Unicode
ရှောင်ကျန့်ဟာဇာတ်လိုက်လေးအားသနားသွားသည်။သူကသူ့ရဲ့ပန်းရောင်ခပ်ဖျော့ဖျော့မျက်ဝန်းလေးဖြင့်ဝင့်ကြည့်ကာသူ့လက်သေးသေးလေးအားရှေ့သို့ဆန့်ထုတ်လိုက်သည်။ဤသည်ကဇာတ်လိုက်အရှေ့တွင်ဒုတိယအကြိမ်မြောက်သူ့လက်လေးကိုဆန့်ထုတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
ပထမအကြိမ်တွင်လဲကျနေသည့်ဇာတ်လိုက်လေးအားဆွဲထူရန်သာဖြစ်ပေမယ့်ယခုအကြိမ်တွင်သူ့ကိုယ်သူမိတ်ဆက်ရန်အတွက်ဖြစ်သည်။
"နိဟောင်.....ငါ့နာမည်ကကျန့်ရင်
လို့ခေါ်တယ်.....မင်းရဲ့နာမည်ကိုရော
သိခွင့်ရှိမလား"
ဟွမ်ချင်ရဲ့သည်ရှောင်ကျန့်၏သေးငယ်နူးညံ့သည့်လက်လေးကိုတစ်ချက်ကြည့်ရင်းရှောင်ကျန့်၏ဟန်ဆောင်မှုကင်းတဲ့မျက်နှာလေးကိုကြည့်လိုက်သည်။သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းလေးတွေမှာဖြူစင်စွာကော့တတ်သွားရင်းသူ့ရဲ့လက်လေးဖြင့်ရှောင်ကျန့်၏လက်အားဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
"ဟွမ်ချင်ရဲ့.....ငါ့ကိုချင်ရဲ့လို့လည်း
ခေါ်နိုင်တယ်"
ရှောင်ကျန့်သက်ပြင်းအသာချလိုက်သည်။ဇာတ်လိုက်ကယခုလိုအခြေအနေမှာတောင်တစ်ခြားကလေးများနှင့်ကဲွဲပြားစွာငြိမ်သက်လွန်းနေသည်။
ဤကဲ့သို့ဖြင့်ရှောင်ကျန့်လူကုန်ကူးသမားတွေဆီမှဖမ်းဆီးခံရသည်မှာနှစ်ရက်မျှကြာမြင့်သွားခဲ့သည်။ထိုစဥ်အတောအတွင်းကလေးသုံးယောက်ခန့်မျှထပ်မံရောက်ရှိလာခဲ့သည်။
ကံကောင်းစွာဖြင့်လူကုန်ကူးသမားတွေဟာကလေးအုပ်စုအားအငတ်တော့မထားချေ။ထိုအချိန်တွေဆိုဟွမ်ချင်ရဲ့လေးသည်ရှောင်ကျန့်အားသူ့ပန်းကန်ထဲရှိဟင်းတွေတောင်ထည့်ပေးသေး၏။
ထိုနေ့တွင်ရှောင်ကျန့်တို့ကလေးအုပ်စုမှာကိုယ့်နေရာကိုယ်နေ၍တိတ်ဆိတ်စွာစားသောက်နေကြသည်။ရုတ်တရတ်အခန်းတံခါးမှာဝုန်းကနဲပွင့်ဟသွားသောကြောင့်ကလေးတိုင်း၏ခန္ဓာကိုယ်လေးတွေမှာဆတ်ကနဲတုန်ရင်သွားကြပြီးလက်ထဲရှိပန်းကန်တွေအားလွှတ်ချ၍နံရံထောင့်လေးတွေသို့ကြောက်လန့်စွာကပ်သွားကြသည်။
ရှောင်ကျန့်ဟာနားမလည်နိုင်စွာဖြင့်ထိုတံခါးဆီသို့အကြည့်ပို့လိုက်ရင်းသူ့ရင်ထဲရှိမကောင်းတဲ့ခံစားချက်မှာပြင်းထန်လာသည်။
