The fearless girl named Mavis

By Raivenismyname

694 120 10

I have no fear literally. Bata pa lang ako alam ko na sa sarili ko that i am different from others. Wala ako... More

Prologue
1-She was born without fear
2-A ghost from the past
3-Annoyed
4-Haunted by the memories
5-She's back
6-Partners in crime
7-Courting Mavis
8-Deserve
9-Playing with fire
10-Better than revenge
11-Weakness
12-Daughter
13-Payback time
14-Hidden
15-Quit
16-We are all rebels
17-Take a hint
18-Crush
19-Trust
20-Who are you?
21-Wake me up
22-Great Pretender
23-Part of the plan
25-Stay by your side
26- Just me and you
27-Start of sufferings
28-Kung wala ka
29-Begging you
30-All too well
31- New life , New lie
32- Nothing to be afraid of
33-Destiny
34-Begin Again
35- Last Chapter
Epilogue
Special Chapter

24-Tell me why?

12 4 0
By Raivenismyname

Pagmulat ko ng mga mata ko ay agad na tumama sa mga mata ko ang sinag ng araw na nagmumula sa bintana ng condo ni Mc.

Ramdam ko ang mahigpit na yakap saakin ni Mc saaking bewang. It was sweet and excruciating at the same time. Kasi sa totoo lang , nalilito na ako kung ano ang totoo at pagpapanggap.

Inaamin ko na pakiramdam ko isang malaking karma ang nangyari sakin. Alam ko ang mga naging kasalanan ko. But do i really deserve a life like this???

"Hmm???" Napalingon ako sa kakagising pa lang na si Mc.

Agad siyang bumangon sa kama at saka hinawakan ang noo ko upang malaman kung humapa na ba ang lagnat ko.

"Humupa na ang lagnat mo ng kaunti , sandali lang magluluto lang ako ng almusal. Do you want anything?" He gave me a wide smile , a smile that is enough to complete my whole day.

Gustuhin ko mang sumagot sakanya ngunit masama talaga ang pakiramdam ko.

Tanging pagtango lang at ngiti ang sagot ko sakanya.

Naligo ako habang wala siya at sinuot ang damit niya. I'm wearing his black shirt at saka itinali ang buhok ko.

Paglabas ko ay agad siyang napatingin saakin. Busy siya sa pagluluto ng kung ano mang niluluto niya.

"Bakit ka bumangon kaagad??"

"Hindi naman ako baldado para humilata na lang sa kama mo maghapon" Malamig kong sabi.

Napansin ko ang pagiwas niya ng tingin matapos niyang marinig ang paraan ng pananalita ko sakanya.

Naupo ako sa dining table sa condo niya at siya naman ang naghanda ng hapagkainan.

Alas nuebe na pala ng umaga at ngayon ko lang napansin ang oras.

"Here nagluto ako ng sinigang para makahigop ka ng sabaw."

Agad kong napansin ang daliri ni Mc na tila ba napaso habang siya ay nagluluto.

I glared at him.

"Anong nangyari dyan?" Taas kilay kong tanong.

"Ah wala to" Napangiti siya na tila ba hindi man lang siya nasaktan sa nangyari sa daliri niya.

Tahimik akong kumakain habang iniisip ang bawat galaw niya. Hindi ko maramdaman ang pagpapanggap habang inaalagaan niya ako. I felt the sincerity everytime he takes care of me. Pero bakit ganun. Natatakot ako na baka sa sobrang galing niyang magpanggap ay talagang napaniwala na niya ako.

He made me feel fear. Pinaramdam niya sakin ang pagmamahal na kahit sarili kong pamilya ay hindi naibigay sakin. Natatakot ako na mawala siya. Hindi ko maisip ang mangyayari sakin kung wala siya. Siguro baka napaka misirable ng buhay ko kung hindi ko siya nakilala.
Kung parte lang to ng pagpapanggap niya , mas gugustuhin ko na lang na maging masaya dahil sa isang pagpapanggap. I need  to accept my painful reality. The sooner the better. Mas gugustuhin ko siyang makasama kahit bunga lang iyon ng pagpapanggap niya. Pero ayoko maging tanga. Sawang sawa na ako sa pagpapakatanga ko. I was born with no fear. But he came in to my world and ruin everything.

Gusto ko siyang makasama kahit masakit. Pero gusto ko ring tanggapin ang masakit na realidad. Kailangan kong tanggapin kahit masakit.

