~Final Extra~
ျမတ္စြာဘုရား။
ေဒါက္တာျပန္သြားေတာ့ ေျပာသြားသည့္ စကားက ခ်န္းေယာလ္ကို ဘုရား တ ေစပါသည္။
တျခားေတာ့မဟုတ္။
ဟြန္းနီးေလးဗိုက္ထဲက ပူတူတူးေလးရွိေနျခင္း။
အိမ္း…… သူမ်ားေတြကေတာ့ ခ်န္းေယာလ္ကိုထင္ၾကလိမ့္မည္။ ကိုယ့္ေယာက်ာ္း ကေလးရွိတာ ဘုရားတစရာလိုလို႔လားေပါ့။
မိန္းကေလးေတြေတာင္ ကေလးလိုခ်င္တိုင္းမရတဲ့အေျခအေနေတြမွာ ခ်န္းေယာလ္တို႔က ဘုရာေပးတဲ့ကံေၾကာင့္ကေလးေလးရလာေတာ့မည္။
ဒါကဝမ္းသာစရာပင္ သို႔ေပမဲ့……
ခ်န္းေယာလ္ကေတာ့ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္သာသိသည္။
ျဖစ္နိုင္ရင္ ဘုရားတင္မဟုတ္ ဘုရားမယ္ေတာ္ပါတခ်င္တာပါ။
အသည္းေလးမွာ ပူတူတူးေလးရွိေတာ့ မေပ်ာ္ဘူးလား။
ေပ်ာ္တာေပါ့။ ေပ်ာ္တာမွအရမ္းၾကီးကုိေပ်ာ္တာပါ။
တဖက္ကလဲမေပ်ာ္နိုင္ဘူးေလ။
အသက္ၾကီးမွ ကေလးႏွစ္ေယာက္ထိန္းရမည့္အျဖစ္။
အားလံုးလဲသိၾကတဲ့အတိုင္းပဲေလ။
အသည္းေလးက အခုဆို ခ်န္ေယာလ္ကိုအရမ္းခ်ြဲတာေလ။
သူ႔မွာ ပူတူတူးေလးရွိေတာ့ အရင္ကထက္ပိုခ်ြဲေတာ့မည္။
ၾကိဳတင္စဥ္းစားရင္း ေခါင္းမီးေတာက္လိုက္တာ။
မီးသတ္ကားၾကိဳေခၚထားရမယ္ထင္တယ္။ဟင္း။
"အဟင့္ …… ဟင့္ ……"
ဟင္။ အခန္းထဲက အသည္းေလးငိုသံ။
အခန္းေရွ႕ မတ္တပ္ၾကီးစဥ္းစားေနရင္း အသည္းေလးငိုသံေၾကာင့္ အျမန္အခန္းထဲဝင္ခဲ့ရသည္။
"ဟင့္…… အင့္……"
"အသည္းေလး ဘာလို႔ငိုတာလဲ
ဘယ္ေနရာကနာလို႔လဲ"
"ေရေသာက္ခ်င္လို႔"
"ဟင္ ေရေသာက္္ခ်င္တာ ထေသာက္ေလ ကေလးရဲ႕"
မၾကားဖူးပါဘူးဗ်ာ။ေရေသာက္ခ်င္တာနဲ႔ငိုရတယ္လို႔။
ေအာ္ ဒီပတ္ခ်န္းေယာလ္ေယာက်ာ္းေလးႏွယ္။
"ယူေပးပါလား ဒီကကိုယ္ဝန္ၾကီးနဲ႔ကို"
"ေအာ္ အင္းအင္း"
တျခားလူေတြၾကားရင္ ခ်န္းေယာလ္ကပဲအလိုက္မသိသလို ကိုယ္ဝန္နဲ႔လူကို ခိုင္းတယ္ျဖစ္အံုးမည္။
ခက္တယ္ ခက္တယ္။ ကိုယ္ဝန္ေလးတစ္လကို ကိုယ္ဝန္ၾကီးနဲ႔တဲ့။
အခုမွအစပဲရွိေသးတယ္။ဟူး……။
"ရျပီ ကေလး ေရေသာက္လိုက္ေနာ္"
"ျငိဳျငင္တာလား"
"ဟင္ ဘာကိုလဲကေလးရဲ႕"
"အသံကဘာလို႔ မာေနတာလဲ"
"ဟင္ မမာပါဘူးကေလးရဲ႕ ကိုယ့္အသံကပံုမွန္ပါပဲ"
"လာမလိမ္နဲ႔ အရင္တုန္းကလို လူကိုႏွိပ္စက္ခ်င္ေနတာလား"
ေျပာပါတယ္ အသည္းေလးကဆိုးလာတယ္လို႔။
ႏွိပ္စက္တယ္ဆိုတဲ့စကားၾကားရင္ ခ်န္းေယာလ္ရူးသြားခ်င္ေလာက္ေအာင္ ဆယ္ဟြန္းနီးေလးကိုသနားရသည္။
အခုထိလဲ အျပစ္ရွိသလို ခံစားေနရတုန္း။
"ကေလးရယ္ ကိုယ္က အသည္းကိုဘာလို႔ႏွိပ္စက္ရမွာလဲ
အရမ္းခ်စ္လြန္းလို႔ အပြန္းပဲ့ေတာင္မခံနိုင္တာကို
ျဖစ္နိုင္ရင္ေလ ကိုယ္အရင္က အသည္းေပၚလုပ္ခဲ့တာေတြကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ေပးခ်င္လိုက္တာ
ကိုယ္မေကာင္းဘူးေနာ္ အသည္းကိုနာက်င္ေစခဲ့တယ္"
"အီးဟီး…… ဟြန္းကစတာကို
ဦးခ်န္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားျပီ
ဟင့္…… အဲ့လိုၾကီးမျဖစ္ပါနဲ႔
ဟြန္းေနာက္မေျပာေတာ့ဘူးေနာ္ ဟင့္……"
ေတြ႔လား။
ဟြန္းေလးက အဲ့လိုဆိုေတာ့လဲ ကေလးငယ္ေလးအတိုင္း ျဖဴစင္လိုက္တာ။
အင္းေလ ခ်န္းေယာလ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္တာ ဟြန္းကေလးကဘယ္ၾကည့္ခ်င္ပါ့မလဲ။
ဟြန္းဟြန္းကေလးကခ်န္းေယာလ္ကိုအရမ္းခ်စ္တာေလ။ ဟြင္း……ဟြင္း……တစ္ကိုယ္တည္းသမား အက္ဖုေအ ေတြကေတာ့မနာလိုၾကမွာေပါ့ေလ။ ပတ္ခ်န္းေယာလ္ၾကီးကကံေကာင္းတယ္ဟုတ္။
"ဦးခ်န္း ညေနစာခ်က္ေတာ့ေလ"
"ဟင္ အျပင္သြားစားရေအာင္ေလ
ေနာက္ရက္မွခ်က္စားရေအာင္"
"ေတာ္ျပီ အျပင္စာေတြစားလို႔မျဖစ္ဘူး
အထဲက ကေလးေလးထိခိုက္လိမ့္မယ္
ဦးခ်န္းပဲ ကိုယ္တိုင္ခ်က္ေက်ြး
ဒီေန႔ကစ ကေလးမေမြးမခ်င္း ဦးခ်န္းပဲခ်က္ရမွာေနာ္ အဝတ္စားေတြလဲ ဦးခ်န္းပဲေလ်ွာ္
အိမ္သန္႔ရွင္းေရးလဲဦးခ်န္းပဲလုပ္"
"ေအာ္ အင္းဒါဆို ဟိုတယ္အလုပ္ေတြကေရာ"
"ဦးခ်န္းလုပ္ေပါ့"
"ေအာ္ အင္း အင္း အသည္းကေရာဘာလုပ္မွာလဲ"
"အသည္းက ဗိုက္ကိုဂရုစိုက္ရမယ္ေလ
ဦးခ်န္းအတြက္ ကေလးေလးေမြးေပးရမွာေလ
ဒါေလးေတာင္ မလုပ္ခ်င္ဘူးလား
လူကိုခိုင္းခ်င္ေနတာလား"
"အမ္ အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး"
"မလုပ္ခ်င္လဲေန ကိုယ့္ဘာသာလုပ္မယ္
ဖယ္……"
ဧည့္ခန္းမွာထိုင္ေနရာကေန ေျခေစာင့္ထြက္သြားသည္မို႔ မနည္းလိုက္ဆြဲရသည္။
ေတာ္ၾကာ ကေလးက ထြက္က်လာမွျဖင့္။
"ေျဖးေျဖး ေျဖးေျဖးသြားပါ အသည္းရယ္
ဟာ မဟုတ္ဘူး ထိုင္ပဲထိုင္ေန ကိုယ့္ပဲလုပ္ပါ့မယ္ အသည္းကဘာမွမလုပ္နဲ႔"
