Chapter (119) _ တညလုံး လယ်ထွန်တဲ့ နင်နင်ရဲ့ ယောကျာ်း
ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်တွေ့သွားပြီးနာက် ကျောက်တုန်းသည် သူ့လက်ကို အောက်ချကာ လက်ကောက်ဝတ်မှာ ထင်သွားသည့် နီရဲနေသည့် လက်ရာကြီးကို ဖုံးလိုက်သည်။
ရှုဟိန် ၏လက်သည်ရှေ့သို့ ဆက်လက်လှုပ်ရှားနေပြီး ရှုနင်၏ခေါင်းပေါ်တွင် ဖြည်းဖြည်းကျဆင်းသွားကာ ခေါင်းကို အနည်းငယ် ပွတ်သပ်ပေးပြီးနောက် လည်ပင်းနားသို့ လျှောချလိုက်သည်။ ရှုနင်လည်း သူ့လက်ကိုအလျင်အမြန်မြှင့်လိုက်ပြီး သူ့အစ်ကိုကြီး၏ ခါးကို ဖက်ကာ ပုံမှန်လိုပဲပြုမူလိုက်သည်။ ဒီအမူယာလေးက သူတို့ကြားမှာ အကြိမ်ရာထောင်ချီ လုပ်ခဲ့ဖူးသလို သူတို့အကြား အထူးသဖြင့်သဟဇာတဖြစ်သော အနေအထားရှိပုံရသည်။
"အစ်ကိုကြီး..ဒါ ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်း ကျောက်တုန်းပါ။ ကျောက်တုန်း..ဒါ ငါ့အကိုကြီး ရှုဟိန်"
ရှုနင်က တင်းမာနေသည့် လေထုကို လျော့ပါးစေရန် ချက်ချင်းမိတ်ဆက်ပေးခဲ့သည်။ အခြားသူများက ရှုဟိန် ဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ မသိပေမယ့် အရမ်းကို သဝန်တိုပြီး အပြုမူ လွန်ကဲနေသည့် အကိုကြီး လုပ်ရပ်ကို ကြည့်ပြီး ရယ်ချင်နေသည်။
အင်မတန်အေးဆေးတည်ငြိမ်တဲ့ ငါ့ အကိုကြီးက သဝန်တိုပြီး ခုလို ကြောင်းကျိုးမခိုင်လုံတဲ့ လုပ်ရပ်ကို လုပ်လာတဲ့ နေ့ရက်လည်းရှိလာတာကိုး။ ဒီဟာက ငါ့ တစ်ဘဝလုံး အကိုကြီးကို စနောက်ပြောနေဖို့ လုံလောက်နေပြီ...ဟား..ဟား..ဟား...
ကျောက်တုန်းသည် သူ့ထက်သိသိသာသာ အရပ်မြင့်သောလူကိုကြည့်ပြီး သတိနဲ့ နူတ်ဆက်လိုက်ပေမယ့် လက်ကိုတော့ ကမ်းမပေးတော့ပေ။
"ခင်ဗျားနဲ့တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်"
" မင်းနဲ့တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်"
သူတို့အနီးကပ်ရပ်နေသောကြောင့် ရှုဟိန်က သူ၏ခေါင်းကိုအနည်းငယ်ငုံ့၍ သူ့ကို စကားပြော ခဲ့သည်၊ တစ်နည်းနည်းဖြင့် တစ် ဦး ကိုတစ် ဦး စိုက် ကြည့်နေပေမယ့် ရှုဟိန်ရဲ့ မျက်လုံးတွေကအေးစက်နေတယ်။
"နင်နင်က မင်း သူ့ကိုဂရုစိုက်ပေးတယ်လို့ ပြောတာ ကြားရတယ်၊ အဲ့ဒီအတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
"...... ဒါဟာ ကျောင်းနေဖက် အချင်းချင်းမို့ အပြန်အလှန် ကူညီပေးတာလောက်ပါ။ ဘာမှ သိပ်မလုပ်ပေးရပါဘူး "
ကျောက်တုန်းက အားတင်းကာ ခက်ခက်ခဲခဲနှင့် ဆက်လက်ပြောလိုက်သည်။
ကောင်းပြီ။ ဒီတစ်ယောက်က အခြေနေမှန်ကို သိပြီး အကောင်းဆုံး နေတတ်တဲ့သူပဲ...
ရှုဟိန်က ရှုနင်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ချိန် သူ့မျက်လုံးတွေက နူးညံ့သွားပြီး ပြောလိုက်သည်။
"မင်းရဲ့ အတန်းဖော်တွေကိုနှုတ်ဆက်ပါ"
ရှုနင်က သူ ပြောသည့်အတိုင်း အပြုံးဖြင့် နှုတ်ဆက်ကာ ရှုဟိန်၏ကားထဲ လိုက်ဝင်ခဲ့သည်။
အိုး ...... ရှုဟိန်ဟာ ကောလာဟလတွေထဲက အတိုင်းပဲ။ သူက အရမ်းကို တင်းကျပ်ပြီး အေးစက်တယ်။ သူ့ထက် အကြီးတွေကိုပဲ ယဉ်ကျေးစွာဆက်ဆံပြီး အနီးကပ်ချဉ်းကပ်ဖို့ ခဲယဉ်းတယ်ဆိုတာ တကယ်ပဲ..
ကျောက်တုန်းက တွေ့ရခဲတဲ့ ရှုဟိန်ကို ကြုံကြိုက်လိုက်ပေမယ့် မိတ်ဖွဲ့ရင်းနှီးခွင့် ဆုံးရှုံးသွားလို့ သူ့ဖာသာ စိ်တ်ပျက်သွားခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် သူငယ်ချင်းရဲ့အဆက်အသွယ်ကို သုံးပြီး တက်လမ်းရှာတာထက် ကိုယ့်အရည်ချင်းနဲ့ ကြိုးစားတာ ပိုကောင်းတယ်လို့ ခံစားလိုက်ရလို့ သူ့အတွေးတွေက ရှင်းကာပေါ့ပါးသွားခဲ့သည်။
အိမ်ပြန်ခါနီး ကျောင်းသူ၊ ကျောင်းသားတွေက ရုတ်တရက် ချောမောလှပသောလူတစ် ဦး နှင့် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်ဖွယ်ကောင်းသောအနက်ရောင်ဝတ်စုံ ၀ တ်ဆင်ထားသည့် လူတစ်စု ပေါ်လာခြင်းကြောင့် ဒီမြင်ကွင်းက ဝှက်ဆန်းကျယ်သည့်အပြင် မြင့်မြတ်သောအသွင်အပြင်ကို ရရှိစေခဲ့သည်။ သူ့ဆီက ရတဲ့ ဖိအားပေးမှုသည်အအေးဆုံးဆောင်းရာသီနှင့် တူသည်။ ထိုကဲ့သို့သော ခမ်းနားထည်ဝါသောလေထုအရ ထိုလူရွယ် ကြီးမားသောမိသားစုကြီး၏ အမွေဆက်ခံသူဖြစ်နိုင်မလား...
ကျောက်တုန်းလည်း ကြီးမားတဲ့မိသားစုက လာတာဖြစ်လို့ သူ့ဆီက အရှိန်ဝါရှိပေမယ့် အခုပေါ်တာတဲ့ လူနဲ့ ယှဉ်လို့ပင်မရပေ။ ဒီနေရာမှာ စုစည်းနေတဲ့ ကျောင်းသားအားလုံးက ချမ်းသာကြွယ်ဝချမ်းသာသော မိသားစုက သားသမီးတွေဖြစ်ခဲ့ကြသော်လည်း သူတို့က အသိပညာဗဟုသုတရှိသူများ မဟုတ်သော်လည်း အနည်းဆုံးတော့ သူတို့မြင်လိုက်တဲ့ မြင်ကွင်းကို အဓိပ္ပါယ်ပြည့်ဝစွာကြည့်ရှုနေဆဲဖြစ်သည်။ ပြောင်ပြောင်တင်းတင်း မကြည့်ရဲလို့ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ပဲကြည့်နေရသည်။ ထိုလူရွယ်ကို ကြားဖြတ်ဟန့်တားဖို့တော့ တကယ့်ကို မဖြစ်နိုင်လောက်ပေ။
ထိုလူရွယ်နှင့် နင်နင်တို့ စီးသွားသည့်ကားက ဝေးကွာသွားမှ ကျောက်တုန်းကို မေးကာ စပ်စုကြသည်။
"ကျောက်တုန်း..ခုနက လူက ဘယ်သူလဲ?"
"ရှုနင် ရဲ့အစ်ကို။ ငါ လုပ်စရာတွေရှိသေးတယ်။ ဒါကြောင့ ်ငါ အရင် ပြန်တော့မယ်၊ နောက်တစ်ခေါက်မှ ထပ်တွေ့ကြမယ်"
"ကောင်းပြီ" အတန်းမော်နီတာက ပြုံးကာပြောလိုက်သည်။
ကျောက်တုန်းသည် သူ၏ကားထဲဝင်ကာ ထွက်ခွာသွားသည်။ အတန်းမော်နီတာသည်ကျန်လူအုပ်ကြီးကို ပြန်ပို့ရန်စီစဉ်ရန် အမြန်လုပ်လိုက်သည်။ ဒီကျောင်းသားတွေ သူတို့ကိုအိမ်ပြန်ဘေးကင်း လုံခြုံစွာပြန်လာစေဖို့ အရေးအကြီးဆုံးဖြစ်သည်။ ရှုဟိန် ၏ ရုပ်သွင်က မိန်းကလေးများအပေါ် အလွန်အမင်း နက်ရှိုင်းသည့် ထင်မြင်ချက်ကိုချန်ထားနိုင်ခဲ့သည်။ သူသည်တစ်မိနစ်ပြည့်မနေခဲ့ပေမယ့် ချစ်သူရှာချင်နေသည့် မိန်းကလေးများအတွက် ဒီလို အင်မတန်ချောမောသည့်လူမျိုးကို လိုချင်လာကြသည်။
ဒီလိုလူက သူတို့ကိုလုံခြုံစိတ်ချမှုပေးနိုင်မယ်ဆိုရင် သူတို့၏နှလုံးကို ခုန်ပေါက်သွားစေမယ့် အပြင် သူတို့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ အရမ်းကို ထင်ပေါ်ကျော်ကြားလာပေလိမ့်မည်။
ရှုနင် ကားထဲမှာထိုင်နေရင် းအပြုံးလေးဖြင့ ် ရယ်နေသည်။
ဒါပေမယ့် ရှုဟိန်ကို ဘယ်သူထင်နေလို့လဲ...။ သူ က နင်နင်ကို မကြည့်ဘဲမနေနိုင်ပါ။
" မင်းသာ ဆန္ဒရှိရင် ရယ်ပါ၊
အို့.... o (╯□╰) o
ရှုနင်က ရှုဟိန် ရဲ့ရင်ခွင်ပေါ်ကိုမြန်မြန်ဆန်ဆန် တက်သွားပြီး သူ့လည်ပင်းကို လက်နှင့် သိုင်းဖက်ကာ နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ နင်နင်က ရှုဟိန်၏ နဖူးမှ သူ၏နှာခေါင်း၊ မျက်နှာ၊ သူ၏နှုတ်ခမ်းဆီသို့ ခပ်ဖွဖွ အနမ်းပေးနေခဲ့သည်။ ထို့နောက်သူသည်ရွေ့လျားပြီးနှာခေါင်းထိပ်ခြင်း ထိကပ်ရုံသာမက အစ်ကိုကြီး၏မေးစေ့ကိုလျှာဖြင့် အသာလျက်ကာ ဖွဖွလေး ကိုက်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ နားရွက်ထဲကို နွေးထွေးသောလေကို မှုတ်ထည့်လိုက်သည်။
"ကျွန်တော့် ဘုရင်ကြီးက ဒေါသထွက်နေတယ်။ သူက သဝန်တိုနေတာလား..."
" မင်းသိရင် မင်းဘာလို့ သူ့ကိုမရှောင်ခဲ့တာလဲ"
ရှုဟိန်၏မျက်လုံးများက နင်နင်ကို စိုက်ကြည့်ကာ မျက်ဝန်းထဲက အကြည့်တွေက မိုးကြိုးမုန်တိုင်းအရိပ်တွေ ထင်ဟပ်လာသည်။ တစ်စက္ကန့်ပိုင်းအကြာတွင်သူတို့၏ပတ်ဝန်းကျင် အပူချိန်ကျဆင်းလာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
"မင်းက ငါ့ကို ရူးသွားစေချင်တာလား"
ရှုနင်ရဲ့ကိုယ်လေးက တောင့်ခနဲဖြစ်သွားပြီး သူ၏လှပသောမျက်လုံးများသည်အံ့သြရိပ်တွေ ထင်ဟပ်သွားသည်။
"ကျွန်တော်က အပြစ်ကင်းပါတယ်။ အကိုကြီး ကိုယ်တိုင်ရောက်လာမယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် ဘယ်လိုသိပါ့မလဲ။ အကိုကြီး လာကြိုမယ်ဆိုတာ ကျွန်တော့်ကို ဖုန်းခေါ်လို့လား၊ စာပို့လား။ ကျွန်တော်က ဒါကို ရှောင်ဖို့ အခွင့်ရေးကို မရလိုက်တာပါ..."
သူ့ညီလေးက အရမ်းကိုချစ်စရာကောင်းပြီး အရမ်းကို စကားတတ်နေတယ်။ ရှုဟိန်က တံတွေးကိုမျို ချ၍ တစ်နေရာမှလျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သော မျက်နှာဖုံးတစ်ခုထုတ်ယူကာ ရှုနင် ၏ခေါင်းကို တပ်ပေးလိုက်သည်။
ရှုနင် ...... Σ( ° △°|||)
"ဒီဟာက ထုတ်ကုန်အသစ်ပါ။ နားရွက်လေးတွေရှိတယ်၊ သူ့ဖာသာလည်း ခဏခဏ လှုပ်ရှားနိုင်တယ်။ အဲ့ဒါက အရမ်းချစ်စရာကောင်းတယ်။ "
ရှုနင်-"...." → _ → အကိုကြီး... ~ ဒီလိုမျိုးကို တကယ်ကြိုက်တာပဲနော်....
"အကိုကြီး...ဘက်ထရီ သွင်းပြီးပြီလား"
"အင်း"
ရှုဟိန်ကအရမ်းအေးဆေးငြိမ်သက်ပြီး လက်ကိုဆန့်ပြီး နင်နင်ခေါင်းပေါ်က တပ်ဆင်ထားသည့် နားရွက်ကိုညှစ်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ရှုနင် ၏နှာခေါင်းလေးကိုလက်ချောင်းဖြင့် အသာညစ်ကာ မေးလိုက်သည်။
" ဒါ ဘယ်လိုခံစားရသလဲ"
"ကျွန်တော် ဘာမှ မခံစားရဘူး။ "
"ဒါက ငါ့အတွက်ကောင်းတယ်။ "
ရှုနင်ကမျက်ခုံးပင့်လိုက်ပြီး ထိုဦးထုပ်ကိုချွတ်လိုက်ပြီး ရှုဟိန်ခေါင်းပေါ်ကို တင်လိုက်သည်။ မြင်ကွင်းတစ်ခုက ရုတ်တရက်လုံးဝပြောင်းလဲသွားသည်။ ဦး ထုပ်၏ ချစ်စဖွယ်ပုံလေးက ရှုဟိန်၏ အေးစက်ခန့်ညားမှုကို လုံးဝ မပြောင်းလဲနိုင်ပါ၊ သူ၏ အမူယာက အလွန်လေးနက်လွန်းပြီး မျက်လုံးတွေထဲက အကြည့်က အေးစက်လွန်းသည်။ သူ၏သဘောထားမှာလည်း တင်းမာနေသည်။ ╮ (╯▽╰) ╭
ထိုအခါ ဦး ထုပ် သေးငယ်တဲ့အတွက် ရှုဟိန်၏ ခေါင်းထိပ်ကိုသာ တင်နိုင်ခဲ့တယ်။ ရှုဟိန်က ခေါင်းကို စောင်းလိုက်တာနဲ့ ဦးထုပ်က ပြုတ်ကျလာသည်။
နင်နင် မပျော်တော့ဘူး....￣へ￣
ဒါကို သိတဲ့ ရှုဟိန်က နင်နင်၏ခါးလေးကို သိုင်းဖက်ကာ နူတ်ခမ်းလေးကို ဖိအပ်ကာ ပူပြင်းသည့် အနမ်းကို ပေးလိုက်သည်။ ရှုနင်၏ နှလုံးသားလေးက အကိုကြီးရဲ့ အနမ်းကို ရလိုက်လို့ ပျော်ရွှင်သွားကာ ပြန်နမ်းခဲ့သည်။ ကားလေးက သူတို့ ခြံဝင်းထဲ ၀ င်လိုက်တဲ့အခါ ကားမောင်းသူနဲ့သက်တော်စောင့်နှစ်ယောက်စလုံး ကားပေါ်က ဆင်းပြီး ခပ်ဝေးဝေးမှာ စောင့်ပေးနေခဲ့ကြသည်။
ရှုနင် - "......"
ရှုဟိန်က ရှုနင်ရဲ့ကိုယ်ပေါ် ဖိမိုးကာ ကားဆိုဖာပေါ် လှဲချလိုက်သည်။ နင်နင်၏မေးစေ့လေးကို ပင့်မကာ နင်နင် တကိုယ်လုံးပျော့ကျလာသည်အထိ နမ်းပြီးမှ မေးလိုက်သည်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ.. "
"ဟင့်အင်း..ဘာမှ မဖြစ်ဘူး"
သက်တော်စောင့်နဲ့ အိမ်ဝန်ထမ်းတွေ မျက်လုံးထဲမှာ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်လုံးက လုံးလုံးကို အရှက်သိက္ခာ မရှိတော့ပါဘူး။ ~→_→
ရှုနင်ရဲ့ အဝတ်များမှာရှုပ်ထွေးနေပြီး "ရှုဟိန်က ကျွန်တော့်ကို မ fuck ပါဘူး"လို့ ပြောလည်း တလောကလုံးမှာ ဘယ်သူမှ မယုံနိုင်တော့ဘူး မဟုတ်လား။ ╮ (╯▽╰) ╭
ရှုဟိန်က သြဇာအာဏာနဲ့ပြည့်ဝတဲ့ top တစ်ယောက်ဖြစ်လို့ top တစ်ယောက်ရဲ့ အရှိန်ဝါက ရှိနေတာပဲ။ သူက နင်နင်ကို အရုပ်ကလေးလို ပွေ့ချီပြီးရှည်လျားတဲ့ ခြေလှမ်းတွေနဲ့ အိမ်ပေါ်ကို တည်ငြိမ်စွာတက်လာသည်။ သူ့ဆီမှာရှက်ရွံ့တာ လုံးဝမရှိပေ။
အပေါ်ထပ် ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေအကုန်ပြင်ဆင်ထားပြီးလေပြီ။ မျက်နှာသုတ်ပဝါများနှင့်အခြားအရာများကို အိမ်ဝန်ထမ်းများက ပြင်ဆင်ထားပြီးဖြစ်သောကြောင့ ်တံခါးဖွင့်ပြီးနောက် ပိတ်ပင်မပိတ်တော့ပဲ ရှုနင်နှင့် ရှုဟိန်တို့ ဝင်ရန် အသင့်ဖွင့်ထားပေးသည်။
ရှုနင်သည်မျက်လုံးမှိတ်လိုက်ပြီး ရှုဟိန်က သူ့ကို အဝတ်အစားများကိုချွတ်ပေးတာ စောင့်နေသည်။ ပြီးတော့ သူတို့နှစ်ယောက် ကိုယ်လုံးတီးနှင့် ရေထဲကို ဆင်းခဲ့သည်။
ရေကနွေးပြီး သက်တောင့်သက်သာရှိလို့ ခံစားရတာ အရမ်းကောင်းတယ်၊ ရေကန်ထဲကတောင် မထွက်ချင်တော့ဘူး
ရှုဟိန်သည် ရှုနင် ၏နှုတ်ခမ်းလေးများကို ချစ်ခင်စွာလက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်လျက် ကျန်လက်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် တကိုယ်လုံးကို ဆေးကြောပေးနေသည်။ သူသည်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ခဲ့စဉ် ပုံမှန်ထက်အနည်းငယ်ပိုကြာပေမယ့် ရေချိုးခန်းထဲမှာ pa pa pa မလုပ်ခဲ့ပေ။
ရေချိုးပေးရင် ရှုနင်က အိပ်မောကျသွားလို့ ရှုဟိန်က သူ့ကိုအိပ်ရာပေါ်တင်လိုက်ပြီး ဟိုလှည့်ဒီလှည့်နှင့် အဝတ်စားကို ဝတ်ပေးလိုက်သည်။ ထိုစဉ် နင်နင် နိုးလာပြီးသူ့ကိုယ်ပေါ်က ဝတ်ထားသည့်အဝတ်သစ်ကို တွေ့တော့ မျက်လုံးပြူးသွားခဲ့သည်။
သူသာ နိုးမလာလို့ မကြည့်မိရင် သိမှာမဟုတ်ဘူး။ မြင်လိုက်ရသည့် အဝတ်ကြောင့် နင်နင် အသိလွတ်ကာ ငေးကြောင်ကြောင်ဖြစ်သွာသည်။ အကိုကြီးက တကယ်ကိုပဲ ဒီလို ထူးထူးဆန်းဆန်း အဝတ်စားကို ကြိုက်တာပဲ။ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး သူ့ကို ဒီလိုဟာကို ဝတ်ပေးရဲရတာလဲ...
