ဒီနေ့ ပိုးတို့ကျူရှင်စတတ်ရမည့်နေ့ ။
ဒီကိုရောက်ကတည်းက သွားရလာရအဆင်ပြေအောင် ဆိုင်ကယ်တစ်စီးငှားထားလို့သာတော်တော့သည် ။ တတ်ရမည်က ရွှေဝတ်မှုန်လမ်းနဲ့မိန်းလမ်းထဲကို သွားရမှာဖြစ်သည် ။ ကျူရှင်ချိန်က ၇နာရီစမှာမို့ ၆နာရီ၁၅လောက်အိမ်ကစထွက်ကာ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဝင်ထိုင်ပြီး မနက်စာဝင်စားကြသည် ။ စားပြီးတာနဲ့ ရွှေဝတ်မှုန်၃လမ်းထဲက ကျူရှင်ရှိရာအဆောင်ကိုထွက်လာခဲ့ကြသည် ။ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထဲကအထွက်မှာ မိုးကဖွဲဖွဲလေးကျနေပြီး ပိုးတို့ကျူရှင်ဆောင်ကိုရောက်တော့ ကျောင်းသူကျောင်းသားအတော်များများရောက်ရှိလို့နေပြီဖြစ်သည် ။ အရှေ့ဆုံးအတန်းဆိုတာ ကျောင်းသားတော်တော်များများမထိုင်ချင်တဲ့အတန်း ။ ရှေ့ဆုံးတန်းမှာလူလွတ်နေတာမို့ ပိုးတို့သုံးယောက်ဝင်ထိုင်ပြီး ဆရာမ မလာခင်သုံးယောက်သားအပြိုင်အဆိုင် fic ထိုင်ဖတ်နေကြသည် ။
အတန်းထဲဆရာမဝင်ပြီး စာသင်တော့ မိရွှန်းကရှေ့ဆုံးတန်းကနေ ငိုက်နေလေပြီ ။ ပေါင်ပေါ်တင်ထားတဲ့လက်ကို ပိုးကိုဆိတ်ဆွဲခိုင်းလဲ မျက်လုံးကဖွင့်မရ ။ ညက fic တွေဖတ်နေတာနဲ့ညဥ့်နက်မှအိပ်ပျော်သွားသည် ။
ပိုးကတော့ စာတွေလိုက်မှတ်လိုက် ရွှန်းကိုဆိတ်ဆွဲပေးလိုက်နှင့် စာလဲကောင်းကောင်းမမှတ်နိုင် ။ နီယံကသေချာလိုက်ကြည့်ပြီး မှတ်နေတော့ အဆောင်ရောက်မှသုံးယောက်လုံးပြန်ကြည့်ရမည် ။
" ကဲ အိပ်လို့ဝကြပြီလား အိပ်လို့ဝရင်တီချယ်ထွက်တော့မယ် "
အချိန်ပြည့်သွားလို့ ဆရာမကထွက်ခါနီးမှာအရွှန်းဖောက်သွားလေတော့ ငိုက်နေတဲ့သူတွေအကုန်လုံးမှာ မျက်လုံးပြူးလာပြီး ထရယ်ကြတော့သည် ။
ဆရာမထွက်သွားပြီး နောက်ဆရာမမဝင်ခင် နီယံကရွှန်းရဲ့ခေါင်းကိုဗလာစာအုပ်နဲ့ရိုက်လိုက်သည် ။
" အပျော်အပါးနောက်လိုက်မယ်စိတ်ကူးထားရင် စာသင်ချိန်လေးတော့သေချာနားထောင်မှပေါ့အရွှန်းမရဲ့ "
နီယံပြောတာလည်းမှန်နေတာကြောင့် ရွှန်းအထွန့်မတတ်ရဲပဲ နီယံပြောသမျှကိုပဲနားထောင်လိုက်သည် ။
