Uni
"ဘာ!!!" ဆူးရှလှသောအသံကြောင့် ရှေ့က ဧည့်သည်တွေပါ ထိတ်လန့်ကုန်သည်။
"အခုချက်ချင်း တွေ့အောင်ရှာကြ!!! မတွေ့လို့ကတော့ အကုန်အသေပဲ"
ဥက္ကာမှာ သတွေးသာမြိုချနေရသည်။ အစောင့်က သူ့ဆီphဆက်ပြီးပြောလို့ bossအား နား နားကပ်ကာပြောပင်မဲ့ ဒေါသအလွန်ထွက်သွားသော Bossမှာတော့ ဘာမှမြင်တော့မည့်ပုံမပေါ်။
သေချာတာကတော့ ဆိုးရွားတာတစ်ခုခုဖြစ်တော့မည်ဆိုတာပင်။ အစောင့်ကောင်လေးအတွက်တော့ ကြိုပြီး သာဓုခေါ်ပါရစေ....
'ခွပ်....ခွပ်.....ခွပ်'
"ပြော...ဘယ်မှာလဲ ငါ့ကလေး ဘယ်မှာလဲ ငါ့ကလေးလို့!!!!"
အစောင့်အား အပေါ်မှတတ်ခွကာ စိတ်ကြိုက်ထိုးနှက်နေသော ဇေရဲမာန်....
အောက်က အစောင့်မှာလဲ မျက်နှာမှာ ရစရာပင်မရှိ။
ကော်လံစကိုဆွဲကာ ဒေါသတကြီးပြောနေသော Bossကြောင့် အစောင့်မှာ သေသာသေလိုက်ချင်သည်။ Bossလက်နဲ့တော့ မသေချင် ဘာလို့ဆို သူ့အတွက် ထွက်သက်က အစဥ်မချောမှန်းသိပေလို့....
"တောင်း.... တောင်း...ပန်ပါတယ်... Boss"
"သိပ်...ကို...နောက်ကျသွားပြီ"
Bossရဲ့မျက်လုံးတွေမှာ နီရဲနေကာ နတ်ဆိုးတစ်ယောက်အလား...
"အဲ့အကောင်ကိုချုပ်ထား မသေစေနဲ့ ငါ့လက်နဲ့ကိုယ်တိုင်သတ်မှာ"
ဘေးကလူတွေမှာ အစောင့်ကို တစ်ရွက်တိုင်ဆွဲခေါ်ပြီး အခန်းထဲက ထွက်သွားရသည်။
"Boss. ..CCTVမှာ ကျွန်တော်တို့ ထားခဲ့တဲ့ အစောင့်ကလွဲပြီး နောက်ထပ်ရောက်လာတဲ့လူနှစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာကို မမြင်ရပါဘူး။
Car Parking မှာတော့ ကိုလေးကို တင်ခေါ်သွားတဲ့ကားကိုတော့ CCTVကနေ ရိုက်မိထားတယ်"
"ပြစမ်းးးး"
ကားအနက်တစ်စီးအပေါ်မှာ ကလေးကိုတင်ခေါ်သွားသည်။ ကားနံပါတ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ သီးသန့်ထုတ်ယူထားတဲ့ကားနံပါတ်ပင်။
ဇေရဲမာန် သိလိုက်ပြီ ဒါဘယ်သူ့လက်ချက်လဲဆိုတာ..
ဒီလိုကားမျိုးကို သဲလွန်စချန်ပြီး စီးပြမှတော့ လုပ်သူကလဲ သူမှန်းသိစေချင်နေတာ အသိသာကြီးပင်။
"ဟက်....အချစ်နဲ့စစ်မှာ မတရားတာမရှိဘူး....ကျွန်တော့်ကလေးကိုထိမှတော့ ဘယ်သူကြီးဖြစ်နေပါစေ ကျွန်တော်ဒီအတိုင်း လွှတ်ပေးမှာ မဟုတ်ဘူး အဖေ"
______________________
ကြယ်စင်တို့သုံးယောက် နောက်နေ့မနက် ဆေးရုံကို ရောက်လာတော့ အရင်လပြည့်ဝန်း နေတဲ့အခန်းက လူမရှိတာကြောင့် အနီးက ဖြတ်သွားတဲ့ nurseကို လှမ်းမေးလိုက်သည်။
"အော်...ဒါ...ဒါလား...လူနာ ပြန်ပေးဆွဲခံရလို့" Nurseမလေးရဲ့ မချိမရဲစကားကြောင့် သုံးယောက်လုံးလန့်ဖြန့်သွားသည်။
ဒါကိုကြယ်စင်ကတော့
"ဟုတ်လို့လား ဆရာမရယ်...သေ...သေချာလို့လား"
"သိပ်သေချာတာပေါ့ရှင်...လူနာရှင်လဲ တော်တော် သောင်းကြန်းနေတယ် ပြောရင်းနဲ့တောင်ကြောက်လာပြီ။ ဒါဆို သွားခွင့်ပြုပါဦး"
"ကြယ်...ကြယ်...သတိထားပါဦး" ကြယ်စင်ရွှန်းလဲ့ မှာ ထိုနေရာတွင် ထိုင်ရက်ဖြစ်သွားသည်။ သူ့သူငယ်ချင်း အန္တရာယ်ကင်းပါစေ......
_____________
"ဝုန်း!!!"
"Bossတောင်းပန်ပါတယ် ဘယ်လိုမှ ဆွဲမရလို့ပါ" အတွင်းရေးမှူးကောင်မလေးမှာ ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ပဲ ဇေရဲမာန် ကို တောင်းပန်နေရှာသည်...
ဇေရဲမာန် ကတော့ လက်ခါပြကာ ကောင်မလေးအား ပြန်ထွက်သွားဖို့ပြောလိုက်သည်။
"လူယုတ်မာ.."
'ခွပ်' ဇေရဲမာန် ပါးပေါ်သို့ ကျရောက်လာသော လက်သီးတစ်ချက် ပြီးတော့ အင်္ကျီ ကော်လံကို ကိုင်စောင့်ရင်း..
"ကောင်လေး ပြန်ပေးဆွဲခံနေရတာကို မင်းက ဒီမှာအေးဆေး နေနိုင်သေးတာလား...ဟမ်!!!"
"မင်းဝင်မပါနဲ့...မဟုတ်ရင် ငါ့အဆိုးမဆိုနဲ့"
'ခွပ်' ထိုးလိုက်တဲ့အရှိန်ကြောင့် လွန်းထက်သာ မျက်နှာတောင်လည်သွားသည်။
ဇေရဲမာန် ခုံပေါ်သို့ ပြန်သွားလိုက်ပြီး လုံခြုံရေးကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။
ထို့နောက် လုံခြုံရေးတွေရောက်လာပြီး လွန်းထက်သာ ကို အတင်းဆွဲခေါ်သွားလေသည်။
လွန်းထက်သာမှာ ရုန်းရင်းနဲ့ပဲ လုံခြုံရေးတွေနောက် ပါသွားလေတော့သည်။
ထိုချိန်ဥက္ကာဆီမှ ဖုန်းလာတာကြောင့် ကိုင်လိုက်ပြီး
📱Boss ည သင်္ဘောနဲ့ နယ်စပ်ဘက်ကို ကူးမယ်လို့ သတင်းရပါတယ်📱
"Ok ငါအခုပဲလာခဲ့မယ် နေရာပို့ထား"
📱ဟုတ်ကဲ့ Boss📱
ဇေရဲမာန် ရုံးခန်းထဲတွင် အေးအေးဆေးဆေး နေနေခြင်းတော့မဟုတ်။ မနေ့ညက သူတစ်ညလုံးကလေးကို ရှာနေခဲ့တာပင်။ ထိုချိန်မထင်မှတ်ပဲ သူ့ဆီကို အကန့်အသတ်ဖုန်းနံပါတ် တစ်ခုဝင်လာလေသည်။
ဇေရဲမာန် အား ငြိမ်ငြိမ်နေဖို့ လိုက်မရှာဖို့ ပြောသွားခြင်း မဟုတ်ရင် သူ့ကလေးအား အလောင်းပြန်ကောက်ရလိမ့်မယ်လို့ ချိန်းခြောက်လေသည်။
ခုလိုချိန်းခြောက်မှုတွေကို ဇေရဲမာန် မကြောက်ခဲ့သော်လဲ ခုဟာက သူ့ရဲ့ကလေး သူရဲ့အသက်ကလေးပင်..ဒါကြောင့် တစ်ဖက်က ပြောတာကို နားထောင်သလိုလိုနဲ့ သူကငြိမ်နေကာ ဥက္ကာနဲ့ အခြားတပည့်တွေကို လိုက်စုံစမ်းခိုင်းထားလေသည်။ ခုတော့ သူနေရာသိရပြီ ဒီညတော့ ကလေးကိုဒုက္ခပေးသူကို သူအသေသတ်ရလိမ့်မည်........
_____________
သင်္ဘော၏မလှမ်းမကမ်းတွင် ကုန်တင်နာများကိုကွယ်ပြီး ဇေရဲမာန် တို့အဖွဲ့ အသင့်အနေအထား စောင့်နေလေသည်။ သတင်းရထားသော သင်္ဘောထဲမှ လူသူကင်းမဲ့နေတာကြောင့် မရောက်သေးဘူးလို့တော့ ထင်သည်။
"Boss. ....."
"အင်း" သင်္ဘောကိုသာ မျက်ခြေမပြတ်ကြည့်နေသော ဇေရဲမာန် မှာ ဥက္ကာခေါ်တာကိုတောင် လှည့်ကြည့်မအား။
"ဟိုလေ....စိတ်လိုက်မာန်ပါတော့ မလုပ်လိုက်ပါနဲ့နော်" ဥက္ကာအမှန်တကယ် စိတ်ပူသည်။ ဘာလို့ဆို သူ့Bossက လပြည့်ဝန်း ကိုထိရင် ဖခင်ဖြစ်သူကိုတောင် ပြန်သတ်နိုင်သည်။
တစ်ဖက်ကလဲ ဖခင်ဖြစ်နေတာကြောင့် သူ့ဆရာကိုခုလိုအပြစ်မျိုးကို မကျူးလွန်စေချင်..
နေမင်းကြီးက အနောက်အရပ်သို့ တဖြည်းဖြည်း ဝင်လုဆဲဆဲဖြစ်နေချိန်.....မှောင်ရီစပျိုးချိန်မှာတော့ သင်္ဘောပေါ်နားသို့ လူတစ်စုချဥ်းကပ်လာသည်။
ဇေရဲမာန် တို့အဖွဲ့လဲ အားလုံးသတိအနေအထားဖြစ်သွားသည်။ မကြာခင် ကားအနက်တစ်စီး အတိအကျပြောရရင် လပြည့်ဝန်း အား တင်ခေါ်သွားသော ကားမှာ ဆိပ်ကမ်းမှာ ထိုးရပ်သွားသည်။
ပြီးတော့အထဲမှ အနက်ရောင် ဝတ်ထားတဲ့ လူတစ်စုထွက်လာသည်။ တစ်ဖက်က ကားတံခါးကနေဆင်းလာသူက အသေအချာ ဦးမာန်မိုးဟိန်း ပင်။ အခြားတစ်ဖက်သို့သွားကာ လူတစ်ယောက်ကို ပွေ့ချီကာ ထုတ်လိုက်ပြီး သင်္ဘောပေါ်သို့ တတ်သွားသည်။
ထိုမြင်ကွင်းကြောင့် ဇေရဲမာန် မှာ လက်သီးကို ကျစ်နေအောင်ဆုတ်ထားမိသည်။ သူ့ကလေးက ခုထိသတိရသေးပုံမပေါ် လက်မှာလဲ ဆေးပိုက်တန်းလန်းပင်။
လူတွေအားလုံး သင်္ဘောပေါ်တတ်သွားကြတော့မှ ဇေရဲမာန် တို့တစ်စုလုံး သင်္ဘောနားချဥ်းကပ်သွားသည်။
ဇေရဲမာန် ရဲ့ ရှေ့ပြေးတွေက အပြင်ကစောင့်နေသူတွေကို တိတ်တဆိတ် သတ်ဖြတ်ကာ လမ်းအရင်ရှင်းပေးသည်။
သင်္ဘောရဲ့ အောက်အထပ်ကို ဇေရဲမာန် လဲ သတိကပ်ကာ ဆင်းသွားလိုက်တော့ အခန်းဝမှာ လူလေးယောက်က စောင့်နေသေးသည်။
ထိုလူလေးယောက်၏ လက်ထဲလဲ သေနတ်ကိုယ်စီနဲ့မို့ သတိထားနေရသည်။ ပြီးတော့မှ ဇေရဲမာန် လဲ အကွယ်ကနေ လူတစ်ယောက်ကို ချိန်ရွယ်ကာ ပြစ်လိုက်သည်။
ထို့နောက် အပြန်အလှန်ပြစ်သံတွေ ဆူညံသွားသည်။
အပြင်က သေနတ်သံကြောင့် အထဲက ဦးမာန်မိုးဟိန်း သိလိုက်ပြီ သူ့သားလိုက်လာပြီဆိုတာ....
'ဝုန်း' တံခါးအား ခြေထောက်နဲ့ ကန်ဖွင့်လိုက်တာကြောင့် အရှိန်ပြင်းစွာ ပွင့်သွားသည်။
"ရပ်လိုက်သား မဟုတ်ရင် သူ့ကို အဖေသတ်မှာ" ကုတင်ပေါ်တွင် ဖြူဖျော့စွာ လှဲနေသော လပြည့်ဝန်း.....
ဦးမာန်မိုးဟိန်း မှာ လပြည့်ဝန်း ဘေးတွင်ထိုင်ကာ လပြည့်ဝန်း နားထင်ကို သေနတ်နဲ့ချိန်ရွယ်ထားသည်။
"အဖေ....ဘာလို့ သူ့ကိုထိရတာလဲ"
"ဟက်....ငါ့သားရယ် သိရဲ့သားနဲ့...အဖေ ဒီbaeလေးကို ချစ်လို့ပေါ့...သားနောက်တစ်ယောက်ရှာလိုက်ကွာ...အဖေက baeရဲ့ အသွေးအသားလေးကို ခံစားကြည့်ချင်တယ်။"
"အဖေ!!!!"
__________
24.8.2021
Khine Lay
တို့လဲ အချစ်ခံချင်လိုက်တာနော်🤧
Zaw
"ဘာ!!!" ဆူးရွလွေသာအသံေၾကာင့္ ေရွ႕က ဧည့္သည္ေတြပါ ထိတ္လန့္ကုန္သည္။
"အခုခ်က္ခ်င္း ေတြ႕ေအာင္ရွာၾက!!! မေတြ႕လို႔ကေတာ့ အကုန္အေသပဲ"
ဥကၠာမွာ သေတြးသာၿမိဳခ်ေနရသည္။ အေစာင့္က သူ႕ဆီphဆက္ၿပီးေျပာလို႔ bossအား နား နားကပ္ကာေျပာပင္မဲ့ ေဒါသအလြန္ထြက္သြားေသာ Bossမွာေတာ့ ဘာမွျမင္ေတာ့မည့္ပုံမေပၚ။
ေသခ်ာတာကေတာ့ ဆိုး႐ြားတာတစ္ခုခုျဖစ္ေတာ့မည္ဆိုတာပင္။ အေစာင့္ေကာင္ေလးအတြက္ေတာ့ ႀကိဳၿပီး သာဓုေခၚပါရေစ....
'ခြပ္....ခြပ္.....ခြပ္'
"ေျပာ...ဘယ္မွာလဲ ငါ့ကေလး ဘယ္မွာလဲ ငါ့ကေလးလို႔!!!!"
အေစာင့္အား အေပၚမွတတ္ခြကာ စိတ္ႀကိဳက္ထိုးႏွက္ေနေသာ ေဇရဲမာန္....
ေအာက္က အေစာင့္မွာလဲ မ်က္ႏွာမွာ ရစရာပင္မရွိ။
ေကာ္လံစကိုဆြဲကာ ေဒါသတႀကီးေျပာေနေသာ Bossေၾကာင့္ အေစာင့္မွာ ေသသာေသလိုက္ခ်င္သည္။ Bossလက္နဲ႕ေတာ့ မေသခ်င္ ဘာလို႔ဆို သူ႕အတြက္ ထြက္သက္က အစဥ္မေခ်ာမွန္းသိေပလို႔....
"ေတာင္း.... ေတာင္း...ပန္ပါတယ္... Boss"
"သိပ္...ကို...ေနာက္က်သြားၿပီ"
Bossရဲ႕မ်က္လုံးေတြမွာ နီရဲေနကာ နတ္ဆိုးတစ္ေယာက္အလား...
