မောင့်ကိုငါ့ခေါင်းထဲက ဘယ်လိုနည်းနဲ့မှထုတ်လို့မရဘူးပဲ..။
'ဟင်းးးး'
သက်ပြင်းချရုံကလွဲလို့ဘားမှမှမတက်နိုင်တာပဲ..၊အလုပ်ထဲစိတ်နှစ်ထားတာပဲ၊ကောင်းပါတယ်လေ..။
'မှူး..'
'bossဒီမှာ bossအတွက် coffeeအဆင်သင့်ရပါပြီ'
မမှုးလည်းအဲလက်စ်ခေါ်ခံကြားတာနဲ့ အစောထဲကပေးဖို့ပြင်ထားတဲ့၊Coffeeခွက်လေးကိုင်ရင်း၊အဲလက်စ်ကိုပေးဖို့လုပ်ပင်မဲ့။
'ငါမသောက်ဖူး..'
bossကိုလှည့်စားလို့မရတာသိပင်မဲ့လည်း..၊ဟိုဝမ်းမနာသားလေးက ငါ့ကိုကျိန်စာတိုက်ပြီးခိုင်းနေတော့...၊ဟင်းးး။
'ဘာလို့လဲ bossရဲ့ ဒါbossသောက်နေကြဆိုင်ကပဲလေ'
ကျမလည်းBossမသောက်သောက်အောင်စကားချိုသွေးပြီးပြောပင်မဲ့လည်း။
'နင်ဝယ်လာတာလား..'
'အမ်..မဟုတ်ဖူး..စည်သူဝယ်လာပေးတာboss'
ကျမအက်လိုပြောလိုက်တော့Bossကမျက်မှောင်ကျုံ့ကာ ၊စာပွဲပေါ်မှာအရန်သင့်ချထားတဲ့fileတွဲတွေကိုသာအာရုံစိုက်လိုက်ရင်း။
'သူ့ကိုပြောလိုက်..ငါ့အတွက်နဲ့ထပ်ပြီးပိုက်ဆံဖြုံးနေရင်..ငါသူ့ကိုအလုပ်ထုတ်ပြစ်မယ်လို့!'
အဲလက်စ်ကအသံမြှင့်ပြီးပြောလိုက်တာမို့ မမှုးကိုယ်လေးတောင်တုန်တက်သွားတယ်လေ။
'ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့boss..ဒါ..ဒါလေး..'
ငါပါအလုပ်ပြုတ်တော့မယ်ဟ..။
'ပြန်ယူသွား..ငါမသောက်ဘူး'
'ဟုတ်ကဲ့ပါboss'
ကျမလည်းအခန်းပြင်ခပ်မြန်မြန်ပြေးထွက်လာခဲ့လိုက်တော့တယ်။
စည်သူရော..၊ဓနရော..၊ရှိုင်းဝဏ္ဏရော..တစ်ပုံစံထဲကြည့်ပဲ..၊သုံးယောက်လုံးကခေါင်းမာတယ်..၊လိုချင်တာတွေ့ရင် မရရအောင်ကြိုးစားတက်တယ်..၊ပြီးတော့.."သူ"နဲ့စရိုက်လက္ခဏာ အတော်တူတာပဲ..။အတူဆုံးဆိုရင်တော့..ဓနပဲ....၊ဓနနဲ့အတော်ဆင်တယ်...၊ထွားတာနဲ့ညှပ်တာပဲကွာတာ...။ပြီးတော့ မောင်က လှတယ်..၊ဓနကချောတယ်..၊ဟူးးးစိတ်ညစ်ပါတယ်။
မောင့်ကိုသာ..ငါကယ်နိုင်ခဲ့ရင်...။
'ကျစ်'
ဘာလို့အက်မြင်ကွင်းတွေက ငါ့ခေါင်းထဲပေါ်လာရပြန်တာလဲ..။
ဒုန်းးး!!!(စာပွဲကိုထိုးပြစ်)
..
'ရော့စည်သူ..bossကနင်သူ့အတွက်ထပ်ပြီးပိုက်ဆံဖြုံးရင် နင့်ကိုအလုပ်ထုတ်မှာတဲ့နော်'
မမှူးလဲ..စည်သူ့လက်ထဲCoffeeခွက်ကိုပြန်ထိုးပေးရင်းပြောလိုက်တယ်။
'ဟာ.... ကျနော်ပိုက်ဆံ မဖြုန်းပါဘူး..ကျနော့်အနာဂတ်သူတို့သားလောင်းအတွက် သုံးတာပါဗျ..'
လုံးဝကိုမှလက်မလျှော့တဲ့ကောင်လေး။
'တော်စမ်းပါအေ..အဲဒါနဲ့နင့်ကို ဝဏ္ဏphဆက်သေးလား..'
