Chapter (89)_ ရှည်ပြီး ထူသော ထွားကျိုင်းသည့် ရတနာချောင်းကို လေ့လာခြင်း
ကားကိုလေအေးပေးစက်တပ်ဆင်ထားသော်လည်း ရှုနင်က အပြင်ပိုင်းမှာ အလွန်တည်ငြိမ်နေသော်လည်း ရင်ထဲမှာ မထိုင်နိုင် မထနိုင်သလို ဖြစ်နေသည်ဟုခံစားနေရဆဲဖြစ်သည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်က ပူလာတယ်၊ အသက်ရှူရတာ ခက်ခဲတယ်။
စိတ်ရှုပ်စရာကောင်းတာက ငါ ဘာအတွက် စိတ်လှုပ်ရှားနေရသလဲ
အကိုကြီးက ငါ့ အရမ်းလွမ်းနေတာဖြစ်နိုင်တယ်။ ဒါကြောင့် သူက ငါ့ကို အိမ်မပြန်ခင် တစ်ရက် အပြင်မှာ ကစားခိုင်းချင်လို့ ဟိုတယ်ကို ခေါ်လာတာဖြစ်နိုင်တယ်။
အိမ်က သူတို့အခန်းထဲမှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့နိုင်တယ်ဆိုတာတောင် သူက ငါ့ကို ဟိုတယ်ကို ခေါ်လာတယ်။ အိမ်မှာ သူ မမြင်ချင်တဲ့သူများရှိနေ လို့လား။ ဘာဖြစ်ဖြစ် ငါတော့ အကိုကြီးရှိတဲ့ နေရာဆိုရင် ဘယ်ဖြစ်ဖြစ် အဆင်ပြေပါတယ်..
နောက်ဆုံးကားသည်မြေအောက်ကားရပ်နားရန်နေရာသို့ရပ်သွားသည်။ ရှုနင်က ကားထဲက မထွက်ခင်အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်ပြီး VIP ဓာတ်လှေကားနှင့် အပေါ်ထပ်ကို တက်လာခဲ့သည်။ သူ၏နှလုံးသားသည် အေးဆေးတည်ငြိမ်ရန် ကြိုးစားနေပေမယ့် ပိုမိုမြန်ဆန်စွာ ရင်ခုန်လာခဲ့သည်။
ဓာတ်လှေကားမှထွက်လာပြီးနောက် ရှုနင်က ရှေ့သို့လျှောက်သွားခဲ့သည်။ အခန်းတံခါးမှာစောင့်နေတဲ့ ကိုယ်ရံတော်တွေက အတော်တော်များများရှိနေတယ်။ ရှုနင်ကိုမြင်တော့ သူတို့ခါးကို လေးလေးစားစားကိုင်းကာ တံခါးကိုဖွင့်လိုက်တယ်။
သူ့အစ်ကိုကြီးက ဘယ်လို လှည့်ကွက်မျိုးကို လုပ်မှာလဲ....
ရှုနင်က အခန်းထဲကိုဝင်လိုက်တော့ သူ၏အစ်ကိုကြီးကိုပြတင်းပေါက် မှန်နံရံဘေးတွင် ထိုင်နေသည်ကိုတွေ့ရသည်။ အနက်ရောင်ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားကာ လက်များက နောက်ကျောဘက် ပစ်ထားပြီး လိုက်ကာအပြင်က ယာဉ်စီးကြောင်းတွေကို ကြည့်နေသည်။
သူ၏ပုံရိပ်က အလင်းတစ်ဝက် အမှောင်တဝက်ဖြစ် နေပြီး သူ့ကိုအလွန်လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်ပုံပေါ်နေ စေသည်။ ရှုနင်သည်တဖြည်းဖြည်းချင်း စိတ်လှုပ်ရှားနေပြီး သူတို့ အချင်းချင်းတစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် နောက်ဆုံးတွေ့မြင်ခဲ့ရသည်မှာ ကြာပြီဖြစ်ရာ သူ့ကို အတော်လေးလွမ်းဆွတ်နေမိသည်။
ရှုဟိန်က ဖန်နံရံမှ ရောင်ပြန်ဟပ်နေသည့် မျက်နှာပြင်မှ ရှုနင် ကိုမြင်လိုက်ပြီး သူ့မျက်လုံးများထဲမှာ လှိုင်းထန်လာသလို ဖြစ်လာခဲ့သည်။
ဟုန်လွေ့က သူက ဒီကလေးလေးနဲ့ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတွေကို တွေ့ဆုံဆွေးနွေးခဲ့တယ်တဲ့.... ရှုနင်က သူ့ဦးလေး ချင်ယွိဖူရဲ့နာမည်ကို သုံးပြီး စီးပွားရေးလုပ်ငန်း အများကြီးလုပ်ထားခဲ့တယ်ဆိုပဲ။
ချင်ယွိဖူနာမည်အောက်မှာ ဆောက်လုပ်ရေး ကုမ္ပဏီကို စတင်တည်ထောင်ကာ အဆောက်ဦးတွေကို ဆောက်လုပ်ခဲ့ရုံသာမက အင်တာနက်ကဖေးဆိုင်ခွဲများ၊ အင်္ဂလိပ်စာသင်တန်းအခွဲများ၊ ဈေးဆိုင်များစွာပါဝင်တဲ့ ဈေးဝယ်စင်တာများကိုပင် သူ့ညီလေးက ပိုင်ဆိုင်ထားလေပြီ။ ထို၏ဆောက်လုပ်ရေးများပင် ပြီးစီးလုနီးပါးဖြစ်နေလေပြီ။
ရှုနင်က ငါ သတိမထားမိတဲ့အချိန်အတွင်းမှာ အတောင်ကို ဖြန့်ပြီး ပျံသန်းဖို့လုပ်နေခဲ့ပြီလား...
သူက သေဖို့ရှင်ဖို့ဆိုတာကို ထည့်မစဉ်းစားပဲ နင်နင်ကို ချစ်ခဲ့သည်။ နင်နင်ရဲ့မျက်နှာကို မြင်ခွင့်ရဖို့ကိုပဲ တွေးကာ အရာအားလုံးကို ရုန်းကန် ကြိုးစားခဲ့သည်။ သူက နင်နင်ရဲ့တိုးတက်ရာလမ်းကို မပိတ်ချင်ပေ။ သူ့အချစ်ကြောင့် နင်နင် အသက်ရှုပေါက်တာင် မရှိပဲ မွန်းကျပ်တဲ့အဖြစ်ကိုလည်း မလိုချင်ပေ။
ရှုဟိန်က ရှုနင်ရဲ့ လုပ်ရပ်ကို တားမြစ်ဖို့မရည်ရွယ်ပေ။ သူတို့ ရှုမိသားစု၏ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများဖြစ်သော အိမ်ခြံမြေလုပ်ငန်းကဲ့သို့သော လုပ်ငန်းရှိပါလျက် ထိုလုပ်ငန်းထဲ လေ့လာရန်ပြောတိုင်း နင်နင်က အသည်းအသန်ငြင်းလေ့ရှိတာက သူမပြောရသေးသည့် အကြောင်းအရင်း ကျိန်းသေရှိရမည်။
နင်နင်က မိသားစုလုပ်ငန်းကို ငြင်းဆန်ပြီး သူ့ကိုယ်ပိုင် မုန့်ဖိုးစာအိတ်နီလေးဖြင့် လုပ်ငန်းကို စတင်ခဲ့သည်။ နင်နင် အခု ပိုင်ဆိုင်တဲ့ လုပ်ငန်းတိုင်းက စာအိတ်နီလေးတွေ ကို မသုံးမစွဲပဲ စုဆောင်းကာ အရာအားလုံးကိုတဖြည်းဖြည်းစတင်ခဲ့ပြီး သူ့ကိုယ်ပိုင်စီးပွားရေးလုပ်ငန်းကိုမြှင့်တင်ခဲ့ပြီး သူ့အတွက် အခြားတံခါးတစ်ခု ဖွင့်ခဲ့သည်။
ဒုတိယမျိုးဆက် သူဌေးသားမလုပ်ပဲ ၊ အမွေရသည့် ငွေမပါပဲ ကိုယ်ပိုင်ကုမ္ပဏီကို တည်ထောင်ကာ စတင်လုပ်ကိုင်လိုသောယောက်ျားလေးရယ်လို့ သိပ်မရှိတော့ပေ။
ဒါပေမယ့် ရှုနင်က ရှု မိသားစုတွင် ကြီးပြင်း လာခဲ့ရခြင်း မရှိသောကြောင့် သူ၏တွေးခေါ်ပုံသည် သာမန် ရွှေလင်ဗန်းနဲ့အချင်းဆေးပြီးမွေးခဲ့သည့် သူဌေးသားလေးတွေနှင့် အရမ်းကို ကွဲပြားသည်။ မိသားစုစီးပွားရေးကို မမက်မောပဲ သူ ကိုယ်တိုင်ပိုင်ဆိုင်နိုင်သည့်အရာများကိုသာ နှစ်သက်ခဲ့သည်။
ရှုဟိန် တစ်ယောက်တည်း ငြိမ်ပြီး စဉ်းစားတွေးတောနေစဉ် ရှုနင်၏စိတ်လည်း အရမ်းလှုပ်ရှားလာသည်။
ရှုနင်က ရှုဟိန်၏ခါးကို အနောက်ဖက်မှ ပွေ့ဖက်လိုက်သည်။ ရှုဟိန်၏လက်မှာ ထိုဖြူဖွေးဖြူသော လက်လေးကို အပေါ်က အုပ်မိုးကာ ကိုင်လိုက်သည်။
ပူပြင်းသော အစ်ကိုကြီးရဲ့ခန္ဓာကိုယ် အကောင်းဆုံးပဲ။ ရှုနင်သည် အကိုကြီးရဲ့ကိုယ်သင်းနံ့ကို ရှုရှိုက်လိုက်ရစဉ် ရင်ခွင်တစ်ခုလုံး ကြည်နူးမှုဖြင့်ပြည့်ကာ ယစ်မူးလို့နေသည်။
ရှုဟိန်သည် ယခုအချိန်တွင် သူ့ညီလေး၏ ရင်ထဲက စကားများကိုမမြင်နိုင်သဖြင့် သူ၏မျက်လုံးများသည် အပြင်ဘက်က ရှုခင်းကို ပြတင်းပေါက်မှ တဆင့်ငေးကြည့်နေမိသည်။
နင်နင်က ငါနဲ့ အတူရှိရတာကို သဘောကျတဲပုံပဲ... သူသာ ငါနဲ့ အတူရှိနေချင်သရွေ့ သူ အတောင်ကို ဖြန့်ပြီး ပျံသန်းလည်း ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ ငါ သူ့ကို ကြည်ဖြူခွင့်လွှတ်ပေးနိုင်တယ်။ သူ့ညီလေးရဲ့ တောင်ပံများကို ပိုသန်မာလာအောင် ပိုမြင့်မြင့်နဲ့ လှလှပပ ပျံသန်းနိုင်အောင် သူလုပ်ပေးမယ်။
ရှုဟိန်က ရှုနင်ကို အသေ ချစ်မြတ်နိုးပြီး သူ၏ဆံပင်တစ်ပင်ကိုပင် ထိခိုက်နာကျင်စေလိမ့်မည် မဟုတ်ပါ။
"အစ်ကိုကြီး ~ ဘာလို့ အိမ်ကို မပြန်ကြတာလဲ"
"မင်း သိချင်တာလား"
အနမ်းပေးရဦးမှာလား....
