Browse

system 091

By TeeKo0

1.1M 121K 5.8K

wang yibo 💞 xiao zhan [ကျေးဇူးပြုပြီးအုန်းသီးကိုလေးစားပါ] ^^^^^^^^^^^ ^^^^ [ေက်းဇူးျပဳၿပီးအုန္းသီးကိုေလးစားပ... More

intro
(1.1)Arc 1
Character introduction
(1.2)
(1.3)
(1.4)
(1.5)
(1.6)
(1.7)
(1.8)
(1.9)
(1.10)
(1.11)
(1.12)
(1.13)
(1.14)
(1.15)End....
Arc(2)
Character introduction
(2.1)
(2.2)
(2.3)
(2.4)
(2.5)
(2.6)
(2.7)
(2.8)
(2.9)
(2.10)
(2.11)
(2.12)
(2.13)
(2.14)
(2.15)
(2.16)
(2.17)
(2.18)
(2.19)
(2.20)End....
Arc(3)
Character introduction
(3.1)
(3.2)
(3.3)
(3.4)
(3.5)
(3.6)
(3.7)
(3.8)
(3.9)
(3.10)
(3.11)
(3.12)
(3.13)
(3.14)
(3.15)
(3.16)
(3.17)
(3.18)
(3.19)
(3.20)End....
Arc(4)
Character introduction
(4.1)
(4.2)
(4.3)
(4.4)
(4.5)
(4.6)
(4.7)
(4.8)
(4.9)
(4.10)
(4.11)
(4.12)
(4.13)
(4.14)
(4.15)
(4.16)
(4.17)
(4.18)
(4.19)End....
Arc(5)
Character introduction
(5.1)
(5.2)
(5.3)
(5.4)
(5.5)
(5.6)
(5.7)
(5.8)
(5.9)
(5.10)
(5.11)
(5.12)
(5.13)
(5.14)
(5.15)
(5.16)
(5.17)
(5.18)
(5.19)
(5.20)
(5.21)
(5.22)
(5.23)
(5.24)End....
Arc(6)
Character introduction
(6.1)
(6.2)
(6.3)
(6.4)
(6.5)
(6.6)
(6.7)
(6.8)
(6.9)
(6.10)
(6.11)
(6.12)
(6.13)
(6.14)
(6.15)
(6.16)
(6.17)
(6.18)
(6.19)
(6.20)
(6.21)End....
Arc(7)
Character introduction
(7.1)
(7.2)
(7.3)
(7.4)
(7.5)
(7.6)
(7.7)
(7.8)
(7.9)
(7.10)
(7.11)
(7.12)
(7.13)
(7.14)
(7.15)
(7.16)
(7.17)
(7.18)
(7.19)
(7.20)
(7.21)End....
Arc(1.16) [Return]
(1.17) [Return]
(1.18) [Return]
(1.19) [Return]
(1.20) [Return]
(1.21) [Return]
(1.22) [Return]
(1.23) [Return]
(1.24) [Return]
(1.25) [Return]
(1.26) [Return]
(1.27) [Return]
(1.28) [Return]
(1.29) [Return]
(1.30) [Return]
(1.31) [Return]
(1.32) [Return]End....
Arc(8)
Character introduction
(8.1)
(8.2)
(8.3)
Book ခွဲခြင်း

You are reading

system 091

Romance

wang yibo 💞 xiao zhan [ကျေးဇူးပြုပြီးအုန်းသီးကိုလေးစားပါ] ^^^^^^^^^^^ ^^^^ [ေက်းဇူးျပဳၿပီးအုန္းသီးကိုေလးစားပါ]

bl romance supernatural system wangyibo xiaozhan yizhan

(4.2)

6.9K 789 40
By TeeKo0

Unicode

ယင်းမီကရှောင်ကျန့်ရဲ့လှပတဲ့မျက်နှာသေးသေးလေးကိုတစ်ချက်သာကြည့်ရင်းချင်းထန်ဘေးကလွတ်နေသည့်တစ်နေရာတွင်ဝင်ထိုင်သည်။

ယင်းမီရောက်လာသည်နှင့်မူလကလွတ်လပ်ပေါ့ပါးနေသည့်သူတို့ဝိုင်းရှိလေထုမှာအနည်းငယ်တင်းကြပ်သွားသည်။ရည်းစားရှုပ်သည့်အက်ဒမ်အပါအဝင်တစ်ခြားသူတွေ၏မျက်နှာကိုကြည့်ရသည်မှာဇာတ်လိုက်မယင်းမီကိုသိပ်ပြီးသဘောကျပုံမရချေ။

တစ်ခြားသူတွေရဲ့မျက်နှာအမူအရာကိုနားမလည်သည့်ချင်းထန်ကယင်းမီကိုရှောင်ကျန့်နှင့်ထပ်မံမိတ်ဆက်ပေးသည်။

"ရန်ဖန်း....သူမကယင်းမီလေ....ကျောင်းရဲ့နတ်သမီးလေးလည်းဟုတ်တယ်...."

"ပြီးတော့ဒါလင့်ရဲ့ကောင်မလေး....."

ယင်းမီကချင်းထန်၏စကားကိုဝင်ရောက်ဖြတ်ကာပြောသည်။ချင်းထန်၏မျက်နှာမှာအနည်းငယ်ကို့ယို့ကားယားဖြစ်သွား၏။

"အဟမ်း....ရန်ဖန်းကတော့ငါတို့အခန်းကိုဒီနေ့မှပြောင်းလာခဲ့တာ...."

ချင်းထန်ဟာအနည်းငယ်ကို့ယို့ကားယားနိုင်လာသည့်လေထုကိုဖြိုဖျက်ဖို့ရန်ချောင်းတစ်ချက်ဟန့်လိုက်ရင်းလူတိုင်းကိုရှောင်ကျန့်နဲ့မိတ်ဆက်ပေးသည်။

ရှောင်ကျန့်ကစာအုပ်လေးပေါ်တွင်စာတစ်ချို့ရေးကာလူတိုင်းမြင်ရရန်စာအုပ်လေးထောင်ပြလိုက်သည်။

""'ကျွန်တော်လည်းအားလုံးနဲ့တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်ဗျ""'

ယင်းမီကရှောင်ကျန့်ကိုမျက်မှောင်ကြုတ်ကာကြည့်လိုက်ရင်းအနည်းငယ်ခနဲ့ကာစကားဆိုလာသည်။

"ဘာတွေစတန့်ထွင်နေတာလဲ....သာမန်အတိုင်းပါးစပ်နဲ့ပြောလိုက်ရင်ပြီးနေတာပဲမဟုတ်လား"

ယင်းမီ၏စကားကြောင့်ချင်းထန်၊ဝေထန်စီ၊ပိုင်မင်နဲ့ချင်ဖေးဖေးတို့၏မျက်နှာအမူအရာမှာတွန့်ဆုတ်သွားဟန်ပေါ်ပေါက်လာသည်။

သူတို့ရဲ့ပါးစပ်ကနေရန်ဖန်းလေးကအ,နေကြောင်းပြောမထွက်နိုင်ကြပေ။

ရှောင်ကျန့်၏မျက်နှာလေးကတော့ခပ်ပြုံးပြုံးလေးဖြင့်သာနောက်ထပ်စကားလုံးတစ်ချို့ကိုစာအုပ်ပေါ်သို့ချရေးလိုက်ပြန်သည်။

""'ကျွန်တော်ကစကားမပြောနိုင်လို့ပါဗျ""'

တစ်ဝိုင်းလုံးတိတ်ဆိတ်သွားပြီးနောက်ယင်းမီ၏ရွံရှာသည့်ဟန်ဖြင့်အသံသာထွက်ပေါ်လာသည်။

"ဒါဆိုနင်က'အ'နေတာပေါ့...."