မမှူးလည်း..စိတ်ကုန်ကုန်နဲ့ပြောနေရင်းက ဝဏ္ဏကိုသတိရမိသွားတာမို့မေးမိတယ်။
'ဆက်တယ် မနေ့က..ကြောင်တောင်တောင်နဲ့..'
မနေ့ည...
'hello..'
'hello..အကို..ကျနော်ပါ'
'အေးဘာလဲ'
'အို..ကျနော်ထင်တာက အကိုကျနော်မှန်းသိတာနဲ့phချပြစ်လိုက်လိမ့်မယ်လို့..'
ဘာမှကိုမပြောချင်ဘူး။
'....'
'ကျနော့်ကိုစိတ်ဆိုးနေတယ်မလား...ကျနော်တောင်းပန်ပါတယ်နော်..အကိုက အရမ်းချစ်စရာကောင်းနေတော့ ကျနော်နမ်းလိုက်မိတာပါဗျ'
အခုမှလာတောင်းပန်နေတော့ရော..၊အကိုအဲလက်စ်ကငါ့ကိုပြန်ပြီးအမြင်ကြည့်လာပါ့မလား၊ခွေးကောင်ရဲ့။
'ငါမအားဘူးချပြီ ထပ်ခေါ်ရင်blockမှာ'
စိတ်ကုန်တယ်။
'ဟာ..အကို..အကို...ဟင်းးးးချသွားပြီပဲ..ချစ်တယ်လို့တောင်မပြောလိုက်ရဘူး'
Phone Screen ပေါ်က ''အချစ်''ဆိုတဲ့ Contact nameလေးအားကြည့်ရင်းပြောမိတယ်။
တိန်!!(Massage)
'ဘာလဲဟ..ဟမ်..'
"ချစ်တယ်အကို.."
'ကြောင်ကြောင်ကျားကျားနဲ့...'
..
'ဟယ်..ချစ်တယ်အကို..အိုးးးအူယားလိုက်တာဟယ်..'
ကျနော့်အပြောကြောင့်မြွေလိမ်မွေခေါက်လူးလိမ့်ရင်းအကျောဆွဲသလိုဖြစ်နေတဲ့မမှူး။
'သွားစမ်းပါဗျာ..ကျနော်ဝဋ်လည်တာများလား'
ပြန်စဥ်းစားကြည့်မိတော့ ဝဋ်လည်နေတယ်လို့ထင်မိသွားတယ်..၊ငါ့ကိုအရမ်းချစ်နေတဲ့သူကိုငါကလည်းအဖတ်မလုပ်၊ ပြန်မကြိုက်..၊ဒါ့ကြောင့်ငါချစ်တဲ့သူကလည်း.ငါ့ကိုပလစ်တာပဲဖြစ်ရမယ်။
'အေးဖြစ်နိုင်..'
ဒုန်းးး!
'ဟယ်..bossအခန်းကအသံဟ..ငါသွားလိုက်အုံးမယ်...အမလေး..bossရရဲ့လား..ဘာလို့ခုံကိုထိုးပြစ်ရတာလဲ..သွေးတွေထွက်လာပြီ..ဘာ..ဘာဖြစ်လို့လဲbossရဲ့ညီမကိုပြောပါအုံး'
'ဒီတိုင်း........'
bossခေါင်းငုံ့နေခဲ့ပင်မဲ့..၊အသံတွေတုန်နေခဲ့တယ်..၊Bossဝမ်းနည်းနေတာလား..၊ဘာကြောင့်လဲ...။
'ညီမဆေးဘူးသွားယူလိုက်အုံးမယ်boss'
'....'
bossကိုဝမ်းနည်းအောင်လုပ်နိုင်တဲ့သူကဘယ်သူလဲ..။ဆေးဘူးအမြန်သွားယူပြီးပြန်လာတော့ bossကမရှိတော့ဘူး...။
'boss..bossရေ..'
'အမ bossကော..ဘာဖြစ်တာလဲ'
ပြူးပြူးပြဲပြဲနဲ့ပြေးဝင်လာတဲ့စည်သူ။
'bossခုံကိုလက်သီးနဲ့ထိုးပြစ်တာဟ..သွေးတွေတောင်ထွက်သွားတယ်..ငါဆေးသွားယူနေတုန်းbossဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိလို့'
ဆေးသေတ္တာလေးကိုင်ကာခေါင်းကုတ်ရင်းဖြေလာသူ။
'ခုံကိုထိုးပြစ်ရလောက်တဲ့အထိ bossမှာဘာစိတ်ညစ်စရာတွေရှိနေပါလိမ့်နော်..ကျနော်သွားရှာ..'
'နေအုံးbossစာပို့တယ် သူအခုဆေးရုံသွားမှာတဲ့..'