ခန္ဓာကိုယ်ခပ်ထွားထွားဖြင့်လူကြီးနှင့်လူကုန်ကူးသမားလေးယောက်မှာခက်ထန်သည့်မျက်နှာထားဖြင့်အခန်းတွင်းသို့ဝင်လာကြသည်။
သူတို့ဟာကြောက်လန့်နေသည့်ကလေးအုပ်စုကိုတစ်ချက်ခြုံကြည့်လိုက်ရင်းသူတို့၏အကြည့်မှာကလေးတွေထဲ၌အထင်ရှားဆုံးဖြစ်သည့်ရှောင်ကျန့်နှင့်ဟွမ်ချင်ရဲ့ဆီ၌အဆုံးသတ်သွားသည်။
ခပ်ထွားထွားလူကြီး၏မျက်လုံးအတွင်း၌ရမ္မက်ခိုးဝေသွားရင်းရှောင်ကျန့်ဆီသို့လျှောက်သွားသည်။ကျန်သည့်လူကုန်ကူးသမားလေးယောက်လာလည်းရှောင်ကျန့်တို့နှစ်ယောက်အားသဘောကျစွာကြည့်လိုက်ကြသည်။
ခပ်ထွားထွားလူကုန်ကူးသမားသည်ရှောင်ကျန့်၏သေးငယ်သောလက်ကောက်ဝတ်လေးအားဆွဲယူလိုက်သည့်အခါတွင်ဟွမ်ချင်ရဲ့၏မျက်ဝန်းတစ်စုံမှာနက်မှောင်သွားရင်းအန္တရာယ်အငွေ့အသက်နှင့်အတူထိုလူကြီး၏လက်အားကိုက်ချလိုက်သည်။
"အားးးးး"
ခပ်ထွားထွားလူကုန်ကူးသမား၏လက်မှာကိုက်ရာနှင့်အတူသွေးတွေစိမ့်ထွက်လာတာကြောင့်ရှောင်ကျန့်အားလွှတ်လိုက်ကာနာကျင်စွာအော်ဟစ်လိုက်သည်။
ကျန်သည့်လူကုန်ကူးသမားတွေဟာလည်းထိတ်လန့်သွားပြီးရန်လိုနေသည့်ဟွမ်ချင်ရဲ့အားလက်နှစ်ဖက်ကိုနောက်ပြန်ချုပ်၍မြေပြင်ထက်သို့ခေါင်းအားဖိချထားလိုက်သည်။
ဟွမ်ချင်ရဲ့၏ယခုပုံစံမှာတွေ့မြင်သမျှအရာတိုင်းအားတိုက်ခိုက်ဖျက်ဆီးချင်နေသည့်ခွေးရူးတစ်ကောင်နှင့်တူလွန်းလှသည်။
"fuck.....ခွေးကောင်"
ခပ်ထွားထွားလူကြီးမှာသူ့အသားနာသွားတာကြောင့်ဟွမ်ချင်ရဲ့၏မျက်နှာလေးအားကန်ပြစ်ဖို့ရန်လုပ်လိုက်သည်။သို့ပေမယ့်လူကုန်ကူးသမားတစ်ယောက်ကတားဆီးလိုက်သည်။
"မလုပ်နဲ့.....သူ့ရဲ့မျက်နှာလေးကအရမ်းအဖိုးတန်တယ်.....သူဌေးကမင်းသဘောကျတဲ့ကလေးတစ်ယောက်ကိုဘောနပ်အနေနဲ့ပေးမယ်လို့ပြောထားတယ်မလား.....ဒီကလေးကိုခေါ်သွားလိုက်ရင်ရော...."
ခပ်ထွားထွားလူကုန်ကူးသမားဟာခဏမျှတုန်းဆိုင်းသွားပေမယ့်ခေါင်းခါလိုက်သည်။
"မဟုတ်ဘူး.....ဒီကလေးကအရမ်းရိုင်းလွန်းတယ်.....သူ့လိုထိန်းကျောင်းရခက်တဲ့ခွေးရူးတွေထက်ယုန်ဖြူလေးတွေနဲ့ကစားရတာကိုငါကပိုကြိုက်တယ်....."
