"Hello Sienna," napalingon ako sa pinto ng opisina ko ng simulip si Miki habang may dala-dalang pagkain.
She smiled at me, "Alam kong hindi ka nanaman lalabas sa lungga ko kaya naisipan kong bilhan ka ng lunch, ito oh," she said and put the food on my table as she sat in front of me and look at the sample packaging, I'm doing.
"Thank Miki," I said and continue what I'm doing bukas na ito kailangan, kaya dapat matapos ko na ito at ipinakita kay Mrs. Feliciana.
"Ayan yong Idea ng packeging na ipropropose mo kay Mrs. Feliciana?" tanong ni Miki habag pingamamasdan ang aking gawa, I smile at her and nodded, "Oo, ano sa tingin mo?" tanong ko bago tingnan ang kanyang rekasyon kung paano ko ito buksan.
"Wow, ang ganda," She said and looked at me, her reaction made me smile. I think this time I will get it right.
"Pero..." natigilan ako ng magsalita siya ulit at tingnan ako, "Sa tingin ko mas maganda kung dark colors gamitin mo para matured ang dating tapos hindi ba mahihirapan ang matatandang consumers kung ganyan pa bubuksan, Imbes na buksan lang nila kailangan pa nilang mahirapan para lang buksan ito?" she said, that makes a point.
Tama siya, bakit hindi ko naisip iyon. I was too focused on the playful theme of the packaging that I didn't think of what will be the process of it when our middle age and old consumer will cope with the process of opening the product.
"Tama ka" I said and looked at what I did. "Iibahin ko na lang ito, thank you Miki this means a lot," nakangiti kong sambit at sinimulan muling ulitin ang aking ginawa.
"That's my suggestion lang hahaha sige mauna na ako," she said and instantly stood up and left, "Eat kana," she said before she closed the door.
Napangiti ako ng tingnan ko ang pagkaing dinala niya para sa akin, Miki is a true friend.
Gaya ng suggestion ni Miki inulit ko ang aking ginagawa at iniba ang design nito, mas pinadali ko ito para mas dali para sa consumers ang pagbubukas, kasi tama siya hindi naman bata ang target market namin sa new issued perfumes middle aged and oldies.
And at that age, people like them are very practical and not into playful things.
Inabot ako ulit ng buong araw sa paggawa nito and I'm so focused and motivated na matapos ito dahil sa sinabi ni Miki to the point na hindi ko na nagchecheck ang phone ko.
And ngayon ko lang nakita lahat ng missed call ni Gun...
I try calling him back ngayong pauwi na ako pero hindi na siya sumasagot. Baka tulog na siya, or nagpapahinga kasi sigurado pagod ito.
Umuwi ako sa condo at gaya ng nakasanayan, dumiretso ako sa kwarto at naligo bago matulog kailangan ko ng proper sleep para maipresent ko bukas ng maayos ang packaging.
I wake up with the loud ring of my phone, kaya pumupungas-pungas ko itong inabot mula sa side table at sinagot ang tawag.
"H-hello?" I whisper and try to open my eyes, dahil inaantok pa talaga ako.
"Morning Beb," it's Gun. I sit and lean on the bed headboard before I wipe my eyes and answer.
"Good afternoon," I said and smiled, I heard him chuckle before he spoke," How are you?" he asked. "I'm fine, I have presentation of packaging later for Mrs. Feliciana," I answered.
"Wow, good luck Beb alam kong kaya mo yan,by the way Beb I'm already handling the company," nanlaki ang mata ko dahil sa huli niyang sinabi at napaupo ng maayos. "Talaga!" sambit ko at narinig ko ang pagtawa niya mula sa kabilang linya.
"Yes, Your man already owned his Company," proud niyang sambit, na naging dahilan ng pagngiti ko.
"I'm so proud of you" when I said that tears fell from my eyes, knowing how he dreamed of this since we we're young, now my man is already reaching all his dreams. "I'm so happy f-for y-you," umiiyak kong sambit.
