Uni
ပ
Uni
ပထမပိုင်း
လော့ချင်းချန်မနက်နိုးလာတော့သူ့ဘေးဘက်ကိုကြည့်လိုက်သော်ဝမ်ယီချင်းမရှိတော့ပေ
ခဏအကြာတွင် မင်ချန်မှမျက်နှာသစ် ဖို့ရေယူလာခဲ့သည်။ လော့ချင်းချန်၏အဝတ်အစား မ်ားကို ကူဝန်ပေးသည်။ လော့ချင်းချန်အကုန်လုံးပြင်ဆင်ပြီး သူ၏စားပွဲခုံတွင်ထိုင်ပြီး ရေနွေးကြမ်းသောက်နေတော့သည်။ မင်ချန်ကတော့ မနက်စာစားချိန်ရောက်သဖြင့် သူ့အဆောင် ပြန်သွား တော့သည်။
"ဆရာတူအကိုကြီးဆေးသောက်ချိန်ရောက်ပြီ"
ရင်းခုန်းမင်မ ှဆေးခွက်ကိုင်ပြီး ဝင်လာတော့သည်။
"ဆရာတူညီလေးပဲ မနေ့က အကို့ကို ပေးပြီးပြီလေ"
လော့ချင်းချန် သူ့ကိုဆေးချည်း ခွပေးနေသဖြင့် အံသြစွာပြောမိသည်။
"အဲဆေးတွေ ကိုထားလိုက်တော့ ခုဆေး၂ခွက်က မနေ့ကဟာထက်ကောင်းတယ် ဆရာတူအကိုအကြီးဆုံး ဂိုဏ်းချုပ်ကလည်း ရှားပါးဆေးပင် တွေကိုကြိုက်သလောက်သုံးခိုင်း ထားတယ်"
ရင်းခုန်းမင်ကိုမနေ့ကပြန်သွားချိန်လမ်းတွင်ချီသွမ့်လျှောက်မှပိုကောင်းတဲ့ဆေးထပ်ဖော်ခိုင်းလိုက်သဖြင့်ထပ်ဖော်လာရခြင်းဖြစ်သည်။
"ရော့ဆရာတူအကိုကြီး ဒီဆေး၂ခွက်ကိုကုန်အောင် သောက်ပါ ဒါကိုအရင်သောက် ဒါကဆံပင်မဲဆေး ဆေး အာနိသင်က ၃နာရီလောက်ပဲခံတယ်"
" နောက်ကြရင်အလွယ်တကူသောက်ဖို့ အလုံးဖော်ပေးမယ် ကဲပါမြန်မြန်သောက်ဆရာတူအကိုကြီး တစ်ခေါင်းလုံး ဖြူနေတာအခုထိအသားမကျနိုင် သေးဘူး"
ရင်းခုန်းမင်မှ ဆေးမြန်မြန် သောက်ရန်လော့ချင်းချန်ကိုမြန်မြန်တိုက်တွန်း လိုက်သည်။လော့ချင်းချန်ဆံပင် အဖြူနှင့်ပုံမှာ ကြည့်ရဆိုးသည့် အတွက် မဟုတ်ပေ ဆွဲဆောင်မှာအား အရင်ကထက်ပင် ပိုအားကောင်း လာသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
*ငါ့ဆရာတူအကိုကြီး အရင်ကထက်ပိုလှသွားပြီ မျဖစ္ဘူး တော်ကြာ မိစၦာတွေဖမ်းတာခံလိုက်ရ မှဖြင့် *
ရင်းခုန်းမင်တစ်ယောက် သူဆရာတူ အကိုကြီးကို မိစၦာများထဲတစ်ယောက် ယောက်မျက်စိကျသွား ပြီးဖမ်းခေါ်သွား မွာကို အလွန်ပင် စိုးရိမ်မိသည်။မိစၦာများမှာ တစ်ကွဲတစ်ပြားစီနေသော သူများစွာရှိကြသည်။ တစ်ချို့သီးသန့် အုပ်စိူးနေသော မိစၦာများမှာ သူတို့ထက် ကျင့်ကြံအဆင့် များစွာရှိကြသည်။
တရားလမ်းကျင့်ကြံသူများ တစ်ချို့မှာ ထိုမိစၦာများ၏ ကိုယ်လုပ် တော်များအဖြစ် ဖမ်းခေါ် ခံရတတ်သည်။ ဖမ်းခံ ရသည့်သူများ မွာ လည်း သေမတတ်အသုံး တော်များခံရသည်။
"ဆရာတူညီလေးရယ် ဆေးလာပို့တာဖြင့် မင်းကိုယ်တိုင် မလာလည်းရပါတယ် မင်းတပည့် တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ပို့ခိုင်း လိုက်တာတော့ မဟုတ္ဘူး ကိုယ့်ကိုယ် အပင်အပန်းမခံပါနဲ့"