" အေးပါ ငါညကညဥ့်နက်သွားလို့ "
" ငါတို့ဒီတစ်လခွဲလေးကိုတော့ wattpad မသုံးပဲနေရအောင် စာလုပ်ချိန်စာလုပ်မယ် အပြင်ထွက်ချိန်အပြင်ထွက်ပြီးပျော်လိုက်မယ် အဲ့လိုမှမဟုတ်ပဲ အပြင်လဲထွက်ပျော် wattpad မှာလည်းအချိန်ကုန်ဆို ငါတို့ခွေးကျဝက်ကျကျမှာ "
နီယံ့အပြောကိုပိုးကပါ ဝင်ထောက်ခံလာသည် ။
" ဟုတ်တယ်ရွှန်း ပိုးလဲပြောမလို့ပဲ စာမေးပွဲပြီးမှ wattpad ပြန်သုံးကြမယ် "
ပိုးစကားဆုံးတော့ တီချယ်ဝင်လာတာနဲ့စကားစရပ်သွားပြီး ဒီတခါမှာတော့ ရွှန်းအိပ်ချင်စိတ်တွေကိုမေ့ထားကာ စာကိုပဲအာရုံစိုက်နားထောင်လိုက်သည် ။
၃ချိန်ဆက်တိုက်သင်ပြီးသွားတော့ အလယ်မှာ တစ်နာရီခွဲအချိန်ရတာမို့ မိန်းထဲသွားကာ ရွှေလာမှာသွားထိုင်ဖြစ်ကြသည် ။ ပိုးတို့ရောက်တော့ ဆိုင်ထဲဝိုင်းလွတ်မကျန်အောင်ကိုလူတွေပြည့်နေသည် ။ ပိုးတို့ဝင်သွားတော့ ကောင်မလေးသုံးယောက်ထပြန်သွားတာမို့ သူတို့ထိုင်ခဲ့တဲ့ဝိုင်းကို ပိုးတို့ဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။ စားပွဲထိုးလေးကိုဖက်ထုပ်စွပ်ပြုတ် ၃ပွဲမှာပြီး သုံးယောက်သားစကားပြောကြသည် ။
" ပိုး ဟိုဘက်ဝိုင်းကအင်ကျီအနီနဲ့ကောင်လေးကနင်ဝင်လာကတည်းကကြည့်နေတာခုထိပဲ "
ရွှန်းပြောတဲ့ဝိုင်းကိုနီယံကြည့်လိုက်တော့ တကယ်ကိုပိုးကိုကြည့်နေပါသည် ။ ရုပ်ကလေးကမဆိုးပေမယ့် ပုံစံကသိပ်မဟန် ။ နီယံကြည့်နေတာကိုသိနေတဲ့ ရွှန်းကနီယံ့ကိုမေးလိုက်သည် ။
" ဘယ်လိုလဲနီယံ "
" ရုပ်ကလေးကတော့မဆိုးပါဘူး ဒါမယ့်ကောင်လေးပုံစံကြည့်ရတာသိပ်မဟန်ဘူး "
" အဲ့တာတော့ဟုတ်တယ် ငါသဘောမတူဘူးပိုး "
ရွှန်းရဲ့အပြောကိုပိုးကဝင်ပြောသည် ။
" ရွှန်းရယ် သူကရောငါ့ကိုကြိုက်နေတာမှမဟုတ်တာ "
" အေးလေ ရွှန်းကလဲ "
ပိုးရဲ့အပြောကိုနီယံကပါထောက်ခံလာသည် ။
" အေးပါ အေးပါ "
စားပွဲထိုးလေးလာချပေးတဲ့ ဖက်ထုပ်စွပ်ပြုတ်ပဲစားပြီး စကားဆက်မပြောကြတော့ပေ ။ စားနေရင်း fic ဖတ်မပြတ်တဲ့ ရွှန်းကိုတော့ဘာမှမပြောပေ ဒါကအိမ်မှာကတည်းကရွှန်းရဲ့အကျင့်တစ်ခုဖြစ်နေသောကြောင့်ဖြစ်သည် ။ ထိုစဥ်စားပွဲထိုးလေးနောက်တစ်ယောက်ရောက်လာကာ လက်ထဲပါလာသည့် စက္ကူပိုင်းလေးတစ်ရွက်ကိုထုတ်ပေးလာသည် ။