"အဲ့အေကာင္ကိုခ်ဳပ္ထား မေသေစနဲ႕ ငါ့လက္နဲ႕ကိုယ္တိုင္သတ္မွာ"
ေဘးကလူေတြမွာ အေစာင့္ကို တစ္႐ြက္တိုင္ဆြဲေခၚၿပီး အခန္းထဲက ထြက္သြားရသည္။
"Boss. ..CCTVမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ထားခဲ့တဲ့ အေစာင့္ကလြဲၿပီး ေနာက္ထပ္ေရာက္လာတဲ့လူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို မျမင္ရပါဘူး။
Car Parking မွာေတာ့ ကိုေလးကို တင္ေခၚသြားတဲ့ကားကိုေတာ့ CCTVကေန ရိုက္မိထားတယ္"
"ျပစမ္းးးး"
ကားအနက္တစ္စီးအေပၚမွာ ကေလးကိုတင္ေခၚသြားသည္။ ကားနံပါတ္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သီးသန့္ထုတ္ယူထားတဲ့ကားနံပါတ္ပင္။
ေဇရဲမာန္ သိလိုက္ၿပီ ဒါဘယ္သူ႕လက္ခ်က္လဲဆိုတာ..
ဒီလိုကားမ်ိဳးကို သဲလြန္စခ်န္ၿပီး စီးျပမွေတာ့ လုပ္သူကလဲ သူမွန္းသိေစခ်င္ေနတာ အသိသာႀကီးပင္။
"ဟက္....အခ်စ္နဲ႕စစ္မွာ မတရားတာမရွိဘူး....ကြၽန္ေတာ့္ကေလးကိုထိမွေတာ့ ဘယ္သူႀကီးျဖစ္ေနပါေစ ကြၽန္ေတာ္ဒီအတိုင္း လႊတ္ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး အေဖ"
______________________
ၾကယ္စင္တို႔သုံးေယာက္ ေနာက္ေန႕မနက္ ေဆး႐ုံကို ေရာက္လာေတာ့ အရင္လျပည့္ဝန္း ေနတဲ့အခန္းက လူမရွိတာေၾကာင့္ အနီးက ျဖတ္သြားတဲ့ nurseကို လွမ္းေမးလိုက္သည္။
"ေအာ္...ဒါ...ဒါလား...လူနာ ျပန္ေပးဆြဲခံရလို႔" Nurseမေလးရဲ႕ မခ်ိမရဲစကားေၾကာင့္ သုံးေယာက္လုံးလန့္ျဖန့္သြားသည္။
ဒါကိုၾကယ္စင္ကေတာ့
"ဟုတ္လို႔လား ဆရာမရယ္...ေသ...ေသခ်ာလို႔လား"
"သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့ရွင္...လူနာရွင္လဲ ေတာ္ေတာ္ ေသာင္းၾကန္းေနတယ္ ေျပာရင္းနဲ႕ေတာင္ေၾကာက္လာၿပီ။ ဒါဆို သြားခြင့္ျပဳပါဦး"
"ၾကယ္...ၾကယ္...သတိထားပါဦး" ၾကယ္စင္႐ႊန္းလဲ့ မွာ ထိုေနရာတြင္ ထိုင္ရက္ျဖစ္သြားသည္။ သူ႕သူငယ္ခ်င္း အႏၱရာယ္ကင္းပါေစ......
_____________
"ဝုန္း!!!"
"Bossေတာင္းပန္ပါတယ္ ဘယ္လိုမွ ဆြဲမရလို႔ပါ" အတြင္းေရးမႉးေကာင္မေလးမွာ ေၾကာက္ေၾကာက္လန့္လန့္နဲ႕ပဲ ေဇရဲမာန္ ကို ေတာင္းပန္ေနရွာသည္...
ေဇရဲမာန္ ကေတာ့ လက္ခါျပကာ ေကာင္မေလးအား ျပန္ထြက္သြားဖို႔ေျပာလိုက္သည္။
"လူယုတ္မာ.."
'ခြပ္' ေဇရဲမာန္ ပါးေပၚသို႔ က်ေရာက္လာေသာ လက္သီးတစ္ခ်က္ ၿပီးေတာ့ အကၤ်ီ ေကာ္လံကို ကိုင္ေစာင့္ရင္း..
"ေကာင္ေလး ျပန္ေပးဆြဲခံေနရတာကို မင္းက ဒီမွာေအးေဆး ေနနိုင္ေသးတာလား...ဟမ္!!!"
