May mga bagay na DESERVE natin pero kahit anong paghihirap at pagtyatyaga natin upang abutin iyon ay HINDI natin makuha.
Pwedeng material na bagay...
o kaya naman isang bagay na kahit kailan ay hindi matutumbasan ng pera.
Me , for me i deserve peace of mind... pero kahit anong gawin ko. Hindi ko yun makuha.
"STOOOOOOPPPPPPP ITTTTTTTTT!!!!!!!!!!" Malakas kong sigaw kasabay ng pagbangon ko sa kama ko.
Hanggang ngayon. Hindi parin nila talaga ako magawang patahimikin.
Hanggang sa panaginip sinusundan nila ako.
Hanggang sa panaginip hindi ako pinapatahimik ng konsensiya ko.
Lumipad ang painingin ko sa pintuan dahil sa biglang pagbukas nito. At kunot noo akong napatingin kay mommy na punong-puno ng pag aalala ang muka.
Hindi siya nagdalawang isip na yakapin ako upang pakalmahin.
My hands are trembling... and i still imagine the blood stains on it. I can still remember they way my hands are trembling with bl**d.
"Mavis , calm down..." Malumanay niyang sabi sabay hawak sa nanginginig kong kamay.
Ngunit ng magdikit ang palad namin ay agad ko siyang tinulak.
"STOP!!! PLEASE STOP!!!"
Hindi ko maintindihan.
I can still hear their voices...
their screams.
The way they laugh at me...
Parang naging maayos lang ako ng turukan ako ni mommy ng pampatulog.
Kinabukasan.
Punong-puno ng pag aalala ang muka ni Mommy at Daddy habang pinapanood ako habang kinakain ko ang pagkain na ihinanda ni daddy.
"Anak , do you wan't to talk to a psychiatrist??" Tanong ni Daddy na may bahid parin ng pag aalala.
"No , dad... And besides why should i???"
Kagaya ng ginagawa ko sa tuwing mananaginip ako ay nagpapanggap akong walang naalala kinabukasan. In this way , i know that they will stop asking me some question.
Mabuti na lang at hindi narinig nila Solar at Saturn.
Ayokong malaman ng mga kapatid ko itong suliranin na hinaharap ko.
Ayokong malaman pa nila , ang totoong nakaraan ko...
Ngayon ang araw na babalik ako sa skwela. Hapon ko napagdesusyunan na bumalik dahil sa sobrang lakas ng pampatulog na binigay ni mommy ay late na ako nagising.
"Anak , naayos na nga pala yung motor mo. Pero hindi mo muna gagamitin yun"
I glared at my dad.
"Stop glaring at me Mavis. Hindi muna kita papayagang mag motor because from now on ako na ang maghahatid at susundo sayo."
"Eh , bakit hindi na lang po ako ako sumabay kila Saturn?"
"Mavis , please. Gawin mo na lang ang gusto ng daddy mo" Mom said.
Hindi ko sila maintindihan??!
Bakit nila ako trinatrato na parang bata?!
"I'm not a kid anymore..."
"Mavis , please. Wag ka na lang sumuway..."
"Dad i'm already 21 , but you're still treating me like a 12 year old kid" I hissed.
"Okay , okay... Sasabay kana lang kila Saturn. Pero please anak. Wag kanang gumawa ng gulo."
"I won't , and i promise you that it won't happend again"
Ilang minuto ang lumipas at medyo gumaan na ang atmosphere sa paligid namin.
"Btw , which law school do you want to study anak?"
"I wan't to study in the states dad."
Tinanong nila ako kung bakit daw ako lalayo. Eh kung pwede naman daw na dito na lang sa pilipinas. Hindi ko rin alam. Basta't sa tingin ko ay gusto ko muna umalis ng pilipinas.
Pagpasok ko ng campus ay panay ang tingin saakin ng mga kaklase ko. May mga nagbubulongbulungan pa nga. Pero dahil kating kati na akong mag motor ulit ay hindi ko na lang sila pinansin. Kahit pa ang sasakit nilang magsalita. Pagpunta ko ng locker ay natagpuan ko ang isang bagay na isa sa kinaiinisan ko.
Ngunit hindi gaya noon ay naka patong lang ito sa ibabaw ng locker ko.
It was a bouquet of red roses.
May mga nangantyaw saakin. Pero di ko sila pinansin.
Isang papel ang nakaipit sa mga bulaklak at hindi na ako nagdalawang isip na basahin ito.
