" မင္းႏွလုံးသားထဲ အေရာက္လာဖို႔ ဘယ္လမ္းေၾကာင္းကေန လာရမလဲဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကိုေပါ့ "
လွ်န႔္စကားကိုၾကားေတာ့ မ်က္စိေရွ႕က ႏွင္းဆီနက္ေလးက အံတင္းတင္းႀကိတ္ၿပီး လွ်န႔္ကိုမေက်မခ်မ္း ၾကည့္လာသည္။ လွ်န္က မ်က္ခုံးႏွစ္ဖက္ကို ပင့္ျပၿပီး အေမးစကားကို ထပ္ဆင့္အတည္ျပဳလိုက္ေတာ့ လွ်န္ကိုၾကည့္ေနရာကေန မ်က္လုံးလႊဲသြားသည္။
" ခင္ဗ်ား မူးေနၿပီထင္တယ္ "
" မင္းကို ေမတၱာရွိေၾကာင္း ေျပာနိုင္တဲ့အထိေတာ့ ကိုယ္ အသိစိတ္ရွိပါေသးတယ္ "
လွ်န႔္ဆီက သူ႕ကိုခ်စ္ေရးဆိုျခင္းမမည္ေသာ ခ်စ္ေရးဆိုျခင္းကို ထပ္မံအယူခံဝင္မိေတာ့ မ်က္ႏွာႏုႏုေလးက ေဒါသေၾကာင့္ နီျမန္းလို႔လာသည္။
" ခင္ဗ်ား!!.. ခင္ဗ်ားကို ဥကၠဌႀကီးမ်က္ႏွာေၾကာင့္ ဆြဲမထိုးမိခင္ ဒီက ထြက္သြားရင္ေကာင္းမယ္ "
" အဟင္း!! ဒယ္ဒီ့မ်က္ႏွာကို ေထာက္ထားစရာမလိုပါဘူး မင္း ဆႏၵရွိတယ္ဆိုရင္ ထိုးလို႔ရပါတယ္ "
ေနး စိတ္ရႈပ္စြာနဲ႕ သက္ျပင္းသာအႀကိမ္ႀကိမ္ ခ်မိေတာ့သည္။ ေနး ပတ္ဝန္းက်င္ကို အကဲခတ္ၾကည့္ေတာ့ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ထိုင္ေနတဲ့ေလးေလးတို႔ကလည္း အကဲခတ္ေနသလို အေပၚထပ္မွာ ထိုလူနဲ႕အတူပါလာတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ကလည္း အေျခအေနေစာင့္ၾကည့္ေနပုံရသည္။
တျခားဧည့္သည္ေတြက သူ႕ဝိုင္းနဲ႕သူ ေအးေအးေဆးေဆး ေသာက္စားေနၾကသည္ေၾကာင့္ ေနး သာ လက္ပါလိုက္ရင္ တကယ္ကို အက်ည္းတန္ ႐ုပ္ဆိုးသြားမွာ ေသခ်ာသည္ေနသည္မို႔ ေဒါသစိတ္ကို ငါးဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ ေလွ်ာ့ခ်လိဳက္ၿပီး ေလသံေအးေအးနဲ႕သာ တုံ႕ျပန္လိုက္သည္။
" စိတ္မေကာင္းပါဘူး ခင္ဗ်ားေမးခြန္းအတြက္ counselling လုပ္စရာအေျဖမရွိပါဘူး "
" ဘာေၾကာင့္လဲ "
အေမးစကားေတြ ထပ္တိုးလာတာေၾကာင့္ ေနး စိတ္ကိုအတတ္နိုင္ဆုံး ေလ်ာ့ခ်ၿပီး ထိုလူဘက္ကိုလွည့္ကာ အညင္သာဆုံး ၿပဳံးျပရင္း အေျဖေပးလိုက္သည္။
" ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ဆိုင္သူရွိႏွင့္ေနၿပီးသားပါ "
ေနးလက္်ာဆီက အေျဖစကား ၾကားလိုက္ရေတာ့ လွ်န႔္အသိစိတ္ေတြ တုန္လႈပ္သြားသလို တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ လွ်န႔္ရဲ႕ dark side အခ်ိဳ႕လည္း ျပန္လည္နိုးထလာခဲ့သည္။ လွ်န္က နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္လိုပဲ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္တြန႔္႐ုံသာ ၿပဳံးလိုက္ရင္း ေနးလက္်ာနဲ႕ အနီးဆုံး အေနအထားေရာက္ေအာင္ တိုးသြားလိုက္သည္။
