Chapter (110)_ မင်း သာမရှိရင် လမင်းကို ပိုင်ဆိုင်ရလည်း အလကားပဲ
ရှုဟိန် ၏ကြီးမားသောလက်က ရှုနင် ၏ခါးကို သိုင်းဖက်ထားကာ အပေါ်က ဖိမိုးလာသည့် ဖိအားကြောင့် ရှုနင်၏တစ်ကိုယ်လုံးပျော့ပျောင်းသွားပြီး ရုန်းကန်လို့ မရခဲ့ပါ။ တကယ်တော့လည်း ရှုနင်က ရုန်းချင်စိတ်လည်း မရှိပေ။ အကိုကြီးရဲ့ရင်ခွင်အောက်မှာ တစ်သက်လုံး နေလိုက်ချင်သည်။ ရှုနင်က အကိုကြီး၏မျက်လုံးကို မော့ကြည့်လိုက်စဉ် ရှုဟိန်က ထပ်လိုချင်နေသည်ကို သိလိုက်သည်။ ( ⊙ o ⊙ ) သူတို့ မနေ့ညကမှ လုပ်ထားလို့ သူ့ဂန္ဓမာပန်းလေးက နာကျင်နေဆဲဖြစ်လို့ ရှုနင်က အလန့်တကြား ဖင်လေးကို ရှုှုံ့လိုက်မိသည်။ မနေ့က အဖြစ်ပျက်ကို တွေးမိလို့ နင်နင်၏ပါးပြင်က နီရဲလာခဲ့သည်။
ဒါပေမယ့် တနေ့ကို သုံးကြိမ် သူ့ရဲ့ ထိုနေရာကို ပွတ်တိုက်ပေးသင့်သည်ဟု နင်နင်ထင်သည်။ဒါက သူပိုင်သည့်အရာကို ထိန်းသိမ်းသည်ဟု ခေါ်တယ် မဟုတ်လား။
(စာဖတ်သူတို့ရေ..မှတ်ထားကြနော်..တနေ့ကို သုံးကြိမ်တဲ့..နင်နင်က..)
ရှုနင်က ဒီလိုတွေးလိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်ကို သက်တောင့်သက်သာ အနေထားဖြစ်အောင် ချိန်ညှိလိုက်ပြီးအကိုကြီးကို အလိုက်သင့်ဖက်ထားလိုက်သည်။ ရှုနင်က စိတ်အားထက်သန်မှုတွေနဲ့ စတင်ခဲ့သည်။ ထို့နောက်သူ၏မျက်လုံးများတွင် တောက်ပနေသောအလင်းလေးက သဘောတူလိုက်တယ်ဆိုတာ ထင်ရှားသည်။
ရှုဟိန် ကသက်ပြင်းချလိုက်သည်။ သူသည်မနေ့က စားခဲ့လိုက်ပြီဖြစ်လို့ ဒီနေ့ထပ်စားရင် နင်နင် ခံနိုင်မည် မဟုတ်သည်ကို သိသည်။ သူက ခက်ခက်ခဲခဲနဲ့ နောက်တနေ့ထိ စောင့်မှဖြစ်မည်။ ဒါပေမယ့် ရှုဟိန်က သာယာမှုကို ခံစားဖို့ နင်နင်နှင့် သူ့အဝတ်တွေကို ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကြီးမားသည့် သူ့လက်ဝါးပြင်ကြီးက နူးညံ့လှသည့် နင်နင်၏အရေပြားပေါ် ပြေးလွှားပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ နင်နင်ရဲ့အသားရေက နူးညံ့လွန်းလို့ သူ့လက်ရာတွေ ထင်ကုန်တာ စိတ်မကောင်းစရာပဲ။
"အာ့...အင်း... ...... "
သူ့ပါးစပ်က အလိုလျောက်ညည်းလိုက်မိပြီး ရှက်စရာကောင်းသည်ဟု နင်နင်ယူဆလိုက်မိသည်။
သူ၏လည်ချောင်းမှာ မနေ့က အော်ညည်းငိုကြွေးခဲ့လို့ အခြေနေ အတော် ဆိုးသွားသည်။ ရှုနင် သည်သူ၏အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက်ပြီး အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်သည်။ သူ၏အစ်ကိုကြီးသည်လည်း အလွန်စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။ သူ၏လှုပ်ရှားမှုများသည် အလွန်မြန်ပြီး သူတို့အသားချောင်းနှစ်ချော်းကို အလွန် လျင်မြန်စွာပွတ်တိုက်နေသဖြင့် ထိုအထိတွေ့က ရှုနင်ကို မူးယစ်နေစေခဲ့သည်။ သူက တိတ်ဆိတ်စွာညည်းနေပြီး ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့မျက်လုံးများဖြင့် ရှုဟိန်ကို ကြည့်နေရသဖြင့်ရှုဟိန်က သည်းမခံနိုင်တော့ပေ။
"နင် ~ မင်းကို ငါ အရမ်းချစ်တယ်။ "
"အာ့...... "
အကိုကြီး၏စကားစကို ပြန်လည် ဖြေကြားလို ပေမယ့် နင်နင်ပါးစပ်ဖွင့်လိုက်သည်နှင့် ထွက်လာသည့်အသံတွေက ညည်းသံများနှင့်အော်သံများဖြစ်သည်။
" .... ကျွန်တော်လည်း အာ့ ...... ချစ်တယ် ဟိန် ...... "
သူတို့ဟာနောက်ဆုံး အထွတ်ထိပ်ကိုရောက်သွားခဲ့ပြီးနောက် ပူနွေးသော အရည်များက အသားချောင်းတွေထိပ်က ပန်းထွက်လာခဲ့ကြသည်။ ရှုဟိန်က သူ့လက်ချောင်းများတွင် ပေနေသည့် အရည်တွေကို ယူကာ နင်နင်၏ ရင်ဘတ်ကို သုတ်လိုက်ပြီး သူ့အပိုင်ဆိုတာ သတ်မှတ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ ပြန်သန့်ရှင်းပေးကာ နင်နင်ကို ဖက်ပြီး အသက်ကို ခပ်ပြင်းပြင်းရှုကာ အနားယုူလိုက်ကြသည်။ ပြီးတော့ နင်နင်၏ မျက်နှာလေးဆီကို ငုံ့ကာ နူတ်ခမ်းလေးကို ဖမ်းစုပ်လိုက်ပြီး အကြင်နာမိုးရွာသွန်းဖြိုးနေတော့သည်။
သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းများ၌နွေးထွေးသောခံစားမှု ပြင်းပြမှုကို ခံစားလိုက်ရပြီး ရှုနင်က အံ့အားသင့်နေသလို ခါတိုင်းနှင့်မတူ ထက်သန်ပြင်းပြပြီး ပိုင်ဆိုင်လိုမှု ပြင်းထန်သည့် အကိုကြီး၏အနမ်းကြောင့် ရင်ထဲ ကြည်နူးနေခဲ့သည်။ ကိုယ့်ချစ်သူက ကိုယ့်ကို အရမ်းကို ချစ်ပြီး အရမ်းကို ပိုင်စိုးလိုစိတ်ကြီးသည်ကို သူ သဘောကျသည်။
အနမ်းဆိုတာ ချစ်သူအချင်ချင်းမှ အပြန်လှန်ဖလှယ်နိုင်သော အရာဖြစ်ပြီး မချစ်သူနှင့် နူတ်ခမ်းခြင်း နမ်းမိရင် သာယာမှုရဖို့မပြောနှင့် စိတ်ဒဏ်ရာပင် ရသွာနိုင်သည်။ ရှုနင်က မျက်လုံးကိုမှေးမှိတ်ကာ အကိုကြီး၏ အနမ်းထဲတွင် စီးမျောသွားခဲ့သည်။ ဒါကြောင့် အကိုကြိး၏လက်ချောင်းများက သူ့ကိုယ်ပေါ် မရိုးမသားလျှောက်သွားနေသည်ကိုပင် မေ့သွားခဲ့သည်။
ရှုဟိန်၏လက်ချောင်းများက နင်နင်၏ အနောက်ဘက် အပေါက်လေးထဲ ညင်သာစွာ တိုးဝင်ကာ တွင်းချဲ့ပေးနေခဲ့သည်။ နင်နင်သတိဝင်လာချိန်တွင် ရှုဟိန်၏လက်နှစ်ချောင်းက သူ့ကိုယ်ထဲ ရောက်လို့နေပြီ။ ရှုဟိန်က ဆက်ပြီး မအောင့်နိုင်တော့သဖြင့် နင်နင်၏တင်ပါးအောက်တွင် ခေါင်းအုံးကို ထိုးထည့်ပေးလိုက်သည်။
ပြီးတော့ ချောဆီဖြင့် သူ့အသားချောင်းကိုသုတ်လိုက်သလို နင်နင်၏အပေါက်လေးထဲကို ချောဆီလောင်းထည့်ပေး လိုက်သည်။ ဆီတွေက အနောက်ပေါက်ကနေ ပြန်စီးကျလာသည့် ခံစားချက်က အေးစက်စက်နှင့် ရင်ကို လှိုက်ဖိုလာစေသည်။
သူတို့ စတော့မယ်...