ရှုနင် ၏ပါးစပ်ကတုန်ယင်နေပြီး သူ့ကိုကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်။
"ဒါ..ဒါ ..ထုတ်ကုန်အသစ်လား..."
" အမ်း..ဒါလေးက ဝတ်ဆင်သူကို ပျော်စရာကောင်းအောင်လုပ်ပေးနိုင်တယ်၊ အဲဒါဟာ တော်တော် အသုံးဝင်တယ်လို့ ငါထင်တယ်"
ရှုဟိန်က အလေးအနက်ပြောကြားခဲ့သည်။ သို့သော် သူသည် ဝတ်ပေးစရာ စကတ်ရှိသေးသည်ဟူ သော အတွေးနှင့် သူ၏နှလုံးသားကို သိမ်းပိုက်ထားနိုင်သည်။ နင်နင်ရဲ့ အသားအရေဟာ တကယ့်ကိုကောင်းပါတယ်၊ ဒါကြောင့ အရောင်ဖျော့ စကတ်က အရမ်းကိုကောင်းပြီး ဒါကို ဝတ်လိုက်ရင် နင်နင်က ပိုပြီး ဆွဲဆောင်မှုရှိလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့်ဒီလိုအိပ်ရာပေါ်မှာ ကစားရတာ ရှက်စရာကောင်းတယ်၊ စားပွဲပေါ်မှာ တင်ပြီး ကြည့်သင့်တယ်။ ပြီးတော့မှ စိတ်လှုပ်ရှားစရာ အဖြစ်ပျက်ကို သွားလိုက်တာပေါ့...
ရှုနင်သည် မျက်ရည်မကျဘဲငိုနေမိတော့သည်။ သူ့ကိုယ်ပေါ်က ကြိုးတစ်ချောင်းတည်းသာရှိသည့် အဝတ်ကို ချွတ်ပစ်ချင်သည်။ ဒါပေမယ့် ရှုဟိန်က သူ့လက်ကို အမြန်လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ခေါင်းပေါ်တွင် မြှောက်တင် ဆုပ်ကိုင်ထားကာ ရှုနင်က ဘယ်အရာကိုမှ လုပ်ခွင့်မရှိတော့ပေ။ သူက ရုန်းကန်ခဲ့ရသည်၊ ခြေထောက်လေးနဲ့ ကန်ခဲ့သည်။
သို့သော် သူသည် ရှုဟိန်ကို နည်းနည်းပင် မရွေ့စေဘဲ သူကသာ အံ့သြဖွယ်ကောင်းသော အခြေအနေသို့ရောက်ရှိ ခဲ့သည်။ ရှုဟိန်က သူ့အားနှစ်သိမ့်စေရန် သူ့ကိုမပြတ် ဆက်တိုက် နမ်းခဲ့သည်။ ဒီအပြုမူက ရှုနင်ကို ပိုမိုသက်သာစေခဲ့သည်။ ထို့အပြင် သူူ၏ကိုယ်ခန္ဓာကိုယ်ထဲကို အကိုကြီးရဲ့ ထူထဲသည့် အသားချောင်းက ကျူးကျော်ဝင်ရောက်လာစေရန် တွန်းအားပေးနေသလိုဖြစ်ခဲ့သည်။
ရှုဟိန်သည် ကလေးလေးရဲ့ တွန်းထိုးမှုကို အသုံးချပြီး အနည်းငယ် လှုပ်ရှားကာ ညင်ညင်သာသာ ရွေ့လျားခဲ့သည်။ ထို့နောက် pa pa pa pa pa ဆိုပြီး ရှုဟိန်က လယ်ထွန်ခြင်းကို အလုပ်ကို စတင်ခဲ့သည်။ သူ့ရဲ့လယ်ကွင်းလေးက နင်နင်ပဲဖြစ်သည်။
နင်နင်ခမျာ ကျောက်တုန်းနှင့်တရင်းတနှီးနေလိုက်မိသည်ကို အကိုကြီး တွေ့သွားပြီးနောက် ရှက်စဖွယ် sexy ကျသည့် ညအိပ်ဝတ်စုံလေး ဝတ်ကာ အကိုကြီးရဲ့ တညလုံး လယ်ထွန်ခြင်းကို ခံလိုက်ရတော့သည်။
တစ်ညစိတ်အားထက်သန်မှုအပြီးတွင် နင်နင်၏အသံမှာ အော်ရလွန်းလို့ လုံးလုံး ဝင်သွားလေပြီ။ နောက်တစ်နေ့မနက်စောတွင် ရှုဟိန် ၏ဖုန်းက တုန်ခါလာသည်။ ရှုချိန်က ဖုန်းခေါ်ဆိုလာသောကြောင့် ရှုဟိန်က ပူနွေးသောအိပ်ရာမှ ထွက်ပြီးအပြင်ဘက်ကို ထွက်လာပြီး ဖုန်းပြောလိုက်သည်။ အထဲမှာဆိုရင် နင်နင်ကို အနှောက်ယှက်ဖြစ်နိုင်သည်။
ရှုဟိန်က နင်နင်ကို ဘယ်အချိန် အိမ်ခေါ်လာမလဲဟုမေးနေသည်။ ဒါပမေယ့် ရှုဟိန်က အခုအိမ်က သန့်ရှင်းနေလားဟု မေးခဲ့သည်။ ရှုချိန်က သူ့သားဘာဆိုလိုသည်ကို မြန်မြန်ဆန်ဆန်နားလည်ခဲ့သည်။
သူက ရှုယောင်း အကြောင်းပြောနေတာပဲ။ သူ့သားအငယ်ဆုံးလေး ရှုယောင်းက မသန့်ရှင်းတဲ့ အရာလေး ဖြစ်နေပြီလား... ╮ (╯▽╰) ╭
ရှုချိန်က ကူကယ်ရာမဲ့ခံစားလိုက်ရပေမယ့် သူ့မိသားစုက သားတွေကို သင့်မြတ်စေချင်လို့ နားမလည်ဟန်ဆောင်ကာ ပြောခဲ့သည်။
"အခန်းတွေ အားလုံးသန့်ရှင်းနေပါတယ်။ ဒါကြောင့ ်အိမ်ကိုမြန်မြန်ဆန်ဆန် ပြန်လာကြတော့။ အိမ်မှာက ဘယ်သူမှ မရှိပဲ အရမ်းအေးစက်လွန်းတယ်။ လူနေတဲ့ နေရာလို့ ထင်စရာမရှိဘူး ''
"...... "
ရှုဟိန်က ခေါင်းကိုငုံ့ကာ သူ့အကြည့်က မသိမသာ လှုပ်ရှားလာပြီး ပြောလိုက်သည်။
" ကောင်းပြီ အဖေ၊ အဖေ့အစီစဉ်တွေက စနစ်တကျ မလုပ်ထားရင် နောင်မှာ ဖြစ်လာသမျှ အတွက် အဖေ့ကို ကျွန်တော် ဘာမှ ကူပေးနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ "
ရှုချိန်သည် သူ့တာဝန်များကို အတော်ပျက်ယွင်းခဲ့သည်ကို တွေးပြီး မျက်လုံးမှိတ်ထားလိုက်မိသည်။ ဖုန်းချပြီးနောက် သူ မျက်လုံးကို ဖွင့်လိုက်စဉ် သူ့အိပ်ယာထက်က ကလေးလေးက နိုးနေလေပြီ။ တကယ်တော့ ရှုယောင်းက နိုးနှင့်နေပြီး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာဖြစ်သည်။
''နိုးနေပြီလား အဖေ့ မင်းသားလေး''
ရှုချိန်က ညစ်ကျယ်ကျယ် ကောင်လေးကို လက်မောင်းထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တော့ ချက်ချင်း အဖေ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ထိုင်ကာ မေးလိုက်သည်။
''အဖေ..အကိုကြီးတွေ အိမ်ကို ပြန်လာမှာလား''
''အင်း...''