"Kanina ko pa napapansin ang mga titig mo sakin"

Matapos naming kumain. Nandito kami ngayon sa sala nagpapalipas ng oras.

Nagtext saakin si Saturn na umuwi na daw ako. Dahil baka umuwi na si Mom at Dad mula sa hacienda. Dalawang araw na sila doon. Mabuti na lang at wala sila kung hindi baka natalakan nanaman ako ni mommy.

"May alak ka ba dyan??"

The sooner that i accepted the fact that everything is just part of his plan the better. Ng sa ganon maihanda ko na ang sarili ko sa sakit.

Umalis ako sa tabi niya. At gulat siyang napatingin saakin ng pagbalik ko ay dala ko na ang champagne niya mula sa kusina niya.

Ipinatong ko ang dalawang baso sa lamesa at saka ito pinuno ng alak.

"Hoy , hindi kapa magaling. Tapos iinom kana!" Inis na sabi ni Mc.

"Iinom tayo. Hindi lang ako"

"Hapon na hapon iinom ka?"

"Aminan tayo ng sikreto ngayon"

His lips parted.

Sa sugal ng pagibig handa na akong isugal ang buong sarili ko. Susugal ako kasi mahal ko siya. Umaasa ako na baka minahal niya rin ako. Umaasa ako na sana may nararamdaman siya para sakin kahit katiting lang. Kaya kong tanggapin kahit katiting lang na pagmamahal niya ang ibigay niya sakin.

Akala ko noon mga bobo lang ang naniniwala sa pag ibig. Pero ako na yata ang pinaka bobo dahil kinain ko lang ang sarili ko.

Sinabi ko sa sarili ko na ayokong mag asawa. Pero ngayon handa kong gawin ang lahat para lang pakasalan niya ako.
I wanna be his wife.

Kahit kunwari.

"Mavis , ano bang ibig mong sabihin?"

Matalim ko siyang tinitigan.

"Walang magtatanong satin , aamin lang tayo sa isa't-isa MC. Handa na ako. Handa na akong tanggapin ang kahit anong sasabihin mo"

"Mavis"

"Magsalita ka , makikinig ako"

Umiwas siya ng tingin.
At dahil doon ay napatayo ako sa kinauupuan ko at saka nilagok ang isang baso na puno ng champagne.

"Mavis please , wag naman ganito" Pakiusap niya saakin.

"Sige , to give courage. I'll go first"

Naguguluhan siyang tumingin sakin.

"I was kidn*pped and r*ped at the age of 12"

Gulat siyang napatingin sakin. Hindi dahil sa sinabi ko kundi dahil nabisto ko siya.

"Me and my bestfriend Geline , was both kidn*ped and r*ped. I was r*ped by Roman Rocero. And my beatfriend was also r*ped by the same man and also his brother."

"Mavis , ano ba!"

"They t*rtured me. Paulit ulit nila akong binubugbog at hindi rin nila ako binigyan ng pagkain" Pareho kaming naluluha habang  siya ay nakikinig at habang nag kwekwento naman ako.

Nanghihina akong umupo sa tabi niya dahil hanggang ngayon ay hindi parin maalis sa isipan ko ang masama kong nakaraan. Lalo pa ngayon na mismong isinasalay-say ko ito sa taong mahal ko.

"Gabi-gabi akong g-ginag*h*sa ng tatay ng tinuring kong kaibigan"

"Kapag hindi ko sinusunod ang gusto niyang gawin ko. Sinasaktan niya ako" Itinuro ko ang utak ko kay Mc.

"H-hindi ko magawang alisin yung sakit. Sana nga totoo na lang na nawalan ako ng ala-ala para kahit papano maramdaman kong makatulog ng hindi iniisip yung masamang bangungot na nangyari Mc. Inaamin ko. Alam ko na kung sino ka. " Napa agat siya ng tingin.

"Anak ka rin niya. Diba??"

"P-papano mo nalaman?"

"Does it matter?? Does it really matter kung paano ko nalaman?"

Kahit anong gawin kong pagpunas ng luha ko ay patuloy lamang ito sa pag agos.

"Inaamin ko , pinatay ko ang tatay mo Mc at ang mga tiyuhin mo sa pinaka brutal na paraan sa kabila ng mababang edad. I killed them. At namatay si Marie Ayi. She's your sister right??"