ထိုင္ခံုေပၚ ျပန္ထိုင္ခိုင္းေတာ့ လူကိုေပကပ္ကပ္
ၾကည့္ေနျပန္သည္။ဘယ္တုန္းက ဒါမ်ိဳးေတြ လုပ္တက္သြားတာပါလိမ့္။
"လုပ္မွာဆိုလုပ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်"
"လာမရြဲ႕နဲ႔ အိမ္ေပၚကဆင္းသြားလိုက္မွာဟြင့္……"
အယ္ အိမ္ေပၚကေတာင္ဆင္းမယ္ဆိုပဲ။
ငါေနာ္ စိတ္ရွည္တယ္။ သူ႔ဗိုက္ထဲက ပူတူတူးေလးအားကိုနဲ႔ မိုက္ကန္းေနတာ ဒီေကာင္ေလး။
အိမ္း ဒါအခုမွ တစ္ညေနရွိေသးတယ္။
ကေလးမေမြးမခ်င္းသာဆို ဘုရား ဘုရား။
~
~
မနက္ေလးနာရီေလာက္ထကာ မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္ျပီးခ်က္ျပဳတ္ရသည္။
ဝီရီယေကာင္းစြာ ခ်က္ျပဳတ္ေနတာ ခ်န္းေယာလ္ရဲ႕ေယာက်ာ္းေလး ပတ္ဆယ္ဟြန္း…… လို႔မထင္လိုက္ပါနဲ႔။ သခင္ေလးပတ္ခ်န္းေယာလ္ ကိုယ္တိုင္ပါ။
ဒီအခ်ိန္ေလာက္ထမွ အလုပ္သြားရမွာနဲ႔ အခ်ိန္ကိုက္ျဖစ္မည္။
ဒီေန႔ကစ မနက္ခင္း လုပ္ေနက်ေလ့က်င့္ခန္းလဲ စြန္႔လြတ္ရေတာ့မည္။
ေအာ္ ေစာေစာစီးစီးေခ်ြးတစ္လံုးလံုးနဲ႔ပါလား။
"အသည္းေလး အိပ္ပုတ္ေလးထေတာ့ မနက္စာစားရေအာင္"
"အင္း……ထခ်င္ေသးဘူး"
"ထေတာ့အသည္းရဲ႕ ကိုယ္ဟိုတယ္သြားေတာ့မွာ
အားလံုးျပင္ျပီးေနျပီ"
"မသြားနဲ႔"
"ဟင္ ဘာလို႔လဲ"
"တစ္ေယာက္ထဲမေနခ်င္ဘူး"
"ဘယ္ကသာတစ္ေယာက္ထဲရမွာလဲ
အသည္းဗိုက္ထဲကပူတူတူးေလးရွိတယ္ေလ ႏွစ္ေယာက္ပါ"
"ဟုတ္တယ္ေနာ္ ရတယ္ ရတယ္ ဦးခ်န္းသြား"
ေတာ္ေသးတာေပါ့။
ဗိုက္ထဲကအေကာင္ေပါက္ေလးကဒါမ်ိဳးအသံုးဝင္သြားတယ္။
မဟုတ္ရင္ ဟိုတယ္မသြားရဘဲ တေနကုန္ေျပးလႊားေနရမွာျမင္ေယာင္ေသးတယ္။
"ခ်ီ……မ်က္ႏွာသစ္ေပး"
"အင္း"
သခင္ေလးစိတ္တိုင္းက် ေရခ်ိဳးခန္းထဲအထိခ်ီေခၚရသည္။
မ်က္ႏွာသစ္ကာ သြားပါတိုက္ေပးရသည္။
ထို႔ေနာက္ မနက္စာစားဖို႔လဲ ခ်ီလာရသည္။
အသည္းေလးဘယ္ေလာက္ ဗိုလ္က်တယ္မွတ္လဲ။
မုန္႔ေတာင္ယူမစားဘူးဗ်။
ဒီလူကပဲ အကုန္ယူေပးရတယ္။
ေကာ္ဖီေတာင္ သူ႔ဘာသူမေသာက္ဘူး။
"အိမ္မွာျငိမ္ျငိမ္ေလးေနေနာ္အသည္းတံုး
ကိုယ္အေစာျပန္လာမယ္"
"ဟုတ္ ေနအံုးဦးခ်န္း TVဖြင့္ေပးထားခဲ့အံုး"
"အင္း အင္း"
သူ႔ကိုခ်ီျပီး ဧည့္ခန္းေရြ႕ကာ TV ဖြင့္ေပးထားလိုက္သည္။
"ေနအံုး ဦးခ်န္းရဲ႕ ဘာေတြအေရးၾကီးေနတာလဲ"
"အေရးမၾကီးပါဘူး ကိုယ္ေနာက္က်ေနလို႔"
ဟုတ္ပါတယ္။ ခ်န္းေယာလ္ တကယ္ေနာက္က်ေနပါျပီ။
ဒါကို အသည္းေလးက တစ္ခုျပီးတစ္ခုလုပ္ခိုင္းေနတုန္း။
"ေရဗူးနဲ႔ ေရခဲေသတၱာထဲက မုန္႔ေတြအကုန္
ဒီနားယူေပးထားခဲ့အံုးေလ
ဟြန္းကိုယ္တိုင္ယူရင္ ေခ်ာ္လဲေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဦးခ်န္းပဲရင္က်ိဳးရမွာ"
"ေအာ္ အင္းအင္း"
အသည္းေလးေျပာတာမွန္သည္။
အသည္းေလးတစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ခ်န္းေယာလ္ပဲရင္က်ိဳးရမွာ။
မနာလိုသူေတြဝမ္းသာမွာမလိုခ်င္ပါဘူးေနာ္။
အသည္းေလးကို ပိုးေလးလို မထိရက္ မကိုင္ရက္ေလးထားမွာ။ ခ်စ္လို႔……သိဖို႔။
~
~
အိမ္းးးးအခုဆို အသည္းေလးကိုယ္ဝန္က ငါးလရွိေနျပီ။ (ျမန္ထွာေနာ္😂)
ခ်န္းေယာလ္လဲ ေခါင္းေမႊးေတာ္ေတာ္ျဖဴေနျပီ။
အသက္ၾကီးလို႔မဟုတ္ပါဘူး အသည္းေလးဒဏ္
ခံရလြန္းလို႔။
"ဦးခ်န္းေရ……ဦးခ်န္း အဘိုးၾကီး"
"အာ……လာျပီအသည္းရဲ႕"
"ဘာလုပ္ေနလို႔ ျပန္မထူးတာလဲ
ေခၚေနတာၾကာျပီကို"
"အဝတ္စားေတြ စက္ထဲထည့္ေနလို႔ အသည္းရဲ႕
ေျပာ…အသည္းေလးဘာလုပ္ခ်င္လို႔လဲ"
"ဒီမွာ"
သူ႔ဗိုက္ပူပူေလးကိုလက္ညိဳးထိုးျပသည္။
အား……ဗိုက္ေလးကိုေျပးနမ္းခ်င္တာ အေအာ္ခံရမွာစိုးလို႔သာ။
"အင္း ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ထိုင္ရတာအဆင္မေျပဘူး ျဖဳတ္ေပး"
အနိစၥ။ ဘယ့္နဲ႔ သူထိုင္ရတာအဆင္မေျပတာနဲ႔
အလိုလိုေနတဲ့ ဗိုက္ကိုျဖဳတ္ေပးတဲ့။
အတုမွမဟုတ္တာ ျဖဳတ္ရေအာင္က။
"မရဘူးေလ အသည္းရဲ႕
ထိုင္လို႔အဆင္ေျပေအာင္ကိုယ္လုပ္ေပးမယ္ေလ"
"ေတာ္ျပီ ဦးခ်န္းဒီနားလား"
"အင္းအင္း"
လာဆိုေတာ့လဲ သြားရတာေပါ့။
"ထိုင္"
သူ႔ေဘးထိုင္ခိုင္းေတာ့ ခ်န္းေယာလ္လဲဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
ေစြ႔ခနဲ ခ်န္းေယာလ္ေပါင္ေပၚေရာက္လာသည့္ ကိုယ္လံုးေလး။
ဗိုက္ကိုမွအားမနာ ျမန္လိုက္တာ အသည္းေလးရယ္။
တစ္ခုခုဆို ဒီလူေတာ့ရင္ကြဲရခ်ည္ရဲ႕။
"ဟီး……ဒီလိုေလးမွထိုင္လို႔ေကာင္းတာ"
"ဟုတ္ပါျပီ အဲ့ဒါဆိုအစထဲကေျပာေရာေပါ့
အသည္းရဲ႕"
"ဦးခ်န္း"
"ဟင္……"
"ဟြန္းကိုစိတ္ပ်က္ေနျပီလားဟင္"
"ဘာဆိုင္လို႔လဲအသည္းေလးရဲ႕"