𝑨 𝒃𝒓𝒂𝒗𝒆 𝒈𝒊𝒓𝒍 𝒍𝒊𝒌𝒆 𝒚𝒐𝒖 , 𝒅𝒆𝒔𝒆𝒓𝒗𝒆𝒔 𝒂 𝒃𝒐𝒖𝒒𝒖𝒆𝒕 𝒇𝒖𝒍𝒍 𝒐𝒇 𝒃𝒆𝒂𝒖𝒕𝒊𝒇𝒖𝒍 𝒇𝒍𝒐𝒘𝒆𝒓𝒔 𝒍𝒊𝒌𝒆 𝒚𝒐𝒖...
-𝑴
Kunot noo akong napatingin sa paligid.
Naiinis na nga ako mas lalo pang dumagdag ang inis ko.
Imbes na itapon sa basurahan ay hinayaan ko na lang itong malanta sa ibabaw ng locker ko. Bahala na ang nagbigay sakin niyan. Nakakapagod rin ang magtapon ng basura.
Akmang papasok na sana ako ng clasaroom ko ng dalawang estudyante na mula sa junior high ang lumapit saakin.
Paano nakarating ang mga highschool students dito sa campus ng mga colleges eh ang layo ng distansiya??
Sa harap ng skwelahan namin ay isang skwelahan for highschool students.
"Ughm , ate may nagpapabigay po sainyo" Inabot saakim ng dalagita ang isang kulay pink na paper bag.
Her friend is just smiling at me. Mayroon siyang kulot na buhok at ang isa naman ay may unat na buhok.
"Sino nagpabigay nito?" I asked
"Hindi po namin pwedeng sabihin" Sagot ng Isa.
Sana hindi nila sapitin ang sinapit namin ni Geline.
"Ilang taon na kayo?" Tanong ko sakanila.
"13 po" Sabay nilang sagot.
"Tandaan niyo toh ah , Wag na wag kayong magtitiwala ng basta sa kahit kani-kanino lang" Alam kong nawiwirduhan sila saakin kaya agad silang umalis matapos ibigay saakin ang kulay pink na paper bag.
Ugh! I hate pink.
Pagbukas ko doon ay nakita ko ang isang strawberry Mini cake at isang strawberry shake.
Strawberry.....
Kahit kakain ko pa lang ay tila parang bigla akong nakaramdam ng gutom.
I love strawberries...
Actually mukang masarap tong binigay saakin. Pero bilang pagiingat ay ibinigay ko na lang ito sa ibang estudyante.
Sayang sana nun. Pero baka may lason kaya wag na lang.
My heart was satisfied when i saw Mc.
Parang biglang nakumpleto bigla ang araw ko ng makita ko siyang busy sa pagsusulat sakanyang notebook.
Weird.
I hate what i'm feeling right now.
Instead of stressing myself about thinking about stupid things ay nagbasa na lang ako ng mga librong kailangan ko.
Uwian dahil nga sa sasabay ako kila Saturn ay naghintay ako sa parking lot.
After a long hours of waiting ay sa wakas ay dumating na rin ang mga kapatid ko.
but wait??? Sino tong kasama ni Solar???.
Ng makita ako ng mga kapatid ko ay tila nagulat sila sa presensiya ko.
"Akala ko ba , hindi ka papasok??" Saturn asked.
Pero nanatili lang ang titig ko sa babaeng kasama ni Solar.
"Mavis , this is my friend... Maureen. Siya yung niligtas mo remeber?" Nakangiting sabi ni Solar.
"Oh my gosh! it's you." She looks like a barbie doll like my sister.
Just like Solar she has a Blonde hair and grey eyes.
She's so pretty... unlike me.
She's the girlfriend of Mc...
"I can't belive you're Solar's Sister"
Bakit??? Dahil hindi ako blonde ganun?!
Ako rin hindi makapaniwalang kapatid sila.
"Thank you for saying me by the way. Let's be friends!" Kasing lawak ng ngiti niya ang ningning ng mga mata niya.
Magaling siyang mag ayos.
Pero mukang mas maganda siya kung walang makeup.
I don't like to have friends though...
"Ngayon alam ko na kung bakit crush ka ng kapatid ko" She laughed.
WHAT???
"Did you know , kinukulit ako nun kagabi kung ano daw na bulaklak ang magandang ibigay sayo. I suggested red roses!" Magiliw niyang saad.