Tumango siya.

"I got pregnant by your own father Mc. Nagbunga yung kah*yupan niya sakin. At such a young age. I became a mom. Dose anyos pa lang akonat nabigyan na agad ako ng mabigat na responsibilidad. I gave birth to a baby girl" Sobrang hirap balikan ang mga masasamang ala-ala ng nakaraan ko. Pero kailangan. Masakit pero kailangan kong tiisin.

"Tatlong taon. Namuhay ako ng tahimik malayo sa siyudad kasama ang anak ko. I named her Mavi Narine Zamora. Akala ko magiging masaya na ako. Pero binawi siya sakin. Nagkasakit siya sa puso. Ginawa ko naman lahat eh. Nanloko pa nga ako ng tao para lang matustusan ko lang ang bayarin niya sa hospital. Kumapit ako sa patalim. Pero binawi parin siya sakin"

Mc held my hand.

"Mahal na mahal kita Mc. Inaamin ko na magpanggap akong walang ala-ala kasi nasasaktan ako kasi paggising ko nalaman ko na yung tao na naging mundo ko. Ikakasal na sa taong mas nakakakilala sakanya"

"Sorry..."

"Gusto kong tulungan ka. The things i did just to help you. I did that because i fcking love you Maven Casper! Mahal na mahal kita!"

Matapos kong aminin lahat ng tinatago ko. Agad kong pinunasan ang mga luha ko.

"Now , tell me why. Tell me everything..."

"Mavis..."

"Stop calling my name , just tell me everything Mc!!!! Pakikinggan kita!!!!" Napasabunot ako sa sarili ko.

"Sabihin mo sakin!!! Lahat ba ng to parte lang  ng paghihiganti mo sakin??!!!"

Hindi siya sumagot.

Sa sobrang inis ko ay binasag ko ang champagne bottle sa lamesa sa harap ko. Maging ang mga baso ay binasag ko.

"Bakit hindi mo magawang sabihib ha!!! Natatakot ka???"

"OO!!!!"

Naibagsak ko ang hawak kong vase sa mismong sahig na tinatapakan ko.

"Parte ng plano naming magkapatid ang paibigin ka at saktan ka Mavis"

I was speechless.

"Matagal na kitang kilala. I was 14 when we start to plan everything. I even met your daughter. Kilala niya ako. Nakilala ko ang kapatid ko na anak mo!" My lips parted.

"H-how???"

He shot me a dagger look.

"Sa tuwing nag aaral ka. Pasimple akong pumapasok sa bahay na tinitirahan niyo doon upang kausapin siya. Plano kong gantihan ka ng emotionally!"

Nagsibagsakan ang luha ko sa ikalawang pagkakataon.

Hindi lang kurot sa puso ko ang dala ng mga sinasabi niya. Pakiramdam ko lahay ng bubog na nagmula sa mga binasag ko ay isinaksak sa dibdib ko.

"Bata pa lang kami ni Maureen. Alam ko ng ikakasal kami. At pumayag ako kasi bata pa lang ako mahal ko na siya"

Tila isang matulis na espada ang itinusok sa puso ko.

My hands where starting to shake.

Para akong mauubusan ng hininga. Pero mas pinili kong magmukang matapang sa harap niya.

"You killed our sister Mayi. Kaya ka namin ginagantihan"

"Galit na galit ako sayo dahil pinatay mo ang tatay ko!!"

Nanginginig ang tuhod ko ay pasimple ko na lang akong humawak sa pader upang wag akong matumba.

"Si Yumi. Si Yumi ang nagpakilala sakin bilang kapatid niya. Ikinento niya saakin kung paano mo pinatay ang tatay ko at ang kapatid ko. Pero lingid sa kaalaman niya, inaalam ko lahat ng tungkol sayo. At nalaman ko ang totoong istorya Mavis...."

Hindi ko na alam kung ano pang pwede kong gawin. Ni hindi ko man lang magawang magsalita dahil pakiramdam ko ay may kung anong nakabara sa lalamunan ko na siyang pumipigil sakin upang magsalita.

"Balak ng kapatid kong patayin ka. Pero sinabi ko sakanya ang plano ko. Ang plano kong mapalapit sayo"

"P-para saktan ako ganun??"

"H-hindi"

I glared at him.