ကျမလည်းအခုမှစိတ်တစ်ဝက်အေးသွားရတယ်။တစ်ဝက်ပဲဘာလို့စိတ်အေးရသလဲဆိုရင်တော့ ၊Bossဘာကြောင့်ဒီလိုဖြစ်ရတာလဲဆိုတာသိချင်နေသေးတာမို့လေ။
'...လိုက်သွားရင်ကောင်းမလား'
'ကောင်လေး..ကိုယ်အလုပ်ကိုယ်သာလုပ်လိုက်တော့..'
'ဟွန့်'
..
ကျောင်းတွင်။
'အက်လဲ့...ဓန ဒီနေ့မင်းဘာ့သာလာတာပေါ့'
ကျောင်းအဝင်ဝမှာ ဓနအားစောင့်ကာဆီးကြိုနေသူ။
'အေး..ငါငါ့အကိုနဲ့မခေါ်ဘူး..'
ဆူပုတ်ပုတ်နဲ့ဖြေလာတဲ့ဓန။
'အို..ဘာတွေဖြစ်ကြလို့လဲကွ..'
ရှိုင်းဝဏ္ဏလည်းစိတ်ပူသလိုနဲ့ဓနပုခုံးအားဖက်လိုက်ရင်းမေးလိုက်တယ်။
'ဒီလိုပါပဲကွာ..သူ့အချစ်ဦးအကြောင်းကိုမေးတဲ့ဟာကို..ငါနဲ့မဆိုင်ဘူးတဲ့..လူယုတ်မာကြီး'
လက်လေးပိုက်ကာစိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ပြောနေတာကြောင့်ချစ်ဖွယ်အတိပါပဲ။
'ဟားဟား..မင်းကလည်းခလေးကျနေတာပဲ..ဟင်...'
ထပ်ပြီးတော့တွေ့ပြန်ပြီ...မနေ့ကလူ...။
'ဘာလဲကွ..'
စကားပြောနေရင်းငြိမ်သွားတဲ့ဝဏ္ဏကြောင့်ဓနမေးခွန်းပြန်ထုတ်မိတယ်။
'ဓန ငါအထင် ငါတို့နောက်တယောက်ယောက် stalkingလုပ်နေတယ်ထင်တယ်'
အတည်ပေါက်မျက်နှထားနဲ့ပြောလာသူကြောင့်အနည်းငယ်လန့်မိသွားတယ်။
'ဘယ်လို..'
'ဟိုမှာ.... '
ဒိုင်းးးး!!!(သေနတ်ပစ်သံ)
'သတိထားဓန!!'
ကျောင်းထဲကလူတွေအားလုံးရှုပ်ယှက်ခတ်ပြီးပြေးတဲ့သူကပြေး..၊ပုန်းတဲ့သူကပုန်းနဲ့...၊အထိတ်တလန့်ဖြစ်ကုန်ကြတယ်...။
'အ့..မင်း..ပြေးတော့ ဓန..'
'ဝဏ္ဏ..ကျစ်..မင်းကိုထိသွားပြီ..ဘယ်သူတောင်းစားလဲကွ!!'
ကျနော်ပစ်တဲ့ကောင်နောက်ကိုလိုက်ချင်ပင်မဲ့..ဝဏ္ဏကမေ့လုနီးပါဖြစ်နေပြီမို့..။
'ငါဆေးရုံပို့ပေးမယ်..ခဏတောင့်ထားအုံး'
'ငါ့အမေကိုphoneမဆက်နဲ့နော်....သူမစိတ်ပူ..အ့...ဟင်းးး'
'ဟေ့ကောင်..ဝဏ္ဏ..ဝဏ္ဏ..မမေ့နဲ့အုံး..ဟာ...taxi..taxi.... !!'
ကျနော်အမှီပို့ခဲ့တယ်..၊တော်သေးတာပေါ့ဗျာ..၊ဗိုက်ကိုရှပ်ထိသွားရုံပဲမို့..၊ကျနော့်လည်း..ဝဏ္ဏခုတင်ဘေးမှာသူနိုးလာမဲ့အချိန်ကိုထိုင်စောင့်နေရင်းစဥ်းစားနေမိတယ်...။ဟိုလူကဘယ်သူလဲ..၊ဘာ့ကြောင့်ဒီလိုလုပ်ရတာလဲ...။ဟင်...။
'ကိုကို....'
ကိုကိုကbodyguardမပါဘူး..၊တစ်ယောက်ထဲ ငါစိတ်မချဘူး..၊ဒါမဲ့ ဝဏ္ဏကိုလည်းဒီတိုင်းကြီးမထားခဲ့ချင်ဘူး...။
'ဓန..ဘာလို့ဆေးရုံရောက်နေတာလဲ..'
'ဟင်..ကိုကို...'
