Selamun Aleyküm...
nasılsınız bakalım bugün?
yepisyeni bir gün, yepisyeni bölüm.. hemde kitabın en uzun bölümü.. e o zaman buyurun bakalım, okumaya..
iyi okumalar.. (:
×
Lale Hoca'nın verdiği ceza yüzünden yemekhaneye herkesten önce inip, yemekhaneyi düzenlememiz gerekiyordu.
Uzun bir of çekip merdivenlerden inmeye başladı Neşe.
"Ya anlamıyorum niye yani? Niye yemekhane görevi verdin ki hocam?"
"Bence yoklama almaktan iyidir. Bir şey yapmıyoruz ki."
"Herkesten önce yemekhaneyi temizle, herkesten sonra yemekhaneyi temizle, yemekhaneyi temizle ve yemekhaneyi temizle. Aynen hiçbir şey yapmıyoruz." diye bıkkınlıkla söylendi Neşe.
"Abartmasana kızım. Sanki seni köle gibi çalıştırıp her yeri temizletiyorlar. Tek yaptığımız şey masaları düzenlemek, masalarda herhangi bir eksik var mı diye bakmak, kirli masa kalırsa masayı temizleyip oda sakinlerini bir kenara not etmek... Arada da yerleri süpürüyoruz işte."
"Aynen Ecrin, hiç işimiz ok bizim yemekhanede. Çok haklısın." diye haklı bir sitemde bulunan Neşe'ye bakıp "Hem zaman da daha çabuk geçiyor. Mis gibi iş. Yoklama almaktan iyidir." diye direttim.
"Hı hı tabi."
Yemekhaneye girince "Neyse hadi işe." deyip gülümsedim ve masalara bakınmaya başladım.
Eksik ekmek kovası olanlara bir kova ekmek bıraktım. Tuzlukları ve sandalyeleri de kontrol edince işimiz bitmişti. En fazla da on dakikamızı almıştı.
"On dakikalık iş için on saat konuşuyorsun Neşe." dedim hala söylenen Neşe'ye bakıp.
"Tamam tamam sustum. Çok haklısın."
"Yemekten önce yemekhaneyi düzenlediğimize göre artık yukarı odamıza çıkabilir miyiz Ecrin Hanım?"
Güldüm ve "Önden buyurun Neşe Hanım." diyerek elimle yemekhanenin kapısını gösterdim.
Yemekhaneden çıkmış yavaş yavaş ilerliyorduk.
"Bu yemekhane temizliği görevi düşündüğümden zor değilmiş aslında."
"Bence gereksiz. Hala alışamadım."
"İki gün oldu ya, ondandır."
"Herhalde ondan. Zaten alışmadan bitecek. Bir haftalık ceza sonuçta."
"Evet, iki gün geçti. Kaldı geriye beş gün."
"Çabuk geçse şu beş gün."
Neşe'nin cümlesine tebessüm ettikten sonra merdivenlere yöneldik. Başta naz yapardı ama her şeye kolay adapte olurdu Neşe.
Merdivenlere yaklaştığımız zaman Özlem Hoca bize seslendi.
"Ecrin, Neşe her şey tamam mı yemekhanede?"
"Evet hocam."
"Tamam kızlar teşekkürler. Şimdi siz boşuna yukarı çıkmayın. Erkek öğrenciler yemekhaneye giriş yaparlar. Onlardan hemen sonra da kızlar yemekhaneye girecek. İnip çıkmakla yorulmayın."
"Peki hocam." diyerek girişteki koltuklardan birine Neşe'yle beraber oturduk.
Daha soluklanamadan yanımıza gelen Sultan Abla "Özlem Hocam, Halime Abla sizden bir öğrenci istiyor." diye araya girdi.
"Niye Sultan'cım ne oldu?"
"Yemek dağıtmak için hocam. Halime Abla ve ben yemek dağıtım işine yetişemeyiz diye düşündük."
"Fadime Hanım nerede?"
"Fadime Abla bugün her zamankine nazaran daha erken çıkmış yemekhaneden. Sizin haberiniz olduğunu söylemişti bize ama sizi bulamamıştık yemekhanede. Bu yüzden bu saate kaldı öğrenci arama işi."
"Doğru doğru. Unutmuşum ben kusura bakmayın. Ama öğrenci almanızda sıkıntı yok. Hatta size yardım için de Neşe gelsin ya da Ecrin?"
"Yok hocam ben hiç girmeyeyim o işe." diye işten kaçtı Neşe.
"O zaman Ecrin hadi kızım sen bu işin altından kalkarsın."
Bu durum pek hoşuma gitmese de "Peki hocam siz nasıl isterseniz." diyerek bu minik işi kabul etmiştim. Hem Özlem Hoca'yı kırmamak hem de Halime Teyze'ye ve Sultan Abla'ya yardım etmek için.
"Tamamdır hocam teşekkürler. Ecrin sen de çok sağ ol."
"Ne demek Sultan Abla." diyerek tebessüm ettim ve oturduğum yerden kalktım.
"Erkek öğrenciler yemeklerini alınca sizi çağırırız biz."
"Tamam Sultan kolay gelsin size."