"It's all because you Beb, you stay and keep believing me Beb, You are the root of every success I achieve Sienna" he gently said that makes me cry even more, How I wish I could hug him right now.
"I love you," I whisper and hug his pillow instead, yumuko ako at sinubsob ang aking mukha sa unan upang hindi marinig ni Gun ang pag iyak ko.
"I love you and you are my success Beb," what he's saying just keep on making me sad and missing him so Bad.
"If I'm your success then please be my future," I said and tried to hide my sobs into a chuckle.
"I will" he answered and that's all I need.
"Tomorrow I have a deal to close and this friday I will be discussing proposals with a big company here in Florida this will be the biggest proposal, our company might achieve it I close this Beb..sa tingin mo ba kukuah ko itong proposal na ito Beb?" tanong niya.
Pinunasan ko ang aking luha bago sumagot, "Oo naman Beb, nandito lang ako susuportahan kita sa lahat ng gagawin mo, at sigurado akong ma aprubahan yang proposal mo na iyon," Sambit ko.
"I wish Beb, dahil malaki ang tiwala ni Dad na magagawa ko ito kaya ibinigay niya ito sa akin," he said.
He can do it, walang hindi kayang gawin si Gun. I know he will close it..
"Gun son, we have to go," narinig ko ang boses ng Dad niya sa kabilang linya na tinawag siya.
"Beb tinatawag na ako ni Dad, I will call when I'm free ok I love you. Good luck," he said, I chose not to speak and just waited for him to hang up the call.
Bumalik ako sa pagkakahiga ko at pinunasan ang huling tumulong luha sa aking mata, "I love you too," I whisper and go back to sleep.
Kinabukasan ay maaga akong gumising at nag ayos para sa araw na ito, I wear a simple while slick tank top and paired it with a old rose business shorts and also a old rose top suit. Inayos ko ang aking buhok at tinali ito ng low ponytail bago sinuot ang while wedge heels ko.
I put a simple make up and grab my sling bag together with my phone and wallet. Umalis ako ng condo na dala ang lahat ng kailangan ko para sa araw na ito at nagdrive papuntang opisina.
Pagbaba ko ng sasakyan ay nakita ko si Kace na kakababa lang din sa kanyang sasakyan, "Your driving?" he asked.
"Yes,"
"Didn't G---never mind I'll go first," he said and left.
Dahil wala naman siyang ibang sinabi pa inayos ko na ang sarili ko at kinuha ang mga papers at sample sa back seat bago tumuloy sa loob ng kumpanya.
"Morning," paglabas ko ng elevator sumalubong sa akin si Lana na may ngiti sa labi. "Ngayon yong proposal mo sa packing diba Goodluck," she just said that and wink, before she walked through her office.
Napangiti na lang ako at tumuloy na sa aking opisina, inayos ko na ang sample na ipapakita ko Mrs. Feliciana mamaya.
Nag stay lang ako sa office ng mga isang oras bago tumuloy sa conference room kung saan ito naghihintay.
"Good morning Ma'am," masigla kong sambit pagpasok ko sa loob, nandito na pala silang lahat.
"Let's start," Mrs. Feliciana said and look at me, "You go first," she said, go first?
"Go first po?" tanong ko dahil medyo naguluhan ako. "Yes, the advertising team also has their own design to present," she said.
Kaya tumango na lang ako at tumuloy na sa harapan, nilabas ko ang ginawa ko at iexplain na ito.
"This will perfectly fit the practicality of our consumers Ma'am," I said as I ended my presentation about this packaging.
"Let me see," Mrs. Feliciana said and her assistant handed my design to her.
Tiningnan niya ang bawat parte nito bago ako tinitignan at sinabi, "This is so plain walang kadating datin, it looks like a typical packeting like other company does, ito na ba yung sinasabi mong best?" Mrs. Feliciana said.
"But Ma'am na isip ko kasi na mas maganda kung practical lang po yong packaging pero unique siya sa iba dahil sa appreanse niya and se boldness ng color na ginamit mukha siyang elegant tingnan at bagay na bagay sa mga taste ng mga old consumers natin," pagpapaliwanag ko pero nagulat kaming lahat ng bitawan lang ito ni Mrs. Feliciana at hinayaang bumagsak sa sahig.