"Gusto kitang protektahan mula sakanya. At ginawa kong rason ang plano ko sayo. Para maprotektahan ka"

"B-bakit??? Para saktan ako ng paulit-ulit???"

"KASI MAVIS P*NYETA MAHAL KITA EH!!!"

"Hindi parte ng plano kong mahalin ka. Pero isang araw nagising na lang ako na ang tanging gusto kong gawin ay alisin ang lungkot sa mga mata mo. Nagising na lang ako isang araw na ikaw na ikaw na ang gusto kong makasama"

Gusto kong natuwa sa mga sinasabi niya. Pero hindi parin naalis ang sakit sa puso ko.

"Mag away kami ni Yumi. Oo inaamin ko na noong highschool tayo , yung simula ng pagkikita natin. Ang tanging plano ko lang noon ay saktan ka. Pero hindi ko maintidihan kasi ng makita kong napapasaya kita. Sabi ko sa sarili ko. Baka ang misyon ko sa mundo ay mahalin ka at pasayahin ka"

"Pero bakit kailangan mong maglihim sakin??? Tatanggapin ko naman lahat eh. "

"Noong iniwan kita. Noong sinugod mo ako. Totoong handa na akong sumama sayo hanggang kamatayan. Gusto kitang pasayahi  Mavis. Pero pinagbantaan ako ni Yumi. Na kapag pinagpatuloy ko pa ang pagiilusyon ko sayo. Hindi siya magdadalawang isip na burahin ka sa mundo. Takot na takot ako kasi alam kong gagawin niya yun. Alam mo ba noong huli nating pagkikita noon. Handa na siya. May nakahanda na siyang lason noon sayo"

Mapa kuyom ang palad ko.

"Pero hindi niya itinuloy kasi pumayag ako. Pumayag ako. Yung tita niya. Yung mga nalalaman mo patungkol sakanya. Lahat yun mali. Ang tanging tama lang na alam mo patingkol sakanya ay ang trabaho niya Mavis"

"Siya ba ang lumason sakin??"

Tumango siya.

Dali-dali akong pumunta sa kwarto niya upang tingnan kung tuyo na ang damit ko.

Agad kong pinalitan ang suot ko at saka lumabas upang harapin siya.

"Mavis , please. Maniwala ka sakin" Pagmamakaawa niya.

"H-hindi ko na kasi alam kung anong gagawin ko Mc eh. Mahal kita. Pero ubos na ako eh... ubos ka ubos na ako."

Akmang aalis na ako ngunit agad niyang hinawakan ang kamay ko.

"Naiintindihan ko ang nararamdaman mo. Hahayaan muna kitang makapag isip-isip. Pero sana wag mong isipin na hindi totoong mahal kita"

Tinalikuran ko siya at saka nagmadaling umuwi.

Saktong pagdating ko ay nandoon na nga sila Mommy.

Ni hindi ko man lang sila nagawang batiin dahil agad na akong nagtungo papuntang kwarto ko upang ilabas ang mga natitira kong luha.

Akala ko dito na natatapos ang lahat.

But i was wrong.

Nagsisimula pa lang pala ang lahat...
Nagsisimula pa lang ang istorya ko...
.
.
.

𝑶𝑵𝑬 week had passed.

After that fight. Mas pinili kong ipahinga ang utak ko sa lahat. Mas pinili kong ituon ang buong atensyon ko sa pag aaral. At sa sarili ko. Halos wala na akong kinakausap sa bahay namin. Even mom and dad. Kahit sino wala akong kinakakusap. Tango at iling lang ang sinasagot ko sakanila. Maging sa pagkain hindi ako sumasabay sakanila. Tanging sa kwarto ko lamang ako kumakain.

Kahit natapos ko na ang mga naiwan kong mga gawin noong na-coma ako ay mas pinili ko paring ituon ang attensyon sa pag aaral. Malapit na mag finals. Malapit na ang graduation namin. Ang goal ko ay masuotan ng medalya hindi dahil gusto kong dagdagan ang koleksyon ko ng medalya. Gusto kong masabitan dahil ito lang ang paraan ko upang kahit papaano ay maging proud sakin ang magulang ko. Hindi ako mabuting anak kaya sa paraan ko lang to napapasaya ang mga magulang ko. Ang koleksyon ko ng medalya ay nasa kwarto nila mommy at daddy. Sabi ni mom , it gives them strength to work hard even hard for us. Maging ang mga trophy ni Saturn at mga medals ni Solar ay naka sabit sa dingding ng kwarto nila Mom at dad.