စည်းမျဉ်းဟောင်းများအရ ရှုနင်သည် ရှုဟိန်၏ခါးကို ဖက်ထားသည့် သူ့လက်ကိုမလွှတ်ဘဲ ရှေ့ကို ပတ်လာပြီး မော့ကြည့်လိုက်သည်။.
ရှုဟိန်က သူ့ကို ခေါင်းငုံ့ပေးမယ့်ပုံမပေါ်ပဲ အပေါ်စိးကနေ သူ့ကို ကြည့်နေသည်။
ရှုနင်က သံသယဖြင့်ခေါင်းကိုမော့ကြည့်လိုက်ပြီး ခြေဖျားထောက်ကာ အကိုကြီး၏ ပြီးပြည့်စုံသော နူတ်ခမ်း ပေါ်ကို ပုစဉ်းလေး နားသလို ဖြတ်ခနဲ နမ်းလိုက်သည်။ ၎င်းသည်ပေါ့ပါးသော ထိတွေ့မှုတစ်ခုဖြစ်သော်လည်း အလွန်ချိုမြိန်ပြီး ခွဲခွာရန် ခက်ခဲလှသည်။
ရှုဟိန် ၏မျက်လုံးများသည်မှောင်မိုက်သွားသည်။ ရှုနင်၏မျက်နှာကို ရုတ်တရက် သူ့လက်ဝါးကြီးဖြင့် ညှပ်ကိုင်ပြီး နက်ရှိုင်းသော အနမ်းအတွက် သူ၏ခေါင်းကို ငုံ့လိုက်သည်။
ရှုနင် သည်အလွန်အံ့သြသွားပြီး 'အိုး...' နှင့် အသံပြုလိုက်မိသည်။ ကွက်တိပင် ရှုဟိန်၏ လျှာက ရှုနင်၏ ပါးစပ်ထဲကို တိုးဝင်လာခဲ့သည်။
အိုး...ဘုရားရေ..အကိုကြီးက ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး မျက်နှာထူပြီး အရှက်မရှိရတာလဲ... ဒါ စိုစွတ်တဲ့ ပြင်သစ်အနမ်းမဟုတ်ဘူးလား.... Σ( ° △°|||)︴
ငါ သူ့ကို တွန်းလိုက်ပြီး ငြင်းသင့်တယ်။ ဒါပေမယ့် ရှုနင်က ထိုသို့မလုပ်ရက်ပေ။ ရှုဟိန်က ပြင်းပြစွာနမ်းလိုက်စဉ် မျက်လုံးကို မှိတ်ထားသောကြောင့် ရှုနင်က သူ့ကို စိုက်ကြည့်နေသည်ကို မသိလိုက်သလို ဒီအနမ်းမှာ ရှုနင်က ပျော်ဝင်ပြီး သူ့ကို အရမ်းချစ်နေသည်ကိုလည်း မသိလိုက်ပေ။
(ဟိန်ဟိန်ရေ... မသိလိုက်တာ နာတယ်ကွာ)
အနမ်းက ကြာရှည်လာလို့ ရှုနင်က အသက်ရှူရတာ ခက်ခဲလာတယ်။ ဒါပေမယ့်ရှုနင်က တောင့်ခံထားသည်။ ပထမ ၂ ကြိမ်လောက်က နမ်းရင်း အောက်ဆီဂျင်ပြတ်ပြီး သတိလစ်သွားတာက အသက် 30 အရွယ်ဦးလေးကြီးအနေနဲက အရမ်းရှက်စရာ ကောင်းတယ်။
သေးငယ်တဲ့လက်က သူ့အစ်ကိုရဲ့ရင်ဘတ်ပေါ်ကို အသာလေးတွန်းလိုက်သည်။ ဒီအထိတွေ့လေးက ကြောင်သေးသေးလေးရဲ့ လက်သည်းများကဲ့သို့ ဖွဖွလေးပေမယ့် ရှုဟိန် ချက်ချင်း ရပ်တန့်လိုက်တယ်။ သူက နင်နင်ရဲ့ လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။
နင်နင်က အကိုကြီးလက်ထဲက သူ့လက်ကို ထုတ်ယူဖို့ တွန့်ဆုတ်နေတယ်။
"အကိုကြီး ~ ကျွန်တော် အိမ်အပြန်လမ်းမှာ အလောတကြီးလာခဲ့ရလို့ ရေမချိုးရသေးဘူး။ "
ရှုနင်ရဲ့လေသံလေးက အလိုလိုက်ခံထားရလို့ ဆိုးနေတဲ့ ပုံပေါက်နေပြီး သူက တခုခုကို အရိပ်မြွတ်ပြသလို ဖြစ်သွားတယ်လို့ တွေးကာ ရှုနင်က ရှက်သွားခဲ့သည်။
အား....ဒီဟာအရမ်းရှက်စရာကောင်းတယ်။
ရှုနင်က သူရဲ့ခေါင်းကို သူ့အစ်ကို၏ရင်ဘတ်ထဲ၌ နက်ရှိုင်းစွာ မြှုပ်နှံထားလိုက်သည်။ ဒီရင်ခွင်ထဲကနေ သူ လုံးဝမထွက်ချင်တော့ဘူး။
တကယ်တော့ ရှုနင်က ရှုဟိန်ရဲ့ထိတွေ့မှုကို လိုချင်တယ်ဆိုတာ ပြောနေစရာတောင်မလိုဘူး။ ရှုဟိန်ကရော...ဒါကို မလိုချင်ဘူးလား...
သူက ရှုနင်ကို မထိရတာ ကြာနေပြီမဟုတ်လား။ ရှုနင်က ဘယ်လောက် ကြီးထွားလာသလဲဆိုတာ ရှုဟိန် မသိရသေးဘူး။ အခု နင်နင်ရဲ့လက်လေးက သေးသွယ်နေတုန်းလား။ ပေါင်လေးတွေကရော ဘယ်လိုနေသေးလဲ။ ခါးလေးကရော တုတ်လာပြီလား။ ကိုယ်က ပိုလေးလာပြီလား။ အခုက အဝတ်တွေ ထပ်ထားတယ်ဆိုတော့ သိပ်မသိသာလှဘူး။ အရပ်ကတော့ စင်တီမီတာ အတော်များများ မြင့်လာသလိုပဲ။
ရှုဟိန် က ရှုနင်ရဲ့ကိုယ်လေးကို မင်းသမီးလေးလို ပွေ့ချီပြီး ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်လာခဲ့သည်။
ဟိုတယ်က သူတို့အိမ်မဟုတ်ဘူး၊ ရေချိုးခန်းအတွင်း ရှိအရာ အားလုံးသည် ပုံမှန်တွေ့နေကျ ဟိုတယ်တွေက အသုံးအဆောင်တွေအတိုင်းဖြစ်ပြီး အခန်းနံရံတွေက ပန်းရောင်ဖြစ်သလို ရေချိုးကန်ထဲမှာ ပန်းပွင့်ဖတ်တွေကို ထည့်ပေးထားသည်။
အစ်ကိုကြီးက အရမ်း ပညာရှိပြီး သူက အချိန်ကိုတွက်ချက်ပြီး ရေပူကိုပြင်ဆင်ထားပေးတယ်... သူက ငါ့ကိုလေးလေးနက်နက် စဉ်းစားပေးနေတုန်းပဲ....
ရှုနင်က ဒီလိုတွေးပြီး အရမ်းကို ပျော်ရွှင်နေလို့ ရှုဟိန်ကို တင်းတင်းဖက်ထားလိုက်သည်။
တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ရှုဟိန်က သူ့ရဲ့ အဝတ်အစားများကို အလွန်နှေးကွေးစွာ ဖယ်ရှားခဲ့သည်။ ရှုနင်ရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတိုင်းကို ဂရုတစိုက် မျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်ရှုနေခဲ့လို့ ရှုနင်ရဲ့ မျက်နှာက ပိုပကို နီရဲလာခဲ့သည်။ သူကခေါင်းကို ငုံ့လိုက်ပေမယ့် ရှုဟိန်က နင်နင်ရဲ့ မေးစေ့ကို လက်ချောင်းတစ်ချောင်းနဲ့ ပင့်မလိုက်တယ်။
မျက်ဝန်းနှစ်စုံက အကြည့်ချင်းဆုံလိုက်ပြီး ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး လင်းလက်တောက်ပသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ နင်နင်၏ပါးပြင်က အနီရောင်က ပိုရင့်လာခဲ့သည်။
ရှက်သွေးဖြန်းနေသည့် နင်နင်ရဲ့ပုံစံလေးက အထူး ချစ်စရာကောင်းနေပြီး သူများနဲ့မတူတဲ့ ပုံစံလေးက ပေါ်လွင်နေသည်။ ဒီပုံစံလေးကို ရှုဟိန်က ပိုပိုချစ်လာ ခဲ့မိသည်။
နင်နင်...မင်းလေးရဲ့ အမူအယာနဲ့ အပြောအဆိုက အရင်ကထက် ပိုတောက်ပပြီးလှပလာခဲ့ပြီ။ ဘယ်တော့မှ ငါ့အပေါ်ကို မင်းရဲ့အချစ်တွေကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဖွင့်ဟမှာလဲကွာ....
