Sinan'a, olayı bilmeden önce küfretmeniz veya hakaret etmeniz beni gerçekten üzmedi. Ama gerçekleri öğrendikten sonra bile Sinan'a hakaret etmenizi bilemiyorum. Yaptığı şeyden sonra soğuyabilirsiniz sevmeyebilirsiniz ama yaptığı şeye de bence aldatmak denmez. Sinan, sadece Adel'i üzmemek istedi. Adel öğrenmeden bu olaylar olsun bitsin istedi ama öyle olmadı.
Yorumlarda gördüğüm kadarıyla sadece birkaç kişinin Sinan'ı anladığını düşünüyorum. Sinan'ın terk edilme korkusu var. Eğer Sinan'a,Adel'e anlat seni terk etmeyecek denseydi Sinan hiç düşünmez Adel'in karşısına oturur her şeyi anlatırdı. Sinan'ın kafasından hep ya geçiyordu. Ya anlatırsam da bana inanmazsa, ya beni terk ederse, ya onu aldattığımı düşünürse, ya onu inandıramazsam.
Kitabım iğrenç değil. Kitabımda iğrenç olacak ne var? Sinan Adel'e tecavüz etti de Adel öyle mi aşık oldu Sinan'a? Belki bir umut finaline kadar bir şey olur diye okumuşsunuzdur ama finaline kadar boş bir kitaptır zamanın boşa gitmiştir olabilir. Gelir yoruma keşke okumasaydım zamanım boşa gitti yazabilirsin ama iğrenç yazamazsın. İğrenç bir şey yazmadım ben.
---
Elimdeki portakalı soyup yemeye başlamıştım. Suyunu akıta akıta yediğim için diğer elimdeki mendille çenemden akan suları siliyordum.
Sinan,yatacağını söyleyip odamıza gitmişti. Bu saatte de yatılmazdı,son günlerde Sinan'da bir şeyler vardı ve erkenden odaya geçiyordu.
Uyuduğunu hiç sanmıyordum.
Portakal kabuğu dolu tabağı mutfağa götürüp kabukları çöpe attıktan sonra tabağı bulaşık makinesine yerleştirip mutfaktan çıktım.
Şimdi odaya baskın yaparak girecektim ve Sinan'ın ne yaptığını öğrecenektim. Bana uykum geldi diyip öyle giriyordu odaya.
Birde çıplak yakalıyormuşum.
Keşke.
Odamızın kapısına geldiğimde elimi kapı koluna koydum ve içimden üçe kadar saydım. Fakat ikideyken kapıyı açıp içeri girdim.
Bazen kendimizi de şaşırtmamız lazım.
Sinan yatağın üzerinde bilgisayardan bir şeylere bakıyordu. Ee hani çıplak yakalayacaktım Sinan'ı,giyinikti bu
Bütün hevesim kaçtı.
Ben yatağa yaklaşırken sokaktan gelen çocukların bağırma seslerine yüzümü buruşturdum. Neye böyle ciyaklıyorlardı Allah aşkına?
"Çok bağırıyorlar be."
Ben yatağa otururken Sinan'da dizinin üstünde duran bilgisayarı alıp yatağın yanındaki komodine bıraktı.
Neye bakıyordu?
Ben gelince niye kapatmıştı?
Hayırdır ne oluyor bu aşşalık yerde?
Başımı Sinan'ın omzuna koydum. "Neye bakıyordun?"
Elimi yanağında artık yerini ezbere bildiğim çillerine götürdüm.
"Hiç."
Hiç mi?
Portakal yedim de geldim aç değilim,yemem bunu.
"Ne yalan söylüyorsun? Bakıyordun işte bir şeye."Elimi yanağından çekerek ondan uzaklaştım. "Yine hangi psikolojisi bozuk kıza yardım ediyorsun?"
Sinan söylediklerimi duyunca kaskatı kesilmişti. "Bu konuyu niye açıyorsun ki? Kaç yıl geçti hâla şu konuyu açıyorsun bebeğim. Yeter bence."
"Cık, yetmez. Unutmam ben o konuyu."
Yerimden kalkıp dizlerimin üzerinden emekleyerek Sinan'ın kucağına oturdum. Sinan hiç bekletmeden ellerini belime koymuştu.
"İnadın bitti mi?"
Başımı aşağı yukarı salladım. "Evet,bugünü saymayabiliriz."
Sinan'la sevişmeyeceğime inat etmiştim. Banane ama o da bana hep doyumsuz diyordu. Ne yani kocamla sevişmek istiyorsam,bunun için doyumsuz mu oluyorum?
