CHAPTER 6: We are officially couple. Happily containing label.
"Mabuti naman at nagising ka." malungkot siyang naghahalo ng kape.
"Onga pala, pumunta yung ate mo rito. Nagbigay ng grocery items para daw sa makakain n'yo. Alam mo na, in case of emergency ay mayroon kayong stocks. Kahit naman naglift na ng quarantine, hindi parin maiiwasan na kapitan ng virus."
"How about you? Wala kana bang stocks?" ngumiti siya ng mapait at tinignan niya ako.
"Wala pang padala si Aunt. Wala pa ring tawag sila Mom and Dad. I don't know where should I get money. Ayoko namang humingi sa inyo, nakakahiya kaya..."
"Nga pala, nagpunta si Timmy kahapon. Nagbigay siya ng ilang books sa 'kin. Hindi ba, mahilig kang magbasa at interesado ka sa mga business studies? Oh, ayan, binibigay na niya sa 'yo. Kung gusto mo magestablish ng business, yan, books. You can use these books for reference."
Inabot niya sa akin ang tatlong makakapal na books na galing kay Timmy. Ang ex-crush na bestfriend ko since highschool.
"Syanga pala.... speaking of modules... wala ka bang online class? Hindi kasi kita nakikitang nagaaral dyan eh."
Tahimik siyang lumagok ng kape at tinikhom ang bibig.
"Is that really important? Bumagsak ako sa 2nd sem kaya nagdecide yung profs ko na ibagsak ako. Dalawang subjects ang ibinagsak ko. Kaya no choice ako kundi balikan ang 2nd year..."
"Ayokong sabihin sa 'yo ito noon pero ngayon ay alam mo na. My Mom gets mad at me, extremely mad... no words could explain how devastated she was. I admitted it, it was my fault... I told it to them that I'm going to shift in another course but they gave me disapproval. Magaaral pa ba ako? Baka ikaw pa yung unang maging successful sa 'tin..."
"Paano ako makakapagshift eh bagsak na nga ako ng dalawang subjects?"
"Ano ka ba... hindi pa naman huli ang lahat. Marami pang pagkakataon para makapagaral ka ulit. Edi magshift ka sa kursong gusto mo. Bata ka pa, Felix... and I'm sure may plano si God para sa 'yo."
"Mahal na mahal ka ng parents mo. Hindi lang nila pinapahalata. Mahal ka noon, basta makikinig ka lang sa kanila. Baka sa susunod mong school journey, baka... makakuha ka ng mataas na marka sa report card."
"Stop crying... walang patay, Felix. Everything will be fine. Magrelax ka lang muna and let's just waiting them to decide which plan is better for you."
"I want a film... gusto ko maging direktor o kaya sikat na representative sa theatre. Hindi ko sinabi sa kanila ang mga yon because Dad wants me to become a surgeon tapos si Mama naman ay lawyer. Alam mo yon, unti-unti nilang pinapatay ang mga pangarap natin sa buhay."
"Alam ko, naiintindihan kita. Nasa sitwasyon din kita but I never wish to be in this situation. Marami rin akong pangarap sa buhay pero sagabal ang parents natin."
"May mga bagay kasi na hindi talaga para sa 'tin. Tulad ng inaasahan natin na makakapagsuot tayo ng uniform na hinahangad natin. Gustuhin man natin na maging policeman, doctor, nurse, filmmaker, chef, pilot... kung ang parents natin ay gusto tayo maging main characters sa pangarap na binuo nila sa future natin. Hindi talaga tayo makakabuo ng plano para sa sarili natin."
"Yung puro drawing nalang... imagination... dasal at lakas ng loob. Magagawa naman natin yan sa ibang paraan nga lang."
"Oh, tumatawag si Mama mo. Sagutin mo na, malay mo naman magbago yung isip."
Tinitigan niya muna ako at litong-lito dahil hindi niya alam ang gagawin.
Scene {Phone Conversation between Mom and son. Felix entered the scene.}
MOM
"Hello, nak! Tinawagan ako ng prof mo sa binagsak mong minor subjects. Ano bang plano mo sa buhay mo, ha?"
Moment of silence...
"Sinabi rin ng Aunt mo na hindi raw siya makakapagdala sa 'yo kasi nagbabayad din ng malaking tuition yung pinsan mo sa States."
"Paano iyan, bagsak kana naman! How many times should I told you that no matter how hard is your course, pagtiyagaan mo nalang muna? Naging lawyer din ako, nak. Napagdaanan ko rin iyan pero hindi naman ganon kahirap..."
FELIX
"Iba ang generation n'yo sa generation na pinagmulatan ko, okay? Paano naman ako makakapagfocus sa acads kung hindi naman ako masaya sa pinasok ko? Mom, I want to be a filmmaker. Gusto kong magproduce ng sarili kong pelikula. I want to become a director!"