ယင်းမီ၏အသံမှာမတိုးပေ။
ကန်တင်းတစ်ခုလုံးနီးပါးမှာလုံးဝတိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်သွားတာကြောင့်ယင်းမီ၏မျက်နှာမှာအနည်းငယ်ထူးဆန်းသွားသည်။အမှန်တကယ်တော့ရှောင်ကျန့်ရဲ့ချစ်စဖွယ်ကောင်းလွန်းသည့်မျက်နှာလေးကြောင့်ကန်တင်းတစ်ခုလုံးနီးပါးကလူတွေဟာရှောင်ကျန့်ရှိရာဝိုင်းဆီသို့အာရုံစိုက်နေကြတာဖြစ်သည်။

ကျောင်းရဲ့နာမည်ကြီးတွေနဲ့အတူထိုင်နေသည့်ရှောင်ကျန့်ရဲ့မျက်နှာလေးမှာအသက်ရှုမှားဖွယ်လှပသလိုသူ့ရဲ့အပြုအမူတစ်ခုချင်းစီကအလွန်ချစ်စရာကောင်းလွန်းနေသည်လေ။

ထို့အတွက်ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ကြည့်နေသူများအနေနဲ့ဇာတ်လိုက်မရဲ့စကားကိုရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီးကြားလိုက်ရသည်မှာမလွဲပေ။

တစ်ခြားသူတွေမပြောနဲ့၊ပုံမှန်ပျော်ပျော်နေတတ်သည့်ဇာတ်လိုက်ချင်းထန်တောင်မှာအတော်လေးဒေါပွသွားသည်။ယင်းမီရဲ့လုပ်ရပ်ကကောင်ငယ်လေးကိုနှိမ့်ချလိုက်သည်နှင့်မကွာခြားပေ။သူမကတစ်ဖက်လူရဲ့အားနည်းချက်ကိုလှောင်ပြောင်နေခြင်းကြောင့်လူတိုင်း၏ရင်ထဲကသူမရဲ့ပုံရိပ်မှာလုံးဝပြောင်းလဲသွားသည်။

သူတို့ကအားနည်းသူကိုဂရုဏာသက်ကာအတတ်နိုင်ဆုံးဂရုစိုက်ပေးချင်ကြသည်။အထူးသဖြင့်ရှောင်ကျန့်လိုအရုပ်လေးဖြင့်တူလွန်းတဲ့ချစ်စရာကောင်ငယ်လေးကိုဖြစ်သည်။၎င်းကသူ့ကိုလူတိုင်းအားစောင့်ရှောက်ရန်လိုအပ်သည့်တိရိစ္ဆာန်သေးသေးလေးတစ်ကောင်နှင့်အထင်မှားသွားစေသည်။

လူတိုင်း၏အကြည့်အောက်၌ပင်ရှောင်ကျန့်ရဲ့အနက်ရောင်ခေါင်းလုံးလုံးလေးမှာအောက်သို့ငုံ့ကိုင်းသွားရင်းသူ့ရဲ့စာအုပ်လေးပေါ်တွင်စာလုံးတစ်ချို့ကိုရေးချလိုက်သည်။

""'ကျွန်တော်သန့်စင်ခန်းတစ်ချက်လောက်သွားလို့ရမလား...""'

ရှောင်ကျန့်ရဲ့မျက်နှာလေးကလွန်စွာညှိုးငယ်နေပြီးသူ့ရဲ့စာအုပ်လေးကိုပိုက်လျက်ဇာတ်လိုက်တို့ဝိုင်းမှာထွက်ခွာသွားသည်။

"ဘာတွေလာသရုပ်ဆောင်ပြနေတာလဲ...."

ယင်းမီကနှာခေါင်းတစ်ချက်ရှုံလိုက်သည်။သို့သော်သူမရဲ့လုပ်ရပ်ကိုသည်းမခံနိုင်တော့သည့်ချင်ဖေးဖေးဟာဒေါသတကြီးစားပွဲခုံကိုအားဖြင့်ထုချလိုက်သည်။

"တော်သင့်ပြီထင်တယ်နော်ယင်းမီ......နင်လုပ်တာရိုင်းလွန်းတယ်...."

ချင်ဖေးဖေးဟာဒေါသတကြီးဖြင့်ထထွက်သွားသည်။

"ချင်ဖေးဖေးပြောတာမှန်တယ်....မင်းရန်ဖန်းကိုတောင်းပန်သင့်တယ်လို့ငါထင်တယ်"

ပိုင်မင်၏မျက်နှာဟာလည်းတင်းမာနေလျက်ချင်ဖေးဖေးနည်းတူထထွက်သွားသည်။အက်ဒမ်၊ဝေထန်စီနှင့်ဝေဝေတို့ကလည်းယင်းမီကိုအဓိပ္ပါယ်ပါပါစိုက်ကြည့်လိုက်ရင်းကန်တင်းထဲကနေထွက်ခွာသွားသည်။ယင်းမီ၏လှပသောမျက်နှာမှာမဲပုတ်သွားရင်းထိုလူတွေရဲ့လုပ်ရပ်ကိုသည်းမခံနိုင်တော့သကဲ့သို့လက်သီးတင်းတင်းဆုပ်လိုက်သည်။

အခုမှကျောင်းပြောင်းလာတဲ့ငအ,တစ်ယောက်ကြောင့်သူမပလစ်ခံရသည်ကအဓိပ္ပါယ်လုံးဝမရှိပေ။

သူမက'အ'လို့'အ'နေကြောင်းပြောတာဘာမှားလို့လဲ.....

"ဒါလင်....ဒါလင့်ရဲ့သူငယ်ချင်းတွေကမလွန်လွန်းဘူးလား...."

ယင်းမီကတစ်ယောက်တည်းသာကျန်ရစ်နေသည့်ချင်းထန်ကိုကြည့်ကာဆိုလာသည်။သို့ပေမယ့်သူမချစ်သူရဲ့မျက်နှာထက်ရှိသူမကိုစိတ်ပျက်ဟန်အကြည့်တွေကိုသာမြင်လိုက်ရသည်။

ယင်းမီ၏ခန္ဓာကိုယ်မှာတောင့်တင်းသွားပြီးချင်းထန်ကိုနားမလည်သည့်ဟန်ဖြင့်စိုက်ကြည့်လိုက်မိသည်။

"ယင်းမီ....မင်းဒီတစ်ခေါက်လုပ်ရပ်ကအရမ်းမှားတယ်...."

ထို့နောက်ချင်းထန်ကတစ်ခြားသူတွေကဲ့သို့ထထွက်သွားခဲ့သည်။မူလကလူစည်နေသည့်စားပွဲဝိုင်းတွင်ယင်းမီတစ်ယောက်တည်းသာကြောင်တောင်တောင်ဖြင့်ကျန်ရစ်ခဲ့၏။

ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ရှိလူတွေရဲ့တစ်တွတ်တွတ်အသံတွေနဲ့အတူယင်းမီ၏မျက်နှာမှာတဖြည်းဖြည်းဖြူဆုတ်လာပြီးမုန်းတီးမှုတွေနဲ့အတူအံကြိတ်လိုက်သည်။

သူမရဲ့မျက်လုံးတွေမှာနီရဲလာပြီးယခုအဖြစ်အပျက်တွေရဲ့အဓိကတရားခံမှာဆွံ့အ,နေသည့်ရန်ဖန်းဆိုသည့်ကောင်လေးရဲ့အပြစ်ဖြစ်ကြောင်းတစ်ဖက်သတ်,သတ်မှတ်လိုက်သည်။

ထိုအရာအားလုံး၏အဓိကတရားခံဖြစ်သူရှောင်ကျန့်ကတော့ထွက်ခွာလာစဥ်ကလိုညှိုးငယ်နေသည့်မျက်နှာဖြင့်မဟုတ်ပါပဲလူပျက်သည့်ကော်ရစ်တာတစ်နေရာတွင်နံရံကိုအားရပါးရကန်လျက်သူ့ဒေါသတွေကိုဖွင့်ချနေသည်။

'fuck....သူကငါ့ကိုလှောင်ရဲတယ်ပေါ့....'

ရှောင်ကျန့်ဟာနံရံကိုအားရပါးရကန်ပြီးနောက်တွင်စိတ်ကျေနပ်စွာဖြင့်သက်ပြင်းချလိုက်သည်။မူလခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင်ရဲ့အကျင့်စရိုက်အရသူသာရန်လုပ်လိုက်ရင်သူ့ရဲ့ချစ်စရာပုံရိပ်လေးပျက်စီးသွားနိုင်သည်။

ပတ်ဝန်းကျင်မှာရှိတဲ့ဝိဥာဥ်တွေခမျာဒေါပွနေသည့်ရှောင်ကျန့်နားသို့မကပ်ရဲပါပဲပုန်းအောင်းကြောက်ရွံ့နေကြသည်။၎င်းကသူ့ရဲ့တောက်ပညာရပ်ကြောင့်ဖြစ်သည်။သူ့နားကိုသာမန်ဝိဥာဥ်တွေမကပ်နိုင်ပေ။

ရုတ်တရတ်ရှောင်ကျန့်ဟာလူပြတ်နေသည့်ကော်ရစ်တာထောင့်တစ်နေရာတွင်တစ်ရွေ့ရွေ့လျောက်လှမ်းနေသည့်ကျောင်းသားတစ်ယောက်အားမတော်တဆမြင်တွေ့လိုက်ရသည်။ထိုကျောင်းသားကနံရံနောက်မှာရပ်နေသည့်ရှောင်ကျန့်ကိုတွေ့ပုံမရချေ။

သူ့ကိုစိတ်ဝင်တစားဖြစ်သွားစေသည်ကထိုကျောင်းသား၏ကိုယ်ပေါ်၌တစ်ရိပ်ရိပ်ထွက်ပေါ်နေသည့်အမဲရောင်အရိပ်အငွေ့တွေသာဖြစ်သည်။