"ဟြန္းကအရမ္းဆိုးလို႔ေလ
ဦးခ်န္းကိုအရမ္းနိုင္စားေနတာ
ဗိုက္ကိုအေၾကာင္းျပျပီး ဦးခ်န္းကိုအလုပ္ေတြခိုင္းေနတာ ျပီးေတာ့ ဦးခ်န္းဟိုတယ္ကိုလဲဟြန္းေၾကာင့္ပစ္ထားရတယ္ေလ"
ဟုတ္ပါတယ္။ ခ်န္းေယာလ္ဟိုတယ္ကိုပစ္ထားရသည္။
မန္ေနဂ်ာနဲ႔ပဲအကုန္လံုးလႊဲထားလိုက္သည္။
အသည္းေလး ကေလးေမြးျပီးမွ ေသခ်ာျပန္ျပီး လုပ္ရမည္။ အရာအားလံုးထက္ အသည္းေလးကအေရးၾကီးတယ္မဟုတ္လား။
"ဘာလို႔စိတ္ပ်က္ရမွာလဲ
လံုးဝပဲ ကေလးကနိုင္စားတာမွမဟုတ္တာ
ကိုယ့္ကိုခ်စ္လို႔ဆိုးတာေလ ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ကေလးေလးကိုလဲ ေမြးေပးမွာေလ
ကေလးနဲ႔ဒီထဲကပူတူတူးေလးကို ဂရုစိုက္ရမွာကကိုယ့္တာဝန္ေလ"
"သိပါဘူး ဟြန္းကဦးခ်န္းစိတ္ကုန္ေနျပီလားလို႔"
"စိတ္ခ် ဘယ္ေတာ့မွအဲ့လိုျဖစ္မလာေစရဘူး
ဒီတစ္ဗိုက္မေျပာနဲ႔ ေနာက္ထပ္ဗိုက္ေတြက်ရင္လဲစိတ္မကုန္ဘူး"
"ဘာၾကီး ေနာင္ထပ္ဗိုက္ေတြဟုတ္လား"
"အင္းေလ"
"ဘယ္သူကေနာက္ထပ္ယူမယ္ေျပာလို႔လဲ
ဒီဗိုက္ေတာင္ ဒီလိုပးလာမယ္မွန္းမသိလို႔ သိရင္တားလိုက္မွာ "
"ဟာ အသည္းကလဲ အသည္းေလးကအခုမွငယ္ေသးတယ္ေလ ထပ္ယူအံုးမယ္ေလေနာ္"
"မယူဘူး ယူခ်င္ရင္ ကိုယ့္ဘာသာဗိုက္ၾကီး"
"ယူရေအာင္ပါကြာ"
"မယူဘူးဆို"
"အင္း အင္းသေဘာ သေဘာ "
ေပ်ာ္လိုက္တာမွအရမ္း။
အမွန္ဆို ခ်န္းေယာလဲလဲ မယူေစခ်င္ေတာ့ဘူးေလ။
သားသမီးဆိုတာ ရတနာေပမဲ့ ခ်န္းေယာလ္အတြက္ေတာ့ အသည္းေလးက အဖိုးတန္ဆံုးေသာ ရတနာပါ။
တကယ္ဆိုဒီဗိုက္ထဲက ပူတူတူးကိုေတာင္ ခ်န္းေယာလ္မလုိခ်င္ပါဘူး။
အသည္းေလးကိုခ်စ္ရမဲ့အခ်စ္ေတြ မ်ွမေပးခ်င္လို႔ေလ။
ပူတူတူးေလးေမြးလာရင္ ခ်န္းေယာလ္အခ်စ္ေတြ သူ႔စီေပးရအံုးမည္။
ငရႈပ္ေလး။ (ၾကားဖူးေပါင္ဟယ္ ပတ္ခ်န္းေယာလ္က်မွ လင္ကိုကိုအခ်စ္မေလ်ာ့ခ်င္လို႔ ကေလးမယူဘူးတဲ့😆)
"ဦးခ်န္းေရ……"
"လာျပီ ကေလး"
ေရခ်ိဳးေနတုန္း အျပင္က ကေလးေခၚတာမို႕
တဘတ္စၾကီးပတ္ကာ အျမန္ေျပးထြက္လာရသည္။ ဒုကၡ။ေရခ်ိဳးတာေတာင္ ေခ်ြးျပန္ေနရသည့္ အျဖစ္ပါ။
"ဦးခ်န္း လာ……"
"ဟင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကေလး"
"ဗိုက္ထဲက ဗိုက္ထဲကပူတူတူးေလးကန္ေနတယ္ ေသခ်ာၾကည့္"
"ေအာ္ အင္း"
ၾကည့္ဆိုလို႔ ကေလးဗိုက္ကို ငံု႔ၾကည့္လိုက္သည္။
တကယ္ၾကီးဗ်။ ခ်န္းေယာလ္အက်ီၤ ပြပြၾကီးေအာက္က တလႈပ္လႈပ္ေလး။
ရွစ္လရွိျပီပဲ။ ပူတူတူးကေတာ္ေတာ္သန္ေနျပီေပါ့။ (ျမန္တယ္ ရွစ္လ😅)
"ေတြ႔လား ဦးခ်န္း"
"ေတြ႔တယ္ ရင္ထဲကလိကလိနဲ႔
ပူတူတူးကိုဆြဲထုတ္ပစ္ခ်င္ေနျပီ"
"မဟုတ္တာေျပာျပန္ျပီ
ဆြဲထုတ္ရေအာင္ ဦးခ်န္းက ဆရာဝန္လား
တကယ္ပဲ"
"ကိုယ္ကစကားအျဖစ္ေျပာတာပါ
ကေလးကလဲ"
"ဟြင့္………"
ဒီပူတူတူးစရွိကတည္းက ကေလးစိတ္ေကာက္လြယ္ေနသည္။
တစ္ခုခုဆို ႏႈတ္ခမ္း တစ္ေတာင္ေလာက္ေထာ္ေရာ။ အခုလဲၾကည့္ ႏႈတ္ခမ္းေထာ္ေနတာ။
အသဲထဲ ယားက်ိက်ိကိုျဖစ္လို႔။
သြားမ်ားနမ္းလိုက္ရင္ ဆံပင္ဆြဲခံရေလမလား။
မသိဘူးကြာနမ္းမယ္။ ကိုယ့္ေယာက်ာ္းကိုပဲ။
"ျပြတ္စ္"
"ဦးခ်န္း"
"ဟီး……အသည္းကလဲ ခ်စ္လို႔ကို"
"ဒီဗိုက္ကိုမျမင္တာလား"
"ဗိုက္နဲ႔ နမ္းတာနဲ႔မဆိုင္ဘူးေလအသည္းရဲ႕
ကိုယ္ကတျခားဟာ လုပ္တာမွမဟုတ္တာ"
"တိတ္…… ေနာက္မနမ္းနဲ႔
ေျပာထားတာကို နားမေထာင္ဘူး"
"အသည္းကလဲ ကိုယ့္ကိုသနားပါအံုး
အသည္းကိုမနမ္းရတာဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲ"
တကယ္ပါ။ခ်န္းေယာလ္ ညစာေရာေန႔စာပါငတ္ေနတာ ဒီကေလး သံုးလေလာက္ကတည္းကပါ။
မစီမဆိုင္ ကေလးရွိလို႔ မနမ္းရဘူးတဲ့ေလ။
တျခားဟာဆို ေဝးေလစြ။
အခုလိုမ်က္ႏွာမေကာင္းေတာ့က်လဲဆယ္ဟြန္း ဦးခ်န္းကိုသနားရသည္။
ဆယ္ဟြန္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္လဲသိပါတယ္။
ဦးခ်န္းကို အရမ္းအနိုင္ယူေနမွန္း။
ဒါေပမဲ့ ဦးခ်န္းကျပာျပာသလဲ ဂရုစိုက္တာကို ဆယ္ဟြန္းေက်နပ္တာေလ။
ဆယ္ဟြန္းကိုအရမ္းခ်စ္ေတာ့ေပ်ာ္တာေပါ့။
အင္း ဦးခ်န္းကိုဒီတခါေတာ့ လိုက္ေလ်ာပါ့မယ္ေလ။
"ေရာ့ …… နမ္းဝေအာင္"
ဆယ္ဟြန္းမ်က္ႏွာေရွ႕တိုးေပးလိုက္သည္။
ေခါင္းၾကီးငံု႔ေနရာကေန ေမာ့ၾကည့္လာသည္။
"မၾကည့္နဲ႔ နမ္းမွာဆိုနမ္း
မဟုတ္ရင္စိတ္ေျပာင္းသြားမွာ"
"မေျပာင္းနဲ႔"
ရေတာင့္ရခဲ အခြင့္အေရးေလး မယူမိရင္
ပတ္ခ်န္းေယာလ္တို႔ လူဟုတ္ပါေတာ့မလား။
နမ္းရတာေတာင္အဆင္မေျပ။
ဗိုက္ ဗိုက္။ ၾကားထဲကန္႔လန္႔ခံေနတယ္။
အဆင့္တက္ဖို႔ဆို ေတာ္ေတာ္ခက္သည္။
ဟင္း…… ဒီပူတူတူးျမန္ျမန္ထြက္မွပါကြာ။
