Arr Ah Daddy
Part 10(Uni)
ဒီနေ့နဲ့ဆို ရှောင်ကျန့်နဲ့ ရီပေါ်တို့ မတွေ့ရတာ ၁ လ ခန့်ရှိပြီ။ ပါတီ ပွဲမှာဘဲ နောက်ဆုံးတွေ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ အချိန်တွေက တစ်ရွေ့ရွေ့ ကုန်တာ မြန်လွန်းပါသည်။
ဒါပေမဲ့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် သတိရနေတယ် ဆိုတာ ကာယကံရှင်တွေမှ တစ်ပါး သိကြမည် မဟုတ်ပေ။
ဒီနေ့က final exam မို့ ရှောင်ကျန့် တစ်ညလုံးစာကြည့်ပြီး မနက်ကိုလဲ စောစော ထကာ စာပြန်ကြည့်နေခဲ့သည်။
မနက်စာကိုတော့ ပေါင်မုန့်နဲ့ ရေသာ သောက်ပြီး ကျောင်းကို ဘတ်စ်ကားစီးကာ သွားခဲ့သည်။ ပုံမှန်ဆို ပြေးသွားတာ ဖြစ်ပေမဲ့ ဒီနေ့လို စားမေးပွဲနေ့က ချွင်းချက်ပင်။ ရှောင်ကျန့်က စာမေးပွဲရက်တွေဆို အရမ်းကိုဂရု စိုက်သည်။ သူက စကော်လာ ရအောင် ကြိုးစားနေရသည် မဟုတ်ပါလား။
ရှောင်ကျန့် ကျောင်းရောက်တာနဲ့ ကျောင်းအဝင်ဝတွင် ရီလျှို့နဲ့ ရွယ်ယိ့ ကိုတွေ့လေသည်။ ရီလျှို့ကတော့ ရှောင်ကျန့်ကို ကြည့်သာနေပြီး ဘာမှမပြေချေ။ ရွယ်ယိ့က ရှောင်ကျန့်ကို ကြည့်ကာ အောင်နိုင်သူအပြုံးကို ဆင်မြန်းလျှက် ရီလျှို့ လက်ကို ချိတ်ကာ
"ရှောင်ကျန့် ငါတို့ နောက်လထဲမှာ လက်ထက်တော့မှာ"
"............."
ရှောင်ကျန့်က ဘာမှ မပြောပေ။ သူတို့နှစ်ယောက်ကို မပြောင်းလဲသော အမူအရာနဲ့ဘဲ ကြည့်နေလေသည်။ ရွယ်ယိ့က ပြုံးနေသော မျက်နှာ နှင့် ရှောင်ကျန့်ကို ကြည့်ကာ ထပ်ပြောသည်။
"first year ပြီးတော့ ကျောင်းပိတ်ရက်အတွင်း လက်ထက်ဖြစ်မှာလေ ဘာဘဲပြောပြော ရှောင်ကျန့် နင်က ငါ့တို့နှစ်ယောက်စလုံးနဲ့ ရင်းနှီးဆုံး သူငယ်ချင်းတွေလေ ဆက်ဆက်လာရမယ်နော် ဖိတ်စာကို နောက်မှ ပို့ပေးလိုက်မယ်"
ထိုအခါ ရီလျှို့က ရှောင်ကျန့်ကို ကြည့်ပြီး အားနာပုံလား သနားပုံလား မခွဲခြား နိုင်တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ကြည့်နေကာ စကားဆိုသည်။
"ရှောင်ကျန့် မင်း မလာချင်လဲ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး"
ရွယ်ယိ့က ရီလျှို့ကို ကြည့်ကာ ဒေါသထွက်သွားသည်။ အခုတောင် သူမနဲ့ လက်ထက်ဖို့ဖြစ်သွားအောင် သူမ အကြံအစည်တွေနဲ့ အကြပ်ကိုင်ထားရခြင်းဖြစ်သည်။ သူမရဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်ကိုတော့ သူမကလွှဲလို့ ဘယ်သူမှ မသိပါ။
မဟုတ်လျှင် ရီလျှို့က ရှောင်ကျန့်အပေါ် စိတ်မပြတ်နိုင်သေးတာ သေချာသည်။သူမသာ လက်မမြန်ပါက ရှောင်ကျန့် နံဘေး ပြန်ရောက်သွားမည် ဖြစ်သည်။
အခုလဲ စာမေးပွဲမဖြေခင် ပြောရခြင်းက ရှောင်ကျန့်က စာမေးပွဲအပေါ် အရမ်းအရေးထားတာ သိသည်။ သူလို လူက စကော်လာ ရမှ ကျောင်းဆက်တက်နိုင်မည် မဟုတ်လား။ အဲ့တာကြောင့် စာမေးပွဲ မဖြေခင် ရှောင်ကျန့်ကို စိတ်အနှောက်အယှက်ပေးခြင်း ဖြစ်သည်။
သူမ မသိသည်က ရှောင်ကျန့်က သူတို့နှစ်ယောက်တွဲနေတယ်လို့ ပြောတဲ့နေ့က စလို့ သူတို့ကို စိတ်ထဲ မရှိတော့ပေ။ အဲ့ဒါကြောင့် ဒီလို လက်ထက်မယ်လို့ ပြောတဲ့ စကားက ရှောင်ကျန့်အတွက် ဘာရှော့မှ ရသွားခြင်းမရှိပေ။ ရှောင်ကျန့်က မျက်နှာထားတည်တည်နဲ့ဘဲ သူတို့နှစ်ယောက်ကို ကြည့်ကာ
"ပိတ်ရက်တွေဆို ငါက အလုပ်မအားတတ်ဘူး မင်းတို့ လက်ထက်ပွဲရက်ကိုသိတော့မှ အားရင် လာခဲ့မယ်လေ အခုတော့ စာမေးပွဲခန်းကို ဝင်တော့မယ်"
ရွယ်ယိ့ကတော့ ရှောင်ကျန့်ရဲ့ မပြောင်းလဲသော အမူအရာကို ကြည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းတစ်ချက်က ကော့တက်သွားကာ ရှောင်ကျန့်တစ်ယောက် သူတို့ရှေ့မှာမို့ ဟန်ဆောင်နေတာ ဖြစ်မယ် ဟု တွေးနေခဲ့သည်။
ရီလျှို့က ရှောင်ကျန့်နဲ့ သိတာ ကြာပြီဖြစ်သလို ရှောင်ကျန့်နဲ့ အရင်းအနှီးဆုံး သူ ဖြစ်ခဲ့တာမို့ ရှောင်ကျန့် မျက်နှာပေါ်က အမူအရာတွေကို ဖတ်တတ်လေသည်။ ရှောင်ကျန့်က ငါ့အပေါ် ဘာခံစားချက်မှ မရှိတော့ဘူးဘဲ။ ငါတစ်ယောက်ထဲကသာ မမေ့နိုင်တာ။ ထိုသူကြည့်သော အကြည့်ထဲတွင် နာကြည်းမှုနဲ့ ရွံမုန်းမှု သာ ရှိတော့သည်။ ရီလျှို့က စိတ်ထဲ ဗလာကျင်းနေခဲ့ပြီး ထွက်သွားသော သူလေးရဲ့ ကျောပြင်ကိုသာ ငေးကြည့်ရင်း ကျန်ခဲ့တော့သည်။
ရှောင်ကျန့်အနေနဲ့ ထိုသူနှစ်ယောက်ကို ဂုဏ်ပြုပါတယ် ပျော်ရွှင်ပါစေ ဆိုသော စကားမျိုးကို မပြောခဲ့ပေ။ တကယ်လဲ မပျော်ရွှင်စေချင်ဘူးလေ။ အဲ့တာကြောင့် ထိုလိုမျိုး စကားတွေကို ပါးစပ်က ထုတ်ပြောမှာ မဟုတ်။ သူတို့ဘာသာ ဘယ်လိုနေနေ ရှောင်ကျန့်က စိတ်ဝင်စားမှာ မဟုတ်။
စာမေးပွဲ အခန်းထဲတွင်.......
မေးခွန်းစာရွက်တွေ ဝေတော့ ရှောင်ကျန့်စီ တစ်ရွက် ရောက်လာလေပြီ။ ရှောင်ကျန့်က မေးခွန်းစာရွက်ကို တစ်ချက်သာ ဝေ့ကြည့်လိုက်ပြီး စတင်ဖြေတော့သည်။ ရှောင်ကျန့်ခင်ဗျာ မေးခွန်းကို တစ်ခေါက်ထပ် ပိုပြီး ဖတ်ရန်မလို။ သူ့လို တစ်အုပ်လုံး ကျက်ထားသူအဖို့ ဘယ်မေးခွန်းမဆို ဖြေနိုင်သည်။ အဲ့တာကြောင့်လဲ ရှောင်ကျန့်က Roll 1 က မဆင်းတာဖြစ်သည်။
ရီလျှို့က စာမေးပွဲ ကိုသိပ်အာရုံမရောက်ပေ။ ရှောင်ကျန့်ကိုသာ ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်နေသည်။ ရွယ်ယိ့က ရီလျှို့ အနောက်ဘေး ဘက်လောက်မှာ ထိုင်ရတာကြောင့် ရီလျှို့ ရှောင်ကျန့်ကို ကြည့်နေတာ မြင်ရလေသည်။ ရွယ်ယိ့ စိတ်တိုကာ Answer paper ကို ဘောဘင်နဲ့ ခြစ်မိပြီး အခန်းစောင့်ကို စာရွက်ပြန်တောင်းရသည်။
ရွယ်ယိ့က ရှောင်ကျန့်ကို စာမေးပွဲတွင်လအနှောက်အယှက်ဖြစ်စေချင်သော်လည်း တကယ် စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်ပြီး စာမေးပွဲ မဖြေနိုင်ကြသည်မှာ သူတို့နှစ်ယောက်သာ ဖြစ်တော့သည်။ စာမေးပွဲထဲ အာရုံစိုက်ကာ အောင်မှတ်ဖိုးလောက်သာ ဖြေနိုင်သည်။.
~~~သူများအပေါ် မကောင်းစိတ် မမွေးပါနဲ့။ အဲ့ မကောင်းမှု့က မင်းစီဘဲ ပြန်လာလိမ့်မယ်~~~
ရှောင်ကျန့်က ဖျတ်ရာ ကင်းစွာနဲ့ လှပသေသပ်စွာ မေးခွန်းအားလူံး ဖြေဆိုပြီးသော်လည်း စာမေးပွဲ အခန်းခဲကတော့ မထွက်ပါ။ သူက စကော်လာကျောင်းသာ ဖြစ်တာမို့ အရာရာ ဂရုစိုက်လေ့ ရှိတယ်။ အမေးနဲ့ အဖြေကို အခေါက်ခေါက် တိုက်စစ်နေလေသည်။
နောက်ဆုံးတော့ စာမေးပွဲ ပြီးသွားပြီမို့ အခန်းထဲက ကျောင်းသားအားလုံး အခန်းပြင်ထွက်ကာ အသီးသီးပြန်ကြလေသည်။ ဒီနေ့က နောက်ဆုံးစာမေးပွဲ ဖြစ်တာမို့ ဒီနေ့ပြီးရင် ကျောင်း ၃လ ပိတ်သည်။
ရွယ်ယိ့ က ဒီနေ့ သူမဘာသာ ပြန်မည်ဖြစ်ကြောင်း ရီလျှို့ကို ပြောကာ သူမကို လာကြိုသော ကားဖြင့် ပြန်သွားလေသည်။ ရှောင်ကျန့်ကတော့ အပြန်ဘတ်စ်ကား မစီးတော့ပါ။ ခြေကျင်သာ ပြန်တော့သည်။
ရွယ်ယိ့က ကားထဲရောက်တော့ ဖုန်းဖွင့်ကာ နံပါတ်တစ်ခုကို ဆက်လိုက်သည်။
"ဟယ်လို"
"............"
"နင်တို့ ငါခိုင်းတဲ့ အတိုင်းလုပ်လိုက်တော့ vedio ရိုက်ဖို့လဲ မမေ့နဲ့"
"............"
"သူ့ပုံကို ငါမက်ဆေ့ ပို့လိုက်မယ်။ ******လမ်းကြားထဲက လာမှာ။ အဖြူရောင် တီရှပ်နဲ့ အမဲရောင် ဘောင်းဘီရှည်ကို ဝတ်ထားတယ်"
((***** အဲ့တာ လမ်းနာမည်ပါ))
".........."
"မှားယွင်းတာ လက်မခံဘူးနော်"
"............."
"ကောင်းပြီ သတင်းကောင်းစောင့်နေမယ်"
ဖုန်းချပြီးတာနဲ့ ရှောင်ကျန့်ရယ် နင်ငါ့လက်က လွတ်နိုင်အုံးမလား သိချင်တယ်။ ရီလျှို့လဲ နင့်ကို အတော်လေး စိတ်ပျက်သွားမှာ ဟားဟားဟား
ပါးစပ်က ထွက်မရယ်ပေမဲ့ မျက်နှာက ရွှင်လန်းကာ ပြုံးနေသည်။ ဒရိုင်ဘာက မှန်ထဲကနေပြီး သူ့မမလေးရဲ့ အပြုံးကို မြင်တော့ လန့်သွားသည်။
ရှောင်ကျန့် လမ်းလျှောက်လာရာ သူ့အခန်းလေး မရောက်ခင် လမ်းကြားလေးက လူပြတ်တတ်သည်။ အမြဲတမ်း လူပြတ်တာဖြစ်သည်။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ ဒီရပ်ကွက်လေးက ဆင်ခြေဖုန်း ရပ်ကွက်လေးဖြစ်လို့ လူသွားလူလာ နဲခြင်း ဖြစ်သည်။
ထိုအချိန်
ရှောင်ကျန့်အရှေ့မှာ လူငါး ယောက် လာရပ်တယ်။ အမဲရောင်ဝတ်စုံဝတ်ထားပြီး လူတွေက အရပ်ရှည်ရှည် ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်းကြီးတွေ ဖြစ်တယ်။ လက်မောင်းတွေမှာလဲ တက်တူးတွေ ထိုးထားကြတယ်။ ရှောင်ကျန့် မသိစိတ် အရ အနောက်ကို ခြေနှစ်လှမ်းခန့် ဆုတ်မိသွားတယ်။
ထို လူဆိုးလို့ ထင်ရတဲ့ လူငါးယောက်တွင် ခေါင်းဆောင် ထင်ရသူက စကားစလာသည်။
"ဟဲ့ကောင်လေး မင်းက ရှောင်ကျန့်မလား"
"ခင်ဗျားတို့က ဘယ်သူတွေလဲ ကျွန်တော့်နာမည်ကို ဘာလို့ ပြောရမှာလဲ"
"ဟားဟား လူကောင်သာသေးတာ အစွာလေးပါလား"
"ကျွန်တော့်အရှေ့က ဖယ်ပေး"
"မဖယ်နိုင်ဘူး ငါတို့က မင်းကို လုပ်ဖို့ လာတာလေ"
"ဘာ လုပ်မှာ......"
ရှောင်ကျန့် စကားတောင် မဆုံးလိုက်ဘူး လူဆိုးနှစ်ယောက်က ရှောင်ကျန့် လက်ကို တစ်ယောက်တစ်ဖက်စီ လာချုပ်တယ်။ ရှောင်ကျန့်ရုန်းပေမဲ့ အင်အားမမျှတာကြောင့် မရွှေ့ပေ။
"မရုန်းပါနဲ့ အား ခြွေတာထား ငါးယောက် ဒဏ်ကို မင်းခံရမှာဆိုတော့"
"ဟားဟားဟား"
"ခင်ဗျားတို့ကို ဘယ်သူလွှတ်လိုက်တာလဲ"
"မင်းနဲ့ ပြသနာရှိတာ ဘယ်သူ ရှိလို့လဲ မမလေးရွယ်ယိလေ မင်းကို လုပ်ပြီး vedio ရိုက်ခိုင်းလိုက်တာ"
"ဘာ"
လူဆိုးတွေက သူတို့အရှေ့က အစာကို စားရတော့မှာ ဆိုတော့ ဂရုမစိုက်ဘဲ ရွယ်ယိ့ နာမည်ကို ဖော်ပြလိုက်တာ။ ဘာပြသနာမှ ဖြစ်မယ် မထင်လို့လေ။
ရှောင်ကျန့်ကတော့ ရွယ်ယိ့ မကောင်းမှန်းသိပေမဲ့ ဒီလောက်အထိ အောက်တန်းကျမယ်လို့ မထင်ခဲ့တာအမှန်။ သူမလိုချင်တဲ့ သူကိုလဲ ရတော့မှာမလား။ ဘာလို့ သူ့ကို ......ဒုက္ခပေးချင်တာလဲ။
ခေါင်းဆောင်က ရှောင်ကျန့်အကျိ်ကို ဆွဲချွတ်တုန်း
......ခွပ်.....ခွပ်.....
"ငါ့ကလေး ကို မထိနဲ့"
^. ................^
ဝေ့ မနက်စောစောထ တစ်ဝက်ရေးပြီး အလုပ်ချိန် နားချိန်မှာ ရေးပြီး တင်လိုက်တယ်နော်😘 ချစ်ရင် vote နဲ့ cmt
Arr Ah Daddy
Part 10(Zaw)
ဒီေန႕နဲ႕ဆို ေရွာင္က်န့္နဲ႕ ရီေပၚတို႔ မေတြ႕ရတာ ၁ လ ခန့္ရွိၿပီ။ ပါတီ ပြဲမွာဘဲ ေနာက္ဆုံးေတြ႕ရျခင္းျဖစ္သည္။ အခ်ိန္ေတြက တစ္ေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ ကုန္တာ ျမန္လြန္းပါသည္။
ဒါေပမဲ့ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ သတိရေနတယ္ ဆိုတာ ကာယကံရွင္ေတြမွ တစ္ပါး သိၾကမည္ မဟုတ္ေပ။
ဒီေန႕က final exam မို႔ ေရွာင္က်န့္ တစ္ညလုံးစာၾကည့္ၿပီး မနက္ကိုလဲ ေစာေစာ ထကာ စာျပန္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။
မနက္စာကိုေတာ့ ေပါင္မုန့္နဲ႕ ေရသာ ေသာက္ၿပီး ေက်ာင္းကို ဘတ္စ္ကားစီးကာ သြားခဲ့သည္။ ပုံမွန္ဆို ေျပးသြားတာ ျဖစ္ေပမဲ့ ဒီေန႕လို စားေမးပြဲေန႕က ခြၽင္းခ်က္ပင္။ ေရွာင္က်န့္က စာေမးပြဲရက္ေတြဆို အရမ္းကိုဂ႐ု စိုက္သည္။ သူက စေကာ္လာ ရေအာင္ ႀကိဳးစားေနရသည္ မဟုတ္ပါလား။
ေရွာင္က်န့္ ေက်ာင္းေရာက္တာနဲ႕ ေက်ာင္းအဝင္ဝတြင္ ရီလွ်ို႔နဲ႕ ႐ြယ္ယိ့ ကိုေတြ႕ေလသည္။ ရီလွ်ို႔ကေတာ့ ေရွာင္က်န့္ကို ၾကည့္သာေနၿပီး ဘာမွမေျပေခ်။ ႐ြယ္ယိ့က ေရွာင္က်န့္ကို ၾကည့္ကာ ေအာင္နိုင္သူအၿပဳံးကို ဆင္ျမန္းလွ်က္ ရီလွ်ို႔ လက္ကို ခ်ိတ္ကာ
"ေရွာင္က်န့္ ငါတို႔ ေနာက္လထဲမွာ လက္ထက္ေတာ့မွာ"
"............."
ေရွာင္က်န့္က ဘာမွ မေျပာေပ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို မေျပာင္းလဲေသာ အမူအရာနဲ႕ဘဲ ၾကည့္ေနေလသည္။ ႐ြယ္ယိ့က ၿပဳံးေနေသာ မ်က္ႏွာ ႏွင့္ ေရွာင္က်န့္ကို ၾကည့္ကာ ထပ္ေျပာသည္။
"first year ၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းပိတ္ရက္အတြင္း လက္ထက္ျဖစ္မွာေလ ဘာဘဲေျပာေျပာ ေရွာင္က်န့္ နင္က ငါ့တို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးနဲ႕ ရင္းႏွီးဆုံး သူငယ္ခ်င္းေတြေလ ဆက္ဆက္လာရမယ္ေနာ္ ဖိတ္စာကို ေနာက္မွ ပို႔ေပးလိုက္မယ္"
ထိုအခါ ရီလွ်ို႔က ေရွာင္က်န့္ကို ၾကည့္ၿပီး အားနာပုံလား သနားပုံလား မခြဲျခား နိုင္တဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႕ ၾကည့္ေနကာ စကားဆိုသည္။
"ေရွာင္က်န့္ မင္း မလာခ်င္လဲ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး"