ရှောင်ကျန့်ရဲ့ကူးယူတတ်မြောက်ထားသည့်တောက်ပညာရပ်အရ၎င်းမှာမကောင်းတဲ့ဝိဥာဥ်တစ်ခုရဲ့ပူးကပ်ခြင်းကိုခံထားရကြောင်းအလိုအလျောက်သိနေသည်။

ထိုပူးကပ်ခံထားရသည့်ကျောင်းသားဘယ်နေရာကိုသွားနေတာလဲဆိုတာသူစိတ်ဝင်စားသွားသည်။

ရှောင်ကျန့်ဟာထိုကျောင်းသားအနောက်ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ဖြင့်လိုက်ပါသွား၏။တဖြည်းဖြည်းဖြင့်ရှောင်ကျန့်ဟာထိုသူမှာကျောင်းခေါင်မိုးထက်သို့သွားနေကြောင်းသတိထားမိလိုက်သည်။

ကျောင်းခေါင်မိုးဟာအတော်လေးမြင့်မားပြီးကျယ်ပြန့်သည်။ကျောင်းသား၊ကျောင်းသူတွေတစ်ယောက်မှမရှိပဲအေးမြသည့်လေပြေနဲ့အတူတိတ်ဆိတ်နေသည်။

မကောင်းဆိုးဝါးရဲ့ဝင်ပူးခြင်းကိုခံထားရတဲ့ထိုကျောင်းသားမှာခေါင်မိုးထက်မှတစ်ဆင့်ဝရန်တာရှိရာဆီသို့သွားသည်။ထိုကျောင်းသားအနောက်ကနေခိုးလိုက်လာသည့်ရှောင်ကျန့်မှာမျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ရင်းသူ့ရင်ထဲမကောင်းတာတစ်ခုခုဖြစ်တော့မည်ဟုခံစားလိုက်ရသည်။

ရှောင်ကျန့်ထင်နေသည့်အတိုင်းပင်ထိုကျောင်းသားဟာဝရန်တာရှိအုတ်ခုံပေါ်သို့တတ်သွားသည်။ရှောင်ကျန့်ရဲ့မျက်လုံးလေးတွေမှာပြူးကျယ်သွားရင်းလက်နှစ်ဖက်ကိုဆန့်တန်းကာခုန်ချဖို့ရန်ဟန်ပြင်နေသည့်ကျောင်းသားအားတားဆီးဖို့ရန်ပုန်းအောင်းနေရာမှချက်ချင်းထွက်လာသည်။

အချိန်ဆွဲပြီးတားဖို့ကလည်းစကားကမပြောနိုင်။အနားကပ်သွားရင်လည်းခုန်ချသွားမည်ကိုစိုးရပြန်သည်။

ငါ့နှယ်.....
ခုန်ချမယ်မှန်းသိရင်အစတည်းကကျောင်းခေါင်မိုးပေါ်မတတ်နိုင်အောင်တားလိုက်ရင်ကောင်းသား......

ကံကောင်းစွာဖြင့်ထိုကျောင်းသားမှာရှောင်ကျန့်ရဲ့အငွေ့အသက်ကိုခံစားမိသည်နှင့်ဇက်ကြီးစောင်းလျက်နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်လာသည်။မျက်တွင်းကြီးတစ်ခုလုံးမှာနက်မှောင်နေပြီးမျက်လုံးကိုမမြင်တွေ့ရပေ။ထိုကျောင်းသား၏ပါးပြင်၊လည်ပင်းနှင့်လက်ဖျံရိုးတစ်လျောက်တွင်စက်ဆုပ်ဖွယ်အနက်ရောင်သွေးကြောတွေကိုထင်ထင်ရှားရှားမြင်တွေ့နေရသည်။

ရှောင်ကျန့်နှင့်ထိုကျောင်းသားကတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်မလွတ်တမ်းစိုက်ကြည့်နေကြသည်။ရှောင်ကျန့်အနေနဲ့ဒီပူးကပ်ထားသည့်ဝိဥာဥ်ကိုအသာလေးသမနိုင်ပေမယ့်တစ်ဖက်ကျောင်းသားအတွက်ကတော့အန္တရာယ်များလွန်းနေသည်။

ရှောင်ကျန့်ကသူဆောင်နေကျစာအုပ်လးပေါ်တွင်စာတစ်ချို့ကိုကမန်းကတန်းချရေးလိုက်ရင်းထိုကျောင်းသားရှိရာဘက်သို့ထောင်ပြလိုက်သည်။၎င်းဝိဥာဥ်ရဲ့အမြင်အာရုံအရထိုစာကိုအသေးစိတ်တစ်လုံးချင်းစီကအစရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်နိုင်မည်မှာသေချာသည်။

""'မင်းသူ့ကိုလွှတ်လိုက်""'

ရှောင်ကျန့်ရဲ့စာကိုမြင်သည်နှင့်ထိုကျောင်းသားတစ်ဖြစ်လဲမကောင်းတဲ့ဝိဥာဥ်ကဟက်ဟက်ပက်ပက်ထရယ်သည်။

"ဟား....ဟား....ဟား......"

ရှောင်ကျန့်၏ထိုဝိဥာဥ်ကိုအာရုံလွှဲပြောင်းမှုမှာအောင်မြင်သွားသည်။

'အုန်းသီး....'

[ကျွန်တော်ရှိပါတယ်host]

'သူ့ကိုကယ်လို့ရတဲ့နည်းလမ်းရှိလား....'

[လေပေါ်မိနစ်ပိုင်းလောင်ပျံဝဲစေနိုင်တဲ့အမှုန့်တစ်ချို့ရှိပါတယ်host.....အဲ့ဒါသာသူ့ကိုယ်ပေါ်မှာဖြူးချနိုင်ရင်ကျောင်းအောက်ပြုတ်ကျသွားမှာ
စိုးရိမ်စရာမလိုတော့ဘူး]

'ဝိုး....ဒါနဲ့ဘယ်လောက်လဲ'

[ဟီး....သိပ်မများပါဘူးhostရဲ့....
points 700လောက်ပါပဲ...]

ရှောင်ကျန့်နှာတစ်ချက်မှုတ်လိုက်ရင်းအုန်းသီးဆီကဝယ်ယူလိုက်သည်။ဒစ်စကောင့်ချပေးတဲ့အနေနဲ့အုန်းသီးဟာတစ်ဖက်ဝိဥာဥ်ဝင်ပူးခံနေရတဲ့ကျောင်းသားပေါ်၎င်းအမှုန့်တွေကိုအခမဲ့ကူညီကာဖြူးပေးလိုက်သည်။

မဟုတ်ရင်သူ့hostဆဲတာခံရလိမ့်မည်ဟုအာရုံရနေသည်။

[hostကျွန်တော်လုပ်ပြီးပြီ....]

ရှောင်ကျန့်ကကျေနပ်စွာတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ရင်းခပ်တည်တည်ဖြင့်ထိုကျောင်းသားအနားတိုးကပ်သွားလိုက်သည်။

"မင်း!!!!မင်းတိုးရဲတိုးလာကြည့်နော်....ငါခုန်ချလိုက်မှာ"

ရှောင်ကျန့်ကသူ့ရဲ့လက်စွဲတော်စာအုပ်လေးနဲ့အကြောင်းပြန်လိုက်သည်။

""'ခုန်ချလိုက်လေ....""'

ပူးကပ်ခံထားရသည့်ကျောင်းသား : "....."

၎င်းဝိဥာဥ်ပူးကပ်ခံထားရသည့်ကျောင်းသားမှာအံတစ်ချက်ကြိတ်လိုက်ရင်းရှောင်ကျန့်အရှေ့မှာတင်ကျောင်းခေါင်မိုးထပ်မှခုန်ချသွားသည်။သို့သော်ရှောင်ကျန့်၏အေးဆေးစွာရပ်ကြည့်နေသည့်အကြည့်အောက်တွင်မတိုင်ခင်ကခုန်ချလိုက်သည့်ကျောင်းသား၏ခန္ဓာကိုယ်မှာလေပေါ်ပေါ့ပါးစွာလွင့်ပျံလာပြီးကျောင်းခေါင်မိုးထပ်သို့လေထဲတွဲလောင်းကျလျက်ပြန်လည်ရောက်ရှိလာသည်။

"....."

ရှောင်ကျန့်၏လက်မှာချက်ချင်းလှုပ်ရှားသွားပြီးလေပေါ်တန်းလန်းလေးဖြင့်ရုန်းကန်နေသည့်ထိုပူးကပ်ခံရသူကျောင်းသားအားအကျင်္ီကော်လာကနေတစ်ဆင့်ဆွဲကိုင်လိုက်သည်။ထို့နောက်ကြမ်းပြင်ထက်သို့အရှိန်ဖြင့်ဆွဲချလိုက်ရင်းထိုရုန်းကန်နေသည့်ကျောင်းသားအားပါးတွေချည်းလှိမ့်ပိတ်ပြီးရိုက်ချလိုက်သည်။

ပူးကပ်ထားသည့်ဝိဥာဥ် : "....."