လော့ချင်းချန်သူ့ကိုဆေးသောက်ဖို့တတွတ်တွတ်ပြောပြီး သူ့ငွေရောင်ဆံပင်ဖြူများကိုကို အပြစ် လာ လာရှာနေသဖြင့် လက်ဖြားခါမိသည်။
"ဒါနဲ့ ဆရာတူ ညီလေး အကို့အဆိပ်ရဲ့အဆိပ်ဖြေဆေးကဖြေဆေးမရှိဘူးမလား"
လော့ချင်းချန်မေးမိသည်။သူအမြဲတမ်း ချီစွမ်း အင် တစ်ချက် တစ်ချက် ပိတ်ဆို့နေရင်အဆင်မပြေပေ
"ဖြေဆေးက မရှိတာတော့မဟုတ်ဘူးဆရာတူအကိုကြီး မီးပန်းနဲ့. အဆိပ်ဖြေလို့ရတယ် ခက္တာက အဲပန်းကမိစၦာတွေရဲ့ နေရာနဲ့ မိစၦာသားရဲ တွေကျက်စားတဲ့နေ ရာမွာပဲ ပေါက်တာ"
ရင်းခုန်းမင်ပြောလိုက်သည်။
"ဆရာတူညီလေး မစိုး ရိမ်ပါနဲ့ဆရာနူအကို ကြီးတို့ အစွမ်းကုန်ရအောင် ရှာပေးမာ်"ယ
လော့ချင်းချန်တို့စကာူပြောနေစဉ်ခုမှရောက်လာသောချီသွမ့်လျှောက်မှပြောလိုက်သည်။သူ့နောက်တွင် မော့သွမ့်ရှောက်ပါပါလာသည်။
ထို့နောက်စားပွဲခုံလေးတွင် လူပြည့်သွားတော့သည်။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာတူအကိုကြီး"
လော့ချင်းချန် ချီသွမ့်လျှောက်ကို ကျေးဇူးအလွန် တင်မိသည်။ ဝတ္တုထဲတွင် ချီသွမ့်လျှောက်မှာ လော့ချင်းချန် ကိုကယ်ရင်း ဇာတ်လိုက် သတ္တာ ခံလိုက်ရသည်။
"ဆရာတူညီလေး မော့ မင်းလည်းရောက် လာတာကို"
လော့ချင်းချန်မော့သွမ့်ရှောက်ကို ပြောလိုက်သညိ။မော့သွမ့်ရှောက် သူ့ဆီ လာသဖြင့် လည်းအံ့သြမိသည်။
ဝတ္တုထဲတွင် မော့သွမ့်ရှောက် နှင့်လော့ချင်းချန် မှာလုံးဝ မတည့်ပေ မျက်နှာချင်း ဆိုင်မိရင်ပင်တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် သေမတတ် စိုက်ကြည့် နေကြတတ်သည်။
"မင်း ဆီလာချင်လို့ လာတာမဟုတ္ဘူး ရေနွေးကြမ်း သောက်ချင်လို့လာတာ"
မော့သွမ့်ရှောက်မှပြောလိုက်သည်။
"ဆရာ တူအကိုကြီးတို့ တောင်ကလက်ဖက် ခြောက် အပေါဆုံး မဟုတ္ဘူးလား
ရင်းခုန်းမင်မှပြောလိုက်သည်။မောသွမ့်ရှောက်၏လော့ယန်း တောင်မှာ လူငယ္မ်ား အများဆုံးဝင်ချင်သော တောင်ဖြစ်သည်။
လော့ယန်း တောင်မှာဓားသိုင်း တစ်မျိုးထဲကို သာ လေ့ကျင့်ကြသည်။ တစ်နှစ် တစ်နှစ်နှစ်လော့ ယန်းတောင်ကိုဆတ်ငသော လက်ဆောင်များမှာ အလွန်ပင်ရှားပါး အဖိုးတန်လွန်းသော ဟာများစွာပါရှိကြသည်။ထိုထဲ တွင် လက်ဖက်ခြောက်မှာ အပေါဆုံးပင်ဖြစ်သည်။ အဖိုးတန် လက်ဖက်ခြောက် များစွာပိုင်ဆိုက်ထား သည်။
"ဒီက လက်ဖက် ခြောက်ကပို ကောင်းလို့"
မော့သွမ့်ရှောက်ရေနွေးကြမ်းသောက်ရင်းဖြေလိုက်သည်။
ရင်းခုန်းမင်
"................"