ကိုကိုကျနော့်ကိုမြင်သွားတယ်လေ။
'ဝဏ္ဏကဘာဖြစ်တာလဲ ကျောင်းလစ်ပြန်ပြီလား'
စိတ်ဆိုးတော့မဲ့မျက်နှထားမျိုးနဲ့မေးလာတာကြောင့်။
'မဟုတ်ဖူးကိုကို..သူကျနော့်ကိုကာကွယ်ပေးလိုက်တာ..သူသေနတ်မှန်သွားတာ..'
ခပ်မြန်မြန်ပဲကိုကိုအထင်မလွဲခင်ဖြေလိုက်ရတယ်။
'ဘယ်လို သေနတ်...!'
ကျနော်သတိထားမိလိုက်တယ်...၊ကိုကို့မျက်နှာမှာ..တစ်ခုခုကိုလန့်ပြီးစိုးရိမ်သွားတယ်ဆိုတာ...။
'ကိုကိုရော..ဘာလာလုပ်တာလဲ..ဟင်..လက်က..'
ကိုကို့လက်မှာပတ်တီးစည်းထားတယ်၊ကိုကိုဘာဖြစ်လာတာပါလိမ့်။
'ခိုင်းမိတာ စိတ်ပူစရာမလိုဘူး..ငါလည်းမင်းနဲ့အတူစောင့်ပေးမယ်..'
'မလိုဘူး...'
'ဘာဖြစ်ရပြန်တာလဲ ခလေးကြီးလိုနေရာတကာစိတ်ကောက်တော့မို့လား..'
ကျနော့်ခေါင်းကိုပုတ်ရင်းပြောလာတဲ့ကိုကို။
'ကိုကိုနဲ့မဆိုင်ဘူး...ကိုယ့်အလုပ်ကိုသာပြန်စမ်းပါ'
ကျနော်လည်းကျနော့်ခေါင်းပေါ်ကကိုကို့လက်ကိုဖယ်ခိုင်းပြီး ပြောမိတယ်။
'ဟင့်..ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ'
'အ့...ပါးကိုမဖျစ်ညစ်နဲ့လေဗျ..နာတယ်..အား..အ့..'
ကိုကိုကကျနော့်ပါးကိုအတင်းကြီးလာဆွဲနေတယ်လေ။
'နှစ်ယောက်လုံးပြန်လိုက်ကြပါတော့..ဒီကလူနာကိုလည်းအားနာကျပါအုံး'
မျက်နှာရှစ်ခေါက်ချိုးဖြင့်သတိရလာသူ....။
'ဖယ်ပါအုံးကိုကိုရ....မင်းဘယ်လိုနေသေးလဲ ရရဲ့လား...'
ကျနော့်လည်းကျနော့်ပါးကိုအတင်းညှစ်နေတဲ့ကိုကိုလက်တွေကနေရုန်းထွက်လိုက်ပြီး ဝဏ္ဏဆီကိုအာရုံစိုက်လိုက်ရတယ်။
'ဘယ်လိုလဲ ငါကမင်းရဲ့heroကြီးဖြစ်သွားပြီနော်...အ့..နာလိုက်တာ'
'မင်းနားအုံးငါဆရာဝန်သွားခေါ်...'
ကျနော်ထဖို့အလုပ်။
'ငါခေါ်ပေးမယ်..မင်းတို့နေ့လည်စာမစားရသေးဘူးမလား..ငါဝယ်ခဲ့ပေးမယ်'
ကိုကိုကကျနော့်ပုခုံးကိုဖိချလိုက်ပြီးသူသွားခေါ်ပေးမယ်တဲ့လေ။
'အကိုအဲလက်စ်သာအကောင်းဆုံး..အများကြီးဝယ်ခဲ့ပါဗျ'
ရှိုင်းဝဏ္ဏကတော့အပျော်ကြီးပျော်နေတော့တာပေါ့။
'အေးပါကွာ..စိတ်ကောက်နေတဲ့ကိုယ်တော်ချောကရော မစားဘူးလား'
ဆူပုတ်ပုတ်နဲ့အဲလက်စ်ကိုမကြည့်တဲ့ကောင်လေး။
'စားမှာ cokeပါဝယ်ခဲ့'
'ဟင့် ဟုတ်ပါပြီ '
ကိုကို့စိတ်ကမှန်းမရဘူး..၊တစ်ခဏချင်းမှာပုံစံမျိုးစုံပြောင်းလဲနေတော့တာပဲ...။မနေ့ညက သူမဟုတ်တော့တဲ့အတိုင်းပဲ။
..........................ကြွေ.........................
ေမာင့္ကိုငါ့ေခါင္းထဲက ဘယ္လိုနည္းနဲ႕မွထုတ္လို႔မရဘူးပဲ..။
'ဟင္းးးး'
သက္ျပင္းခ်႐ုံကလြဲလို႔ဘားမွမွမတက္နိုင္တာပဲ..၊အလုပ္ထဲစိတ္ႏွစ္ထားတာပဲ၊ေကာင္းပါတယ္ေလ..။
'မႉး..'