ရှုနင်က အသက်ပြင်းပြင်းရှူက ရှေ့ကိုကြည့်လိုက်သည်။ သူ၏လက်များသည်အိပ်ရာခင်းစကို ဆွဲရန်မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပင် ဆန့်ထုတ်ကာ တံတွေးကိုမျိုလိုက်တမိသည်။ ထိုစဉ် အကိုကြီး၏အသားချောင်းက သူ့ကိုယ်လေးထဲကို တိုးဝင်လာချိန်မှာ နင်နင် ၏ အနောက်ဘက် အပေါက်လေးက စူးခနဲနာသွားလို့ သူ ကတိတ်တဆိတ်အော်ဟစ်လိုက်မိသည်။ ရှုနင် ဘာမှ မစဉ်းစားနိုင်တော့ပဲ မျက်လုံးထဲ ရောင်စုံအလင်းတန်းကို မြင်လိုက်သလို ခံစားလိုက်ရသည်။
ကြီးမားလွန်းသည့် ရှုဟိန်၏အချောင်းကြီးက တရွေ့ရွေ့ တိုးဝင်လာသည်နှင့်အမျှ လမ်းကြောင်းက တွန်းဖွင့်ခံလိုက်ရပြီး ခါးနောက်ပိုင်းက နာကျင်သည့် ခံစားချက်က လှိုက်တက်လာသည်။ မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်း အသားချောင်းကြီးက ရုတ်တရက်ကျူးကျော်ဝင်ရောက်လာသည်။
အိုး..မိုင်..ဂေါ့...နာတယ်..နာတယ်...နာတယ်
ရှုနင်က နဖူးကို တွန့်ကာ မျက်နှာတစ်ခုလုံး ဖြူယော်ကာ အမြင်အာရုံမည်းလို့နေသည်။ ဒါက အရမ်းနာတာပဲ...ဒါပေမယ့် အစပိုင်း ဘယ်လောက်နာပါစေ..နောက်ပိုင်းမှာ သာယာမှုကို ရမည်ဆိုတာသိနေလို့ နင်နင်က စိတ်ကို တင်းကာ ခံနိုင်ရည်ရှိအောင် ကြိုးစားနေသည်။ ဒီလိုအရာကို ခံနိုင်ရည်ရှိဖို့ဆိုတာ မကြာမကြာ လေ့ကျင့်ပေးဖို့လိုတယ်မဟုတ်လား။ ရှုနင်က ဒီလိုတွေးလိုက်မိသည်။ သူက ဒီလိုနေရာမှာ ပါရမီပါတာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်လေ... → _ →
ရှုဟိန်သည်အကန့်အသတ်များကို သိလို့ အလျင်စလို မထိုးထည့်ပဲ သူသည်ဖြည်းဖြည်းသွား ရန်ကြိုးစား နေသည်။ အနက်ဆုံး အနက်ဆုံးသို့ ကျူးကျော် ဝင်ရောက်ပြီးနောက် သူက မလှုပ်ရှားပဲ ခဏစောင့်နေ သည်။ ရှုနင်ရဲ့အတွင်းနံရံနဲ့ လမ်းကြောင်းလေးက သူ့အသားချောင်းကို အကျွမ်းတ ၀ င်ရှိအောင် ငြိမ်နေပေးပြီးမှ ဖြည်းညှင်းစွာ စတင် လှုပ်ရှားခဲ့သည်။
pa pa .... pa pa ...... pa pa .... pa pa ......
တဖြည်းဖြည်း အရှိန်ရလာတော့ အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံတွေက အခန်းထဲကနေ ပုံမှန် ထွက်ပေါ်လာတော့ ရှုနင်က ရှက်လွန်းလို့ နားရွက်တွေကို အုပ်ထားချင်မိသည်။ သူ့အကိုကြီးရဲ့ ရတနာချောင်းက ဘယ်လောက်ကြီးတယ်ဆိုတာ သူ သိတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အကိုကြီးက သေချာစိတ်ရှည်လက်ရှည်ပြင်ဆင်ပေးပြီး သတိနဲ့လုပ်ပေးခဲ့သည်။
ဘယ်လောက်အကြိမ်ကြိမ်ဝင်ခဲ့ပါစေ သူ မဆင်မခြင် ပြုမူတာမျိုးမရှိခဲ့ဘူး။ ရှုဟိန်က ပါးနပ်စွာဖြင့် ရှုနင်ကို ဦး ဆောင်ကာ ချစ်တင်းနှေနေခဲ့သည်။ ကြာလာတော့ နာကျင်မှုကတဖြည်းဖြည်း ပျောက်ကွယ်သွားပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်က သာယာမှုကို စတင်ခံစားလာရသည်။
သူ့ခါးတွေက ထုံနေပြီး အကိုကြီး၏အသားချောင်းက သူ့အတွင်းပိုင်း တစ်နေရာကို ထိမိစဉ် ကောင်းလွန်းသည့် ခံစားချက်က တကိုယ်လုံးကို ပြန့်သွားခဲ့သည်။ ရှုနင် ၏တုန်လှုပ်နေသော ကိုယ်ခန္ဓာသည်လေနှင်ရာ ပြေးနေသည့် ရွက်လှေလေးနှင့် တူနေသည်။ သူသည် အလွန်အားနည်းနေကာ အကူအညီမဲ့သူဖြစ်သည်။
ရှုဟိန်သည် သူ၏ကိုယ်ဟန်အနေအထားကို ပထမဆုံးအကြိမ်ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ ရှုနင် သည်လွန်ခဲ့သော အချိန်က အိပ်ယာထက်မှာ ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြစ်နေပေမယ့် အခုတော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ကာ တယောက်မျက်နှာကို တယောက်မြင်နိုင်လေပြီ။
ရှုနင်ကသူ့အစ်ကိုရဲ့မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်စဉ် အရမ်း sexy ကျနေပြီး နဖူးမှာ ချွေးတွေဖုံးနေလို့ သူ့ကိုယ်က ယောကျာ်းပီသလွန်းသည့် ဟော်မုန်းရဲ့မွှေးကြိုင်တဲ့အနံ့ကို ခံစားလိုက်ရပြီး ရင်ခုန်သံမြန်လာလို့ ရှုနင်က သူ့မျက်စိ ကိုမြန်မြန်ပိတ်လိုက်ရသည်။
"ဘေဘီ ~"
အကိုကြီး... မင်း ငါ့ကို စကားလုံးများကို မဆွဲဆောင်ပါနဲ့... ငါ မခံနိုင်ဘူး...
ရှုဟိန်ဆီက ဘေဘီဆိုသည့် ခေါ်သံကိုကြားတော့ ရှုနင်က စိတ်လှုပ်ရှားသွားပြီး မျှော်လင့်ထား သည့်အတိုင်း သူသည် ရှုဟိန်၏ ကြွက်သား ရှစ်ခုရှိသည့် ဝမ်းဗိုက်တစ်လျှောက်လုံး ဖြူပျစ်ပျစ် သူ၏အရည်များကို ပန်းထုတ်လိုက်မိသည်။
သူ့ညီလေး ပြီးတာမြန်လွန်းလို့ ရှုဟိန် ကူကယ်ရာမဲ့နေသည်။ သူက ညီလေး၏မျက်နှာလေးကို ငုံ့ကြည့်ကာ အသွင်းအထုတ်ကို ဆက်လက်လုပ်ဆောင်နေခဲ့သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ သက်လုံအားနဲ့ သုတ်မထွက်အောင် ထိန်းထားနိုင်စွမ်းကာ တစ်ကမ္ဘာလောက် ကွာဟမှုများနေသည်။
အနောက်ဘက်ကနေ ရှုနင်ကို မှောက်အိပ်ခိုင်းပြီး လုပ်ရတာက ရှုဟိန်၏ကိုယ်အလေးချိန်နှင့် အသားချောင်းက အနက်ဆုံးထိ ဝင်ရောက်နိုင်ပြီး သာယာမှုပိုရနိုင်သလို မျက်နှာချင်းဆိုင်လုပ်ရတာက တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် မြင်ရင်သလို အနမ်းဝေမျှရင်း ခံစားချက်ကို ပိုနီးစပ်လာစေသည်ဟု ခံစားရသည်။ ဒါပေမယ့် မျက်နှာချင်းဆိုင် လုပ်ခြင်း သည် အလွန်ရှက်စရာကောင်းပြီး သူတို့နှစ် ဦး စလုံးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် တွယ်ဆက်ထားသည့် နေရာကို မြင်နိုင်သလို သူတိုနှစ် ဦး လုံး၏ ညည်းသံကို ပိုကြားရသည်။ သူတို့တစ် ဦး ချင်းစီ၏ မျက်နှာ၌ပေါ်လာသော စိတ်ခံစားမှုများကိုကြည့်ရင်း အလွန်စိတ်လှုပ်ရှားစရာဖြစ်နေခဲ့သည်။
ဒုတိယတချီမှာ ရှုနင်က နည်းနည်း တိုးတက်ခဲ့သည်! သို့သော်သူသည်မိနစ် ၃၀ အထိ တောင့်ခံထားပြီးမှ ထုတ်လွှတ်လိုက်မိသည်။ ရှုဟိန်၏ ခံနိုင်ရည်က ကောင်းလှပြီး အခုထိ အထွတ်ထိပ်မရောက်သေးပေ။ ဒါပေမယ့် သူ့ညီလေးရဲ့ ညည်းတွားသံလေးက ပိုပိုတိုးလာပြီး ခံနိုင်ရည် မရှိတော့သည်ကို သိလို့ ရှုဟိန်က နင်နင်ကို ပွေ့ချီကာ ဆက်တိုက် pa pa pa pa ဆိုပြီး တရကြမ်းဆောင့်သွင်းကာ နောက်ဆုံး တောင့်ခနဲဖြစ်ကာ ပြီးမြောက်သွားခဲ့သည်။
အရင်တခါလိုပဲ ရှုနင်က မူးမူးမေ့မေ့ဖြစ်နေလို့ ဘာမှ မသိတော့ပေ။ ရှုဟိန်က နင်နင်ကို ချစ်လွန်းလို့ အထဲမှာ မပြီးလိုက်တော့ပဲ အပြင်မှာပဲ ပြီးလိုက်သည်။
ချစ်တင်းနှောမှုပြီးသွားချိန်မှာ ရှုဟိန်က ရေပြင်ပြီး သတိလက်လွှတ် အိပ်ပျော်နေသည့် ညီလေးကို ညင်သာစွာ ပွေ့ချီကာ ရေကန်ထဲ ထည့်ကာ ရေချိုးပေးခဲ့သည်။ ယခုအခါ သူတို့ချစ်သူများ ဖြစ်လာပြီဖြစ်သည်။ ရှုဟိန် သည် နင်နင်၏ ပါးပြင်လေးများကို မရေမတွက်နိုင်အောင်နမ်းခဲ့သည်။ နင်နင်ကို အလွန်မြတ်နိုးသည်။ ရှုနင်က ညသန်းခေါင်ယံမှာ နိးလာပြီး သူ့အစ်ကိုကြီးဘယ်မှာလဲ လို့ အမြန်ရှာလိုက်မိသည်။
ရှုဟိန်က ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်နေတယ်၊ သူအလုပ်လုပ်နေ တာလား။ ရှုနင်က စိုက်ကြည့်ကာ ခေါ်လိုက်သည်။
"အကိုကြီး.. "
ရှုဟိန်က ချက်ချင်းထလာပြီး အိပ်ရာဘေးတွင်ထိုင်ကာ ရှုနင်၏နဖူးကိုထိရန်လက်ကိုဆန့်လိုက်သည်။
တော်သေးတယ်။ အဖျားမရှိလို့...ဟု ရှုဟိန်က တွေးလိုက်သည်။
"မင်း ဘယ်လိုနေသေးလဲ။ ရေငတ်လား။ အိမ်သာသွားချင်လား.... "
ရှုနင်က ရှုဟိန်ကို တိတ်တိတ်လေးကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်။
"အရင်တခါက ကျွန်တော် ဖျားသွားခဲ့တာလား "
ရှုဟိန်က မဖြေပေ။
"မင်း ရေသောက်ချင်လား "
သူ့အကိုကြီးက မဖြေပေမယ့် သူ ဘာဖြစ်သွားတယ်ဆိုတာ ရှုနင် သိလိုက်သည်။ သူက သတိမေ့ရုံသာမက ဖျားသွားခဲ့တာပဲ။ ရှုနင်က ဖြည်းညှင်းစွာထထိုင်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"ကျွန်တော် အိမ်သာသွားချင်တယ် "
ရှုနင်က ရှုဟိန် သူ့ကို မင်းသမီးလေးလို ပွေ့ချီပေးသည်ကို ကျင့်သားရနေလေပြီ။ ╮ (╯▽╰) ╭
အိမ်သာထဲကို ပို့ပေးပြီးရှုနင် ရှုပေါက်နေစဉ် ရှုဟိန်က အပြင်ထွက်စောင့်ပေးသည်။ သူက အပေါ့စွန့်ပြီးနောက် မျက်နှာသစ်ကာ မှန်ထဲက သူ့ပုံရိပ်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့တကိုယ်လုံး စတော်ဘယ်ရီရောင် ချစ်ခြင်း၏အမှတ်တွေ နီရဲနေပြီး ရှက်သွေးကြွဖွယ်မြင်နေရသည်။
အကိုကြီးက သူ့ကို ဘယ်လောက်ချစ်တယ်ဆိုတာ ဒီအနမ်းခြေရာတွေက သက်သေခံနေတာပဲ။ သူက ငါ့ကို ချစ်လွန်းလို့ ပိုင်ဆိုင်ချင်လွန်းလို့ ဒီလိုတွေ နမ်းခဲ့တာ..
ဒီလိုတွေးပြီး ရှုနင်က လည်ပင်းက အနီမှတ်ကို လက်နှင့်ထိကာ ပြုံးနေမိသည်။ မကြာခင် ဒီအမှတ်တွေ ပျောက်သွားမည်ဟု မျှော်လင့်နေမိသည်။ သူတို့ ဘယ်လောက်တောင် ချစ်စိတ်မွှန်လိုက်ကြသလဲ....
ရှုနင်က အပြင်ကို ထွက်လာတော့ ရှုဟိန် ပွေ့မည်ကို လက်မခံပဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း အိပ်ယာဆီ ထွက်လာခဲ့သည်။ အိပ်ယာထက်မှာ အသာထိုင်ပြီး ရှုနင်က ပြုံးကာ ပြောလိုက်သည်။
"အကိုကြီး..အရေးတကြိး တက်ရမယ့် အစည်းဝေးမရှိရင် ပြန်အိပ်ရအောင်လေ"
"အင်း..."
ရှုဟိန်က စကားနားထောင်စွာ တိုးကပ်လာပြီး သသူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ဖိပြီး နေဖိကာ လှဲချလိုက်သဖြင့် ရှုနင် ထိတ်လန့်သွားခဲ့သည်။
??? Σ (°△° |||) ︴
"အစ်ကိုကြီး?" ဒါကဘာလဲ
ရှုနင် ၏နှလုံးသည် စည်တော်ကြီးကဲ့သို့ မြည်ဟီးသွားခဲ့သည်။
ရှုဟိန်က ရုတ်တရက်ပြုံးလိုက်ပြီး သူ့ကို ကြည့်ရတာအရမ်းလှတယ်၊ အရမ်း အရမ်းချောတယ်၊ အရမ်းချောတယ်၊ ဘယ်သူမှ သူ့ကိုနှိုင်းယှဉ်လို့မရဘူး။ ရှုနင်က အကိုကြီး၏အပြုံး ကိုသဘောကျသွားပြီး သူ့မျက်လုံးတွေက တောက်ပလာပြီး ရင်ဘတ်ကြိးက ရင်ခုန်သံတွေနှင့် ပြည့်လာတယ်။ ရှုနင် တံတွေးကို အနိုင်နိုင် မျိုချလိုက်တယ်။
"မင်း ကောင်းကောင်း ပြန်ကောင်းလာပြီ ဆိုတာ မင်းသိနေပြီမဟုတ်လား။ မင်း ကိုယ့်ဖာသာတောင် လမ်းလျှောက် နိုင်နေပြီလေ"
"အင်း...အဲ့ဒီတော့...?"
"ငါတို့ နောက်တစ်ကြိမ်လုပ်ကြရအောင်!"
"...... " (⊙ o o) ဟမ်? မလုပ်နိုင်၊ မလုပ်နိုင်တော့ဘူး...
ကျွန်တော့်ခါးက မခံနိုင်တော့ဘူး။ နောက်တစ်ကြိမ်ဆိုရင် ခါးကျိုးတော့မယ်...အကိုကြီး... ကျွန်တော့်ကို သတ်ဖို့ ကြိုးစားနေတာလား..
ဒါပေမယ့် ရှုနင်က ထွက်ပြေးဖို့ နောက်ကျသွားလေပြီ။ ရှုဟိန်က သူ့ကိုယ်လေးကို ဆွဲပင့် တင်ပါးလေးကို ဆွဲဖြဲပြိး အမြန်အဆန် တွင်းအောင်းလိုက်ပြီး ဆက်တိုက် pa pa pa လုပ်နေသည့် အသံများ အခန်းထဲမှာ နားရှက်စဖွယ် ထပ်မံထွက်ပေါ်လာ ခဲ့သည်။ ရှုနင်က လည်ပြန် လှည့်ကြည့်လိုက်ရင်း အကိုကြီး၏ ဆောင့်ချက်ကြောင့် ညည်းညူလိုက်မိသည်။ ညည်းရလွန်းလို့ သူ့လည်ချောင်းတွေ ချောက်ကပ်ကုန်လေပြီ။
ရှုဟိန် က သူကိုချက်ချင်းနမ်းလိုက်ပြီး နင်နင်၏ ပါးစပ်ကိုစိုစွတ်စေခဲ့သည်။
ရှုနင်ဆီက ထွက်ပေါ်လာသော ညည်းသံလေးက အလွန်အမင်းဆွဲဆောင်မှုရှိသည်ကို သူ မသိခဲ့မိပေ။ ဒီအသံလေးက ရှုဟိန်ကို ရူးမတတ်ဖြစ်စေသည်။ ရှုနင်က လည်ပြန်လှည့်ကြည့်ခိုက် ရှုဟိန်၏ တောက်ပသည့် မျက်ဝန်းနှင့် အကြည့်ချင်း ဆုံသွားသလို ရှုဟိန်လည်း နင်နင်၏ရင်ဘတ်က ပဲစေ့နီလေးကို တွေ့ကာ ကိုယ်ကို ကုန်းပြိး ကိုက်လိုက်သည်။
ရင်ဘတ်ကပဲစေ့လေးကို ကိုက်ခံလိုက်ရသည့် လှုံ့ဆော်မှုက ကြီးမားလွန်းလို့ ရှုနင် ပြီးသွားပြန်သည်။ ရှုနင်က သူ့စိတ်ကို လွှတ်လိုက်ပြီး သူက ခံစားမှုလှိုင်းလုံးကြီးအောက်နစ်မြှုပ်ကာ မူးမူးမေ့မေ့ဖြစ်သွားတော့သည်။
ရှုနင်က ညနေထိ မနိုးတော့ပဲ တချိုးတည်း အိပ်ပျော်သွားပြီး သူနိုးလာချိန်မှာ တကိုယ်လုံးက နာကျင်နေပြီး အထိမခံနိုင်အောင် ဖြစ်နေသည်။ ရှုနင်က ညည်းတွားလိုက်ပြီး အခန်းထဲ ဝေ့ကာ အကိုကြီးကို ရှာလိုက်သည်။
အကိုကြီး ဘယ်ရောက်နေတာလဲ...။ သူက လုပ်ချင်တာ လုပ်ပြီး ထွက်ပြေးသွားပြီလား...
ရှုဟိန်..တကယ်ကိုရက်စက်ကြမ်းကြုတ်တာပဲ.... ဟမ်... → _ → ကျေးဇူးပြုလို့ ရှုဟိန်ရေ....
ဒါပေမယ့် ရှုဟိန်က သူ့ကို ထားမသွားဘူးဆိုတာ သူ သေချာသိနေသည်။
မျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်း ရှုဟိန်က တံခါးကိုပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဖွင့်လိုက်ပြီး လက်ထဲတွင် ဖုန်းကိုကိုင်ကာ အခန်းထဲဝင်လာသည်။ သူက ဖုန်းသွားပြောနေတာကိုး..
"အစ်ကိုကြီး ~"
"မင်း နိုးနေပြီလား"
ရှုဟိန်က နင်နင်ကို ထိုင်နိုင်အောင် ကူပေးရင်း မျက်နှာလေးကို မြတ်နိုးစွာ အသာယာထိကာ ပြောလိုက်သည်။
"အဖေက ငါတို့ ပျောက်လို့ ရှာနေတယ်။ ငါတို့အိမ် မပြန်ခင် ၂ ရက်လောက် ကစားဖို့ အချိန်ရှိသေးတယ်"
ရှုနင်က အကိုကြီး၏ ချောမောခန့်ညားသည့် မျက်နှာကို မော့ကြည့်ကာ လက်နှင့် အသာထိလိုက်ပြီး ကျီစယ်ဟန်ပြောလိုက်သည်။
"သူများသားကို ပြန်ပေးဆွဲလာပြီး အခု အိမ်ပြန် သွားရဲသေးသလား ..."
အိုး နင်နင်က ဒီလိုတွေ ပြောရဲနေတယ်ပေါ့လေ... ဒီလိုသတ္တိမျိုး ဘယ်က ရလာတာလဲ။
ရှုဟိန်က နင်နင်၏နဖူးကို နမ်းကာ ပြောလိုက်သည်။
" ဟုတ်တယ်၊ နင်နင်ကို အကိုကြီး အရမ်းချစ်မြတ်နိုးတဲ့ အတွက် သူ့ကို အိပ်ရာထဲကနေ မထွက်နိုင်အောင် လုပ်ခဲ့မိတယ်။ ဒါကြောင့် ငါက အိမ်ကို ဘယ်လိုပြန်လာရဲမှာလဲ"
"...... "
ဘယ်သူ့မျက်နှာက ပိုထူနေပြီလဲ...ကြည့်ရအောင်။
ရှုနင်က အကိုကြီးပြောလိုက်သည့် စကားကိုကြားတော့ အလွန်အံ့အားသင့်သွားပြီး၊ ဒီဟာက အစ်ကိုကြီး အတုကြီးပါ။ ငါ့ရဲ့ ရှုဟိန်ကို ပြန်ခေါ်ပေးပါ။ ဒီတစ်ယောက်က အရမ်း ထူးဆန်းတဲ့လူပဲ..
ရှုဟိန်က ရှုနင်၏နားရွက်လေးကို အသာယာပွတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ မျက်နှာလေး နီကာ ရှက်နေသည့် ကလေးလေးကို ကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"ငါ မင်းကို လုပ်ခဲ့တာကို မင်း နားလည်တယ်မဟုတ်လား။ ငါတို့က နောင်အနာဂါတ်မှာ ပုံမှန်လက်ထပ်ထားတဲ့ စုံတွဲလိုနေ့တိုင်း နေထိုင်သွားကြမယ်။ ဆံပင်တွေဖြူပြီး သွားတွေကျိုးကုန်တဲ့အထိ အချင်းချင်းချစ်ကြမယ်။ ဂရုစိုက်ကြမယ်..."
"အင်း..ကျွန်တော် သိပါတယ်။ ကျွန်တော် ကလေးမဟုတ်တော့ပါဘူးဗျာ။ ဒါ့အပြင် ကျွန်တော်က အကိုကြိးနားမှာပဲ ကြိုးနဲ့ ချည်ထားသလို တောက်လျှောက်ကပ်နေမယ်။ အကိုကြိးတစ်ယောက်တည်းကိုပဲ ကြည့်ပြီး အကိုကြိးကိုပဲ ချစ်မယ်။ ကျွန်တော့် တစ်ဘဝလုံးမှာ အကိုကြီးကိုပဲ လိုချင်တယ်။ ကျွန်တော်တို့ စုံတွဲလိုပဲ ထာဝရနေထိုင်သွားကြမယ်..အိုကေ"
ရှုနင်က ရှုဟိန်ကို ပြန်ကြည့်ပြီး လေးနက်စွာပြောလိုက်သည်။
"အိုကေ"
ရှုဟိန်သည် နင်နင်၏လေးနက်သော စကားများကြောင့် အနည်းငယ် စိတ်လှုပ်ရှားသွားပြီး နှုတ်ခမ်းများတုန်ယင်လာသည်။
ရှုနင်က သူ့လက်ကိုဆန့်လိုက်ပြီး အကိုကြီး၏လက်ချောင်းနှင့် ယှက်နွယ်ကာ ဆုပ်ကိုင်ထားကြသည်။ ဒါက အလွန်စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ကောင်းသောမြင်ကွင်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး တစ် ဦး နှင့်တစ် ဦး အပြန်အလှန်ပြောဆိုနေပုံ၊ သူတို့၏ခံစားချက်များကို ဝေမျှနေပုံကြောင့် သူတို့၏အတွင်းစိတ်အတွေးများသည် ယခုအချိန်တွင် ပျော်ရွှင်မှုများဖြင့် ပြည့်နှက်နေခဲ့သည်။
သူတို့နှစ်ဦးကြားက လေထုသည်အံ့သြဖွယ်ရာဖြစ်ပြီး အခု အချိန်ကိုသာ ရပ်တန့်နိုင်ရင်ကောင်းမည်ဟု နင်နင် တွေးနေမိသည်။ ပြီးမှ ဘာကြောင့် ရပ်တန့်ထားရမှာလဲ။ ငါတို့က အိုမင်းသွားတဲ့အထိ အခုလို ပျော်စရာနေ့ရက်အများကြီး အတူတူဖြတ်သန်းသွားမှာပဲ ဟု တွေးလိုက်သည်။
"မင်းဘာရယ်နေတာလဲ"
ရှုဟိန်က ရှုနင်၏မျက်နှာလေးကို ပွတ်ပြီးနမ်းရှုံ့လိုက်သည်။ ထို့နောက်သူ၏ နားရွက်ဖျားက အသီးလေးကို အသာယာကိုက်ကာ လျက်လိုက်သည်။ ဒီမြင်ကွင်းက သူတို့နှစ်ဦးကြားဘယ်လောက်တောင် ရင်းနှီးနေပြီလဲဆိုတာ ပြသနေသည်။
" အကိုကြီးက ဘယ်လောက် တောင်မိုက်မဲလိုက်လဲ။ ဒီလောကမှာချောမောတဲ့ ယောက်ျားလေးတွေ အများကြီးရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် အကိုကြီးက ကျွန်တော့်လို ရုပ်ဆိုးတဲ့ ယုန်ကောင်လေးကို ပဲရွေးရတယ်! ဒါပေမယ့် စိတ်ချပါ။ ကျွန်တော် အစွမ်းစရှိသရွေ့ ..အကိုကြီးကို ဟိုးမိုးပေါ်ရောက်အောင် တွန်းတင်ပေးပါ့မယ်"
ရှုနင်က ဟာသပြောတာ မဟုတ်ပေ။ အတိတ်ဘဝက ရှုဟိန်က ဘယ်လောက်အောင်မြင်ပြီး သူ့နားဝိုင်းနေတဲ့ သူ့ကိုလိုချင်နေတဲ့ မိန်းမလှ၊ ယောကျာ်းချောချောတွေ ဘယ်လောက်ရှိတယ်ဆိုတာ သိခဲ့သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ အခုဘဝမှာ အကိုကြီးနှင့် ပွင့်လင်းစွာ ချစ်ခွင့်ရသည့်အတွက် ရှုနင်က အကိုကြီးကို အတတ်နိုင်ဆုံး ပြန်ပေးဆပ်မည်ဖြစ်သည်။ အရင်ဘဝက အချစ်ကြွေးတွေကော၊ အခုဘဝက အချစ်တွေ အတွက်ကောပေါ့...
ရှုဟိန်က ရှုနင်၏ခါးလေးကို အသာယာပွတ်သပ်ပေးစဉ်ပြောလိုက်သည်။
"ထိပ်ကို တက်တာလား။ အင်း..စိတ်ဝင်စားစရာပဲ..."
(⊙ o ⊙) ...... တကယ်လား? ရှုနင်က သူ့ကိုယ်သူ လိမ်မာပါးနပ်မှုရှိတယ်ထင်ပေမယ့် အကိုကြီးရဲ့စကားတခွန်းနဲ့ သားကောင်ဖြစ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရလို့ မျက်ရည်မကျပဲ ငိုနေမိတော့သည်။
"တကယ်ကိုပဲ အမြင့်မှာ တစ်ယောက်ယောက်ရှိနေခဲ့မယ်ဆိုရင် ငါ ချစ်ကောင်းချစ်မိသွာနိုင်လောက်တယ်....."
ဒီစကားကို ကြားလိုက်ရတော့ ရှုနင်က စိတ်ပျက်ကာ မျက်နှာလေး ဖြူယော်သွားခဲ့သည်။
ရှုဟိန်ကပြုံးပြီး ကလေးလေး၏မေးစေ့ကို ပင့်မြှောက်လိုက်ကာ အကြည့်ချင်းဆုံးစေသည်။ ရှုဟိန်က ရှုနင်၏မျက်လုံးထဲ လေးနက်စွာ စိုက်ကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"အရူးလေး...ငါက မင်းကိုပဲ ချစ်တယ်။ မင်းက ငါ့ကို ထိပ်ဆုံးကို မြှင့်တင်ပေးပြီး လမင်းဆီရောက်အောင် လုပ်ပေးရင် ငါပျော်မယ် ထင်နေတာလား။ ငါ လိုအပ်တာ မင်းတစ်ယောက်တည်းပဲလေ။ မင်း သာမရှိရင် လမင်းကို ပိုင်ဆိုင်ရလည်း အလကားပဲ အရူးလေးရဲ့.... "
**-***
Chapter (110)_ မင္း သာမရွိရင္ လမင္းကို ပိုင္ဆိုင္ရလည္း အလကားပဲ
ရႈဟိန္ ၏ႀကီးမားေသာလက္က ရႈနင္ ၏ခါးကို သိုင္းဖက္ထားကာ အေပၚက ဖိမိုးလာသည့္ ဖိအားေၾကာင့္ ရႈနင္၏တစ္ကိုယ္လုံးေပ်ာ့ေပ်ာင္းသြားၿပီး ႐ုန္းကန္လို႔ မရခဲ့ပါ။ တကယ္ေတာ့လည္း ရႈနင္က ႐ုန္းခ်င္စိတ္လည္း မရွိေပ။ အကိုႀကီးရဲ႕ရင္ခြင္ေအာက္မွာ တစ္သက္လုံး ေနလိုက္ခ်င္သည္။ ရႈနင္က အကိုႀကီး၏မ်က္လုံးကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္စဥ္ ရႈဟိန္က ထပ္လိုခ်င္ေနသည္ကို သိလိုက္သည္။ ( ⊙ o ⊙ ) သူတို႔ မေန႔ညကမွ လုပ္ထားလို႔ သူ႔ဂႏၶမာပန္းေလးက နာက်င္ေနဆဲျဖစ္လို႔ ရႈနင္က အလန႔္တၾကား ဖင္ေလးကို ရႈံႈ႕လိုက္မိသည္။ မေန႔က အျဖစ္ပ်က္ကို ေတြးမိလို႔ နင္နင္၏ပါးျပင္က နီရဲလာခဲ့သည္။
ဒါေပမယ့္ တေန႔ကို သုံးႀကိမ္ သူ႔ရဲ႕ ထိုေနရာကို ပြတ္တိုက္ေပးသင့္သည္ဟု နင္နင္ထင္သည္။ဒါက သူပိုင္သည့္အရာကို ထိန္းသိမ္းသည္ဟု ေခၚတယ္ မဟုတ္လား။
(စာဖတ္သူတို႔ေရ..မွတ္ထားၾကေနာ္..တေန႔ကို သုံးႀကိမ္တဲ့..နင္နင္က..)