ခပ်ထွားထွားလူကြီး၏အကြည့်မှာချစ်စဖွယ်ကောင်းလွန်းလှသည့်အရုပ်လေးကဲ့သို့ရှောင်ကျန့်ဆီသို့ကျရောက်သွားသည်။ရှောင်ကျန့်၏ခန္ဓာကိုယ်လေးမှာအနည်းငယ်တုန်ရင်သွားသည်။
ထိုလူကြီးမှာရှောင်ကျန့်လေးအားစမြင်စဥ်ကတည်းကသဘောကျနေတာဖြစ်ပြီးသူဌေးဆီမှသဘောကျတဲ့ကလေးတစ်ယောက်ကိုယူနိုင်တယ်ဟုကြားစဥ်ကတည်းကရှောင်ကျန့်အားတွေးထားပြီးသားဖြစ်သည်။
ဟွမ်ချင်ရဲ့၏မျက်လုံးအတွင်း၌ရူးသွပ်မှုမှာပိုမိုပြင်းထန်လာခဲ့ပြီးကလေးတစ်ယောက်နှင့်မလိုက်ဖက်စွာအသေအလဲရုန်းကန်လာခဲ့သည်။နွားရိုင်းတစ်ကောင်ကဲ့သို့ပြင်းထန်လာသည့်အားကြောင့်လူကြီးနှစ်ယောက်ခန့်မျှဝိုင်းချုပ်ထားလိုက်ရသည်။လူကုန်ကူးသမားတွေဟာထိုကလေး၏ကြီးမားလှသည့်အားကြောင့်အံ့အားသင့်နေကြသည်။
ရှောင်ကျန့်ဟာဇာတ်လိုက်အတွက်လည်းစိုးရိမ်သွားသလိုသူ့ကိုယ်သူမလွတ်နိုင်မှန်းလည်းသိသည်။သူ့အနေနဲ့system speacထဲမှတိုက်ခိုက်ခြင်းပညာရပ်အားကူးယူထားပေမယ့်လက်တွေ့အသုံးချဖူးခြင်းလည်းမရှိသလိုအကယ်၍တိုက်ခိုက်ခဲ့လျှင်တော်မှယခုလိုအားနည်းလွန်းသည့်ကလေးခန္ဓာကိုယ်ကြောင့်အတော်လေးဒုက္ခရောက်သည်။
အရေးကြီးဆုံးကတော့သူ့ရဲ့မွေးရာပါနှလုံးရောဂါပဲ။တိုက်ခိုက်ရေးပညာရပ်ကြောင့်အနည်းငယ်ခံသာပေမယ့်အတော်ဝေးဝေးကိုသာပြေးမိရင်နှလုံးရောဂါမှာအချိန်မရွေးထဖောက်သွားနိုင်သည်။
ရှောင်ကျန့်ကဒီတိုင်းတော့ငြိမ်ခံနေမှာမဟုတ်ပေ။အခွင်းအရေးကိုသေချာကြည့်၍သေချာပေါက်ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်အောင်လုပ်ရပေမည်။ဇာတ်လိုက်နှင့်ကလေးတွေအတွက်ကတော့သိပ်ပြီးစိုးရိမ်ပူပန်စရာမလိုချေ။မူလဇာတ်ကြောင်းအရဆိုကလေးတွေအကုန်လုံးမှာလွတ်မြောက်သွားမှာမှန်ပေမယ့်ကျန့်ရင်တစ်ယောက်သာအုပ်စုလိုက်ဝိုင်းrapeခံရပြီးသေခဲ့တာဖြစ်သည်။
လူထွားကြီးသည်ရှောင်ကျန့်၏သေးငယ်သောခန္ဓာကိုယ်လေးအားသေချာချုပ်ကိုင်၍ခေါ်ဆောင်သွားသည်။
ဟွမ်ချင်ရဲ့ဟာအရူးတစ်ယောက်ကဲ့သို့သေလောက်အောင်ရုန်းကန်နေပေမယ့်လူကြီးနှစ်ယောက်၏တင်းကြပ်စွာချုပ်နှောင်မှုကြောင့်ဒုက္ခရောက်နေရသည်။သူ့ရဲ့မီးခိုးရောင်မျက်ဝန်းတစ်စုံမှာနီရဲလာပြီးအံကြိတ်ထားမှုကြောင့်သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းထောင့်မှသွေးတွေစီးကျလာသည်။
[hostဘာလုပ်ကြမလဲ....]