'bossဒီမွာ bossအတြက္ coffeeအဆင္သင့္ရပါၿပီ'
မမႈးလည္းအဲလက္စ္ေခၚခံၾကားတာနဲ႕ အေစာထဲကေပးဖို႔ျပင္ထားတဲ့၊Coffeeခြက္ေလးကိုင္ရင္း၊အဲလက္စ္ကိုေပးဖို႔လုပ္ပင္မဲ့။
'ငါမေသာက္ဖူး..'
bossကိုလွည့္စားလို႔မရတာသိပင္မဲ့လည္း..၊ဟိုဝမ္းမနာသားေလးက ငါ့ကိုက်ိန္စာတိုက္ၿပီးခိုင္းေနေတာ့...၊ဟင္းးး။
'ဘာလို႔လဲ bossရဲ႕ ဒါbossေသာက္ေနၾကဆိုင္ကပဲေလ'
က်မလည္းBossမေသာက္ေသာက္ေအာင္စကားခ်ိဳေသြးၿပီးေျပာပင္မဲ့လည္း။
'နင္ဝယ္လာတာလား..'
'အမ္..မဟုတ္ဖူး..စည္သူဝယ္လာေပးတာboss'
က်မအက္လိုေျပာလိုက္ေတာ့Bossကမ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕ကာ ၊စာပြဲေပၚမွာအရန္သင့္ခ်ထားတဲ့fileတြဲေတြကိုသာအာ႐ုံစိုက္လိုက္ရင္း။
'သူ႕ကိုေျပာလိုက္..ငါ့အတြက္နဲ႕ထပ္ၿပီးပိုက္ဆံၿဖဳံးေနရင္..ငါသူ႕ကိုအလုပ္ထုတ္ျပစ္မယ္လို႔!'
အဲလက္စ္ကအသံျမႇင့္ၿပီးေျပာလိုက္တာမို႔ မမႈးကိုယ္ေလးေတာင္တုန္တက္သြားတယ္ေလ။
'ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့boss..ဒါ..ဒါေလး..'
ငါပါအလုပ္ျပဳတ္ေတာ့မယ္ဟ..။
'ျပန္ယူသြား..ငါမေသာက္ဘူး'
'ဟုတ္ကဲ့ပါboss'
က်မလည္းအခန္းျပင္ခပ္ျမန္ျမန္ေျပးထြက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့တယ္။
စည္သူေရာ..၊ဓနေရာ..၊ရွိုင္းဝဏၰေရာ..တစ္ပုံစံထဲၾကည့္ပဲ..၊သုံးေယာက္လုံးကေခါင္းမာတယ္..၊လိုခ်င္တာေတြ႕ရင္ မရရေအာင္ႀကိဳးစားတက္တယ္..၊ၿပီးေတာ့.."သူ"နဲ႕စရိုက္လကၡဏာ အေတာ္တူတာပဲ..။အတူဆုံးဆိုရင္ေတာ့..ဓနပဲ....၊ဓနနဲ႕အေတာ္ဆင္တယ္...၊ထြားတာနဲ႕ညွပ္တာပဲကြာတာ...။ၿပီးေတာ့ ေမာင္က လွတယ္..၊ဓနကေခ်ာတယ္..၊ဟူးးးစိတ္ညစ္ပါတယ္။
ေမာင့္ကိုသာ..ငါကယ္နိုင္ခဲ့ရင္...။
'က်စ္'
ဘာလို႔အက္ျမင္ကြင္းေတြက ငါ့ေခါင္းထဲေပၚလာရျပန္တာလဲ..။
ဒုန္းးး!!!(စာပြဲကိုထိုးျပစ္)
..
'ေရာ့စည္သူ..bossကနင္သူ႕အတြက္ထပ္ၿပီးပိုက္ဆံၿဖဳံးရင္ နင့္ကိုအလုပ္ထုတ္မွာတဲ့ေနာ္'
မမႉးလဲ..စည္သူ႕လက္ထဲCoffeeခြက္ကိုျပန္ထိုးေပးရင္းေျပာလိုက္တယ္။
'ဟာ.... က်ေနာ္ပိုက္ဆံ မျဖဳန္းပါဘူး..က်ေနာ့္အနာဂတ္သူတို႔သားေလာင္းအတြက္ သုံးတာပါဗ်..'
လုံးဝကိုမွလက္မေလွ်ာ့တဲ့ေကာင္ေလး။
'ေတာ္စမ္းပါေအ..အဲဒါနဲ႕နင့္ကို ဝဏၰphဆက္ေသးလား..'
မမႉးလည္း..စိတ္ကုန္ကုန္နဲ႕ေျပာေနရင္းက ဝဏၰကိုသတိရမိသြားတာမို႔ေမးမိတယ္။
'ဆက္တယ္ မေန႕က..ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႕..'
မေန႕ည...