" ဒီကအမကို ဟိုဘက်ဝိုင်းကအကိုကပေးခိုင်းလိုက်လို့ပါ "
" ဟင် "
ပိုးကဟင်ပဲပြောရသေး နီယံကဝင်ပြောသည် ။
" အဲ့တာခုနကဟိုကောင်ပေးခိုင်းလိုက်တာ "
နီယံကသိနေတယ်ဆိုတာကြောင့် ရွှန်းကဝင်မေးလာသည် ။
" သေချာလှချည်လား နင်ကဘယ်လိုသိလဲ "
" ခုနကမျက်စိထောင့်ကလှမ်းမြင်လိုက်တာ "
နီယံရဲ့အပြောကို ပိုး က အော်လို့သာပြောနိုင်ပြီး စာကိုလက်ခံမယ်လက်မခံဘူးတောင်မပြောရသေးပဲ စားပွဲထိုးလေးကပိုးရှေ့ချပေးကာ နေရာကထွက်သွားသည် ။ စာကိုတောင်ဖွင့်မကြည့်ပဲ စားပွဲအောက်ကအမှိုက်ခြင်းအသေးလေးထဲကိုပစ်ထည့်လိုက်သည် ။ စားသောက်ပြီးသွားတော့ စားပွဲထိုးကလေးကိုခေါ်ကာ ကျသင့်ငွေရှင်းပြီး နောက်တစ်ချိန်အတွက် စံရတီအဆောင်ကိုထွက်လာခဲ့ကြသည် ။ အဆောင်ရှေ့ရောက်တော့ အဆောင်ထဲဝင်သွားတဲ့ တစ်ယောက်စနှစ်ယောက်စနောက်ကနေလိုက်လာခဲ့သည် ။
............
စျာန်အိပ်လိုက်စားလိုက်နဲ့ အပြင်မထွက်ပဲအခန်းအောင်းနေသည်မှာ မှဲ့ညိုလေးပုသိမ်သွားကတည်းကဖြစ်သည် ။ ရောက်ပြီလားလို့ပို့ထားတဲ့စာကို ၃ရက်ကြာသည်အထိစာပြန်မလာ ။ စိတ်ထဲလဲနေလို့ထိုင်လို့မကောင်း ၊ တစ်ဖက်သတ်အချစ်က ဒီလောက်တောင်ပဲပူလောင်ရသလားဆိုတာကို စျာန်ကိုယ်တိုင်နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ကြုံရတော့မှ နားလည်လာတော့သည် ။ တစ်ဖက်သတ်ဆိုတဲ့အတိုင်း တစ်ဖက်တည်းကိုသတ်တာ ။ ဒီနေ့တော့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ Club မှာဆုံဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားလိုက်သည် ။ ဒီလိုအချိန်မှာ တစ်ယောက်ယောက်ကိုရင်ဖွင့်လိုက်ရမှ အဆင်ပြေလိမ့်မည် ။ မဟုတ်ရင် တစ်ယောက်ထဲ လောင်နည်းမျိုးစုံနဲ့လောင်နေရတာ မှဲ့ညိုကလေးကိုတောင်ဖွင့်မပြောလိုက်ရပဲ ရူးသွားနိုင်သည် ။
............
အချိန်အားဖြင့် ည၉နာရီ...
