[Unicode]
{လူရေခြုံထားတဲ့သားရဲ}
သူက လောကကြီးကို ကြီးကြီးမားမားမားရက်စက်တာတစ်ခုခုလုပ်ထားသည့်အတိုင်း သူ့ကို ဝမ်ရူဟွားပြောဆိုနေတာကို ရွာလူကြီးစိတ်တိုလာသည်။ ဝမ်ရူဟွားက သူ့ကိုယ်သူ မတရားမှုရဲ့အလိုကိုမလိုက်တဲ့ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်တဲ့သူရဲကောင်းကြီးလို သတ်မှတ်နေတာကိုလည်း သူသဘောမကျပေ။
ရွာလူကြီးက ဝမ်ရူဟွား စိတ်တိုစေရန်နှင့် သူအုပ်ချုပ်တဲ့နယ်မြေမှာ မာနထောင်လွှားမနေဖို့ ဝမ်ရူဟွားကိုသတိပေးတဲ့အနေနဲ့သာ မုယန်မုန့်ကိုရယူနိုင်ဖို့ကြိုးစားခြင်းဖြစ်သည်။
သို့သော်လည်း ဝမ်ရူဟွားက သေမလိုဒေါသထွက်သွားပြီး သူ့ဒေါသတွေကို မုယန်မုန့်အပေါ်ပုံချတော့သည်။ ထိုညတွင် သူက မုယန်မုန့်ကို အဓမ္မကျင့်ခဲ့ပြီး မင်းက ယောက်ျားအရမ်းလိုချင်နေမှတော့ ငါက သဘောထားကြီးကြီးနဲ့ မင်းဆန္ဒကိုဖြည့်ဆည်းပေးမယ်ဆိုတဲ့ စကားကိုပြောလေ၏။
သူက မုယန်မုန့်ကို အတော်လေးအထင်သေးသည်။ သူမက အပျိုစင်မဟုတ်ဘူးဆိုတာကိုသိသွားတဲ့အခါမှာ သူက သူမကို ပို၍ပင်ရွံရှာသွားပြီး အလုပ်ကို ခပ်မြန်မြန်ပင်အဆုံးသတ်လေ၏။ သူက ဘောင်းဘီကိုပြန်ဆွဲတင်ရင်း ထိုအခိုက်တွင် သေချင်နေခဲ့ပြီဖြစ်သောမုယန်မုန့်ကို မတော်တရော်တွေဆက်ပြောနေခဲ့၏။
မုယန်မုန့်ကို အဓမ္မကျင့်ပြီးနောက် ဝမ်ရူဟွားသည် တရားမျှတမှုက သူ့ဘက်မှာရှိနေသည့်အလား ရွာလူကြီးကို ရင်ကော့ကာမျက်နှာချင်းဆိုင်လျက် ခင်ဗျားက ရွာလူကြီးဆိုတော့ရော ဘာဖြစ်လဲ? ခင်ဗျား မုယန်မုန့်ကိုရရင်တောင် ခင်ဗျားရတာက ကျုပ်သုံးပြီးသားဖိနပ်စုတ်ပဲလို့ဆိုလေ၏။
သူမရဲ့ရုပ်ရည် ပျက်စီးသွားပြီးတာတောင် သည်လိုကံကြမ္မာမျိုးနဲ့တွေ့ရလိမ့်ဦးမယ်လို့ မုယန်မုန့် ဘယ်တုန်းကမှမတွေးမိခဲ့ပေ။ သည်လိုဆက်ဆံမှုမျိုးကို ဆက်ရင်ဆိုင်နေရဖို့ဖြသ်လာတဲ့အခါမှာတော့ သူမ သတ်သေဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
သို့အတွက် သူမ ဆွဲကြိုးချခဲ့ပါသော်ငြား ဝမ်ရူဟွားက သူမကိုကယ်ဆယ်ခဲ့ပေ၏။ သူမ သေကြောင်းထပ်ကြံလျှင် သူမကို ရွာလူကြီးဆီပေးပစ်မည်ဟု ဝမ်ရူဟွားကခြိမ်းခြောက်သည်။ အလောင်းပဲကျန်နေခဲ့လျှင်တောင်မှ သူက ရွာလူကြီးဆီ သူမကိုအနိုင်ကျင့်ဖို့ ပေးပစ်မည်ဖြစ်၏။