(ဟန္နီ-က်မထုတ္ေပးရမလား ပတ္ခ်န္းေယာလ္ရွိ
ဦးခ်န္း-အစကတည္းက ဗိုက္ထဲထည့္မေပးသင့္တာ
ဟန္နီ-readerေတြက ထည့္ခိုင္းတာဂို😛
ဦးခ်န္း-ေသာက္ fa readerေတြ ရွည္ကိုရွည္တယ္😏)
ps:ဒိုးမေျပာဘူး ဦးခ်န္းေျပာတာ
ရန္တိုက္ေပးတယ္သေဘာမထားပါနဲ႔ ခ်စ္လို႔စတာ😅
"အား………ဦးခ်န္း"
"အား………"
ဘာသံေတြဟုထင္ပါသလဲ။
တမ်ိဳးမထင္ပါနဲ႔ေနာ္။
ပထမအသံက ဆယ္ဟြန္းနီးဗိုက္နာလို႔ ေအာ္လိုက္ျခင္းပါ။
ဒုတိယအသံက ဆယ္ဟြန္းတစ္ေယာက္ ဗိုက္နာျပီး ခ်န္းေယာလ္ကို ဆံပင္ဆြဲႏိႈးလိုက္လို႔ ခ်န္းေယာလ္ေအာ္တာပါ။
"ကေလး ဘာလို႔လဲဟင္
ဘယ္ကနာလို႔လဲ"
"ဘယ္ကမွမနာဘူး
ဒီကနာတာ ဒီက"
ဗိုက္ကိုသာပုတ္ျပလိုက္သည္။
"အိမ္သာတက္ခ်င္လို႔လား
လာ ကိုယ္ပို႔ေပးမယ္"
"အား……အရူးၾကီး
ကေလးေမြးခ်င္လို႔နာတာ
ျမန္ျမန္ ေဆးရံုသြားမယ္"
"ဟင္ အင္းအင္း"
"အင္းဆို ထေလ
အဝတ္ေတြထည့္ ေဆးရံုယူရမဲ့ဟာေတြထည့္
အစထဲကျပင္ထားပါဆိုတာကို"
"မေမြးေသးဘူးထင္လို႔"
"ဘာထင္တာလဲ ဆရာဝန္ေျပာထားတယ္ေလ
ဒီတစ္ပတ္ထဲေမြးမွာလို႔
အား……နာတယ္ ျမန္ျမန္သြားပါဆို
ဒီအဘိုးၾကီးကေတာ့"
အိပ္ခ်င္တာေတာင္ ဘယ္ေပ်ာက္မွန္းမသိ။
ေတြ႔တဲ့ဟာ အကုန္ျခင္းထဲေကာက္ထည့္လိုုက္သည္။
ကေလးေမြးတာ တခါမွ မျမင္ဖူးဘူးေလ။
ဘာထည့္ရမွာတုန္း။
"အကုန္ထည့္ျပီးျပီ ကေလး"
"ထည့္ျပီးရင္ ကားေပၚသြားတင္ေလ
ေခါင္းေပၚရြက္မလို႔လား"
"ေအာ္ အင္းအင္း"
"ျမန္ျမန္သြား ျပီးရင္လာေခၚ
ိုိအကိုမင္ဟိုတို႔ကို ေျပာခဲ့ ကားေမာင္းခိုင္းရမွာ"
"အင္း အင္း"
တစ္ေယာက္ထဲ အေပၚတက္လိုက္ ေအာက္ဆင္းလိုက္ႏွင့္ ညလယ္ေခါင္ၾကီး အေျပးေလ့က်င့္ေနရသည္။
မင္ဟာကိုကားေပၚကအဆင္သင့္ေစာင့္ခိုင္းထားရသည္။
"လာခ်ီေခၚေလ
ဒီတိုင္းလမ္းေလ်ွာက္ခိုင္းမလို႔လား"
"မဟုတ္……လာျပီကေလးရဲ႕"
ခ်စ္ရလြန္းသည့္ ဗိုက္ကေလးအား ခ်ီေခၚလိုက္ရသည္။
သနားပါတယ္ကေလးေလး။
ဗိုက္အရမ္းနာလို႔ထင္တယ္မ်က္ရည္ေတြကိုထြက္လို႔။
"မင္ဟာ ရျပီေမာင္းေတာ့"
"ဟုတ္ကဲ့သခင္ေလး"
"အား…… ဟင့္ နာတယ္"
"ခဏ ခဏပဲသီးခံလိုက္ကေလးေရာက္ေတာ့မွာ"
"အား…နာပါတယ္ဆို
လာလိမ္ေနတယ္ အခုမွအိမ္ကထြက္တာ
ဘယ္မွာေရာက္တာလဲ လူလိမ္ၾကီးရဲ႕
အင့္ဟယ္……"
"အား……ေသျပီ"
"နာတယ္ ဟင့္……ဟင့္……
အဲ့ဒါဦးခ်န္းေၾကာင့္ အီး……ေသပါျပီ
နာတယ္ ျမန္ျမန္ေမာင္းပါဆို"
"မင္ဟာျမန္ျမန္ေမာင္းတဲ့"
"ေမာင္းေနတယ္သခင္ေလးရဲ႕"
"အား………ေသျပန္ျပီ
ကေလးရယ္ ဆံပင္ကိုအရမ္းမဆြဲနဲ႔ေလ
ကေလးငရဲၾကီးလိမ့္မယ္"
"ၾကီးၾကီး ဆြဲမွာပဲ
သူမ်ားနာေအာင္လုပ္တဲ့လူၾကီး
အင့္ဟယ္……"
"အ……အား……"
"ခီြး………"
ကားေမာင္ေနတဲ့ မင္ဟာ မေအာင့္နိုင္ေတာ့ရယ္မိသည္။
သူတို႔တုန္ေနေအာင္ေၾကာက္ရသည့္ သခင္ေလး သူ႔ေယာက်ာ္းနဲ႔က်မွ ဆံပင္အဆြဲခံေနရသည္။
"ေရာက္ျပီ… ကေလး အားတင္းထားေနာ္"
"ဟင့္……ဟင့္…… ဦးခ်န္းခ်စ္တယ္"
"အင္း ကိုယ္လဲခ်စ္တယ္"
ခြဲခန္းဝင္ခါနီးက်မွ ကေလးကမ်က္ႏွာေလးငယ္ကာေျပာသြားသည္။
ခ်စ္လိုက္ရတာ ဒီေကာင္ေလးကို။
ခြဲခန္းေရွ႕၌ လက္ညိွိဳးျဖတ္တဲ့ လူၾကီး သုတ္ရြတ္ကာ ေစာင့္ေနရသည္။(အဂၤုလိမာလသုတ္ျဖစ္ေၾကာင္း ဦးခ်န္းကို ေျပာလိုက္ၾကပါအံုး စာဖတ္သူတို႔ရယ္😅)
"လူနာ ေမြးပါျပီရွင့္
ေယာက်ာ္းေလးပါ သူ႔appa နဲ႔ေတာ္ေတာ္တူတယ္
ဂုဏ္ယူပါတယ္ရွင့္"
ခ်န္းေယာလ္ ငယ္ထိပ္ကို မိုးၾကိဳးပစ္သြားျခင္း။
ေယက်ာ္းေလး။
Appaနဲ႔ေတာ္ေတာ္တူတယ္။
ကေလးနဲ႔သာတူရင္ အား……မေတြးရဲေတာ့ဘူး။
မနက္ျဖန္ကစ ကတံုးတံုးေတာ့မယ္။
သားဖႏွစ္ေယာက္သာဆို ခ်န္းေယာလ္ဘဝမေတြးရဲစရာ။
အသက္ၾကီးမွ ဆံပင္ဆြဲခံေနရလို႔မျဖစ္ဘူး။
"သခင္ေလး အကိုေလးနဲ႔ကေလးစီသြားေတြ႔ေလ"
"ေအာ္ ေအးေအး"
ကေလးနဲ႔ပူတူတူးေလးကိုျမင္ေတာ့ ခ်န္းေယာလ္ရင္ထဲေပ်ာ္လိုက္တာ။
ႏွစ္ေယာက္လံုးကိုအခ်စ္ေတြတိုးရသည္။
ပူတူတူးေလးကလဲ တကယ္ပါ ဟြန္းေလးအတိုင္း။
"ဦးခ်န္း"
"အင္း ကေလး ေျပာေလ"
"သားေလးကိုခ်စ္လား"
"ခ်စ္တာေပါ့ ကေလးရဲ႕"
"ဟြန္းကိုေရာခ်စ္လား"
"ခ်စ္တာေပါ့ ဟြန္းေလးကကိုယ့္ဘဝရဲ႕အခ်စ္ဆံုး"
"အဲ့ဒါဆို ဟြန္းနဲ႔သားေလးကို
အလိုလိုက္ရမယ္ေနာ္"
"ဟင္…… အင္း ဒါေပါ့"
"ခ်စ္တယ္ဦးခ်န္း"
"ကုိယ္လဲခ်စ္တယ္ အသည္းေလးကိုေရာ သားေလးကိုေရာ"
ေျပာျပီး ပူတူတူးေလးနဲ႔ဟြန္းငယ္ကို တလွည့္စီနမ္းလိုက္သည္။
ခ်စ္တယ္ အရာအားလံုးထက္ ဟြန္းငယ္ေလးကိုပိုခ်စ္တယ္။
ဆံပင္ေတာ့ ေျပာင္ေအာင္မလုပ္နဲ႔ေပါ့ဟြန္းငယ္ငယ္ေလးရယ္။
အဲ့လိုသာဆို ေယာက်ာ္းက အမ်ားၾကီးပိုပိုခ်စ္ေပးမွာ။