At Phoenix Bar & Club
ရောက်ကတည်းကတစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက် ကြွက်တွင်းရေလောင်းသလို တရစပ်သောက်နေတဲ့ စျာန်ကို ဝသုန်နဲ့အာကာ တားတာလဲတားလို့မရ ။ ၁ပတ်လောက်မတွေ့ရတာကြာမှ ရင်ဖွင့်စရာရှိလို့ Club မှာ ဆုံမယ်ဆိုပြီး ဖုန်းဆက်လာသော စျာန်ကြောင့် Clubကိုရောက်လာရခြင်းဖြစ်သည် ။ နောက်ဆုံး တားမရတာနဲ့ သူပြောလာမည့်အချိန်ကိုသာထိုင်စောင့်ရုံသာ ။
" မင်းတို့ပဲစဥ်းစားကြည့်ကွာ ငါကတော့ဂရုတစိုက်နဲ့ ရောက်ပြီလားလို့စာပို့ထားတာ ရောက်တဲ့နေ့မှာပဲသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ရေပေါ်စျေးသွားပြီး ဓာတ်ပုံတောင်ရိုက်တင်လိုက်သေးတယ် ငါ့ကိုကျစာလေးတစ်စောင်တောင်ပြန်မပို့ဘူး ဖြစ်သင့်လားကွာ "
အားလေးလျှာလေးနဲ့စျာန့်ရဲ့အသံက တော်တော်ရေချိန်ကိုက်နေပြီဖြစ်သည် ။
ပုံမှန်အချိန်မှာသာဆိုရင် ' မင်းကသူ့အတွက်အရေးမပါလို့စာမပြန်တာပေါ့ကွာ ' လို့ပြန်နောက်မိမှာမှန်ပေမယ့် ခုတကယ်ကြီးခံစားနေရမှန်းသိတာကြောင့် မစနောက်ချင်ပါ ။
အာကာကစျာန်တကယ်ကြီးခံစားနေရမှန်းသိတာကြောင့် သူငယ်ချင်းရဲ့စိတ်အလိုကိုလိုက်ဖို့သာဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။
" မင်းပုသိမ်လိုက်သွားချင်လား "
အာကာ့စကားကြောင့်စျာန်တစ်ချက်တွေဝေသွားသည် ။
' တကယ်လို့ပုသိမ်လိုက်သွားပါပြီရဲ့ ငါကမှဲ့ညိုလေးအတွက်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သွားမလား '
" ဒါမယ့် ငါကမှဲ့ညိုလေးအတွက်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်နေရင်ရော "
စျာန်စိတ်ပူပန်နေတာကို ဝသုန်ကဝင်ပြောသည် ။
" အဲ့အတွက်မပူပါနဲ့ ငါတို့လည်းကူညီမယ် "
" မင်းကဘယ်လိုကူညီမှာလဲ "
" သူတို့အဖွဲ့နဲ့မိတ်ဖွဲ့ရမှာပေါ့ လွယ်ပါတယ်ကွာ "
ဝသုန်နဲ့စျာန်ပြောနေတာကို အာကာကဝင်မေးသည် ။
" မင်းရဲ့မှဲ့ညိုလေးကဘယ်အဆောင်မှာနေတာလဲ "
" အဆောင်မနေဘူးလုံးချင်းအိမ်ငှားနေတာ ယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်ပါတယ် "
" မိန်းကလေးနဲ့ယောကျာ်းလေးတစ်အိမ်ထဲနေတာမဖြစ်သင့်ဘူးလေကွာ "
" မင်းတို့အမြင်မှာမို့ပါ ပြီးတော့သူတို့ကဟိုးကလေးဘဝတည်းကတွဲလာတာ "