ရှုဟိန်က ရှုနင်ကို အိမ်သာကမုတ်ပေါ်တွင် ထိုင်စေပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီကို ဖြည်းဖြည်းချင်းချွတ်ပေး လိုက်သည်။
ရှုနင်က သူ့အကိုကြီးရဲ့လုပ်ရပ်ကို မတားပေမယ့် အကိုကြီးရဲ့ စူးစိုက်ကြည့်နေသည့်မျက်ဝန်းကို မခံနိုင်တော့သလို ခံစားလာရသည်။ အကိုကြီးရဲ့မျက်လုံးက သံချောင်းလို စူးရှပြီးမီးလို ပူပြင်းနေသလိုပင်။ အကိုကြီးရဲ့အကြည့်ကို ခံလိုက်ရချိန်မှာ သူ့ပါးပြင်က တရှိန်ရှိန်ပူလာခဲ့သည်။ နောက်ဆုံး နင်နင်က သူ့မျက်နှာကို လက်ဝါးနှင့်အုပ်ထားလိုက်မိသည်။
အကိုကြီးက ဘာမှ ဆက်မလုပ်ပဲ ငြိမ်နေလို့ နင်နင်က မျက်နှာကို အုပ်ထားသည့် လက်ကို ချကာ ကြည့်လိုက်သည်။
" အကိုကြီး၊ မြေကြီးပေါ်မှာ ဘာကြောင့် ဒူးထောက် နေတာလဲ"
"မင်း ကျန်းကျန်းမာမာနဲ့ ကောင်းကောင်း ဖွံ့ဖြိုးနေလားဆိုတာ စစ်ဆေးနေတာ။ "
"...... "
"ငါ့ကို မတ်တပ်ရပ်ပြီး တပတ်လှည့်ပြပေးပါ... "
ရှုနင်က အကိုကြီးပေးသည့် အကြောင်းပြချက်ကို လုံးဝလက်မခံခဲ့သော်လည်း ရှုဟိန် မြင်နိုင်ရန်လှည့်ပြပေးဖို့ အဆင်သင့်ရှိခဲ့သည်။
သူ လိုချင်တာ ဘာဖြစ်ဖြစ် ငါပေးမယ်...
တောက်ပနေသောအလင်းရောင်အောက်တွင် သူ၏နှင်းလို ဖြူသောအသားအရေသည် ကြည်လင်ပြတ်သားနေပြီး နူးညံ့သော ပန်းရောင် အသွေးတို့ စွတ်နေသည်။ သူ့ကိုယ်လေးက ပုလဲလေးလို အရောင် တောက်ပနေသည့်အတွက် အလွန်လှပနေသည်။
ရှုဟိန်က သူ့ကိုစောင့်ကြည့်နေသည်။ နင်နင်ရဲ့ တင်ပါး ဖောင်းဖောင်းလေးကို တွေ့လိုက်ချိန်မှာ ရှုဟိန်ရဲ့ ရင်ထဲက စိတ်ခံစားချက်တွေက ဟုန်းဟုန်းထကာ တကယ့်ကိုကြောက်စရာကောင်းလှသည်။ သူက ဒီတင်ပါးဖောင်းဖောင်း အိအိလေးတွေကို ဖျစ်ညစ်လိုက်ချင်တဲ့ ဆန္ဒကို မနည်း ချိုးနှိမ်ထားလိုက်ရသည်။
ရှုဟိန်ရဲ့အကြည့်က တောင်ပူစာလေးနှစ်ခုကြားကို ကျောက်ချကာ စိုက်ကြည့်နေမိသည်။
ပန်းဖူးလေးက ဖွံ့ဖြိုးလာပြီလား။ ဘယ်အချိန်မှာ ဒီပန်းပွင့်လေးကို သူ ဆွတ်ခူးရမလဲ....
ရှုနင်က သူ့အစ်ကိုရဲ့ လည်ပင်းကို ဖက်လိုက်ပြီး သူနှင့်အတူ ရေပူထဲဝင်သွားသည်။
"အစ်ကိုကြီး....ဘယ်တော့မှ ဘောင်းဘီ ချွတ်မှာလဲ"
ရှုနင်က သူ့ရဲ့မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။ ရေပေါ်မျောနေတဲ့ ပွင့်ချပ်တွေအများကြီးရှိနေတယ်၊ သူ့အစ်ကိုရဲ့ sexy ကျတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကိုတောင် ငါ ကြည့်လို့မရဘူး။
ရှုနင် က မပျော်တာကိုပြသနေတော့ ရှုဟိန်က ချက်ချင်း သတိထားမိသည်။
" ကျွန်တော်လည်း အစ်ကိုကြီး ကြီးထွားလာတာကို ကြည့်ချင်ရင် ဘာလုပ်ရမှာလဲ"
ရှုဟိန်က ရေဆော့ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ရေပေါ်က ပွင့်ဖတ်ကို အသာဖယ်ပစ်ကာ အကိုကြိးရဲ့လက်နက်ကြီး ဘယ်လောက်ထွားလာသည်ကို ခိုးကြည့်ရ်န ကြံလိုက်သည်။
ရှုနင်ရဲ့ မျက်လုံးများက သူ၏ရှေ့တွင် မတ်တပ်လာရပ်လိုက်သည့် အမျိုးသား နတ်ဘုရားကို ငေးကြည့်နေခဲ့သည်။
"အစ်ကိုကြီး ~ ဘာ....ဘာလုပ်နေတာလဲ"
"မင်း...အရွယ်ရောက်နေပြီ။ "
ရှုနင်က ဒေါသတကြီးနဲ့ပြောလိုက်သည်။
" အကိုကြီး..ဘာလို့ စကားလမ်းကြောင်းပြောင်း ရတာလဲ... "
"မင်းကို ပိုပို စမတ်ကျလာတယ်"
"...... "
သူ၏ပါးစပ်ထောင့်ကတွန့်သွားခဲ့သည်။ ရှုနင်က ရှုဟိန်ကို ဘယ်တော့မှ အနိုင်ရနိုင်မည် မဟုတ်ပေ။
_ (: зゝ∠) _
"မင်းရဲ့ဒေါသက ပို ကြီးလာတယ်"
"နောက်ထပ်ကော?"
"ဟုတ်ပါတယ်... ငါ မင်းကို ပိုပို သဘောကျလာတယ်"
ရှုဟိန်က ပြုံးလိုက်သည်။
ဒီစကားပြောခဲတဲ့လူတစ်ယောက် အခုလို ပြောလိုက်တဲ့အပြင် ပြုံးလိုက်တော့ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး ပန်းတွေပွင့်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
ရှုနင်က သူ့အကိုကြီးကို ဖက်ကာ နူတ်ခမ်းကိုနမ်းပြီး လျှာနှင့် လျက်လိုက်သည်။
ရှုဟိန်က ရှုနင်ရဲ့ နှာခေါင်းထိပ်ဖျားလေးကို အသာညစ်ကာ ပြောလိုက်သည်။
" မင်းရဲ့အနမ်းစကေးက အရမ်းဆိုးနေတုန်းပဲ။ ငါတို့နှစ်ယောက် အနာဂတ်မှာ ဘယ်လို ဆက်လုပ်ရမလဲ.."
"...... ကျွန်တော်တို့ အဲ့ဒါကို စွန့်လွှတ်လိုက်ကြမလား.... "
ရှုနင်က ရယ်ရမလား၊ ငိုရမလား မသိတော့ပေ။ အစ်ကိုကြီးရဲ့ယုတ္တိဗေဒ က ဘယ်လိုကြီးလဲ...
ရှုဟိန်က နင်နင်ရဲ့ စကားကြောင့် အလွန်အံ့အားသင့် သွားသည်။
သူ့အစ်ကိုကြီး၏အပြုံးက ရှုနင်ကို ရူးသွပ်လာစေခဲ့သည်။ သူနောင်တမရခဲ့မီရှုဟိန်က သူ့ကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းနမ်းလိုက်တော့သည်။ အရင်က အနမ်းထက်စာရင်တော့ ပိုသိမ်မွေ့ပြီး ထောက်ထား စာနာမှု ရှိခဲ့သည်၊ တဖြည်းဖြည်း ပိုမိုနက်ရှိုင်း လာပြီးနောက် ရှုဟိန်က နင်နင်ကို ရတနာလေးလို သဘောထားကာ အထူးဂရုစိုက်ကာ နမ်းခဲ့သည်။
ရှုနင်ရဲ့ကိုယ်လေးက ပျော့ပျောင်းသွားပြီး သူ့အစ်ကိုကြီးရဲ့ လည်ပင်းကို ဖက်လိုက်တယ်။ တခဏတာ ပျော်ရွှင်မှုမဟုတ်ပဲ သူတို့နှစ် ဦး စလုံး တသက်သာ ပျော်ရွှင်တာကို လိုချင်လာမိသည်။ ရှုနင်က အကိုကြီးရဲ့အနမ်းကို တုံ့ပြန်ရန်ကြိုးစားခဲ့သည်။ ဒါကြောင့်ရှုဟိန်က အရမ်း စိတ်လှုပ်ရှားသွားသည်။ ထို့နောက် ထိုအနမ်းသည် ချက်ချင်း ကြမ်းတမ်းလာပြီး ရှုဟိန်ဆီက အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းကိုပင် ကြားလာရသည်။
ရှုနင်လည်း စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် သူ၏နူးညံ့သောလျှာကို ဆန့ ်၍ အစ်ကိုကြီး၏ လျှာတွင် တွယ်ရစ်လိုက်ပြီး နူးညံ့သော ညည်းသံတွေက တီးတိုးထွက်လာမိတော့ သည်။
"အွန်း..."
ဒီအသံက သူတို့နှစ်ဦးရဲ့ ခံစားချက်များကို ပိုမြှင့်တက်လာစေရန် တွန်းအားပေးနေသည်။
ရှုနင်က အကိုကြိးရဲ့ ကျောကို ပြန်လည် တွယ်ဖက်ကာ အနမ်းကိ တုန့်ပြန်နေစဉ် ရှုဟိန်ကရပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ရှုဟိန်က ပွင့်လင်းစွာပင် ရှုနင်ရဲ့တကိုယ်လုံးကို လက်ကြီးဖြင့် ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်နေတော့သည်။
ရှုနင်သည် အကိုကြီးရဲ့လက်တွေက သူ့ပေါင်သားတွေ၊ တင်ပါးတွေ၊ ရင်ဘတ်တွေကို ပွတ်သပ်နေသဖြင့် မျက်နှာက ပူလာခဲ့ပေမယ့် ငြိမ်သက်နေပေးခဲ့သည်။ အကိုကြီးရဲ့ မျက်နှာချောချောကို ငေးကြည့်နေရင်း ရင်ထဲက ချစ်စိတ်တွေက ပိုပိုတိုးလာခဲ့သည်။.