'မသိဘူး.....အခြေအနေကြည့်ပြီးလွတ်အောင်လှုပ်ရှားရမှာပဲ....အဆင်မပြေရင်တာဝန်ကိုအရှုံးခံပြီးဒီကမ္ဘာကနေထွက်ခွာသွားဖို့ပဲရှိတော့တယ်'
ထူးဆန်းစွာပင်ယခုလိုအခြေအနေ၌ရှောင်ကျန်ဟာအရမ်းကိုတည်ငြိမ်နေခဲ့သည်။
"ဟေ့......မင်းရဲ့ကလေးလေးကိုငါတို့နဲ့မမျှဝေချင်ဘူးလား...."
"ဒါပေါ့.....ငါအရင်ဆုံးလုပ်ပြီးသွားရင်မင်းတို့ကိုပါလုပ်ခွင့်ပေးမယ်"
"မင်းရဲ့ဟာလေးကတစ်ချီတောင်ခံနိုင်ပါ့မလားပဲ.....မင်းနဲ့လုပ်ပြီးသေသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ....."
"ဟား.....ဟား.....အဲ့ဒါဆိုလည်းမင်းတို့အငတ်နေလိုက်ကြပေါ့ကွာ......"
ခပ်ထွားထွားလူကုန်ကူးသမားနှင့်အခြားလူကုန်ကူးသမားများမှာတစ်ယောက်တစ်ပေါက်နှင့်ရယ်မောပြောဆိုရင်းရှောင်ကျန့်လေးအားအခန်းတစ်ခန်းအတွင်းသို့ခေါ်ဆောင်လာခဲ့သည်။
ဂိုထောင်ပျက်ကြီးထဲတွင်အခန်းပေါင်းများစွာရှိသည်။ကြည့်ရသည်မှာဂိုထောင်ဆိုသည်ထက်
စွန့်ပစ်စက်ရုံဟောင်းကြီးနှင့်ပိုတူ၏။
ခပ်ထွားထွားလူကြီးသည်သူ့လူနှစ်ယောက်အားအခန်းရှေ့၌စောင့်ဆိုင်းစေ၍သူတစ်ယောက်တည်းသာရှောင်ကျန့်လေးအားဆွဲခေါ်၍အခန်းထဲရှိသာမန်ကုတင်ပေါ်၌ပြစ်ချလိုက်သည်။
"ဟီးဟီး.....မင်းကအရသာရှိမယ့်ပုံပဲ"
ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့်ထိုလူဟာသူ့ရဲ့ဘောင်းဘီဇဇ်ကိုဆွဲချဖို့ရန်ခေါင်းငုံ့လိုက်သည်ကိုရှောင်ကျန့်သတိထားမိလိုက်သည်။ချက်ချင်းပင်ရှောင်ကျန့်၏ပန်းရောင်ဖျော့ဖျော့မျက်လုံးမှာတစ်ချက်လက်သွား၏။
ရှောင်ကျန့်၏သေးငယ်ဖြူဖွေးသောအနုပညာလက်ရာမြောက်ခြေထောက်သေးသေးလေးမှာလျှင်မြန်စွာမြောက်တတ်သွားခဲ့ပြီးတစ်ဖက်လူ၏ခွကြားထဲသို့ထိုသူရဲ့လက်ထက်ပင်လျှင်သည့်အရှိန်နှုန်းဖြင့်အားကုန်ကန်ချလိုက်သည်။
________________________________________________________________
Zawgyi
ေရွာင္က်န့္ဟာဇာတ္လိုက္ေလးအားသနားသြားသည္။သူကသူ႕ရဲ႕ပန္းေရာင္ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့မ်က္ဝန္းေလးျဖင့္ဝင့္ၾကည့္ကာသူ႕လက္ေသးေသးေလးအားေရွ႕သို႔ဆန့္ထုတ္လိုက္သည္။ဤသည္ကဇာတ္လိုက္အေရွ႕တြင္ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္သူ႕လက္ေလးကိုဆန့္ထုတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ပထမအႀကိမ္တြင္လဲက်ေနသည့္ဇာတ္လိုက္ေလးအားဆြဲထူရန္သာျဖစ္ေပမယ့္ယခုအႀကိမ္တြင္သူ႕ကိုယ္သူမိတ္ဆက္ရန္အတြက္ျဖစ္သည္။
"နိေဟာင္.....ငါ့နာမည္ကက်န့္ရင္
လို႔ေခၚတယ္.....မင္းရဲ႕နာမည္ကိုေရာ
သိခြင့္ရွိမလား"
ဟြမ္ခ်င္ရဲ႕သည္ေရွာင္က်န့္၏ေသးငယ္ႏူးညံ့သည့္လက္ေလးကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ရင္းေရွာင္က်န့္၏ဟန္ေဆာင္မႈကင္းတဲ့မ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္လိုက္သည္။သူ႕ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းေလးေတြမွာျဖဴစင္စြာေကာ့တတ္သြားရင္းသူ႕ရဲ႕လက္ေလးျဖင့္ေရွာင္က်န့္၏လက္အားဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
"ဟြမ္ခ်င္ရဲ႕.....ငါ့ကိုခ်င္ရဲ႕လို႔လည္း
ေခၚနိုင္တယ္"
ရှောင်ကျန့်သက်ပြင်းအသာချလိုက်သည်။ဇာတ်လိုက်ကယခုလိုအခြေအနေမှာတောင်တစ်ခြားကလေးများနှင့်ကဲွဲပြားစွာငြိမ်သက်လွန်းနေသည်။
ဤကဲ့သို႔ျဖင့္ေရွာင္က်န့္လူကုန္ကူးသမားေတြဆီမွဖမ္းဆီးခံရသည္မွာႏွစ္ရက္မွ်ၾကာျမင့္သြားခဲ့သည္။ထိုစဥ္အေတာအတြင္းကေလးသုံးေယာက္ခန့္မွ်ထပ္မံေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။
ကံေကာင္းစြာျဖင့္လူကုန္ကူးသမားေတြဟာကေလးအုပ္စုအားအငတ္ေတာ့မထားေခ်။ထိုအခ်ိန္ေတြဆိုဟြမ္ခ်င္ရဲ႕ေလးသည္ေရွာင္က်န့္အားသူ႕ပန္းကန္ထဲရွိဟင္းေတြေတာင္ထည့္ေပးေသး၏။
ထိုေန႕တြင္ေရွာင္က်န့္တို႔ကေလးအုပ္စုမွာကိုယ့္ေနရာကိုယ္ေန၍တိတ္ဆိတ္စြာစားေသာက္ေနၾကသည္။႐ုတ္တရတ္အခန္းတံခါးမွာဝုန္းကနဲပြင့္ဟသြားေသာေၾကာင့္ကေလးတိုင္း၏ခႏၶာကိုယ္ေလးေတြမွာဆတ္ကနဲတုန္ရင္သြားၾကၿပီးလက္ထဲရွိပန္းကန္ေတြအားလႊတ္ခ်၍နံရံေထာင့္ေလးေတြသို႔ေၾကာက္လန့္စြာကပ္သြားၾကသည္။
ေရွာင္က်န့္ဟာနားမလည္နိုင္စြာျဖင့္ထိုတံခါးဆီသို႔အၾကည့္ပို႔လိုက္ရင္းသူ႕ရင္ထဲရွိမေကာင္းတဲ့ခံစားခ်က္မွာျပင္းထန္လာသည္။
ခႏၶာကိုယ္ခပ္ထြားထြားျဖင့္လူႀကီးႏွင့္လူကုန္ကူးသမားေလးေယာက္မွာခက္ထန္သည့္မ်က္ႏွာထားျဖင့္အခန္းတြင္းသို႔ဝင္လာၾကသည္။
သူတို႔ဟာေၾကာက္လန့္ေနသည့္ကေလးအုပ္စုကိုတစ္ခ်က္ၿခဳံၾကည့္လိုက္ရင္းသူတို႔၏အၾကည့္မွာကေလးေတြထဲ၌အထင္ရွားဆုံးျဖစ္သည့္ေရွာင္က်န့္ႏွင့္ဟြမ္ခ်င္ရဲ႕ဆီ၌အဆုံးသတ္သြားသည္။
ခပ္ထြားထြားလူႀကီး၏မ်က္လုံးအတြင္း၌ရမၼက္ခိုးေဝသြားရင္းေရွာင္က်န့္ဆီသို႔ေလွ်ာက္သြားသည္။က်န္သည့္လူကုန္ကူးသမားေလးေယာက္လာလည္းေရွာင္က်န့္တို႔ႏွစ္ေယာက္အားသေဘာက်စြာၾကည့္လိုက္ၾကသည္။
ခပ္ထြားထြားလူကုန္ကူးသမားသည္ေရွာင္က်န့္၏ေသးငယ္ေသာလက္ေကာက္ဝတ္ေလးအားဆြဲယူလိုက္သည့္အခါတြင္ဟြမ္ခ်င္ရဲ႕၏မ်က္ဝန္းတစ္စုံမွာနက္ေမွာင္သြားရင္းအႏၱရာယ္အေငြ႕အသက္ႏွင့္အတူထိုလူႀကီး၏လက္အားကိုက္ခ်လိဳက္သည္။
"အားးးးး"
ခပ္ထြားထြားလူကုန္ကူးသမား၏လက္မွာကိုက္ရာႏွင့္အတူေသြးေတြစိမ့္ထြက္လာတာေၾကာင့္ေရွာင္က်န့္အားလႊတ္လိုက္ကာနာက်င္စြာေအာ္ဟစ္လိုက္သည္။
က်န္သည့္လူကုန္ကူးသမားေတြဟာလည္းထိတ္လန့္သြားၿပီးရန္လိုေနသည့္ဟြမ္ခ်င္ရဲ႕အားလက္ႏွစ္ဖက္ကိုေနာက္ျပန္ခ်ဳပ္၍ေျမျပင္ထက္သို႔ေခါင္းအားဖိခ်ထားလိုက္သည္။
ဟြမ္ခ်င္ရဲ႕၏ယခုပုံစံမွာေတြ႕ျမင္သမွ်အရာတိုင္းအားတိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးခ်င္ေနသည့္ေခြး႐ူးတစ္ေကာင္ႏွင့္တူလြန္းလွသည္။
"fuck.....ေခြးေကာင္"
ခပ္ထြားထြားလူႀကီးမွာသူ႕အသားနာသြားတာေၾကာင့္ဟြမ္ခ်င္ရဲ႕၏မ်က္ႏွာေလးအားကန္ျပစ္ဖို႔ရန္လုပ္လိုက္သည္။သို႔ေပမယ့္လူကုန္ကူးသမားတစ္ေယာက္ကတားဆီးလိုက္သည္။
"မလုပ္နဲ႕.....သူ႕ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကအရမ္းအဖိုးတန္တယ္.....သူေဌးကမင္းသေဘာက်တဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ကိုေဘာနပ္အေနနဲ႕ေပးမယ္လို႔ေျပာထားတယ္မလား.....ဒီကေလးကိုေခၚသြားလိုက္ရင္ေရာ...."
ခပ္ထြားထြားလူကုန္ကူးသမားဟာခဏမွ်တုန္းဆိုင္းသြားေပမယ့္ေခါင္းခါလိုက္သည္။
"မဟုတ္ဘူး.....ဒီကေလးကအရမ္းရိုင္းလြန္းတယ္.....သူ႕လိုထိန္းေက်ာင္းရခက္တဲ့ေခြး႐ူးေတြထက္ယုန္ျဖဴေလးေတြနဲ႕ကစားရတာကိုငါကပိုႀကိဳက္တယ္....."
ခပ္ထြားထြားလူႀကီး၏အၾကည့္မွာခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းလြန္းလွသည့္အ႐ုပ္ေလးကဲ့သို႔ေရွာင္က်န့္ဆီသို႔က်ေရာက္သြားသည္။ေရွာင္က်န့္၏ခႏၶာကိုယ္ေလးမွာအနည္းငယ္တုန္ရင္သြားသည္။
ထိုလူႀကီးမွာေရွာင္က်န့္ေလးအားစျမင္စဥ္ကတည္းကသေဘာက်ေနတာျဖစ္ၿပီးသူေဌးဆီမွသေဘာက်တဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ကိုယူနိုင္တယ္ဟုၾကားစဥ္ကတည္းကေရွာင္က်န့္အားေတြးထားၿပီးသားျဖစ္သည္။
ဟြမ္ခ်င္ရဲ႕၏မ်က္လုံးအတြင္း၌႐ူးသြပ္မႈမွာပိုမိုျပင္းထန္လာခဲ့ၿပီးကေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္မလိုက္ဖက္စြာအေသအလဲ႐ုန္းကန္လာခဲ့သည္။ႏြားရိုင္းတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ျပင္းထန္လာသည့္အားေၾကာင့္လူႀကီးႏွစ္ေယာက္ခန့္မွ်ဝိုင္းခ်ဳပ္ထားလိုက္ရသည္။လူကုန္ကူးသမားေတြဟာထိုကေလး၏ႀကီးမားလွသည့္အားေၾကာင့္အံ့အားသင့္ေနၾကသည္။
ေရွာင္က်န့္ဟာဇာတ္လိုက္အတြက္လည္းစိုးရိမ္သြားသလိုသူ႕ကိုယ္သူမလြတ္နိုင္မွန္းလည္းသိသည္။သူ႕အေနနဲ႕system speacထဲမွတိုက္ခိုက္ျခင္းပညာရပ္အားကူးယူထားေပမယ့္လက္ေတြ႕အသုံးခ်ဖဴးျခင္းလည္းမရွိသလိုအကယ္၍တိုက္ခိုက္ခဲ့လွ်င္ေတာ္မွယခုလိုအားနည္းလြန္းသည့္ကေလးခႏၶာကိုယ္ေၾကာင့္အေတာ္ေလးဒုကၡေရာက္သည္။
အေရးႀကီးဆုံးကေတာ့သူ႕ရဲ႕ေမြးရာပါႏွလုံးေရာဂါပဲ။တိုက္ခိုက္ေရးပညာရပ္ေၾကာင့္အနည္းငယ္ခံသာေပမယ့္အေတာ္ေဝးေဝးကိုသာေျပးမိရင္ႏွလုံးေရာဂါမွာအခ်ိန္မေ႐ြးထေဖာက္သြားနိုင္သည္။
ေရွာင္က်န့္ကဒီတိုင္းေတာ့ၿငိမ္ခံေနမွာမဟုတ္ေပ။အခြင္းအေရးကိုေသခ်ာၾကည့္၍ေသခ်ာေပါက္ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ေအာင္လုပ္ရေပမည္။ဇာတ္လိုက္ႏွင့္ကေလးေတြအတြက္ကေတာ့သိပ္ၿပီးစိုးရိမ္ပူပန္စရာမလိုေခ်။မူလဇာတ္ေၾကာင္းအရဆိုကေလးေတြအကုန္လုံးမွာလြတ္ေျမာက္သြားမွာမွန္ေပမယ့္က်န့္ရင္တစ္ေယာက္သာအုပ္စုလိုက္ဝိုင္းrapeခံရၿပီးေသခဲ့တာျဖစ္သည္။
လူထြားႀကီးသည္ေရွာင္က်န့္၏ေသးငယ္ေသာခႏၶာကိုယ္ေလးအားေသခ်ာခ်ဳပ္ကိုင္၍ေခၚေဆာင္သြားသည္။
ဟြမ္ခ်င္ရဲ႕ဟာအ႐ူးတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ေသေလာက္ေအာင္႐ုန္းကန္ေနေပမယ့္လူႀကီးႏွစ္ေယာက္၏တင္းၾကပ္စြာခ်ဳပ္ႏွောင္မႈေၾကာင့္ဒုကၡေရာက္ေနရသည္။သူ႕ရဲ႕မီးခိုးေရာင္မ်က္ဝန္းတစ္စုံမွာနီရဲလာၿပီးအံႀကိတ္ထားမႈေၾကာင့္သူ႕ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွေသြးေတြစီးက်လာသည္။
[hostဘာလုပ္ၾကမလဲ....]