"Sağolun Özlem Hocam. Hadi Ecrin gel gidelim canım."
Sultan Abla önde, ben arkada yemekhaneye girmiştik.
"Halime Abla'm ne olur yani yemekleri servis etsen? Acıktık hepimiz."
"Bu kadar bekledin biraz daha bekle oğlum."
"Ama ablam yorulduk. Ayaktayız ne zamandır."
"Az daha sabır. Tek başıma hepinizle uğraşamam yardıma gelenler olacak. Onlar gelsin yemek servisi başlar."
"Geldik Halime Abla." diye bağırdı Sultan Abla.
Onun bağırmasıyla sıradaki birçok kişi bize döndü.
Her ne kadar bana bakmadıklarını bilsem de yere bir karadelik açıp içine atlamayı, sonra da oradan hiç çıkmamayı istedim.
"Hadi kızım bu oğlanlar durmuyor."
"Ecrin sen geç taze fasulyenin başına, herkesin tabağına bir dolu kaşık yeterli olur."
"Tamamdır Sultan Abla." deyip Halime Teyze ve Sultan Abla'nın arasına geçip servis kaşığını elime aldım.
"Tabağın büyük tarafina koy fasulyeyi. Çorbanın hemen yanına."
"Tamam Halime Teyze."
Yemeklerini alan her öğrenci yerine oturmak için gidiyordu.
Tanıdık gelen sesle dikkatimi konuşmalara verdim.
"Bugün taze fasulye mi varmış?"
"Şansına küs Selim. Ama sen tabağına fasulyeden al. Ben senin fasulyeni de yerim."
"Sen niye fazla yiyorsun? Almam olur biter."
"Halime Abla'm bana fazladan verir. Değil mi Halime Abl-" beni görünce önce bir durakladı sonra da "Ecrin?" diye sorarcasına konuştu Faruk Abi.
"Faruk Abi?" diye cevap verdim.
"Abine torpil geç ve fazla fasulye servis et." dedi.
"Olmaz öyle şey herkes bir kaşık aldı. Sana da bir kaşık yeter. Hem daha kızlar da var."
Faruk abinin yüzünden gülümsemesini silip "Aman tamam kalsın." diye trip atarcasına konuştu.
Güldüm ve "Eve gidelim ben sana koca bir tabak fasulye getiririm." dedim gönlünü almak için. Cümlemin üstüne "Cansın sen!" dedi Faruk Abi yeniden gülümseyerek.
Taze fasulye en sevdiği yemekti de kendilerinin. Her fasulye yapıldığında en az iki tabak yerdi. Sırf fasulye yemek için başka yemek yemezdi. Taze Fasulye Canavarı derdi annem Faruk Abiye.
Sıra Faruk Abiye gelince "Eline sağlık. Ne güzel servis ettin." dedi.
Gülümsedim ve "Afiyet olsun." dedim.
"Allah razı olsun ağır abla."
"Afiyet olsun Mehmet."
"EyvAllah ağır abla." diyen Mehmet'le göz devirdim. Hala ağır abla diyordu.
"Benim fasulyem az olsun."
"Yok sen doldur Ecrin. Selim yemezse artanı ben yerim."
"Mehmet masana git kardeşim. Ben fasulyeyi az alayım Ecrin."
"Peki tamam. Afiyet olsun."
"Sağol."
Ve bunun gibi bir sürü tuhaf diyologlara şahit olarak yemek servisi işini bitirmeye yaklaşmıştık.
"Allah! Cacık koluma döküldü. Ecrin karşı masadan peçete getirir misin?
"Tabi ki Sultan Abla getireyim hemen."
Peçetenin olduğu masaya ilerlerken yine telefonuma bildirim geldi. Alışmıştım bu sıralar bildirimlere.
@engelikaldirsana2 kişisi size bir mesaj göndermek istiyor.
@engelikaldirsana2 : bugünün en güzel yemeğini tadına bakmadan sana söyleyebilirim
@engelikaldirsana2 : kesinlikle taze fasulye..
Okuduğum mesajda gördüğüm imayı anlayınca hemen telefonun ekranını kapatıp, telefonu cebime koydum.
Peçeteyi Sultan Abla'ya verip "Abla ben elimi yıkayıp geleyim. Masaya falan deydim." dedim.
"Tamam canım, bekliyoruz."
"Hemen geliyorum." deyip alt kattaki lavaboya girdim. Cebimden telefonumu çıkardım ve mesaja tekrar baktım.
"Bugünün en güzel yemeğini tadına bakmadan sana söyleyebilirim. Kesinlikle taze fasulye..."
× on beşinci bölüm sonu ×
sankimsi bizim bu tabildot kişisi ağzı iyi laf yapan birisi.. ee tahmini olan var mı? varsa sizi buraya alalım lütfen.
bu arada 200 okunmaya ulaştııkkk <3 (nasıl da 200k gibi seviniyorum ama şhüföhehe)
neyse benden bu bölümlük bu kadar. sizler kendinize çok çook iyi bakın, Allah'a emanet olun.
hoş kalın.. <3
1️⃣8️⃣.7️⃣.2️⃣2️⃣ (: