hoofdstuk 21
Verveeld kijk ik een beetje uit het raam. Het is woensdag en ik ben bezig om een Wiskunde toets te maken, zonder succes. De helft ging nog wel, maar toen kwamen de inzicht vragen. Zodra de bel gaat, laat ik mijn pen vallen op tafel en liet een diepe zucht horen. De hele dag zat ik al op school dus ik was blij dat ik eindelijk naar huis kon
Ik deed mijn pen in mijn tas, verliet het lokaal en liep naar mijn kluisje. Ik haalde mijn jas eruit en deed hem weer dicht waarna ik vervolgens naar buiten liep. Ik zag Daniël al bij de eik staan, hij draaide zich om zodra ik nog een stap zette.
'Hoe was je dag?' vraagt hij grijnzend, Daniël weet zelf ook wel dat ik een afschuwelijke hekel heb aan woensdagen, omdat ik dan het eerste uur tot en met het laatste uur op school zit.
'Hou er maar over op.' mompel ik terwijl we het woud inlopen. Daniël legt zijn arm over mijn schouder.
'Ging het niet met wiskunde?' vraagt hij, ik zeg niks. 'Avery, je kon mijn hulp heus wel vragen!' zegt hij. Ja, vooral als jullie de hele tijd bezig zijn met dat leger die hiernaartoe komt.
'Je was druk.' zeg ik zacht, Daniël haalt zijn arm weg. 'Is er nog nieuws over dat leger?' vraag ik aan hem en kijk hem recht in zijn ogen aan, hij kijkt weg. 'Daniël.' zeg ik op een wat dreigender toon.
'William en Kathelijne hebben er vanochtend eentje neergehaald, het zal wel een verkenner geweest zijn.' zijn kaken zijn stijf op elkaar.
'Dus het zal niet meer zolang duren.' zeg ik bevestigend, Daniël knik maar laat toch een glimlach zien.
'Maak je maar geen zorgen, er zal jou niks gebeuren.' glimlacht hij, ik weet dat die glimlach nep is. Er zal mij heus wel wat gebeuren, of ik ga dood of ik zal een vampier worden, een bloeddorstige vampier.
'Stop maar met die positieve praatjes, we weten allebei wat er gaat gebeuren.' zeg ik met een wegwuivend gebaar, ik zie duidelijk de pijnlijke blik op Daniël's gezicht, maar ik ga er niet op in.
***
'Goed zo! Je gaat die wedstrijd zo gemakkelijk winnen.' zegt Joseph trots, we zijn al een uurtje bezig achter de piano, en ik moet zeggen dat het niet verkeerd klinkt. 'Wat ga je met het geld doen als je wint?' vraagt hij, vanochtend had hij gezegd dat het geld 5,000 euro zou zijn.
'Een auto kopen.' zeg ik vastbesloten. Sinds ik in die grot zat heb ik mezelf voorgenomen dat ik een auto zal gaan kopen en mijn rijbewijs zal halen zodat ik de laatste paar jaren zelf naar school kan.
'Je weet toch dat wij wel een auto voor je kunnen kopen?' vraagt hij, ik knik. Altijd ben ik afhankelijk geweest van William, Joseph en Daniël. Ik wil nu iets zelf doen zodat ik kan bewijzen dat ik het ook kan.
'Ik kan het zelf.' glimlach ik en ga weer verder met spelen. Joseph loopt weg, waarschijnlijk gaat hij even jagen. Hij is degene die zich altijd moet inhouden als hij honger heeft, en hij heeft me nog geen één keer aangevallen, dus ik vind het knap van hem.
William vertelde me hoe het voelt om honger te hebben als vampier. Je keel word droog en begint pijn te doen binnen een paar minuten, je kan aan niks anders denken dan bloed, bloed, bloed en nog eens bloed. Daarom is het ook zo moeilijk om jezelf in te houden als vampier zijnde, je denkt niet meer na en gaat recht op je doel af.
Daniël komt de kamer binnen.
'Het meisje met het onbekende talent.' grijnst hij, ik stop met spelen en kijk hem aan.
'Is Joseph jagen?' vraag ik aan hem, hij knikt.