'မသိဘူး.....အေျခအေနၾကည့္ၿပီးလြတ္ေအာင္လႈပ္ရွားရမွာပဲ....အဆင္မေျပရင္တာဝန္ကိုအရႈံးခံၿပီးဒီကမၻာကေနထြက္ခြာသြားဖို႔ပဲရွိေတာ့တယ္'
ထူးဆန္းစြာပင္ယခုလိုအေျခအေန၌ေရွာင္က်န္ဟာအရမ္းကိုတည္ၿငိမ္ေနခဲ့သည္။
"ေဟ့......မင္းရဲ႕ကေလးေလးကိုငါတို႔နဲ႕မမွ်ေဝခ်င္ဘူးလား...."
"ဒါေပါ့.....ငါအရင္ဆုံးလုပ္ၿပီးသြားရင္မင္းတို႔ကိုပါလုပ္ခြင့္ေပးမယ္"
"မင္းရဲ႕ဟာေလးကတစ္ခ်ီေတာင္ခံနိုင္ပါ့မလားပဲ.....မင္းနဲ႕လုပ္ၿပီးေသသြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ....."
"ဟား.....ဟား.....အဲ့ဒါဆိုလည္းမင္းတို႔အငတ္ေနလိုက္ၾကေပါ့ကြာ......"
ခပ္ထြားထြားလူကုန္ကူးသမားႏွင့္အျခားလူကုန္ကူးသမားမ်ားမွာတစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ႏွင့္ရယ္ေမာေျပာဆိုရင္းေရွာင္က်န့္ေလးအားအခန္းတစ္ခန္းအတြင္းသို႔ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္။
ဂိုေထာင္ပ်က္ႀကီးထဲတြင္အခန္းေပါင္းမ်ားစြာရွိသည္။ၾကည့္ရသည္မွာဂိုေထာင္ဆိုသည္ထက္
စြန့္ပစ္စက္႐ုံေဟာင္းႀကီးႏွင့္ပိုတူ၏။
ခပ္ထြားထြားလူႀကီးသည္သူ႕လူႏွစ္ေယာက္အားအခန္းေရွ႕၌ေစာင့္ဆိုင္းေစ၍သူတစ္ေယာက္တည္းသာေရွာင္က်န့္ေလးအားဆြဲေခၚ၍အခန္းထဲရွိသာမန္ကုတင္ေပၚ၌ျပစ္ခ်လိဳက္သည္။
"ဟီးဟီး.....မင္းကအရသာရွိမယ့္ပုံပဲ"
ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ထိုလူဟာသူ႕ရဲ႕ေဘာင္းဘီဇဇ္ကိုဆြဲခ်ဖိဳ႕ရန္ေခါင္းငုံ႕လိုက္သည္ကိုေရွာင္က်န့္သတိထားမိလိုက္သည္။ခ်က္ခ်င္းပင္ေရွာင္က်န့္၏ပန္းေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့မ်က္လုံးမွာတစ္ခ်က္လက္သြား၏။
ေရွာင္က်န့္၏ေသးငယ္ျဖဴေဖြးေသာအႏုပညာလက္ရာေျမာက္ေျခေထာက္ေသးေသးေလးမွာလွ်င္ျမန္စြာေျမာက္တတ္သြားခဲ့ၿပီးတစ္ဖက္လူ၏ခြၾကားထဲသို႔ထိုသူရဲ႕လက္ထက္ပင္လွ်င္သည့္အရွိန္ႏႈန္းျဖင့္အားကုန္ကန္ခ်လိဳက္သည္။
________________________________________________________________