Browse

system 091

By TeeKo0

1.1M 121K 5.7K

wang yibo 💞 xiao zhan [ကျေးဇူးပြုပြီးအုန်းသီးကိုလေးစားပါ] ^^^^^^^^^^^ ^^^^ [ေက်းဇူးျပဳၿပီးအုန္းသီးကိုေလးစားပ... More

intro
(1.1)Arc 1
Character introduction
(1.2)
(1.3)
(1.4)
(1.5)
(1.6)
(1.7)
(1.8)
(1.9)
(1.10)
(1.11)
(1.12)
(1.13)
(1.14)
(1.15)End....
Arc(2)
Character introduction
(2.1)
(2.2)
(2.3)
(2.4)
(2.5)
(2.6)
(2.7)
(2.8)
(2.9)
(2.10)
(2.11)
(2.12)
(2.13)
(2.14)
(2.15)
(2.16)
(2.17)
(2.18)
(2.19)
(2.20)End....
Arc(3)
Character introduction
(3.1)
(3.2)
(3.3)
(3.4)
(3.5)
(3.6)
(3.7)
(3.8)
(3.9)
(3.10)
(3.11)
(3.12)
(3.13)
(3.14)
(3.15)
(3.16)
(3.17)
(3.18)
(3.19)
(3.20)End....
Arc(4)
Character introduction
(4.1)
(4.2)
(4.3)
(4.4)
(4.5)
(4.6)
(4.7)
(4.8)
(4.9)
(4.10)
(4.11)
(4.12)
(4.13)
(4.14)
(4.15)
(4.16)
(4.17)
(4.18)
(4.19)End....
Arc(5)
Character introduction
(5.1)
(5.2)
(5.3)
(5.4)
(5.5)
(5.6)
(5.7)
(5.8)
(5.9)
(5.10)
(5.11)
(5.12)
(5.13)
(5.14)
(5.15)
(5.16)
(5.17)
(5.18)
(5.19)
(5.20)
(5.21)
(5.22)
(5.23)
(5.24)End....
Arc(6)
Character introduction
(6.1)
(6.2)
(6.3)
(6.4)
(6.5)
(6.6)
(6.7)
(6.8)
(6.9)
(6.10)
(6.11)
(6.12)
(6.13)
(6.14)
(6.15)
(6.16)
(6.17)
(6.18)
(6.19)
(6.20)
(6.21)End....
Arc(7)
Character introduction
(7.1)
(7.2)
(7.3)
(7.4)
(7.5)
(7.6)
(7.7)
(7.8)
(7.9)
(7.10)
(7.11)
(7.12)
(7.13)
(7.14)
(7.15)
(7.16)
(7.17)
(7.18)
(7.19)
(7.20)
(7.21)End....
Arc(1.16) [Return]
(1.17) [Return]
(1.18) [Return]
(1.19) [Return]
(1.20) [Return]
(1.21) [Return]
(1.22) [Return]
(1.23) [Return]
(1.24) [Return]
(1.25) [Return]
(1.26) [Return]
(1.27) [Return]
(1.28) [Return]
(1.29) [Return]
(1.30) [Return]
(1.31) [Return]
(1.32) [Return]End....
Arc(8)
Character introduction
(8.1)
(8.2)
(8.3)
Book ခွဲခြင်း

You are reading

system 091

Romance

wang yibo 💞 xiao zhan [ကျေးဇူးပြုပြီးအုန်းသီးကိုလေးစားပါ] ^^^^^^^^^^^ ^^^^ [ေက်းဇူးျပဳၿပီးအုန္းသီးကိုေလးစားပါ]

bl romance supernatural system wangyibo xiaozhan yizhan

(5.13)

5.5K 669 35
By TeeKo0

Unicode

ရှောင်ကျန့်၏မျက်ဝန်းလေးတွေမှာမှေးမှိတ်သွားရင်းလတ်ဆက်သည့်ပင်လယ်ရနံ့ကိုသဘောကျစွာရှုရှိုက်လိုက်သည်။

သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အစစ်မှာရေသူထီးတစ်ယောက်ဖြစ်တာကြောင့်သူ့ရဲ့မူရင်းဗီဇကိုကရေကြိုက်တတ်သည်။ရှောင်ကျန့်လည်း၎င်းဗီဇကိုဖျောက်ဖျက်မရပေ။

ရှောင်ကျန့်ကပင်လယ်စပ်နားတွင်တည်ရှိနေသောကျောက်ဆောင်တစ်ခုပေါ်သို့တတ်သွား၏။ကျန်လူလေးယောက်ကလည်းရှောင်ကျန့်အနောက်ကနေလိုက်တတ်လာသည်။

ရှောင်ကျန့်ဟာအတော်အတန်မြင့်မားသည့်ကျောက်ဆောင်ထက်ကနေတစ်ဆင့်ပင်လယ်ရေပြင်ကိုငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ပင်လယ်ရေမှာသိသိသာသာပြာလဲ့ပြီးကြည်လင်နေပေမယ့်ရှောင်ကျန့်ကတော့ပင်လယ်ရေထဲမှာရောနှောနေဲ့အနက်ရောင်ချီမျှင်သေးသေးလေးတွေကိုသတိထားမိသည်။

တကယ်ကိုသူထင်ထားတဲ့အတိုင်းပါပဲလား....

ရှောင်ကျန့်သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုကိုက်လိုက်မိသည်။

ရေနဂါးတစ်ဖြစ်လဲဗီလိန်ဖူလင်းရဲ့အချစ်ဆုံးသောသူငယ်ချင်း'လံုဖုချန်'.....

'လုံဖုချန်'ကဒီဇာတ်ကြောင်းတွင်အရေးကြီးနေရာ၌ပါဝင်သည်။မူလဇာတ်ကြောင်းအရဇာတ်လိုက်လဲ့ချင်းယန်ဟာဗီလိန်ဖူလင်းကိုရှင်းထုတ်ပြစ်ဖို့အတွက်မဖြစ်နိုင်သလောက်ကိုခက်ခဲခဲ့သည်။ထို့အတွက်ဗီလိန်ဖူလင်းရဲ့အတော်ကြာပျောက်ဆုံးနေတဲ့အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းဖြစ်သူ'လံုဖုချန်'မှာအကောင်းဆုံးလက်နက်ဖြစ်လာသည်။

အမှန်တကယ်တွင်'လုံဖုချန်'တွင်မွေးကတည်းကဆန့်ကျင်ဘက်စိတ်ဝိဥာဥ်နှစ်မျိုးပါလာခဲ့သူဖြစ်သည်။စိတ်ဝိဥာဥ်တစ်ခုမှာဖြောင့်မတ်ပြီးရိုးသားသည့်အပြာရောင်ရေနဂါးဝိဥာဥ်ဖြစ်သည်။နောက်ထပ်စိတ်ဝိဥာဥ်တစ်ခုမှာဆိုးယုတ်မည်းညစ်ပြီးအတ္တကြီးကြမ်းကြုတ်သည့်အနက်ရောင်နဂါးဝိဥာဥ်ဖြစ်သည်။

အပြာရောင်နဂါးဝိဥာဥ်မှာအဓိကစိတ်ဝိဥာဥ်ဖြစ်ပြီးငယ်စဥ်ကတည်းကဆိုးယုတ်တဲ့အနက်ရောင်နဂါးဝိဥာဥ်ကိုဖိနှိပ်ထားခဲ့သည်။

၎င်းအနက်ရောင်နဂါးဝိဥာဥ်မှာမကြာခဏထထဖောက်လာတတ်သော်လည်းမူရင်းပင်မဝိဥာဥ်ဖြစ်သူအပြာရောင်နဂါး၏ထိန်းချုပ်မှုကြောင့်အရမ်းကြီးဆိုးဝါးတာမျိုးတော့မရှိခဲ့ချေ။သို့ပေမယ့်တစ်နေ့တွင်ရွှမ်ကုန်းမြေတိုက်ကြီးဆီသို့သွားရင်းစွမ်းအားကြီးမားသည့်သားရဲတစ်ကောင်နှင့်အသေအကြေတိုက်ခိုက်ခဲ့ကြသည်။ပြင်းပြင်းထန်ထန်တိုက်ခိုက်ခဲ့ကြပြီးနောက်တွင်ထိုသားရဲကြီးမှာသေဆုံးသွားခဲ့သလို'လံုဖုချန်'၏ဝိဥာဥ်သည်လည်းပြင်းထန်သောထိခိုက်မှုရှိခဲ့သည်။