MOM
"Okay.... sige... next year kana magretake ng course na iyan. Basta last chance mo na ito, Felix, ha? I won't let you choose another course again. Once you failed the course you said, magpasensiyahan tayo sa isa't-isa. Magpepelikula ka, di 'ba?"
"How about Dad? Wala ba siyang sasabihin?"
MOM
"Wala. He has nothing to say... hindi alam ng Papa mo ang tungkol dito kaya manahimik kana lang muna riyan. Just ask your school if there is available course for film, okay ba?"
"Okay... Mom... thank you for your consideration. I'll be doing good next time."
End of Dialogue.
"Teka, anong sabi? Pinayagan ka?"
"Yes, yes! They allowed me to choose my dream course. Omg, yes! Mom doing great! Mom allows me to get into film."
Masaya siyang niyayakap ako at nagsisigaw sa labis na tuwa. Nahawaan na rin ako ng kasiyahan niya kasi sinusuportahan ko ang mga kagustuhan niya in a nice way.
"Wala ba tayong balak? Uminom tayo, my madness..."
"Ayoko na sa alak. Ang hirap kayang walain ng hangover."
"Mas mahirap kung mawawala ka sa 'kin. Hindi ko kayang walang Chakri sa buhay ko 'no tsaka ikaw ang naging first guy na hard to get but atleast a lot of things that improved."
"Hindi ba tayo mag-gygym sa Parañaque? Ilang distansya lang ang layo noon sa Makati. G ka?"
"Ayoko, lol! Hindi nga ako pinapagala ni ate Celine tsaka baka magpunta yon dito."
"Hindi naman nagpupunta. Ganito, manood ka nalang sa 'min maglaro ng basketball nila Chanon? Sa tingin ko naman ay papayagan ka ng ate mo kung dadating man siya ngayon."
Sa labis na kakulitan ni Felix ay pumayag naman ako.
"Yes."
Akala mo naman nanalo sa lotto kung makapagsabi ng 'yes'!
"Magsasando ka lang ba?" sinamaan ko siya ng tingin.
"Oo naman, maglalabas ako ng pawis. Ang hirap kaya kapag walang exercise. Nakasanayan ko na kasing ganito, yung magiexercise araw-araw. Wala akong araw na pinalipas."
"Okay, magsasando rin ako para parehas tayo."
"Sige na nga... magdadamit nalang ako. Plain shirt, ganon.."
"Ay, hindi! Binibiro ka lang naman. You really hard to catch up some jokes 'no?"
Magpapalit na sana siya kaso nagloloading parin ang utak niya sa sinabi ko. Ang hirap pakisamahan ng slow thinker.
"Alam mo para kang slow internet connection, kailangan mo munang ishutdown bago lumakas at bumilis ang signal."
"Ha? Kaya ayokong nagjojoke ka eh, my madness. Ang hirap kayang magets, sa talino mong iyan. Nako, kahit bobo ay mauubusan ng brain cells."
"Tara na nga? Samahan kitang magbasketball pero hindi ako naglalaro noon, ha? Dalhin ko rin yung laptop ko kasi magrerevise ng konting grammar errors sa thesis namin sa Friday. Goodluck sa amin bukas."
"Hey, teka lang? Aano kayo, ha? Yie! Terno ng damit, ha?" hiyaw na kiniliti ako ni Chanon sa kilikili.
"Malamang... sasamahan kayong magbasketball. Boring na boring na itong si Felix."
"Tara na? Wait ano bang ulam natin?"
"Sardinas!" sigaw kong tugon.
"Ayuts? Sardinas... grabe yan... I don't eat sardines."
"Arte mo! Iyan muna uulamin natin mamayang hapunan. Masarap yan, hindi mo pa kasi natitikman!"
Bumaba na kaming tatlo patungong court. Mayroon kasing covered court malapit sa building nila Felix kaya yon, walking distance lang at hindi mo na kailangang mamasahe pa.
"Hindi mo sinabing nandito pala si Timmy." napanganga ako at umatras sa pawisang si Timmy. Halatang kagagaling lang sa mahabang paglalaro.
"Hey, bro! Wanna join? Tara, maglaro na tayo."
"Ah, my madness? Maglalaro lang kami ng mga kabandmates ko. Dito ka lang muna, ha?" Tumango ako tsaka umupo sa bleachers.
Napalunok ako nang madiin habang nagpapalipat-lipat ng tingin kala Timmy at sa laptop ko.
Matagal na panahon na rin pala ang lumipas bago naglaho ang nararamdaman ko para kay Timmy. He is my ex-bestfriend and my crush too.
Naalala ko pa yung gabing umamin ako ng nararamdaman sa kanya. That was our second field trip in Baguio then I confessed my feelings to him sincerely but I had pretty stutter.