ဝူး...ဝူး....ငါကသာမန်မကောင်းတဲ့ဝိဥာဥ်လေးတစ်ကောင်ပါ.....ငါ့နေရာမှာအစားထိုးမယ့်ဝိဥာဥ်လေးတစ်ခုလိုချင်လို့လုပ်မိတာပါလို့.....ဝူး....ဝူး....ဝူး.....

ေကျာင်းသားလေး၏မျက်နှာတစ်ခုလုံးဖူးယောင်သွားသည့်အခါမှရှောင်ကျန့်ဟာသူအနည်းငယ်လက်လွန်သွားမှန်းသိလိုက်သည်။

ငါဝိဥာဥ်ကိုရိုက်တာပါနော်....လူကိုမဟုတ်ဘူး....

ရှောင်ကျန့်ဟာအနည်းငယ်ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်သွားလျက်သူ့pointsတွေအတွက်အစားယူလိုက်တယ်ဟုသာသဘောထားလိုက်သည်။တကယ်လည်းသူ့ရဲ့ကုန်ဆုံးသွားတဲ့pointsဒီဝိဥာဥ်ကိုစိတ်ဆိုးပြီးရိုက်လိုက်မိရုံပါ.....အဟွတ်....

နောက်ဆုံးမှာတော့အရိုက်ခံလိုက်ရသည့်သနားစရာမကောင်းဆိုးဝါးဝိဥာဥ်လေးမှာရှောင်ကျန့်ကိုဒူးထောက်တောင်းပန်လျက်နောက်ထပ်ဒီလိုလုပ်ရပ်မျိုးမလုပ်တော့ပါဘူးဟုကျိန်ဆိုကာငိုယိုပြီးထွက်ပြေးသွားသည်။

တစ်ဖက်ရှိကျောင်းသားမှာတော့ရှောင်ကျန့်လက်ချက်ကြောင့်မျက်နှာတစ်ခုလုံးဖူးယောင်နေလျက်သတိလစ်နေခဲ့သည်။

sorryဘဒို....ငါလည်းဒီလိုဖြစ်သွားဖို့အတွက်မမျှော်လင့်ထားပါဘူး.....

ရှောင်ကျန့်မှာသက်ပြင်းလေးအသာချရင်းရုတ်တရက်သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်မှာတောင့်တင်းသွားသည်။သူ့ကျောပြင်အားကြောက်မက်ဖွယ်သားရဲကြီးတစ်ကောင်ကစိုက်ကြည့်နေကြောင်းခံစားလိုက်ရသည်။

ရှောင်ကျန့်ရဲ့မျက်ဝန်းနက်လေးတွေမှာအနောက်သို့လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက်သူ့မျက်လုံးလေးတွေမှာအံ့အားသင့်သွားဟန်ပေါ်ပေါက်လာသည်။

ကျောင်းခေါင်မိုးထက်ရှိအမြင့်တစ်နေရာ၏အုတ်ခုံပေါ်တွင်၆နှစ်၇နှစ်အရွယ်ကလေးတစ်ယောက်ဟာသူ့ရဲ့ခြေထောက်သေးသေးလေးတွေကိုလွှဲယမ်းရင်းရှောင်ကျန့်ကိုမျက်တောင်မခတ်တမ်းစိုက်ကြည့်နေသည်။

ကောင်ငယ်လေး၏မျက်လုံးမှာအစိမ်းရောင်တောက်ပနေပြီးရှည်လျားကော့ညွှတ်သည့်မျက်တောင်အရှည်ကြီးတွေဖြင့်ပါးဖောင်းဖောင်းကြီးတွေရှိသည်။ထိုကလေးငယ်၏ပါးပြင်တစ်ဖက်စီတွင်ထူးဆန်းသည့်အစက်လေးနှစ်ခုမှာလှပစွာတည်ရှိနေ၏။

အတော်လေးချစ်စရာကောင်းပြီးလှပတဲ့ကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်းကိုတော့သူဝန်ခံရမည်။

နူးညံ့သည့်လေတစ်သုတ်မှာရှောင်ကျန့်၏မျက်နှာသေးသေးလေးထက်သို့ဝေ့ဝဲတိုက်ခတ်သွားသည်။

သူ့ရဲ့အနက်ရောင်ဆံပင်လေးတွေမှာအမြင်အာရုံကိုခဏဖုံးကွယ်သွားတာကြောင့်ရှောင်ကျန့်ဟာသူ့လက်လေးတွေဖြင့်ဆံပင်တစ်ချို့ကိုဖယ်ရှားလိုက်သည်။

ရှောင်ကျန့်ရဲ့အမြင်အာရုံမှာရှင်းလင်းသွားသည်နှင့်သူ့အရှေ့တွင်မူလကအဝေးတစ်နေရာတွင်ထိုင်နေသည့်ကောင်ငယ်လေး၏မျက်နှာမှာသူနဲ့တစ်ထွာလောက်ပင်မကွာတော့လောက်အောင်နီးကပ်နေခဲ့သည်။

အရေးကြီးဆုံးက.....
ဒီစွကလေးကသူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်ဖို့ကိုလေပေါ်မှာပျံဝဲနေခြင်းသာဖြစ်သည်။

"မင်းငါ့ကိုမြင်ရတာလား"

၎င်းကလေးငယ်လေး၏အသံမှာလွန်စွာနူးညံ့ကာကလေးဆန်နေပေမယ့်တစ်မူထူးခြားသည့်အရှိန်အဝါတစ်ချို့လည်းရောယှက်နေသေးသည်။ကလေးငယ်လေးဟာတောင့်တင်းနေသည့်ရှောင်ကျန့်ကိုမျက်တောင်မခတ်တမ်းစိုက်ကြည့်နေရင်းပြောသည်။

ရှောင်ကျန့်ကခေါင်းငြှိမ့်ပြသည်ကိုမြင်သည့်အခါမြေပြင်ထက်သို့ဆင်းသက်လိုက်သည်။ထိုအခါ၎င်းထူးဆန်းသည့်ကလေးငယ်၏အရပ်မှာရှောင်ကျန့်ရဲ့ခါးလောက်သာရှိကြောင်းသတိထားမိသွားသည်။

ထိုကလေး၏အစိမ်းရောင်မျက်လုံးတစ်စုံဟာဥာဏ်များမည့်ဟန်ဖြင့်တောက်ပသွားသည်။

"မင်းအခုဘယ်လိုအလျော်ပေးမလဲ.....မင်းကြောင့်ငါ့ရဲ့တာဝန်တစ်ခုပျက်စီးသွားပြီ"

ရှောင်ကျန့်ရဲ့နားမလည်သည့်ဟန်ပြူးကျယ်ဝိုင်းစက်နေသည့်မျက်ဝန်းနက်လေးတွေကိုကြည့်ရင်းထိုကလေးကသတိလစ်ကာဖူးယောင်နေသည့်မျက်နှာဖြင့်ကျောင်းသားဘက်သို့မေးငေါ့ပြသည်။

"သူ့ရဲ့ဝိဥာဥ်ကိုခေါ်သွားရမှာကငါ့ရဲ့တာဝန်ပဲ....အခုမင်းကဝင်ပြီးနှောင့်ယှက်လိုက်တော့သူ့ရဲ့သေရမယ့်ကံကလွဲချော်သွားပြီ"

ရှောင်ကျန့်၏မျက်လုံးထဲတွင်အံ့အားသင့်ဟန်နှင့်အတူထိုကလေးမှာဘယ်သူလဲဆိုတာသိချင်စိတ်ပေါ်ပေါက်လာသည်။

ဝိဥာဥ်တစ်ကောင်များလား.....

ရှောင်ကျန့်၏အတွေးမှန်သမျှကိုထိုကလေးကခန့်မှန်းနိုင်ဟန်ဖြင့်နှာခေါင်းရှုံလိုက်သည်။

"ငါကို့ဒီလိုအဆင့်အတန်းနိမ့်ကျတဲ့သတ္တဝါတွေနဲ့မနှိုင်းယှဥ်စမ်းပါနဲ့...."

ထိုကလေးငယ်ဟာပြောရင်းဆိုရင်းဖြင့်သူ့ရဲ့လက်သေးသေးလေးထဲတွင်အနက်နှင့်ရွှေရောင်ရောစပ်ထားသည့်မြင့်မြတ်သည့်အရှိန်အဝါတစ်ချို့နှင့်စာချုပ်တစ်ခုပေါ်ပေါက်လာကာဖြန့်ပြလိုက်သည်။

[အမည် - ဇိုင်း

အသက် - မသိ

အဆင့်အတန်း - မခန့်မှန်းနိုင်၊အလွန့်အလွန်မြင့်မား။

ယာယီအလုပ်အကိုင် - သေမင်း။]

ရှောင်ကျန့် : "....."