''သားက အကိုကြီးတွေနဲ့ အပြင်ထွက်ကစားချင်တယ်.... သူတို့ သားကို ခေါ်သွားပေးမှာလား''
''ဒါတော့ ယောင်းယောင်းလေး လိမ်မာသလား၊ မလိမ်မာဘူးလားဆိုတာအပေါ် မူတည်တယ်''
''ဟင့်အင်း..သားက လိမ်မာတယ်.. အကိုကြီးတွေနဲ့ ကစားချင်တယ်.. ''
ရှုယောင်းက အသက် 4 နှစ် ပြည့်ပြီဖြစ်လို့ ခါတိုင်းလို သူ့ကို အိမ်ဖော်တွေနဲ့ လွှတ်ထားလို့မရတော့ပေ။ သူက အရမ်းကို တက်ကြွပြီး အရမ်းကို ကစားချင်နေသည်။ သူ၏ကြီးမားသောမျက်လုံးများသည်အလွန်လှပပြီး သူ၏ပန်းရောင်နှုတ်ခမ်းငယ်များမည်မျှ သေးငယ်သည်ကို ဖော်ပြရန်မလိုအပ်တော့ပါ။ မျက်လုံးဝိုင်းစက်စက်၊ နူတ်ခမ်းပါးသေးသေးလေးနှင့်သူ့အမေဆီက အလှကို ဆက်ခံရထားလို့ အရမ်းကို ချစ်စရာကောင်းလှသည်။
ရှုယောင်းက အလွန်ဝမ်းသာနေပြီး အပြစ်ကင်းမဲ့တဲ့ နတ်သားလေးလို ပျော်ရွှင်စွာရယ်မောစွာပြောလိုက်သည်။
ကလေးငယ်များသည်အကြင်နာမဲ့သူများဖြစ်ကြပြီး ငါးနှစ်သားအရွယ်အနေဖြင့် သူတို့မှတ်မိနိုင်သည့်အမှတ်တရများသည် အလွန်နည်းပါးလှသည်။ ထို့ကြောင့် ရှုယောင်း ကြီးပြင်းလာသည်နှင့်အမျှ သူတစ် ဦး တည်း အထီးကျန်တော့ ဖြစ်တော့မည်မဟုတ်ပါ။ ညီအစ်ကိုများအချင်းချင်း တစ်ညလုံးအပြန်အလှန် လက်စားချေတာမျိုး ဖြစ်လာနိုင်မှာလား။ အခု နင်နင်တို့ အိမ်ပြန်လာမယ့် ဒီအခွင့်အလမ်းကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ရှုယောင်းနဲ့ အကို နှစ်ယောက်ကြားက ဆက်ဆံရေးကို တိုးတက်အောင်လုပ်ပေးရ လိမ့်မယ်။
သူက ဒီထက်ပိုပြီးလူသားဆန်တဲ့ အရာလေးတစ်ခုကို ထည့်ပေးရမယ်။ ရှုဟိန်ကို ဖယ်ထုတ်ပြီး နင်နင်ကို သူနဲ့အတူထားခဲ့မှ ဖြစ်မယ်။
မျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်း ရှုဟိန် အခန်းထဲ ပြန်ရောက်တော့ နင်နင်က နိုးနေပြီး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေသည်။
တကယ်လို့ မင်းဟန်ဆောင်မယ်ဆိုရင် မျက်တောင်ကို မလှုပ်အောင်နေလေ... →_→
ရှုဟိန်က ရှုနင် ၏ဘေးတွင် ထိုင်ကာ မေးလိုက်သည်။
" မင်း ဘာစားချင်တာလဲ"
သူ ဖြည်းဖြည်းလေးပြောလိုက်သည်။
"...... "
" ဟန်ဆောင်စရာ မလိုတော့ဘူး၊ မင်း ဗိုက်ဆာနေတယ်ဆိုတာ သိလား"
"...... အစ်ကိုကြီး.. အကိုကြီးက အမြဲ လူကို အနိုင်ကျင့်တာပဲ!"
မင်းဟာစမတ်ကျတယ်ဆိုတာ ငါသိပေမယ့် တစ်ခါတစ်ရံမှာ မင်း မသိဟန်ဆောင်လို့မရဘူးလား။ ဒီလိုပဲ ဆက်လုပ်နေရင် ငါ ဘယ်လို အသက်ဆက်ရှင်ရတော့မလဲ.../(ㄒoㄒ)/~~
သူလုပ်နေစဉ်မှာ ရှက်စရာကောင်းတဲ့စကားတွေပြောလေ့ရှိတယ်။ တစ်နာရီအကြာ စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ကောင်းသော လှည့်ကွက်များကို အိပ်ယာထဲ အတူ ကစားပြီးနောက် နင်နင်ရဲ့ခါးလေးက ထုံလို့နေပြီ။
(ညက တညလုံး လယ်ထွန်တဲ့အပြင် အခုလည်း အိပ်ယာပေါ် စိတ်လှုပ်ရှားစရာတွေ တစ်နာရီတောင် ကစားကြတယ်..ဟုတ်လား.... (-_-;) )
"ငါ့ကို ဘယ်လို ခေါ်လိုက်တယ်..."
ရှုနင်က မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီးစောင်အစွန်းကို တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ဖြည်းဖြည်းချင်း စောင်ကို အထက်သို့ဆွဲကာမျက်လုံးများကိုဖုံးအုပ်လိုက်ပြီး ခေါ်လိုက်သည်။
"ယောကျာ်း ~"
***ခက်ဆစ်
Hubby- ယောကျာ်း :)
ရှုဟိန်သည်ကျေနပ်နေပြီး ရှုနင် ၏နှင်းလိုဖြူသည့် နဖူးပေါ်တွင် သူ၏လက်ချောင်းများကို တို့ထိ ကစားနေ ခဲ့သည်။
အာ, ပြီးခဲ့သည့်ညဉ့် အိပ်ယာထဲ သုံးကြိမ်လုပ်ကြ ပြီးနောက်, ရှုဟိန်က စတုတ္ထအလှည့် သွားချင်နေဆဲ, ရှုနင်က အလွန်အံ့အားသင့်သောကြောင့် သူ့ကိုငြင်းဆန်ဖို့ အလျင်အမြန်လုပ်ပေမယ့် ကံမကောင်းတာကတော့ ရှုဟိန်ကတော့ သူ့ငြင်းဆိုချက်ကို ပယ်ချက်ကာ ဖြေရှင်းချက်တစ်ခုတောင် မပေးခဲ့ဘူး။
ဒါကြောင့်ရှုနင်က သူ့ကို ရပ်တန့်နိုင်ဖို့ အလန့်တကြားနှင့် အော်ပြောချိန်မှာ ပါးစပ်ထဲကနေ ယောကျာ်း ဆိုသည့် အခေါ်ဝေါ် ထွက်သွားပြီး အရမ်းရှက်ကာ ခါးခါးသီးသီး ရုန်းကန်ငြင်းဆန်ပေမယ့် ရှုဟိန်က အလွတ်မပေးတော့ပဲ အရမ်းကို ပျော်ရွှင်တက်ကြွစွာဖြင့် နင်နင်ရဲ့ ခြေထောက်တွေကို ဆွဲကားကာ ယောကျာ်းအခေါ်ခံရသည့် အထိမ်းမှတ်ဖြင့် ဝင်ပေါက်လေးထဲ တခါတည်း ထိုးထည့်ပြီး ဆက်တိုက် လုပ်တော့သည်။
ယောကျာ်းဆိုသည့် စကားလုံးက ရှုဟိန်ကို nonstop လုပ်ဖို့ နှင်တံတို့လိုက်သည့် အလားပင်...
ဒါကြောင့် ရှုနင်က စိုးရိမ်တကြီးနဲ့သူဟာ ရှုဟိန်ကို 'hubby ~' လို့အသံကျယ်ကျယ်နဲ့မြန်မြန်ခေါ်လိုက်ချိန်မှာ ရှုဟိန်က သူ့ဘဝကြီး တစ်ခုလုံးပြီးပြည့်စုံသွားပြီလို့ခံစားလိုက်ရပြီး သိပ်သဘောကျခဲ့တယ်။
"အစ်ကိုကြီးက အရမ်း အနိုင်ကျင့်တာပါ။ "
ရှုဟိန် ၏မျက်လုံးများက တောက်ပကာ ပြောလိုက်သည်။
" ငါက မင်းတစ်ယောက်ကိုပဲ အနိုင်ကျင့်တာပါ"
"...... " ရှုနင်သည် သူ့အကိုကြီး ရှုဟိန်ကို အလွန်ချစ်မြတ်နိုးသည်။ သူသည်အလွန်ယုံကြည်စရာကောင်းပြီး ဆွဲဆောင်မှုရှိသူဖြစ်သည်။
"အကိုကြီး .... ကျွန်တော့်ကို ဆန်ပြုတ်ကျွေးမယ် မဟုတ်လား"
" သေချာတာပေါ့၊ မင်း ဘာခိုင်းခိုင်း လုပ်ပေးမယ်"
ရှုဟိန်က ချစ်စရာကောင်းသောဝံပုလွေတစ်ကောင်နှင့်တူသည်၊ မင်းက သူ့ကိုအမဲသားအချို့ ကျွေးနေသရွေ့ သူက နာခံတတ်တဲ့ ပါပီလိုပဲ အမိန့်များကိုနားထောင်ရင်း သူက ကြမ်းတမ်းခက်ထန် တော့မည်မဟုတ်ပါ။
ဂျုံယာဂုကို ခဏအတွင်း ပြင်ဆင်ထားခဲ့သည်။ ရှုဟိန်က အပေါ်ထပ်ကို ယူလာပြီးမှ ရှုနင်က အိပ်ယာထက်က ထပြီး စားချင်ပေမယ့် သူ မထနိုင်တော့ဘူး။ သူ့ ခါးက အရမ်းနာနေတယ်။ ရှုဟိန် ကပြုံးပြီး ဘာမှမပြောပဲ သူ့လက်မောင်းကိုမှီနိုင်အောင်ကူညီပေးခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ သူက ဇွန်းထဲက ဂျုံယာဂုကိုမှုတ်လိုက်တယ်။ ရှုနင်ရှေ့မှာ ရှုဟိန်က ယာဂုကို သူ့ပါးစပ်ထဲကို ထည့်လိုက်သည်။
ရှုနင် - "....." (⊙ o ⊙) ကမ္ဘာပေါ်မှာ ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ။ အကိုကြီးက ငါ့ကို မကျွေးပဲ ဘာကြောင့် သူ့ဖာသာပဲ စားလိုက်တာလဲ...