႐ြယ္ယိ့က ရီလွ်ို႔ကို ၾကည့္ကာ ေဒါသထြက္သြားသည္။ အခုေတာင္ သူမနဲ႕ လက္ထက္ဖို႔ျဖစ္သြားေအာင္ သူမ အႀကံအစည္ေတြနဲ႕ အၾကပ္ကိုင္ထားရျခင္းျဖစ္သည္။ သူမရဲ႕ လွ်ို႔ဝွက္ခ်က္ကိုေတာ့ သူမကလႊဲလို႔ ဘယ္သူမွ မသိပါ။
မဟုတ္လွ်င္ ရီလွ်ို႔က ေရွာင္က်န့္အေပၚ စိတ္မျပတ္နိုင္ေသးတာ ေသခ်ာသည္။သူမသာ လက္မျမန္ပါက ေရွာင္က်န့္ နံေဘး ျပန္ေရာက္သြားမည္ ျဖစ္သည္။
အခုလဲ စာေမးပြဲမေျဖခင္ ေျပာရျခင္းက ေရွာင္က်န့္က စာေမးပြဲအေပၚ အရမ္းအေရးထားတာ သိသည္။ သူလို လူက စေကာ္လာ ရမွ ေက်ာင္းဆက္တက္နိုင္မည္ မဟုတ္လား။ အဲ့တာေၾကာင့္ စာေမးပြဲ မေျဖခင္ ေရွာင္က်န့္ကို စိတ္အႏွောက္အယွက္ေပးျခင္း ျဖစ္သည္။
သူမ မသိသည္က ေရွာင္က်န့္က သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တြဲေနတယ္လို႔ ေျပာတဲ့ေန႕က စလို႔ သူတို႔ကို စိတ္ထဲ မရွိေတာ့ေပ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဒီလို လက္ထက္မယ္လို႔ ေျပာတဲ့ စကားက ေရွာင္က်န့္အတြက္ ဘာေရွာ့မွ ရသြားျခင္းမရွိေပ။ ေရွာင္က်န့္က မ်က္ႏွာထားတည္တည္နဲ႕ဘဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ကာ
"ပိတ္ရက္ေတြဆို ငါက အလုပ္မအားတတ္ဘူး မင္းတို႔ လက္ထက္ပြဲရက္ကိုသိေတာ့မွ အားရင္ လာခဲ့မယ္ေလ အခုေတာ့ စာေမးပြဲခန္းကို ဝင္ေတာ့မယ္"
႐ြယ္ယိ့ကေတာ့ ေရွာင္က်န့္ရဲ႕ မေျပာင္းလဲေသာ အမူအရာကို ၾကည့္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခ်က္က ေကာ့တက္သြားကာ ေရွာင္က်န့္တစ္ေယာက္ သူတို႔ေရွ႕မွာမို႔ ဟန္ေဆာင္ေနတာ ျဖစ္မယ္ ဟု ေတြးေနခဲ့သည္။
ရီလွ်ို႔က ေရွာင္က်န့္နဲ႕ သိတာ ၾကာၿပီျဖစ္သလို ေရွာင္က်န့္နဲ႕ အရင္းအႏွီးဆုံး သူ ျဖစ္ခဲ့တာမို႔ ေရွာင္က်န့္ မ်က္ႏွာေပၚက အမူအရာေတြကို ဖတ္တတ္ေလသည္။ ေရွာင္က်န့္က ငါ့အေပၚ ဘာခံစားခ်က္မွ မရွိေတာ့ဘူးဘဲ။ ငါတစ္ေယာက္ထဲကသာ မေမ့နိုင္တာ။ ထိုသူၾကည့္ေသာ အၾကည့္ထဲတြင္ နာၾကည္းမႈနဲ႕ ႐ြံမုန္းမႈ သာ ရွိေတာ့သည္။ ရီလွ်ို႔က စိတ္ထဲ ဗလာက်င္းေနခဲ့ၿပီး ထြက္သြားေသာ သူေလးရဲ႕ ေက်ာျပင္ကိုသာ ေငးၾကည့္ရင္း က်န္ခဲ့ေတာ့သည္။
ေရွာင္က်န့္အေနနဲ႕ ထိုသူႏွစ္ေယာက္ကို ဂုဏ္ျပဳပါတယ္ ေပ်ာ္႐ႊင္ပါေစ ဆိုေသာ စကားမ်ိဳးကို မေျပာခဲ့ေပ။ တကယ္လဲ မေပ်ာ္႐ႊင္ေစခ်င္ဘူးေလ။ အဲ့တာေၾကာင့္ ထိုလိုမ်ိဳး စကားေတြကို ပါးစပ္က ထုတ္ေျပာမွာ မဟုတ္။ သူတို႔ဘာသာ ဘယ္လိုေနေန ေရွာင္က်န့္က စိတ္ဝင္စားမွာ မဟုတ္။
စာေမးပြဲ အခန္းထဲတြင္.......