အကိုကြီးရဲ့ ပူနွေးသန်မာတဲ့လက်ဝါးကြီးတွေရဲ့ အထိတွေ့ကြောင့် နင်နင် အသက်ရှုမြန်လာပြီး ရင်ဘတ်လေးက နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်ဖြစ်နေသည်။
သူအစ်ကိုကို မတားမြစ်ပဲ စပ်စုစွာမေးလိုက်သည်။
"အကိုကြိး .... အခု ဘာလုပ်နေလဲ"
"လုပ်ချင်တယ် "
ရှုဟိန်က အသံအက်အက်ဖြင့်ပြောခဲ့သည်။
(What???? ဟိန်ဟိန်ရေ ... စိတ်လျှော့ ကလေးက အသက်မပြည့်သေးဘူး....ဟဲဟဲ..စာဖတ်သူတွေက လုပ်စေချင်နေပြီ မဟုတ်လား...မှန်မှန်ပြော...)
"...... " ဟမ်?
ရှုနင် ရင်ခုန်သွားခဲ့သည်။
"ဘာမှ မဟုတ်ဘူး"
ရှုဟိန်က စိတ်ကိုထိန်းကာ ဘာမှမဖြစ်သလို ပြောလိုက်သည်။
"ကျွန်တော် နားမကြားဘူးလို့ထင်နေလား"
ရှုနင်က ရှုဟိန်၏မျက်နှာအမူအရာကိုကြည့်လိုက်သည်။
"ငါလည်း လူသားပဲ၊ မင်းမှာ ငါ့အပေါ် ကောင်းတဲ့ခံစားချက်တွေ၊ ဆန္ဒတွေရှိမယ်ဆိုရင် ငါ မင်းကို အနမ်းစကေး တိုးတက်လာအောင် လေ့ကျင့်ပေးချင်တယ်။ "
( ⊙ o ⊙ ) အာ..! သူက တိုက်ရိုက်ကြီး ငါ့ကို ပြောနေတော့ ငါ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ။ ငါ့လက်နဲ့ သူ့ကို ကူညီပေးရမှာလား။
ငါ..ငါ မလုပ်ရဲဘူး...ငါက ဘယ်လောက်ပဲ Bottom ဖြစ်နေပါစေ။ သူ့လို အဖြောင့်ရဲ့ အသားချောင်းပေါ် လက်တင်လို့မဖြစ်ဘူး။ အကိုကြီးက ရှုမိသားစုရဲ့ သားကြီးဖြစ်သလို ရှုမိသားစုမျိုးဆက်တည်တံ့ဖို့ အကိုကြီးရဲ့ရတနာချောင်းက အဓိက ကျတယ်။ တကယ်လို့ ငါ့ကြောင့် အကိုကြီး နောင်တချိန် အိမ်ထောင်ပြု သားသမီးပွားများဖို့ အခက်တွေ့ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ... ဟင့်အင်း.. ငါ. .မလုပ်ရဲဘူး..မလုပ်ရဲဘူး။ /(ㄒoㄒ)/~~ ငါ ကျေးဇူးမသိတတ်တဲ့ ဝက်လို သားမျိုး မဖြစ်ချင်ဘူး...
ရှုနင်က ရုတ်တရက် သူက အရမ်းသနားစရာကောင်းတယ်ဆိုတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ သူက အမြဲတမ်း မစဉ်းစားမဆင်ခြင်ပဲ အကိုကြီးပြောတာနဲ့ ချက်ချင်းလှုပ်ရှားတတ်လွန်းတယ်။ အခုတော့ ဇက်ပေါ် ဓါးတင်မိလျက်သားဖြစ်နေပြီ..ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့မလဲ...ဝူး...ဝူး....ဝူး....
"ဘာမှားလို့လဲ..."
ရှုဟိန်က ရှုနင်ရဲ့မေးစေ့ကို လက်လေးဖြင့် အသာပင့်မစေပြီး မေးလိုက်သည်။ ရှုဟိန်ရဲ့မျက်လုံးတွေက နက်ရှိုင်းတဲ့ရေတွင်းလို အဆုံးစမဲ့တွင်းနဲ့ တူနေသည်။
"မင်း မထိ ချင်ဘူးလား"
ရှုဟိန်ရဲ့အသံက မှော်ဆန်ဆန်နဲ့ ညှို့ငင်နေသလို သံလိုက်ဓါတ်အပြည့်ပါနေသည်။ သြရှသည့် အသံက ရှုနင်ကို မူးသွားအောင် လုံလောက်နေပြီ။
Σ( ° △°|||)︴ရှုနင် အံ့အားသင့်သွားသည်။
"ထားလိုက်တော့..မင်းက ငယ်သေးတယ်။ အရွယ် မရောက်သေးဘူး"
ရှုနင်က ရှုဟိန် ဟာလိမ္မာပါးနပ်တယ်ဆိုတာ သိပေမယ့် ခုလို ကလေးဆန်မယ်လို့ မထင်ထားခဲ့မိဘူး။ သူက အကိုကြီးရဲ့ ရတနာချောင်းက မာနေသလား၊ ဘယ်လောက်ထူပြီး ဘယ်လောက်ထွားကျိုင်းနေသလဲ။ ဘယ်လောက်ထိ ရှည်လာပြီလဲဆိုတာ သိရဖို့ တကယ်ကို သူ့လက်နဲ့ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ထိကြည့်ချင်နေတယ်...။
ဒီရတနာချောင်းရဲ့ သွေးဆောင်မှုက အလွန်ပြင်းထန်ပြီး ဘယ်လိုမှ မအောင့်အီးနိုင်လို့ ရှုနင်က သူ့ရဲ့ ဆန္ဒအတိုင်းလိုက်ခဲ့သည်။
သူအနည်းငယ်တုန်လှုပ်သွားပြီး လက်ကိုဆန့်ကာ မျက်စိရှေ့က အကိုကြီးရဲ့ မမတ်တမတ် အသားချောင်းကို ကိုင်လိုက်သည်။
ဝိုး..... ...... (⊙ o ⊙)
အသားချောင်းက ပူနေပြီး တကယ့်ကို ထူနေသည်။ အရင်းနှင့်အဖျား ညီမျှစွာ တုတ်ခိုင်ထွားကျိုင်းပြီး အရောင်အဆင်းက နီမြန်းကာ ကျန်းမာကြံ့ခိုင်ကြောင်း သက်သေပြနေသည်။ မာကြောနေသလို တပြိုင်တည်းမှာပဲ နူးညံ့လို့နေသည်။ နင်နင်က ထိုအချောင်းကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်စဉ် ထိုအချောင်းက နှစ်သက်သလို ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲလှုပ်ကာ တက်ကြွစွာ တုန့်ပြန်ခဲ့သည်။
ပြီးတော့....ထိုအသားချောင်းက သူ့လက်ထဲမှာ ပိုပိုပြီး ဖောင်းပွလာခဲ့သည်။ အပေါ်က အကြောတွေက ပိုထင်ရှားလာခဲ့ပြီး အကိုကြီးရဲ့ထိပ်ဖူးက နီမြန်းကာ လက်ထဲက အချောင်းက သွေးတဒုတ်ဒုတ်တိုးလာ ခဲ့သည်။
ရှုဟိန်သည်အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်မိပြီး သူ၏နဖူးများပေါ်တွင် နက်ရှိုင်း အရေးကြောင်းတွေ ပေါ်လာခဲ့သည်။
ညီလေးရဲ့လက်နုနုလေးက သူ့အသားချောင်းကို မရဲတရဲ ဆုပ်ကိုင်လိုက်တဲ့အထိတွေ့က အလွန်ကောင်းသည်ဟုခံစားလိုက်ရသည်။ သို့သော် သနားစရာကောင်းတဲ့အဖြစ်က သူ့ညီလေးအပေါ် မကောင်းမှုများ ဆက်မလုပ်ဖြစ်စေရန် ဒီလောက်နဲ့ ရပ်တန့်သင့်သည်ကို သိနေသည်။
နင်နင်က သူနဲ့ထိတွေ့မှုမှာ ပွင့်လင်းပြီးသားဖြစ် သောကြောင့် အရမ်းအလျင်လိုစရာ မလိုပေ။ ရှုဟိန်က သူ့အသားချောင်းကို ကိုင်ကာ ပုံမှန်အတိုင်း စူးစမ်း လေ့လာနေသည့် ကလေးလေးကို စိုက်ကြည့် လိုက်သည်။ ရင်ထဲကနေ ဆွဲဆက်လုပ်လိုက် ချင်သည့် အတွင်းစိတ်ရိုင်း၊ စိတ်မုန်တိုင်းကို ဖုံးကွယ်ထား လိုက်ရသည်။
အဲဒါကိုကိုင်ကြည့်နေတာ ပျော်စရာ ဘယ်မှာလဲ။
ရှုနင်ကတော့ ကျေနပ်နေတယ်။ ဒီမြင်ကွင်းကိုကြည့်ပြီး ရှုဟိန်ရဲ့ မျက်လုံးများမှေးမှိန်သွားပြီး လခြမ်းကွေးလေးထက် ပိုလှသည့် နင်နင်ကို ငေးကြည့်နေမိသည်။
ရှုဟိန်က ရှုနင်ကို ရေချိုးပေးခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ရှုနင်ကခေါင်းပေါ်ကို ပြုတ်ကျလာတဲ့ ပန်းပွင့်ချပ်တွေကို ခါချလိုက်ပြီး သူ့အစ်ကို အဲဒီမှာရှိနေသေးလားဆိုတာကို သူ တကယ်ကြည့်ချင်နေသေးတယ်။ !
*-*
Chapter (89)_ ရွည္ၿပီး ထူေသာ ထြားက်ိဳင္းသည့္ ရတနာေခ်ာင္းကို ေလ့လာျခင္း
ကားကိုေလေအးေပးစက္တပ္ဆင္ထားေသာ္လည္း ရႈနင္က အျပင္ပိုင္းမွာ အလြန္တည္ၿငိမ္ေနေသာ္လည္း ရင္ထဲမွာ မထိုင္ႏိုင္ မထႏိုင္သလို ျဖစ္ေနသည္ဟုခံစားေနရဆဲျဖစ္သည္။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္က ပူလာတယ္၊ အသက္ရႉရတာ ခက္ခဲတယ္။
စိတ္ရႈပ္စရာေကာင္းတာက ငါ ဘာအတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားေနရသလဲ
အကိုႀကီးက ငါ့ အရမ္းလြမ္းေနတာျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူက ငါ့ကို အိမ္မျပန္ခင္ တစ္ရက္ အျပင္မွာ ကစားခိုင္းခ်င္လို႔ ဟိုတယ္ကို ေခၚလာတာျဖစ္ႏိုင္တယ္။
အိမ္က သူတို႔အခန္းထဲမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႕ႏိုင္တယ္ဆိုတာေတာင္ သူက ငါ့ကို ဟိုတယ္ကို ေခၚလာတယ္။ အိမ္မွာ သူ မျမင္ခ်င္တဲ့သူမ်ားရွိေန လို႔လား။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ငါေတာ့ အကိုႀကီးရွိတဲ့ ေနရာဆိုရင္ ဘယ္ျဖစ္ျဖစ္ အဆင္ေျပပါတယ္..