'hello..'
'hello..အကို..က်ေနာ္ပါ'
'ေအးဘာလဲ'
'အို..က်ေနာ္ထင္တာက အကိုက်ေနာ္မွန္းသိတာနဲ႕phခ်ျပစ္လိုက္လိမ့္မယ္လို႔..'
ဘာမွကိုမေျပာခ်င္ဘူး။
'....'
'က်ေနာ့္ကိုစိတ္ဆိုးေနတယ္မလား...က်ေနာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္..အကိုက အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းေနေတာ့ က်ေနာ္နမ္းလိုက္မိတာပါဗ်'
အခုမွလာေတာင္းပန္ေနေတာ့ေရာ..၊အကိုအဲလက္စ္ကငါ့ကိုျပန္ၿပီးအျမင္ၾကည့္လာပါ့မလား၊ေခြးေကာင္ရဲ႕။
'ငါမအားဘူးခ်ၿပီ ထပ္ေခၚရင္blockမွာ'
စိတ္ကုန္တယ္။
'ဟာ..အကို..အကို...ဟင္းးးးခ်သြားၿပီပဲ..ခ်စ္တယ္လို႔ေတာင္မေျပာလိုက္ရဘူး'
Phone Screen ေပၚက ''အခ်စ္''ဆိုတဲ့ Contact nameေလးအားၾကည့္ရင္းေျပာမိတယ္။
တိန္!!(Massage)
'ဘာလဲဟ..ဟမ္..'
"ခ်စ္တယ္အကို.."
'ေၾကာင္ေၾကာင္က်ားက်ားနဲ႕...'
..
'ဟယ္..ခ်စ္တယ္အကို..အိုးးးအူယားလိုက္တာဟယ္..'
က်ေနာ့္အေျပာေၾကာင့္ေႁမြလိမ္ေမြေခါက္လူးလိမ့္ရင္းအေက်ာဆြဲသလိုျဖစ္ေနတဲ့မမႉး။
'သြားစမ္းပါဗ်ာ..က်ေနာ္ဝဋ္လည္တာမ်ားလား'
ျပန္စဥ္းစားၾကည့္မိေတာ့ ဝဋ္လည္ေနတယ္လို႔ထင္မိသြားတယ္..၊ငါ့ကိုအရမ္းခ်စ္ေနတဲ့သူကိုငါကလည္းအဖတ္မလုပ္၊ ျပန္မႀကိဳက္..၊ဒါ့ေၾကာင့္ငါခ်စ္တဲ့သူကလည္း.ငါ့ကိုပလစ္တာပဲျဖစ္ရမယ္။
'ေအးျဖစ္နိုင္..'
ဒုန္းးး!
'ဟယ္..bossအခန္းကအသံဟ..ငါသြားလိုက္အုံးမယ္...အမေလး..bossရရဲ႕လား..ဘာလို႔ခုံကိုထိုးျပစ္ရတာလဲ..ေသြးေတြထြက္လာၿပီ..ဘာ..ဘာျဖစ္လို႔လဲbossရဲ႕ညီမကိုေျပာပါအုံး'
'ဒီတိုင္း........'
bossေခါင္းငုံ႕ေနခဲ့ပင္မဲ့..၊အသံေတြတုန္ေနခဲ့တယ္..၊Bossဝမ္းနည္းေနတာလား..၊ဘာေၾကာင့္လဲ...။
'ညီမေဆးဘူးသြားယူလိုက္အုံးမယ္boss'
'....'
bossကိုဝမ္းနည္းေအာင္လုပ္နိုင္တဲ့သူကဘယ္သူလဲ..။ေဆးဘူးအျမန္သြားယူၿပီးျပန္လာေတာ့ bossကမရွိေတာ့ဘူး...။
'boss..bossေရ..'
'အမ bossေကာ..ဘာျဖစ္တာလဲ'
ျပဴးျပဴးၿပဲၿပဲနဲ႕ေျပးဝင္လာတဲ့စည္သူ။
'bossခုံကိုလက္သီးနဲ႕ထိုးျပစ္တာဟ..ေသြးေတြေတာင္ထြက္သြားတယ္..ငါေဆးသြားယူေနတုန္းbossဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိလို႔'
ေဆးေသတၱာေလးကိုင္ကာေခါင္းကုတ္ရင္းေျဖလာသူ။
'ခုံကိုထိုးျပစ္ရေလာက္တဲ့အထိ bossမွာဘာစိတ္ညစ္စရာေတြရွိေနပါလိမ့္ေနာ္..က်ေနာ္သြားရွာ..'
'ေနအုံးbossစာပို႔တယ္ သူအခုေဆး႐ုံသြားမွာတဲ့..'
