakışlarını Cenkten çekip bana çevirdi."Bana bile böyle bakmadın Cenk."Sonerin mırıldanmasıyla gülümsedim sesini kısık tutmaya çalışmıştı.Zaten aralarında bir şey olduğunu biliyordum ilk gelip bana anlatmışlardı.Gayette tatlı bir çiftti.
Midemin bulanmasıyla yüzümü buruşturdum.Sakinleştirici yüzünden her zaman uyuyordum yine uykum gelmişti.Uyusam belki iyi gelirdi mideme.
"Çocuklar ben biraz uyusam ama bir yere kıpırdamayın hemen uyanırım bir kaç saate az sohbet ederiz."deyip kafamı yastığa koydum.Uzanmam için Çağlar yerinden kalkıp yardım etmişti.
Alnımdan öpüp geri çekildi."İyi uykular güzel bebeğim."
Huzurla uyuyabilirdim.
^^
Soner ve Cenk asklariim
Nasıl buldunuz bölümü bakaliim?
Tatil nasıl geçiyorr?
Sınır:600 oy 660 yorum.