(ဘာဖြစ်မယ်ထင်လဲ... ဖြေကြည့်လေ... (>o<))
**-***
a cap with auto moving ears with battery
Chapter (119) _ တညလုံး လယ္ထြန္တဲ့ နင္နင္ရဲ႕ ေယာက်ာ္း
ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေတြ႕သြားၿပီးနာက္ ေက်ာက္တုန္းသည္ သူ႔လက္ကို ေအာက္ခ်ကာ လက္ေကာက္ဝတ္မွာ ထင္သြားသည့္ နီရဲေနသည့္ လက္ရာႀကီးကို ဖုံးလိုက္သည္။
ရႈဟိန္ ၏လက္သည္ေရွ႕သို႔ ဆက္လက္လႈပ္ရွားေနၿပီး ရႈနင္၏ေခါင္းေပၚတြင္ ျဖည္းျဖည္းက်ဆင္းသြားကာ ေခါင္းကို အနည္းငယ္ ပြတ္သပ္ေပးၿပီးေနာက္ လည္ပင္းနားသို႔ ေလွ်ာခ်လိုက္သည္။ ရႈနင္လည္း သူ႔လက္ကိုအလ်င္အျမန္ျမႇင့္လိုက္ၿပီး သူ႔အစ္ကိုႀကီး၏ ခါးကို ဖက္ကာ ပုံမွန္လိုပဲျပဳမူလိုက္သည္။ ဒီအမူယာေလးက သူတို႔ၾကားမွာ အႀကိမ္ရာေထာင္ခ်ီ လုပ္ခဲ့ဖူးသလို သူတို႔အၾကား အထူးသျဖင့္သဟဇာတျဖစ္ေသာ အေနအထားရွိပုံရသည္။
"အစ္ကိုႀကီး..ဒါ ကြၽန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း ေက်ာက္တုန္းပါ။ ေက်ာက္တုန္း..ဒါ ငါ့အကိုႀကီး ရႈဟိန္"
ရႈနင္က တင္းမာေနသည့္ ေလထုကို ေလ်ာ့ပါးေစရန္ ခ်က္ခ်င္းမိတ္ဆက္ေပးခဲ့သည္။ အျခားသူမ်ားက ရႈဟိန္ ဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ မသိေပမယ့္ အရမ္းကို သဝန္တိုၿပီး အျပဳမူ လြန္ကဲေနသည့္ အကိုႀကီး လုပ္ရပ္ကို ၾကည့္ၿပီး ရယ္ခ်င္ေနသည္။
အင္မတန္ေအးေဆးတည္ၿငိမ္တဲ့ ငါ့ အကိုႀကီးက သဝန္တိုၿပီး ခုလို ေၾကာင္းက်ိဳးမခိုင္လုံတဲ့ လုပ္ရပ္ကို လုပ္လာတဲ့ ေန႔ရက္လည္းရွိလာတာကိုး။ ဒီဟာက ငါ့ တစ္ဘဝလုံး အကိုႀကီးကို စေနာက္ေျပာေနဖို႔ လုံေလာက္ေနၿပီ...ဟား..ဟား..ဟား...
ေက်ာက္တုန္းသည္ သူ႔ထက္သိသိသာသာ အရပ္ျမင့္ေသာလူကိုၾကည့္ၿပီး သတိနဲ႔ ႏူတ္ဆက္လိုက္ေပမယ့္ လက္ကိုေတာ့ ကမ္းမေပးေတာ့ေပ။
"ခင္ဗ်ားနဲ႔ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္"
" မင္းနဲ႔ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္"
သူတို႔အနီးကပ္ရပ္ေနေသာေၾကာင့္ ရႈဟိန္က သူ၏ေခါင္းကိုအနည္းငယ္ငုံ႔၍ သူ႔ကို စကားေျပာ ခဲ့သည္၊ တစ္နည္းနည္းျဖင့္ တစ္ ဦး ကိုတစ္ ဦး စိုက္ ၾကည့္ေနေပမယ့္ ရႈဟိန္ရဲ႕ မ်က္လုံးေတြကေအးစက္ေနတယ္။
"နင္နင္က မင္း သူ႔ကိုဂ႐ုစိုက္ေပးတယ္လို႔ ေျပာတာ ၾကားရတယ္၊ အဲ့ဒီအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"...... ဒါဟာ ေက်ာင္းေနဖက္ အခ်င္းခ်င္းမို႔ အျပန္အလွန္ ကူညီေပးတာေလာက္ပါ။ ဘာမွ သိပ္မလုပ္ေပးရပါဘူး "
ေက်ာက္တုန္းက အားတင္းကာ ခက္ခက္ခဲခဲႏွင့္ ဆက္လက္ေျပာလိုက္သည္။
ေကာင္းၿပီ။ ဒီတစ္ေယာက္က အေျခေနမွန္ကို သိၿပီး အေကာင္းဆုံး ေနတတ္တဲ့သူပဲ...
ရႈဟိန္က ရႈနင္ကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္ သူ႔မ်က္လုံးေတြက ႏူးညံ့သြားၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"မင္းရဲ႕ အတန္းေဖာ္ေတြကိုႏႈတ္ဆက္ပါ"
ရႈနင္က သူ ေျပာသည့္အတိုင္း အၿပဳံးျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္ကာ ရႈဟိန္၏ကားထဲ လိုက္ဝင္ခဲ့သည္။
အိုး ...... ရႈဟိန္ဟာ ေကာလာဟလေတြထဲက အတိုင္းပဲ။ သူက အရမ္းကို တင္းက်ပ္ၿပီး ေအးစက္တယ္။ သူ႔ထက္ အႀကီးေတြကိုပဲ ယဥ္ေက်းစြာဆက္ဆံၿပီး အနီးကပ္ခ်ဥ္းကပ္ဖို႔ ခဲယဥ္းတယ္ဆိုတာ တကယ္ပဲ..
ေက်ာက္တုန္းက ေတြ႕ရခဲတဲ့ ရႈဟိန္ကို ႀကဳံႀကိဳက္လိုက္ေပမယ့္ မိတ္ဖြဲ႕ရင္းႏွီးခြင့္ ဆုံးရႈံးသြားလို႔ သူ႔ဖာသာ စိ္တ္ပ်က္သြားခဲ့သည္။ ဒါေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕အဆက္အသြယ္ကို သုံးၿပီး တက္လမ္းရွာတာထက္ ကိုယ့္အရည္ခ်င္းနဲ႔ ႀကိဳးစားတာ ပိုေကာင္းတယ္လို႔ ခံစားလိုက္ရလို႔ သူ႔အေတြးေတြက ရွင္းကာေပါ့ပါးသြားခဲ့သည္။
အိမ္ျပန္ခါနီး ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြက ႐ုတ္တရက္ ေခ်ာေမာလွပေသာလူတစ္ ဦး ႏွင့္ ထိတ္လန႔္တုန္လႈပ္ဖြယ္ေကာင္းေသာအနက္ေရာင္ဝတ္စုံ ၀ တ္ဆင္ထားသည့္ လူတစ္စု ေပၚလာျခင္းေၾကာင့္ ဒီျမင္ကြင္းက ဝွက္ဆန္းက်ယ္သည့္အျပင္ ျမင့္ျမတ္ေသာအသြင္အျပင္ကို ရရွိေစခဲ့သည္။ သူ႔ဆီက ရတဲ့ ဖိအားေပးမႈသည္အေအးဆုံးေဆာင္းရာသီႏွင့္ တူသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ခမ္းနားထည္ဝါေသာေလထုအရ ထိုလူ႐ြယ္ ႀကီးမားေသာမိသားစုႀကီး၏ အေမြဆက္ခံသူျဖစ္ႏိုင္မလား...
ေက်ာက္တုန္းလည္း ႀကီးမားတဲ့မိသားစုက လာတာျဖစ္လို႔ သူ႔ဆီက အရွိန္ဝါရွိေပမယ့္ အခုေပၚတာတဲ့ လူနဲ႔ ယွဥ္လို႔ပင္မရေပ။ ဒီေနရာမွာ စုစည္းေနတဲ့ ေက်ာင္းသားအားလုံးက ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝခ်မ္းသာေသာ မိသားစုက သားသမီးေတြျဖစ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း သူတို႔က အသိပညာဗဟုသုတရွိသူမ်ား မဟုတ္ေသာ္လည္း အနည္းဆုံးေတာ့ သူတို႔ျမင္လိုက္တဲ့ ျမင္ကြင္းကို အဓိပၸါယ္ျပည့္ဝစြာၾကည့္ရႈေနဆဲျဖစ္သည္။ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း မၾကည့္ရဲလို႔ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ပဲၾကည့္ေနရသည္။ ထိုလူ႐ြယ္ကို ၾကားျဖတ္ဟန႔္တားဖို႔ေတာ့ တကယ့္ကို မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ေပ။
ထိုလူ႐ြယ္ႏွင့္ နင္နင္တို႔ စီးသြားသည့္ကားက ေဝးကြာသြားမွ ေက်ာက္တုန္းကို ေမးကာ စပ္စုၾကသည္။
"ေက်ာက္တုန္း..ခုနက လူက ဘယ္သူလဲ?"
"ရႈနင္ ရဲ႕အစ္ကို။ ငါ လုပ္စရာေတြရွိေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့ ္ငါ အရင္ ျပန္ေတာ့မယ္၊ ေနာက္တစ္ေခါက္မွ ထပ္ေတြ႕ၾကမယ္"
"ေကာင္းၿပီ" အတန္းေမာ္နီတာက ၿပဳံးကာေျပာလိုက္သည္။
ေက်ာက္တုန္းသည္ သူ၏ကားထဲဝင္ကာ ထြက္ခြာသြားသည္။ အတန္းေမာ္နီတာသည္က်န္လူအုပ္ႀကီးကို ျပန္ပို႔ရန္စီစဥ္ရန္ အျမန္လုပ္လိုက္သည္။ ဒီေက်ာင္းသားေတြ သူတို႔ကိုအိမ္ျပန္ေဘးကင္း လုံၿခဳံစြာျပန္လာေစဖို႔ အေရးအႀကီးဆုံးျဖစ္သည္။ ရႈဟိန္ ၏ ႐ုပ္သြင္က မိန္းကေလးမ်ားအေပၚ အလြန္အမင္း နက္ရႈိင္းသည့္ ထင္ျမင္ခ်က္ကိုခ်န္ထားႏိုင္ခဲ့သည္။ သူသည္တစ္မိနစ္ျပည့္မေနခဲ့ေပမယ့္ ခ်စ္သူရွာခ်င္ေနသည့္ မိန္းကေလးမ်ားအတြက္ ဒီလို အင္မတန္ေခ်ာေမာသည့္လူမ်ိဳးကို လိုခ်င္လာၾကသည္။
ဒီလိုလူက သူတို႔ကိုလုံၿခဳံစိတ္ခ်မႈေပးႏိုင္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔၏ႏွလုံးကို ခုန္ေပါက္သြားေစမယ့္ အျပင္ သူတို႔ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အရမ္းကို ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလာေပလိမ့္မည္။
ရႈနင္ ကားထဲမွာထိုင္ေနရင္ းအၿပဳံးေလးျဖင့ ္ ရယ္ေနသည္။
ဒါေပမယ့္ ရႈဟိန္ကို ဘယ္သူထင္ေနလို႔လဲ...။ သူ က နင္နင္ကို မၾကည့္ဘဲမေနႏိုင္ပါ။
" မင္းသာ ဆႏၵရွိရင္ ရယ္ပါ၊
အို႔.... o (╯□╰) o
ရႈနင္က ရႈဟိန္ ရဲ႕ရင္ခြင္ေပၚကိုျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ တက္သြားၿပီး သူ႔လည္ပင္းကို လက္ႏွင့္ သိုင္းဖက္ကာ နမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ နင္နင္က ရႈဟိန္၏ နဖူးမွ သူ၏ႏွာေခါင္း၊ မ်က္ႏွာ၊ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းဆီသို႔ ခပ္ဖြဖြ အနမ္းေပးေနခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္သူသည္ေ႐ြ႕လ်ားၿပီးႏွာေခါင္းထိပ္ျခင္း ထိကပ္႐ုံသာမက အစ္ကိုႀကီး၏ေမးေစ့ကိုလွ်ာျဖင့္ အသာလ်က္ကာ ဖြဖြေလး ကိုက္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ နား႐ြက္ထဲကို ေႏြးေထြးေသာေလကို မႈတ္ထည့္လိုက္သည္။
"ကြၽန္ေတာ့္ ဘုရင္ႀကီးက ေဒါသထြက္ေနတယ္။ သူက သဝန္တိုေနတာလား..."