"My crush si Mico kay Mavis?!" Nanlaki ang mata ni Solar.
"Yes , na love at first sight ata yun sayo Mavis"
Love at first sight my as$
"Ate!" Napalingon kaming lahat ng may biglang tumawag kay Maureen.
"Mico!"
Agad na umakbay si Mico sa ate niya at tila nanlaki ang mata niya ng makita ako.
I saw how his face turned red when he saw me.
"M-mavis..." Nauutal niyang sabi.
"How did you know my name?" I asked coldly.
"Ah , sinabi ko sakanya Bunso..." Solar.
Hindi na ako magtataka kung paano naging kaibigan ni Solar ang mga toh. Halos lahat naman ata kaibigan ng kapatid kong to.
Tila nahihiya ang binatilyo habang nakatingin saakin.
"Uhm , did you l-like t-the f-flowers i gave you?" Nauutal niyang tanong.
So siya pala...
"Hindi ako patay para bigyan ng bulaklak" Gulat siyang napatingin saakin matapos ko yung sabihin.
"Pagpasensiyahan niyo na yang kapatid ko. she hates flowers..." Saturn.
"Oh..... that's unsual... ikaw lang yata ang babaeng kilala ko na hindi magilig sa bulaklak" Maureen.
First of all , hindi niya ako kilala. She maybe knows my name but not my whole personality.
"I'm not like the other girls."
"Alam mo i like you now! I really like your personality!! I hope we can be friends!" Maureen.
Friends???
"Let's go to my favorite salon tomorrow! Treat ko for saving me" Aya niya.
"I don't go to salons"
"Well , i think you need to go a salon Mavis" Maureen.
Gusto ko siyang batukan sa totoo lang....
Ganun ba ako kapanget para mag Salon.
"Ate , can i go?" Mico.
"Sorry , salons are not my thing..."
"Pretty please????"
"Sumama kana Mavis , hindi yung puro ka na lang bahay at skwela" Saturn.
"Sasama ako!!" Solar.
"Edi kayo na lang mag Salon. Hindi na rin naman kayo mga bata para samahan ko pa kayo"
"Sus , sabi ko na nga ba. Yang si Mavis allergic yan pagpapaganda. Tingnan mo mukang si Sadako"
Kahit kailan talaga bwisit tong si Saturn.
.
.
.
"MAVIS PLEASE SUMAMA KANA!!!!" Pagmamakaawa ni Solar habang sunod-sunod ang pagkatok sa pintuan ng kwarto ko.
"AYOKO NGA!!!!!!" Inis kong sigaw.
Marami pa siyang sinabi pero naglagay na lang ako ng headphones sa tenga ko at saka nagpatugtog ng malakas upang hindi na siya marinig pa.
Patuloy ko na lang tinapos ang mga gawain ko na kailangan sa skwelahan.
Napalingon ako sa may pintuan ng biglang bumukas ito at agad naman akong napaayos ng postura ng makita kong pumasok si Mommy at nasa likod niya naman tong si Solar na naka ngiting aso at tila ba parang pakiramdam niya ay nanalo na siya sa isang digmaan laban sakin.
"Solar said , that her friend invites you to go to Salon Mavis" Paninimula ni Mommy na siyang ikinairap ko.
Sabi ko na nga ba....
"Yes , mom and i don't wanna go"
Napahawak siya sa kanyang bewang na animo'y magsisimula ng mag sabi ng kung ano-ano. At tama nga ako. Tumaas na ang isang kilay niya senyales na magsisimula na siya sa panenermon saakin.
"Mavis you're already 21 but you look like a highschool student! Ni hindi ka man lang marunong mag ayos! At tingnan mo nga , nandito kana sa bahay pero nakauniform ka parin!"
As expected from my fashionista Mother. Na kahit nasa bahay ay feeling mo ay nasa fashion show siya palagi.
Ngayon nga ay para siyang galing sa isang party. Pero ang totoo maghapon LANG naman siyang nag paint dito sa bahay.
"Tapos kapag lalabas ka , naka loose t-shirt kapa. Puro ka pantalon. Ni hindi ka man lang nagaayos. Tapos palagi pang magulo ang buhok mo! Ni pulbo hindi mo mailagay dyan sa muka mo!!!----" Hindi niya na naituloy ang sasabihin niya ng tumayo ako at inilagay ang daliri ko sa harap ng labi niya.
