I woke up with a heavy heart, as I stared at this perfect man in front of me. I can't believe that that one phone call from his Dad will make this day our last day together before he goes back to his home country together with his Dad.
Hinaplos ko ang kanyang pisngi at inayos ang buhok na nakaharang sa kanyang noo, bago ko siya nilapitan at hinalikan sa kanyang labi.
Sobrang bigat ang aking pakiramdam, at hindi ko magawang titigan siya ng matagal dahil pakiramdam ko tutulo na naman ang aking luha, at ayaw kong makita niyang umiiyak ako muli.
Dahil baka maging dahilan pa ito ang pagatras niya, tumayo ako at binalot ang aking sarili ng kumot bago naglakad papuntang banyo at pagsara ko ng pinto ay kusang tumulo ang aking luha.
Humarap ako sa salamin upang tignan ang aking sarili at pinunasan ang aking luha, Huminga ako ng malalim bago tumuloy sa shower area at nagsimulang maligo.
Sobrang sikip ang aking dibdib sa bawat oras na tumatagal ako sa loob ng banyo, nahihirapan akong huminga tuwing sumasagi sa isip ko na aalis na siya mamaya.
Nanghihina ako at hindi ko magawang maging masaya para sa kanya kahit na ito ang kanyang pangarap, siguro nga pagiging makasarili ang ibig sabihin nitong aking nararamdaman ko pero anong magagawa ko sobrang hirap nito para sa akin.
Matapos maligo at muli akong humarap sa salamin at pinunasan ang aking mukha bago pinilit ngumiti, upang ipakita sa kanya na ok lang ako.
Lumabas ako ng banyo nang gising na si Gun at nakaupo na sa gilid ng kama, at nang makita niya ako ay agad ko siyang nginitian kung kaya't ngumiti din siya.
Pero alam ko sa sarili ko na hindi kami ganito ngumiti sa isat-isa...
"Good morning" sambit ko at naglakad papalapit sa kanya bago siya niyakap at hinalikan sa pisngi.
He wraps his arms around my waist and pulls me in his lap before he faces me and leans his chin on my shoulder and closes his eyes.
"Papasok sana ako ngayong umaga para uuwi na lang ako ng hapo----," hindi ko natapos ang aking sasabihin ng hawakan ni Gun ang aking kamay habang nakapikit sa aking balikat.
"Can we just stay here?" He whispers, I gulp and try my best to control my emotions and tears. Hinarap ko siya at hinawakan ang kanyang baba mula sa kaing balikat at hinalikan siya sa kanyang labi bago ngumiti bago sumangayon sa kanyang nais.
Bumalik kami sa pagkakahiga sa kama at niyakap niya ako ng sobrang higpit bago siya sumandal sa aking dibdib at muling natulog.
Nanatili akong nakatingin sa kawalan hanggang sa bumalik ako sa pagtulog at nagising na lang na nasa tabi ko parin si Gun at taimtim lang itong nakatingin sa akin.
"Hi," he whisper as he fix my hair and smile at me, umayos ako ng pagkakahiga bago lumapit sa kanya at muli siyang niyakap. "What time is it now?" tanong ko, at ramdam ko ang takot na marinig ang kanyang sagot.
"2:40 pm Beb," sagot ni Gun na naging dahilan ng pagbigat muli ng aking dibdib, 3 hours left...
"Do you want me to cook you something?" nanghihina kong tanong pero pilit ko itong tinatago sa kanya. My voice badly wants to crack but I try my best to avoid it and be strong at this moment.
"Gusto ko ng sinigang na baboy, sisig at adobo" Nakangiti niyang sambit bago ako hinalik-halikan sa leeg.
I gulp and urge a smile, "Ok, ipagluluto kita ng mga yan," I said before I seat on the bed and wear my slippers and walk out of the room, gaya ng kanina mabigat na paghinga muli ang aking ginawa bago tuluyang tumuloy sa kusina.
Charvy instantly plays with my feet when he saw me walking in the kitchen, "Charvy I'm cooking" I gently said and look at him, "Come here little one, wag mong guluhin si Mommy," biglang lumitaw si Gun at binuhat si Charvy.
When I look at him hindi ko maiwasang ngumiti, "Ano yan?" tanong at itinuro ang kanyang mukha na may drawing ng bigote na halatang pentouch ang kanyang ginamit para magawa iyon.
"I just want to make you smile," he said and made a funny face before he kissed me and sat in the living room and played with Charvy.
Umiling-iling ako at nagsimula nang magluto, first I cooked the sisig and next is the adobo at hinuli ko ang tinola, gusto kong maging masaya habang pinaghahanda siya ng pagkain pero hindi ko magawa kahit anong pilit ko.
Lalo lang akong nahihirapang huminga tuwing naririnig ko siyang tumatawa, pati na rin ang pagtahol ni Charvy. Hindi ko alam kung anong mangyayari sa condong ito pag umalis na siya...
It took me a hour and half to finish cooking it all, "Kain na" sambit haban ihinahanda ang pagkain sa lamesa. Agad lumapit si Charvy at Gun sa lamesa, Gun grab food dog for Charvy and let him eat beside him.