ထိုအခွင့်အရေးကိုချောင်းမြောင်းနေသည့်အနက်ရောင်နဂါးဝိဥာဥ်သည့်မူလဝိဥာဥ်ဒဏ်ရာရ၊ထိခိုက်သွားသည့်အခါတွင်အတင်းအကြပ်ဝါးမျိုဖို့ရန်ကြိုးစားလာ၏။ဝိဥာဥ်နှစ်ခုရဲ့အချင်းချင်းဝါးမျိုတိုက်ခိုက်နေမှုကြောင့်အပြာရောင်နဂါးဝိဥာဥ်'လံုဖုချန်'မှာကိုယ်ပိုင်စွမ်းအားဖြင့်နေရာလွတ်တစ်ခုထဲတွင်ကြီးမားသည့်ပင်လယ်ကြီးတစ်ခုကိုဖန်တီးကာကိုယ့်ကိုယ်ကိုချိတ်ပိတ်ထားခဲ့သည်။

နဂါးဘုရင်'လံုဖုချန်'မှာထိုအချိန်ကတည်းကအစရှာမရအောင်ပျောက်ဆုံးသွားခဲ့တာဖြစ်ပြီးရေသူဘုရင်ဖူလင်းကဘယ်တုန်းကမှရှာဖွေဖို့ရန်လက်မလျော့ခဲ့ပါချေ။ရွှမ်ကုန်းမြေတိုက်ကြီးကိုသိမ်းပိုက်ရသည့်အကြောင်းအရင်းထဲတွင်သူ့သူငယ်ချင်း'လံုဖုချန်'ကိုရှာဖွေချင်တာကြောင့်လည်းပါသည်။

ဗီလိန်ဖူလင်းကိုအနိုင်ယူဖို့ရန်အတွက်ဇာတ်လိုက်လဲ့ချင်းယန်သည်ချိတ်ပိတ်ခံထားရသည့်အနက်ရောင်နဂါးဝိဥာဥ်နှင့်အပေးအယူလုပ်ခဲ့သည်။လဲ့ချင်းယန်ဟာအနက်ရောင်နဂါးဝိဥာဥ်ကိုချိတ်ပိတ်နေရာမှလွှတ်ပေးကာမကောင်းတဲ့နဂါးဝိဥာဥ်ကိုနဂါးခန္ဓာကိုယ်အားယာယီပိုင်စိုးစေ၍ဗီလိန်ကိုအတူတကွတိုက်ခိုက်ကြသည်။

ဗီလိန်ဖူလင်းဟာသူ့သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကိုမတိုက်ခိုက်ရက်ခဲ့ပေ။၎င်းမှာသူ့ရဲ့တိုက်ခိုက်နိုင်စွမ်းကိုလျော့ကျသွားစေပြီးအနက်ရောင်နဂါးဝိဥာဥ်ကိုအနိုင်ရလိုက်ပေမယ့်ဇာတ်လိုက်ရဲ့လျှပ်တပြတ်တိုက်ခိုက်မှုကိုတော့ခုခံနိုင်စွမ်းမရှိတော့ပေ။

ရေသူဘုရင်ဖူလင်းမှာနဂါးနက်နှင့်တိုက်ခိုက်ခဲ့စဥ်အခါကလွန်စွာညှာတာခဲ့တာကြောင့်သူကိုယ်၌ဒဏ်ရာပြင်းပြင်းထန်ထန်ရသွားခဲ့သည်။ထို့ကြောင့်လည်းလဲ့ချင်းယန်၏တိုက်ခိုက်မှုကိုခုခံနိုင်ခြင်းမရှိခဲ့တာဖြစ်သည်။ထိုအကြောင်းရင်းကဗီလိန်ဖူလင်း၏ကျဆုံးရာကျဆုံးကြောင်းအဓိကအကြောင်းပြချက်ဖြစ်သည်။

၎င်းအကြောင်းအရာများကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့်ဇာတ်လိုက်ဖြစ်သူရဲ့ဥာဏ်နီဥာဏ်နက်များပုံနဲ့လှည့်စားတတ်ပုံတွေကိုအလွယ်တကူသိရှိနိုင်သည်။သို့သော်လည်းသူသားအဖြစ်မွေးစားလိုက်သည့်အခါမှဒီဥာဏ်ထက်လှတဲ့ဇာတ်လိုက်မှာဘယ်ကနေဘယ်လိုငဒူ၊င,အ၊ငတုံးတစ်ကောင်ဖြစ်သွားမှန်းစဥ်းစားလို့တောင်မရတော့ပေ။

ဇာတ်လိုက်မဆုဖေးယွဲ့မှာဒီနေရာကိုရှာတွေ့ရသည့်အကြောင်းအရင်းမှာရေဝိဥာဥ်ကြောင့်ဖြစ်သည်။သူမကရေအထူးပြုကျင့်ကြံသူဖြစ်သည့်အပြင်ဇာတ်လိုက်မအရှိန်အဝါကြောင့်ဒီနေရာကိုလွယ်လင့်တကူရောက်ရှိလာခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။

ရှောင်ကျန့်ဟာသူ့မျက်လုံးလေးတွေကိုမှေးမှိတ်လိုက်ပြီးဟိုး....နက်ရှိုင်းသည့်ပင်လယ်အောက်ခြေဘက်ကိုစိတ်ဝိဥာဥ်ဖြန့်ကျက်၍အာရုံခံလိုက်သည်။ပင်လယ်ပြင်၏မိုင်ပေါင်းများစွာနက်ရှိုင်းသည့်အောက်ဘက်တွင်ရေပွေဖြစ်စေသည်အထိပြင်းထန်သည့်အသက်ရှုသံတစ်ခုကိုအာရုံခံစားမိလိုက်သည်။

ဧရာမအနက်ရောင်သံချိန်းကြိုးကြီးတွေဟာမမှန်းဆနိုင်အောင်ကြီးမားသည့်နဂါးကြီးတစ်ကောင်အားဖမ်းချုပ်ထားခဲ့သည်။နဂါးကြီး၏အကြေးခွံ့အများစုမှာအနက်ရောင်အဖြသ်သို့ပြောင်းလဲနေပြီးပြာလဲ့လဲ့နဂါးအကြေးခွံတွေကိုလည်းမြင်တွေ့နေရသည်။သို့ပေမယ့်လည်းအများစုမှာအနက်ရောင်အဖြစ်သို့ပြောင်းလဲနေပြီးအနက်ရောင်အကြေးခွံတွေမှာအပြာရောင်အကြေးခွံတွေကိုဝါးမျိုနေဟန်ရသည်။

ရှောင်ကျန့်သူ့မျက်လုံးတွေကိုပြန်လည်ဖွင့်ဟလိုက်ပြီးစိတ်မကောင်းခြင်းကြီးစွာသက်ပြင်းချလိုက်သည်။

အမှန်တကယ်တော့နဂါးဘုရင်'လုံဖုချန်'နှင့်ဗီလိန်ဖူလင်းတို့နှစ်ယောက်မှာသူငယ်ချင်းတွေဆိုတာထက်ညီအစ်ကိုအရင်းတွေလိုချစ်ခင်ကြတာဖြစ်သည်။လုံဖုချန်ကရေသူဘုရင်ဖူလင်းကိုသူ့ရဲ့ညီအရင်းလေးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ချစ်ခင်အလိုလိုက်သလိုဗီလိန်ဖူလင်းအတွက်လည်း'လံုဖုချန်'မှာသူ့ရဲ့ဆွေမျိုးသားချင်းအစ်ကိုအရင်းတစ်ယောက်လိုသဘောထားပြီးအရာအားလုံးမချွင်းမချန်တိုင်ပင်တတ်သည်။