'Ik kom net terug, dus ik heb Joseph even afgelost.' glimlacht hij, een rode vlek op zijn witte blouse valt me op.
'Je moet echt wat tafelmanieren leren.' grinnik ik en wijs naar zijn vlek, snel kijk hij naar zijn blouse en vloekt.
'Oh shit, sorry!' zegt hij en loopt de kamer uit, glimlachend ga ik weer verder met spelen, van het begin tot het einde. Ik wil zo graag winnen, om mezelf te bewijzen en om een auto te kunnen kopen. Ik had het er al met William over gisteren, hij vind het prima als ik mijn rijbewijs heb en mag rijden, dat ik dan een auto koop. Voorlopig vind hij het geen goed idee, ik moet in de buurt blijven van Joseph, Daniël of William, door die Newborn leger die eraan komt.
Gek genoeg ben ik niet bang, mijn hele leven is al vol spannig dus dit kan er nog wel bij. Ik hoorde Daniël, Joseph, William en Kathelijne met elkaar praten eergisteren, voor het geval dat ik gewond raak en het niet meer red, is het de enige oplossing om me te veranderen. Daniël wilt het om een of andere reden niet, hij zei tegen hun dat hij mijn pijn niet wilt zien. We zullen wel zien als het zover is. Daniël komt weer naar binnen, dit keer met een ander shirt.
'Elly en Robin zijn er.' zegt Daniël, op dat moment gaat de bel. Ik loop de kamer uit, de trap af en doe de deur open.
'Hey, girl!' zegt Robin opgewonden, ik geef hen beiden een knuffel en laat hun binnen. 'Hoe gaat het?' vraagt Elly.
'Uhm... Kan beter.' mompel ik en volg ze naar de woonkamer en ga zitten op de bank. 'Wat spanningen de laatste tijd.' ze kijken me fronsend aan.
'Wat is er dan?' vraagt Robin, ik haal mijn schouders op.
'Er is een leger Newborns onderweg hiernaartoe. Wiiliam zegt dat ze voor mij komen omdat ik een uitverkorene ben of zo, Joseph zei dat ze hier ongeveer zaterdag middag zijn.' ik kijk nadenkend naar de grond, als ik hier nou gewoon wegga, heeft niemand in het dorp last van de Newborns.
'Dat is echt verschrikkelijk!' roepen ze tegelijk, ik laat een flauw glimlachje zien. Misschien is het inderdaad beter als ik wegga. De Newborns zullen vanzelf mijn geur opsporen en gaan achter mijn aan, niemand raakt gewond, behalve ik dan.
'Willen jullie wat drinken?' vraag ik terwijl ik naar de keuken loop. Ik schenk wat cola in en loop met twee glazen terug. 'Alsjeblieft.' ik ga weer op de bank zitten.
'Waarom waren jullie vandaag eigenlijk niet op school?' vraag ik aan hen, hun blikken veranderen naar iets waar ik geen vinger op kan leggen.
'Nou, onze broer is weer komen opdagen.' zegt Robin zacht, ik kijk haar verbaasd aan.
'Hebben jullie een broer dan?' vraag ik, ze knikken allebei.
'Ja, een paar jaar geleden was hij gebeten door een vampier en liep weg, maar gisteren stond hij ineens voor onze deur.' zegt Elly. 'Mam en pap wilden hem niet binnen hebben, dus we hebben hem een slaapplek gegeven in de schuur, daar komt echt bijna niemand. We gingen maar even bij jou langs vanochtend omdat hij even ging jagen.' mijn ogen worden groot. Oh nee, Joseph, William en Daniël vermoorden hem als ze hem tegenkomen.
'Jullie moeten zorgen dat hij ergens anders naartoe gaat.' zeg ik gehaast en loop de woonkamer rond op zoek naar mijn mobiel.
'Waarom?' vraagt Robin, ik kijk haar vol ongeloof aan.
'Hebben jullie het dan niet door?! Joseph, William of Daniël zullen hem vermoorden!' schreeuw ik door bijna het hele huis, Daniël komt naar beneden.
'Vind je het gek?!' zegt Daniël, zijn ogen zijn rood. Fijn, Daniël zal zo iemand aanvallen, mij, Elly of Robin.