~°~°~°~°~°~°~°~
💖Extra the end💖
#စာဖတ္သူအားလံုးကိုအစဥ္ေလးစားလ်ွက္
#HoneyChan
~Final Extra~
မြတ်စွာဘုရား။
ဒေါက်တာပြန်သွားတော့ ပြောသွားသည့် စကားက ချန်းယောလ်ကို ဘုရား တ စေပါသည်။
တခြားတော့မဟုတ်။
ဟွန်းနီးလေးဗိုက်ထဲက ပူတူတူးလေးရှိနေခြင်း။
အိမ်း…… သူများတွေကတော့ ချန်းယောလ်ကိုထင်ကြလိမ့်မည်။ ကိုယ့်ယောကျာ်း ကလေးရှိတာ ဘုရားတစရာလိုလို့လားပေါ့။
မိန်းကလေးတွေတောင် ကလေးလိုချင်တိုင်းမရတဲ့အခြေအနေတွေမှာ ချန်းယောလ်တို့က ဘုရာပေးတဲ့ကံကြောင့်ကလေးလေးရလာတော့မည်။
ဒါကဝမ်းသာစရာပင် သို့ပေမဲ့……
ချန်းယောလ်ကတော့ ကိုယ့်အကြောင်းကိုယ်သာသိသည်။
ဖြစ်နိုင်ရင် ဘုရားတင်မဟုတ် ဘုရားမယ်တော်ပါတချင်တာပါ။
အသည်းလေးမှာ ပူတူတူးလေးရှိတော့ မပျော်ဘူးလား။
ပျော်တာပေါ့။ ပျော်တာမှအရမ်းကြီးကိုပျော်တာပါ။
တဖက်ကလဲမပျော်နိုင်ဘူးလေ။
အသက်ကြီးမှ ကလေးနှစ်ယောက်ထိန်းရမည့်အဖြစ်။
အားလုံးလဲသိကြတဲ့အတိုင်းပဲလေ။
အသည်းလေးက အခုဆို ချန်ယောလ်ကိုအရမ်းချွဲတာလေ။
သူ့မှာ ပူတူတူးလေးရှိတော့ အရင်ကထက်ပိုချွဲတော့မည်။
ကြိုတင်စဉ်းစားရင်း ခေါင်းမီးတောက်လိုက်တာ။
မီးသတ်ကားကြိုခေါ်ထားရမယ်ထင်တယ်။ဟင်း။
"အဟင့် …… ဟင့် ……"
ဟင်။ အခန်းထဲက အသည်းလေးငိုသံ။
အခန်းရှေ့ မတ်တပ်ကြီးစဉ်းစားနေရင်း အသည်းလေးငိုသံကြောင့် အမြန်အခန်းထဲဝင်ခဲ့ရသည်။
"ဟင့်…… အင့်……"
"အသည်းလေး ဘာလို့ငိုတာလဲ
ဘယ်နေရာကနာလို့လဲ"
"ရေသောက်ချင်လို့"
"ဟင် ရေသောက်ချင်တာ ထသောက်လေ ကလေးရဲ့"
မကြားဖူးပါဘူးဗျာ။ရေသောက်ချင်တာနဲ့ငိုရတယ်လို့။
အော် ဒီပတ်ချန်းယောလ်ယောကျာ်းလေးနှယ်။
"ယူပေးပါလား ဒီကကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့ကို"
"အော် အင်းအင်း"
တခြားလူတွေကြားရင် ချန်းယောလ်ကပဲအလိုက်မသိသလို ကိုယ်ဝန်နဲ့လူကို ခိုင်းတယ်ဖြစ်အုံးမည်။
ခက်တယ် ခက်တယ်။ ကိုယ်ဝန်လေးတစ်လကို ကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့တဲ့။
အခုမှအစပဲရှိသေးတယ်။ဟူး……။
"ရပြီ ကလေး ရေသောက်လိုက်နော်"
"ငြိုငြင်တာလား"
"ဟင် ဘာကိုလဲကလေးရဲ့"
"အသံကဘာလို့ မာနေတာလဲ"
"ဟင် မမာပါဘူးကလေးရဲ့ ကိုယ့်အသံကပုံမှန်ပါပဲ"
"လာမလိမ်နဲ့ အရင်တုန်းကလို လူကိုနှိပ်စက်ချင်နေတာလား"
ပြောပါတယ် အသည်းလေးကဆိုးလာတယ်လို့။
နှိပ်စက်တယ်ဆိုတဲ့စကားကြားရင် ချန်းယောလ်ရူးသွားချင်လောက်အောင် ဆယ်ဟွန်းနီးလေးကိုသနားရသည်။
အခုထိလဲ အပြစ်ရှိသလို ခံစားနေရတုန်း။
"ကလေးရယ် ကိုယ်က အသည်းကိုဘာလို့နှိပ်စက်ရမှာလဲ
အရမ်းချစ်လွန်းလို့ အပွန်းပဲ့တောင်မခံနိုင်တာကို
ဖြစ်နိုင်ရင်လေ ကိုယ်အရင်က အသည်းပေါ်လုပ်ခဲ့တာတွေကို ဖျောက်ဖျက်ပေးချင်လိုက်တာ
ကိုယ်မကောင်းဘူးနော် အသည်းကိုနာကျင်စေခဲ့တယ်"
"အီးဟီး…… ဟွန်းကစတာကို
ဦးချန်းစိတ်မကောင်းဖြစ်သွားပြီ
ဟင့်…… အဲ့လိုကြီးမဖြစ်ပါနဲ့
ဟွန်းနောက်မပြောတော့ဘူးနော် ဟင့်……"
တွေ့လား။
ဟွန်းလေးက အဲ့လိုဆိုတော့လဲ ကလေးငယ်လေးအတိုင်း ဖြူစင်လိုက်တာ။
အင်းလေ ချန်းယောလ်စိတ်မကောင်းဖြစ်တာ ဟွန်းကလေးကဘယ်ကြည့်ချင်ပါ့မလဲ။
ဟွန်းဟွန်းကလေးကချန်းယောလ်ကိုအရမ်းချစ်တာလေ။ ဟွင်း……ဟွင်း……တစ်ကိုယ်တည်းသမား အက်ဖုအေ တွေကတော့မနာလိုကြမှာပေါ့လေ။ ပတ်ချန်းယောလ်ကြီးကကံကောင်းတယ်ဟုတ်။
"ဦးချန်း ညနေစာချက်တော့လေ"
"ဟင် အပြင်သွားစားရအောင်လေ
နောက်ရက်မှချက်စားရအောင်"
"တော်ပြီ အပြင်စာတွေစားလို့မဖြစ်ဘူး
အထဲက ကလေးလေးထိခိုက်လိမ့်မယ်
ဦးချန်းပဲ ကိုယ်တိုင်ချက်ကျွေး
ဒီနေ့ကစ ကလေးမမွေးမချင်း ဦးချန်းပဲချက်ရမှာနော် အဝတ်စားတွေလဲ ဦးချန်းပဲလျှော်
အိမ်သန့်ရှင်းရေးလဲဦးချန်းပဲလုပ်"
"အော် အင်းဒါဆို ဟိုတယ်အလုပ်တွေကရော"
"ဦးချန်းလုပ်ပေါ့"
"အော် အင်း အင်း အသည်းကရောဘာလုပ်မှာလဲ"
"အသည်းက ဗိုက်ကိုဂရုစိုက်ရမယ်လေ
ဦးချန်းအတွက် ကလေးလေးမွေးပေးရမှာလေ
ဒါလေးတောင် မလုပ်ချင်ဘူးလား
လူကိုခိုင်းချင်နေတာလား"
"အမ် အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး"
"မလုပ်ချင်လဲနေ ကိုယ့်ဘာသာလုပ်မယ်
ဖယ်……"
ဧည့်ခန်းမှာထိုင်နေရာကနေ ခြေစောင့်ထွက်သွားသည်မို့ မနည်းလိုက်ဆွဲရသည်။
တော်ကြာ ကလေးက ထွက်ကျလာမှဖြင့်။
"ဖြေးဖြေး ဖြေးဖြေးသွားပါ အသည်းရယ်
ဟာ မဟုတ်ဘူး ထိုင်ပဲထိုင်နေ ကိုယ့်ပဲလုပ်ပါ့မယ် အသည်းကဘာမှမလုပ်နဲ့"