" ခင္ဗ်ား ဒါ ဘာလုပ္တာလဲ "
" ဆိုင္သူဟာ ပိုင္သူမျဖစ္သေ႐ြ႕ ကိုယ္ မင္းကို ႀကိဳးစားခြင့္ရွိတယ္ "
" ခင္ဗ်ား ႐ူးသြားတာလား "
" အဟင္း!! ကိုယ္ ႐ူးခဲ့ရင္ေတာင္ မင္းကိုခ်စ္မိသြားလို႔ ႐ူးတဲ့အခ်စ္႐ူးပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္ထင္တယ္ "
" ခင္ဗ်ားနဲ႕ စကားဆက္ေျပာေနစရာ ဘာအေၾကာင္းမွမရွိေတာ့ဘူး ကြၽန္ေတာ့္ကို ခြင့္ျပဳပါဦး "
ေနးရဲ႕သည္းခံစိတ္တို႔က ေနာက္ဆုံးအဆင့္ကို ေရာက္လို႔သြားၿပီမို႔ မ်က္စိေရွ႕ကလူကို တြန္းဖယ္လိုက္ၿပီး ေလးေလးတို႔ဝိုင္းကို ထြက္သြားဖို႔ျပင္လိုက္သည္။
" မင္း အခုလို ေရွာင္ထြက္သြားလည္း ကိုယ္ လက္ေလွ်ာ့မွာမဟုတ္ဘူး.. see you coming soon "
လွ်န္နဲ႕ ဆန႔္က်င္ဘက္ကို မ်က္ႏွာမူၿပီး ထြက္သြားဖို႔ျပင္ေနတဲ့ ေကာင္ငယ္ေလးကို လွ်န္ ေခါင္းငဲ့ေစာင္းၿပီး ေျပာလိုက္ေတာ့ မ်က္ခုံးတန္းႏွစ္သြယ္ကို စုဆုံလုမတတ္ ခ်ိဳးလို႔ထားၿပီး အံတင္းတင္းႀကိတ္ကာ လွ်န႔္ကို ျပန္ေမာ့ၾကည့္လာသည္။ လွ်န႔္ကလည္း ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္ကို ေကြးၫႊတ္သြားေအာင္ ၿပဳံးလိုက္ရင္း မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပကာ ထိုေနရာကေန အရင္ဆုံး လွည့္ထြက္လာခဲ့သည္။
လွ်န္ ထြက္သြားေတာ့ ရိုး နဲ႕ ေဝယံလည္း အေနာက္ကေန အျမန္လိုက္ဆင္းလာခဲ့ရသည္။ ရိုးကေတာ့ ဦးေနာ္ကို လက္ျပၿပီးသာ သြားၿပီဆိုတဲ့သေဘာနဲ႕ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ရသည္။ ဦးေနာ္ကလည္း အေျခအေနကို အၾကမ္းဖ်င္းေလာက္ နားလည္သေဘာေပါက္သည္မို႔ ရိုးတို႔ကို ေခါင္းညိတ္ၿပီး အသိအမွတ္ျပဳလာသည္။
" ဘုံလွ်န္ မင္း အဆင္ေျပရဲ႕လား "
လမ္းမႀကီးထက္မွာ ကားကဦးတည္ရာမဲ့ ေျပးလႊာလို႔ေနသည္။ အလာတုန္းက အေျခအေနနဲ႕ ဆန႔္က်င္စြာပင္ လွ်န္ က ၿငိမ္ခ်က္သား ေကာင္းေနသည္ေၾကာင့္ ရိုး ကားေမာင္းေနရင္းနဲ႕ လွည့္ေမးလာသည္။ ေဝယံေသာ္ကလည္း အေနာက္ခုံမွာထိုင္ရင္း ရိုးကို မ်က္ႏွာရိပ္ မ်က္ႏွာကဲျပကာ အေျခအေနကို ေထာက္လွမ္းလို႔ေနသည္။
" ဘုံလွ်န္ "
" ကိုယ္ သူ႕ကို သေဘာက်တယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေျပာလိုက္တာ "
ကြၽီ!!
" ဘာ!!"" ေခြးသားရယ္... အကုန္ေသကုန္ေတာ့မွာပဲ !! "
ၿငိမ္ေနရာကေန ႐ုတ္တရက္ စကားထေျပာလိုက္တဲ့လွ်န႔္ေၾကာင့္ ရိုးတစ္ေယာက္ ေယာင္ယမ္းၿပီး ကားဘရိတ္နင္းလိုက္မိေတာ့ ေဝယံေသာ္တစ္ေယာက္ အေရွ႕ဘက္ကို အရွိန္နဲ႕ေရာက္လာသည္။
" လွ်န္ ငါတို႔ နားၾကားမွားတာလား "
" သူက ဆိုင္သူရွိၿပီးသားတဲ့ "
" ေအာ္ ဒါဆို အပိုင္းသုည ဇာတ္သိမ္းေပါ့ "
" ေဝယံ... ကိုယ္ မင္းကို ကားေပၚကေန ကန္ခ်လိဳက္ရမလား "
လွ်န္ ခပ္တည္တည္နဲ႕ ေျပာလိုက္ေတာ့ ေဝယံေသာ္တစ္ေယာက္ ဇက္ကေလးပုၿပီး အေနာက္ျပန္ဆုတ္သြားသည္။ ရိုးကေတာ့ ေဝယံေသာ္ကို မ်က္ခုံးပင့္ၾကည့္ရင္း' မင္း အသာေနစမ္းပါ' ဆိုၿပီး အသံတိတ္ေရ႐ြတ္ကာ ေျပာလာသည္။
" အဲ့ေတာ့ မင္း ဘာဆက္လုပ္မွာလဲ .. ဘုံလွ်န္ "
" ဘာဆက္လုပ္ရမွာလဲ ကိုယ္ေျပာထားၿပီးသားပဲ.. သူက ကိုယ့္အပိုင္ပဲျဖစ္ရမယ္ ကစားပြဲတစ္ခုမွာ အၿပိဳင္အဆိုင္ရွိမွ ပိုၿပီးစိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းမွာေပါ့.. အဟင္း "
ေအးစက္ခက္ထန္စြာနဲ႕ ေျပာလာတဲ့လွ်န႔္ေလသံေၾကာင့္ ဒီကိစၥက လွ်န္ အေပ်ာ္တမ္းစိတ္ကစားေနျခင္း မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ နားလည္လိုက္သည္။
ဘာေတြဆက္ျဖစ္လာဦးမလဲဆိုတာ မေျပာတတ္ေပမယ့္ ဒီကစားပြဲမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း မလြတ္ေလာက္ဘူးဆိုတာ ႀကိဳေတြးမိသြားသည္ေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္သား အၾကည့္ခ်င္းဆုံသြားၿပီး ၿပိဳင္တူတံေထြးၿမိဳခ်မိသြားသည္။
" အဟမ္း အဲ့ဒါဆို ငါတို႔အခု အိမ္ျပန္ၾကေတာ့မလား "
" ဟမ္.. အင္း.. ျပန္ၾကမလား "
" ရိုး... မူးေအာင္ေသာက္လို႔ရတဲ့ ဘားကိုေမာင္း "
ႏွစ္ေယာက္သား အေျခအေနကို ခန႔္မွန္းမိ၍ အိမ္ျပန္ဖို႔အေၾကာင္းစ,လိုက္ေပမယ့္ ဘုံလွ်န္က ပယ္ခ်လိဳက္တာေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သုံးေယာက္သား ေနာက္ထပ္ဘားတစ္ခုကို ဦးတည္သြားေတာ့သည္။
ဒီဘားကေတာ့ အေရာင္အေသြးစုံလွတဲ့ မဒီကညာေလးေတြနဲ႕ ေဝဆာလို႔ေနသည္။ ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ မိန္းမလွေလးေတြ ဝိုင္းေနေပမယ့္ လွ်န္ကေတာ့ ဘယ္သူ႕ကိုမွဂ႐ုမစိုက္ပဲ တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္သာ မရပ္မနားေသာက္လို႔ေနသည္။
>>>>>>>>>>
" ကြၽန္ေတာ္ မနက္ျဖန္က်ရင္ အလုပ္ထြက္စာ တင္ေတာ့မယ္ "
" လက္်ာေလးရယ္ စိတ္ေလွ်ာ့ပါဦး "
ေနာ္ရန္ သူ႕႐ုံးခန္းထဲမွာ ေပါက္ကြဲေနတဲ့ တူျဖစ္သူကို ထိုင္ၿပီး အကဲခတ္ေနသည္။ ခ်ိဳၾကည္သာနဲ႕ ၾကယ္လင္းညိုကလည္း တစ္ဖက္က ထိုင္ခုံမွာ ၿငိမ္ကုပ္ကုပ္ေလးနဲ႕ ထိုင္ရင္း ေဒါသအိုးေလးကို မၾကာခဏ ခိုးၾကည့္ေနသည္။ ဂရင္းကေတာ့ စိတ္ေအးေအးထားဖို႔သာ တတြတ္တြတ္ ေျပာေနရွာသည္။
" ေနးေနး ဘာလို႔ကေလးဆန္ေနတာလဲ "
ျဖစ္စဥ္အစအဆုံးကို နားေထာင္ၿပီး ေနာ္ရန႔္ဆီက စကားသံထြက္လာေတာ့ ေနးတစ္ေယာက္ ဆူပုတ္ပုတ္နဲ႕ ၿငိမ္က်သြားသည္။ ေက်နပ္တာေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ ေနာ္ရန႔္ကို မလြန္ဆန္ရဲသည္မို႔ အားမတန္၍ မာန္ေလွ်ာ့လိုက္ရသည့္ သေဘာပင္။ ေနာ္ရန္စကား,စလိုက္ေတာ့ ေနးေနးသာမက တစ္ျခားသူေတြပါ ၿငိမ္သထက္ပိုၿပီးၿငိမ္သြားၾကသည္။
" ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္မွာကေလးဆန္ေနလို႔လဲ "
" အလုပ္နဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကို ခြဲျခားထားရမယ္ေလ... အခုလုပ္ေနတဲ့အလုပ္က ေနးေနးကိုယ္တိုင္ သေဘာက်လိဳ႕ ေ႐ြးခ်ယ္ထားတဲ့အလုပ္ မဟုတ္ဘူးလား "
" ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ေပမယ့္လည္း ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ေနသေ႐ြ႕ သူနဲ႕ေတြ႕ေနရမွာ "
" ေနးေနး အလုပ္ထြက္လိုက္ေတာ့ေရာ သူနဲ႕က မေတြ႕ေတာ့ဘူးတဲ့လား "
" ဟုတ္သားပဲ... လက္်ာေလးကလည္း ၿပီးေတာ့ ဒီကိစၥက သူ႕ဘက္ကဘယ္လိုပဲျဖစ္ေနပါေစ.. လက္်ားေလးလက္မခံရင္ သူက ဘာတက္နိုင္မွာမို႔လို႔လဲ... အဲ့ဒါေၾကာင့္နဲ႕ေတာ့ အဆင္ေျပေနတဲ့အလုပ္ကို လက္မေလ်ာ့ေစခ်င္ဘူး "
ေလးေလးသာမက ဂရင္းကပါ ဝိုင္းေျပာလာေတာ့ ေနးတစ္ေယာက္ အလုပ္ထြက္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးေလး ေပ်ာက္သြားရျပန္သည္။
ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့လည္း ဟုတ္ပါသည္ေလ..။ ေနးဘက္က လက္မခံရင္ သူကဘာလုပ္နိုင္မွာတဲ့လဲ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္အေနနဲ႕ ေလးေလးစပ္ေပးတဲ့ ေကာ့ေတးတစ္ခြက္ေသာက္ၿပီး ေနးတို႔အိမ္ျပန္လာၾကသည္။
မနက္ျဖန္မွာ ဘာေတြဘယ္လိုျဖစ္ဦးမွာလဲ..။
>>>>>>>>>>
အိမ္ႀကီးရွင္ႏွစ္ေယာက္သာ ေနထိုင္တဲ့အိမ္ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း အိမ္ေတာ္ရဲ႕မနက္ခင္းေဝယ်ာဝစၥေတြက အလြန္ကိုပဲ မ်ားျပားလြန္းလွသည္။ အိမ္ေတာ္ထိန္းျဖစ္တဲ့ သူ႕အတြက္ မနက္ေလးနာရီေလာက္ကတည္းက အိပ္ရာထရၿပီး အိမ္ေတာ္ရဲ႕ဝန္ထမ္းေတြကို တာဝန္ယူၫႊန္ၾကားရေပသည္။
အခုလည္း မနက္စာ breakfast ဝိုင္းမွာ သခင္ႀကီးက သတင္းစာဖတ္ရင္း အိမ္အေပၚထပ္ကို မၾကာခဏဆိုသလို လွမ္းၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ေဘးနားမွာရွိတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို အရိပ္အကဲျပၿပီး သခင္ေလးကို သြားေခၚဖို႔ေျပာလိုက္သည္။
သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ formal suit အျပည့္အစုံဝတ္ၿပီး ထမင္းစားခန္းထဲကို ဝင္လာတဲ့ သခင္ေလးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ဘဝေပးကုသိုလ္ကံေကာင္းလြန္းတဲ့ သခင္ေလးက အရပ္အေမာင္းနဲ႕ လိုက္ဖက္ညီတဲ့ ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစားအျပင္ ၾကည္လင္တဲ့အသားအေရကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားသူျဖစ္တာေၾကာင့္ ဘယ္လိုပုံစံမ်ိဳးပဲ ဝတ္,ဝတ္ ခႏၶာကိုယ္ထက္မွာ ပနံသင့္လို႔ေနသည္။
" သားဘုံ... ညက ေသာက္လာတာလား "
" ဟုတ္တယ္ ဒယ္ဒီ... ကိုယ္ နည္းနည္းမ်ားသြားတယ္... ေနာက္မျဖစ္ေစရပါဘူး "
လွ်န္ ဒယ္ဒီ့ကို ကတိစကားဆိုမိေတာ့ ဒယ္ဒီက ေခါင္းအသာညိတ္ျပၿပီး ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့။ အိမ္ေတာ္ထိန္းကလည္း လွ်န့္ကို ေကာ္ဖီထည့္ေပးလာသည္မို႔ လွ်န္ မနက္စာစားဖို႔သာ ျပင္လိုက္သည္။
" သခင္ႀကီး... အစ္ကိုလက္်ာ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ေရာက္ေနပါတယ္ရွင့္ "
" ေဟ... ဟုတ္လား... ဒီကိုလာခိုင္းလိုက္ေလ "
ဒယ္ဒီ့စကားဆုံးေတာ့ ေကာင္မေလးက ျပန္ထြက္သြားၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ ေကာင္မေလးရဲ႕ အေနာက္ကေန အဝါေရာင္ငုဝါပန္းေလးက ထမင္းစားခန္းထဲကို တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႕ ေလွ်ာက္လို႔လာသည္။ လွ်န႔္ကိုေတြ႕ေတာ့ ေျခလွမ္းတို႔ တစ္ခ်က္တုံ႕သြားေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္း ဟန္ခ်က္ျပန္ထိန္းၿပီး မ်က္ႏွာအေနအထားမပ်က္ ဆက္ေလွ်ာက္လာသည္။
