~Final Extra~
ျမတ္စြာဘုရား။
ေဒါက္တာျပန္သြားေတာ့ ေျပာသြားသည့္ စကားက ခ်န္းေယာလ္ကို ဘုရား တ ေစပါသည္။
တျခားေတာ့မဟုတ္။
ဟြန္းနီးေလးဗိုက္ထဲက ပူတူတူးေလးရွိေနျခင္း။
အိမ္း…… သူမ်ားေတြကေတာ့ ခ်န္းေယာလ္ကိုထင္ၾကလိမ့္မည္။ ကိုယ့္ေယာက်ာ္း ကေလးရွိတာ ဘုရားတစရာလိုလို႔လားေပါ့။
မိန္းကေလးေတြေတာင္ ကေလးလိုခ်င္တိုင္းမရတဲ့အေျခအေနေတြမွာ ခ်န္းေယာလ္တို႔က ဘုရာေပးတဲ့ကံေၾကာင့္ကေလးေလးရလာေတာ့မည္။
ဒါကဝမ္းသာစရာပင္ သို႔ေပမဲ့……
ခ်န္းေယာလ္ကေတာ့ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္သာသိသည္။
ျဖစ္နိုင္ရင္ ဘုရားတင္မဟုတ္ ဘုရားမယ္ေတာ္ပါတခ်င္တာပါ။
အသည္းေလးမွာ ပူတူတူးေလးရွိေတာ့ မေပ်ာ္ဘူးလား။
ေပ်ာ္တာေပါ့။ ေပ်ာ္တာမွအရမ္းၾကီးကုိေပ်ာ္တာပါ။
တဖက္ကလဲမေပ်ာ္နိုင္ဘူးေလ။
အသက္ၾကီးမွ ကေလးႏွစ္ေယာက္ထိန္းရမည့္အျဖစ္။
အားလံုးလဲသိၾကတဲ့အတိုင္းပဲေလ။
အသည္းေလးက အခုဆို ခ်န္ေယာလ္ကိုအရမ္းခ်ြဲတာေလ။
သူ႔မွာ ပူတူတူးေလးရွိေတာ့ အရင္ကထက္ပိုခ်ြဲေတာ့မည္။
ၾကိဳတင္စဥ္းစားရင္း ေခါင္းမီးေတာက္လိုက္တာ။
မီးသတ္ကားၾကိဳေခၚထားရမယ္ထင္တယ္။ဟင္း။
"အဟင့္ …… ဟင့္ ……"
ဟင္။ အခန္းထဲက အသည္းေလးငိုသံ။
အခန္းေရွ႕ မတ္တပ္ၾကီးစဥ္းစားေနရင္း အသည္းေလးငိုသံေၾကာင့္ အျမန္အခန္းထဲဝင္ခဲ့ရသည္။
"ဟင့္…… အင့္……"
"အသည္းေလး ဘာလို႔ငိုတာလဲ
ဘယ္ေနရာကနာလို႔လဲ"
"ေရေသာက္ခ်င္လို႔"
"ဟင္ ေရေသာက္္ခ်င္တာ ထေသာက္ေလ ကေလးရဲ႕"
မၾကားဖူးပါဘူးဗ်ာ။ေရေသာက္ခ်င္တာနဲ႔ငိုရတယ္လို႔။
ေအာ္ ဒီပတ္ခ်န္းေယာလ္ေယာက်ာ္းေလးႏွယ္။
"ယူေပးပါလား ဒီကကိုယ္ဝန္ၾကီးနဲ႔ကို"
"ေအာ္ အင္းအင္း"
တျခားလူေတြၾကားရင္ ခ်န္းေယာလ္ကပဲအလိုက္မသိသလို ကိုယ္ဝန္နဲ႔လူကို ခိုင္းတယ္ျဖစ္အံုးမည္။
ခက္တယ္ ခက္တယ္။ ကိုယ္ဝန္ေလးတစ္လကို ကိုယ္ဝန္ၾကီးနဲ႔တဲ့။
အခုမွအစပဲရွိေသးတယ္။ဟူး……။
YOU ARE READING
သခင့္ရဲ႕ေက်းက်ြန္/သခင့်ရဲ့ကျေးကျွန်(Completed)
Fanfiction✨ဦးခ်န္းကိုခ်စ္တယ္✨ဦးချန်းကိုချစ်တယ်✨(4.2.2021)