ဇာတ်လိုက်လက်ချက်ဖြင့်ဗီလိန်ဖူလင်းသေဆုံးသွားသည့်အခါတွင်ဖိနှိပ်ခံထားရသည့်အပြာရောင်နဂါးဘုရင်'လံုဖုချန်'၏ပြင်းထန်သည့်ဒေါသတွေမှာကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းအောင်ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့သည်။လုံဖုချန်ဟာဇာတ်လိုက်နဲ့သူသေကိုယ်သေရူးသွပ်စွာတိုက်ခိုက်ပြီးနောက်ဇာတ်လိုက်ကိုသတ်ဖြတ်ရန်အတွက်သူ့ကိုယ်သူဖောက်ခွဲပြစ်လိုက်သည်။

လဲ့ချင်းယန်မှာဒဏ်ရာအပြင်းအထန်ရသွားခဲ့သော်လည်းဇာတ်လိုက်ပီပီသေဆုံးခြင်းတော့မရှိခဲ့ပေ။

အော်....အခုတော့လည်းဒီဥာဏ်နီ၊ဥာဏ်နက်၊ဥာဏ်ပြာ၊ဥာဏ်ဝါတွေအပြည့်ဖြင့်ပေါချာချာအနှီးဇာတ်လိုက်မှာသူ့'သား'ဖြစ်လာခဲ့လေပြီမဟုတ်ပါလား.....

ဒီတော့မူလဇာတ်ကြောင်းအရအသေအကြေတိုက်ခိုက်ရမည့်လုံဖုချန်နှင့်လဲ့ချင်းယန်မှာ'ဦးလေး'နဲ့'တူ'ဖြစ်လာခဲ့ကြသည်မှာအတော်လေးတော့အူကြောင်ကြောင်နိုင်လှသည်။

ရှောင်ကျန့်ဟာသူ့ကျောကိုမတ်လိုက်ပြီးသူ့အနောက်ကလူလေးယောက်ကိုစောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်သည်။

"ငါရေအောက်ကိုတစ်ချက်ဆင်းကြည့်လိုက်ဦးမယ်....ငါတိုက်ခိုက်တဲ့အခါကျရင်မင်းတို့တွေဝင်မပါကြနဲ့...."

ချင်းယွမ်အန်းနဲ့ချင်းယွမ်မူတို့၏မျက်နှာအမူအရာမှာအတော်လေးပျက်ယွင်းသွားကြသည်။လဲ့ချင်းယန်ဟာလည်းရှောင်ကျန့်ရဲ့ဆိုလိုရင်းကိုသိပ်နားမလည်ဟန်ဖြင့်သူ့ခေါင်းကိုကုပ်လိုက်သည်။

"အမ်....အဖေဘာကိုဆိုလိုတာလဲ"

ရှောင်ကျန့်ဟာဇာတ်လိုက်ကိုကြည့်ပြီးမျက်ဆံတောင်လှန်လိုက်မိသည်။သူ့သားကသူနဲ့ပေါင်းပြီးမှတကယ်တုံးသွားတာကိုတော့ငြင်းမရပေ။ဒီတစ်ကောင်ကိုဘာမှဆက်မပြောတာကောင်းမည်။မဟုတ်ရင်ရှင်းရင်း၊ရှင်းရင်းနဲ့အချိန်တွေကြာပြီးဒီနေရာမှာလည်လည်နေပေလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။

ရှောင်ကျန့်ဟာလဲ့ချင်းယန်ကိုလျစ်လျူရှု့လိုက်ပြီး'ချင်း'မျိုးရိုးအမွှာနှစ်ယောက်၏စိုးရိမ်ပူပန်မှုကိုနားလည်စွာဖြင့်ဖြင့်ဆိုသည်။

"စိတ်မပူပါနဲ့....ငါကအားနည်းတဲ့သူတစ်ယောက်မဟုတ်ပါဘူး....တစ်ခြားအနှောင့်အယှက်တွေဝင်မလာအောင်ပဲဂရုစိုက်ပေးပါ...."

ရှောင်ကျန့်ဟာခပ်ဖွဖွပြုံးလိုက်ပြီးအားလုံးကိုမျက်လုံးတစ်ဖက်မှိတ်ပြလိုက်သည်။

"ငါသွားပြီ"

ပြောရင်းဆိုရင်းနှင့်ပင်အားလုံးရှေ့မှောက်ကနေပင်လယ်ရေအောက်ထဲခုန်ဆင်းသွား၏။လဲ့ချင်းယန်မှာလန့်ဖြန့်သွားပြီးပင်လယ်ရေအောက်ကိုကျောက်ဆောင်ထက်ကနေတစ်ဆင့်ငုံ့ကြည့်လိုက်မိသည်။

ထို့နောက်.....ထို့နောက်တွင်လူတိုင်း၏ပင့်သက်ရှိုက်သံနှင့်အတူမျက်လုံးတွေပြူးကျယ်သွားခဲ့ကြသည်။

'ချင်း'အမွှာနှစ်ယောက်မှာရှောင်ကျန့်ရဲ့သရုပ်မှန်ကိုသိသော်လည်းပဲအံ့အားသင့်သွားသည်ကိုတော့ထိန်းမရပေ။ပြီးတော့နှစ်ယောက်လုံး၏မျက်နှာမှာလောဘတကြီးဖြစ်လာပြီးအငမ်းမရလိုက်လံကြည့်ရှု့လာသည်။

ဆုဖေးယွဲ့နှင့်လဲ့ချင်းယန်တို့၏မေးရိုးမှာမြေကြီးထိလုမတတ်ပြုတ်ကျနေပြီးမျက်လုံးတွေမှာလည်းထွက်ကျလုမတတ်ပြူးကျယ်နေသည်။

"အ....အ.....အ.....အဖေ..."

လဲ့ချင်းယန်မှရေအောက်ကိုလက်ညှိုးထိုးလျက်တစ်ဖေတည်းဖေပြီးစကားတောင်ထစ်နေခဲ့သည်။

ပင်လယ်ရေမှာလွန်စွာကြည်လင်ပြီးပြာလဲ့သည်။လှပရှည်လျားနူးညံ့တဲ့ပင်လယ်ပြာရောင်ဆံနွယ်တွေမှာရေထဲတွင်လွင့်မြောနေပြီးအလွန်လှပသွယ်လျသည့်အပြာရောင်အမြှီးအရှည်ကြီးမှာရေလှိုင်းနဲ့အတူလှပစွာရွေ့လျားနေသည်။ကြီးမားကျယ်ပြန့်သည့်ရေယက်ကြီးမှာပုလဲဖြူတွေနဲ့အတူအလှဆင်ထားပြီးမြင်သူတိုင်းကိုထိချင်ကိုင်ချင်လာအောင်မြူစွယ်နိုင်လွန်းသည်။

သေးသွယ်ဖြူဖွေးတဲ့လက်ကောက်ဝတ်လေးတွင်ပုလဲဖြူတွေဝတ်ဆင်ထားပြီးသီထားသောပုလဲလုံးတန်းလေးတွေမှာရေနဲ့အတူလွင့်မြောနေ၏။

အထူးသဖြင့်သူ့ရဲ့နဖူးအလည်တည့်တည့်တွင်အပြာရောင်ကျောက်လေးတစ်ခုရှိနေပြီးပင်လယ်ရေနဲ့အတူတစ်လက်လက်တောက်ပနေသည်။လူတိုင်းကိုမှင်သပ်မှုဖြစ်စေသည့်အရေးကြီးဆုံးအရာမှာသူ့ရဲ့ကမ္ဘာပျက်လောက်သည်အထိလှပတဲ့မျက်နှာသေးသေးလေးသာဖြစ်သည်။