ငါဘာတွေမြင်နေရတာလဲဟင်.....

________________________________________________________________

Zawgyi

ယင္းမီကေရွာင္က်န႔္ရဲ႕လွပတဲ့မ်က္ႏွာေသးေသးေလးကိုတစ္ခ်က္သာၾကည့္ရင္းခ်င္းထန္ေဘးကလြတ္ေနသည့္တစ္ေနရာတြင္ဝင္ထိုင္သည္။

ယင္းမီေရာက္လာသည္ႏွင့္မူလကလြတ္လပ္ေပါ့ပါးေနသည့္သူတို႔ဝိုင္းရွိေလထုမွာအနည္းငယ္တင္းၾကပ္သြားသည္။ရည္းစားရႈပ္သည့္အက္ဒမ္အပါအဝင္တစ္ျခားသူေတြ၏မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရသည္မွာဇာတ္လိုက္မယင္းမီကိုသိပ္ၿပီးသေဘာက်ပဳံမရေခ်။

တစ္ျခားသူေတြရဲ႕မ်က္ႏွာအမူအရာကိုနားမလည္သည့္ခ်င္းထန္ကယင္းမီကိုေရွာင္က်န႔္ႏွင့္ထပ္မံမိတ္ဆက္ေပးသည္။

"ရန္ဖန္း....သူမကယင္းမီေလ....ေက်ာင္းရဲ႕နတ္သမီးေလးလည္းဟုတ္တယ္...."

"ၿပီးေတာ့ဒါလင့္ရဲ႕ေကာင္မေလး....."

ယင္းမီကခ်င္းထန္၏စကားကိုဝင္ေရာက္ျဖတ္ကာေျပာသည္။ခ်င္းထန္၏မ်က္ႏွာမွာအနည္းငယ္ကို႔ယို႔ကားယားျဖစ္သြား၏။

"အဟမ္း....ရန္ဖန္းကေတာ့ငါတို႔အခန္းကိုဒီေန႕မွေျပာင္းလာခဲ့တာ...."

ခ်င္းထန္ဟာအနည္းငယ္ကို႔ယို႔ကားယားနိုင္လာသည့္ေလထုကိုၿဖိဳဖ်က္ဖို႔ရန္ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန႔္လိုက္ရင္းလူတိုင္းကိုေရွာင္က်န႔္နဲ႕မိတ္ဆက္ေပးသည္။

ေရွာင္က်န႔္ကစာအုပ္ေလးေပၚတြင္စာတစ္ခ်ိဳ႕ေရးကာလူတိုင္းျမင္ရရန္စာအုပ္ေလးေထာင္ျပလိုက္သည္။

""'ကြၽန္ေတာ္လည္းအားလုံးနဲ႕ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္ဗ်""'

ယင္းမီကေရွာင္က်န႔္ကိုမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာၾကည့္လိုက္ရင္းအနည္းငယ္ခနဲ႕ကာစကားဆိုလာသည္။

"ဘာေတြစတန႔္ထြင္ေနတာလဲ....သာမန္အတိုင္းပါးစပ္နဲ႕ေျပာလိုက္ရင္ၿပီးေနတာပဲမဟုတ္လား"

ယင္းမီ၏စကားေၾကာင့္ခ်င္းထန္၊ေဝထန္စီ၊ပိုင္မင္နဲ႕ခ်င္ေဖးေဖးတို႔၏မ်က္ႏွာအမူအရာမွာတြန႔္ဆုတ္သြားဟန္ေပၚေပါက္လာသည္။

သူတို႔ရဲ႕ပါးစပ္ကေနရန္ဖန္းေလးကအ,ေနေၾကာင္းေျပာမထြက္နိုင္ၾကေပ။

ေရွာင္က်န့္၏မ်က္ႏွာေလးကေတာ့ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးေလးျဖင့္သာေနာက္ထပ္စကားလုံးတစ္ခ်ိဳ႕ကိုစာအုပ္ေပၚသို႔ခ်ေရးလိုက္ျပန္သည္။

""'ကြၽန္ေတာ္ကစကားမေျပာနိုင္လို႔ပါဗ်""'

တစ္ဝိုင္းလုံးတိတ္ဆိတ္သြားၿပီးေနာက္ယင္းမီ၏႐ြံရွာသည့္ဟန္ျဖင့္အသံသာထြက္ေပၚလာသည္။

"ဒါဆိုနင္က'အ'ေနတာေပါ့...."

ယင္းမီ၏အသံမွာမတိုးေပ။
ကန္တင္းတစ္ခုလုံးနီးပါးမွာလုံးဝတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္သြားတာေၾကာင့္ယင္းမီ၏မ်က္ႏွာမွာအနည္းငယ္ထူးဆန္းသြားသည္။အမွန္တကယ္ေတာ့ေရွာင္က်န႔္ရဲ႕ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းလြန္းသည့္မ်က္ႏွာေလးေၾကာင့္ကန္တင္းတစ္ခုလုံးနီးပါးကလူေတြဟာေရွာင္က်န႔္ရွိရာဝိုင္းဆီသို႔အာ႐ုံစိုက္ေနၾကတာျဖစ္သည္။

ေက်ာင္းရဲ႕နာမည္ႀကီးေတြနဲ႕အတူထိုင္ေနသည့္ေရွာင္က်န႔္ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးမွာအသက္ရႈမွားဖြယ္လွပသလိုသူ႕ရဲ႕အျပဳအမူတစ္ခုခ်င္းစီကအလြန္ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းေနသည္ေလ။

ထို႔အတြက္ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ၾကည့္ေနသူမ်ားအေနနဲ႕ဇာတ္လိုက္မရဲ႕စကားကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းႀကီးၾကားလိုက္ရသည္မွာမလြဲေပ။

တစ္ျခားသူေတြမေျပာနဲ႕၊ပုံမွန္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သည့္ဇာတ္လိုက္ခ်င္းထန္ေတာင္မွာအေတာ္ေလးေဒါပြသြားသည္။ယင္းမီရဲ႕လုပ္ရပ္ကေကာင္ငယ္ေလးကိုႏွိမ့္ခ်လိဳက္သည္ႏွင့္မကြာျခားေပ။သူမကတစ္ဖက္လူရဲ႕အားနည္းခ်က္ကိုေလွာင္ေျပာင္ေနျခင္းေၾကာင့္လူတိုင္း၏ရင္ထဲကသူမရဲ႕ပုံရိပ္မွာလုံးဝေျပာင္းလဲသြားသည္။

သူတို႔ကအားနည္းသူကိုဂ႐ုဏာသက္ကာအတတ္နိုင္ဆုံးဂ႐ုစိုက္ေပးခ်င္ၾကသည္။အထူးသျဖင့္ေရွာင္က်န့္လိုအ႐ုပ္ေလးျဖင့္တူလြန္းတဲ့ခ်စ္စရာေကာင္ငယ္ေလးကိုျဖစ္သည္။၎ကသူ႕ကိုလူတိုင္းအားေစာင့္ေရွာက္ရန္လိုအပ္သည့္တိရိစ္ဆာန္ေသးေသးေလးတစ္ေကာင္ႏွင့္အထင္မွားသြားေစသည္။

လူတိုင္း၏အၾကည့္ေအာက္၌ပင္ေရွာင္က်န့္ရဲ႕အနက္ေရာင္ေခါင္းလုံးလုံးေလးမွာေအာက္သို႔ငုံ႕ကိုင္းသြားရင္းသူ႕ရဲ႕စာအုပ္ေလးေပၚတြင္စာလုံးတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေရးခ်လိဳက္သည္။

""'ကြၽန္ေတာ္သန့္စင္ခန္းတစ္ခ်က္ေလာက္သြားလို႔ရမလား...""'

ေရွာင္က်န့္ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကလြန္စြာညွိုးငယ္ေနၿပီးသူ႕ရဲ႕စာအုပ္ေလးကိုပိုက္လ်က္ဇာတ္လိုက္တို႔ဝိုင္းမွာထြက္ခြာသြားသည္။

"ဘာေတြလာသ႐ုပ္ေဆာင္ျပေနတာလဲ...."

ယင္းမီကႏွာေခါင္းတစ္ခ်က္ရႈံလိုက္သည္။သို႔ေသာ္သူမရဲ႕လုပ္ရပ္ကိုသည္းမခံနိုင္ေတာ့သည့္ခ်င္ေဖးေဖးဟာေဒါသတႀကီးစားပြဲခုံကိုအားျဖင့္ထုခ်လိဳက္သည္။

"ေတာ္သင့္ၿပီထင္တယ္ေနာ္ယင္းမီ......နင္လုပ္တာရိုင္းလြန္းတယ္...."