'Daniël, rustig aan.' zeg ik zachtjes en gebaar naar Elly en Robin dat ze wegmoeten. 'Ze sturen die broer ergens anders naartoe, niks aan de hand.' fluister ik, Daniël staat ineens voor me met een pijnlijke blik in zijn ogen. 'Denk na, Daniël.' zeg ik zo kalm mogelijk. Op dat moment vliegt William Daniël aan en Kathelijne gaat voor me staan.
'Ben je gek geworden?!' sist William naar Daniël. 'Hoe haal je het in je hoofd om Avery te vermoorden!' schreeuwt hij, Joseph komt ook de huiskamer binnen, wat een gezellig theekransje.
'Daniël, William!' schreeuwt hij, het is gelijk stil in het hele huis. Jullie denken vast waarom Daniël zo raar deed, niet dan? Het zit in hun bloed, zodra er een nieuwe, onbekende vampier in de buurt is, slaat er altijd wel eentje op hol.
'Jongens?' probeer ik zo voorzichtig mogelijk te zeggen, ze kijken me vragend aan. 'Heeft één van jullie toevallig net een vampier vermoordt?' vraag ik, iedereen schud zijn hoofd. Ik laat een opgeluchte zucht vrij.
'Ik ga even met Daniël praten.' mompelt William en is binnen een seconde buiten met Daniël, bezorgt komt Joseph naar me toe.
'Gaat het?' vraagt hij, ik knik en ga zuchtend op de bank zitten. Ik bedenk me hoe ik hier ooit wil weglopen, er is altijd wel eentje in de buurt.
'Ik ga naar boven.' zucht ik en ga naar boven.
***
De volgende ochtend ben ik al vroeg wakker. Iedereen behalve Kathelijne is het dorp in, dit is misschien wel de beste kans om weg te lopen. Uit mijn kledingkast haal in een donkerblauwe tas. Ik stop er wat broeken in en nog wat kleren. Het zal best wel kunnen dat ik doodvries of van een rots af val en dood ben, in ieder geval beter dan vermoord worden door een Newborn. Daniël zei dat Newborns je niet zo gemakkelijk dood maken, ze laten je lijden. Misschien is het een fabel die Daniël heeft bedacht om me bang te maken, maar dat maakt me niet uit.
Als ik klaar ben sluip ik naar beneden en maak een uitgebreid ontbijt voor mezelf.
'Ben je al wakker?' vraagt Kathelijne, ik knik terwijl ik vier broodjes smeer met pindakaas. 'Kom je bij me zitten in de woonkamer?'
'Ja, is goed.' glimlach ik en loop met de vier broodjes pindakaas achter haar aan, ik voel me op één of andere manier niet zo zenuwachtig, vooral omdat ik ook niet weet of het me wel gaat lukken.
Ik eet alle broodjes op en loop zonder wat te zeggen naar boven, mijn plan was dus om tegen Kathelijne te zeggen dat William me belde om te vragen of ze naar hen toe wilde komen, hopelijk trapt ze erin. Ik kijk of ik alles heb en loop dan naar beneden.
'William belde, hij vroeg of je naar het park wilde komen in het dorp.' zeg ik zo geloofwaardig mogelijk, dit moet lukken.
'Oh?' zegt ze verbaasd en kijkt me fronsend aan.
'Het was héél dringend.' zeg ik er snel achteraan voordat ze doorvraagt, ze loopt naar de deur.
'Oké, ik ben zo terug. Blijf hier.' ze loopt de deur uit, ik wacht een paar seconden en ren naar boven om mijn tas te pakken, vervolgens loop ik naar de keuken en prop zoveel mogelijk flessen water en eten in mijn tas.
Ik wikkel een dikke sjaal om me nek, doe mijn winterjas aan en loop naar buiten. Ik voel mijn ogen vochtig worden, maar ik help mezelf onthouden dat ik het voor Daniël, William en Joseph doe.
Dit moet ik doen.
_________________________________
En? en? en? en? en? en? :D
hopelijk vinden jullie het wat :) ik zou het heeeeeeel leuk vinden als jullie een reactie achterlaten of stemmen ^.^ en nog heel erg bedankt voor de vorige reacties en stemmen, ik houd van jullie!!!!!
xxx