ဒါက......
အရမ်း...အရမ်းလှရက်နိုင်လွန်းသည်။

တိုင်းပြည်ပျက်စေနိုင်လောက်သည်အထိလှပသူဖြစ်သည့်ဆုဖေးယွဲ့တောင်မှသူနဲ့ယှဥ်လိုက်ရင်သာမန်စိတ်ဝင်စားစရာတစ်စက်မှမရှိသည့်ရွက်ကြမ်းရေကြိုရုပ်အဖြစ်ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။

သူ့ရဲ့ရင်သပ်ရှု့မောဖွယ်မျက်နှာသေးသေးလေးနှင့်အတူလုံးဝန်းတဲ့ပုခုံးသားလေးတွေရယ်၊ထိကိုင်လောက်ရုံဖြင့်ကျိုးကြေသွားမည်ထင်ရလောက်အောင်ပါးလွှာသေးသွယ်တဲ့ခါးသေးသေးလေးကိုပါထည့်ပေါင်းလိုက်ပါကမြင်သူတိုင်းကိုမူးမေ့လဲသွားစေနိုင်သည်အထိညှို့ယူဖန်းစားနိုင်လွန်းနေသည်။

အထူးသဖြင့်.....
ရင်ဘတ်ကပဲစေ့နီလေးနှစ်ခုကိုထပ်မံထည့်ပေါင်းလိုက်သည့်အခါတွင်.....

ချက်ချင်းပင်'ချင်း'မျိုးရိုးအမွှာနှစ်ယောက်ဟာလဲ့ချင်းယန်နဲ့ဆုဖေးယွဲ့တို့၏ရှေ့၌ပိတ်ရပ်ချလိုက်သည်။

ဟမ့်....သူတို့ရဲ့အချစ်လေးကိုကြည့်ချင်နေတာတဲ့လား....အိပ်မက်သာဆက်မက်နေလိုက်....

လဲ့ချင်းယန်မှာတံတွေးသားတစ်ချက်မျိုချလိုက်ပြီးခုနကမြင်ကွင်းထဲကနေထွက်ခွာမရသေးပေ။

သူ့အဖေမှာအမြှီးရှိတယ်....သူ့မှာကျတော့ဘာလို့ခြေထောက်ကြီးပဲရှိတာနေရတာလဲ....သူလဲသူ့အဖေလိုအမြှီးလှလှလေးတစ်ခုလိုချင်တယ်လို့လေ.....

လဲ့ချင်းယန်ကမဆီမဆိုင်တွေးနှုတ်ခမ်းတောင်ဆူလိုက်မိသည်။ဇာတ်လိုက်မဆုဖေးယွဲ့ဟာတော့အတွေးထဲကနေထွက်လို့တောင်မရသေးပေ။

ဒီလူကတကယ့်ကို.....
ဒဏ္ဍာရီလာရေသူမျိုးနွယ်ဝင်....မဟုတ်သေးဘူး....ရေသူမျိုးနွယ်တောင်မှဒီလောက်ထိလှပမယ်မထင်....ဒီလှပမှုကယောက်ျားမိန်းမဆိုတဲ့လိင်ခွဲခြားထားမှုကိုကျော်လွန်နေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

ရှောင်ကျန့်ဟာရေအောက်ကနေတစ်ဆင့်ကျောက်ဆောင်ပေါ်ကလူတွေကိုလက်ဝေ့ယမ်းပြလိုက်သည်။သူ့လက်ဝတ်ဝတ်ဖြူဖြူလေးရှိပုလဲတန်းလေးမှာလှုပ်ရှားမှုနဲ့အတူဟိုဘက်ဒီဘက်ယိမ်းနွဲ့နေလေသည်။

ထို့နောက်ဟိုး....ရေအနက်ပိုင်းသို့လျှင်မြန်စွာကူးခတ်သွားခဲ့သည်။

ပင်လယ်ရေမှာရှောင်ကျန့်ရဲ့ခိုင်းစေမှုအတိုင်းညင်သာသွာဖြင့်အလိုရှိရာသို့ပို့ဆောင်ပေးသည်။ရေအောက်အနက်မှာမိုင်ပေါင်းများစွာကွာဝေးသော်လည်းဆယ်မိနစ်လောက်ကူးခတ်ခဲ့ရုံနှင့်တင်ကြီးမားသည့်နဂါးကြီးအားချုပ်နှောင်ထားသောရေနက်ပိုင်းထဲသို့ရောက်ရှိလာသည်။

ရှောင်ကျန့်ဟာသူ့အရှေ့ကအိပ်ပျော်နေဟန်ရသည့်နဂါးကြီးကိုအသေအချာကြည့်သည်။အနက်ရောင်အကြေးခွံနဲ့အပြာရောင်အကြေးခွံတွေရောနှောနေသည့်အနှီးနဂါးကြီးမှာအတော်လေးထူးဆန်းသလိုအကြေးခွံတစ်ခုကပင်ရှောင်ကျန့်ရဲ့လက်ရှိအရွယ်အစားလောက်ရှိသည်။ဤသည်မှာနဂါးကြီး၏ကြီးမားမှုကိုမီးမောင်းထိုးပြနေသည်။

အသက်တစ်ခါရှုထုတ်လိုက်ရုံနှင့်တင်မုန်တိုင်းတစ်ခုကိုဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်အထိဧရာမနဂါးကြီးမှာစွမ်းအားကြီးမားလှ၏။

ရှောင်ကျန့်ကသူ့ရဲ့တည်ရှိမှုကိုဖုန်းကွယ်မထားပေ။ထို့ကြောင့်နဂါးကြီးမှာရှောင်ကျန့်ကိုသတိထားမိသွားပြီးသူ့ရဲ့ဧရာမမျက်လုံးကြီးတွေကိုဖွင့်ဟလာသည်။

အနက်ရောင်နှင့်အပြာရောင်ရောစပ်နေသည့်မျက်လုံးကြီးတွေမှာအတော်လေးဝေဝါးပြီးဇဝေဇဝါဖြစ်နေခဲ့သည်။၎င်းမျက်လုံးအတွင်းရှိဝိဥာဥ်နှစ်ခု၏ရုန်းကန်နေမှုတွေကိုရှောင်ကျန့်မြင်နေရသည်။

"ချန်ကော..."

နဂါးကြီးရဲ့ရုန်းကန်နေတဲ့မျက်လုံးတွေမှာရှောင်ကျန့်ရဲ့ခေါ်သံလေးကြောင့်ပြန်လည်ကြည်လင်လာပြီးမျက်ဆံတစ်ခုလုံးအပြာရောင်အဖြစ်သို့ပြောင်းလဲသွားသည်။

"လင်း.....လင်းအာ...."

နဂါးကြီး၏အသံမှာနှစ်ပေါင်းများစွာစကားမပြောခဲ့ရတာကြောင့်အက်ကွဲပြီးဟိန်းထွက်လာသည်။အသံနေအသံထားမှာအတော်လေးဖျော့တော့ပြီးအားနည်းနေဟန်ရသည်။

"လင်းအာ....တကယ်ပဲလင်းအာလား"

နဂါးကြီး၏မျက်လုံးအတွင်းရှိတောက်ပသောအပြာရောင်လဲ့လဲ့မှာပိုမိုကြည်လင်လာသည်။သို့ပေမယ့်လည်းတစ်ဖက်ဝိဥာဥ်မှာထိုတိုးတက်မှုကိုမလိုလားဟန်ဖြင့်အတင်းအကြပ်တိုက်ခိုက်လာသည်။မျက်လုံးအတွင်းရှိပြာလဲ့နေမှုမှာအနက်ရောင်အရိပ်အငွေ့တွေရစ်သိုင်းလာပြီးခန္ဓာကိုယ်အားအတင်းအကြပ်ထိန်းချုပ်လာသည်။

"မဟုတ်ဘူး....လင်းအာ....သွားတော့..."