"I don't care,I don't like it too plain next," my lips parted as I watched what I made fall into the ground.
Wala sa sarili akong umalis sa harapan at pinulot ang aking ginawa bago umupo sa upuan sa tabi ng pinto.
"So this is our design," sambit nila Bernis at inilabas ng kanilang desi---wait!
That's my design, ayon ang una kong design. Agad akong napalingon kay Miki na agad namang umiwas ng tingin sa akin.
Bagsak balikat akong napatingin sa kanya, binigay niya ang idea ko kila Bernis. How could she do this.
"By the look's of it, nakaka excite siya tingnan at iyon ang gusto naming maramdaman ng consumers pagnakita nila ang new packaging ng Delavine's scent nice and exciting na mapapabili sila ng wala sa oras, look how we open this.... Diba exciting" kung paano ko ito ginawa at binuksan ay ganun din na ganun ang ginawa nila.
They copied my design...
"Wow, I like that," sambit ni Mrs. Feliciana kaya tumayo ako na naka agaw ng atensyon nilang lahat.
"Miss Minami?! Bakit ba bigla bigla kang tumatayo----" hindi ko na tinapos ang sasabihin ni Mrs.Feliciana at buong tapang nagsalita.
"That's my design Mrs." I said and pointed at Bernis's design. "What!!!?!" sigaw ni Bernis na tila hindi makapaniwala sa sinasabi ko.
"Mrs. Feliciana that's my design," I repeated na agad nilabanan ni Bernis. "Paano mo naman magiging design ito eh, si Miki ang may ideya nito wag mong sabihing kinuha ni Miki sayo ang design na ito.. Totoo ba kinuha mo sa kanya ito Miki?" tanong nito at tinignan si Miki.
Mrs. Feliciana and all of us waited for Miki's answer, she glanced at me but instantly avoided my gaze before she answered.
"Bakit ko naman gagawin iyon," she said, that makes me deaf for a moment, my knee weakens so I took a step backward and seat on my chair.
"Minami have you been out of your mind!!! Bakit mo inaagaw ang design nila!!!" Sambit ni Mrs. Feliciana.
"P-pero M-mrs. A-akin p-po ta-talagang d-design yan," sambit ko at hindi parin maalis ang tingin kay Miki. paano niya nagawa ito sa akin, alam naming dalawa na akin ang design na iyon.
"Enough! Kung hindi mo matanggap na palpak nanaman ang ginawa mo pwede bang wag kang manira ng iba," Bernis said and roll her eyes on me.
"Akin yang design na yan, kinuha ni Miki sa akin ang design na iy----," i was cut when Bernis talk.
"Diba friends kayo ni Miki? Bakit ganyan ka magsalita sa kanya? Oh my ganyan ka palang kaibigan napaka plastik. Pinagbibintangan mo pang ninakaw ang design mo ng Kaibigan mo?" she said that makes me lose out on words.
Binaligtad pa nila ako ngayon...
Susugudin ko na sana siya ng sumigaw ni Mrs. Feliciana, "Don't give me that attitude Minami! I fyou're too lame to accept your failure hindi ka talaga nababagay sa trabahong ito!" She shouted that make me stiff.
What..."P-pero----,"
"Shut up and go back to your seat, it's not your design so don't be too desperate!" madiin niyang sambit na nakapagpahina sa akin kaya umupo ako sa aking upuan at pinipigilan ko ang luha ko ng ipagpatuloy nila ang presentation.
Nakatingin lang ako kay Miki hanggang sa matapos ang meeting at nag si alisan na sila, nang mahuling lumabas si Miki doon na ako nagsalita.
"Kaya ba pina palitan mo ang design ko dahil gusto mo ikaw ang magpresent nito?" sambit ko habang nakatitig sa lamesa.
"Akin ang design na iyon Sienna," she said that makes me gasp, so I looked at her. "Paanong naging sayo iyon eh ako ang gumawa non Miki!!" tumayo ako at naglakad papalapit sa kanya.