ေနာက္ဆုံးကားသည္ေျမေအာက္ကားရပ္နားရန္ေနရာသို႔ရပ္သြားသည္။ ရႈနင္က ကားထဲက မထြက္ခင္အသက္ျပင္းျပင္းရႉလိုက္ၿပီး VIP ဓာတ္ေလွကားႏွင့္ အေပၚထပ္ကို တက္လာခဲ့သည္။ သူ၏ႏွလုံးသားသည္ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္ရန္ ႀကိဳးစားေနေပမယ့္ ပိုမိုျမန္ဆန္စြာ ရင္ခုန္လာခဲ့သည္။
ဓာတ္ေလွကားမွထြက္လာၿပီးေနာက္ ရႈနင္က ေရွ႕သို႔ေလွ်ာက္သြားခဲ့သည္။ အခန္းတံခါးမွာေစာင့္ေနတဲ့ ကိုယ္ရံေတာ္ေတြက အေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိေနတယ္။ ရႈနင္ကိုျမင္ေတာ့ သူတို႔ခါးကို ေလးေလးစားစားကိုင္းကာ တံခါးကိုဖြင့္လိုက္တယ္။
သူ႔အစ္ကိုႀကီးက ဘယ္လို လွည့္ကြက္မ်ိဳးကို လုပ္မွာလဲ....
ရႈနင္က အခန္းထဲကိုဝင္လိုက္ေတာ့ သူ၏အစ္ကိုႀကီးကိုျပတင္းေပါက္ မွန္နံရံေဘးတြင္ ထိုင္ေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ အနက္ေရာင္ဝတ္စုံကို ဝတ္ဆင္ထားကာ လက္မ်ားက ေနာက္ေက်ာဘက္ ပစ္ထားၿပီး လိုက္ကာအျပင္က ယာဥ္စီးေၾကာင္းေတြကို ၾကည့္ေနသည္။
သူ၏ပုံရိပ္က အလင္းတစ္ဝက္ အေမွာင္တဝက္ျဖစ္ ေနၿပီး သူ႔ကိုအလြန္လွ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္ပုံေပၚေန ေစသည္။ ရႈနင္သည္တျဖည္းျဖည္းခ်င္း စိတ္လႈပ္ရွားေနၿပီး သူတို႔ အခ်င္းခ်င္းတစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ေနာက္ဆုံးေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ရာ သူ႔ကို အေတာ္ေလးလြမ္းဆြတ္ေနမိသည္။
ရႈဟိန္က ဖန္နံရံမွ ေရာင္ျပန္ဟပ္ေနသည့္ မ်က္ႏွာျပင္မွ ရႈနင္ ကိုျမင္လိုက္ၿပီး သူ႔မ်က္လုံးမ်ားထဲမွာ လႈိင္းထန္လာသလို ျဖစ္လာခဲ့သည္။
ဟုန္ေလြ႕က သူက ဒီကေလးေလးနဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးခဲ့တယ္တဲ့.... ရႈနင္က သူ႔ဦးေလး ခ်င္ယြိဖူရဲ႕နာမည္ကို သုံးၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္း အမ်ားႀကီးလုပ္ထားခဲ့တယ္ဆိုပဲ။
ခ်င္ယြိဖူနာမည္ေအာက္မွာ ေဆာက္လုပ္ေရး ကုမၸဏီကို စတင္တည္ေထာင္ကာ အေဆာက္ဦးေတြကို ေဆာက္လုပ္ခဲ့႐ုံသာမက အင္တာနက္ကေဖးဆိုင္ခြဲမ်ား၊ အဂၤလိပ္စာသင္တန္းအခြဲမ်ား၊ ေဈးဆိုင္မ်ားစြာပါဝင္တဲ့ ေဈးဝယ္စင္တာမ်ားကိုပင္ သူ႔ညီေလးက ပိုင္ဆိုင္ထားေလၿပီ။ ထို၏ေဆာက္လုပ္ေရးမ်ားပင္ ၿပီးစီးလုနီးပါးျဖစ္ေနေလၿပီ။
ရႈနင္က ငါ သတိမထားမိတဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာ အေတာင္ကို ျဖန႔္ၿပီး ပ်ံသန္းဖို႔လုပ္ေနခဲ့ၿပီလား...
သူက ေသဖို႔ရွင္ဖို႔ဆိုတာကို ထည့္မစဥ္းစားပဲ နင္နင္ကို ခ်စ္ခဲ့သည္။ နင္နင္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို ျမင္ခြင့္ရဖို႔ကိုပဲ ေတြးကာ အရာအားလုံးကို ႐ုန္းကန္ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ သူက နင္နင္ရဲ႕တိုးတက္ရာလမ္းကို မပိတ္ခ်င္ေပ။ သူ႔အခ်စ္ေၾကာင့္ နင္နင္ အသက္ရႈေပါက္တာင္ မရွိပဲ မြန္းက်ပ္တဲ့အျဖစ္ကိုလည္း မလိုခ်င္ေပ။
ရႈဟိန္က ရႈနင္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ကို တားျမစ္ဖို႔မရည္႐ြယ္ေပ။ သူတို႔ ရႈမိသားစု၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားျဖစ္ေသာ အိမ္ၿခံေျမလုပ္ငန္းကဲ့သို႔ေသာ လုပ္ငန္းရွိပါလ်က္ ထိုလုပ္ငန္းထဲ ေလ့လာရန္ေျပာတိုင္း နင္နင္က အသည္းအသန္ျငင္းေလ့ရွိတာက သူမေျပာရေသးသည့္ အေၾကာင္းအရင္း က်ိန္းေသရွိရမည္။
နင္နင္က မိသားစုလုပ္ငန္းကို ျငင္းဆန္ၿပီး သူ႔ကိုယ္ပိုင္ မုန႔္ဖိုးစာအိတ္နီေလးျဖင့္ လုပ္ငန္းကို စတင္ခဲ့သည္။ နင္နင္ အခု ပိုင္ဆိုင္တဲ့ လုပ္ငန္းတိုင္းက စာအိတ္နီေလးေတြ ကို မသုံးမစြဲပဲ စုေဆာင္းကာ အရာအားလုံးကိုတျဖည္းျဖည္းစတင္ခဲ့ၿပီး သူ႔ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကိုျမႇင့္တင္ခဲ့ၿပီး သူ႔အတြက္ အျခားတံခါးတစ္ခု ဖြင့္ခဲ့သည္။
ဒုတိယမ်ိဳးဆက္ သူေဌးသားမလုပ္ပဲ ၊ အေမြရသည့္ ေငြမပါပဲ ကိုယ္ပိုင္ကုမၸဏီကို တည္ေထာင္ကာ စတင္လုပ္ကိုင္လိုေသာေယာက္်ားေလးရယ္လို႔ သိပ္မရွိေတာ့ေပ။
ဒါေပမယ့္ ရႈနင္က ရႈ မိသားစုတြင္ ႀကီးျပင္း လာခဲ့ရျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ သူ၏ေတြးေခၚပုံသည္ သာမန္ ေ႐ႊလင္ဗန္းနဲ႔အခ်င္းေဆးၿပီးေမြးခဲ့သည့္ သူေဌးသားေလးေတြႏွင့္ အရမ္းကို ကြဲျပားသည္။ မိသားစုစီးပြားေရးကို မမက္ေမာပဲ သူ ကိုယ္တိုင္ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္သည့္အရာမ်ားကိုသာ ႏွစ္သက္ခဲ့သည္။
ရႈဟိန္ တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္ၿပီး စဥ္းစားေတြးေတာေနစဥ္ ရႈနင္၏စိတ္လည္း အရမ္းလႈပ္ရွားလာသည္။
ရႈနင္က ရႈဟိန္၏ခါးကို အေနာက္ဖက္မွ ေပြ႕ဖက္လိုက္သည္။ ရႈဟိန္၏လက္မွာ ထိုျဖဴေဖြးျဖဴေသာ လက္ေလးကို အေပၚက အုပ္မိုးကာ ကိုင္လိုက္သည္။
ပူျပင္းေသာ အစ္ကိုႀကီးရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ အေကာင္းဆုံးပဲ။ ရႈနင္သည္ အကိုႀကီးရဲ႕ကိုယ္သင္းနံ႔ကို ရႈရႈိက္လိုက္ရစဥ္ ရင္ခြင္တစ္ခုလုံး ၾကည္ႏူးမႈျဖင့္ျပည့္ကာ ယစ္မူးလို႔ေနသည္။
ရႈဟိန္သည္ ယခုအခ်ိန္တြင္ သူ႔ညီေလး၏ ရင္ထဲက စကားမ်ားကိုမျမင္ႏိုင္သျဖင့္ သူ၏မ်က္လုံးမ်ားသည္ အျပင္ဘက္က ရႈခင္းကို ျပတင္းေပါက္မွ တဆင့္ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
နင္နင္က ငါနဲ႔ အတူရွိရတာကို သေဘာက်တဲပုံပဲ... သူသာ ငါနဲ႔ အတူရွိေနခ်င္သေ႐ြ႕ သူ အေတာင္ကို ျဖန႔္ၿပီး ပ်ံသန္းလည္း ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ငါ သူ႔ကို ၾကည္ျဖဴခြင့္လႊတ္ေပးႏိုင္တယ္။ သူ႔ညီေလးရဲ႕ ေတာင္ပံမ်ားကို ပိုသန္မာလာေအာင္ ပိုျမင့္ျမင့္နဲ႔ လွလွပပ ပ်ံသန္းႏိုင္ေအာင္ သူလုပ္ေပးမယ္။
ရႈဟိန္က ရႈနင္ကို အေသ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၿပီး သူ၏ဆံပင္တစ္ပင္ကိုပင္ ထိခိုက္နာက်င္ေစလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။
"အစ္ကိုႀကီး ~ ဘာလို႔ အိမ္ကို မျပန္ၾကတာလဲ"
"မင္း သိခ်င္တာလား"
အနမ္းေပးရဦးမွာလား....