" မင္းသိရင္ မင္းဘာလို႔ သူ႔ကိုမေရွာင္ခဲ့တာလဲ"
ရႈဟိန္၏မ်က္လုံးမ်ားက နင္နင္ကို စိုက္ၾကည့္ကာ မ်က္ဝန္းထဲက အၾကည့္ေတြက မိုးႀကိဳးမုန္တိုင္းအရိပ္ေတြ ထင္ဟပ္လာသည္။ တစ္စကၠန႔္ပိုင္းအၾကာတြင္သူတို႔၏ပတ္ဝန္းက်င္ အပူခ်ိန္က်ဆင္းလာသလို ခံစားလိုက္ရသည္။
"မင္းက ငါ့ကို ႐ူးသြားေစခ်င္တာလား"
ရႈနင္ရဲ႕ကိုယ္ေလးက ေတာင့္ခနဲျဖစ္သြားၿပီး သူ၏လွပေသာမ်က္လုံးမ်ားသည္အံ့ၾသရိပ္ေတြ ထင္ဟပ္သြားသည္။
"ကြၽန္ေတာ္က အျပစ္ကင္းပါတယ္။ အကိုႀကီး ကိုယ္တိုင္ေရာက္လာမယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုသိပါ့မလဲ။ အကိုႀကီး လာႀကိဳမယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖုန္းေခၚလို႔လား၊ စာပို႔လား။ ကြၽန္ေတာ္က ဒါကို ေရွာင္ဖို႔ အခြင့္ေရးကို မရလိုက္တာပါ..."
သူ႔ညီေလးက အရမ္းကိုခ်စ္စရာေကာင္းၿပီး အရမ္းကို စကားတတ္ေနတယ္။ ရႈဟိန္က တံေတြးကိုမ်ိဳ ခ်၍ တစ္ေနရာမွလွ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္ေသာ မ်က္ႏွာဖုံးတစ္ခုထုတ္ယူကာ ရႈနင္ ၏ေခါင္းကို တပ္ေပးလိုက္သည္။
ရႈနင္ ...... Σ( ° △°|||)
"ဒီဟာက ထုတ္ကုန္အသစ္ပါ။ နား႐ြက္ေလးေတြရွိတယ္၊ သူ႔ဖာသာလည္း ခဏခဏ လႈပ္ရွားႏိုင္တယ္။ အဲ့ဒါက အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။ "
ရႈနင္-"...." → _ → အကိုႀကီး... ~ ဒီလိုမ်ိဳးကို တကယ္ႀကိဳက္တာပဲေနာ္....
"အကိုႀကီး...ဘက္ထရီ သြင္းၿပီးၿပီလား"
"အင္း"
ရႈဟိန္ကအရမ္းေအးေဆးၿငိမ္သက္ၿပီး လက္ကိုဆန႔္ၿပီး နင္နင္ေခါင္းေပၚက တပ္ဆင္ထားသည့္ နား႐ြက္ကိုညႇစ္ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ရႈနင္ ၏ႏွာေခါင္းေလးကိုလက္ေခ်ာင္းျဖင့္ အသာညစ္ကာ ေမးလိုက္သည္။
" ဒါ ဘယ္လိုခံစားရသလဲ"
"ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွ မခံစားရဘူး။ "
"ဒါက ငါ့အတြက္ေကာင္းတယ္။ "
ရႈနင္ကမ်က္ခုံးပင့္လိုက္ၿပီး ထိုဦးထုပ္ကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီး ရႈဟိန္ေခါင္းေပၚကို တင္လိုက္သည္။ ျမင္ကြင္းတစ္ခုက ႐ုတ္တရက္လုံးဝေျပာင္းလဲသြားသည္။ ဦး ထုပ္၏ ခ်စ္စဖြယ္ပုံေလးက ရႈဟိန္၏ ေအးစက္ခန႔္ညားမႈကို လုံးဝ မေျပာင္းလဲႏိုင္ပါ၊ သူ၏ အမူယာက အလြန္ေလးနက္လြန္းၿပီး မ်က္လုံးေတြထဲက အၾကည့္က ေအးစက္လြန္းသည္။ သူ၏သေဘာထားမွာလည္း တင္းမာေနသည္။ ╮ (╯▽╰) ╭
ထိုအခါ ဦး ထုပ္ ေသးငယ္တဲ့အတြက္ ရႈဟိန္၏ ေခါင္းထိပ္ကိုသာ တင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ရႈဟိန္က ေခါင္းကို ေစာင္းလိုက္တာနဲ႔ ဦးထုပ္က ျပဳတ္က်လာသည္။
နင္နင္ မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး....￣へ￣
ဒါကို သိတဲ့ ရႈဟိန္က နင္နင္၏ခါးေလးကို သိုင္းဖက္ကာ ႏူတ္ခမ္းေလးကို ဖိအပ္ကာ ပူျပင္းသည့္ အနမ္းကို ေပးလိုက္သည္။ ရႈနင္၏ ႏွလုံးသားေလးက အကိုႀကီးရဲ႕ အနမ္းကို ရလိုက္လို႔ ေပ်ာ္႐ႊင္သြားကာ ျပန္နမ္းခဲ့သည္။ ကားေလးက သူတို႔ ၿခံဝင္းထဲ ၀ င္လိုက္တဲ့အခါ ကားေမာင္းသူနဲ႔သက္ေတာ္ေစာင့္ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကားေပၚက ဆင္းၿပီး ခပ္ေဝးေဝးမွာ ေစာင့္ေပးေနခဲ့ၾကသည္။
ရႈနင္ - "......"
ရႈဟိန္က ရႈနင္ရဲ႕ကိုယ္ေပၚ ဖိမိုးကာ ကားဆိုဖာေပၚ လွဲခ်လိုက္သည္။ နင္နင္၏ေမးေစ့ေလးကို ပင့္မကာ နင္နင္ တကိုယ္လုံးေပ်ာ့က်လာသည္အထိ နမ္းၿပီးမွ ေမးလိုက္သည္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ.. "
"ဟင့္အင္း..ဘာမွ မျဖစ္ဘူး"
သက္ေတာ္ေစာင့္နဲ႔ အိမ္ဝန္ထမ္းေတြ မ်က္လုံးထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးက လုံးလုံးကို အရွက္သိကၡာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ~→_→
ရႈနင္ရဲ႕ အဝတ္မ်ားမွာရႈပ္ေထြးေနၿပီး "ရႈဟိန္က ကြၽန္ေတာ့္ကို မ fuck ပါဘူး"လို႔ ေျပာလည္း တေလာကလုံးမွာ ဘယ္သူမွ မယုံႏိုင္ေတာ့ဘူး မဟုတ္လား။ ╮ (╯▽╰) ╭
ရႈဟိန္က ၾသဇာအာဏာနဲ႔ျပည့္ဝတဲ့ top တစ္ေယာက္ျဖစ္လို႔ top တစ္ေယာက္ရဲ႕ အရွိန္ဝါက ရွိေနတာပဲ။ သူက နင္နင္ကို အ႐ုပ္ကေလးလို ေပြ႕ခ်ီၿပီးရွည္လ်ားတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ အိမ္ေပၚကို တည္ၿငိမ္စြာတက္လာသည္။ သူ႔ဆီမွာရွက္႐ြံ႕တာ လုံးဝမရွိေပ။
အေပၚထပ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ေရအကုန္ျပင္ဆင္ထားၿပီးေလၿပီ။ မ်က္ႏွာသုတ္ပဝါမ်ားႏွင့္အျခားအရာမ်ားကို အိမ္ဝန္ထမ္းမ်ားက ျပင္ဆင္ထားၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့ ္တံခါးဖြင့္ၿပီးေနာက္ ပိတ္ပင္မပိတ္ေတာ့ပဲ ရႈနင္ႏွင့္ ရႈဟိန္တို႔ ဝင္ရန္ အသင့္ဖြင့္ထားေပးသည္။
ရႈနင္သည္မ်က္လုံးမွိတ္လိုက္ၿပီး ရႈဟိန္က သူ႔ကို အဝတ္အစားမ်ားကိုခြၽတ္ေပးတာ ေစာင့္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကိုယ္လုံးတီးႏွင့္ ေရထဲကို ဆင္းခဲ့သည္။
ေရကေႏြးၿပီး သက္ေတာင့္သက္သာရွိလို႔ ခံစားရတာ အရမ္းေကာင္းတယ္၊ ေရကန္ထဲကေတာင္ မထြက္ခ်င္ေတာ့ဘူး
ရႈဟိန္သည္ ရႈနင္ ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ခ်စ္ခင္စြာလက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္လ်က္ က်န္လက္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ တကိုယ္လုံးကို ေဆးေၾကာေပးေနသည္။ သူသည္သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ခဲ့စဥ္ ပုံမွန္ထက္အနည္းငယ္ပိုၾကာေပမယ့္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ pa pa pa မလုပ္ခဲ့ေပ။
ေရခ်ိဳးေပးရင္ ရႈနင္က အိပ္ေမာက်သြားလို႔ ရႈဟိန္က သူ႔ကိုအိပ္ရာေပၚတင္လိုက္ၿပီး ဟိုလွည့္ဒီလွည့္ႏွင့္ အဝတ္စားကို ဝတ္ေပးလိုက္သည္။ ထိုစဥ္ နင္နင္ ႏိုးလာၿပီးသူ႔ကိုယ္ေပၚက ဝတ္ထားသည့္အဝတ္သစ္ကို ေတြ႕ေတာ့ မ်က္လုံးျပဴးသြားခဲ့သည္။
သူသာ ႏိုးမလာလို႔ မၾကည့္မိရင္ သိမွာမဟုတ္ဘူး။ ျမင္လိုက္ရသည့္ အဝတ္ေၾကာင့္ နင္နင္ အသိလြတ္ကာ ေငးေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြာသည္။ အကိုႀကီးက တကယ္ကိုပဲ ဒီလို ထူးထူးဆန္းဆန္း အဝတ္စားကို ႀကိဳက္တာပဲ။ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး သူ႔ကို ဒီလိုဟာကို ဝတ္ေပးရဲရတာလဲ...