ခ်င္ေဖးေဖးဟာေဒါသတႀကီးျဖင့္ထထြက္သြားသည္။

"ခ်င္ေဖးေဖးေျပာတာမွန္တယ္....မင္းရန္ဖန္းကိုေတာင္းပန္သင့္တယ္လို႔ငါထင္တယ္"

ပိုင်မင်၏မျက်နှာဟာလည်းတင်းမာနေလျက်ချင်ဖေးဖေးနည်းတူထထွက်သွားသည်။အက်ဒမ်၊ဝေထန်စီနှင့်ဝေဝေတို့ကလည်းယင်းမီကိုအဓိပ္ပါယ်ပါပါစိုက်ကြည့်လိုက်ရင်းကန်တင်းထဲကနေထွက်ခွာသွားသည်။ယင်းမီ၏လှပသောမျက်နှာမှာမဲပုတ်သွားရင်းထိုလူတွေရဲ့လုပ်ရပ်ကိုသည်းမခံနိုင်တော့သကဲ့သို့လက်သီးတင်းတင်းဆုပ်လိုက်သည်။

အခုမွေက်ာင္းေျပာင္းလာတဲ့ငအ,တစ်ယောက်ကြောင့်သူမပလစ်ခံရသည်ကအဓိပ္ပါယ်လုံးဝမရှိပေ။

သူမက'အ'လို႔'အ'ေနေၾကာင္းေျပာတာဘာမွားလို႔လဲ.....

"ဒါလင္....ဒါလင့္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြကမလြန္လြန္းဘူးလား...."

ယင္းမီကတစ္ေယာက္တည္းသာက်န္ရစ္ေနသည့္ခ်င္းထန္ကိုၾကည့္ကာဆိုလာသည္။သို႔ေပမယ့္သူမခ်စ္သူရဲ႕မ်က္ႏွာထက္ရွိသူမကိုစိတ္ပ်က္ဟန္အၾကည့္ေတြကိုသာျမင္လိုက္ရသည္။

ယင္းမီ၏ခႏၶာကိုယ္မွာေတာင့္တင္းသြားၿပီးခ်င္းထန္ကိုနားမလည္သည့္ဟန္ျဖင့္စိုက္ၾကည့္လိုက္မိသည္။

"ယင္းမီ....မင္းဒီတစ္ေခါက္လုပ္ရပ္ကအရမ္းမွားတယ္...."

ထို႔ေနာက္ခ်င္းထန္ကတစ္ျခားသူေတြကဲ့သို႔ထထြက္သြားခဲ့သည္။မူလကလူစည္ေနသည့္စားပြဲဝိုင္းတြင္ယင္းမီတစ္ေယာက္တည္းသာေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖင့္က်န္ရစ္ခဲ့၏။

ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ရွိလူေတြရဲ႕တစ္တြတ္တြတ္အသံေတြနဲ႕အတူယင္းမီ၏မ်က္ႏွာမွာတျဖည္းျဖည္းျဖဴဆုတ္လာၿပီးမုန္းတီးမႈေတြနဲ႕အတူအံႀကိတ္လိုက္သည္။

သူမရဲ႕မ်က္လုံးေတြမွာနီရဲလာၿပီးယခုအျဖစ္အပ်က္ေတြရဲ႕အဓိကတရားခံမွာဆြံ႕အ,ေနသည့္ရန္ဖန္းဆိုသည့္ေကာင္ေလးရဲ႕အျပစ္ျဖစ္ေၾကာင္းတစ္ဖက္သတ္,သတ္မွတ္လိုက္သည္။

ထိုအရာအားလုံး၏အဓိကတရားခံျဖစ္သူေရွာင္က်န့္ကေတာ့ထြက္ခြာလာစဥ္ကလိုညွိုးငယ္ေနသည့္မ်က္ႏွာျဖင့္မဟုတ္ပါပဲလူပ်က္သည့္ေကာ္ရစ္တာတစ္ေနရာတြင္နံရံကိုအားရပါးရကန္လ်က္သူ႕ေဒါသေတြကိုဖြင့္ခ်ေနသည္။

'fuck....သူကငါ့ကိုေလွာင္ရဲတယ္ေပါ့....'

ေရွာင္က်န့္ဟာနံရံကိုအားရပါးရကန္ၿပီးေနာက္တြင္စိတ္ေက်နပ္စြာျဖင့္သက္ျပင္းခ်လိဳက္သည္။မူလခႏၶာကိုယ္ပိုင္ရွင္ရဲ႕အက်င့္စရိုက္အရသူသာရန္လုပ္လိုက္ရင္သူ႕ရဲ႕ခ်စ္စရာပုံရိပ္ေလးပ်က္စီးသြားနိုင္သည္။

ပတ္ဝန္းက်င္မွာရွိတဲ့ဝိဥာဥ္ေတြခမ်ာေဒါပြေနသည့္ေရွာင္က်န့္နားသို႔မကပ္ရဲပါပဲပုန္းေအာင္းေၾကာက္႐ြံ႕ေနၾကသည္။၎ကသူ႕ရဲ႕ေတာက္ပညာရပ္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။သူ႕နားကိုသာမန္ဝိဥာဥ္ေတြမကပ္နိုင္ေပ။

႐ုတ္တရတ္ေရွာင္က်န့္ဟာလူျပတ္ေနသည့္ေကာ္ရစ္တာေထာင့္တစ္ေနရာတြင္တစ္ေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ေလ်ာက္လွမ္းေနသည့္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အားမေတာ္တဆျမင္ေတြ႕လိုက္ရသည္။ထိုေက်ာင္းသားကနံရံေနာက္မွာရပ္ေနသည့္ေရွာင္က်န့္ကိုေတြ႕ပုံမရေခ်။

သူ႕ကိုစိတ္ဝင္တစားျဖစ္သြားေစသည္ကထိုေက်ာင္းသား၏ကိုယ္ေပၚ၌တစ္ရိပ္ရိပ္ထြက္ေပၚေနသည့္အမဲေရာင္အရိပ္အေငြ႕ေတြသာျဖစ္သည္။

ေရွာင္က်န့္ရဲ႕ကူးယူတတ္ေျမာက္ထားသည့္ေတာက္ပညာရပ္အရ၎မွာမေကာင္းတဲ့ဝိဥာဥ္တစ္ခုရဲ႕ပူးကပ္ျခင္းကိုခံထားရေၾကာင္းအလိုအေလ်ာက္သိေနသည္။

ထိုပူးကပ္ခံထားရသည့္ေက်ာင္းသားဘယ္ေနရာကိုသြားေနတာလဲဆိုတာသူစိတ္ဝင္စားသြားသည္။

ေရွာင္က်န့္ဟာထိုေက်ာင္းသားအေနာက္ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ျဖင့္လိုက္ပါသြား၏။တျဖည္းျဖည္းျဖင့္ေရွာင္က်န့္ဟာထိုသူမွာေက်ာင္းေခါင္မိုးထက္သို႔သြားေနေၾကာင္းသတိထားမိလိုက္သည္။

ေက်ာင္းေခါင္မိုးဟာအေတာ္ေလးျမင့္မားၿပီးက်ယ္ျပန့္သည္။ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူေတြတစ္ေယာက္မွမရွိပဲေအးျမသည့္ေလေျပနဲ႕အတူတိတ္ဆိတ္ေနသည္။

မေကာင္းဆိုးဝါးရဲ႕ဝင္ပူးျခင္းကိုခံထားရတဲ့ထိုေက်ာင္းသားမွာေခါင္မိုးထက္မွတစ္ဆင့္ဝရန္တာရွိရာဆီသို႔သြားသည္။ထိုေက်ာင္းသားအေနာက္ကေနခိုးလိုက္လာသည့္ေရွာင္က်န့္မွာမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ရင္းသူ႕ရင္ထဲမေကာင္းတာတစ္ခုခုျဖစ္ေတာ့မည္ဟုခံစားလိုက္ရသည္။

ေရွာင္က်န့္ထင္ေနသည့္အတိုင္းပင္ထိုေက်ာင္းသားဟာဝရန္တာရွိအုတ္ခုံေပၚသို႔တတ္သြားသည္။ေရွာင္က်န့္ရဲ႕မ်က္လုံးေလးေတြမွာျပဴးက်ယ္သြားရင္းလက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆန့္တန္းကာခုန္ခ်ဖိဳ႕ရန္ဟန္ျပင္ေနသည့္ေက်ာင္းသားအားတားဆီးဖို႔ရန္ပုန္းေအာင္းေနရာမွခ်က္ခ်င္းထြက္လာသည္။

အခ်ိန္ဆြဲၿပီးတားဖို႔ကလည္းစကားကမေျပာနိုင္။အနားကပ္သြားရင္လည္းခုန္ခ်သြားမည္ကိုစိုးရျပန္သည္။

ငါ့ႏွယ္.....
ခုန္ခ်မယ္မွန္းသိရင္အစတည္းကေက်ာင္းေခါင္မိုးေပၚမတတ္နိုင္ေအာင္တားလိုက္ရင္ေကာင္းသား......