ရႈနင္က ဒီလိုေတြးလိုက္ၿပီး သူ႔ကိုယ္ကို သက္ေတာင့္သက္သာ အေနထားျဖစ္ေအာင္ ခ်ိန္ညႇိလိုက္ၿပီးအကိုႀကီးကို အလိုက္သင့္ဖက္ထားလိုက္သည္။ ရႈနင္က စိတ္အားထက္သန္မႈေတြနဲ႔ စတင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္သူ၏မ်က္လုံးမ်ားတြင္ ေတာက္ပေနေသာအလင္းေလးက သေဘာတူလိုက္တယ္ဆိုတာ ထင္ရွားသည္။
ရႈဟိန္ ကသက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ သူသည္မေန႔က စားခဲ့လိုက္ၿပီျဖစ္လို႔ ဒီေန႔ထပ္စားရင္ နင္နင္ ခံႏိုင္မည္ မဟုတ္သည္ကို သိသည္။ သူက ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔ ေနာက္တေန႔ထိ ေစာင့္မွျဖစ္မည္။ ဒါေပမယ့္ ရႈဟိန္က သာယာမႈကို ခံစားဖို႔ နင္နင္ႏွင့္ သူ႔အဝတ္ေတြကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ႀကီးမားသည့္ သူ႔လက္ဝါးျပင္ႀကီးက ႏူးညံ့လွသည့္ နင္နင္၏အေရျပားေပၚ ေျပးလႊားပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ နင္နင္ရဲ႕အသားေရက ႏူးညံ့လြန္းလို႔ သူ႔လက္ရာေတြ ထင္ကုန္တာ စိတ္မေကာင္းစရာပဲ။
"အာ့...အင္း... ...... "
သူ႔ပါးစပ္က အလိုေလ်ာက္ညည္းလိုက္မိၿပီး ရွက္စရာေကာင္းသည္ဟု နင္နင္ယူဆလိုက္မိသည္။
သူ၏လည္ေခ်ာင္းမွာ မေန႔က ေအာ္ညည္းငိုေႂကြးခဲ့လို႔ အေျခေန အေတာ္ ဆိုးသြားသည္။ ရႈနင္ သည္သူ၏ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္လိုက္ၿပီး အသက္ျပင္းျပင္းရႉလိုက္သည္။ သူ၏အစ္ကိုႀကီးသည္လည္း အလြန္စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။ သူ၏လႈပ္ရွားမႈမ်ားသည္ အလြန္ျမန္ၿပီး သူတို႔အသားေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာ္းကို အလြန္ လ်င္ျမန္စြာပြတ္တိုက္ေနသျဖင့္ ထိုအထိေတြ႕က ရႈနင္ကို မူးယစ္ေနေစခဲ့သည္။ သူက တိတ္ဆိတ္စြာညည္းေနၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ရႈဟိန္ကို ၾကည့္ေနရသျဖင့္ရႈဟိန္က သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ေပ။
"နင္ ~ မင္းကို ငါ အရမ္းခ်စ္တယ္။ "
"အာ့...... "
အကိုႀကီး၏စကားစကို ျပန္လည္ ေျဖၾကားလို ေပမယ့္ နင္နင္ပါးစပ္ဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ ထြက္လာသည့္အသံေတြက ညည္းသံမ်ားႏွင့္ေအာ္သံမ်ားျဖစ္သည္။
" .... ကြၽန္ေတာ္လည္း အာ့ ...... ခ်စ္တယ္ ဟိန္ ...... "
သူတို႔ဟာေနာက္ဆုံး အထြတ္ထိပ္ကိုေရာက္သြားခဲ့ၿပီးေနာက္ ပူေႏြးေသာ အရည္မ်ားက အသားေခ်ာင္းေတြထိပ္က ပန္းထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ ရႈဟိန္က သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားတြင္ ေပေနသည့္ အရည္ေတြကို ယူကာ နင္နင္၏ ရင္ဘတ္ကို သုတ္လိုက္ၿပီး သူ႔အပိုင္ဆိုတာ သတ္မွတ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ ျပန္သန႔္ရွင္းေပးကာ နင္နင္ကို ဖက္ၿပီး အသက္ကို ခပ္ျပင္းျပင္းရႈကာ အနားယုူလိုက္ၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ နင္နင္၏ မ်က္ႏွာေလးဆီကို ငုံ႔ကာ ႏူတ္ခမ္းေလးကို ဖမ္းစုပ္လိုက္ၿပီး အၾကင္နာမိုး႐ြာသြန္းၿဖိဳးေနေတာ့သည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းမ်ား၌ေႏြးေထြးေသာခံစားမႈ ျပင္းျပမႈကို ခံစားလိုက္ရၿပီး ရႈနင္က အံ့အားသင့္ေနသလို ခါတိုင္းႏွင့္မတူ ထက္သန္ျပင္းျပၿပီး ပိုင္ဆိုင္လိုမႈ ျပင္းထန္သည့္ အကိုႀကီး၏အနမ္းေၾကာင့္ ရင္ထဲ ၾကည္ႏူးေနခဲ့သည္။ ကိုယ့္ခ်စ္သူက ကိုယ့္ကို အရမ္းကို ခ်စ္ၿပီး အရမ္းကို ပိုင္စိုးလိုစိတ္ႀကီးသည္ကို သူ သေဘာက်သည္။
အနမ္းဆိုတာ ခ်စ္သူအခ်င္ခ်င္းမွ အျပန္လွန္ဖလွယ္ႏိုင္ေသာ အရာျဖစ္ၿပီး မခ်စ္သူႏွင့္ ႏူတ္ခမ္းျခင္း နမ္းမိရင္ သာယာမႈရဖို႔မေျပာႏွင့္ စိတ္ဒဏ္ရာပင္ ရသြာႏိုင္သည္။ ရႈနင္က မ်က္လုံးကိုေမွးမွိတ္ကာ အကိုႀကီး၏ အနမ္းထဲတြင္ စီးေမ်ာသြားခဲ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ အကိုႀကိး၏လက္ေခ်ာင္းမ်ားက သူ႔ကိုယ္ေပၚ မ႐ိုးမသားေလွ်ာက္သြားေနသည္ကိုပင္ ေမ့သြားခဲ့သည္။
ရႈဟိန္၏လက္ေခ်ာင္းမ်ားက နင္နင္၏ အေနာက္ဘက္ အေပါက္ေလးထဲ ညင္သာစြာ တိုးဝင္ကာ တြင္းခ်ဲ႕ေပးေနခဲ့သည္။ နင္နင္သတိဝင္လာခ်ိန္တြင္ ရႈဟိန္၏လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းက သူ႔ကိုယ္ထဲ ေရာက္လို႔ေနၿပီ။ ရႈဟိန္က ဆက္ၿပီး မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ နင္နင္၏တင္ပါးေအာက္တြင္ ေခါင္းအုံးကို ထိုးထည့္ေပးလိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ ေခ်ာဆီျဖင့္ သူ႔အသားေခ်ာင္းကိုသုတ္လိုက္သလို နင္နင္၏အေပါက္ေလးထဲကို ေခ်ာဆီေလာင္းထည့္ေပး လိုက္သည္။ ဆီေတြက အေနာက္ေပါက္ကေန ျပန္စီးက်လာသည့္ ခံစားခ်က္က ေအးစက္စက္ႏွင့္ ရင္ကို လႈိက္ဖိုလာေစသည္။
သူတို႔ စေတာ့မယ္...