Alas tress na ng umaga ay eto parin ako. Inaasikaso ang thesis ko.

Bukas ang pass nito. Kaya kahit dumugo ang ilong ko out of heavy stress.

Kailangan ko ng maghanda para bukas dahil may project na ibibigay saamin bukas. By pair nga lang and i hate groupings. Mas gusto kong individual rather than groupings.

Sa tuwing magkatabi kami ni Mc sa classroom ay tahimik lang ako. Naiintindihan niya kaya hinayaan niya lang muna ako. Maging ang seating arrangement namin ay naiba dahil siya na mismo ang lumayo saakin for my own peace of mind.

Naiintindihan ko rin kung saan siya nagmumula. Pero hindi ako nagsisi na ginawa ko yun. I killed his dad , para wala nang makaranas pa ng naranasan ko. Ang dahilan ng  paghihiganti nila ay ang pag patay ko sa kapatid nila.

Sa totoo lang naaawa ako sakanila dahil hindi man lang nila nakilala ang buong ugali ni Mayi or should i say Claire.

Wala naman talagang kasalanan si Mayi.

I just want to ptotect her.

Pero hindi ko alam na pag protekta ko sakanya may nasasaktan ako.

Kinabukasan.

Sabado at wala kaming pasok.

Kababa ko pa lang ng unang palapag ng bahay namin ay agad na akong nilapitan ni daddy.

"May naghahanap sayo" I just glared at him.

"Si Maureen. Nasa garden siya" simpleng sabi ni daddy.

Simpleng pagtango lang ang ginawa ko.

"Anak. . ."

Agad kong nilingon ang aking ama.

"Alam kong , May problema ka. Bunso , pwede kang nagkwento kay daddy ah. Makikinig ako"

"Thank you dad" I gave him a simple smile.

Paglabas ko ng garden ay agad kong nakita ang nag aalalang muka ni Maureen.

"Maureen. What are you doing here??" I asked.

Naupo ako sa bakanteng silya sa harap niya at saka siya tinitigan ng diretso sa mata.

"Mavis , i just want to say sorry. Because i treated you bad the fast few days"

Ramdam ko ang pagsasabi niya ng totoo. Alam kong nadala lang si Maureen sa emosyon niya kaya niya ako napagsalitaan ng ganon. She's soft like Solar pero alam kong may bad side din siya. Just like my sister.

"Naiintindihan ko"

"Mavis, i love Mc . I really do..." Sa ningning pa lang sa mga mata niya. Ramdam ko ng ang sakit. Bakas sa mga mata niya ang pagpipigil ng luha sa harap ko.

"Alam ko" simpleng sagot ko.

"Bata pa lang kami , siya na ang naging kakampi ko sa tuwing minamaltrato ako ng step mom ko. Sa tuwing sinasaktan ako ng step mom ko siya lang ang naging sandalan ko Mavis. Naiintindihan mo naman siguro ako diba?"

I nodded.

"Naparito ako upang makiusap sayo. Mahal na mahal ko siya Mavis. Siya lang ang nagiisang tao na naging sandalan ko buong buhay ko. At sa totoo lang hindi ko alam ang gagawin ko kung mawawala siya sa buhay ko"

Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko bago umiwas ng tingin sakanya.

Hinawi ko ang buhok na kumawala mula sa pagkakatali.

Napahawak na lang ako sa bilog kong hikaw upang alisin ang nararamdaman kong tensyon sa pagitan namin.

She's wearing a pink pouf dress. At sa totoo lag naiingit ako sa ganda niya. Naiinggit ako kasi hindi ako simple katulad niya. Yung tipong kahit hindi siya maglagay ng kolorete sa muka ay lilitaw parin ang natural niyang ganda.

Mahirap aminin pero , bagay na bagay sila ni Mc.

Samantalang ako. Napilitan na nga lang ako magpalda ngayong araw. I'm wearing a simple blue t-shirt and a nude skirt. Naka low ponytail ang buhok ko at hindi man lang ako nag abalang maglagay ng make-up.

"Alam ko , pero kung makikiusap ka sakin na layuan siya. I'm sorry Maureen. But this conversation will end if you'll ask me to give him to you"

She gave me a simple smile.

"Mahal na mahal mo talaga siya noh?"