ေမးခြန္းစာ႐ြက္ေတြ ေဝေတာ့ ေရွာင္က်န့္စီ တစ္႐ြက္ ေရာက္လာေလၿပီ။ ေရွာင္က်န့္က ေမးခြန္းစာ႐ြက္ကို တစ္ခ်က္သာ ေဝ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး စတင္ေျဖေတာ့သည္။ ေရွာင္က်န့္ခင္ဗ်ာ ေမးခြန္းကို တစ္ေခါက္ထပ္ ပိုၿပီး ဖတ္ရန္မလို။ သူ႕လို တစ္အုပ္လုံး က်က္ထားသူအဖို႔ ဘယ္ေမးခြန္းမဆို ေျဖနိုင္သည္။ အဲ့တာေၾကာင့္လဲ ေရွာင္က်န့္က Roll 1 က မဆင္းတာျဖစ္သည္။
ရီလွ်ို႔က စာေမးပြဲ ကိုသိပ္အာ႐ုံမေရာက္ေပ။ ေရွာင္က်န့္ကိုသာ ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္လုပ္ေနသည္။ ႐ြယ္ယိ့က ရီလွ်ို႔ အေနာက္ေဘး ဘက္ေလာက္မွာ ထိုင္ရတာေၾကာင့္ ရီလွ်ို႔ ေရွာင္က်န့္ကို ၾကည့္ေနတာ ျမင္ရေလသည္။ ႐ြယ္ယိ့ စိတ္တိုကာ Answer paper ကို ေဘာဘင္နဲ႕ ျခစ္မိၿပီး အခန္းေစာင့္ကို စာ႐ြက္ျပန္ေတာင္းရသည္။
႐ြယ္ယိ့က ေရွာင္က်န့္ကို စာေမးပြဲတြင္လအႏွောက္အယွက္ျဖစ္ေစခ်င္ေသာ္လည္း တကယ္ စိတ္အႏွောက္အယွက္ျဖစ္ၿပီး စာေမးပြဲ မေျဖနိုင္ၾကသည္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ေတာ့သည္။ စာေမးပြဲထဲ အာ႐ုံစိုက္ကာ ေအာင္မွတ္ဖိုးေလာက္သာ ေျဖနိုင္သည္။.
~~~သူမ်ားအေပၚ မေကာင္းစိတ္ မေမြးပါနဲ႕။ အဲ့ မေကာင္းမႈ႕က မင္းစီဘဲ ျပန္လာလိမ့္မယ္~~~
ေရွာင္က်န့္က ဖ်တ္ရာ ကင္းစြာနဲ႕ လွပေသသပ္စြာ ေမးခြန္းအားလူံး ေျဖဆိုၿပီးေသာ္လည္း စာေမးပြဲ အခန္းခဲကေတာ့ မထြက္ပါ။ သူက စေကာ္လာေက်ာင္းသာ ျဖစ္တာမို႔ အရာရာ ဂ႐ုစိုက္ေလ့ ရွိတယ္။ အေမးနဲ႕ အေျဖကို အေခါက္ေခါက္ တိုက္စစ္ေနေလသည္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ စာေမးပြဲ ၿပီးသြားၿပီမို႔ အခန္းထဲက ေက်ာင္းသားအားလုံး အခန္းျပင္ထြက္ကာ အသီးသီးျပန္ၾကေလသည္။ ဒီေန႕က ေနာက္ဆုံးစာေမးပြဲ ျဖစ္တာမို႔ ဒီေန႕ၿပီးရင္ ေက်ာင္း ၃လ ပိတ္သည္။
႐ြယ္ယိ့ က ဒီေန႕ သူမဘာသာ ျပန္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ရီလွ်ို႔ကို ေျပာကာ သူမကို လာႀကိဳေသာ ကားျဖင့္ ျပန္သြားေလသည္။ ေရွာင္က်န့္ကေတာ့ အျပန္ဘတ္စ္ကား မစီးေတာ့ပါ။ ေျခက်င္သာ ျပန္ေတာ့သည္။
႐ြယ္ယိ့က ကားထဲေရာက္ေတာ့ ဖုန္းဖြင့္ကာ နံပါတ္တစ္ခုကို ဆက္လိုက္သည္။
"ဟယ္လို"
"............"
"နင္တို႔ ငါခိုင္းတဲ့ အတိုင္းလုပ္လိုက္ေတာ့ vedio ရိုက္ဖို႔လဲ မေမ့နဲ႕"
"............"
"သူ႕ပုံကို ငါမက္ေဆ့ ပို႔လိုက္မယ္။ ******လမ္းၾကားထဲက လာမွာ။ အျဖဴေရာင္ တီရွပ္နဲ႕ အမဲေရာင္ ေဘာင္းဘီရွည္ကို ဝတ္ထားတယ္"
((***** အဲ့တာ လမ္းနာမည္ပါ))
".........."
"မွားယြင္းတာ လက္မခံဘူးေနာ္"
"............."