"Mom" Tawag ko sakanya. "First of all ayoko sumama dahil busy ako sa pag gawa ng report ko bukas para sa isang subject. At pangalawa , ayokong sumama dahil hindi ko hilig ang ganoong lugar"
She glared at me.
"I want you to join them , or else i'll ruin all of your spy cams and drones"
Kaya ko naman bumili ulit ng bago.
Mukang nabasa niya yata ang nasa isip ko sa pamamagitan ng expression ko.
"Kapag hindi ka sumama , i'll kill dracky"
~•~•~•~•~•~
"Dracky , i don't want to go to that f*cking Salon. So i'll just gonna give you to mom and then she'll kill you" Dahil sa sinabi ko ay agad akong tinuklaw ng alaga kong ahas.
Sht.
"I'm just f*cking joking Dracky! " inis kong sabi.
"Oo na , sasama na ako sa Salon. Hindi ko naman hahayaang patayin ka ng mommy ko okay!"
Inirapan ko siya.
Mabuti na lang talaga at hindi venumous tong si Dracky.
Hindi siya makamandag pero may attitude tong alaga ko. Kapag hindi niya nagustuhan ang sinasabi ko patungkol sakanya ay talagang tutuklawin ako nito.
Bigla siyang gumapang sa muka ko papuntang leeg ko hanggang sa makabalik siya sa braso ko.
"You , little orange sht tingnan mo punong puno na tuloy ng dugo tong t-shirt ko!"
Napatingin ako sa paa ko ng bigla akong nakaramdam ng parang may dumi-dila sa paa ko.
Gabi na at nandito ako sa garden ng bahay namin upang palihin na paglaruan ang mga alaga naming magkakapatid.
Napangisi ako ng makita kong dinidilaan ni Pogi at Missy ang paa ko.
Si pogi ay ang alagang aso ni Saturn at si Missy naman ang alaga ni Solar.
"Catch!" Utos ko sakanila sabay bato ng laruan nila papunta sa may kulungan nila at agad naman nila itong kinuha.
Ang cute nilang dalawa because of their furry body. Para silang teddy bears.
Pero mas gusto ko talagang mag alaga ng ahas kesa mga aso o kaya pusa.
"Hey Dracky , yang titig mo ah. Wag mong kakainin yung dalawa or else aadobohin kita" Banta ko.
Natigil ako sa pagkausap sa alaga ko ng biglang may tumamang bato sa braso ko.
"Sht" i muttered.
Isang bato na nababalot ng kulay pulang papel.
Inalis ko ang papel na bumabalot sa bato at agad ko itong binasa.
𝑨 𝒔𝒏𝒂𝒌𝒆 𝒍𝒊𝒌𝒆 𝒚𝒐𝒖 𝒅𝒆𝒔𝒆𝒓𝒗𝒆𝒔 𝒕𝒐 𝒅𝒊𝒆.
𝑫𝒊𝒆 𝒊𝒏 𝒇𝒊𝒓𝒆 𝒍𝒊𝒌𝒆 𝒘𝒉𝒂𝒕 𝒚𝒐𝒖 𝒅𝒊𝒅 𝒂 𝒍𝒐𝒏𝒈 𝒕𝒊𝒎𝒆 𝒂𝒈𝒐.
𝑰 𝒘𝒂𝒏𝒏𝒂 𝒉𝒆𝒂𝒓 𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒔𝒄𝒓𝒆𝒂𝒎 𝒘𝒉𝒊𝒍𝒆 𝒔𝒍𝒐𝒘𝒍𝒚 𝒅𝒚𝒊𝒏𝒈 𝒊𝒏𝒔𝒊𝒅𝒆 𝒂 𝒇𝒊𝒓𝒆.
Imbes na matakot ay mas lalo na lamang akong napangisi.
"Well , well , well. Look at this Dracky. Someones gonna kill me. But i wont let that happend..."
Umakyat ako sa bakuran namin at gaya ng inaasahan ko ay nakita ko siya. But when she saw dracky ay agad siyang tumakbo papalayo.
Napa iling na lang ako.
Kagaya ng napag usapan ay pumunta kami ng Salon kinabukasan.
Kahit naka uniform pa kami ay pumunta na agad kami dun.
"Oh my god Mavis! Mabuti at sumama ka!!" Magiliw na bati saakin ni Maureen.
"Well , mom threatened Mavis. Kapag di siya sumama ay papatayin ni mommy si Dracky"
Casual na sabi ni solar sabay tingin sa magazine niya.
Nakaupo ako habang nasa harap ang isang salamin hababg inaantay ang mag aayos saamin.