ချီသွမ့်လျှောက်
"................."
လော့ချင်းချန်
"...................."
အကုန်လုံးပြောစရာစကားမရှိတော့ပေ ဘေယလာ့ချင်းချန်ကတော့ လော့ယန်း တောင်ရှိ လက်ဖက်ခြောက်များအတွက်*တာ့တာပြအီမိုဂျီ* သူ့လက် ဖက်ခြောက် ကဒီတိုင်းရိုးရိုး ဟာပဲမင်းမှာရှိတာတွေကမှတန်ဖိုးကြီစလက်ဖက်ခြောက်တွေ လို့အော်ပြောချင်မိတော့သည်။
-------------------------------------------------------------
5.1.2022
7.6.Pm
Zawgyi
ေတာင္သခင္မ်ား၏စကားဝိုင္းေလး
*********************
ပထမပိုင္း
ေလာ့ခ်င္းခ်န္မနက္ႏိုုးလာေတာ့သူ႔ေဘးဘက္ကိုၾကည့္လိုက္ေသာ္ဝမ္ယီခ်င္းမ႐ွိေတာ့ေပ
ခဏအၾကာတြင္ မင္ခ်န္မွမ်က္ႏွာသစ္ ဖို႔ေရယူလာခဲ့သည္။ ေလာ့ခ်င္းခ်န္၏အဝတ္အစား မ်ားကို ကူဝန္ေပးသည္။ ေလာ့ခ်င္းခ်န္အကုန္လံုးျပင္ဆင္ၿပီး သူ၏စားပြဲခံုတြင္ထိုင္ၿပီး ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ေနေတာ့သည္။ မင္ခ်န္ကေတာ့ မနက္စာစားခ်ိန္ေရာက္သျဖင့္ သူ႔အေဆာင္ ျပန္သြား ေတာ့သည္။
"ဆရာတူအကိုႀကီးေဆးေသာက္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီ"
ရင္းခုန္းမင္မ ွေဆးခြက္ကိုင္ၿပီး ဝင္လာေတာ့သည္။
"ဆရာတူညီေလးပဲ မေန႔က အကို႔ကို ေပးၿပီးၿပီေလ"
ေလာ့ခ်င္းခ်န္ သူ႔ကိုေဆးခ်ည္း ခြေပးေနသျဖင့္ အံျသစြာေျပာမိသည္။
"အဲေဆးေတြ ကိုထားလိုက္ေတာ့ ခုေဆး၂ခြက္က မေန႔ကဟာထက္ေကာင္းတယ္ ဆရာတူအကိုအႀကီးဆံုး ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ကလည္း ႐ွားပါးေဆးပင္ ေတြကိုႀကိဳက္သေလာက္သံုးခိုင္း ထားတယ္"
ရင္းခုန္းမင္ကိုမေန႔ကျပန္သြားခ်ိန္လမ္းတြင္ခ်ီသြမ့္ေလ်ွာက္မွပိုေကာင္းတဲ့ေဆးထပ္ေဖာ္ခိုင္းလိုက္သျဖင့္ထပ္ေဖာ္လာရျခင္းျဖစ္သည္။
"ေရာ့ဆရာတူအကိုႀကီး ဒီေဆး၂ခြက္ကိုကုန္ေအာင္ ေသာက္ပါ ဒါကိုအရင္ေသာက္ ဒါကဆံပင္မဲေဆး ေဆး အာနိသင္က ၃နာရီေလာက္ပဲခံတယ္"
" ေနာက္ၾကရင္အလြယ္တကူေသာက္ဖို႔ အလံုးေဖာ္ေပးမယ္ ကဲပါျမန္ျမန္ေသာက္ဆရာတူအကိုႀကီး တစ္ေခါင္းလံုး ျဖဴေနတာအခုထိအသားမက်ႏိုင္ ေသးဘူး"