" ယောကျာ်းလေးအပေါင်းအသင်းထားရင်တောင်မကြိုက်တဲ့ကောင်က သူငယ်ချင်းယောကျာ်းလေးနဲ့တစ်အိမ်ထဲနေတာကိုလက်ခံတယ်တဲ့ မင်း စျာန်ဇွဲမှဟုတ်ရဲ့လားဟေ့ကောင် "
အာကာ့ရဲ့အပြောကိုစျာန်ပြုံးရုံသာပြုံးနေလိုက်သည် ။
မှဲ့ညိုလေးကြောင့်ပဲပြောင်းလဲသွားတာလား ၊ မှဲ့ညိုလေးရဲ့စိတ်ဓာတ်ကိုယုံကြည်မိသွားတာလား ဆိုတာကိုတော့ စျာန်ကိုယ်တိုင်သာသိလိမ့်မည် ။
9/2/22
3/6/22(Edit Date)
ဒီေန႕ ပိုးတို႔က်ဴရွင္စတတ္ရမည့္ေန႕ ။
ဒီကိုေရာက္ကတည္းက သြားရလာရအဆင္ေျပေအာင္ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးငွားထားလို႔သာေတာ္ေတာ့သည္ ။ တတ္ရမည္က ေ႐ႊဝတ္မႈန္လမ္းနဲ႕မိန္းလမ္းထဲကို သြားရမွာျဖစ္သည္ ။ က်ဴရွင္ခ်ိန္က ၇နာရီစမွာမို႔ ၆နာရီ၁၅ေလာက္အိမ္ကစထြက္ကာ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ဝင္ထိုင္ၿပီး မနက္စာဝင္စားၾကသည္ ။ စားၿပီးတာနဲ႕ ေ႐ႊဝတ္မႈန္၃လမ္းထဲက က်ဴရွင္ရွိရာအေဆာင္ကိုထြက္လာခဲ့ၾကသည္ ။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲကအထြက္မွာ မိုးကဖြဲဖြဲေလးက်ေနၿပီး ပိုးတို႔က်ဴရွင္ေဆာင္ကိုေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားအေတာ္မ်ားမ်ားေရာက္ရွိလို႔ေနၿပီျဖစ္သည္ ။ အေရွ႕ဆုံးအတန္းဆိုတာ ေက်ာင္းသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမထိုင္ခ်င္တဲ့အတန္း ။ ေရွ႕ဆုံးတန္းမွာလူလြတ္ေနတာမို႔ ပိုးတို႔သုံးေယာက္ဝင္ထိုင္ၿပီး ဆရာမ မလာခင္သုံးေယာက္သားအၿပိဳင္အဆိုင္ fic ထိုင္ဖတ္ေနၾကသည္ ။
အတန္းထဲဆရာမဝင္ၿပီး စာသင္ေတာ့ မိ႐ႊန္းကေရွ႕ဆုံးတန္းကေန ငိုက္ေနေလၿပီ ။ ေပါင္ေပၚတင္ထားတဲ့လက္ကို ပိုးကိုဆိတ္ဆြဲခိုင္းလဲ မ်က္လုံးကဖြင့္မရ ။ ညက fic ေတြဖတ္ေနတာနဲ႕ညဥ့္နက္မွအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ ။
ပိုးကေတာ့ စာေတြလိုက္မွတ္လိုက္ ႐ႊန္းကိုဆိတ္ဆြဲေပးလိုက္ႏွင့္ စာလဲေကာင္းေကာင္းမမွတ္နိုင္ ။ နီယံကေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ၿပီး မွတ္ေနေတာ့ အေဆာင္ေရာက္မွသုံးေယာက္လုံးျပန္ၾကည့္ရမည္ ။
" ကဲ အိပ္လို႔ဝၾကၿပီလား အိပ္လို႔ဝရင္တီခ်ယ္ထြက္ေတာ့မယ္ "
အခ်ိန္ျပည့္သြားလို႔ ဆရာမကထြက္ခါနီးမွာအ႐ႊန္းေဖာက္သြားေလေတာ့ ငိုက္ေနတဲ့သူေတြအကုန္လုံးမွာ မ်က္လုံးျပဴးလာၿပီး ထရယ္ၾကေတာ့သည္ ။