နဂါးခန္ဓာကိုယ်ကြီးမှာပိုမိုလှုပ်ရှားရုန်းကန်လာသည်။နဂါးကြီး၏ရုန်းကန်မှုနဲ့အတူဧရာမအနက်ရောင်ချိန်းကြိုးကြီးတွေမှာထူးဆန်းသည့်သင်္ကေတတစ်ချို့ထင်ဟပ်ကာပိုမိုနက်မှောင်တောက်ပလာသည်။

_________________________________________________________________

Zawgyi

ေရွာင္က်န့္၏မ်က္ဝန္းေလးေတြမွာေမွးမွိတ္သြားရင္းလတ္ဆက္သည့္ပင္လယ္ရနံ႕ကိုသေဘာက်စြာရႈရွိုက္လိုက္သည္။

သူ႕ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္အစစ္မွာေရသူထီးတစ္ေယာက္ျဖစ္တာေၾကာင့္သူ႕ရဲ႕မူရင္းဗီဇကိုကေရႀကိဳက္တတ္သည္။ေရွာင္က်န့္လည္း၎ဗီဇကိုေဖ်ာက္ဖ်က္မရေပ။

ေရွာင္က်န့္ကပင္လယ္စပ္နားတြင္တည္ရွိေနေသာေက်ာက္ေဆာင္တစ္ခုေပၚသို႔တတ္သြား၏။က်န္လူေလးေယာက္ကလည္းေရွာင္က်န့္အေနာက္ကေနလိုက္တတ္လာသည္။

ေရွာင္က်န့္ဟာအေတာ္အတန္ျမင့္မားသည့္ေက်ာက္ေဆာင္ထက္ကေနတစ္ဆင့္ပင္လယ္ေရျပင္ကိုငုံ႕ၾကည့္လိုက္သည္။ပင္လယ္ေရမွာသိသိသာသာျပာလဲ့ၿပီးၾကည္လင္ေနေပမယ့္ေရွာင္က်န့္ကေတာ့ပင္လယ္ေရထဲမွာေရာႏွောေနဲ႕အနက္ေရာင္ခ်ီမွ်င္ေသးေသးေလးေတြကိုသတိထားမိသည္။

တကယ္ကိုသူထင္ထားတဲ့အတိုင္းပါပဲလား....

ေရွာင္က်န့္သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကိုကိုက္လိုက္မိသည္။

ေရနဂါးတစ္ျဖစ္လဲဗီလိန္ဖူလင္းရဲ႕အခ်စ္ဆုံးေသာသူငယ္ခ်င္း'လံုဖုချန်'.....

'လုံဖုခ်န္'ကဒီဇာတ္ေၾကာင္းတြင္အေရးႀကီးေနရာ၌ပါဝင္သည္။မူလဇာတ္ေၾကာင္းအရဇာတ္လိုက္လဲ့ခ်င္းယန္ဟာဗီလိန္ဖူလင္းကိုရွင္းထုတ္ျပစ္ဖို႔အတြက္မျဖစ္နိုင္သေလာက္ကိုခက္ခဲခဲ့သည္။ထို႔အတြက္ဗီလိန္ဖူလင္းရဲ႕အေတာ္ၾကာေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ'လံုဖုချန်'မွာအေကာင္းဆုံးလက္နက္ျဖစ္လာသည္။

အမွန္တကယ္တြင္'လုံဖုခ်န္'တြင္ေမြးကတည္းကဆန့္က်င္ဘက္စိတ္ဝိဥာဥ္ႏွစ္မ်ိဳးပါလာခဲ့သူျဖစ္သည္။စိတ္ဝိဥာဥ္တစ္ခုမွာေျဖာင့္မတ္ၿပီးရိုးသားသည့္အျပာေရာင္ေရနဂါးဝိဥာဥ္ျဖစ္သည္။ေနာက္ထပ္စိတ္ဝိဥာဥ္တစ္ခုမွာဆိုးယုတ္မည္းညစ္ၿပီးအတၱႀကီးၾကမ္းၾကဳတ္သည့္အနက္ေရာင္နဂါးဝိဥာဥ္ျဖစ္သည္။

အျပာေရာင္နဂါးဝိဥာဥ္မွာအဓိကစိတ္ဝိဥာဥ္ျဖစ္ၿပီးငယ္စဥ္ကတည္းကဆိုးယုတ္တဲ့အနက္ေရာင္နဂါးဝိဥာဥ္ကိုဖိႏွိပ္ထားခဲ့သည္။

၎အနက္ေရာင္နဂါးဝိဥာဥ္မွာမၾကာခဏထထေဖာက္လာတတ္ေသာ္လည္းမူရင္းပင္မဝိဥာဥ္ျဖစ္သူအျပာေရာင္နဂါး၏ထိန္းခ်ဳပ္မႈေၾကာင့္အရမ္းႀကီးဆိုးဝါးတာမ်ိဳးေတာ့မရွိခဲ့ေခ်။သို႔ေပမယ့္တစ္ေန႕တြင္႐ႊမ္ကုန္းေျမတိုက္ႀကီးဆီသို႔သြားရင္းစြမ္းအားႀကီးမားသည့္သားရဲတစ္ေကာင္ႏွင့္အေသအေၾကတိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကသည္။ျပင္းျပင္းထန္ထန္တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကၿပီးေနာက္တြင္ထိုသားရဲႀကီးမွာေသဆုံးသြားခဲ့သလို'လံုဖုချန်'၏ဝိဥာဥ္သည္လည္းျပင္းထန္ေသာထိခိုက္မႈရွိခဲ့သည္။

ထိုအခြင့္အေရးကိုေခ်ာင္းေျမာင္းေနသည့္အနက္ေရာင္နဂါးဝိဥာဥ္သည့္မူလဝိဥာဥ္ဒဏ္ရာရ၊ထိခိုက္သြားသည့္အခါတြင္အတင္းအၾကပ္ဝါးမ်ိဳဖို႔ရန္ႀကိဳးစားလာ၏။ဝိဥာဥ္ႏွစ္ခုရဲ႕အခ်င္းခ်င္းဝါးမ်ိဳတိုက္ခိုက္ေနမႈေၾကာင့္အျပာေရာင္နဂါးဝိဥာဥ္'လံုဖုချန်'မွာကိုယ္ပိုင္စြမ္းအားျဖင့္ေနရာလြတ္တစ္ခုထဲတြင္ႀကီးမားသည့္ပင္လယ္ႀကီးတစ္ခုကိုဖန္တီးကာကိုယ့္ကိုယ္ကိုခ်ိတ္ပိတ္ထားခဲ့သည္။

နဂါးဘုရင္'လံုဖုချန်'မွာထိုအခ်ိန္ကတည္းကအစရွာမရေအာင္ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့တာျဖစ္ၿပီးေရသူဘုရင္ဖူလင္းကဘယ္တုန္းကမွရွာေဖြဖို႔ရန္လက္မေလ်ာ့ခဲ့ပါေခ်။႐ႊမ္ကုန္းေျမတိုက္ႀကီးကိုသိမ္းပိုက္ရသည့္အေၾကာင္းအရင္းထဲတြင္သူ႕သူငယ္ခ်င္း'လံုဖုချန်'ကိုရွာေဖြခ်င္တာေၾကာင့္လည္းပါသည္။

ဗီလိန္ဖူလင္းကိုအနိုင္ယူဖို႔ရန္အတြက္ဇာတ္လိုက္လဲ့ခ်င္းယန္သည္ခ်ိတ္ပိတ္ခံထားရသည့္အနက္ေရာင္နဂါးဝိဥာဥ္ႏွင့္အေပးအယူလုပ္ခဲ့သည္။လဲ့ခ်င္းယန္ဟာအနက္ေရာင္နဂါးဝိဥာဥ္ကိုခ်ိတ္ပိတ္ေနရာမွလႊတ္ေပးကာမေကာင္းတဲ့နဂါးဝိဥာဥ္ကိုနဂါးခႏၶာကိုယ္အားယာယီပိုင္စိုးေစ၍ဗီလိန္ကိုအတူတကြတိုက္ခိုက္ၾကသည္။