Iyon ang pinakaworst na nangyari sa buhay ko that is why I hate falling inlove with someone else. Nareject ako ng ilang beses kay Timmy.
Kaya nagpakadesperado talaga akong makigaya sa mga interest niya kahit ayaw ko noon at napipilitan lang akong gawin yon.
But I remember, I'm just a typical sad guy with stubborn attitude.
I'm scared to hit by other guys, especially when the guys are straight and homophobic stan. I was like feel hatred and betrayed, and everyone is going to mistrust us gays though I didn't do anything wrong.
Napapaisip ako kung bakit galit na galit sila sa aming mga bakla kahit wala naman kaming ginagawang masama.
"Hi, Chakri. It's been a years since we weren't talk to each other. Iniabot ko kay Felix yung books about sa business. Basahin mo yon ha para may knowledge ka regarding sa pagbubusiness." nginitian ko siya.
"I'm fine and good to know you are here."
----------------
Scene 14{Felix tries to hit himself a ball. Selos kay Timmy}
"Ang saya nilang magkasama 'no, pare? May chemistry silang dalawa. Ewan ko ba kung bakit hindi sila ang nagkatuluyan. Bobo rin kasi itong si Timmy, deny pa ng feelings."
"Kaya nga pre eh. Baka may jowa na 'yang si Chakri."
"Maglaro nalang tayo. Hayaan n'yo na silang magusap."
Hindi mapakali si Felix sa kakadribble ng bola. Palagi siyang nakasimangot kaya pati mga kabandmates niya ay pinagbubulungan siya.
"Anong binu-bulong n'yo riyan? Maglaro na tayo!" sabay hampas niya ng malakas sa bolang hawak niya.
"Wala kana namang timpi, bro? Chill ka lang, naguusap lang naman yung dalawa eh."
"Eh kung suntukin kaya kita dyan at sabihin kong hindi masakit, papalag ka pa ba?"
Tinulak niya sa balikat ang kalaro at inaaya ng suntukan. Nagsilapitan naman ang iba pa niyang kaibigan para tulungang awatin ang magkaibigan.
"Sinong tanga ang hahayaan nalang ang boyfriend nila na nakikipagusap sa ibang tao, ha? Kung ikaw kaya sa kalagayan ko, sa tingin mo nakakatuwa yon?!"
Hindi mapigilan si Felix kaya inawat na siya ng tatlong kaibigan.
"What is the problem, bro?"
Inakbayan siya ni Timmy upang tanungin sa kaguluhang naganap.
"Ulol! Why don't you ask yourself, do you? Bro, we're friends and I trust you. Please don't flirt my boyfriend. Akin si Chakri eh, pinaghirapan ko ring makuha siya."
Nagkaroon ng kaguluhan sa loob ng covered court. Walang pakialam si Felix kung mapatay man niya ang kaibigan.
--------------------
"Felix, ano ba?! Tumigil kana nga, nakakainis ka!"
Isang sigaw lamang ni Chakri ay tumigil si Felix sa pagsusuntok sa mukha ng kawawang kaibigan.
------
"Tumigil kana! Madaming tao ang nadamay dahil sa galit mo. Please lang, pwede ba? O itatranslate ko sa English para makuha mo ang ibig kong sabihin. Stop punching him! That is enough. You ain't cool. You are old enough for the worthless fight."
Nagwalkout ako kasabay ng laptop ko. Sumunod din si Chanon sa akin pabalik sa condo unit.
"Aww.... my dearest brothers. Where have you been? Nasaan si Felix?"
"Nandito ka pala, ate... kanina ka pa nandito?" malungkot kong tanong sa kanya nang ilapag ko yung gamit ko sa couch.
"30 minutes left. Namili ako ng mga stock groceries n'yo. At pakisabi nga pala kay Felix kapag dumating na siya, susunduin siya ng ate niya kapag hindi pa raw siya nakakahanap ng dorm dahil balita ko, bumagsak siya sa studies niya and back to start ulit."
"But anyways... okay lang since this year is pandemic and virus is still here, getting worse. Dito muna siya for a month."
"I hope you get along with each other. Be a good friends, ha? Don't forget, Chakri... Mama is on the way in Philippines this coming week. Kaya magready kayo, linis-linis 'pag may time."
"Opo, ate." sabay naming tugon ni Chanon.
"Hey, Felix! How was your day? Bakit puro ka pasa, ha? Sinong nakaaway mo? Hey?" dire-diretso lamang si Felix na pumanhik sa taas.
"Ah, ate... tutal pagabi na... ihahatid kana namin sa ibaba."
Hinatid at sinamahan na ni Chanon si ate sa baba.
"Jusko! Hala! Yung kwarto ko nga pala pinasukan ng masamang demonyo!"