ရႈနင္က အသက္ျပင္းျပင္းရႉက ေရွ႕ကိုၾကည့္လိုက္သည္။ သူ၏လက္မ်ားသည္အိပ္ရာခင္းစကို ဆြဲရန္ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပင္ ဆန႔္ထုတ္ကာ တံေတြးကိုမ်ိဳလိုက္တမိသည္။ ထိုစဥ္ အကိုႀကီး၏အသားေခ်ာင္းက သူ႔ကိုယ္ေလးထဲကို တိုးဝင္လာခ်ိန္မွာ နင္နင္ ၏ အေနာက္ဘက္ အေပါက္ေလးက စူးခနဲနာသြားလို႔ သူ ကတိတ္တဆိတ္ေအာ္ဟစ္လိုက္မိသည္။ ရႈနင္ ဘာမွ မစဥ္းစားႏိုင္ေတာ့ပဲ မ်က္လုံးထဲ ေရာင္စုံအလင္းတန္းကို ျမင္လိုက္သလို ခံစားလိုက္ရသည္။
ႀကီးမားလြန္းသည့္ ရႈဟိန္၏အေခ်ာင္းႀကီးက တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ တိုးဝင္လာသည္ႏွင့္အမွ် လမ္းေၾကာင္းက တြန္းဖြင့္ခံလိုက္ရၿပီး ခါးေနာက္ပိုင္းက နာက်င္သည့္ ခံစားခ်က္က လႈိက္တက္လာသည္။ မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္း အသားေခ်ာင္းႀကီးက ႐ုတ္တရက္က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္လာသည္။
အိုး..မိုင္..ေဂါ့...နာတယ္..နာတယ္...နာတယ္
ရႈနင္က နဖူးကို တြန႔္ကာ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ျဖဴေယာ္ကာ အျမင္အာ႐ုံမည္းလို႔ေနသည္။ ဒါက အရမ္းနာတာပဲ...ဒါေပမယ့္ အစပိုင္း ဘယ္ေလာက္နာပါေစ..ေနာက္ပိုင္းမွာ သာယာမႈကို ရမည္ဆိုတာသိေနလို႔ နင္နင္က စိတ္ကို တင္းကာ ခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားေနသည္။ ဒီလိုအရာကို ခံႏိုင္ရည္ရွိဖို႔ဆိုတာ မၾကာမၾကာ ေလ့က်င့္ေပးဖို႔လိုတယ္မဟုတ္လား။ ရႈနင္က ဒီလိုေတြးလိုက္မိသည္။ သူက ဒီလိုေနရာမွာ ပါရမီပါတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္ေလ... → _ →
ရႈဟိန္သည္အကန႔္အသတ္မ်ားကို သိလို႔ အလ်င္စလို မထိုးထည့္ပဲ သူသည္ျဖည္းျဖည္းသြား ရန္ႀကိဳးစား ေနသည္။ အနက္ဆုံး အနက္ဆုံးသို႔ က်ဴးေက်ာ္ ဝင္ေရာက္ၿပီးေနာက္ သူက မလႈပ္ရွားပဲ ခဏေစာင့္ေန သည္။ ရႈနင္ရဲ႕အတြင္းနံရံနဲ႔ လမ္းေၾကာင္းေလးက သူ႔အသားေခ်ာင္းကို အကြၽမ္းတ ၀ င္ရွိေအာင္ ၿငိမ္ေနေပးၿပီးမွ ျဖည္းညႇင္းစြာ စတင္ လႈပ္ရွားခဲ့သည္။
pa pa .... pa pa ...... pa pa .... pa pa ......
တျဖည္းျဖည္း အရွိန္ရလာေတာ့ အသားခ်င္း ႐ိုက္ခတ္သံေတြက အခန္းထဲကေန ပုံမွန္ ထြက္ေပၚလာေတာ့ ရႈနင္က ရွက္လြန္းလို႔ နား႐ြက္ေတြကို အုပ္ထားခ်င္မိသည္။ သူ႔အကိုႀကီးရဲ႕ ရတနာေခ်ာင္းက ဘယ္ေလာက္ႀကီးတယ္ဆိုတာ သူ သိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အကိုႀကီးက ေသခ်ာစိတ္ရွည္လက္ရွည္ျပင္ဆင္ေပးၿပီး သတိနဲ႔လုပ္ေပးခဲ့သည္။
ဘယ္ေလာက္အႀကိမ္ႀကိမ္ဝင္ခဲ့ပါေစ သူ မဆင္မျခင္ ျပဳမူတာမ်ိဳးမရွိခဲ့ဘူး။ ရႈဟိန္က ပါးနပ္စြာျဖင့္ ရႈနင္ကို ဦး ေဆာင္ကာ ခ်စ္တင္းေႏွေနခဲ့သည္။ ၾကာလာေတာ့ နာက်င္မႈကတျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး သူ႔ခႏၶာကိုယ္က သာယာမႈကို စတင္ခံစားလာရသည္။
သူ႔ခါးေတြက ထုံေနၿပီး အကိုႀကီး၏အသားေခ်ာင္းက သူ႔အတြင္းပိုင္း တစ္ေနရာကို ထိမိစဥ္ ေကာင္းလြန္းသည့္ ခံစားခ်က္က တကိုယ္လုံးကို ျပန႔္သြားခဲ့သည္။ ရႈနင္ ၏တုန္လႈပ္ေနေသာ ကိုယ္ခႏၶာသည္ေလႏွင္ရာ ေျပးေနသည့္ ႐ြက္ေလွေလးႏွင့္ တူေနသည္။ သူသည္ အလြန္အားနည္းေနကာ အကူအညီမဲ့သူျဖစ္သည္။
ရႈဟိန္သည္ သူ၏ကိုယ္ဟန္အေနအထားကို ပထမဆုံးအႀကိမ္ေျပာင္းလဲခဲ့သည္။ ရႈနင္ သည္လြန္ခဲ့ေသာ အခ်ိန္က အိပ္ယာထက္မွာ ဒူးေထာက္လ်က္ အေနထားျဖစ္ေနေပမယ့္ အခုေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကာ တေယာက္မ်က္ႏွာကို တေယာက္ျမင္ႏိုင္ေလၿပီ။
ရႈနင္ကသူ႔အစ္ကိုရဲ႕မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္စဥ္ အရမ္း sexy က်ေနၿပီး နဖူးမွာ ေခြၽးေတြဖုံးေနလို႔ သူ႔ကိုယ္က ေယာက်ာ္းပီသလြန္းသည့္ ေဟာ္မုန္းရဲ႕ေမႊးႀကိဳင္တဲ့အနံ႔ကို ခံစားလိုက္ရၿပီး ရင္ခုန္သံျမန္လာလို႔ ရႈနင္က သူ႔မ်က္စိ ကိုျမန္ျမန္ပိတ္လိုက္ရသည္။
"ေဘဘီ ~"
အကိုႀကီး... မင္း ငါ့ကို စကားလုံးမ်ားကို မဆြဲေဆာင္ပါနဲ႔... ငါ မခံႏိုင္ဘူး...
ရႈဟိန္ဆီက ေဘဘီဆိုသည့္ ေခၚသံကိုၾကားေတာ့ ရႈနင္က စိတ္လႈပ္ရွားသြားၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ထား သည့္အတိုင္း သူသည္ ရႈဟိန္၏ ႂကြက္သား ရွစ္ခုရွိသည့္ ဝမ္းဗိုက္တစ္ေလွ်ာက္လုံး ျဖဴပ်စ္ပ်စ္ သူ၏အရည္မ်ားကို ပန္းထုတ္လိုက္မိသည္။
သူ႔ညီေလး ၿပီးတာျမန္လြန္းလို႔ ရႈဟိန္ ကူကယ္ရာမဲ့ေနသည္။ သူက ညီေလး၏မ်က္ႏွာေလးကို ငုံ႔ၾကည့္ကာ အသြင္းအထုတ္ကို ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ သက္လုံအားနဲ႔ သုတ္မထြက္ေအာင္ ထိန္းထားႏိုင္စြမ္းကာ တစ္ကမာၻေလာက္ ကြာဟမႈမ်ားေနသည္။
အေနာက္ဘက္ကေန ရႈနင္ကို ေမွာက္အိပ္ခိုင္းၿပီး လုပ္ရတာက ရႈဟိန္၏ကိုယ္အေလးခ်ိန္ႏွင့္ အသားေခ်ာင္းက အနက္ဆုံးထိ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ၿပီး သာယာမႈပိုရႏိုင္သလို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လုပ္ရတာက တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ ျမင္ရင္သလို အနမ္းေဝမွ်ရင္း ခံစားခ်က္ကို ပိုနီးစပ္လာေစသည္ဟု ခံစားရသည္။ ဒါေပမယ့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လုပ္ျခင္း သည္ အလြန္ရွက္စရာေကာင္းၿပီး သူတို႔ႏွစ္ ဦး စလုံးကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ တြယ္ဆက္ထားသည့္ ေနရာကို ျမင္ႏိုင္သလို သူတိုႏွစ္ ဦး လုံး၏ ညည္းသံကို ပိုၾကားရသည္။ သူတို႔တစ္ ဦး ခ်င္းစီ၏ မ်က္ႏွာ၌ေပၚလာေသာ စိတ္ခံစားမႈမ်ားကိုၾကည့္ရင္း အလြန္စိတ္လႈပ္ရွားစရာျဖစ္ေနခဲ့သည္။
ဒုတိယတခ်ီမွာ ရႈနင္က နည္းနည္း တိုးတက္ခဲ့သည္! သို႔ေသာ္သူသည္မိနစ္ ၃၀ အထိ ေတာင့္ခံထားၿပီးမွ ထုတ္လႊတ္လိုက္မိသည္။ ရႈဟိန္၏ ခံႏိုင္ရည္က ေကာင္းလွၿပီး အခုထိ အထြတ္ထိပ္မေရာက္ေသးေပ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ညီေလးရဲ႕ ညည္းတြားသံေလးက ပိုပိုတိုးလာၿပီး ခံႏိုင္ရည္ မရွိေတာ့သည္ကို သိလို႔ ရႈဟိန္က နင္နင္ကို ေပြ႕ခ်ီကာ ဆက္တိုက္ pa pa pa pa ဆိုၿပီး တရၾကမ္းေဆာင့္သြင္းကာ ေနာက္ဆုံး ေတာင့္ခနဲျဖစ္ကာ ၿပီးေျမာက္သြားခဲ့သည္။
အရင္တခါလိုပဲ ရႈနင္က မူးမူးေမ့ေမ့ျဖစ္ေနလို႔ ဘာမွ မသိေတာ့ေပ။ ရႈဟိန္က နင္နင္ကို ခ်စ္လြန္းလို႔ အထဲမွာ မၿပီးလိုက္ေတာ့ပဲ အျပင္မွာပဲ ၿပီးလိုက္သည္။