စည္းမ်ဥ္းေဟာင္းမ်ားအရ ရႈနင္သည္ ရႈဟိန္၏ခါးကို ဖက္ထားသည့္ သူ႔လက္ကိုမလႊတ္ဘဲ ေရွ႕ကို ပတ္လာၿပီး ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။.
ရႈဟိန္က သူ႔ကို ေခါင္းငုံ႔ေပးမယ့္ပုံမေပၚပဲ အေပၚစိးကေန သူ႔ကို ၾကည့္ေနသည္။
ရႈနင္က သံသယျဖင့္ေခါင္းကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေျခဖ်ားေထာက္ကာ အကိုႀကီး၏ ၿပီးျပည့္စုံေသာ ႏူတ္ခမ္း ေပၚကို ပုစဥ္းေလး နားသလို ျဖတ္ခနဲ နမ္းလိုက္သည္။ ၎သည္ေပါ့ပါးေသာ ထိေတြ႕မႈတစ္ခုျဖစ္ေသာ္လည္း အလြန္ခ်ိဳၿမိန္ၿပီး ခြဲခြာရန္ ခက္ခဲလွသည္။
ရႈဟိန္ ၏မ်က္လုံးမ်ားသည္ေမွာင္မိုက္သြားသည္။ ရႈနင္၏မ်က္ႏွာကို ႐ုတ္တရက္ သူ႔လက္ဝါးႀကီးျဖင့္ ညႇပ္ကိုင္ၿပီး နက္ရႈိင္းေသာ အနမ္းအတြက္ သူ၏ေခါင္းကို ငုံ႔လိုက္သည္။
ရႈနင္ သည္အလြန္အံ့ၾသသြားၿပီး 'အိုး...' ႏွင့္ အသံျပဳလိုက္မိသည္။ ကြက္တိပင္ ရႈဟိန္၏ လွ်ာက ရႈနင္၏ ပါးစပ္ထဲကို တိုးဝင္လာခဲ့သည္။
အိုး...ဘုရားေရ..အကိုႀကီးက ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး မ်က္ႏွာထူၿပီး အရွက္မရွိရတာလဲ... ဒါ စိုစြတ္တဲ့ ျပင္သစ္အနမ္းမဟုတ္ဘူးလား.... Σ( ° △°|||)︴
ငါ သူ႔ကို တြန္းလိုက္ၿပီး ျငင္းသင့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရႈနင္က ထိုသို႔မလုပ္ရက္ေပ။ ရႈဟိန္က ျပင္းျပစြာနမ္းလိုက္စဥ္ မ်က္လုံးကို မွိတ္ထားေသာေၾကာင့္ ရႈနင္က သူ႔ကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္ကို မသိလိုက္သလို ဒီအနမ္းမွာ ရႈနင္က ေပ်ာ္ဝင္ၿပီး သူ႔ကို အရမ္းခ်စ္ေနသည္ကိုလည္း မသိလိုက္ေပ။
(ဟိန္ဟိန္ေရ... မသိလိုက္တာ နာတယ္ကြာ)
အနမ္းက ၾကာရွည္လာလို႔ ရႈနင္က အသက္ရႉရတာ ခက္ခဲလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ရႈနင္က ေတာင့္ခံထားသည္။ ပထမ ၂ ႀကိမ္ေလာက္က နမ္းရင္း ေအာက္ဆီဂ်င္ျပတ္ၿပီး သတိလစ္သြားတာက အသက္ 30 အ႐ြယ္ဦးေလးႀကီးအေနနဲက အရမ္းရွက္စရာ ေကာင္းတယ္။
ေသးငယ္တဲ့လက္က သူ႔အစ္ကိုရဲ႕ရင္ဘတ္ေပၚကို အသာေလးတြန္းလိုက္သည္။ ဒီအထိေတြ႕ေလးက ေၾကာင္ေသးေသးေလးရဲ႕ လက္သည္းမ်ားကဲ့သို႔ ဖြဖြေလးေပမယ့္ ရႈဟိန္ ခ်က္ခ်င္း ရပ္တန႔္လိုက္တယ္။ သူက နင္နင္ရဲ႕ လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ထားတယ္။
နင္နင္က အကိုႀကီးလက္ထဲက သူ႔လက္ကို ထုတ္ယူဖို႔ တြန႔္ဆုတ္ေနတယ္။
"အကိုႀကီး ~ ကြၽန္ေတာ္ အိမ္အျပန္လမ္းမွာ အေလာတႀကီးလာခဲ့ရလို႔ ေရမခ်ိဳးရေသးဘူး။ "
ရႈနင္ရဲ႕ေလသံေလးက အလိုလိုက္ခံထားရလို႔ ဆိုးေနတဲ့ ပုံေပါက္ေနၿပီး သူက တခုခုကို အရိပ္ႁမြတ္ျပသလို ျဖစ္သြားတယ္လို႔ ေတြးကာ ရႈနင္က ရွက္သြားခဲ့သည္။
အား....ဒီဟာအရမ္းရွက္စရာေကာင္းတယ္။
ရႈနင္က သူရဲ႕ေခါင္းကို သူ႔အစ္ကို၏ရင္ဘတ္ထဲ၌ နက္ရႈိင္းစြာ ျမႇဳပ္ႏွံထားလိုက္သည္။ ဒီရင္ခြင္ထဲကေန သူ လုံးဝမထြက္ခ်င္ေတာ့ဘူး။
တကယ္ေတာ့ ရႈနင္က ရႈဟိန္ရဲ႕ထိေတြ႕မႈကို လိုခ်င္တယ္ဆိုတာ ေျပာေနစရာေတာင္မလိုဘူး။ ရႈဟိန္ကေရာ...ဒါကို မလိုခ်င္ဘူးလား...
သူက ရႈနင္ကို မထိရတာ ၾကာေနၿပီမဟုတ္လား။ ရႈနင္က ဘယ္ေလာက္ ႀကီးထြားလာသလဲဆိုတာ ရႈဟိန္ မသိရေသးဘူး။ အခု နင္နင္ရဲ႕လက္ေလးက ေသးသြယ္ေနတုန္းလား။ ေပါင္ေလးေတြကေရာ ဘယ္လိုေနေသးလဲ။ ခါးေလးကေရာ တုတ္လာၿပီလား။ ကိုယ္က ပိုေလးလာၿပီလား။ အခုက အဝတ္ေတြ ထပ္ထားတယ္ဆိုေတာ့ သိပ္မသိသာလွဘူး။ အရပ္ကေတာ့ စင္တီမီတာ အေတာ္မ်ားမ်ား ျမင့္လာသလိုပဲ။
ရႈဟိန္ က ရႈနင္ရဲ႕ကိုယ္ေလးကို မင္းသမီးေလးလို ေပြ႕ခ်ီၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ဝင္လာခဲ့သည္။
ဟိုတယ္က သူတို႔အိမ္မဟုတ္ဘူး၊ ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္း ရွိအရာ အားလုံးသည္ ပုံမွန္ေတြ႕ေနက် ဟိုတယ္ေတြက အသုံးအေဆာင္ေတြအတိုင္းျဖစ္ၿပီး အခန္းနံရံေတြက ပန္းေရာင္ျဖစ္သလို ေရခ်ိဳးကန္ထဲမွာ ပန္းပြင့္ဖတ္ေတြကို ထည့္ေပးထားသည္။
အစ္ကိုႀကီးက အရမ္း ပညာရွိၿပီး သူက အခ်ိန္ကိုတြက္ခ်က္ၿပီး ေရပူကိုျပင္ဆင္ထားေပးတယ္... သူက ငါ့ကိုေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားေပးေနတုန္းပဲ....
ရႈနင္က ဒီလိုေတြးၿပီး အရမ္းကို ေပ်ာ္႐ႊင္ေနလို႔ ရႈဟိန္ကို တင္းတင္းဖက္ထားလိုက္သည္။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ရႈဟိန္က သူ႔ရဲ႕ အဝတ္အစားမ်ားကို အလြန္ေႏွးေကြးစြာ ဖယ္ရွားခဲ့သည္။ ရႈနင္ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတိုင္းကို ဂ႐ုတစိုက္ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ရႈေနခဲ့လို႔ ရႈနင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာက ပိုပကို နီရဲလာခဲ့သည္။ သူကေခါင္းကို ငုံ႔လိုက္ေပမယ့္ ရႈဟိန္က နင္နင္ရဲ႕ ေမးေစ့ကို လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ပင့္မလိုက္တယ္။
မ်က္ဝန္းႏွစ္စုံက အၾကည့္ခ်င္းဆုံလိုက္ၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံး လင္းလက္ေတာက္ပသြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ နင္နင္၏ပါးျပင္က အနီေရာင္က ပိုရင့္လာခဲ့သည္။
ရွက္ေသြးျဖန္းေနသည့္ နင္နင္ရဲ႕ပုံစံေလးက အထူး ခ်စ္စရာေကာင္းေနၿပီး သူမ်ားနဲ႔မတူတဲ့ ပုံစံေလးက ေပၚလြင္ေနသည္။ ဒီပုံစံေလးကို ရႈဟိန္က ပိုပိုခ်စ္လာ ခဲ့မိသည္။
နင္နင္...မင္းေလးရဲ႕ အမူအယာနဲ႔ အေျပာအဆိုက အရင္ကထက္ ပိုေတာက္ပၿပီးလွပလာခဲ့ၿပီ။ ဘယ္ေတာ့မွ ငါ့အေပၚကို မင္းရဲ႕အခ်စ္ေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဖြင့္ဟမွာလဲကြာ....