"ေကာင္းၿပီ သတင္းေကာင္းေစာင့္ေနမယ္"
ဖုန္းခ်ၿပီးတာနဲ႕ ေရွာင္က်န့္ရယ္ နင္ငါ့လက္က လြတ္နိုင္အုံးမလား သိခ်င္တယ္။ ရီလွ်ို႔လဲ နင့္ကို အေတာ္ေလး စိတ္ပ်က္သြားမွာ ဟားဟားဟား
ပါးစပ္က ထြက္မရယ္ေပမဲ့ မ်က္ႏွာက ႐ႊင္လန္းကာ ၿပဳံးေနသည္။ ဒရိုင္ဘာက မွန္ထဲကေနၿပီး သူ႕မမေလးရဲ႕ အၿပဳံးကို ျမင္ေတာ့ လန့္သြားသည္။
ေရွာင္က်န့္ လမ္းေလွ်ာက္လာရာ သူ႕အခန္းေလး မေရာက္ခင္ လမ္းၾကားေလးက လူျပတ္တတ္သည္။ အၿမဲတမ္း လူျပတ္တာျဖစ္သည္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ဒီရပ္ကြက္ေလးက ဆင္ေျခဖုန္း ရပ္ကြက္ေလးျဖစ္လို႔ လူသြားလူလာ နဲျခင္း ျဖစ္သည္။
ထိုအခ်ိန္
ေရွာင္က်န့္အေရွ႕မွာ လူငါး ေယာက္ လာရပ္တယ္။ အမဲေရာင္ဝတ္စုံဝတ္ထားၿပီး လူေတြက အရပ္ရွည္ရွည္ ထြားထြားႀကိဳင္းႀကိဳင္းႀကီးေတြ ျဖစ္တယ္။ လက္ေမာင္းေတြမွာလဲ တက္တူးေတြ ထိုးထားၾကတယ္။ ေရွာင္က်န့္ မသိစိတ္ အရ အေနာက္ကို ေျခႏွစ္လွမ္းခန့္ ဆုတ္မိသြားတယ္။
ထို လူဆိုးလို႔ ထင္ရတဲ့ လူငါးေယာက္တြင္ ေခါင္းေဆာင္ ထင္ရသူက စကားစလာသည္။
"ဟဲ့ေကာင္ေလး မင္းက ေရွာင္က်န့္မလား"
"ခင္ဗ်ားတို႔က ဘယ္သူေတြလဲ ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ကို ဘာလို႔ ေျပာရမွာလဲ"
"ဟားဟား လူေကာင္သာေသးတာ အစြာေလးပါလား"
"ကြၽန္ေတာ့္အေရွ႕က ဖယ္ေပး"
"မဖယ္နိုင္ဘူး ငါတို႔က မင္းကို လုပ္ဖို႔ လာတာေလ"
"ဘာ လုပ္မွာ......"
ေရွာင္က်န့္ စကားေတာင္ မဆုံးလိုက္ဘူး လူဆိုးႏွစ္ေယာက္က ေရွာင္က်န့္ လက္ကို တစ္ေယာက္တစ္ဖက္စီ လာခ်ဳပ္တယ္။ ေရွာင္က်န့္႐ုန္းေပမဲ့ အင္အားမမွ်တာေၾကာင့္ မေ႐ႊ႕ေပ။
"မ႐ုန္းပါနဲ႕ အား ေႁခြတာထား ငါးေယာက္ ဒဏ္ကို မင္းခံရမွာဆိုေတာ့"
"ဟားဟားဟား"
"ခင္ဗ်ားတို႔ကို ဘယ္သူလႊတ္လိုက္တာလဲ"
"မင္းနဲ႕ ျပသနာရွိတာ ဘယ္သူ ရွိလို႔လဲ မမေလး႐ြယ္ယိေလ မင္းကို လုပ္ၿပီး vedio ရိုက္ခိုင္းလိုက္တာ"
"ဘာ"
လူဆိုးေတြက သူတို႔အေရွ႕က အစာကို စားရေတာ့မွာ ဆိုေတာ့ ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ႐ြယ္ယိ့ နာမည္ကို ေဖာ္ျပလိုက္တာ။ ဘာျပသနာမွ ျဖစ္မယ္ မထင္လို႔ေလ။
ေရွာင္က်န့္ကေတာ့ ႐ြယ္ယိ့ မေကာင္းမွန္းသိေပမဲ့ ဒီေလာက္အထိ ေအာက္တန္းက်မယ္လို႔ မထင္ခဲ့တာအမွန္။ သူမလိုခ်င္တဲ့ သူကိုလဲ ရေတာ့မွာမလား။ ဘာလို႔ သူ႕ကို ......ဒုကၡေပးခ်င္တာလဲ။
ေခါင္းေဆာင္က ေရွာင္က်န့္အက်ိ္ကို ဆြဲခြၽတ္တုန္း
......ခြပ္.....ခြပ္.....
"ငါ့ကေလး ကို မထိနဲ႕"
^. ................^
ေဝ့ မနက္ေစာေစာထ တစ္ဝက္ေရးၿပီး အလုပ္ခ်ိန္ နားခ်ိန္မွာ ေရးၿပီး တင္လိုက္တယ္ေနာ္😘 ခ်စ္ရင္ vote နဲ႕ cmt