"Yes i do love him Maureen. And i'm crazy over him"

"Kahit alam mo na ang totoong pagkatao niya?"

Tinitigan ko lamang siya.

I really miss him.
Gabi-gabi ko siyang iniisip. Gustong gusto ko na siyang yakapin ng mahigpit. Para makabawi man lang ako sa pag iwas ko sakanya. Pero iniisip ko na , baka magbago ang lahat ngayong alam na namin na ang totoong pagkatao ng isa't-isa. It was hard to accept that he is the son of the man who ruined me. The man who took away my sanity and left me insane. The man who took away my innocence. The man who k*lled the only person i consider my friend.

Sobrang hirap tanggapin ng lahat.

Pero ngayon pa nga lang na isang linggo kaming hindi nagkikibuan ay para na akong sinasaktan ng paulit-ulit.

"Oo" Mas lalong lumawak ang ngiti niya sa sagot ko.

"Mahal ko siya , kahit sino pa siya."

"Walang kasalanan si Mc Mavis. Si Yumi. Maling kwento ang ikwenento niya saamin kaya ganun na lang ang galit ni Mc sayo noong una"

Napakunot ang noo ko.

"Binaliktad niya ang istorya. At pinalabas niya na ikaw ang mag plano ng lahat. Sinabi niya saamin na sinira mo ang buhay nila at maging ang kapatid nilang si Mayi idinamay mo. Mc was so mad at you. Yumi wants to k*ll you Mavis pero sabi ni Mc. Gusto ka lang nilang bigyan ng leksyon"

Napa kuyom ako ng palad dahil sa sinabi niya.

"Nasimulan na nilang dalawa ang plano nila sayo. I convinced Mc to make an investigation about your identity. Huli na ng malaman namin ang buong istorya. Galit parin si Mc sayo dahil dinamay mo ang kapatid niya. Trust me Mavis. Oo galit siya pero naiintindihan niya kung saan ka nanggagaling at kung bakit mo nagawa yun"

Maging siya pala ay kilalamg-kilala ako.

"Itinuloy niya ang plano. Hindi dahil maghiganti pa. He wanted to protect you. Dahil napag alamanan namin ang sakit ni Yumi"

"Anong sakit?"

"She's a freaking psycho Mavis!"

Ramdam ko ang takot sa mga mata niya sa tuwing binabanggit niya ang pangalan ni Yumi.

"Binalak namin siyang ipasok sa mental hospital. Pero umasa si Mc na baka pwede pang magbago ang kapatid niya. Pero hindi na namin siya mapigilan. Nakipagkasundo ako kay Yumi na tutulangan ko siya pagdating sa pera wag niya lang ituloy ang plano niya sayo. Alam kong mahal ka ng kaibigan ko. Inutusan ko siyang tigilan ka na. Pero kapatid mo naman ang pinuntirya niya"

Hindi ko alam kung anong sasabihin ko.

"She's obsessed to you. She's obsessed of making you suffer. Napagplanuhan namin ni Mc na magkunwaring itutuloy ang plano namin pagdating sayo. Kaya nakipag ayos siya sa kapatid niya. Humahanap kami ng timing para idala siya sa mental hospital"

Halata naman sa gagang yun.

"Mavis , sana mapatawad mo parin ang kaibigan ko sa paglilihim niya sayo"

"K-kamusta siya ngayon?"

"Ayun , naglalasing sa condo niya. Kaya rin ako nagpunta rito para sana kumbinsihin siyang ayusin na ang buhay niya. Kasi balak ata niyang sunugin ang atay niya" pabiro niyang sabi.

Humahanga ako sa pagkakaibigan nila.

"Mavis , alam kong mahal na mahal ka niya. At alam kong mahal na mahal mo rin siya. Kaya sana pasayin mo siya. Sana alagaan mo siya. Kasi hindi ko yun magagawa sakanya. Sana maging masaya kayo"

Itinaas niya ang palad niya at saka inalis ang singsing sa kamay niya.

"I'll do my best to convince them to stop the wedding. Mahal ko si Mc kaya ko to ginagawa."

"S-salamat , makikila mo rin yung taong magmamahal sayo ng buong buo Maureen" Sinsero kong sabi sakanya.

Inabot niya sakin ang kamay niya.

"Friends?" Tanong niya.

Nakipagkamay ako sakanya.