ရင္းခုန္းမင္မွ ေဆးျမန္ျမန္ ေသာက္ရန္ေလာ့ခ်င္းခ်န္ကိုျမန္ျမန္တိုက္တြန္း လိုက္သည္။ေလာ့ခ်င္းခ်န္ဆံပင္ အျဖဴႏွင့္ပံုမွာ ၾကည့္ရဆိုးသည့္ အတြက္ မဟုတ္ေပ ဆြဲေဆာင္မွာအား အရင္ကထက္ပင္ ပိုအားေကာင္း လာေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
*ငါ့ဆရာတူအကိုႀကီး အရင္ကထက္ပိုလွသြားၿပီ မျဖစ္ဘူး ေတာ္ၾကာ မိစၦာေတြဖမ္းတာခံလိုက္ရ မွျဖင့္ *
ရင္းခုန္းမင္တစ္ေယာက္ သူဆရာတူ အကိုႀကီးကို မိစၦာမ်ားထဲတစ္ေယာက္ ေယာက္မ်က္စိက်သြား ၿပီးဖမ္းေခၚသြား မွာကို အလြန္ပင္ စိုးရိမ္မိသည္။မိစၦာမ်ားမွာ တစ္ကြဲတစ္ျပားစီေနေသာ သူမ်ားစြာ႐ွိၾကသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕သီးသန္႔ အုပ္စိူးေနေသာ မိစၦာမ်ားမွာ သူတို႔ထက္ က်င့္ၾကံအဆင့္ မ်ားစြာ႐ွိၾကသည္။
တရားလမ္းက်င့္ၾကံသူမ်ား တစ္ခ်ိဳ႕မွာ ထိုမိစၦာမ်ား၏ ကိုယ္လုပ္ ေတာ္မ်ားအျဖစ္ ဖမ္းေခၚ ခံရတတ္သည္။ ဖမ္းခံ ရသည့္သူမ်ား မွာ လည္း ေသမတတ္အသံုး ေတာ္မ်ားခံရသည္။
"ဆရာတူညီေလးရယ္ ေဆးလာပို႔တာျဖင့္ မင္းကိုယ္တိုင္ မလာလည္းရပါတယ္ မင္းတပည့္ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ပို႔ခိုင္း လိုက္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ကိုယ္ အပင္အပန္းမခံပါနဲ႔"
ေလာ့ခ်င္းခ်န္သူ႔ကိုေဆးေသာက္ဖို႔တတြတ္တြတ္ေျပာၿပီး သူ႔ေငြေရာင္ဆံပင္ျဖဴမ်ားကိုကို အျပစ္ လာ လာ႐ွာေနသျဖင့္ လက္ျဖားခါမိသည္။
"ဒါနဲ႔ ဆရာတူ ညီေလး အကို႔အဆိပ္ရဲ႕အဆိပ္ေျဖေဆးကေျဖေဆးမ႐ွိဘူးမလား"
ေလာ့ခ်င္းခ်န္ေမးမိသည္။သူအျမဲတမ္း ခ်ီစြမ္း အင္ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ပိတ္ဆို႔ေနရင္အဆင္မေျပေပ
"ေျဖေဆးက မ႐ွိတာေတာ့မဟုတ္ဘူးဆရာတူအကိုႀကီး မီးပန္းနဲ႔. အဆိပ္ေျဖလို႔ရတယ္ ခက္တာက အဲပန္းကမိစၦာေတြရဲ႕ ေနရာနဲ႔ မိစၦာသားရဲ ေတြက်က္စားတဲ့ေန ရာမွာပဲ ေပါက္တာ"
ရင္းခုန္းမင္ေျပာလိုက္သည္။
"ဆရာတူညီေလး မစိုး ရိမ္ပါနဲ႔ဆရာႏူအကို ႀကီးတို႔ အစြမ္းကုန္ရေအာင္ ႐ွာေပးမာ္"ယ
ေလာ့ခ်င္းခ်န္တို႔စကာူေျပာေနစဥ္ခုမွေရာက္လာေသာခ်ီသြမ့္ေလ်ွာက္မွေျပာလိုက္သည္။သူ႔ေနာက္တြင္ ေမာ့သြမ့္ေ႐ွာက္ပါပါလာသည္။