ရႈနင္ ၏ပါးစပ္ကတုန္ယင္ေနၿပီး သူ႔ကိုၾကည့္ကာ ေမးလိုက္သည္။
"ဒါ..ဒါ ..ထုတ္ကုန္အသစ္လား..."
" အမ္း..ဒါေလးက ဝတ္ဆင္သူကို ေပ်ာ္စရာေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္တယ္၊ အဲဒါဟာ ေတာ္ေတာ္ အသုံးဝင္တယ္လို႔ ငါထင္တယ္"
ရႈဟိန္က အေလးအနက္ေျပာၾကားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူသည္ ဝတ္ေပးစရာ စကတ္ရွိေသးသည္ဟူ ေသာ အေတြးႏွင့္ သူ၏ႏွလုံးသားကို သိမ္းပိုက္ထားႏိုင္သည္။ နင္နင္ရဲ႕ အသားအေရဟာ တကယ့္ကိုေကာင္းပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့ အေရာင္ေဖ်ာ့ စကတ္က အရမ္းကိုေကာင္းၿပီး ဒါကို ဝတ္လိုက္ရင္ နင္နင္က ပိုၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈရွိလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ဒီလိုအိပ္ရာေပၚမွာ ကစားရတာ ရွက္စရာေကာင္းတယ္၊ စားပြဲေပၚမွာ တင္ၿပီး ၾကည့္သင့္တယ္။ ၿပီးေတာ့မွ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ အျဖစ္ပ်က္ကို သြားလိုက္တာေပါ့...
ရႈနင္သည္ မ်က္ရည္မက်ဘဲငိုေနမိေတာ့သည္။ သူ႔ကိုယ္ေပၚက ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းတည္းသာရွိသည့္ အဝတ္ကို ခြၽတ္ပစ္ခ်င္သည္။ ဒါေပမယ့္ ရႈဟိန္က သူ႔လက္ကို အျမန္လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး ေခါင္းေပၚတြင္ ေျမႇာက္တင္ ဆုပ္ကိုင္ထားကာ ရႈနင္က ဘယ္အရာကိုမွ လုပ္ခြင့္မရွိေတာ့ေပ။ သူက ႐ုန္းကန္ခဲ့ရသည္၊ ေျခေထာက္ေလးနဲ႔ ကန္ခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ သူသည္ ရႈဟိန္ကို နည္းနည္းပင္ မေ႐ြ႕ေစဘဲ သူကသာ အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသာ အေျခအေနသို႔ေရာက္ရွိ ခဲ့သည္။ ရႈဟိန္က သူ႔အားႏွစ္သိမ့္ေစရန္ သူ႔ကိုမျပတ္ ဆက္တိုက္ နမ္းခဲ့သည္။ ဒီအျပဳမူက ရႈနင္ကို ပိုမိုသက္သာေစခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ သူူ၏ကိုယ္ခႏၶာကိုယ္ထဲကို အကိုႀကီးရဲ႕ ထူထဲသည့္ အသားေခ်ာင္းက က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္လာေစရန္ တြန္းအားေပးေနသလိုျဖစ္ခဲ့သည္။
ရႈဟိန္သည္ ကေလးေလးရဲ႕ တြန္းထိုးမႈကို အသုံးခ်ၿပီး အနည္းငယ္ လႈပ္ရွားကာ ညင္ညင္သာသာ ေ႐ြ႕လ်ားခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ pa pa pa pa pa ဆိုၿပီး ရႈဟိန္က လယ္ထြန္ျခင္းကို အလုပ္ကို စတင္ခဲ့သည္။ သူ႔ရဲ႕လယ္ကြင္းေလးက နင္နင္ပဲျဖစ္သည္။
နင္နင္ခမ်ာ ေက်ာက္တုန္းႏွင့္တရင္းတႏွီးေနလိုက္မိသည္ကို အကိုႀကီး ေတြ႕သြားၿပီးေနာက္ ရွက္စဖြယ္ sexy က်သည့္ ညအိပ္ဝတ္စုံေလး ဝတ္ကာ အကိုႀကီးရဲ႕ တညလုံး လယ္ထြန္ျခင္းကို ခံလိုက္ရေတာ့သည္။
တစ္ညစိတ္အားထက္သန္မႈအၿပီးတြင္ နင္နင္၏အသံမွာ ေအာ္ရလြန္းလို႔ လုံးလုံး ဝင္သြားေလၿပီ။ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ေစာတြင္ ရႈဟိန္ ၏ဖုန္းက တုန္ခါလာသည္။ ရႈခ်ိန္က ဖုန္းေခၚဆိုလာေသာေၾကာင့္ ရႈဟိန္က ပူေႏြးေသာအိပ္ရာမွ ထြက္ၿပီးအျပင္ဘက္ကို ထြက္လာၿပီး ဖုန္းေျပာလိုက္သည္။ အထဲမွာဆိုရင္ နင္နင္ကို အေႏွာက္ယွက္ျဖစ္ႏိုင္သည္။
ရႈဟိန္က နင္နင္ကို ဘယ္အခ်ိန္ အိမ္ေခၚလာမလဲဟုေမးေနသည္။ ဒါပေမယ့္ ရႈဟိန္က အခုအိမ္က သန႔္ရွင္းေနလားဟု ေမးခဲ့သည္။ ရႈခ်ိန္က သူ႔သားဘာဆိုလိုသည္ကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္နားလည္ခဲ့သည္။
သူက ရႈေယာင္း အေၾကာင္းေျပာေနတာပဲ။ သူ႔သားအငယ္ဆုံးေလး ရႈေယာင္းက မသန႔္ရွင္းတဲ့ အရာေလး ျဖစ္ေနၿပီလား... ╮ (╯▽╰) ╭
ရႈခ်ိန္က ကူကယ္ရာမဲ့ခံစားလိုက္ရေပမယ့္ သူ႔မိသားစုက သားေတြကို သင့္ျမတ္ေစခ်င္လို႔ နားမလည္ဟန္ေဆာင္ကာ ေျပာခဲ့သည္။
"အခန္းေတြ အားလုံးသန႔္ရွင္းေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့ ္အိမ္ကိုျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ျပန္လာၾကေတာ့။ အိမ္မွာက ဘယ္သူမွ မရွိပဲ အရမ္းေအးစက္လြန္းတယ္။ လူေနတဲ့ ေနရာလို႔ ထင္စရာမရွိဘူး ''
"...... "
ရႈဟိန္က ေခါင္းကိုငုံ႔ကာ သူ႔အၾကည့္က မသိမသာ လႈပ္ရွားလာၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
" ေကာင္းၿပီ အေဖ၊ အေဖ့အစီစဥ္ေတြက စနစ္တက် မလုပ္ထားရင္ ေနာင္မွာ ျဖစ္လာသမွ် အတြက္ အေဖ့ကို ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွ ကူေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ "
ရႈခ်ိန္သည္ သူ႔တာဝန္မ်ားကို အေတာ္ပ်က္ယြင္းခဲ့သည္ကို ေတြးၿပီး မ်က္လုံးမွိတ္ထားလိုက္မိသည္။ ဖုန္းခ်ၿပီးေနာက္ သူ မ်က္လုံးကို ဖြင့္လိုက္စဥ္ သူ႔အိပ္ယာထက္က ကေလးေလးက ႏိုးေနေလၿပီ။ တကယ္ေတာ့ ရႈေယာင္းက ႏိုးႏွင့္ေနၿပီး အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာျဖစ္သည္။
''ႏိုးေနၿပီလား အေဖ့ မင္းသားေလး''
ရႈခ်ိန္က ညစ္က်ယ္က်ယ္ ေကာင္ေလးကို လက္ေမာင္းထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္း အေဖ့ရင္ခြင္ထဲမွာ ထိုင္ကာ ေမးလိုက္သည္။
''အေဖ..အကိုႀကီးေတြ အိမ္ကို ျပန္လာမွာလား''
''အင္း...''