ခ်စ္တင္းေႏွာမႈၿပီးသြားခ်ိန္မွာ ရႈဟိန္က ေရျပင္ၿပီး သတိလက္လႊတ္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ ညီေလးကို ညင္သာစြာ ေပြ႕ခ်ီကာ ေရကန္ထဲ ထည့္ကာ ေရခ်ိဳးေပးခဲ့သည္။ ယခုအခါ သူတို႔ခ်စ္သူမ်ား ျဖစ္လာၿပီျဖစ္သည္။ ရႈဟိန္ သည္ နင္နင္၏ ပါးျပင္ေလးမ်ားကို မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္နမ္းခဲ့သည္။ နင္နင္ကို အလြန္ျမတ္ႏိုးသည္။ ရႈနင္က ညသန္းေခါင္ယံမွာ နိးလာၿပီး သူ႔အစ္ကိုႀကီးဘယ္မွာလဲ လို႔ အျမန္ရွာလိုက္မိသည္။
ရႈဟိန္က ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ေနတယ္၊ သူအလုပ္လုပ္ေန တာလား။ ရႈနင္က စိုက္ၾကည့္ကာ ေခၚလိုက္သည္။
"အကိုႀကီး.. "
ရႈဟိန္က ခ်က္ခ်င္းထလာၿပီး အိပ္ရာေဘးတြင္ထိုင္ကာ ရႈနင္၏နဖူးကိုထိရန္လက္ကိုဆန႔္လိုက္သည္။
ေတာ္ေသးတယ္။ အဖ်ားမရွိလို႔...ဟု ရႈဟိန္က ေတြးလိုက္သည္။
"မင္း ဘယ္လိုေနေသးလဲ။ ေရငတ္လား။ အိမ္သာသြားခ်င္လား.... "
ရႈနင္က ရႈဟိန္ကို တိတ္တိတ္ေလးၾကည့္ကာ ေမးလိုက္သည္။
"အရင္တခါက ကြၽန္ေတာ္ ဖ်ားသြားခဲ့တာလား "
ရႈဟိန္က မေျဖေပ။
"မင္း ေရေသာက္ခ်င္လား "
သူ႔အကိုႀကီးက မေျဖေပမယ့္ သူ ဘာျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာ ရႈနင္ သိလိုက္သည္။ သူက သတိေမ့႐ုံသာမက ဖ်ားသြားခဲ့တာပဲ။ ရႈနင္က ျဖည္းညႇင္းစြာထထိုင္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"ကြၽန္ေတာ္ အိမ္သာသြားခ်င္တယ္ "
ရႈနင္က ရႈဟိန္ သူ႔ကို မင္းသမီးေလးလို ေပြ႕ခ်ီေပးသည္ကို က်င့္သားရေနေလၿပီ။ ╮ (╯▽╰) ╭
အိမ္သာထဲကို ပို႔ေပးၿပီးရႈနင္ ရႈေပါက္ေနစဥ္ ရႈဟိန္က အျပင္ထြက္ေစာင့္ေပးသည္။ သူက အေပါ့စြန႔္ၿပီးေနာက္ မ်က္ႏွာသစ္ကာ မွန္ထဲက သူ႔ပုံရိပ္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႔တကိုယ္လုံး စေတာ္ဘယ္ရီေရာင္ ခ်စ္ျခင္း၏အမွတ္ေတြ နီရဲေနၿပီး ရွက္ေသြးႂကြဖြယ္ျမင္ေနရသည္။
အကိုႀကီးက သူ႔ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ဒီအနမ္းေျခရာေတြက သက္ေသခံေနတာပဲ။ သူက ငါ့ကို ခ်စ္လြန္းလို႔ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္လြန္းလို႔ ဒီလိုေတြ နမ္းခဲ့တာ..
ဒီလိုေတြးၿပီး ရႈနင္က လည္ပင္းက အနီမွတ္ကို လက္ႏွင့္ထိကာ ၿပဳံးေနမိသည္။ မၾကာခင္ ဒီအမွတ္ေတြ ေပ်ာက္သြားမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေနမိသည္။ သူတို႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခ်စ္စိတ္မႊန္လိုက္ၾကသလဲ....
ရႈနင္က အျပင္ကို ထြက္လာေတာ့ ရႈဟိန္ ေပြ႕မည္ကို လက္မခံပဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အိပ္ယာဆီ ထြက္လာခဲ့သည္။ အိပ္ယာထက္မွာ အသာထိုင္ၿပီး ရႈနင္က ၿပဳံးကာ ေျပာလိုက္သည္။
"အကိုႀကီး..အေရးတႀကိး တက္ရမယ့္ အစည္းေဝးမရွိရင္ ျပန္အိပ္ရေအာင္ေလ"
"အင္း..."
ရႈဟိန္က စကားနားေထာင္စြာ တိုးကပ္လာၿပီး သသူ႔ခႏၶာကိုယ္ေပၚဖိၿပီး ေနဖိကာ လွဲခ်လိုက္သျဖင့္ ရႈနင္ ထိတ္လန႔္သြားခဲ့သည္။
??? Σ (°△° |||) ︴
"အစ္ကိုႀကီး?" ဒါကဘာလဲ
ရႈနင္ ၏ႏွလုံးသည္ စည္ေတာ္ႀကီးကဲ့သို႔ ျမည္ဟီးသြားခဲ့သည္။
ရႈဟိန္က ႐ုတ္တရက္ၿပဳံးလိုက္ၿပီး သူ႔ကို ၾကည့္ရတာအရမ္းလွတယ္၊ အရမ္း အရမ္းေခ်ာတယ္၊ အရမ္းေခ်ာတယ္၊ ဘယ္သူမွ သူ႔ကိုႏႈိင္းယွဥ္လို႔မရဘူး။ ရႈနင္က အကိုႀကီး၏အၿပဳံး ကိုသေဘာက်သြားၿပီး သူ႔မ်က္လုံးေတြက ေတာက္ပလာၿပီး ရင္ဘတ္ႀကိးက ရင္ခုန္သံေတြႏွင့္ ျပည့္လာတယ္။ ရႈနင္ တံေတြးကို အႏိုင္ႏိုင္ မ်ိဳခ်လိုက္တယ္။
"မင္း ေကာင္းေကာင္း ျပန္ေကာင္းလာၿပီ ဆိုတာ မင္းသိေနၿပီမဟုတ္လား။ မင္း ကိုယ့္ဖာသာေတာင္ လမ္းေလွ်ာက္ ႏိုင္ေနၿပီေလ"
"အင္း...အဲ့ဒီေတာ့...?"
"ငါတို႔ ေနာက္တစ္ႀကိမ္လုပ္ၾကရေအာင္!"
"...... " (⊙ o o) ဟမ္? မလုပ္ႏိုင္၊ မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး...
ကြၽန္ေတာ့္ခါးက မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ဆိုရင္ ခါးက်ိဳးေတာ့မယ္...အကိုႀကီး... ကြၽန္ေတာ့္ကို သတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာလား..
ဒါေပမယ့္ ရႈနင္က ထြက္ေျပးဖို႔ ေနာက္က်သြားေလၿပီ။ ရႈဟိန္က သူ႔ကိုယ္ေလးကို ဆြဲပင့္ တင္ပါးေလးကို ဆြဲၿဖဲၿပိး အျမန္အဆန္ တြင္းေအာင္းလိုက္ၿပီး ဆက္တိုက္ pa pa pa လုပ္ေနသည့္ အသံမ်ား အခန္းထဲမွာ နားရွက္စဖြယ္ ထပ္မံထြက္ေပၚလာ ခဲ့သည္။ ရႈနင္က လည္ျပန္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ရင္း အကိုႀကီး၏ ေဆာင့္ခ်က္ေၾကာင့္ ညည္းညဴလိုက္မိသည္။ ညည္းရလြန္းလို႔ သူ႔လည္ေခ်ာင္းေတြ ေခ်ာက္ကပ္ကုန္ေလၿပီ။
ရႈဟိန္ က သူကိုခ်က္ခ်င္းနမ္းလိုက္ၿပီး နင္နင္၏ ပါးစပ္ကိုစိုစြတ္ေစခဲ့သည္။
ရႈနင္ဆီက ထြက္ေပၚလာေသာ ညည္းသံေလးက အလြန္အမင္းဆြဲေဆာင္မႈရွိသည္ကို သူ မသိခဲ့မိေပ။ ဒီအသံေလးက ရႈဟိန္ကို ႐ူးမတတ္ျဖစ္ေစသည္။ ရႈနင္က လည္ျပန္လွည့္ၾကည့္ခိုက္ ရႈဟိန္၏ ေတာက္ပသည့္ မ်က္ဝန္းႏွင့္ အၾကည့္ခ်င္း ဆုံသြားသလို ရႈဟိန္လည္း နင္နင္၏ရင္ဘတ္က ပဲေစ့နီေလးကို ေတြ႕ကာ ကိုယ္ကို ကုန္းၿပိး ကိုက္လိုက္သည္။
ရင္ဘတ္ကပဲေစ့ေလးကို ကိုက္ခံလိုက္ရသည့္ လႈံ႕ေဆာ္မႈက ႀကီးမားလြန္းလို႔ ရႈနင္ ၿပီးသြားျပန္သည္။ ရႈနင္က သူ႔စိတ္ကို လႊတ္လိုက္ၿပီး သူက ခံစားမႈလႈိင္းလုံးႀကီးေအာက္နစ္ျမႇဳပ္ကာ မူးမူးေမ့ေမ့ျဖစ္သြားေတာ့သည္။
ရႈနင္က ညေနထိ မႏိုးေတာ့ပဲ တခ်ိဳးတည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး သူႏိုးလာခ်ိန္မွာ တကိုယ္လုံးက နာက်င္ေနၿပီး အထိမခံႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ ရႈနင္က ညည္းတြားလိုက္ၿပီး အခန္းထဲ ေဝ့ကာ အကိုႀကီးကို ရွာလိုက္သည္။
အကိုႀကီး ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ...။ သူက လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ၿပီး ထြက္ေျပးသြားၿပီလား...
ရႈဟိန္..တကယ္ကိုရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တာပဲ.... ဟမ္... → _ → ေက်းဇူးျပဳလို႔ ရႈဟိန္ေရ....
ဒါေပမယ့္ ရႈဟိန္က သူ႔ကို ထားမသြားဘူးဆိုတာ သူ ေသခ်ာသိေနသည္။
ေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္အတိုင္း ရႈဟိန္က တံခါးကိုေပါ့ေပါ့ပါးပါး ဖြင့္လိုက္ၿပီး လက္ထဲတြင္ ဖုန္းကိုကိုင္ကာ အခန္းထဲဝင္လာသည္။ သူက ဖုန္းသြားေျပာေနတာကိုး..