ဗီလိန္ဖူလင္းဟာသူ႕သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူကိုမတိုက္ခိုက္ရက္ခဲ့ေပ။၎မွာသူ႕ရဲ႕တိုက္ခိုက္နိုင္စြမ္းကိုေလ်ာ့က်သြားေစၿပီးအနက္ေရာင္နဂါးဝိဥာဥ္ကိုအနိုင္ရလိုက္ေပမယ့္ဇာတ္လိုက္ရဲ႕လွ်ပ္တျပတ္တိုက္ခိုက္မႈကိုေတာ့ခုခံနိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ေပ။

ေရသူဘုရင္ဖူလင္းမွာနဂါးနက္ႏွင့္တိုက္ခိုက္ခဲ့စဥ္အခါကလြန္စြာညွာတာခဲ့တာေၾကာင့္သူကိုယ္၌ဒဏ္ရာျပင္းျပင္းထန္ထန္ရသြားခဲ့သည္။ထို႔ေၾကာင့္လည္းလဲ့ခ်င္းယန္၏တိုက္ခိုက္မႈကိုခုခံနိုင္ျခင္းမရွိခဲ့တာျဖစ္သည္။ထိုအေၾကာင္းရင္းကဗီလိန္ဖူလင္း၏က်ဆဳံးရာက်ဆဳံးေၾကာင္းအဓိကအေၾကာင္းျပခ်က္ျဖစ္သည္။

၎အေၾကာင္းအရာမ်ားကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ဇာတ္လိုက္ျဖစ္သူရဲ႕ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္မ်ားပုံနဲ႕လွည့္စားတတ္ပုံေတြကိုအလြယ္တကူသိရွိနိုင္သည္။သို႔ေသာ္လည္းသူသားအျဖစ္ေမြးစားလိုက္သည့္အခါမွဒီဥာဏ္ထက္လွတဲ့ဇာတ္လိုက္မွာဘယ္ကေနဘယ္လိုငဒူ၊င,အ၊ငတုံးတစ္ေကာင္ျဖစ္သြားမွန္းစဥ္းစားလို႔ေတာင္မရေတာ့ေပ။

ဇာတ္လိုက္မဆုေဖးယြဲ႕မွာဒီေနရာကိုရွာေတြ႕ရသည့္အေၾကာင္းအရင္းမွာေရဝိဥာဥ္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။သူမကေရအထူးျပဳက်င့္ႀကံသူျဖစ္သည့္အျပင္ဇာတ္လိုက္မအရွိန္အဝါေၾကာင့္ဒီေနရာကိုလြယ္လင့္တကူေရာက္ရွိလာခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။

ေရွာင္က်န့္ဟာသူ႕မ်က္လုံးေလးေတြကိုေမွးမွိတ္လိုက္ၿပီးဟိုး....နက္ရွိုင္းသည့္ပင္လယ္ေအာက္ေျခဘက္ကိုစိတ္ဝိဥာဥ္ျဖန့္က်က္၍အာ႐ုံခံလိုက္သည္။ပင္လယ္ျပင္၏မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာနက္ရွိုင္းသည့္ေအာက္ဘက္တြင္ေရေပြျဖစ္ေစသည္အထိျပင္းထန္သည့္အသက္ရႈသံတစ္ခုကိုအာ႐ုံခံစားမိလိုက္သည္။

ဧရာမအနက္ေရာင္သံခ်ိန္းႀကိဳးႀကီးေတြဟာမမွန္းဆနိုင္ေအာင္ႀကီးမားသည့္နဂါးႀကီးတစ္ေကာင္အားဖမ္းခ်ဳပ္ထားခဲ့သည္။နဂါးႀကီး၏အေၾကးခြံ႕အမ်ားစုမွာအနက္ေရာင္အျဖသ္သို႔ေျပာင္းလဲေနၿပီးျပာလဲ့လဲ့နဂါးအေၾကးခြံေတြကိုလည္းျမင္ေတြ႕ေနရသည္။သို႔ေပမယ့္လည္းအမ်ားစုမွာအနက္ေရာင္အျဖစ္သို႔ေျပာင္းလဲေနၿပီးအနက္ေရာင္အေၾကးခြံေတြမွာအျပာေရာင္အေၾကးခြံေတြကိုဝါးမ်ိဳေနဟန္ရသည္။

ေရွာင္က်န့္သူ႕မ်က္လုံးေတြကိုျပန္လည္ဖြင့္ဟလိုက္ၿပီးစိတ္မေကာင္းျခင္းႀကီးစြာသက္ျပင္းခ်လိဳက္သည္။

အမွန္တကယ္ေတာ့နဂါးဘုရင္'လုံဖုခ်န္'ႏွင့္ဗီလိန္ဖူလင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္မွာသူငယ္ခ်င္းေတြဆိုတာထက္ညီအစ္ကိုအရင္းေတြလိုခ်စ္ခင္ၾကတာျဖစ္သည္။လုံဖုခ်န္ကေရသူဘုရင္ဖူလင္းကိုသူ႕ရဲ႕ညီအရင္းေလးတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ခ်စ္ခင္အလိုလိုက္သလိုဗီလိန္ဖူလင္းအတြက္လည္း'လံုဖုချန်'မွာသူ႕ရဲ႕ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းအစ္ကိုအရင္းတစ္ေယာက္လိုသေဘာထားၿပီးအရာအားလုံးမခြၽင္းမခ်န္တိုင္ပင္တတ္သည္။

ဇာတ္လိုက္လက္ခ်က္ျဖင့္ဗီလိန္ဖူလင္းေသဆုံးသြားသည့္အခါတြင္ဖိႏွိပ္ခံထားရသည့္အျပာေရာင္နဂါးဘုရင္'လံုဖုချန်'၏ျပင္းထန္သည့္ေဒါသေတြမွာေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေအာင္ေပါက္ကြဲထြက္လာခဲ့သည္။လုံဖုခ်န္ဟာဇာတ္လိုက္နဲ႕သူေသကိုယ္ေသ႐ူးသြပ္စြာတိုက္ခိုက္ၿပီးေနာက္ဇာတ္လိုက္ကိုသတ္ျဖတ္ရန္အတြက္သူ႕ကိုယ္သူေဖာက္ခြဲျပစ္လိုက္သည္။

လဲ့ခ်င္းယန္မွာဒဏ္ရာအျပင္းအထန္ရသြားခဲ့ေသာ္လည္းဇာတ္လိုက္ပီပီေသဆုံးျခင္းေတာ့မရွိခဲ့ေပ။

ေအာ္....အခုေတာ့လည္းဒီဥာဏ္နီ၊ဥာဏ္နက္၊ဥာဏ္ျပာ၊ဥာဏ္ဝါေတြအျပည့္ျဖင့္ေပါခ်ာခ်ာအႏွီးဇာတ္လိုက္မွာသူ႕'သား'ျဖစ္လာခဲ့ေလၿပီမဟုတ္ပါလား.....

ဒီေတာ့မူလဇာတ္ေၾကာင္းအရအေသအေၾကတိုက္ခိုက္ရမည့္လုံဖုခ်န္ႏွင့္လဲ့ခ်င္းယန္မွာ'ဦးေလး'နဲ႕'တူ'ျဖစ္လာခဲ့ၾကသည္မွာအေတာ္ေလးေတာ့အူေၾကာင္ေၾကာင္နိုင္လွသည္။

ေရွာင္က်န့္ဟာသူ႕ေက်ာကိုမတ္လိုက္ၿပီးသူ႕အေနာက္ကလူေလးေယာက္ကိုေစာင္းငဲ့ၾကည့္လိုက္သည္။

"ငါေရေအာက္ကိုတစ္ခ်က္ဆင္းၾကည့္လိုက္ဦးမယ္....ငါတိုက္ခိုက္တဲ့အခါက်ရင္မင္းတို႔ေတြဝင္မပါၾကနဲ႕...."