ထိုင်ခုံပေါ် ပြန်ထိုင်ခိုင်းတော့ လူကိုပေကပ်ကပ်
ကြည့်နေပြန်သည်။ဘယ်တုန်းက ဒါမျိုးတွေ လုပ်တက်သွားတာပါလိမ့်။
"လုပ်မှာဆိုလုပ်"
"ဟုတ်ကဲ့ ခင်ဗျ"
"လာမရွဲ့နဲ့ အိမ်ပေါ်ကဆင်းသွားလိုက်မှာဟွင့်……"
အယ် အိမ်ပေါ်ကတောင်ဆင်းမယ်ဆိုပဲ။
ငါနော် စိတ်ရှည်တယ်။ သူ့ဗိုက်ထဲက ပူတူတူးလေးအားကိုနဲ့ မိုက်ကန်းနေတာ ဒီကောင်လေး။
အိမ်း ဒါအခုမှ တစ်ညနေရှိသေးတယ်။
ကလေးမမွေးမချင်းသာဆို ဘုရား ဘုရား။
~
~
မနက်လေးနာရီလောက်ထကာ မီးဖိုချောင်ဝင်ပြီးချက်ပြုတ်ရသည်။
ဝီရီယကောင်းစွာ ချက်ပြုတ်နေတာ ချန်းယောလ်ရဲ့ယောကျာ်းလေး ပတ်ဆယ်ဟွန်း…… လို့မထင်လိုက်ပါနဲ့။ သခင်လေးပတ်ချန်းယောလ် ကိုယ်တိုင်ပါ။
ဒီအချိန်လောက်ထမှ အလုပ်သွားရမှာနဲ့ အချိန်ကိုက်ဖြစ်မည်။
ဒီနေ့ကစ မနက်ခင်း လုပ်နေကျလေ့ကျင့်ခန်းလဲ စွန့်လွတ်ရတော့မည်။
အော် စောစောစီးစီးချွေးတစ်လုံးလုံးနဲ့ပါလား။
"အသည်းလေး အိပ်ပုတ်လေးထတော့ မနက်စာစားရအောင်"
"အင်း……ထချင်သေးဘူး"
"ထတော့အသည်းရဲ့ ကိုယ်ဟိုတယ်သွားတော့မှာ
အားလုံးပြင်ပြီးနေပြီ"
"မသွားနဲ့"
"ဟင် ဘာလို့လဲ"
"တစ်ယောက်ထဲမနေချင်ဘူး"
"ဘယ်ကသာတစ်ယောက်ထဲရမှာလဲ
အသည်းဗိုက်ထဲကပူတူတူးလေးရှိတယ်လေ နှစ်ယောက်ပါ"
"ဟုတ်တယ်နော် ရတယ် ရတယ် ဦးချန်းသွား"
တော်သေးတာပေါ့။
ဗိုက်ထဲကအကောင်ပေါက်လေးကဒါမျိုးအသုံးဝင်သွားတယ်။
မဟုတ်ရင် ဟိုတယ်မသွားရဘဲ တနေကုန်ပြေးလွှားနေရမှာမြင်ယောင်သေးတယ်။
"ချီ……မျက်နှာသစ်ပေး"
"အင်း"
သခင်လေးစိတ်တိုင်းကျ ရေချိုးခန်းထဲအထိချီခေါ်ရသည်။
မျက်နှာသစ်ကာ သွားပါတိုက်ပေးရသည်။
ထို့နောက် မနက်စာစားဖို့လဲ ချီလာရသည်။
အသည်းလေးဘယ်လောက် ဗိုလ်ကျတယ်မှတ်လဲ။
မုန့်တောင်ယူမစားဘူးဗျ။
ဒီလူကပဲ အကုန်ယူပေးရတယ်။
ကော်ဖီတောင် သူ့ဘာသူမသောက်ဘူး။
"အိမ်မှာငြိမ်ငြိမ်လေးနေနော်အသည်းတုံး
ကိုယ်အစောပြန်လာမယ်"
"ဟုတ် နေအုံးဦးချန်း TVဖွင့်ပေးထားခဲ့အုံး"
"အင်း အင်း"
သူ့ကိုချီပြီး ဧည့်ခန်းရွေ့ကာ TV ဖွင့်ပေးထားလိုက်သည်။
"နေအုံး ဦးချန်းရဲ့ ဘာတွေအရေးကြီးနေတာလဲ"
"အရေးမကြီးပါဘူး ကိုယ်နောက်ကျနေလို့"
ဟုတ်ပါတယ်။ ချန်းယောလ် တကယ်နောက်ကျနေပါပြီ။
ဒါကို အသည်းလေးက တစ်ခုပြီးတစ်ခုလုပ်ခိုင်းနေတုန်း။
"ရေဗူးနဲ့ ရေခဲသေတ္တာထဲက မုန့်တွေအကုန်
ဒီနားယူပေးထားခဲ့အုံးလေ
ဟွန်းကိုယ်တိုင်ယူရင် ချော်လဲတော့ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ဦးချန်းပဲရင်ကျိုးရမှာ"
"အော် အင်းအင်း"
အသည်းလေးပြောတာမှန်သည်။
အသည်းလေးတစ်ခုခုဖြစ်ရင် ချန်းယောလ်ပဲရင်ကျိုးရမှာ။
မနာလိုသူတွေဝမ်းသာမှာမလိုချင်ပါဘူးနော်။
အသည်းလေးကို ပိုးလေးလို မထိရက် မကိုင်ရက်လေးထားမှာ။ ချစ်လို့……သိဖို့။
~
~
အိမ်းးးးအခုဆို အသည်းလေးကိုယ်ဝန်က ငါးလရှိနေပြီ။ (မြန်ထှာနော်😂)
ချန်းယောလ်လဲ ခေါင်းမွှေးတော်တော်ဖြူနေပြီ။
အသက်ကြီးလို့မဟုတ်ပါဘူး အသည်းလေးဒဏ်
ခံရလွန်းလို့။
"ဦးချန်းရေ……ဦးချန်း အဘိုးကြီး"
"အာ……လာပြီအသည်းရဲ့"
"ဘာလုပ်နေလို့ ပြန်မထူးတာလဲ
ခေါ်နေတာကြာပြီကို"
"အဝတ်စားတွေ စက်ထဲထည့်နေလို့ အသည်းရဲ့
ပြော…အသည်းလေးဘာလုပ်ချင်လို့လဲ"
"ဒီမှာ"
သူ့ဗိုက်ပူပူလေးကိုလက်ညိုးထိုးပြသည်။
အား……ဗိုက်လေးကိုပြေးနမ်းချင်တာ အအော်ခံရမှာစိုးလို့သာ။
"အင်း ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ထိုင်ရတာအဆင်မပြေဘူး ဖြုတ်ပေး"
အနိစ္စ။ ဘယ့်နဲ့ သူထိုင်ရတာအဆင်မပြေတာနဲ့
အလိုလိုနေတဲ့ ဗိုက်ကိုဖြုတ်ပေးတဲ့။
အတုမှမဟုတ်တာ ဖြုတ်ရအောင်က။
"မရဘူးလေ အသည်းရဲ့
ထိုင်လို့အဆင်ပြေအောင်ကိုယ်လုပ်ပေးမယ်လေ"
"တော်ပြီ ဦးချန်းဒီနားလား"
"အင်းအင်း"
လာဆိုတော့လဲ သွားရတာပေါ့။
"ထိုင်"
သူ့ဘေးထိုင်ခိုင်းတော့ ချန်းယောလ်လဲဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
စွေ့ခနဲ ချန်းယောလ်ပေါင်ပေါ်ရောက်လာသည့် ကိုယ်လုံးလေး။
ဗိုက်ကိုမှအားမနာ မြန်လိုက်တာ အသည်းလေးရယ်။
တစ်ခုခုဆို ဒီလူတော့ရင်ကွဲရချည်ရဲ့။
"ဟီး……ဒီလိုလေးမှထိုင်လို့ကောင်းတာ"
"ဟုတ်ပါပြီ အဲ့ဒါဆိုအစထဲကပြောရောပေါ့
အသည်းရဲ့"
"ဦးချန်း"
"ဟင်……"
"ဟွန်းကိုစိတ်ပျက်နေပြီလားဟင်"
"ဘာဆိုင်လို့လဲအသည်းလေးရဲ့"
"ဟွန်းကအရမ်းဆိုးလို့လေ
ဦးချန်းကိုအရမ်းနိုင်စားနေတာ