ထို႔ေနာက္စားပြဲခံုေလးတြင္ လူျပည့္သြားေတာ့သည္။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာတူအကိုႀကီး"
ေလာ့ခ်င္းခ်န္ ခ်ီသြမ့္ေလ်ွာက္ကို ေက်းဇူးအလြန္ တင္မိသည္။ ဝတၱဳထဲတြင္ ခ်ီသြမ့္ေလ်ွာက္မွာ ေလာ့ခ်င္းခ်န္ ကိုကယ္ရင္း ဇာတ္လိုက္ သတ္တာ ခံလိုက္ရသည္။
"ဆရာတူညီေလး ေမာ့ မင္းလည္းေရာက္ လာတာကို"
ေလာ့ခ်င္းခ်န္ေမာ့သြမ့္ေ႐ွာက္ကို ေျပာလိုက္သညိ။ေမာ့သြမ့္ေ႐ွာက္ သူ႔ဆီ လာသျဖင့္ လည္းအံ့ျသမိသည္။
ဝတၱဳထဲတြင္ ေမာ့သြမ့္ေ႐ွာက္ ႏွင့္ေလာ့ခ်င္းခ်န္ မွာလံုးဝ မတည့္ေပ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္မိရင္ပင္တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ ေသမတတ္ စိုက္ၾကည့္ ေနၾကတတ္သည္။
"မင္း ဆီလာခ်င္လို႔ လာတာမဟုတ္ဘူး ေရေႏြးၾကမ္း ေသာက္ခ်င္လို႔လာတာ"
ေမာ့သြမ့္ေ႐ွာက္မွေျပာလိုက္သည္။
"ဆရာ တူအကိုႀကီးတို႔ ေတာင္ကလက္ဖက္ ေျခာက္ အေပါဆံုး မဟုတ္ဘူးလား
ရင္းခုန္းမင္မွေျပာလိုက္သည္။ေမာသြမ့္ေ႐ွာက္၏ေလာ့ယန္း ေတာင္မွာ လူငယ္မ်ား အမ်ားဆံုးဝင္ခ်င္ေသာ ေတာင္ျဖစ္သည္။
ေလာ့ယန္း ေတာင္မွာဓားသိုင္း တစ္မ်ိဳးထဲကို သာ ေလ့က်င့္ၾကသည္။ တစ္ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ႏွစ္ေလာ့ ယန္းေတာင္ကိုဆတ္ငေသာ လက္ေဆာင္မ်ားမွာ အလြန္ပင္႐ွားပါး အဖိုးတန္လြန္းေသာ ဟာမ်ားစြာပါ႐ွိၾကသည္။ထိုထဲ တြင္ လက္ဖက္ေျခာက္မွာ အေပါဆံုးပင္ျဖစ္သည္။ အဖိုးတန္ လက္ဖက္ေျခာက္ မ်ားစြာပိုင္ဆိုက္ထား သည္။
"ဒီက လက္ဖက္ ေျခာက္ကပို ေကာင္းလို႔"
ေမာ့သြမ့္ေ႐ွာက္ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ရင္းေျဖလိုက္သည္။
ရင္းခုန္းမင္
"................"
ခ်ီသြမ့္ေလ်ွာက္
"................."
ေလာ့ခ်င္းခ်န္
"...................."
အကုန္လံုးေျပာစရာစကားမ႐ွိေတာ့ေပ ေဘယလာ့ခ်င္းခ်န္ကေတာ့ ေလာ့ယန္း ေတာင္႐ွိ လက္ဖက္ေျခာက္မ်ားအတြက္*တာ့တာျပအီမိုဂ်ီ* သူ႔လက္ ဖက္ေျခာက္ ကဒီတိုင္း႐ုိး႐ုိး ဟာပဲမင္းမွာ႐ွိတာေတြကမွတန္ဖိုးႀကီစလက္ဖက္ေျခာက္ေတြ လို႔ေအာ္ေျပာခ်င္မိေတာ့သည္။
-------------------------------------------------------------
5.1.2022
7.9.Pm