" လာ... ေမာင္လက္်ာ company ေရာက္တဲ့အထိ မေစာင့္ပဲ အိမ္လိုက္လာတာဆိုေတာ့ အေရးႀကီးကိစၥရွိလို႔လား "
" အေရးႀကီးတယ္လို႔လည္း မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ့... မေန႕က ေလလံကိစၥ ကားလာယူလို႔ရၿပီဆိုၿပီး ဆက္သြယ္လာလို႔ပါ... အဲ့ဒါ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲဗ်ာ့ "
ဒယ္ဒီ့တို႔စကားဝိုင္းထဲမွာ ဝင္မပါပဲ လွ်န္ breakfast စားေနရင္းနဲ႕ ငုဝါပန္းေလးကို မ်က္ေတာင္မခတ္စတမ္း ၾကည့္ေနမိတာကို ဒယ္ဒီက သတိထားမိသြားၿပီး ေခ်ာင္းဟန့္လာသည္။
" အဟမ္း!! ... သားဘုံ ဘယ္လိုလုပ္ခ်င္လဲ... အဲ့ဒါက သားဘုံအတြက္ ဒယ္ဒီ့လက္ေဆာင္... ရိုးမာန္တို႔နဲ႕ သြားယူမလား "
" ဒယ္ဒီ အဆင္ေျပမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ ေနးလက္်ာနဲ႕ပဲအတူ သြားယူလို႔ရမလား... ေလလံေအာင္ထားတာလည္း သူပဲဆိုေတာ့ ရိုးတို႔ထက္စာရင္ ေနးလက္်ာနဲ႕အတူသြားကာက ပိုသင့္ေတာ္မယ္ထင္တယ္ "
လွ်န္ ေျပာလိုက္ေတာ့ မ်က္စိေရွ႕က ငုဝါပန္းေလးက မ်က္ခုံးႏွစ္သြယ္ကို မဆိုသေလာက္ေလးခ်ိဳးရင္း လွ်န့္ကို ခပ္စူးစူးေလးၾကည့္လာသည္။ ဒယ္ဒီက လွ်န့္အေျပာကို ေခတၱစဥ္းစားဟန္ျပဳၿပီးေနာက္မွာေတာ့ သေဘာတူလက္ခံလာသည္။
" သားဘုံနဲ႕အတူ လိုက္ေပးဖို႔ ေမာင္လက္်ာဘက္က အဆင္ေျပရဲ႕လား "
" ကြၽန္ေတာ္... ကြၽန္ေတာ္လိုက္သြားရင္ ဒီေန႕ meeting အတြက္ ဥကၠဌႀကီးအနားမွာ လူမရွိပဲေနလိမ့္မယ္ "
" အဲ့အတြက္ဆိုရင္ေတာ့ ေနးလက္်ာစိတ္ပူဖို႔မလိုေတာ့ပါဘူး... မသက္လ်ာက ဒီေန႕ပဲ အလုပ္ျပန္ဝင္ေတာ့မွာ... ေရွ႕ေလွ်ာက္ ကိုယ္က ေနးလက္်ာနဲ႕ပဲ အလုပ္အတူတြဲလုပ္ရေတာ့မွာဆိုေတာ့ ကိုယ့္ကို အကူအညီေပးနိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ "
လွ်န္နဲ႕အတူ မလိုက္ခ်င္တဲ့ေကာင္ငယ္ေလးကို လွ်န္ကလည္း မရရေအာင္ ေခၚသြားမယ္ လို႔ ဆုံးျဖတ္ထားတာေၾကာင့္ ဒယ္ဒီမေျပာရေသးခင္မွာပဲ လွ်န္ ၾကားျဖတ္ၿပီး ဝင္ေျပာလိုက္သည္။ သူကေတာ့ ဒယ္ဒီ့ကို လွမ္းၾကည့္ၿပီး လွ်န့္ေျပာစကားေတြကို အတည္ျပဳေနသည္။
" ဟုတ္တယ္ ေမာင္လက္်ာရဲ႕... သက္လ်ာက အလုပ္ျပန္ဝင္တယ္ဆိုေပမယ့္ သားဘုံရဲ႕အတြင္းေရးမႉးေနရာမွာ ထားလို႔ကအဆင္မေျပျပန္ဘူးေလ...
သားဘုံက construction ပိုင္းကို တာဝန္ယူမွာဆိုေတာ့ နယ္ site ေတြသြားတဲ့အခါက်ရင္ သူ႕ကိုေခၚသြားဖို႔က မသင့္ေတာ္ဘူးေလ...
အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေမာင္လက္်ာကို သားဘုံရဲ႕အတြင္းေရးမႉးေနရာမွာ အန္ကယ္ ထားလိုက္တာ... ေမာင္လက္်ာ အဆင္ေျပရဲ႕လား.. လစာနဲ႕ရပိုင္ခြင့္ေတြကေတာ့ ဘာမွေျပာင္းလဲမႈမရွိပါဘူး... အတူတူပါပဲ "
ဥကၠဌႀကီး ေျပာလာသည္က အက်ိဳးအေၾကာင္းဆီေလ်ာ္ေနသည္မို႔ ေနးဘက္က ျငင္းဖို႔ရာမစြမ္းသာခဲ့။ ေလးေလးေျပာသလိုပဲ အလုပ္နဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ခြဲျခားထားရင္ အဆင္ေျပသြားမွာပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနးမွာ ကိုခန့္တစ္ေယာက္လုံး ရွိေနတာပဲ။ သူက ဘာလုပ္နိုင္မွာတဲ့လဲ။
" ဟုတ္ကဲ့... ဥကၠဌႀကီး အဆင္ေျပပါတယ္... ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္ကားေပၚကေနပဲ ေစာင့္ေနလိုက္ပါမယ္... ဒုဥကၠဌ အဆင္သင့္ျဖစ္ရင္ သြားလို႔ရပါၿပီဗ်ာ့ "
ဒယ္ဒီ့ကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး လွ်န္နဲ႕ အၾကည့္ခ်င္းမဆုံေစပဲ ထြက္သြားတဲ့ ငုဝါပြင့္ေလးေၾကာင့္ လွ်န္ ေကာ္ဖီခြက္နဲ႕ကြယ္ၿပီး ခိုးရယ္လိုက္သည္။
" မင္းက အေဝးဆုံးေျပးေလ ကိုယ္က အနီးဆုံးမွာထားေလပဲ... ကိုယ့္ေနး "
>>>>>>>>>>
တုံးခုလို႔မွ လွမ္းမရရင္
ခုန္ၿပီးေတာ့ ခူးမယ္
မလြယ္ေပမယ့္ ငါဟာလုံ႕လရွိရမယ္
တုံးခုလို႔မွ လွမ္းမရရင္
တံခ်ဴနဲ႕ ခူးပစ္မယ္
မွတ္ထားကြယ္ ငါဟာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္
ငါးခါထက္မနည္း ဖြင့္လာတဲ့သီခ်င္းေၾကာင့္ ေနး ကားေမာင္းေနရင္းနဲ႕ ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့သူကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကားမွန္တံခါးကို လက္ေထာက္ၿပီး ေနးကို စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့သူနဲ႕ အၾကည့္ခ်င္းဆုံသြားသည္မို႔ ေနး သက္ျပင္းခ်လိဳက္သည္။
" စိတ္မရွိဘူးဆိုရင္ အခုလိုေတြ လုပ္ေနတာေတြကို ရပ္ေပးလို႔ရမလား ဒုဥကၠဌ... ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အဆင္မေျပျဖစ္လို႔ပါ "
" ဘာကိုလဲ... သီခ်င္းဖြင့္တာကိုလား.. မင္းကိုၾကည့္ေနတာကိုလား "
ဘာမွမထူးဆန္းတဲ့ပုံစံမ်ိဳးနဲ႕ ေနးကို ျပန္ေမးလာသူေၾကာင့္ ေနး ကားကိုညာဘက္လမ္းေၾကာင္းဘက္ခ်ၿပီး အေျဖျပန္ေပးလိုက္သည္။
" ႏွစ္ခုလုံးပဲ ခင္ဗ်ာ့ "
" အိုေက... မင္း ေတာင္းဆိုတဲ့အထဲက 50% လိုက္ေလ်ာတဲ့အေနနဲ႕ သီခ်င္းပိတ္ေပးမယ္... မင္းကိုၾကည့္ေနတာကိုေတာ့ ရပ္ေပးဖို႔စိတ္ကူးမရွိဘူး "