ရႈဟိန္က ရႈနင္ကို အိမ္သာကမုတ္ေပၚတြင္ ထိုင္ေစၿပီး ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းခြၽတ္ေပး လိုက္သည္။
ရႈနင္က သူ႔အကိုႀကီးရဲ႕လုပ္ရပ္ကို မတားေပမယ့္ အကိုႀကီးရဲ႕ စူးစိုက္ၾကည့္ေနသည့္မ်က္ဝန္းကို မခံႏိုင္ေတာ့သလို ခံစားလာရသည္။ အကိုႀကီးရဲ႕မ်က္လုံးက သံေခ်ာင္းလို စူးရွၿပီးမီးလို ပူျပင္းေနသလိုပင္။ အကိုႀကီးရဲ႕အၾကည့္ကို ခံလိုက္ရခ်ိန္မွာ သူ႔ပါးျပင္က တရွိန္ရွိန္ပူလာခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံး နင္နင္က သူ႔မ်က္ႏွာကို လက္ဝါးႏွင့္အုပ္ထားလိုက္မိသည္။
အကိုႀကီးက ဘာမွ ဆက္မလုပ္ပဲ ၿငိမ္ေနလို႔ နင္နင္က မ်က္ႏွာကို အုပ္ထားသည့္ လက္ကို ခ်ကာ ၾကည့္လိုက္သည္။
" အကိုႀကီး၊ ေျမႀကီးေပၚမွာ ဘာေၾကာင့္ ဒူးေထာက္ ေနတာလဲ"
"မင္း က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ ေကာင္းေကာင္း ဖြံ႕ၿဖိဳးေနလားဆိုတာ စစ္ေဆးေနတာ။ "
"...... "
"ငါ့ကို မတ္တပ္ရပ္ၿပီး တပတ္လွည့္ျပေပးပါ... "
ရႈနင္က အကိုႀကီးေပးသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ကို လုံးဝလက္မခံခဲ့ေသာ္လည္း ရႈဟိန္ ျမင္ႏိုင္ရန္လွည့္ျပေပးဖို႔ အဆင္သင့္ရွိခဲ့သည္။
သူ လိုခ်င္တာ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ငါေပးမယ္...
ေတာက္ပေနေသာအလင္းေရာင္ေအာက္တြင္ သူ၏ႏွင္းလို ျဖဴေသာအသားအေရသည္ ၾကည္လင္ျပတ္သားေနၿပီး ႏူးညံ့ေသာ ပန္းေရာင္ အေသြးတို႔ စြတ္ေနသည္။ သူ႔ကိုယ္ေလးက ပုလဲေလးလို အေရာင္ ေတာက္ပေနသည့္အတြက္ အလြန္လွပေနသည္။
ရႈဟိန္က သူ႔ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။ နင္နင္ရဲ႕ တင္ပါး ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ေတြ႕လိုက္ခ်ိန္မွာ ရႈဟိန္ရဲ႕ ရင္ထဲက စိတ္ခံစားခ်က္ေတြက ဟုန္းဟုန္းထကာ တကယ့္ကိုေၾကာက္စရာေကာင္းလွသည္။ သူက ဒီတင္ပါးေဖာင္းေဖာင္း အိအိေလးေတြကို ဖ်စ္ညစ္လိုက္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵကို မနည္း ခ်ိဳးႏွိမ္ထားလိုက္ရသည္။
ရႈဟိန္ရဲ႕အၾကည့္က ေတာင္ပူစာေလးႏွစ္ခုၾကားကို ေက်ာက္ခ်ကာ စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
ပန္းဖူးေလးက ဖြံ႕ၿဖိဳးလာၿပီလား။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဒီပန္းပြင့္ေလးကို သူ ဆြတ္ခူးရမလဲ....
ရႈနင္က သူ႔အစ္ကိုရဲ႕ လည္ပင္းကို ဖက္လိုက္ၿပီး သူႏွင့္အတူ ေရပူထဲဝင္သြားသည္။
"အစ္ကိုႀကီး....ဘယ္ေတာ့မွ ေဘာင္းဘီ ခြၽတ္မွာလဲ"
ရႈနင္က သူ႔ရဲ႕မ်က္ခုံးပင့္လိုက္သည္။ ေရေပၚေမ်ာေနတဲ့ ပြင့္ခ်ပ္ေတြအမ်ားႀကီးရွိေနတယ္၊ သူ႔အစ္ကိုရဲ႕ sexy က်တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကိုေတာင္ ငါ ၾကည့္လို႔မရဘူး။
ရႈနင္ က မေပ်ာ္တာကိုျပသေနေတာ့ ရႈဟိန္က ခ်က္ခ်င္း သတိထားမိသည္။
" ကြၽန္ေတာ္လည္း အစ္ကိုႀကီး ႀကီးထြားလာတာကို ၾကည့္ခ်င္ရင္ ဘာလုပ္ရမွာလဲ"
ရႈဟိန္က ေရေဆာ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေရေပၚက ပြင့္ဖတ္ကို အသာဖယ္ပစ္ကာ အကိုႀကိးရဲ႕လက္နက္ႀကီး ဘယ္ေလာက္ထြားလာသည္ကို ခိုးၾကည့္ရ္န ႀကံလိုက္သည္။
ရႈနင္ရဲ႕ မ်က္လုံးမ်ားက သူ၏ေရွ႕တြင္ မတ္တပ္လာရပ္လိုက္သည့္ အမ်ိဳးသား နတ္ဘုရားကို ေငးၾကည့္ေနခဲ့သည္။
"အစ္ကိုႀကီး ~ ဘာ....ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"မင္း...အ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီ။ "
ရႈနင္က ေဒါသတႀကီးနဲ႔ေျပာလိုက္သည္။
" အကိုႀကီး..ဘာလို႔ စကားလမ္းေၾကာင္းေျပာင္း ရတာလဲ... "
"မင္းကို ပိုပို စမတ္က်လာတယ္"
"...... "
သူ၏ပါးစပ္ေထာင့္ကတြန႔္သြားခဲ့သည္။ ရႈနင္က ရႈဟိန္ကို ဘယ္ေတာ့မွ အႏိုင္ရႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။
_ (: зゝ∠) _
"မင္းရဲ႕ေဒါသက ပို ႀကီးလာတယ္"
"ေနာက္ထပ္ေကာ?"
"ဟုတ္ပါတယ္... ငါ မင္းကို ပိုပို သေဘာက်လာတယ္"
ရႈဟိန္က ၿပဳံးလိုက္သည္။
ဒီစကားေျပာခဲတဲ့လူတစ္ေယာက္ အခုလို ေျပာလိုက္တဲ့အျပင္ ၿပဳံးလိုက္ေတာ့ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံး ပန္းေတြပြင့္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။
ရႈနင္က သူ႔အကိုႀကီးကို ဖက္ကာ ႏူတ္ခမ္းကိုနမ္းၿပီး လွ်ာႏွင့္ လ်က္လိုက္သည္။
ရႈဟိန္က ရႈနင္ရဲ႕ ႏွာေခါင္းထိပ္ဖ်ားေလးကို အသာညစ္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
" မင္းရဲ႕အနမ္းစေကးက အရမ္းဆိုးေနတုန္းပဲ။ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ အနာဂတ္မွာ ဘယ္လို ဆက္လုပ္ရမလဲ.."
"...... ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဲ့ဒါကို စြန႔္လႊတ္လိုက္ၾကမလား.... "
ရႈနင္က ရယ္ရမလား၊ ငိုရမလား မသိေတာ့ေပ။ အစ္ကိုႀကီးရဲ႕ယုတၱိေဗဒ က ဘယ္လိုႀကီးလဲ...
ရႈဟိန္က နင္နင္ရဲ႕ စကားေၾကာင့္ အလြန္အံ့အားသင့္ သြားသည္။
သူ႔အစ္ကိုႀကီး၏အၿပဳံးက ရႈနင္ကို ႐ူးသြပ္လာေစခဲ့သည္။ သူေနာင္တမရခဲ့မီရႈဟိန္က သူ႔ကို နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းနမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ အရင္က အနမ္းထက္စာရင္ေတာ့ ပိုသိမ္ေမြ႕ၿပီး ေထာက္ထား စာနာမႈ ရွိခဲ့သည္၊ တျဖည္းျဖည္း ပိုမိုနက္ရႈိင္း လာၿပီးေနာက္ ရႈဟိန္က နင္နင္ကို ရတနာေလးလို သေဘာထားကာ အထူးဂ႐ုစိုက္ကာ နမ္းခဲ့သည္။
ရႈနင္ရဲ႕ကိုယ္ေလးက ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသြားၿပီး သူ႔အစ္ကိုႀကီးရဲ႕ လည္ပင္းကို ဖက္လိုက္တယ္။ တခဏတာ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈမဟုတ္ပဲ သူတို႔ႏွစ္ ဦး စလုံး တသက္သာ ေပ်ာ္႐ႊင္တာကို လိုခ်င္လာမိသည္။ ရႈနင္က အကိုႀကီးရဲ႕အနမ္းကို တုံ႔ျပန္ရန္ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ရႈဟိန္က အရမ္း စိတ္လႈပ္ရွားသြားသည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုအနမ္းသည္ ခ်က္ခ်င္း ၾကမ္းတမ္းလာၿပီး ရႈဟိန္ဆီက အသက္ရႈသံျပင္းျပင္းကိုပင္ ၾကားလာရသည္။
ရႈနင္လည္း စိတ္လႈပ္ရွားစြာျဖင့္ သူ၏ႏူးညံ့ေသာလွ်ာကို ဆန႔ ္၍ အစ္ကိုႀကီး၏ လွ်ာတြင္ တြယ္ရစ္လိုက္ၿပီး ႏူးညံ့ေသာ ညည္းသံေတြက တီးတိုးထြက္လာမိေတာ့ သည္။
"အြန္း..."
ဒီအသံက သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ ခံစားခ်က္မ်ားကို ပိုျမႇင့္တက္လာေစရန္ တြန္းအားေပးေနသည္။
ရႈနင္က အကိုႀကိးရဲ႕ ေက်ာကို ျပန္လည္ တြယ္ဖက္ကာ အနမ္းကိ တုန႔္ျပန္ေနစဥ္ ရႈဟိန္ကရပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ရႈဟိန္က ပြင့္လင္းစြာပင္ ရႈနင္ရဲ႕တကိုယ္လုံးကို လက္ႀကီးျဖင့္ ကိုင္တြယ္ ပြတ္သပ္ေနေတာ့သည္။
ရႈနင္သည္ အကိုႀကီးရဲ႕လက္ေတြက သူ႔ေပါင္သားေတြ၊ တင္ပါးေတြ၊ ရင္ဘတ္ေတြကို ပြတ္သပ္ေနသျဖင့္ မ်က္ႏွာက ပူလာခဲ့ေပမယ့္ ၿငိမ္သက္ေနေပးခဲ့သည္။ အကိုႀကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာကို ေငးၾကည့္ေနရင္း ရင္ထဲက ခ်စ္စိတ္ေတြက ပိုပိုတိုးလာခဲ့သည္။.