ဆရာမထြက္သြားၿပီး ေနာက္ဆရာမမဝင္ခင္ နီယံက႐ႊန္းရဲ႕ေခါင္းကိုဗလာစာအုပ္နဲ႕ရိုက္လိုက္သည္ ။
" အေပ်ာ္အပါးေနာက္လိုက္မယ္စိတ္ကူးထားရင္ စာသင္ခ်ိန္ေလးေတာ့ေသခ်ာနားေထာင္မွေပါ့အ႐ႊန္းမရဲ႕ "
နီယံေျပာတာလည္းမွန္ေနတာေၾကာင့္ ႐ႊန္းအထြန့္မတတ္ရဲပဲ နီယံေျပာသမွ်ကိုပဲနားေထာင္လိုက္သည္ ။
" ေအးပါ ငါညကညဥ့္နက္သြားလို႔ "
" ငါတို႔ဒီတစ္လခြဲေလးကိုေတာ့ wattpad မသုံးပဲေနရေအာင္ စာလုပ္ခ်ိန္စာလုပ္မယ္ အျပင္ထြက္ခ်ိန္အျပင္ထြက္ၿပီးေပ်ာ္လိုက္မယ္ အဲ့လိုမွမဟုတ္ပဲ အျပင္လဲထြက္ေပ်ာ္ wattpad မွာလည္းအခ်ိန္ကုန္ဆို ငါတို႔ေခြးက်ဝက္က်က်မွာ "
နီယံ့အေျပာကိုပိုးကပါ ဝင္ေထာက္ခံလာသည္ ။
" ဟုတ္တယ္႐ႊန္း ပိုးလဲေျပာမလို႔ပဲ စာေမးပြဲၿပီးမွ wattpad ျပန္သုံးၾကမယ္ "
ပိုးစကားဆုံးေတာ့ တီခ်ယ္ဝင္လာတာနဲ႕စကားစရပ္သြားၿပီး ဒီတခါမွာေတာ့ ႐ႊန္းအိပ္ခ်င္စိတ္ေတြကိုေမ့ထားကာ စာကိုပဲအာ႐ုံစိုက္နားေထာင္လိုက္သည္ ။
၃ခ်ိန္ဆက္တိုက္သင္ၿပီးသြားေတာ့ အလယ္မွာ တစ္နာရီခြဲအခ်ိန္ရတာမို႔ မိန္းထဲသြားကာ ေ႐ႊလာမွာသြားထိုင္ျဖစ္ၾကသည္ ။ ပိုးတို႔ေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ထဲဝိုင္းလြတ္မက်န္ေအာင္ကိုလူေတြျပည့္ေနသည္ ။ ပိုးတို႔ဝင္သြားေတာ့ ေကာင္မေလးသုံးေယာက္ထျပန္သြားတာမို႔ သူတို႔ထိုင္ခဲ့တဲ့ဝိုင္းကို ပိုးတို႔ဝင္ထိုင္လိုက္သည္ ။ စားပြဲထိုးေလးကိုဖက္ထုပ္စြပ္ျပဳတ္ ၃ပြဲမွာၿပီး သုံးေယာက္သားစကားေျပာၾကသည္ ။
" ပိုး ဟိုဘက္ဝိုင္းကအင္က်ီအနီနဲ႕ေကာင္ေလးကနင္ဝင္လာကတည္းကၾကည့္ေနတာခုထိပဲ "
႐ႊန္းေျပာတဲ့ဝိုင္းကိုနီယံၾကည့္လိုက္ေတာ့ တကယ္ကိုပိုးကိုၾကည့္ေနပါသည္ ။ ႐ုပ္ကေလးကမဆိုးေပမယ့္ ပုံစံကသိပ္မဟန္ ။ နီယံၾကည့္ေနတာကိုသိေနတဲ့ ႐ႊန္းကနီယံ့ကိုေမးလိုက္သည္ ။
" ဘယ္လိုလဲနီယံ "
" ႐ုပ္ကေလးကေတာ့မဆိုးပါဘူး ဒါမယ့္ေကာင္ေလးပုံစံၾကည့္ရတာသိပ္မဟန္ဘူး "
" အဲ့တာေတာ့ဟုတ္တယ္ ငါသေဘာမတူဘူးပိုး "
႐ႊန္းရဲ႕အေျပာကိုပိုးကဝင္ေျပာသည္ ။
" ႐ႊန္းရယ္ သူကေရာငါ့ကိုႀကိဳက္ေနတာမွမဟုတ္တာ "
" ေအးေလ ႐ႊန္းကလဲ "
ပိုးရဲ႕အေျပာကိုနီယံကပါေထာက္ခံလာသည္ ။
" ေအးပါ ေအးပါ "