"မင္းဝင္မပါနဲ႕...မဟုတ္ရင္ ငါ့အဆိုးမဆိုနဲ႕"
'ခြပ္' ထိုးလိုက္တဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ လြန္းထက္သာ မ်က္ႏွာေတာင္လည္သြားသည္။
ေဇရဲမာန္ ခုံေပၚသို႔ ျပန္သြားလိုက္ၿပီး လုံၿခဳံေရးကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ လုံၿခဳံေရးေတြေရာက္လာၿပီး လြန္းထက္သာ ကို အတင္းဆြဲေခၚသြားေလသည္။
လြန္းထက္သာမွာ ႐ုန္းရင္းနဲ႕ပဲ လုံၿခဳံေရးေတြေနာက္ ပါသြားေလေတာ့သည္။
ထိုခ်ိန္ဥကၠာဆီမွ ဖုန္းလာတာေၾကာင့္ ကိုင္လိုက္ၿပီး
📱Boss ည သေဘၤာနဲ႕ နယ္စပ္ဘက္ကို ကူးမယ္လို႔ သတင္းရပါတယ္📱
"Ok ငါအခုပဲလာခဲ့မယ္ ေနရာပို႔ထား"
📱ဟုတ္ကဲ့ Boss📱
ေဇရဲမာန္ ႐ုံးခန္းထဲတြင္ ေအးေအးေဆးေဆး ေနေနျခင္းေတာ့မဟုတ္။ မေန႕ညက သူတစ္ညလုံးကေလးကို ရွာေနခဲ့တာပင္။ ထိုခ်ိန္မထင္မွတ္ပဲ သူ႕ဆီကို အကန့္အသတ္ဖုန္းနံပါတ္ တစ္ခုဝင္လာေလသည္။
ေဇရဲမာန္ အား ၿငိမ္ၿငိမ္ေနဖို႔ လိုက္မရွာဖို႔ ေျပာသြားျခင္း မဟုတ္ရင္ သူ႕ကေလးအား အေလာင္းျပန္ေကာက္ရလိမ့္မယ္လို႔ ခ်ိန္းေျခာက္ေလသည္။
ခုလိုခ်ိန္းေျခာက္မႈေတြကို ေဇရဲမာန္ မေၾကာက္ခဲ့ေသာ္လဲ ခုဟာက သူ႕ရဲ႕ကေလး သူရဲ႕အသက္ကေလးပင္..ဒါေၾကာင့္ တစ္ဖက္က ေျပာတာကို နားေထာင္သလိုလိုနဲ႕ သူကၿငိမ္ေနကာ ဥကၠာနဲ႕ အျခားတပည့္ေတြကို လိုက္စုံစမ္းခိုင္းထားေလသည္။ ခုေတာ့ သူေနရာသိရၿပီ ဒီညေတာ့ ကေလးကိုဒုကၡေပးသူကို သူအေသသတ္ရလိမ့္မည္........
_____________
သေဘၤာ၏မလွမ္းမကမ္းတြင္ ကုန္တင္နာမ်ားကိုကြယ္ၿပီး ေဇရဲမာန္ တို႔အဖြဲ႕ အသင့္အေနအထား ေစာင့္ေနေလသည္။ သတင္းရထားေသာ သေဘၤာထဲမွ လူသူကင္းမဲ့ေနတာေၾကာင့္ မေရာက္ေသးဘူးလို႔ေတာ့ ထင္သည္။
"Boss. ....."
"အင္း" သေဘၤာကိုသာ မ်က္ေျခမျပတ္ၾကည့္ေနေသာ ေဇရဲမာန္ မွာ ဥကၠာေခၚတာကိုေတာင္ လွည့္ၾကည့္မအား။
"ဟိုေလ....စိတ္လိုက္မာန္ပါေတာ့ မလုပ္လိုက္ပါနဲ႕ေနာ္" ဥကၠာအမွန္တကယ္ စိတ္ပူသည္။ ဘာလို႔ဆို သူ႕Bossက လျပည့္ဝန္း ကိုထိရင္ ဖခင္ျဖစ္သူကိုေတာင္ ျပန္သတ္နိုင္သည္။
တစ္ဖက္ကလဲ ဖခင္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သူ႕ဆရာကိုခုလိုအျပစ္မ်ိဳးကို မက်ဴးလြန္ေစခ်င္..