Elimi Sinan'ın tişörtünün içine sokup göğsüne kadar çıkardım. Dudaklarım Sinan'ın dudaklarıyla buluşacağı sırada zil çaldı.
Basıldık.
Siktir abi kim geldi?
Dudaklarından ayrılıp soluklandım. Sinan belimden tutup beni yatağa bıraktı. "Kapıya bakıp geliyorum bir yere ayrılma."
Nereye ayrılcam zaten, gelde şu işe devam edelim.
Sinan odadan çıkarken yerimden kalkıp komodinin üzerindeki bilgisayarı açtım. Google'dan bir şeyler aratmıştı. O odaya dönene kadar neye baktığına görebilirdim.
Ekranda gördüğüm yazılarla ilk önce kapıya baktım Sinan'ın hâla gelmediğine emin olunca bilgisayar ekranına tekrar döndüm.
Arattığı şeyler hamilelik ile ilgiliydi.
İyi de ben hamile değilim ki.
Arattığı ekrandan çıkıp geçmişe girdim. Son aratmalarda sırasıyla babalıkla,annelikle ve gebelik ile ilgili şeyler vardı.
Bir dakika!
Çocuk istediğimi karıma nasıl söylemeliyim?
Ne!
Karımı çocuğa nasıl ikna edebilirim?
Gördüğüm şeylerle kahkaha atmamak için elimi ağzıma götürüp kapattım.Bunları gerçekten Sinan mı aratmıştı? Çocuk istiyordu ve bana söyleyemiyor muydu?
"Adel."
Bilgisayarı kapatıp yataktan kalktım. Odanın kapısı açılıp içeri elinde poşetle Sinan girdi. Elindeki poşeti kaldırıp "Gece gece çiğköfte mi sipariş ettin?"dedi. "Nerene yiyorsun bu kadar şeyi anlamıyorum. Akşam yemeğini yemesek ve sen çiğköfte sipariş etsen tamam da ama Adel'im yemeğimizi yedik biz."
Benim yemeğimden ona ne be?
Bak kızmam lazım ama kızamıyorum da. Daha demin gördüğüm şeyler sayesinde Sinan'a şuan gözünden kalpler çıkan çizgi filmlerdeki karakterler gibi bakıyordum.
"Poşeti mutfağa bırakta gel."
Kaşlarını kaldırıp "Yemeyecek misin?"dedi.
"Aç değilim sonra yerim."
Yalandı, çok açtım ama şimdi karnımı doyurmaktan önce daha önemli işim vardı.
Sevgimle Sinan'ı boğmak gibi.
Bilgisayarda gördüğüm o şeyler beni niye bu kadar mutlu etmişti bilmiyorum ama şimdi Sinanı'ı bebek gibi sevesim geliyor.
Sinan hiç beklemeden poşeti mutfağa bırakmak üzere odadan çıktı. "Nasıl bir sevap işledim de sen çıktın karşıma acaba?"diye mırıldandım Sinan'ın arkasından.
Sahil kenarında çiçek satan ablanın bana çiçek uzatması ama benim umursamadığım zaman ablanın arkamdan bana 'Allah seni sevdiğine kavuştursun' dediği an çiçeği aldığım için mi olmuştu bunlar?
Olabilirdi, o bir tane çiçeğe heyecandan 50 tl verdiğim için her şey olabilirdi.
Bir tanecik çiçeğe 50 tl vermiştim.
50 tl ve bir tane çiçek.
50 tl verdiğim o çiçekten kendi kendini besleyip solmamasını beklerken abimin ayağıyla basıp ezdiği çiçek.
Ah canım çiçeğim.
Ben kendi kendime 50 tl olan çiçeği düşünürken ki olan o zamanda Sinan'ın çoktan odaya gelmesi lazımdı fakat gelen yoktu.
Sinan niye benim olduğum yerlere girmiyor?
Yani yeni evli olsak benden utanacak diyeceğim ama yok.
Çiğköftemi yiyor olmasın bu?
Odadan çıkıp koşarak mutfağa girdim,bana inat olsun diye yerdi çiğköftemi. Poşeti tezgahın üzerinde içi dolu şekilde görünce rahatladım.
Sinan,ellerini tezgaha koymuş bir şekilde duruyordu. Benim geldiğimi fark etmemişti, yanına sessizce gidip korkutabilirdim ama en son onu korkuttuğumda bana trip atmıştı.
Ne var yani korkuttuğum için sıcak çayı üzerine döktüyse? Ben elindeki bardağı görmemiştim ki, hem o da sıkıca tutsaymış bardağı.