I put rice on his plate and let him get the first dish he wants to eat, "Wow, ang sarap!!! Mamimiss ko 'to," masigla niyang sambit.
Nakatingin lang ako sa kanya habang patuloy siya sa pagkain, hanggat sa hindi ko namalayan na malapit na pala siyang matapos at halos na ubos niya ang lahat ng niluto ko.
"Sobrang sarap Beb, Charvy ikaw ba nabusog ka rin ba gaya ni Daddy?" tanong nito kay Charvy at muli itong binuhat.
I was just staring at them and didn't realize that my tears were falling again, Gun glanced at me so I quickly wiped my tears and looked at the clock. "Beb," Gun said, when we was about to reach my face mabilis akong tumayo at nagpunas ng kamay sa apron ko.
"Ako na ang mag iimpake ng gamit mo ok, maligo ka na at baka mahuli pa tayo sa flight mo" sambit ko at nang maglalakad na ako hinawakan ni Gun ang aking kamay at tinignan ako ng may lungkot sa mukha.
"Your crying," he whisper with pain, agad akong umiling at sinabi, "Hindi napuwing lang ako, maligo ka na dali," hinila ko siya patayo at tinulak papuntang kwarto, at sa banyo. "There maligo ka na ok," I said before I close the door.
Bumagsak na ng tuluyan ang aking luha ng naglakad na ako papuntang walk in closet at kinuha ang maletang gagamitin ni Gun at isa-isang iniimpake ang kanyang mga damit.
Sobrang hirap akong huminga habang lalong lumalakas ang aking pag iyak sa pag iimpake.
I don't want him to leave...
Nang malapit na akong matapos pinunasan ko ang aking mga luha pero hindi parin ito tumitigil sa pagtulo kaya sobrang hirap na akong huminga at nakakagawa na ako ng malakas na paghikbi dahil doon.
When I finish packing his thing tumayo na ako at hinila ito sa tabi habang patuloy sa pag singhot, I felt his arm wrap around my waist and his chin into my shoulders.
"Don't be like this, Hindi ko kayang umalis kung ganito ka Sienna," malungkot niyang sambit na mas lalong nakapagpaiyak sa akin.
Hinawakan ko ang kanyang kamay sa aking tyan at hinalikan ito bago umiling at ngumiti, "Umiiyak lang ako dahil mamimiss kita kaya hindi ito sapat na dahilan para hindi ka tumuloy," nakangiti kong sambit.
Mas humigpit ang kanyang pagkakayakap sa akin,"Hindi ba sapat na ayaw kong umalis dahil ayaw kong malungkot ka?" tanong niya, tumawa ako ng mahina bago siya hinarap at kinurot ang kanyang ilong.
"Ok lang ako, aalis ka umiyak man ako o hindi ok," I said and urge a genuine smile, but deep inside those words is breaking me.
Gun sigh before he let go of me and let me walk out of the closet, nagpalit na rin ako ng damit habang hinihintay siya at tinulungan siya sa lahat ng kailangan niya sa pag-alis.
Every move and step we take, "Take care of Mommy while I'm away ok," Gun talks to Charvy as he put him in his dog crate, isasama namin siya sa paghatid kay Gun sa airport but Gun choose to talk to him nowhere in the condominium parking lot.
My heartbeat was so fast when he said that and looked at me, this time it was beating so fast because of pain.
"Sorry, I'm late," napalingon kami ng dumating na si Kace, dahil siya ang magdadrive sa amin papunta doon.
"It's ok bro," Gun said and smiled at him before they started putting the luggage on the trunk. At sumakay kami pagkatapos, Gun is seated beside me here at the back seat and I just hold his hand until we reach the airport.
Pumasok kami sa loob ng airport ng hindi ko binibitawan ang kanyang kamay, Gun and Kace talk while we're waiting for hsi flight and I just remain holding his hand and staring at it the whole time.
"Good evening passengers, this is the pre-boarding announcement for flight 13B to Florida. We are now inviting the passengers to begin boarding at this time. please have your boarding pass and identification ready. Thank you. " halos mawalan ako ng hininga ng inaannounce na ang flight ni Gun.
Hinarap niya ako at sabay kaming tumayo, at agad niya akong niyakap ng sobrang higpit. "I don't know when will I come back but I will promise," He whispers and kisses my forehead.
Tears started to fall, hindi ko na magawang magsalita kaya hinalikan ko na lang siya bago niya ako bitawan. "I'll call you ok," he said and started taking his step away from me.
I just nodded and watched him walk away. Took every step away from me... Apart from me...
"I love you!!!" he shouted and entered gate 3.
I shook my head and just cry...I know this will not end up here but it still pains me seeing him away from me because all my life he is always beside me...
"Let's go," Kace said, I nodded bago dahan-dahang tumalikod at sumunod sa kanya.
"This will make your relationship stronger," Kace said as we entered the car and left the airport.
His right...
This will make our relationship stronger...
I know we can do this...
We can do this Gun, I saw a plane fly in the sky and so I smile and look at it...
"Gun," I whisper.