စားပြဲထိုးေလးလာခ်ေပးတဲ့ ဖက္ထုပ္စြပ္ျပဳတ္ပဲစားၿပီး စကားဆက္မေျပာၾကေတာ့ေပ ။ စားေနရင္း fic ဖတ္မျပတ္တဲ့ ႐ႊန္းကိုေတာ့ဘာမွမေျပာေပ ဒါကအိမ္မွာကတည္းက႐ႊန္းရဲ႕အက်င့္တစ္ခုျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္ ။ ထိုစဥ္စားပြဲထိုးေလးေနာက္တစ္ေယာက္ေရာက္လာကာ လက္ထဲပါလာသည့္ စကၠဴပိုင္းေလးတစ္႐ြက္ကိုထုတ္ေပးလာသည္ ။
" ဒီကအမကို ဟိုဘက္ဝိုင္းကအကိုကေပးခိုင္းလိုက္လို႔ပါ "
" ဟင္ "
ပိုးကဟင္ပဲေျပာရေသး နီယံကဝင္ေျပာသည္ ။
" အဲ့တာခုနကဟိုေကာင္ေပးခိုင္းလိုက္တာ "
နီယံကသိေနတယ္ဆိုတာေၾကာင့္ ႐ႊန္းကဝင္ေမးလာသည္ ။
" ေသခ်ာလွခ်ည္လား နင္ကဘယ္လိုသိလဲ "
" ခုနကမ်က္စိေထာင့္ကလွမ္းျမင္လိုက္တာ "
နီယံရဲ႕အေျပာကို ပိုး က ေအာ္လို႔သာေျပာနိုင္ၿပီး စာကိုလက္ခံမယ္လက္မခံဘူးေတာင္မေျပာရေသးပဲ စားပြဲထိုးေလးကပိုးေရွ႕ခ်ေပးကာ ေနရာကထြက္သြားသည္ ။ စာကိုေတာင္ဖြင့္မၾကည့္ပဲ စားပြဲေအာက္ကအမွိုက္ျခင္းအေသးေလးထဲကိုပစ္ထည့္လိုက္သည္ ။ စားေသာက္ၿပီးသြားေတာ့ စားပြဲထိုးကေလးကိုေခၚကာ က်သင့္ေငြရွင္းၿပီး ေနာက္တစ္ခ်ိန္အတြက္ စံရတီအေဆာင္ကိုထြက္လာခဲ့ၾကသည္ ။ အေဆာင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ အေဆာင္ထဲဝင္သြားတဲ့ တစ္ေယာက္စႏွစ္ေယာက္စေနာက္ကေနလိုက္လာခဲ့သည္ ။
............
စ်ာန္အိပ္လိုက္စားလိုက္နဲ႕ အျပင္မထြက္ပဲအခန္းေအာင္းေနသည္မွာ မွဲ႕ညိုေလးပုသိမ္သြားကတည္းကျဖစ္သည္ ။ ေရာက္ၿပီလားလို႔ပို႔ထားတဲ့စာကို ၃ရက္ၾကာသည္အထိစာျပန္မလာ ။ စိတ္ထဲလဲေနလို႔ထိုင္လို႔မေကာင္း ၊ တစ္ဖက္သတ္အခ်စ္က ဒီေလာက္ေတာင္ပဲပူေလာင္ရသလားဆိုတာကို စ်ာန္ကိုယ္တိုင္နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ႀကဳံရေတာ့မွ နားလည္လာေတာ့သည္ ။ တစ္ဖက္သတ္ဆိုတဲ့အတိုင္း တစ္ဖက္တည္းကိုသတ္တာ ။ ဒီေန႕ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ Club မွာဆုံဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားလိုက္သည္ ။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုရင္ဖြင့္လိုက္ရမွ အဆင္ေျပလိမ့္မည္ ။ မဟုတ္ရင္ တစ္ေယာက္ထဲ ေလာင္နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႕ေလာင္ေနရတာ မွဲ႕ညိုကေလးကိုေတာင္ဖြင့္မေျပာလိုက္ရပဲ ႐ူးသြားနိုင္သည္ ။
............
အခ်ိန္အားျဖင့္ ည၉နာရီ...