အကိုႀကီးရဲ႕ ပူေႏြးသန္မာတဲ့လက္ဝါးႀကီးေတြရဲ႕ အထိေတြ႕ေၾကာင့္ နင္နင္ အသက္ရႈျမန္လာၿပီး ရင္ဘတ္ေလးက နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္ျဖစ္ေနသည္။
သူအစ္ကိုကို မတားျမစ္ပဲ စပ္စုစြာေမးလိုက္သည္။
"အကိုႀကိး .... အခု ဘာလုပ္ေနလဲ"
"လုပ္ခ်င္တယ္ "
ရႈဟိန္က အသံအက္အက္ျဖင့္ေျပာခဲ့သည္။
(What???? ဟိန္ဟိန္ေရ ... စိတ္ေလွ်ာ့ ကေလးက အသက္မျပည့္ေသးဘူး....ဟဲဟဲ..စာဖတ္သူေတြက လုပ္ေစခ်င္ေနၿပီ မဟုတ္လား...မွန္မွန္ေျပာ...)
"...... " ဟမ္?
ရႈနင္ ရင္ခုန္သြားခဲ့သည္။
"ဘာမွ မဟုတ္ဘူး"
ရႈဟိန္က စိတ္ကိုထိန္းကာ ဘာမွမျဖစ္သလို ေျပာလိုက္သည္။
"ကြၽန္ေတာ္ နားမၾကားဘူးလို႔ထင္ေနလား"
ရႈနင္က ရႈဟိန္၏မ်က္ႏွာအမူအရာကိုၾကည့္လိုက္သည္။
"ငါလည္း လူသားပဲ၊ မင္းမွာ ငါ့အေပၚ ေကာင္းတဲ့ခံစားခ်က္ေတြ၊ ဆႏၵေတြရွိမယ္ဆိုရင္ ငါ မင္းကို အနမ္းစေကး တိုးတက္လာေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးခ်င္တယ္။ "
( ⊙ o ⊙ ) အာ..! သူက တိုက္႐ိုက္ႀကီး ငါ့ကို ေျပာေနေတာ့ ငါ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ။ ငါ့လက္နဲ႔ သူ႔ကို ကူညီေပးရမွာလား။
ငါ..ငါ မလုပ္ရဲဘူး...ငါက ဘယ္ေလာက္ပဲ Bottom ျဖစ္ေနပါေစ။ သူ႔လို အေျဖာင့္ရဲ႕ အသားေခ်ာင္းေပၚ လက္တင္လို႔မျဖစ္ဘူး။ အကိုႀကီးက ရႈမိသားစုရဲ႕ သားႀကီးျဖစ္သလို ရႈမိသားစုမ်ိဳးဆက္တည္တံ့ဖို႔ အကိုႀကီးရဲ႕ရတနာေခ်ာင္းက အဓိက က်တယ္။ တကယ္လို႔ ငါ့ေၾကာင့္ အကိုႀကီး ေနာင္တခ်ိန္ အိမ္ေထာင္ျပဳ သားသမီးပြားမ်ားဖို႔ အခက္ေတြ႕ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ... ဟင့္အင္း.. ငါ. .မလုပ္ရဲဘူး..မလုပ္ရဲဘူး။ /(ㄒoㄒ)/~~ ငါ ေက်းဇူးမသိတတ္တဲ့ ဝက္လို သားမ်ိဳး မျဖစ္ခ်င္ဘူး...
ရႈနင္က ႐ုတ္တရက္ သူက အရမ္းသနားစရာေကာင္းတယ္ဆိုတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ သူက အၿမဲတမ္း မစဥ္းစားမဆင္ျခင္ပဲ အကိုႀကီးေျပာတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းလႈပ္ရွားတတ္လြန္းတယ္။ အခုေတာ့ ဇက္ေပၚ ဓါးတင္မိလ်က္သားျဖစ္ေနၿပီ..ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ...ဝူး...ဝူး....ဝူး....
"ဘာမွားလို႔လဲ..."
ရႈဟိန္က ရႈနင္ရဲ႕ေမးေစ့ကို လက္ေလးျဖင့္ အသာပင့္မေစၿပီး ေမးလိုက္သည္။ ရႈဟိန္ရဲ႕မ်က္လုံးေတြက နက္ရႈိင္းတဲ့ေရတြင္းလို အဆုံးစမဲ့တြင္းနဲ႔ တူေနသည္။
"မင္း မထိ ခ်င္ဘူးလား"
ရႈဟိန္ရဲ႕အသံက ေမွာ္ဆန္ဆန္နဲ႔ ညႇိဳ႕ငင္ေနသလို သံလိုက္ဓါတ္အျပည့္ပါေနသည္။ ၾသရွသည့္ အသံက ရႈနင္ကို မူးသြားေအာင္ လုံေလာက္ေနၿပီ။
Σ( ° △°|||)︴ရႈနင္ အံ့အားသင့္သြားသည္။
"ထားလိုက္ေတာ့..မင္းက ငယ္ေသးတယ္။ အ႐ြယ္ မေရာက္ေသးဘူး"
ရႈနင္က ရႈဟိန္ ဟာလိမၼာပါးနပ္တယ္ဆိုတာ သိေပမယ့္ ခုလို ကေလးဆန္မယ္လို႔ မထင္ထားခဲ့မိဘူး။ သူက အကိုႀကီးရဲ႕ ရတနာေခ်ာင္းက မာေနသလား၊ ဘယ္ေလာက္ထူၿပီး ဘယ္ေလာက္ထြားက်ိဳင္းေနသလဲ။ ဘယ္ေလာက္ထိ ရွည္လာၿပီလဲဆိုတာ သိရဖို႔ တကယ္ကို သူ႔လက္နဲ႔ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ထိၾကည့္ခ်င္ေနတယ္...။
ဒီရတနာေခ်ာင္းရဲ႕ ေသြးေဆာင္မႈက အလြန္ျပင္းထန္ၿပီး ဘယ္လိုမွ မေအာင့္အီးႏိုင္လို႔ ရႈနင္က သူ႔ရဲ႕ ဆႏၵအတိုင္းလိုက္ခဲ့သည္။
သူအနည္းငယ္တုန္လႈပ္သြားၿပီး လက္ကိုဆန႔္ကာ မ်က္စိေရွ႕က အကိုႀကီးရဲ႕ မမတ္တမတ္ အသားေခ်ာင္းကို ကိုင္လိုက္သည္။
ဝိုး..... ...... (⊙ o ⊙)
အသားေခ်ာင္းက ပူေနၿပီး တကယ့္ကို ထူေနသည္။ အရင္းႏွင့္အဖ်ား ညီမွ်စြာ တုတ္ခိုင္ထြားက်ိဳင္းၿပီး အေရာင္အဆင္းက နီျမန္းကာ က်န္းမာႀကံ့ခိုင္ေၾကာင္း သက္ေသျပေနသည္။ မာေၾကာေနသလို တၿပိဳင္တည္းမွာပဲ ႏူးညံ့လို႔ေနသည္။ နင္နင္က ထိုအေခ်ာင္းကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္စဥ္ ထိုအေခ်ာင္းက ႏွစ္သက္သလို ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲလႈပ္ကာ တက္ႂကြစြာ တုန႔္ျပန္ခဲ့သည္။
ၿပီးေတာ့....ထိုအသားေခ်ာင္းက သူ႔လက္ထဲမွာ ပိုပိုၿပီး ေဖာင္းပြလာခဲ့သည္။ အေပၚက အေၾကာေတြက ပိုထင္ရွားလာခဲ့ၿပီး အကိုႀကီးရဲ႕ထိပ္ဖူးက နီျမန္းကာ လက္ထဲက အေခ်ာင္းက ေသြးတဒုတ္ဒုတ္တိုးလာ ခဲ့သည္။
ရႈဟိန္သည္အသက္ျပင္းျပင္းရႉလိုက္မိၿပီး သူ၏နဖူးမ်ားေပၚတြင္ နက္ရႈိင္း အေရးေၾကာင္းေတြ ေပၚလာခဲ့သည္။
ညီေလးရဲ႕လက္ႏုႏုေလးက သူ႔အသားေခ်ာင္းကို မရဲတရဲ ဆုပ္ကိုင္လိုက္တဲ့အထိေတြ႕က အလြန္ေကာင္းသည္ဟုခံစားလိုက္ရသည္။ သို႔ေသာ္ သနားစရာေကာင္းတဲ့အျဖစ္က သူ႔ညီေလးအေပၚ မေကာင္းမႈမ်ား ဆက္မလုပ္ျဖစ္ေစရန္ ဒီေလာက္နဲ႔ ရပ္တန႔္သင့္သည္ကို သိေနသည္။
နင္နင္က သူနဲ႔ထိေတြ႕မႈမွာ ပြင့္လင္းၿပီးသားျဖစ္ ေသာေၾကာင့္ အရမ္းအလ်င္လိုစရာ မလိုေပ။ ရႈဟိန္က သူ႔အသားေခ်ာင္းကို ကိုင္ကာ ပုံမွန္အတိုင္း စူးစမ္း ေလ့လာေနသည့္ ကေလးေလးကို စိုက္ၾကည့္ လိုက္သည္။ ရင္ထဲကေန ဆြဲဆက္လုပ္လိုက္ ခ်င္သည့္ အတြင္းစိတ္႐ိုင္း၊ စိတ္မုန္တိုင္းကို ဖုံးကြယ္ထား လိုက္ရသည္။
အဲဒါကိုကိုင္ၾကည့္ေနတာ ေပ်ာ္စရာ ဘယ္မွာလဲ။
ရႈနင္ကေတာ့ ေက်နပ္ေနတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ၿပီး ရႈဟိန္ရဲ႕ မ်က္လုံးမ်ားေမွးမွိန္သြားၿပီး လျခမ္းေကြးေလးထက္ ပိုလွသည့္ နင္နင္ကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
ရႈဟိန္က ရႈနင္ကို ေရခ်ိဳးေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရႈနင္ကေခါင္းေပၚကို ျပဳတ္က်လာတဲ့ ပန္းပြင့္ခ်ပ္ေတြကို ခါခ်လိုက္ၿပီး သူ႔အစ္ကို အဲဒီမွာရွိေနေသးလားဆိုတာကို သူ တကယ္ၾကည့္ခ်င္ေနေသးတယ္။ !
*-*
ရေခဲတုံးအကိုကြီးကို ဆွဲဆောင်သ...
By MayKingMK119
Myanmar Translator _ May King Start date _ August 12, 2020 End date _ October 25, 2021 (completed) More