ဗိုက်ကိုအကြောင်းပြပြီး ဦးချန်းကိုအလုပ်တွေခိုင်းနေတာ ပြီးတော့ ဦးချန်းဟိုတယ်ကိုလဲဟွန်းကြောင့်ပစ်ထားရတယ်လေ"
ဟုတ်ပါတယ်။ ချန်းယောလ်ဟိုတယ်ကိုပစ်ထားရသည်။
မန်နေဂျာနဲ့ပဲအကုန်လုံးလွှဲထားလိုက်သည်။
အသည်းလေး ကလေးမွေးပြီးမှ သေချာပြန်ပြီး လုပ်ရမည်။ အရာအားလုံးထက် အသည်းလေးကအရေးကြီးတယ်မဟုတ်လား။
"ဘာလို့စိတ်ပျက်ရမှာလဲ
လုံးဝပဲ ကလေးကနိုင်စားတာမှမဟုတ်တာ
ကိုယ့်ကိုချစ်လို့ဆိုးတာလေ ပြီးတော့ ကိုယ့်ကလေးလေးကိုလဲ မွေးပေးမှာလေ
ကလေးနဲ့ဒီထဲကပူတူတူးလေးကို ဂရုစိုက်ရမှာကကိုယ့်တာဝန်လေ"
"သိပါဘူး ဟွန်းကဦးချန်းစိတ်ကုန်နေပြီလားလို့"
"စိတ်ချ ဘယ်တော့မှအဲ့လိုဖြစ်မလာစေရဘူး
ဒီတစ်ဗိုက်မပြောနဲ့ နောက်ထပ်ဗိုက်တွေကျရင်လဲစိတ်မကုန်ဘူး"
"ဘာကြီး နောင်ထပ်ဗိုက်တွေဟုတ်လား"
"အင်းလေ"
"ဘယ်သူကနောက်ထပ်ယူမယ်ပြောလို့လဲ
ဒီဗိုက်တောင် ဒီလိုပးလာမယ်မှန်းမသိလို့ သိရင်တားလိုက်မှာ "
"ဟာ အသည်းကလဲ အသည်းလေးကအခုမှငယ်သေးတယ်လေ ထပ်ယူအုံးမယ်လေနော်"
"မယူဘူး ယူချင်ရင် ကိုယ့်ဘာသာဗိုက်ကြီး"
"ယူရအောင်ပါကွာ"
"မယူဘူးဆို"
"အင်း အင်းသဘော သဘော "
ပျော်လိုက်တာမှအရမ်း။
အမှန်ဆို ချန်းယောလဲလဲ မယူစေချင်တော့ဘူးလေ။
သားသမီးဆိုတာ ရတနာပေမဲ့ ချန်းယောလ်အတွက်တော့ အသည်းလေးက အဖိုးတန်ဆုံးသော ရတနာပါ။
တကယ်ဆိုဒီဗိုက်ထဲက ပူတူတူးကိုတောင် ချန်းယောလ်မလိုချင်ပါဘူး။
အသည်းလေးကိုချစ်ရမဲ့အချစ်တွေ မျှမပေးချင်လို့လေ။
ပူတူတူးလေးမွေးလာရင် ချန်းယောလ်အချစ်တွေ သူ့စီပေးရအုံးမည်။
ငရှုပ်လေး။ (ကြားဖူးပေါင်ဟယ် ပတ်ချန်းယောလ်ကျမှ လင်ကိုကိုအချစ်မလျော့ချင်လို့ ကလေးမယူဘူးတဲ့😆)
"ဦးချန်းရေ……"
"လာပြီ ကလေး"
ရေချိုးနေတုန်း အပြင်က ကလေးခေါ်တာမို့
တဘတ်စကြီးပတ်ကာ အမြန်ပြေးထွက်လာရသည်။ ဒုက္ခ။ရေချိုးတာတောင် ချွေးပြန်နေရသည့် အဖြစ်ပါ။
"ဦးချန်း လာ……"
"ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ ကလေး"
"ဗိုက်ထဲက ဗိုက်ထဲကပူတူတူးလေးကန်နေတယ် သေချာကြည့်"
"အော် အင်း"
ကြည့်ဆိုလို့ ကလေးဗိုက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။
တကယ်ကြီးဗျ။ ချန်းယောလ်အကျီၤ ပွပွကြီးအောက်က တလှုပ်လှုပ်လေး။
ရှစ်လရှိပြီပဲ။ ပူတူတူးကတော်တော်သန်နေပြီပေါ့။ (မြန်တယ် ရှစ်လ😅)
"တွေ့လား ဦးချန်း"
"တွေ့တယ် ရင်ထဲကလိကလိနဲ့
ပူတူတူးကိုဆွဲထုတ်ပစ်ချင်နေပြီ"
"မဟုတ်တာပြောပြန်ပြီ
ဆွဲထုတ်ရအောင် ဦးချန်းက ဆရာဝန်လား
တကယ်ပဲ"
"ကိုယ်ကစကားအဖြစ်ပြောတာပါ
ကလေးကလဲ"
"ဟွင့်………"
ဒီပူတူတူးစရှိကတည်းက ကလေးစိတ်ကောက်လွယ်နေသည်။
တစ်ခုခုဆို နှုတ်ခမ်း တစ်တောင်လောက်ထော်ရော။ အခုလဲကြည့် နှုတ်ခမ်းထော်နေတာ။
အသဲထဲ ယားကျိကျိကိုဖြစ်လို့။
သွားများနမ်းလိုက်ရင် ဆံပင်ဆွဲခံရလေမလား။
မသိဘူးကွာနမ်းမယ်။ ကိုယ့်ယောကျာ်းကိုပဲ။
"ပြွတ်စ်"
"ဦးချန်း"
"ဟီး……အသည်းကလဲ ချစ်လို့ကို"
"ဒီဗိုက်ကိုမမြင်တာလား"
"ဗိုက်နဲ့ နမ်းတာနဲ့မဆိုင်ဘူးလေအသည်းရဲ့
ကိုယ်ကတခြားဟာ လုပ်တာမှမဟုတ်တာ"
"တိတ်…… နောက်မနမ်းနဲ့
ပြောထားတာကို နားမထောင်ဘူး"
"အသည်းကလဲ ကိုယ့်ကိုသနားပါအုံး
အသည်းကိုမနမ်းရတာဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ"
တကယ်ပါ။ချန်းယောလ် ညစာရောနေ့စာပါငတ်နေတာ ဒီကလေး သုံးလလောက်ကတည်းကပါ။
မစီမဆိုင် ကလေးရှိလို့ မနမ်းရဘူးတဲ့လေ။
တခြားဟာဆို ဝေးလေစွ။
အခုလိုမျက်နှာမကောင်းတော့ကျလဲဆယ်ဟွန်း ဦးချန်းကိုသနားရသည်။
ဆယ်ဟွန်း ကိုယ့်ကိုကိုယ်လဲသိပါတယ်။
ဦးချန်းကို အရမ်းအနိုင်ယူနေမှန်း။
ဒါပေမဲ့ ဦးချန်းကပြာပြာသလဲ ဂရုစိုက်တာကို ဆယ်ဟွန်းကျေနပ်တာလေ။
ဆယ်ဟွန်းကိုအရမ်းချစ်တော့ပျော်တာပေါ့။
အင်း ဦးချန်းကိုဒီတခါတော့ လိုက်လျောပါ့မယ်လေ။
"ရော့ …… နမ်းဝအောင်"
ဆယ်ဟွန်းမျက်နှာရှေ့တိုးပေးလိုက်သည်။
ခေါင်းကြီးငုံ့နေရာကနေ မော့ကြည့်လာသည်။
"မကြည့်နဲ့ နမ်းမှာဆိုနမ်း
မဟုတ်ရင်စိတ်ပြောင်းသွားမှာ"
"မပြောင်းနဲ့"
ရတောင့်ရခဲ အခွင့်အရေးလေး မယူမိရင်
ပတ်ချန်းယောလ်တို့ လူဟုတ်ပါတော့မလား။
နမ်းရတာတောင်အဆင်မပြေ။
ဗိုက် ဗိုက်။ ကြားထဲကန့်လန့်ခံနေတယ်။
အဆင့်တက်ဖို့ဆို တော်တော်ခက်သည်။
ဟင်း…… ဒီပူတူတူးမြန်မြန်ထွက်မှပါကွာ။
(ဟန်နီ-ကျမထုတ်ပေးရမလား ပတ်ချန်းယောလ်ရှိ
ဦးချန်း-အစကတည်းက ဗိုက်ထဲထည့်မပေးသင့်တာ