"Sinong Dracky??" Maureen
"Alaga ni Mavis na Ahas"
Gulat saaking napatingin si Maureen.
"Really?? , That's cool!!!"
Ilang minuto ang lumipas at nagsimula na silang ayusan kami.
May kung anong ginawa sila sa buhok ko upang magmuka itong makintab. At sa totoo lang nagustuhan ko ang ginawa nila sa buhok ko dahil hindi ko na kailangan pang isuklay ito. At habag inaayusan nila ang buhok ko ay may nagaayos naman ng mga kuko ko.
Medyo may kahabaan ang kuko ko kaya nagawa pa nila itong lagyan ng nail polish.
I hate the smell of it. Panay tanong saakin si Maureen at habang ako naman ay bored na bored habang sinasagot niya.
Salons are not my thing.
Inayos nila ang pagkakagupit sa buhok at bangs ko dahil ako lang naman ang naggupit nun.
"Mas maganda ka sana miss kung wala kang peklat sa noo" Napalingon si Solar sa nag ayos saakin.
Napagsabihan ni Solar ang nag ayos saakin na wag ng banggitin ang kahit anong tungkol sa noo ko.
Pero si Maureen nagtanong parin.
"What happend to your forehead Mavis??? bakit ayaw mong pagusapan?" Lihim akong napa irap.
Hindi niya ba naisip na sensitibo yung tanong na yun para sakin?!
"I was abducted before and the one who abducted me did that" natahimik si Maureen sa kwento ko.
Ayoko ng pagusapan yun , pero nagawa ko paring sabihin sakanya. Alam kong kapag hindi ako nag kwento ay kukulitin niya lang ako ng kukulitin. Sinabi ko na yung totoo para hindi na siya magtanong ng kung ano-ano.
Matapos naming manggaling sa Salon ay naglibot-libot pa sila Maureen. While me i'm just quietly watching them
Napatingin ako sa labas ng mall.
My blood boil when i saw Mc...
Pero hindi kumulo ang dugo ko dahil sa nakita ko siya.
My blood boiled when i saw Yumi... standing next to him.
Hindi na ako nagdalawang isip na tumakbo papalapit sakanya.
Maduming maglaro si Yumi. At hindi ko hahayaang may madamay sa gulo sa pagitan naming dalawa. Hindi na ako nagdalawang isip na tumawid sa kalsada kahit na maraming sasakyang dumadaan. I don't care if die for saving people. Sa tingin ko qualified na rin ako sa langit kapag may nailigtas ako.
"BEEEEEEEEEEEEEEEEPPPPPPPPPPPPPPP"
Natigilan ako ng isang sasakyan ang bumusina ng malakas. Napatitig na lang ako doon. Maybe i deserve to die after all the shts i made. Baka sa pagkamatay ko ay tigilan na ako ng mga peste kong panaginip.
Sawang-sawa na ako...
Ngunit sa isang iglap ay tila natauhan ako ng bumagsak ako sa sahig.
Hindi dahil sa nabundol ako , ngunit dahil sa may nagtulak saakin.
Mc saved me.
But when i realized what will happend to him...
I quickly run to save him.
Pareho kaming bumagsak sa sahig.
"MGA P*NYETAAAAAA KUNG MAGPAPAKAMATAY KAYO WAG KAYONG MANDAMAY NG TAO!!!!!" Sigaw ng driver na muntik bumundol saamin.
Hindi ko mapigilan ang sarili kong mapahalakhak.
"Bakit na tumatawa??" Tumaas ang kanyang boses.
"WHAHAHAHA" Patuloy lang akong tumawa.
Natatawa ako sa sarili ko dahil imbes na iligtas ko siya. Ako ang nagligtas sakanya.
Naalala ko hindi nga pala ako si Superman.
Nasobrahan ako sa tapang pero di ako immortal.
Natatawa ako kasi , sa dami ng kasalanan ko sa diyos nag eexpect pa akong mapunta sa langit.
"Paano mo nagagawang tumawa habang muntik na tayong madisgrasya?"
"Sabi nila tawanan lang ang problema. That's what i'm doing right now" Sagot kong pabalang.
Kahit kailan hindi mababayaran ng kamatayan ko ang kasalanang ginawa ko.
kahit kailan hindi ako matatahimik...
I deserve this.
I deserve what i'm feeling right now.
I deserve to be haunted by my past.
I deserve this because i am the worst.