"အစ္ကိုႀကီး ~"
"မင္း ႏိုးေနၿပီလား"
ရႈဟိန္က နင္နင္ကို ထိုင္ႏိုင္ေအာင္ ကူေပးရင္း မ်က္ႏွာေလးကို ျမတ္ႏိုးစြာ အသာယာထိကာ ေျပာလိုက္သည္။
"အေဖက ငါတို႔ ေပ်ာက္လို႔ ရွာေနတယ္။ ငါတို႔အိမ္ မျပန္ခင္ ၂ ရက္ေလာက္ ကစားဖို႔ အခ်ိန္ရွိေသးတယ္"
ရႈနင္က အကိုႀကီး၏ ေခ်ာေမာခန႔္ညားသည့္ မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္ကာ လက္ႏွင့္ အသာထိလိုက္ၿပီး က်ီစယ္ဟန္ေျပာလိုက္သည္။
"သူမ်ားသားကို ျပန္ေပးဆြဲလာၿပီး အခု အိမ္ျပန္ သြားရဲေသးသလား ..."
အိုး နင္နင္က ဒီလိုေတြ ေျပာရဲေနတယ္ေပါ့ေလ... ဒီလိုသတၱိမ်ိဳး ဘယ္က ရလာတာလဲ။
ရႈဟိန္က နင္နင္၏နဖူးကို နမ္းကာ ေျပာလိုက္သည္။
" ဟုတ္တယ္၊ နင္နင္ကို အကိုႀကီး အရမ္းခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ အတြက္ သူ႔ကို အိပ္ရာထဲကေန မထြက္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ခဲ့မိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ငါက အိမ္ကို ဘယ္လိုျပန္လာရဲမွာလဲ"
"...... "
ဘယ္သူ႔မ်က္ႏွာက ပိုထူေနၿပီလဲ...ၾကည့္ရေအာင္။
ရႈနင္က အကိုႀကီးေျပာလိုက္သည့္ စကားကိုၾကားေတာ့ အလြန္အံ့အားသင့္သြားၿပီး၊ ဒီဟာက အစ္ကိုႀကီး အတုႀကီးပါ။ ငါ့ရဲ႕ ရႈဟိန္ကို ျပန္ေခၚေပးပါ။ ဒီတစ္ေယာက္က အရမ္း ထူးဆန္းတဲ့လူပဲ..
ရႈဟိန္က ရႈနင္၏နား႐ြက္ေလးကို အသာယာပြတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာေလး နီကာ ရွက္ေနသည့္ ကေလးေလးကို ၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"ငါ မင္းကို လုပ္ခဲ့တာကို မင္း နားလည္တယ္မဟုတ္လား။ ငါတို႔က ေနာင္အနာဂါတ္မွာ ပုံမွန္လက္ထပ္ထားတဲ့ စုံတြဲလိုေန႔တိုင္း ေနထိုင္သြားၾကမယ္။ ဆံပင္ေတြျဖဴၿပီး သြားေတြက်ိဳးကုန္တဲ့အထိ အခ်င္းခ်င္းခ်စ္ၾကမယ္။ ဂ႐ုစိုက္ၾကမယ္..."
"အင္း..ကြၽန္ေတာ္ သိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ကေလးမဟုတ္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ ဒါ့အျပင္ ကြၽန္ေတာ္က အကိုႀကိးနားမွာပဲ ႀကိဳးနဲ႔ ခ်ည္ထားသလို ေတာက္ေလွ်ာက္ကပ္ေနမယ္။ အကိုႀကိးတစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ ၾကည့္ၿပီး အကိုႀကိးကိုပဲ ခ်စ္မယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ တစ္ဘဝလုံးမွာ အကိုႀကီးကိုပဲ လိုခ်င္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စုံတြဲလိုပဲ ထာဝရေနထိုင္သြားၾကမယ္..အိုေက"
ရႈနင္က ရႈဟိန္ကို ျပန္ၾကည့္ၿပီး ေလးနက္စြာေျပာလိုက္သည္။
"အိုေက"
ရႈဟိန္သည္ နင္နင္၏ေလးနက္ေသာ စကားမ်ားေၾကာင့္ အနည္းငယ္ စိတ္လႈပ္ရွားသြားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းမ်ားတုန္ယင္လာသည္။
ရႈနင္က သူ႔လက္ကိုဆန႔္လိုက္ၿပီး အကိုႀကီး၏လက္ေခ်ာင္းႏွင့္ ယွက္ႏြယ္ကာ ဆုပ္ကိုင္ထားၾကသည္။ ဒါက အလြန္စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ေကာင္းေသာျမင္ကြင္းတစ္ခုျဖစ္ၿပီး တစ္ ဦး ႏွင့္တစ္ ဦး အျပန္အလွန္ေျပာဆိုေနပုံ၊ သူတို႔၏ခံစားခ်က္မ်ားကို ေဝမွ်ေနပုံေၾကာင့္ သူတို႔၏အတြင္းစိတ္အေတြးမ်ားသည္ ယခုအခ်ိန္တြင္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့သည္။
သူတို႔ႏွစ္ဦးၾကားက ေလထုသည္အံ့ၾသဖြယ္ရာျဖစ္ၿပီး အခု အခ်ိန္ကိုသာ ရပ္တန႔္ႏိုင္ရင္ေကာင္းမည္ဟု နင္နင္ ေတြးေနမိသည္။ ၿပီးမွ ဘာေၾကာင့္ ရပ္တန႔္ထားရမွာလဲ။ ငါတို႔က အိုမင္းသြားတဲ့အထိ အခုလို ေပ်ာ္စရာေန႔ရက္အမ်ားႀကီး အတူတူျဖတ္သန္းသြားမွာပဲ ဟု ေတြးလိုက္သည္။
"မင္းဘာရယ္ေနတာလဲ"
ရႈဟိန္က ရႈနင္၏မ်က္ႏွာေလးကို ပြတ္ၿပီးနမ္းရႈံ႕လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္သူ၏ နား႐ြက္ဖ်ားက အသီးေလးကို အသာယာကိုက္ကာ လ်က္လိုက္သည္။ ဒီျမင္ကြင္းက သူတို႔ႏွစ္ဦးၾကားဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရင္းႏွီးေနၿပီလဲဆိုတာ ျပသေနသည္။
" အကိုႀကီးက ဘယ္ေလာက္ ေတာင္မိုက္မဲလိုက္လဲ။ ဒီေလာကမွာေခ်ာေမာတဲ့ ေယာက္်ားေလးေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အကိုႀကီးက ကြၽန္ေတာ့္လို ႐ုပ္ဆိုးတဲ့ ယုန္ေကာင္ေလးကို ပဲေ႐ြးရတယ္! ဒါေပမယ့္ စိတ္ခ်ပါ။ ကြၽန္ေတာ္ အစြမ္းစရွိသေ႐ြ႕ ..အကိုႀကီးကို ဟိုးမိုးေပၚေရာက္ေအာင္ တြန္းတင္ေပးပါ့မယ္"
ရႈနင္က ဟာသေျပာတာ မဟုတ္ေပ။ အတိတ္ဘဝက ရႈဟိန္က ဘယ္ေလာက္ေအာင္ျမင္ၿပီး သူ႔နားဝိုင္းေနတဲ့ သူ႔ကိုလိုခ်င္ေနတဲ့ မိန္းမလွ၊ ေယာက်ာ္းေခ်ာေခ်ာေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ဆိုတာ သိခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အခုဘဝမွာ အကိုႀကီးႏွင့္ ပြင့္လင္းစြာ ခ်စ္ခြင့္ရသည့္အတြက္ ရႈနင္က အကိုႀကီးကို အတတ္ႏိုင္ဆုံး ျပန္ေပးဆပ္မည္ျဖစ္သည္။ အရင္ဘဝက အခ်စ္ေႂကြးေတြေကာ၊ အခုဘဝက အခ်စ္ေတြ အတြက္ေကာေပါ့...
ရႈဟိန္က ရႈနင္၏ခါးေလးကို အသာယာပြတ္သပ္ေပးစဥ္ေျပာလိုက္သည္။
"ထိပ္ကို တက္တာလား။ အင္း..စိတ္ဝင္စားစရာပဲ..."
(⊙ o ⊙) ...... တကယ္လား? ရႈနင္က သူ႔ကိုယ္သူ လိမ္မာပါးနပ္မႈရွိတယ္ထင္ေပမယ့္ အကိုႀကီးရဲ႕စကားတခြန္းနဲ႔ သားေကာင္ျဖစ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရလို႔ မ်က္ရည္မက်ပဲ ငိုေနမိေတာ့သည္။
"တကယ္ကိုပဲ အျမင့္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ ငါ ခ်စ္ေကာင္းခ်စ္မိသြာႏိုင္ေလာက္တယ္....."
ဒီစကားကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ ရႈနင္က စိတ္ပ်က္ကာ မ်က္ႏွာေလး ျဖဴေယာ္သြားခဲ့သည္။
ရႈဟိန္ကၿပဳံးၿပီး ကေလးေလး၏ေမးေစ့ကို ပင့္ေျမႇာက္လိုက္ကာ အၾကည့္ခ်င္းဆုံးေစသည္။ ရႈဟိန္က ရႈနင္၏မ်က္လုံးထဲ ေလးနက္စြာ စိုက္ၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"အ႐ူးေလး...ငါက မင္းကိုပဲ ခ်စ္တယ္။ မင္းက ငါ့ကို ထိပ္ဆုံးကို ျမႇင့္တင္ေပးၿပီး လမင္းဆီေရာက္ေအာင္ လုပ္ေပးရင္ ငါေပ်ာ္မယ္ ထင္ေနတာလား။ ငါ လိုအပ္တာ မင္းတစ္ေယာက္တည္းပဲေလ။ မင္း သာမရွိရင္ လမင္းကို ပိုင္ဆိုင္ရလည္း အလကားပဲ အ႐ူးေလးရဲ႕.... "
**-***