" ခင္ဗ်ား!!... ဒုဥကၠဌ အဲ့လိုေတြဆက္လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္အလုပ္ထြက္ရလိမ့္မယ္ "
ကားစတီယာတိုင္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေဒါသထြက္ေနတာကို ထိန္းေျပာေနတဲ့ငုဝါပြင့္ေလးေၾကာင့္ လွ်န္ ထီမထင္သလို တစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္သည္။
" အလုပ္ထြက္လိုက္ေတာ့လည္း အဆင္ေျပတာပဲ... မင္းကို ကိုယ္ ဘာမွ ေထာက္ထားေနစရာမလိုပဲ ျပည့္ျပည့္ဝဝ ခ်စ္ေရးဆိုလို႔ရတာေပါ့ "
" ဒီမွာ ကိုဆကၠဘုံလွ်န္... ခင္ဗ်ားနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ေတြ႕တာ တစ္ရက္ေတာင္မျပည့္ေသးဘူး... ခင္ဗ်ား အခုလိုေတြ လုပ္ေနတာက တစ္ဖက္သားကို တမင္စိတ္အႏွောင့္အယွက္ေပးေနတယ္လို႔ မထင္ဘူးလား "
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ထိန္းထားတဲ့ေဒါသေလးေတြက ေပါက္ကြဲထြက္လာၿပီး ကားကိုလမ္းေဘးခ်ရပ္ရင္း လွ်န့္ကို ရန္စကားဆိုလာေတာ့သည္။ လွ်န္က ခပ္ေရးေရးအၿပဳံးတစ္ခုကို ႏႈတ္ခမ္းထက္မွာခ်ိတ္ဆြဲထားၿပီး ေျပာသမွ်ကို နားေထာင္ေနလိုက္သည္။
" ေနာက္သုံးနာရီနဲ႕ ဆယ့္ရွစ္မိနစ္ဆို တစ္ရက္ျပည့္ပါၿပီ...ေနာက္ၿပီး မင္းကိုအႏွောင့္အယွက္ေပးေနတာမဟုတ္ပဲ ေမတၱာရွိေၾကာင္းေျပာေနတာေလ... ဒါက စိတ္ဆိုးစရာမွမဟုတ္ပဲ "
" ကြၽန္ေတာ့္မွာ ဆိုင္သူရွိၿပီးသားလို႔ ေျပာထားခဲ့ၿပီးၿပီထင္တယ္ "
" မင္းမွာ ဆိုင္သူရွိမွန္းမသိခင္ကတည္းက ခ်စ္မိသြားခဲ့တာေလ... ကိုယ္က ဘာတတ္နိုင္မွာတဲ့လဲ "
ေနးကို ထပ္ၿပီးေျပာစရာရွိေအာင္ ေခ်ာင္ပိတ္ေျဖလိုက္တဲ့ ဆကၠဘုံလွ်န္ ဆိုသူေၾကာင့္ ေနး စိတ္တိုရလြန္းလို႔ အသက္တိုနိုင္သည္။ သူကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္သည့္အလား ေအးေအးလူလူနဲ႕ပင္ ေနးကို ၿပဳံးၾကည့္ေနသည္မို႔ ပိုေဒါသထြက္ရသည္။ ဒီလူ ဘယ္လိုလူလဲ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဘာေျပာရမလဲဆိုတာကို ေနး စဥ္းစားလို႔ရသြားခဲ့သည္။
" Love at first sight ကို အယုံအၾကည္မရွိဘူး "
" သိဝိမင္းနဲ႕ ဥမၼာဒႏၱီျပဇာတ္ကို ေရွးလူႀကီးေတြ အလကား ထားခဲ့တာမွမဟုတ္ပဲ "
လွ်န့္စကားအဆုံးမွာေတာ့ BMW ကားေလးက အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ လမ္းမထက္မွာ ေမာင္းႏွင္သြားေတာ့ေလသည္။
>>>>>>>>>>
ဆက္ရန္
Yellowish_One 💛
(၃၀-၁၀-၂၀၂၁)