Sessizce Sinan'a yaklaşıp arkasından beline sarıldım. Başımı sırtına yaslayıp ellerimi karnında birleştirmeye çalıştım. Sinan karnının üzerinde ki elimi tutup diğer elime yaklaştırdı.
"Neyin var?"
Sinan boşta olan eliyle poşetin içindekileri çıkarmaya başladı. "Neyim var gibi görünüyor?"
Bilsem sormam ki.
"Utanıyor musun benden anlamıyorum ki?"
Elimin üzerindeki elini çekti ama ben hâla yapışmış halde sarılıyordum. Üst dolaptan iki bardak çıkarıp ayran doldurdu. "Karımdan niye utanayım?"
Karım dedi.
Bana dedi.
"Hadi artık ayrıl benden, çiğköftemizi yiyelim."
Ellerimi çözüp ayrıldım. Madem o da istiyordu yiyelim o zaman. Çiğköfte ve bardakları masaya koyup karşılıklı oturduk.
Çiğköfteyi lavaşa koydum, acı sosu döküp sardım. Sinan, yavaş hareket ediyordu ve o daha anca lavaşı masaya koymuştu.
Sinan,yemekten daha çok lavaşla oyun oynuyormuş gibi görünüyordu. "Eymen'de büyüdü."dedi başını lavaştan kaldırıp bana bakarken.
Eymen,ablamın çocuğu.İki yaşına girmişti geçen haftalarda.
Ayrandan bir yudum içtim bardağı masaya bıraktım. Şimdi çiğköfte yerken Eymen'in ne kadar büyüdüğünü mü konuşacaktık?
"Şey,"dedi ve sustu.
Anladım.
Konuyu çocuğa getirmeye çalışıyordu ama başaramıyordu. Anladım ama anlamazlıktan gelecektim, kendisi gerek terler dökerek anlatacaktı.
"Ney?"
"Eymen büyüdü ya çocuk sesleri de azalmış oldu. En azından ağlayıp durmuyor eskisi gibi, özledim yani."
"Eymen'in ağlamasını mı özledin?"
"Hayır yani evet ama Eymen'in ağlamasını özlemedim."
Özlemezdi tabi Sinan her kucağına aldığında suratına bir tane vuruyordu Eymen. Bebek diyip geçmeyin lütfen Eymen'in eli çok ağırdı bir vurduğunda karşı taraf beş vurmuş gibi hissederdi.
Kendi yaptığım dürüm bitince gözüm Sinan'ın önünde yenmemiş dürüme kaydı. "Kimin ağlamasını özledin o zaman?" Yiyecek miydi dürümünü? Yoksa benimle konuşmak için mi yiyelim demişti? Ona göre ben yiyecektim de.
"Geçmişe dönemeyeceğimize göre, Eymen'de büyüdüğüne göre bence başka bir bebek gelebilir aileye."
Hayır kabul etmiyorum açık açık 'Adel, bizim bebeğimiz olsun',diyene kadar salak gibi davranmaya devam edecektim.
Gözlerimle önündeki dürümü işaret ettim. "Aç değilsen ben yiyebilirim." Önündeki dürümü bana uzattı. "Anladım ben seni."dedim yüzüne bakarak. "Tamam ben ablama söylerim Eymen'e kardeş yaparlar."
Biliyorum buda çok salakça oldu.
Gülen yüzü son dediğimi duyunca düşmüştü. Bu kadar ecel teri dökecek ne vardı? Açık açık çocuk istediğini söyleyince ne olacaktı? Boşayacak mıydım sanki?
"Adel onların özel hayatından banane. Ben niye onların çocuk yapmasıyla ilgileneyim?"
Ses tonundan bile anlıyorum şuan içinden çıldırıyor. Biraz daha böyle devam ederse çocuk istediğini söylemez hatta kendisini kısır bile yaptırır bu.
Kısır demişken canım kısır çekti. Keşke çiğköftenin yanında kısır da sipariş etseydim.
Sinan,yerinde kımıldanıp ağzındaki baklayı sonunda çıkardı. Çiğköfteyi çiğnemeyi bırakıp şaşkınca Sinan'a baktım. Bu böyle mi söylenir ya? Bir insan "Karnın sence de çok boş kalmadı mı?"diye çocuk istediğini söyler mi?
---
Smut sahne yazmaya çalıştım ama olmadı. Ben elleşmeli koklaşmalı şeyler yazabiliyorum tam olarak o smut sahneyi yazamıyorum 🤠
Aşko kuşko okurkolar diğerko bölümko da görüşürüzko 💅