ေနမင္းႀကီးက အေနာက္အရပ္သို႔ တျဖည္းျဖည္း ဝင္လုဆဲဆဲျဖစ္ေနခ်ိန္.....ေမွာင္ရီစပ်ိဳးခ်ိန္မွာေတာ့ သေဘၤာေပၚနားသို႔ လူတစ္စုခ်ဥ္းကပ္လာသည္။
ေဇရဲမာန္ တို႔အဖြဲ႕လဲ အားလုံးသတိအေနအထားျဖစ္သြားသည္။ မၾကာခင္ ကားအနက္တစ္စီး အတိအက်ေျပာရရင္ လျပည့္ဝန္း အား တင္ေခၚသြားေသာ ကားမွာ ဆိပ္ကမ္းမွာ ထိုးရပ္သြားသည္။
ၿပီးေတာ့အထဲမွ အနက္ေရာင္ ဝတ္ထားတဲ့ လူတစ္စုထြက္လာသည္။ တစ္ဖက္က ကားတံခါးကေနဆင္းလာသူက အေသအခ်ာ ဦးမာန္မိုးဟိန္း ပင္။ အျခားတစ္ဖက္သို႔သြားကာ လူတစ္ေယာက္ကို ေပြ႕ခ်ီကာ ထုတ္လိုက္ၿပီး သေဘၤာေပၚသို႔ တတ္သြားသည္။
ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေဇရဲမာန္ မွာ လက္သီးကို က်စ္ေနေအာင္ဆုတ္ထားမိသည္။ သူ႕ကေလးက ခုထိသတိရေသးပုံမေပၚ လက္မွာလဲ ေဆးပိုက္တန္းလန္းပင္။
လူေတြအားလုံး သေဘၤာေပၚတတ္သြားၾကေတာ့မွ ေဇရဲမာန္ တို႔တစ္စုလုံး သေဘၤာနားခ်ဥ္းကပ္သြားသည္။
ေဇရဲမာန္ ရဲ႕ ေရွ႕ေျပးေတြက အျပင္ကေစာင့္ေနသူေတြကို တိတ္တဆိတ္ သတ္ျဖတ္ကာ လမ္းအရင္ရွင္းေပးသည္။
သေဘၤာရဲ႕ ေအာက္အထပ္ကို ေဇရဲမာန္ လဲ သတိကပ္ကာ ဆင္းသြားလိုက္ေတာ့ အခန္းဝမွာ လူေလးေယာက္က ေစာင့္ေနေသးသည္။
ထိုလူေလးေယာက္၏ လက္ထဲလဲ ေသနတ္ကိုယ္စီနဲ႕မို႔ သတိထားေနရသည္။ ၿပီးေတာ့မွ ေဇရဲမာန္ လဲ အကြယ္ကေန လူတစ္ေယာက္ကို ခ်ိန္႐ြယ္ကာ ျပစ္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ အျပန္အလွန္ျပစ္သံေတြ ဆူညံသြားသည္။
အျပင္က ေသနတ္သံေၾကာင့္ အထဲက ဦးမာန္မိုးဟိန္း သိလိုက္ၿပီ သူ႕သားလိုက္လာၿပီဆိုတာ....
'ဝုန္း' တံခါးအား ေျခေထာက္နဲ႕ ကန္ဖြင့္လိုက္တာေၾကာင့္ အရွိန္ျပင္းစြာ ပြင့္သြားသည္။
"ရပ္လိုက္သား မဟုတ္ရင္ သူ႕ကို အေဖသတ္မွာ" ကုတင္ေပၚတြင္ ျဖဴေဖ်ာ့စြာ လွဲေနေသာ လျပည့္ဝန္း.....
ဦးမာန္မိုးဟိန္း မွာ လျပည့္ဝန္း ေဘးတြင္ထိုင္ကာ လျပည့္ဝန္း နားထင္ကို ေသနတ္နဲ႕ခ်ိန္႐ြယ္ထားသည္။
"အေဖ....ဘာလို႔ သူ႕ကိုထိရတာလဲ"
"ဟက္....ငါ့သားရယ္ သိရဲ႕သားနဲ႕...အေဖ ဒီbaeေလးကို ခ်စ္လို႔ေပါ့...သားေနာက္တစ္ေယာက္ရွာလိုက္ကြာ...အေဖက baeရဲ႕ အေသြးအသားေလးကို ခံစားၾကည့္ခ်င္တယ္။"
"အေဖ!!!!"
__________
24.8.2021
Khine Lay
တို႔လဲ အခ်စ္ခံခ်င္လိုက္တာေနာ္🤧