ကံေကာင္းစြာျဖင့္ထိုေက်ာင္းသားမွာေရွာင္က်န့္ရဲ႕အေငြ႕အသက္ကိုခံစားမိသည္ႏွင့္ဇက္ႀကီးေစာင္းလ်က္ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္လာသည္။မ်က္တြင္းႀကီးတစ္ခုလုံးမွာနက္ေမွာင္ေနၿပီးမ်က္လုံးကိုမျမင္ေတြ႕ရေပ။ထိုေက်ာင္းသား၏ပါးျပင္၊လည္ပင္းႏွင့္လက္ဖ်ံရိုးတစ္ေလ်ာက္တြင္စက္ဆုပ္ဖြယ္အနက္ေရာင္ေသြးေၾကာေတြကိုထင္ထင္ရွားရွားျမင္ေတြ႕ေနရသည္။

ေရွာင္က်န့္ႏွင့္ထိုေက်ာင္းသားကတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္မလြတ္တမ္းစိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။ေရွာင္က်န့္အေနနဲ႕ဒီပူးကပ္ထားသည့္ဝိဥာဥ္ကိုအသာေလးသမနိုင္ေပမယ့္တစ္ဖက္ေက်ာင္းသားအတြက္ကေတာ့အႏၱရာယ္မ်ားလြန္းေနသည္။

ေရွာင္က်န့္ကသူေဆာင္ေနက်စာအုပ္လးေပၚတြင္စာတစ္ခ်ိဳ႕ကိုကမန္းကတန္းခ်ေရးလိုက္ရင္းထိုေက်ာင္းသားရွိရာဘက္သို႔ေထာင္ျပလိုက္သည္။၎ဝိဥာဥ္ရဲ႕အျမင္အာ႐ုံအရထိုစာကိုအေသးစိတ္တစ္လုံးခ်င္းစီကအစရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္နိုင္မည္မွာေသခ်ာသည္။

""'မင္းသူ႕ကိုလႊတ္လိုက္""'

ေရွာင္က်န့္ရဲ႕စာကိုျမင္သည္ႏွင့္ထိုေက်ာင္းသားတစ္ျဖစ္လဲမေကာင္းတဲ့ဝိဥာဥ္ကဟက္ဟက္ပက္ပက္ထရယ္သည္။

"ဟား....ဟား....ဟား......"

ေရွာင္က်န့္၏ထိုဝိဥာဥ္ကိုအာ႐ုံလႊဲေျပာင္းမႈမွာေအာင္ျမင္သြားသည္။

'အုန္းသီး....'

[ကြၽန္ေတာ္ရွိပါတယ္host]

'သူ႕ကိုကယ္လို႔ရတဲ့နည္းလမ္းရွိလား....'

[ေလေပၚမိနစ္ပိုင္းေလာင္ပ်ံဝဲေစနိုင္တဲ့အမႈန့္တစ္ခ်ိဳ႕ရွိပါတယ္host.....အဲ့ဒါသာသူ႕ကိုယ္ေပၚမွာျဖဴးခ်နိဳင္ရင္ေက်ာင္းေအာက္ျပဳတ္က်သြားမွာ
စိုးရိမ္စရာမလိုေတာ့ဘူး]

'ဝိုး....ဒါနဲ႕ဘယ္ေလာက္လဲ'

[ဟီး....သိပ္မမ်ားပါဘူးhostရဲ႕....
points 700ေလာက္ပါပဲ...]

ေရွာင္က်န့္ႏွာတစ္ခ်က္မႈတ္လိုက္ရင္းအုန္းသီးဆီကဝယ္ယူလိုက္သည္။ဒစ္စေကာင့္ခ်ေပးတဲ့အေနနဲ႕အုန္းသီးဟာတစ္ဖက္ဝိဥာဥ္ဝင္ပူးခံေနရတဲ့ေက်ာင္းသားေပၚ၎အမႈန့္ေတြကိုအခမဲ့ကူညီကာျဖဴးေပးလိုက္သည္။

မဟုတ္ရင္သူ႕hostဆဲတာခံရလိမ့္မည္ဟုအာ႐ုံရေနသည္။

[hostကြၽန္ေတာ္လုပ္ၿပီးၿပီ....]

ေရွာင္က်န့္ကေက်နပ္စြာတစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္ရင္းခပ္တည္တည္ျဖင့္ထိုေက်ာင္းသားအနားတိုးကပ္သြားလိုက္သည္။

"မင္း!!!!မင္းတိုးရဲတိုးလာၾကည့္ေနာ္....ငါခုန္ခ်လိဳက္မွာ"

ေရွာင္က်န့္ကသူ႕ရဲ႕လက္စြဲေတာ္စာအုပ္ေလးနဲ႕အေၾကာင္းျပန္လိုက္သည္။

""'ခုန္ခ်လိဳက္ေလ....""'

ပူးကပ္ခံထားရသည့္ေက်ာင္းသား : "....."

၎ဝိဥာဥ္ပူးကပ္ခံထားရသည့္ေက်ာင္းသားမွာအံတစ္ခ်က္ႀကိတ္လိုက္ရင္းေရွာင္က်န့္အေရွ႕မွာတင္ေက်ာင္းေခါင္မိုးထပ္မွခုန္ခ်သြားသည္။သို႔ေသာ္ေရွာင္က်န့္၏ေအးေဆးစြာရပ္ၾကည့္ေနသည့္အၾကည့္ေအာက္တြင္မတိုင္ခင္ကခုန္ခ်လိဳက္သည့္ေက်ာင္းသား၏ခႏၶာကိုယ္မွာေလေပၚေပါ့ပါးစြာလြင့္ပ်ံလာၿပီးေက်ာင္းေခါင္မိုးထပ္သို႔ေလထဲတြဲေလာင္းက်လ်က္ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာသည္။

"....."

ရှောင်ကျန့်၏လက်မှာချက်ချင်းလှုပ်ရှားသွားပြီးလေပေါ်တန်းလန်းလေးဖြင့်ရုန်းကန်နေသည့်ထိုပူးကပ်ခံရသူကျောင်းသားအားအကျင်္ီကော်လာကနေတစ်ဆင့်ဆွဲကိုင်လိုက်သည်။ထို့နောက်ကြမ်းပြင်ထက်သို့အရှိန်ဖြင့်ဆွဲချလိုက်ရင်းထိုရုန်းကန်နေသည့်ကျောင်းသားအားပါးတွေချည်းလှိမ့်ပိတ်ပြီးရိုက်ချလိုက်သည်။

ပူးကပ္ထားသည့္ဝိဥာဥ္ : "....."

ဝူး...ဝူး....ငါကသာမန္မေကာင္းတဲ့ဝိဥာဥ္ေလးတစ္ေကာင္ပါ.....ငါ့ေနရာမွာအစားထိုးမယ့္ဝိဥာဥ္ေလးတစ္ခုလိုခ်င္လို႔လုပ္မိတာပါလို႔.....ဝူး....ဝူး....ဝူး.....

ေကျာင်းသားလေး၏မျက်နှာတစ်ခုလုံးဖူးယောင်သွားသည့်အခါမှရှောင်ကျန့်ဟာသူအနည်းငယ်လက်လွန်သွားမှန်းသိလိုက်သည်။

ငါဝိဥာဥ္ကိုရိုက္တာပါေနာ္....လူကိုမဟုတ္ဘူး....

ေရွာင္က်န့္ဟာအနည္းငယ္ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္သြားလ်က္သူ႕pointsေတြအတြက္အစားယူလိုက္တယ္ဟုသာသေဘာထားလိုက္သည္။တကယ္လည္းသူ႕ရဲ႕ကုန္ဆုံးသြားတဲ့pointsဒီဝိဥာဥ္ကိုစိတ္ဆိုးၿပီးရိုက္လိုက္မိ႐ုံပါ.....အဟြတ္....

ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့အရိုက္ခံလိုက္ရသည့္သနားစရာမေကာင္းဆိုးဝါးဝိဥာဥ္ေလးမွာေရွာင္က်န့္ကိုဒူးေထာက္ေတာင္းပန္လ်က္ေနာက္ထပ္ဒီလိုလုပ္ရပ္မ်ိဳးမလုပ္ေတာ့ပါဘူးဟုက်ိန္ဆိုကာငိုယိုၿပီးထြက္ေျပးသြားသည္။

တစ္ဖက္ရွိေက်ာင္းသားမွာေတာ့ေရွာင္က်န့္လက္ခ်က္ေၾကာင့္မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးဖူးေယာင္ေနလ်က္သတိလစ္ေနခဲ့သည္။

sorryဘဒို....ငါလည္းဒီလိုျဖစ္သြားဖို႔အတြက္မေမွ်ာ္လင့္ထားပါဘူး.....