ခ်င္းယြမ္အန္းနဲ႕ခ်င္းယြမ္မူတို႔၏မ်က္ႏွာအမူအရာမွာအေတာ္ေလးပ်က္ယြင္းသြားၾကသည္။လဲ့ခ်င္းယန္ဟာလည္းေရွာင္က်န့္ရဲ႕ဆိုလိုရင္းကိုသိပ္နားမလည္ဟန္ျဖင့္သူ႕ေခါင္းကိုကုပ္လိုက္သည္။

"အမ္....အေဖဘာကိုဆိုလိုတာလဲ"

ေရွာင္က်န့္ဟာဇာတ္လိုက္ကိုၾကည့္ၿပီးမ်က္ဆံေတာင္လွန္လိုက္မိသည္။သူ႕သားကသူနဲ႕ေပါင္းၿပီးမွတကယ္တုံးသြားတာကိုေတာ့ျငင္းမရေပ။ဒီတစ္ေကာင္ကိုဘာမွဆက္မေျပာတာေကာင္းမည္။မဟုတ္ရင္ရွင္းရင္း၊ရွင္းရင္းနဲ႕အခ်ိန္ေတြၾကာၿပီးဒီေနရာမွာလည္လည္ေနေပလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။

ေရွာင္က်န့္ဟာလဲ့ခ်င္းယန္ကိုလ်စ္လ်ဴရႈ႕လိုက္ၿပီး'ခ်င္း'မ်ိဳးရိုးအမႊာႏွစ္ေယာက္၏စိုးရိမ္ပူပန္မႈကိုနားလည္စြာျဖင့္ျဖင့္ဆိုသည္။

"စိတ္မပူပါနဲ႕....ငါကအားနည္းတဲ့သူတစ္ေယာက္မဟုတ္ပါဘူး....တစ္ျခားအႏွောင့္အယွက္ေတြဝင္မလာေအာင္ပဲဂ႐ုစိုက္ေပးပါ...."

ေရွာင္က်န့္ဟာခပ္ဖြဖြၿပဳံးလိုက္ၿပီးအားလုံးကိုမ်က္လုံးတစ္ဖက္မွိတ္ျပလိုက္သည္။

"ငါသြားၿပီ"

ေျပာရင္းဆိုရင္းႏွင့္ပင္အားလုံးေရွ႕ေမွာက္ကေနပင္လယ္ေရေအာက္ထဲခုန္ဆင္းသြား၏။လဲ့ခ်င္းယန္မွာလန့္ျဖန့္သြားၿပီးပင္လယ္ေရေအာက္ကိုေက်ာက္ေဆာင္ထက္ကေနတစ္ဆင့္ငုံ႕ၾကည့္လိုက္မိသည္။

ထို႔ေနာက္.....ထို႔ေနာက္တြင္လူတိုင္း၏ပင့္သက္ရွိုက္သံႏွင့္အတူမ်က္လုံးေတြျပဴးက်ယ္သြားခဲ့ၾကသည္။

'ခ်င္း'အမႊာႏွစ္ေယာက္မွာေရွာင္က်န့္ရဲ႕သ႐ုပ္မွန္ကိုသိေသာ္လည္းပဲအံ့အားသင့္သြားသည္ကိုေတာ့ထိန္းမရေပ။ၿပီးေတာ့ႏွစ္ေယာက္လုံး၏မ်က္ႏွာမွာေလာဘတႀကီးျဖစ္လာၿပီးအငမ္းမရလိုက္လံၾကည့္ရႈ႕လာသည္။

ဆုေဖးယြဲ႕ႏွင့္လဲ့ခ်င္းယန္တို႔၏ေမးရိုးမွာေျမႀကီးထိလုမတတ္ျပဳတ္က်ေနၿပီးမ်က္လုံးေတြမွာလည္းထြက္က်လဳမတတ္ျပဴးက်ယ္ေနသည္။

"အ....အ.....အ.....အေဖ..."

လဲ့ခ်င္းယန္မွေရေအာက္ကိုလက္ညွိုးထိုးလ်က္တစ္ေဖတည္းေဖၿပီးစကားေတာင္ထစ္ေနခဲ့သည္။

ပင္လယ္ေရမွာလြန္စြာၾကည္လင္ၿပီးျပာလဲ့သည္။လွပရွည္လ်ားႏူးညံ့တဲ့ပင္လယ္ျပာေရာင္ဆံႏြယ္ေတြမွာေရထဲတြင္လြင့္ေျမာေနၿပီးအလြန္လွပသြယ္လ်သည့္အျပာေရာင္အျမႇီးအရွည္ႀကီးမွာေရလွိုင္းနဲ႕အတူလွပစြာေ႐ြ႕လ်ားေနသည္။ႀကီးမားက်ယ္ျပန့္သည့္ေရယက္ႀကီးမွာပုလဲျဖဴေတြနဲ႕အတူအလွဆင္ထားၿပီးျမင္သူတိုင္းကိုထိခ်င္ကိုင္ခ်င္လာေအာင္ျမဴစြယ္နိုင္လြန္းသည္။

ေသးသြယ္ျဖဴေဖြးတဲ့လက္ေကာက္ဝတ္ေလးတြင္ပုလဲျဖဴေတြဝတ္ဆင္ထားၿပီးသီထားေသာပုလဲလုံးတန္းေလးေတြမွာေရနဲ႕အတူလြင့္ေျမာေန၏။

အထူးသျဖင့္သူ႕ရဲ႕နဖူးအလည္တည့္တည့္တြင္အျပာေရာင္ေက်ာက္ေလးတစ္ခုရွိေနၿပီးပင္လယ္ေရနဲ႕အတူတစ္လက္လက္ေတာက္ပေနသည္။လူတိုင္းကိုမွင္သပ္မႈျဖစ္ေစသည့္အေရးႀကီးဆုံးအရာမွာသူ႕ရဲ႕ကမၻာပ်က္ေလာက္သည္အထိလွပတဲ့မ်က္ႏွာေသးေသးေလးသာျဖစ္သည္။

ဒါက......
အရမ္း...အရမ္းလွရက္နိုင္လြန္းသည္။

တိုင္းျပည္ပ်က္ေစနိုင္ေလာက္သည္အထိလွပသူျဖစ္သည့္ဆုေဖးယြဲ႕ေတာင္မွသူနဲ႕ယွဥ္လိုက္ရင္သာမန္စိတ္ဝင္စားစရာတစ္စက္မွမရွိသည့္႐ြက္ၾကမ္းေရႀကိဳ႐ုပ္အျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။

သူ႕ရဲ႕ရင္သပ္ရႈ႕ေမာဖြယ္မ်က္ႏွာေသးေသးေလးႏွင့္အတူလုံးဝန္းတဲ့ပုခုံးသားေလးေတြရယ္၊ထိကိုင္ေလာက္႐ုံျဖင့္က်ိဳးေၾကသြားမည္ထင္ရေလာက္ေအာင္ပါးလႊာေသးသြယ္တဲ့ခါးေသးေသးေလးကိုပါထည့္ေပါင္းလိုက္ပါကျမင္သူတိုင္းကိုမူးေမ့လဲသြားေစနိုင္သည္အထိညွို႔ယူဖန္းစားနိုင္လြန္းေနသည္။

အထူးသျဖင့္.....
ရင္ဘတ္ကပဲေစ့နီေလးႏွစ္ခုကိုထပ္မံထည့္ေပါင္းလိုက္သည့္အခါတြင္.....

ခ်က္ခ်င္းပင္'ခ်င္း'မ်ိဳးရိုးအမႊာႏွစ္ေယာက္ဟာလဲ့ခ်င္းယန္နဲ႕ဆုေဖးယြဲ႕တို႔၏ေရွ႕၌ပိတ္ရပ္ခ်လိဳက္သည္။

ဟမ့္....သူတို႔ရဲ႕အခ်စ္ေလးကိုၾကည့္ခ်င္ေနတာတဲ့လား....အိပ္မက္သာဆက္မက္ေနလိုက္....