"Akin iyon," she whispered and avoided my gaze but shook his head down.
"Akin iyon Miki, alam nating dalawa iyon.. Akin iyon,"nagsimula ng tumulo ang aking mga luha dahil hindi ko na kaya ang sakit nang ginawa niya sa akin.
Pinagkatiwalaan ko siya....
I grab her arms and try to make her look at me, "Please sabihin mo akin iyon, pinaghirapan ko iyon ng sobra Miki, akin iyon," I'm bursting out so much.
This is so frustrating...
"Akin nga sabi yun, hindi sayo!" biglang sumigaw si Miki at tinulak ako palayo kaya natuba ako sa sahig.
I gasp in pain when my hand badly hit the floor, mali ako ng pagbagsak.
"Akin 'yun!!!" she shouted and left the conference room. Leaving me hanging with pain.
Niyakap ko ang aking tuhod at yumuko bago patuloy umiyak...My phone rings kaya kinuha ko ito sa bulsa ko at sinagot ang tawag.
"Hell--," he cut me out.
"Why are you driving Ashiena!!!???!?!?! Kace told me that he saw you driving the car. Didn't I tell you na delikado ang mag drive ka!! Hindi mo alam ang disgrasya Sienna!!!" he hazed in the other line.
"I want to drive Gun, walang masama don," Sagot ko. "Anong walang masama!! Diba sinabi ko sayo na wag kang mag drive pag wala ako," he said.
I'm in the middle of my frustration and he's adding more problems to me.
"So, kailan pa ako pwedeng mag drive pag nandito kana? Kailan pa Gun!? Eh wala ka naman dito!!!" I haze in irritation.
"What?!" hindi makapaniwala na sagot ni Gun mula sa kabilang linya.
"Ang sabi ko wala ka naman dito!!! Anong magagawa mo kung wala ka dito! Wala ka sa tabi ko, w-wala!!!" That's when my voice cracks and makes him hear that I'm crying.
"You're crying? Why are you crying Beb," biglang naging malumanay ang boses niya mula sa kabilang linya.
"Wala ito, tatawagan nalang kita mamaya sorry hindi na ako mag da drive ulit," I said and turn off the call.
I shook my head on my knee and continued crying...This is so frustrating...
Everything is frustrating!!!
I hate my life!
Umuwi ako ng bahay para kunin si Charvy, "Anak napadalaw ka kumain kana ba? Bakit namumula ang mata mo?" tanong ni Mama pero dire diretso lang akong tumuloy sa loob at agad hinanap si Charvy.
Pagpasok ko sa kwarto nakita ko si Chravy na natutulog at nang marinig niya ang sapatos ko agad siyang gumising at tumakbo sa akin.
Nakiat kong paika-ika siyang tumakbo sa kain kaya agad ko siyang binuhat at hinarap si Mama.
"Anong nangayari kay Charvy ma!!??!" sigaw ko kaya nagulat si Mama. "Anak nadulas lang siya kahapon dahil naglilinis ako ng sahig at hindi sinasadyang tumama ang paa niya sa stand ng table natin," malumanay na sambit ni Mama.
Pero mas lalo lang akong nainis sa sinabi niya, "Hindi mo siya inalagaan ng maayos sana pala hindi ko na lang siya iniwan dito!!!" I shouted and walked past her and left the house.
"Anak hindi ko sinasadya," sambit ni Mama ng pa sakay ako sa sasakyan. I ignore her and drive my way to the condo.
Pagpasok ko sa loob ng binuhat ko si Charvy at dinala sa kwarto, humiga ako sa kama at tumabi siya sa akin.
My tears fall out of frustration and I feel so hurt... this day feels so tough for me...
Kinuha ko ang phone ko at sinubukan tawagan Gun para makausap siya ng maayos dahil kanina alam kong hindi tama na ang mga sinabi ko.
But I've called him almost 5 times but his phone is off.
Niyakap ko lalo si Charvy bago pumikit...
"I need you here Gun."