က်မလည္းအခုမွစိတ္တစ္ဝက္ေအးသြားရတယ္။တစ္ဝက္ပဲဘာလို႔စိတ္ေအးရသလဲဆိုရင္ေတာ့ ၊Bossဘာေၾကာင့္ဒီလိုျဖစ္ရတာလဲဆိုတာသိခ်င္ေနေသးတာမို႔ေလ။
'...လိုက္သြားရင္ေကာင္းမလား'
'ေကာင္ေလး..ကိုယ္အလုပ္ကိုယ္သာလုပ္လိုက္ေတာ့..'
'ဟြန့္'
..
ေက်ာင္းတြင္။
'အက္လဲ့...ဓန ဒီေန႕မင္းဘာ့သာလာတာေပါ့'
ေက်ာင္းအဝင္ဝမွာ ဓနအားေစာင့္ကာဆီးႀကိဳေနသူ။
'ေအး..ငါငါ့အကိုနဲ႕မေခၚဘူး..'
ဆူပုတ္ပုတ္နဲ႕ေျဖလာတဲ့ဓန။
'အို..ဘာေတြျဖစ္ၾကလို႔လဲကြ..'
ရွိုင္းဝဏၰလည္းစိတ္ပူသလိုနဲ႕ဓနပုခုံးအားဖက္လိုက္ရင္းေမးလိုက္တယ္။
'ဒီလိုပါပဲကြာ..သူ႕အခ်စ္ဦးအေၾကာင္းကိုေမးတဲ့ဟာကို..ငါနဲ႕မဆိုင္ဘူးတဲ့..လူယုတ္မာႀကီး'
လက္ေလးပိုက္ကာစိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႕ေျပာေနတာေၾကာင့္ခ်စ္ဖြယ္အတိပါပဲ။
'ဟားဟား..မင္းကလည္းခေလးက်ေနတာပဲ..ဟင္...'
ထပ္ၿပီးေတာ့ေတြ႕ျပန္ၿပီ...မေန႕ကလူ...။
'ဘာလဲကြ..'
စကားေျပာေနရင္းၿငိမ္သြားတဲ့ဝဏၰေၾကာင့္ဓနေမးခြန္းျပန္ထုတ္မိတယ္။
'ဓန ငါအထင္ ငါတို႔ေနာက္တေယာက္ေယာက္ stalkingလုပ္ေနတယ္ထင္တယ္'
အတည္ေပါက္မ်က္ႏွထားနဲ႕ေျပာလာသူေၾကာင့္အနည္းငယ္လန့္မိသြားတယ္။
'ဘယ္လို..'
'ဟိုမွာ.... '
ဒိုင္းးးး!!!(ေသနတ္ပစ္သံ)
'သတိထားဓန!!'
ေက်ာင္းထဲကလူေတြအားလုံးရႈပ္ယွက္ခတ္ၿပီးေျပးတဲ့သူကေျပး..၊ပုန္းတဲ့သူကပုန္းနဲ႕...၊အထိတ္တလန့္ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္...။
'အ့..မင္း..ေျပးေတာ့ ဓန..'
'ဝဏၰ..က်စ္..မင္းကိုထိသြားၿပီ..ဘယ္သူေတာင္းစားလဲကြ!!'
က်ေနာ္ပစ္တဲ့ေကာင္ေနာက္ကိုလိုက္ခ်င္ပင္မဲ့..ဝဏၰကေမ့လုနီးပါျဖစ္ေနၿပီမို႔..။
'ငါေဆး႐ုံပို႔ေပးမယ္..ခဏေတာင့္ထားအုံး'
'ငါ့အေမကိုphoneမဆက္နဲ႕ေနာ္....သူမစိတ္ပူ..အ့...ဟင္းးး'
'ေဟ့ေကာင္..ဝဏၰ..ဝဏၰ..မေမ့နဲ႕အုံး..ဟာ...taxi..taxi.... !!'
က်ေနာ္အမွီပို႔ခဲ့တယ္..၊ေတာ္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ..၊ဗိုက္ကိုရွပ္ထိသြား႐ုံပဲမို႔..၊က်ေနာ့္လည္း..ဝဏၰခုတင္ေဘးမွာသူနိုးလာမဲ့အခ်ိန္ကိုထိုင္ေစာင့္ေနရင္းစဥ္းစားေနမိတယ္...။ဟိုလူကဘယ္သူလဲ..၊ဘာ့ေၾကာင့္ဒီလိုလုပ္ရတာလဲ...။ဟင္...။
'ကိုကို....'
ကိုကိုကbodyguardမပါဘူး..၊တစ္ေယာက္ထဲ ငါစိတ္မခ်ဘဴး..၊ဒါမဲ့ ဝဏၰကိုလည္းဒီတိုင္းႀကီးမထားခဲ့ခ်င္ဘူး...။
'ဓန..ဘာလို႔ေဆး႐ုံေရာက္ေနတာလဲ..'
'ဟင္..ကိုကို...'