At Phoenix Bar & Club
ေရာက္ကတည္းကတစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ ႂကြက္တြင္းေရေလာင္းသလို တရစပ္ေသာက္ေနတဲ့ စ်ာန္ကို ဝသုန္နဲ႕အာကာ တားတာလဲတားလို႔မရ ။ ၁ပတ္ေလာက္မေတြ႕ရတာၾကာမွ ရင္ဖြင့္စရာရွိလို႔ Club မွာ ဆုံမယ္ဆိုၿပီး ဖုန္းဆက္လာေသာ စ်ာန္ေၾကာင့္ Clubကိုေရာက္လာရျခင္းျဖစ္သည္ ။ ေနာက္ဆုံး တားမရတာနဲ႕ သူေျပာလာမည့္အခ်ိန္ကိုသာထိုင္ေစာင့္႐ုံသာ ။
" မင္းတို႔ပဲစဥ္းစားၾကည့္ကြာ ငါကေတာ့ဂ႐ုတစိုက္နဲ႕ ေရာက္ၿပီလားလို႔စာပို႔ထားတာ ေရာက္တဲ့ေန႕မွာပဲသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ေရေပၚေစ်းသြားၿပီး ဓာတ္ပုံေတာင္ရိုက္တင္လိုက္ေသးတယ္ ငါ့ကိုက်စာေလးတစ္ေစာင္ေတာင္ျပန္မပို႔ဘူး ျဖစ္သင့္လားကြာ "
အားေလးလွ်ာေလးနဲ႕စ်ာန့္ရဲ႕အသံက ေတာ္ေတာ္ေရခ်ိန္ကိုက္ေနၿပီျဖစ္သည္ ။
ပုံမွန္အခ်ိန္မွာသာဆိုရင္ ' မင္းကသူ႕အတြက္အေရးမပါလို႔စာမျပန္တာေပါ့ကြာ ' လို႔ျပန္ေနာက္မိမွာမွန္ေပမယ့္ ခုတကယ္ႀကီးခံစားေနရမွန္းသိတာေၾကာင့္ မစေနာက္ခ်င္ပါ ။
အာကာကစ်ာန္တကယ္ႀကီးခံစားေနရမွန္းသိတာေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕စိတ္အလိုကိုလိုက္ဖို႔သာဆုံးျဖတ္လိုက္သည္ ။
" မင္းပုသိမ္လိုက္သြားခ်င္လား "
အာကာ့စကားေၾကာင့္စ်ာန္တစ္ခ်က္ေတြေဝသြားသည္ ။
' တကယ္လို႔ပုသိမ္လိုက္သြားပါၿပီရဲ႕ ငါကမွဲ႕ညိုေလးအတြက္အႏွောင့္အယွက္ျဖစ္သြားမလား '
" ဒါမယ့္ ငါကမွဲ႕ညိုေလးအတြက္အႏွောင့္အယွက္ျဖစ္ေနရင္ေရာ "
စ်ာန္စိတ္ပူပန္ေနတာကို ဝသုန္ကဝင္ေျပာသည္ ။
" အဲ့အတြက္မပူပါနဲ႕ ငါတို႔လည္းကူညီမယ္ "
" မင္းကဘယ္လိုကူညီမွာလဲ "
" သူတို႔အဖြဲ႕နဲ႕မိတ္ဖြဲ႕ရမွာေပါ့ လြယ္ပါတယ္ကြာ "
ဝသုန္နဲ႕စ်ာန္ေျပာေနတာကို အာကာကဝင္ေမးသည္ ။
" မင္းရဲ႕မွဲ႕ညိုေလးကဘယ္အေဆာင္မွာေနတာလဲ "
" အေဆာင္မေနဘူးလုံးခ်င္းအိမ္ငွားေနတာ ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ပါတယ္ "
" မိန္းကေလးနဲ႕ေယာက်ာ္းေလးတစ္အိမ္ထဲေနတာမျဖစ္သင့္ဘူးေလကြာ "
" မင္းတို႔အျမင္မွာမို႔ပါ ၿပီးေတာ့သူတို႔ကဟိုးကေလးဘဝတည္းကတြဲလာတာ "
" ေယာက်ာ္းေလးအေပါင္းအသင္းထားရင္ေတာင္မႀကိဳက္တဲ့ေကာင္က သူငယ္ခ်င္းေယာက်ာ္းေလးနဲ႕တစ္အိမ္ထဲေနတာကိုလက္ခံတယ္တဲ့ မင္း စ်ာန္ဇြဲမွဟုတ္ရဲ႕လားေဟ့ေကာင္ "
အာကာ့ရဲ႕အေျပာကိုစ်ာန္ၿပဳံး႐ုံသာၿပဳံးေနလိုက္သည္ ။
မွဲ႕ညိုေလးေၾကာင့္ပဲေျပာင္းလဲသြားတာလား ၊ မွဲ႕ညိုေလးရဲ႕စိတ္ဓာတ္ကိုယုံၾကည္မိသြားတာလား ဆိုတာကိုေတာ့ စ်ာန္ကိုယ္တိုင္သာသိလိမ့္မည္ ။
9/2/22
3/6/22(Edit Date)