"Mavis!!" Napalingon kaming dalawa ni Maureen ng biglang may tumawag sa pangalan ko.

Napatayo kami pareho ng makita ko si Gella kasama si Alvis.

"Anong ginagawa niyo rito?" Tanong ko.

"Ibibigay lang sana namin to" Iniabot saakin ni Alvis ang isang kulay itim na pitaka.

"Saan niyo toh nakuha??? Matagal ko na tong hinahanap" Wika ko.

"Ah , naiwan mo yan sa mansyon noong magdrama ka" Wika ni Gella na napatingin kay Alvis na tinititigan si Maureen.

"Mavis , i have to go" Akmang magpapaalam na sana siya ng pinigilan ko siya.

"Maureen , meet them. She's Gella" pakilala ko kay Gella.

"Hi miss!" Bati ni Gella.

"At siya naman si Alvis" pakilala ko kay Alvis.

"H-hi I'm Alvis Juancho Tan , 23. Single pwede maging taken basta ikaw" nauutal na sabi ni Alvis.

Napa irap na lang ako.

"Maureen Olivia Silvana. Nice to meet you"

Nagkamatayan silang dalawa habang kami ni Gella. Nanatili lang na nakatitig sakanilang dalawa na tila ba nandidiri.

"Yawa , nagsoli lang ng pitaka pomoporma na kaagad" Gella.

"Inggit ka lang!" Alvis.

"Edi kayo na may t*te!" Hindi ko mapigilan ang matawa kay Gella at ganun din si Maureen.

"Wala ka ba kayong girlfriend ni Aliza ngayon?" Tanong ko.

"Wala nga eh , wala akong mapormahan. Kaya sabi ko kami na lang ni Alaiza. Kasi wala ring chicks yun"

"Well , you should go out sometimes. Tsaka hindi kayo bagay na may bestfriends" Untag ko.

"Bakit naman?"

"Bagay kayo as lovers" Kitang kita ko naman ang pamumula ng pisngi ni Gella dahil sa sinabi ko.

Natigilan kaming tatlo sa pag uusap ng biglang nag ring ang phone ni Maureen.

At ng makita niya kung sino ang tumatawag ay gulat akong napatingin sakanya ng ibigay niya sakin ang phone niya.

"I think you should talk to him" Maureen.

Hindi na ako tumanggi. Lumayo ako ng bahagya sakanila upang makausap si Mc.

[ "M-maureen" ]

Dmn i miss his voice. Pero ng marinig ko ang boses niya agad akong nakaramdam ng matinding pag aalala ng tila ba langong lango siya sa alak.

[ "K-kamusta si M-mavis??? May iba na ba siya??" ] Hindi ko maiwasang mapangiti.

"Hindi si Maureen to"

[ "Shino kha??" ]

"Ako yung babae na sobrang namimiss ka"

Sana , maging maayos na ang lahat.
Sana matigil na tong gulo na ito.

"Stay there. Pupuntahan kita. Mauusap tayo. Let's end this bllshts. Pagod na ako. Tapusin na natin tong gulong to"

"Kalimutan na muna natin ang problema , kahit sa maikling panahon lang. Walang gulo. Walang problema. Walang away. Tayo lang. Tigilan na natin to. Let's just live our lives."

Napahagikgik na lang ako ng makarinig ako ng malakas na hilik mula sa kabilang linya.
Lasing na lasing na talaga.

"Next time na maglalasing ka. Isama mo naman ako. Napaka damot mo. Mag aambag naman ako ng pulutan" Natawa na lang ako sa paraan ng paghilik niya.

Continue Reading

You'll Also Like

1.2M 44.4K 92
[π™Άπš‡π™Ά] [π™Ώπšπ™Ύπ™΅πš‡πš‚πšƒπš„π™³π™΄π™½πšƒ] Will you pursue your feelings towards her if she's your professor and your best friend's sister? What if she lik...
4.2M 246K 64
She may be beautiful, but she is aware that she's quite the airhead and is pretty dense. As such, Vivi masks her weaknesses behind a snobby and haugh...
2.5M 98.8K 61
It all started with a facial hit by the outside spiker Roen Alejo to the rookie libero Kai Reyes.
226K 4.1K 87
Apat na taon ng kasal si Shu sa isang lalaking ni minsan ay hindi pa niya nakikita o narinig manlang ang boses. Palibhasa ay hindi naman siya dapat a...