ကိုကိုက်ေနာ့္ကိုျမင္သြားတယ္ေလ။
'ဝဏၰကဘာျဖစ္တာလဲ ေက်ာင္းလစ္ျပန္ၿပီလား'
စိတ္ဆိုးေတာ့မဲ့မ်က္ႏွထားမ်ိဳးနဲ႕ေမးလာတာေၾကာင့္။
'မဟုတ္ဖူးကိုကို..သူက်ေနာ့္ကိုကာကြယ္ေပးလိုက္တာ..သူေသနတ္မွန္သြားတာ..'
ခပ္ျမန္ျမန္ပဲကိုကိုအထင္မလြဲခင္ေျဖလိုက္ရတယ္။
'ဘယ္လို ေသနတ္...!'
က်ေနာ္သတိထားမိလိုက္တယ္...၊ကိုကို႔မ်က္ႏွာမွာ..တစ္ခုခုကိုလန့္ၿပီးစိုးရိမ္သြားတယ္ဆိုတာ...။
'ကိုကိုေရာ..ဘာလာလုပ္တာလဲ..ဟင္..လက္က..'
ကိုကို႔လက္မွာပတ္တီးစည္းထားတယ္၊ကိုကိုဘာျဖစ္လာတာပါလိမ့္။
'ခိုင္းမိတာ စိတ္ပူစရာမလိုဘူး..ငါလည္းမင္းနဲ႕အတူေစာင့္ေပးမယ္..'
'မလိုဘူး...'
'ဘာျဖစ္ရျပန္တာလဲ ခေလးႀကီးလိုေနရာတကာစိတ္ေကာက္ေတာ့မို႔လား..'
က်ေနာ့္ေခါင္းကိုပုတ္ရင္းေျပာလာတဲ့ကိုကို။
'ကိုကိုနဲ႕မဆိုင္ဘူး...ကိုယ့္အလုပ္ကိုသာျပန္စမ္းပါ'
က်ေနာ္လည္းက်ေနာ့္ေခါင္းေပၚကကိုကို႔လက္ကိုဖယ္ခိုင္းၿပီး ေျပာမိတယ္။
'ဟင့္..ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ'
'အ့...ပါးကိုမဖ်စ္ညစ္နဲ႕ေလဗ်..နာတယ္..အား..အ့..'
ကိုကိုကက်ေနာ့္ပါးကိုအတင္းႀကီးလာဆြဲေနတယ္ေလ။
'ႏွစ္ေယာက္လုံးျပန္လိုက္ၾကပါေတာ့..ဒီကလူနာကိုလည္းအားနာက်ပါအုံး'
မ်က္ႏွာရွစ္ေခါက္ခ်ိဳးျဖင့္သတိရလာသူ....။
'ဖယ္ပါအုံးကိုကိုရ....မင္းဘယ္လိုေနေသးလဲ ရရဲ႕လား...'
က်ေနာ့္လည္းက်ေနာ့္ပါးကိုအတင္းညွစ္ေနတဲ့ကိုကိုလက္ေတြကေန႐ုန္းထြက္လိုက္ၿပီး ဝဏၰဆီကိုအာ႐ုံစိုက္လိုက္ရတယ္။
'ဘယ္လိုလဲ ငါကမင္းရဲ႕heroႀကီးျဖစ္သြားၿပီေနာ္...အ့..နာလိုက္တာ'
'မင္းနားအုံးငါဆရာဝန္သြားေခၚ...'
က်ေနာ္ထဖို႔အလုပ္။
'ငါေခၚေပးမယ္..မင္းတို႔ေန႕လည္စာမစားရေသးဘူးမလား..ငါဝယ္ခဲ့ေပးမယ္'
ကိုကိုကက်ေနာ့္ပုခုံးကိုဖိခ်လိဳက္ၿပီးသူသြားေခၚေပးမယ္တဲ့ေလ။
'အကိုအဲလက္စ္သာအေကာင္းဆုံး..အမ်ားႀကီးဝယ္ခဲ့ပါဗ်'
ရွိုင္းဝဏၰကေတာ့အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ေနေတာ့တာေပါ့။
'ေအးပါကြာ..စိတ္ေကာက္ေနတဲ့ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာကေရာ မစားဘူးလား'
ဆူပုတ္ပုတ္နဲ႕အဲလက္စ္ကိုမၾကည့္တဲ့ေကာင္ေလး။
'စားမွာ cokeပါဝယ္ခဲ့'
'ဟင့္ ဟုတ္ပါၿပီ '
ကိုကို႔စိတ္ကမွန္းမရဘူး..၊တစ္ခဏခ်င္းမွာပုံစံမ်ိဳးစုံေျပာင္းလဲေနေတာ့တာပဲ...။မေန႕ညက သူမဟုတ္ေတာ့တဲ့အတိုင္းပဲ။
..........................ေႂကြ.........................