ဟန်နီ-readerတွေက ထည့်ခိုင်းတာဂို😛
ဦးချန်း-သောက် fa readerတွေ ရှည်ကိုရှည်တယ်😏)
ps:ဒိုးမပြောဘူး ဦးချန်းပြောတာ
ရန်တိုက်ပေးတယ်သဘောမထားပါနဲ့ ချစ်လို့စတာ😅
"အား………ဦးချန်း"
"အား………"
ဘာသံတွေဟုထင်ပါသလဲ။
တမျိုးမထင်ပါနဲ့နော်။
ပထမအသံက ဆယ်ဟွန်းနီးဗိုက်နာလို့ အော်လိုက်ခြင်းပါ။
ဒုတိယအသံက ဆယ်ဟွန်းတစ်ယောက် ဗိုက်နာပြီး ချန်းယောလ်ကို ဆံပင်ဆွဲနှိုးလိုက်လို့ ချန်းယောလ်အော်တာပါ။
"ကလေး ဘာလို့လဲဟင်
ဘယ်ကနာလို့လဲ"
"ဘယ်ကမှမနာဘူး
ဒီကနာတာ ဒီက"
ဗိုက်ကိုသာပုတ်ပြလိုက်သည်။
"အိမ်သာတက်ချင်လို့လား
လာ ကိုယ်ပို့ပေးမယ်"
"အား……အရူးကြီး
ကလေးမွေးချင်လို့နာတာ
မြန်မြန် ဆေးရုံသွားမယ်"
"ဟင် အင်းအင်း"
"အင်းဆို ထလေ
အဝတ်တွေထည့် ဆေးရုံယူရမဲ့ဟာတွေထည့်
အစထဲကပြင်ထားပါဆိုတာကို"
"မမွေးသေးဘူးထင်လို့"
"ဘာထင်တာလဲ ဆရာဝန်ပြောထားတယ်လေ
ဒီတစ်ပတ်ထဲမွေးမှာလို့
အား……နာတယ် မြန်မြန်သွားပါဆို
ဒီအဘိုးကြီးကတော့"
အိပ်ချင်တာတောင် ဘယ်ပျောက်မှန်းမသိ။
တွေ့တဲ့ဟာ အကုန်ခြင်းထဲကောက်ထည့်လိုက်သည်။
ကလေးမွေးတာ တခါမှ မမြင်ဖူးဘူးလေ။
ဘာထည့်ရမှာတုန်း။
"အကုန်ထည့်ပြီးပြီ ကလေး"
"ထည့်ပြီးရင် ကားပေါ်သွားတင်လေ
ခေါင်းပေါ်ရွက်မလို့လား"
"အော် အင်းအင်း"
"မြန်မြန်သွား ပြီးရင်လာခေါ်
ိုအကိုမင်ဟိုတို့ကို ပြောခဲ့ ကားမောင်းခိုင်းရမှာ"
"အင်း အင်း"
တစ်ယောက်ထဲ အပေါ်တက်လိုက် အောက်ဆင်းလိုက်နှင့် ညလယ်ခေါင်ကြီး အပြေးလေ့ကျင့်နေရသည်။
မင်ဟာကိုကားပေါ်ကအဆင်သင့်စောင့်ခိုင်းထားရသည်။
"လာချီခေါ်လေ
ဒီတိုင်းလမ်းလျှောက်ခိုင်းမလို့လား"
"မဟုတ်……လာပြီကလေးရဲ့"
ချစ်ရလွန်းသည့် ဗိုက်ကလေးအား ချီခေါ်လိုက်ရသည်။
သနားပါတယ်ကလေးလေး။
ဗိုက်အရမ်းနာလို့ထင်တယ်မျက်ရည်တွေကိုထွက်လို့။
"မင်ဟာ ရပြီမောင်းတော့"
"ဟုတ်ကဲ့သခင်လေး"
"အား…… ဟင့် နာတယ်"
"ခဏ ခဏပဲသီးခံလိုက်ကလေးရောက်တော့မှာ"
"အား…နာပါတယ်ဆို
လာလိမ်နေတယ် အခုမှအိမ်ကထွက်တာ
ဘယ်မှာရောက်တာလဲ လူလိမ်ကြီးရဲ့
အင့်ဟယ်……"
"အား……သေပြီ"
"နာတယ် ဟင့်……ဟင့်……
အဲ့ဒါဦးချန်းကြောင့် အီး……သေပါပြီ
နာတယ် မြန်မြန်မောင်းပါဆို"
"မင်ဟာ မြန်မြန်မောင်းတဲ့"
"မောင်းနေတယ်သခင်လေးရဲ့"
"အား………သေပြန်ပြီ
ကလေးရယ် ဆံပင်ကိုအရမ်းမဆွဲနဲ့လေ
ကလေးငရဲကြီးလိမ့်မယ်"
"ကြီးကြီး ဆွဲမှာပဲ
သူများနာအောင်လုပ်တဲ့လူကြီး
အင့်ဟယ်……"
"အ……အား……"
"ခွီး………"
ကားမောင်နေတဲ့ မင်ဟာ မအောင့်နိုင်တော့ရယ်မိသည်။
သူတို့တုန်နေအောင်ကြောက်ရသည့် သခင်လေး သူ့ယောကျာ်းနဲ့ကျမှ ဆံပင်အဆွဲခံနေရသည်။
"ရောက်ပြီ… ကလေး အားတင်းထားနော်"
"ဟင့်……ဟင့်…… ဦးချန်းချစ်တယ်"
"အင်း ကိုယ်လဲချစ်တယ်"
ခွဲခန်းဝင်ခါနီးကျမှ ကလေးကမျက်နှာလေးငယ်ကာပြောသွားသည်။
ချစ်လိုက်ရတာ ဒီကောင်လေးကို။
ခွဲခန်းရှေ့၌ လက်ညှိုးဖြတ်တဲ့ လူကြီး သုတ်ရွတ်ကာ စောင့်နေရသည်။(အင်္ဂုလိမာလသုတ်ဖြစ်ကြောင်း ဦးချန်းကို ပြောလိုက်ကြပါအုံး စာဖတ်သူတို့ရယ်😅)
"လူနာ မွေးပါပြီရှင့်
ယောကျာ်းလေးပါ သူ့appa နဲ့တော်တော်တူတယ်
ဂုဏ်ယူပါတယ်ရှင့်"
ချန်းယောလ် ငယ်ထိပ်ကို မိုးကြိုးပစ်သွားခြင်း။
ယေကျာ်းလေး။
Appaနဲ့တော်တော်တူတယ်။
ကလေးနဲ့သာတူရင် အား……မတွေးရဲတော့ဘူး။
မနက်ဖြန်ကစ ကတုံးတုံးတော့မယ်။
သားဖနှစ်ယောက်သာဆို ချန်းယောလ်ဘဝမတွေးရဲစရာ။
အသက်ကြီးမှ ဆံပင်ဆွဲခံနေရလို့မဖြစ်ဘူး။
"သခင်လေး အကိုလေးနဲ့ကလေးစီသွားတွေ့လေ"
"အော် အေးအေး"
ကလေးနဲ့ပူတူတူးလေးကိုမြင်တော့ ချန်းယောလ်ရင်ထဲပျော်လိုက်တာ။
နှစ်ယောက်လုံးကိုအချစ်တွေတိုးရသည်။
ပူတူတူးလေးကလဲ တကယ်ပါ ဟွန်းလေးအတိုင်း။
"ဦးချန်း"
"အင်း ကလေး ပြောလေ"
"သားလေးကိုချစ်လား"
"ချစ်တာပေါ့ ကလေးရဲ့"
"ဟွန်းကိုရောချစ်လား"
"ချစ်တာပေါ့ ဟွန်းလေးကကိုယ့်ဘဝရဲ့အချစ်ဆုံး"
"အဲ့ဒါဆို ဟွန်းနဲ့သားလေးကို
အလိုလိုက်ရမယ်နော်"
"ဟင်…… အင်း ဒါပေါ့"
"ချစ်တယ်ဦးချန်း"
"ကိုယ်လဲချစ်တယ် အသည်းလေးကိုရော သားလေးကိုရော"
ပြောပြီး ပူတူတူးလေးနဲ့ဟွန်းငယ်ကို တလှည့်စီနမ်းလိုက်သည်။
ချစ်တယ် အရာအားလုံးထက် ဟွန်းငယ်လေးကိုပိုချစ်တယ်။
ဆံပင်တော့ ပြောင်အောင်မလုပ်နဲ့ပေါ့ဟွန်းငယ်ငယ်လေးရယ်။
အဲ့လိုသာဆို ယောကျာ်းက အများကြီးပိုပိုချစ်ပေးမှာ။
~°~°~°~°~°~°~°~
💖Extra the end💖
#စာဖတ်သူအားလုံးကိုအစဉ်လေးစားလျှက်
#HoneyChan