''သားက အကိုႀကီးေတြနဲ႔ အျပင္ထြက္ကစားခ်င္တယ္.... သူတို႔ သားကို ေခၚသြားေပးမွာလား''
''ဒါေတာ့ ေယာင္းေယာင္းေလး လိမ္မာသလား၊ မလိမ္မာဘူးလားဆိုတာအေပၚ မူတည္တယ္''
''ဟင့္အင္း..သားက လိမ္မာတယ္.. အကိုႀကီးေတြနဲ႔ ကစားခ်င္တယ္.. ''
ရႈေယာင္းက အသက္ 4 ႏွစ္ ျပည့္ၿပီျဖစ္လို႔ ခါတိုင္းလို သူ႔ကို အိမ္ေဖာ္ေတြနဲ႔ လႊတ္ထားလို႔မရေတာ့ေပ။ သူက အရမ္းကို တက္ႂကြၿပီး အရမ္းကို ကစားခ်င္ေနသည္။ သူ၏ႀကီးမားေသာမ်က္လုံးမ်ားသည္အလြန္လွပၿပီး သူ၏ပန္းေရာင္ႏႈတ္ခမ္းငယ္မ်ားမည္မွ် ေသးငယ္သည္ကို ေဖာ္ျပရန္မလိုအပ္ေတာ့ပါ။ မ်က္လုံးဝိုင္းစက္စက္၊ ႏူတ္ခမ္းပါးေသးေသးေလးႏွင့္သူ႔အေမဆီက အလွကို ဆက္ခံရထားလို႔ အရမ္းကို ခ်စ္စရာေကာင္းလွသည္။
ရႈေယာင္းက အလြန္ဝမ္းသာေနၿပီး အျပစ္ကင္းမဲ့တဲ့ နတ္သားေလးလို ေပ်ာ္႐ႊင္စြာရယ္ေမာစြာေျပာလိုက္သည္။
ကေလးငယ္မ်ားသည္အၾကင္နာမဲ့သူမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ငါးႏွစ္သားအ႐ြယ္အေနျဖင့္ သူတို႔မွတ္မိႏိုင္သည့္အမွတ္တရမ်ားသည္ အလြန္နည္းပါးလွသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရႈေယာင္း ႀကီးျပင္းလာသည္ႏွင့္အမွ် သူတစ္ ဦး တည္း အထီးက်န္ေတာ့ ျဖစ္ေတာ့မည္မဟုတ္ပါ။ ညီအစ္ကိုမ်ားအခ်င္းခ်င္း တစ္ညလုံးအျပန္အလွန္ လက္စားေခ်တာမ်ိဳး ျဖစ္လာႏိုင္မွာလား။ အခု နင္နင္တို႔ အိမ္ျပန္လာမယ့္ ဒီအခြင့္အလမ္းကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ရႈေယာင္းနဲ႔ အကို ႏွစ္ေယာက္ၾကားက ဆက္ဆံေရးကို တိုးတက္ေအာင္လုပ္ေပးရ လိမ့္မယ္။
သူက ဒီထက္ပိုၿပီးလူသားဆန္တဲ့ အရာေလးတစ္ခုကို ထည့္ေပးရမယ္။ ရႈဟိန္ကို ဖယ္ထုတ္ၿပီး နင္နင္ကို သူနဲ႔အတူထားခဲ့မွ ျဖစ္မယ္။
ေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္အတိုင္း ရႈဟိန္ အခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ေတာ့ နင္နင္က ႏိုးေနၿပီး အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသည္။
တကယ္လို႔ မင္းဟန္ေဆာင္မယ္ဆိုရင္ မ်က္ေတာင္ကို မလႈပ္ေအာင္ေနေလ... →_→
ရႈဟိန္က ရႈနင္ ၏ေဘးတြင္ ထိုင္ကာ ေမးလိုက္သည္။
" မင္း ဘာစားခ်င္တာလဲ"
သူ ျဖည္းျဖည္းေလးေျပာလိုက္သည္။
"...... "
" ဟန္ေဆာင္စရာ မလိုေတာ့ဘူး၊ မင္း ဗိုက္ဆာေနတယ္ဆိုတာ သိလား"
"...... အစ္ကိုႀကီး.. အကိုႀကီးက အၿမဲ လူကို အႏိုင္က်င့္တာပဲ!"
မင္းဟာစမတ္က်တယ္ဆိုတာ ငါသိေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ရံမွာ မင္း မသိဟန္ေဆာင္လို႔မရဘူးလား။ ဒီလိုပဲ ဆက္လုပ္ေနရင္ ငါ ဘယ္လို အသက္ဆက္ရွင္ရေတာ့မလဲ.../(ㄒoㄒ)/~~
သူလုပ္ေနစဥ္မွာ ရွက္စရာေကာင္းတဲ့စကားေတြေျပာေလ့ရွိတယ္။ တစ္နာရီအၾကာ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ေကာင္းေသာ လွည့္ကြက္မ်ားကို အိပ္ယာထဲ အတူ ကစားၿပီးေနာက္ နင္နင္ရဲ႕ခါးေလးက ထုံလို႔ေနၿပီ။
(ညက တညလုံး လယ္ထြန္တဲ့အျပင္ အခုလည္း အိပ္ယာေပၚ စိတ္လႈပ္ရွားစရာေတြ တစ္နာရီေတာင္ ကစားၾကတယ္..ဟုတ္လား.... (-_-;) )
"ငါ့ကို ဘယ္လို ေခၚလိုက္တယ္..."
ရႈနင္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီးေစာင္အစြန္းကို တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေစာင္ကို အထက္သို႔ဆြဲကာမ်က္လုံးမ်ားကိုဖုံးအုပ္လိုက္ၿပီး ေခၚလိုက္သည္။
"ေယာက်ာ္း ~"
***ခက္ဆစ္
Hubby- ေယာက်ာ္း :)
ရႈဟိန္သည္ေက်နပ္ေနၿပီး ရႈနင္ ၏ႏွင္းလိုျဖဴသည့္ နဖူးေပၚတြင္ သူ၏လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို တို႔ထိ ကစားေန ခဲ့သည္။
အာ, ၿပီးခဲ့သည့္ညဥ့္ အိပ္ယာထဲ သုံးႀကိမ္လုပ္ၾက ၿပီးေနာက္, ရႈဟိန္က စတုတၳအလွည့္ သြားခ်င္ေနဆဲ, ရႈနင္က အလြန္အံ့အားသင့္ေသာေၾကာင့္ သူ႔ကိုျငင္းဆန္ဖို႔ အလ်င္အျမန္လုပ္ေပမယ့္ ကံမေကာင္းတာကေတာ့ ရႈဟိန္ကေတာ့ သူ႔ျငင္းဆိုခ်က္ကို ပယ္ခ်က္ကာ ေျဖရွင္းခ်က္တစ္ခုေတာင္ မေပးခဲ့ဘူး။
ဒါေၾကာင့္ရႈနင္က သူ႔ကို ရပ္တန႔္ႏိုင္ဖို႔ အလန႔္တၾကားႏွင့္ ေအာ္ေျပာခ်ိန္မွာ ပါးစပ္ထဲကေန ေယာက်ာ္း ဆိုသည့္ အေခၚေဝၚ ထြက္သြားၿပီး အရမ္းရွက္ကာ ခါးခါးသီးသီး ႐ုန္းကန္ျငင္းဆန္ေပမယ့္ ရႈဟိန္က အလြတ္မေပးေတာ့ပဲ အရမ္းကို ေပ်ာ္႐ႊင္တက္ႂကြစြာျဖင့္ နင္နင္ရဲ႕ ေျခေထာက္ေတြကို ဆြဲကားကာ ေယာက်ာ္းအေခၚခံရသည့္ အထိမ္းမွတ္ျဖင့္ ဝင္ေပါက္ေလးထဲ တခါတည္း ထိုးထည့္ၿပီး ဆက္တိုက္ လုပ္ေတာ့သည္။
ေယာက်ာ္းဆိုသည့္ စကားလုံးက ရႈဟိန္ကို nonstop လုပ္ဖို႔ ႏွင္တံတို႔လိုက္သည့္ အလားပင္...
ဒါေၾကာင့္ ရႈနင္က စိုးရိမ္တႀကီးနဲ႔သူဟာ ရႈဟိန္ကို 'hubby ~' လို႔အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ျမန္ျမန္ေခၚလိုက္ခ်ိန္မွာ ရႈဟိန္က သူ႔ဘဝႀကီး တစ္ခုလုံးၿပီးျပည့္စုံသြားၿပီလို႔ခံစားလိုက္ရၿပီး သိပ္သေဘာက်ခဲ့တယ္။
"အစ္ကိုႀကီးက အရမ္း အႏိုင္က်င့္တာပါ။ "
ရႈဟိန္ ၏မ်က္လုံးမ်ားက ေတာက္ပကာ ေျပာလိုက္သည္။
" ငါက မင္းတစ္ေယာက္ကိုပဲ အႏိုင္က်င့္တာပါ"
"...... " ရႈနင္သည္ သူ႔အကိုႀကီး ရႈဟိန္ကို အလြန္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသည္။ သူသည္အလြန္ယုံၾကည္စရာေကာင္းၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈရွိသူျဖစ္သည္။
"အကိုႀကီး .... ကြၽန္ေတာ့္ကို ဆန္ျပဳတ္ေကြၽးမယ္ မဟုတ္လား"
" ေသခ်ာတာေပါ့၊ မင္း ဘာခိုင္းခိုင္း လုပ္ေပးမယ္"
ရႈဟိန္က ခ်စ္စရာေကာင္းေသာဝံပုေလြတစ္ေကာင္ႏွင့္တူသည္၊ မင္းက သူ႔ကိုအမဲသားအခ်ိဳ႕ ေကြၽးေနသေ႐ြ႕ သူက နာခံတတ္တဲ့ ပါပီလိုပဲ အမိန႔္မ်ားကိုနားေထာင္ရင္း သူက ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္ ေတာ့မည္မဟုတ္ပါ။
ဂ်ဳံယာဂုကို ခဏအတြင္း ျပင္ဆင္ထားခဲ့သည္။ ရႈဟိန္က အေပၚထပ္ကို ယူလာၿပီးမွ ရႈနင္က အိပ္ယာထက္က ထၿပီး စားခ်င္ေပမယ့္ သူ မထႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူ႔ ခါးက အရမ္းနာေနတယ္။ ရႈဟိန္ ကၿပဳံးၿပီး ဘာမွမေျပာပဲ သူ႔လက္ေမာင္းကိုမွီႏိုင္ေအာင္ကူညီေပးခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက ဇြန္းထဲက ဂ်ဳံယာဂုကိုမႈတ္လိုက္တယ္။ ရႈနင္ေရွ႕မွာ ရႈဟိန္က ယာဂုကို သူ႔ပါးစပ္ထဲကို ထည့္လိုက္သည္။
ရႈနင္ - "....." (⊙ o ⊙) ကမာၻေပၚမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ။ အကိုႀကီးက ငါ့ကို မေကြၽးပဲ ဘာေၾကာင့္ သူ႔ဖာသာပဲ စားလိုက္တာလဲ...
(ဘာျဖစ္မယ္ထင္လဲ... ေျဖၾကည့္ေလ... (>o<))
**-***