လဲ့ခ်င္းယန္မွာတံေတြးသားတစ္ခ်က္မ်ိဳခ်လိဳက္ၿပီးခုနကျမင္ကြင္းထဲကေနထြက္ခြာမရေသးေပ။

သူ႕အေဖမွာအျမႇီးရွိတယ္....သူ႕မွာက်ေတာ့ဘာလို႔ေျခေထာက္ႀကီးပဲရွိတာေနရတာလဲ....သူလဲသူ႕အေဖလိုအျမႇီးလွလွေလးတစ္ခုလိုခ်င္တယ္လို႔ေလ.....

လဲ့ခ်င္းယန္ကမဆီမဆိုင္ေတြးႏႈတ္ခမ္းေတာင္ဆူလိုက္မိသည္။ဇာတ္လိုက္မဆုေဖးယြဲ႕ဟာေတာ့အေတြးထဲကေနထြက္လို႔ေတာင္မရေသးေပ။

ဒီလူကတကယ့္ကို.....
ဒ႑ာရီလာေရသူမ်ိဳးႏြယ္ဝင္....မဟုတ္ေသးဘူး....ေရသူမ်ိဳးႏြယ္ေတာင္မွဒီေလာက္ထိလွပမယ္မထင္....ဒီလွပမႈကေယာက္်ားမိန္းမဆိုတဲ့လိင္ခြဲျခားထားမႈကိုေက်ာ္လြန္ေနခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။

ေရွာင္က်န့္ဟာေရေအာက္ကေနတစ္ဆင့္ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚကလူေတြကိုလက္ေဝ့ယမ္းျပလိုက္သည္။သူ႕လက္ဝတ္ဝတ္ျဖဴျဖဴေလးရွိပုလဲတန္းေလးမွာလႈပ္ရွားမႈနဲ႕အတူဟိုဘက္ဒီဘက္ယိမ္းႏြဲ႕ေနေလသည္။

ထို႔ေနာက္ဟိုး....ေရအနက္ပိုင္းသို႔လွ်င္ျမန္စြာကူးခတ္သြားခဲ့သည္။

ပင္လယ္ေရမွာေရွာင္က်န့္ရဲ႕ခိုင္းေစမႈအတိုင္းညင္သာသြာျဖင့္အလိုရွိရာသို႔ပို႔ေဆာင္ေပးသည္။ေရေအာက္အနက္မွာမိုင္ေပါင္းမ်ားစြာကြာေဝးေသာ္လည္းဆယ္မိနစ္ေလာက္ကူးခတ္ခဲ့႐ုံႏွင့္တင္ႀကီးမားသည့္နဂါးႀကီးအားခ်ဳပ္ႏွောင္ထားေသာေရနက္ပိုင္းထဲသို႔ေရာက္ရွိလာသည္။

ေရွာင္က်န့္ဟာသူ႕အေရွ႕ကအိပ္ေပ်ာ္ေနဟန္ရသည့္နဂါးႀကီးကိုအေသအခ်ာၾကည့္သည္။အနက္ေရာင္အေၾကးခြံနဲ႕အျပာေရာင္အေၾကးခြံေတြေရာႏွောေနသည့္အႏွီးနဂါးႀကီးမွာအေတာ္ေလးထူးဆန္းသလိုအေၾကးခြံတစ္ခုကပင္ေရွာင္က်န့္ရဲ႕လက္ရွိအ႐ြယ္အစားေလာက္ရွိသည္။ဤသည္မွာနဂါးႀကီး၏ႀကီးမားမႈကိုမီးေမာင္းထိုးျပေနသည္။

အသက္တစ္ခါရႈထုတ္လိုက္႐ုံႏွင့္တင္မုန္တိုင္းတစ္ခုကိုျဖစ္ေပၚေစနိုင္သည္အထိဧရာမနဂါးႀကီးမွာစြမ္းအားႀကီးမားလွ၏။

ေရွာင္က်န့္ကသူ႕ရဲ႕တည္ရွိမႈကိုဖုန္းကြယ္မထားေပ။ထို႔ေၾကာင့္နဂါးႀကီးမွာေရွာင္က်န့္ကိုသတိထားမိသြားၿပီးသူ႕ရဲ႕ဧရာမမ်က္လုံးႀကီးေတြကိုဖြင့္ဟလာသည္။

အနက္ေရာင္ႏွင့္အျပာေရာင္ေရာစပ္ေနသည့္မ်က္လုံးႀကီးေတြမွာအေတာ္ေလးေဝဝါးၿပီးဇေဝဇဝါျဖစ္ေနခဲ့သည္။၎မ်က္လုံးအတြင္းရွိဝိဥာဥ္ႏွစ္ခု၏႐ုန္းကန္ေနမႈေတြကိုေရွာင္က်န့္ျမင္ေနရသည္။

"ခ်န္ေကာ..."

နဂါးႀကီးရဲ႕႐ုန္းကန္ေနတဲ့မ်က္လုံးေတြမွာေရွာင္က်န့္ရဲ႕ေခၚသံေလးေၾကာင့္ျပန္လည္ၾကည္လင္လာၿပီးမ်က္ဆံတစ္ခုလုံးအျပာေရာင္အျဖစ္သို႔ေျပာင္းလဲသြားသည္။

"လင္း.....လင္းအာ...."

နဂါးႀကီး၏အသံမွာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာစကားမေျပာခဲ့ရတာေၾကာင့္အက္ကြဲၿပီးဟိန္းထြက္လာသည္။အသံေနအသံထားမွာအေတာ္ေလးေဖ်ာ့ေတာ့ၿပီးအားနည္းေနဟန္ရသည္။

"လင္းအာ....တကယ္ပဲလင္းအာလား"

နဂါးႀကီး၏မ်က္လုံးအတြင္းရွိေတာက္ပေသာအျပာေရာင္လဲ့လဲ့မွာပိုမိုၾကည္လင္လာသည္။သို႔ေပမယ့္လည္းတစ္ဖက္ဝိဥာဥ္မွာထိုတိုးတက္မႈကိုမလိုလားဟန္ျဖင့္အတင္းအၾကပ္တိုက္ခိုက္လာသည္။မ်က္လုံးအတြင္းရွိျပာလဲ့ေနမႈမွာအနက္ေရာင္အရိပ္အေငြ႕ေတြရစ္သိုင္းလာၿပီးခႏၶာကိုယ္အားအတင္းအၾကပ္ထိန္းခ်ဳပ္လာသည္။

"မဟုတ္ဘူး....လင္းအာ....သြားေတာ့..."

နဂါးခႏၶာကိုယ္ႀကီးမွာပိုမိုလႈပ္ရွား႐ုန္းကန္လာသည္။နဂါးႀကီး၏႐ုန္းကန္မႈနဲ႕အတူဧရာမအနက္ေရာင္ခ်ိန္းႀကိဳးႀကီးေတြမွာထူးဆန္းသည့္သေကၤတတစ္ခ်ိဳ႕ထင္ဟပ္ကာပိုမိုနက္ေမွာင္ေတာက္ပလာသည္။

_________________________________________________________________

Continue Reading

You'll Also Like

find the true love. system (အချစ်စစ် ရှာဖွေခြင်း system) ( On Going ) By yizhan fangirl14

Fanfiction

62.5K 5.5K 62
start. 7.8.2022 End......................
MAFIA02 /MGL/ By AEO

Random

23.1K 2.6K 41
Mafia цувралын шинэ бүлэг. Эхний цувралаас ялгаатай хэв маягаар бичигдсэн, мөн огт өөр үйл явдал гарах тул Mafia01 уншаагүй байсан ч энэ бичвэрийг у...
အိမ်ကြီးရှင်..သခင့်ထံပါး By Natpankalay

Romance

237K 26.1K 33
ရိုးရိုးအချစ်ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်ပါပဲ
The Love Story Never Ending By Hong YuTian

Fanfiction

48.7K 4.1K 91
❄ဆောင်းရာသီရဲ့ နှင်းမှုန်များကို ကြည့်ရင်း သူ့ကို လွမ်းမိတယ် တကယ်တော့ အသက်ရှူတိုင်း လွမ်းမိတာမို့ နှင်းကြောင့် လွမ်းတယ်ဆိုတာ အကြောင်းပြခ...