ေရွာင္က်န့္မွာသက္ျပင္းေလးအသာခ်ရင္း႐ုတ္တရက္သူ႕ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္မွာေတာင့္တင္းသြားသည္။သူ႕ေက်ာျပင္အားေၾကာက္မက္ဖြယ္သားရဲႀကီးတစ္ေကာင္ကစိုက္ၾကည့္ေနေၾကာင္းခံစားလိုက္ရသည္။

ေရွာင္က်န့္ရဲ႕မ်က္ဝန္းနက္ေလးေတြမွာအေနာက္သို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္သူ႕မ်က္လုံးေလးေတြမွာအံ့အားသင့္သြားဟန္ေပၚေပါက္လာသည္။

ေက်ာင္းေခါင္မိုးထက္ရွိအျမင့္တစ္ေနရာ၏အုတ္ခုံေပၚတြင္၆ႏွစ္၇ႏွစ္အ႐ြယ္ကေလးတစ္ေယာက္ဟာသူ႕ရဲ႕ေျခေထာက္ေသးေသးေလးေတြကိုလႊဲယမ္းရင္းေရွာင္က်န့္ကိုမ်က္ေတာင္မခတ္တမ္းစိုက္ၾကည့္ေနသည္။

ေကာင္ငယ္ေလး၏မ်က္လုံးမွာအစိမ္းေရာင္ေတာက္ပေနၿပီးရွည္လ်ားေကာ့ၫႊတ္သည့္မ်က္ေတာင္အရွည္ႀကီးေတြျဖင့္ပါးေဖာင္းေဖာင္းႀကီးေတြရွိသည္။ထိုကေလးငယ္၏ပါးျပင္တစ္ဖက္စီတြင္ထူးဆန္းသည့္အစက္ေလးႏွစ္ခုမွာလွပစြာတည္ရွိေန၏။

အေတာ္ေလးခ်စ္စရာေကာင္းၿပီးလွပတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုေတာ့သူဝန္ခံရမည္။

ႏူးညံ့သည့္ေလတစ္သုတ္မွာေရွာင္က်န့္၏မ်က္ႏွာေသးေသးေလးထက္သို႔ေဝ့ဝဲတိုက္ခတ္သြားသည္။

သူ႕ရဲ႕အနက္ေရာင္ဆံပင္ေလးေတြမွာအျမင္အာ႐ုံကိုခဏဖုံးကြယ္သြားတာေၾကာင့္ေရွာင္က်န့္ဟာသူ႕လက္ေလးေတြျဖင့္ဆံပင္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုဖယ္ရွားလိုက္သည္။

ေရွာင္က်န့္ရဲ႕အျမင္အာ႐ုံမွာရွင္းလင္းသြားသည္ႏွင့္သူ႕အေရွ႕တြင္မူလကအေဝးတစ္ေနရာတြင္ထိုင္ေနသည့္ေကာင္ငယ္ေလး၏မ်က္ႏွာမွာသူနဲ႕တစ္ထြာေလာက္ပင္မကြာေတာ့ေလာက္ေအာင္နီးကပ္ေနခဲ့သည္။

အေရးႀကီးဆုံးက.....
ဒီစြကေလးကသူနဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ဖို႔ကိုေလေပၚမွာပ်ံဝဲေနျခင္းသာျဖစ္သည္။

"မင္းငါ့ကိုျမင္ရတာလား"

၎ကေလးငယ္ေလး၏အသံမွာလြန္စြာႏူးညံ့ကာကေလးဆန္ေနေပမယ့္တစ္မူထူးျခားသည့္အရွိန္အဝါတစ္ခ်ိဳ႕လည္းေရာယွက္ေနေသးသည္။ကေလးငယ္ေလးဟာေတာင့္တင္းေနသည့္ေရွာင္က်န့္ကိုမ်က္ေတာင္မခတ္တမ္းစိုက္ၾကည့္ေနရင္းေျပာသည္။

ေရွာင္က်န့္ကေခါင္းျငႇိမ့္ျပသည္ကိုျမင္သည့္အခါေျမျပင္ထက္သို႔ဆင္းသက္လိုက္သည္။ထိုအခါ၎ထူးဆန္းသည့္ကေလးငယ္၏အရပ္မွာေရွာင္က်န့္ရဲ႕ခါးေလာက္သာရွိေၾကာင္းသတိထားမိသြားသည္။

ထိုကေလး၏အစိမ္းေရာင္မ်က္လုံးတစ္စုံဟာဥာဏ္မ်ားမည့္ဟန္ျဖင့္ေတာက္ပသြားသည္။

"မင္းအခုဘယ္လိုအေလ်ာ္ေပးမလဲ.....မင္းေၾကာင့္ငါ့ရဲ႕တာဝန္တစ္ခုပ်က္စီးသြားၿပီ"

ေရွာင္က်န့္ရဲ႕နားမလည္သည့္ဟန္ျပဴးက်ယ္ဝိုင္းစက္ေနသည့္မ်က္ဝန္းနက္ေလးေတြကိုၾကည့္ရင္းထိုကေလးကသတိလစ္ကာဖူးေယာင္ေနသည့္မ်က္ႏွာျဖင့္ေက်ာင္းသားဘက္သို႔ေမးေငါ့ျပသည္။

"သူ႕ရဲ႕ဝိဥာဥ္ကိုေခၚသြားရမွာကငါ့ရဲ႕တာဝန္ပဲ....အခုမင္းကဝင္ၿပီးႏွောင့္ယွက္လိုက္ေတာ့သူ႕ရဲ႕ေသရမယ့္ကံကလြဲေခ်ာ္သြားၿပီ"

ေရွာင္က်န့္၏မ်က္လုံးထဲတြင္အံ့အားသင့္ဟန္ႏွင့္အတူထိုကေလးမွာဘယ္သူလဲဆိုတာသိခ်င္စိတ္ေပၚေပါက္လာသည္။

ဝိဥာဥ္တစ္ေကာင္မ်ားလား.....

ေရွာင္က်န့္၏အေတြးမွန္သမွ်ကိုထိုကေလးကခန့္မွန္းနိုင္ဟန္ျဖင့္ႏွာေခါင္းရႈံလိုက္သည္။

"ငါကို႔ဒီလိုအဆင့္အတန္းနိမ့္က်တဲ့သတၱဝါေတြနဲ႕မႏွိုင္းယွဥ္စမ္းပါနဲ႕...."

ထိုကေလးငယ္ဟာေျပာရင္းဆိုရင္းျဖင့္သူ႕ရဲ႕လက္ေသးေသးေလးထဲတြင္အနက္ႏွင့္ေ႐ႊေရာင္ေရာစပ္ထားသည့္ျမင့္ျမတ္သည့္အရွိန္အဝါတစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္စာခ်ဳပ္တစ္ခုေပၚေပါက္လာကာျဖန့္ျပလိုက္သည္။

[အမည္ - ဇိုင္း

အသက္ - မသိ

အဆင့္အတန္း - မခန့္မွန္းနိုင္၊အလြန့္အလြန္ျမင့္မား။

ယာယီအလုပ္အကိုင္ - ေသမင္း။]

ေရွာင္က်န့္ : "....."

ငါဘာေတြျမင္ေနရတာလဲဟင္.....

________________________________________________________________

Continue Reading

You'll Also Like

My DuDuDin ♡ By A_H_S_U

Romance

4.7M 525K 58
{Both Zg&Uni} အသေမခွီးရတောင် တစ်ချက်တော့ပြုံးမိဖို့ အာမခံပါတယ် ..💚 Start - { 11,8,2020 } End - { 25,11,2020 } အေသမခြီးရေတာင္ တစ္ခ်က္ေတာ့ျပဳံးမိဖို႔...
You are My Bone By ✍💭✍

Romance

2.4M 153K 97
လူတိုင်းပါးစပ်ဖျားမှ ဇမ်းဆိုတဲ့ကောင်က အပေအတေကောင်လို့သမုတ်လဲ သူတို့သတ်မှတ်ချက်အတိုင်းသွားပါစေ.....ကိုယ့်ထမင်းကိုယ်စားပြီး သူများစကားတွေကိုထိုင်ခံစားန...
Ephemeral || ChanBaek Drabbles By ဟန်လယ်

Fanfiction

33.8K 4.2K 19
All the little things. ŠŽ Helen_Fighter_Hnin Edits are mine unless stated otherwise. Some drabbles are inspired by random prompts from other social m...
မောင့်အမိန့်စည်း (ေမာင့္အမိန္႔စည္း) By Shwe Khoon Thit

Romance

1.1M 58.3K 48
အမိန္႔စည္း+သခြပ္႐ိုး ( ႐ွင္မႈန္းနံ႔သာ) အမိန့်စည်း+သခွပ်ရိုး ( ရှင်မှုန်းနံ့သာ) ခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲ ငါ့အနားကထြက္ခြာခြင့္မျပဳနိင္ဘူး အသက္နဲ႔ခႏၶာတည္ျမဲေနသ...