မုယန်မုန့်မှာ အင်မတန်ကြောက်ရွံ့သွားပြီး သေကြောင်းမကြံရဲတော့ပေ။ ဤသို့ဖြင့် သူတို့နှစ်ဦးမှာ အတူတူဆက်နေကြလေ၏။
ယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့မိန်းမတစ်ယောက် အမိုးတစ်ခုတည်းအောက်မှာ အတူတူနေကြတဲ့ရလဒ်က ရှင်းသည်၊ အထူးသဖြင့် သူတို့တွေက စတုတ္ထမြောက်အတားအဆီးကို ဖြတ်ကျော်ပြီးတဲ့အခါမှာပင်။ ဝမ်ရူဟွားက မုယန်မုန့်ကို မကြာခဏ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတန်းဆက်ဆံတတ်သည်။ အထိအတွေ့တွေက နှစ်သက်ဖို့ကောင်းသည်ကို သူသိသွားခဲ့သော်လည်း သူ့စိတ်ထဲမှာတော့ မုယန်မုန့်က သူ့ရဲ့ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအာသီသတွေကို ဖြေလျှော့ပေးနိုင်တဲ့ အခန့်သင့်ရှိနေသောပြည့်တန်ဆာတစ်ဦးသာဖြစ်၏။ သူက သူမကို လုံးဝညီတူညီမျှမစဉ်းစားပေ။
နဉ်ရှု သွားကိုက်နေသည့်အလား လေကိုစုပ်ယူလိုက်မိ၏။ မုယန်မုန့်က တကယ်ကိုသနားစရာကောင်းလွန်းသည်။ သူမ ဘယ်ကိုပဲသွားသွား၊ ကိစ္စတွေထဲ အကြောင်းပြချက်မရှိ ဆွဲသွင်းခံရပြီး ဆိုးရွားတဲ့အဆုံးသတ်ကိုသာ အမြဲကြုံနေရသည်။
ဝမ်ရူဟွားက လူရေခြုံထားတဲ့သားရဲတစ်ကောင်ပင်။ ရုပ်ရည်ပျက်စီးနေတဲ့မိန်းမတသ်ယောက်ကို အနိုင်ကျင့်ရတာကို သူက ဘယ်လိုလုပ်ဂုဏ်ယူနေနိုင်ရတာလဲ? သူမအပေါ် အတင်းအဓမ္မလုပ်ယူနေပြီး သူ့မှာ သူမကို အထင်သေးဖို့သတ္တိရှိနေသေးသည်။ ရယ်ချင်စရာကောင်းလွန်း၏။
ပြီးတော့ ဒါက နောက်ပိုင်းနဲ့ယှဉ်ရင် ဘာမှမဟုတ်သေး။ ရွာလူကြီးကတောင် ဝမ်ရူဟွား မုယန်မုန့်အပေါ်ဆက်ဆံတဲ့ပုံကြောင့် သူမကိုသနားပြီး အဝေးကိုပို့ပေးဖို့ ကူညီခဲ့သည်။
ကျောင်းကနေပြန်လာတဲ့ဝမ်ရူဟွားက မုယန်မုန့်နဲ့ရွာလူကြီးတို့ကို အတူတူတွေ့တဲ့အခါ သူက အခြေအနေကို ချက်ချင်းလွဲမှားကောက်ချက်ချပြီး အိမ်ကိုပြေးသွားလို့ ဘိုးဘွားပိုင်ဓားကိုဆွဲထုတ်လိုက်၏။ သူက အခြေအနေကိုမေးမြန်းတာတောင်လုပ်မနေတော့ဘဲ ရွာလူကြီးကို ဓားနဲ့ဖြစ်ကတတ်ဆန်းထိုးပြီး အဆုံးမှာတော့ မုယန်မုန့်ရဲ့ဗိုက်ကို မတော်တဆထိုးမိသွားသည်။
မုယန်မုန့် ကိုယ်ဝန်ရှိနေတယ်ဆိုတာပေါ်လာပြီး သူမဆီကနေ သွေးတွေထွက်လာတော့သည်။ ဝမ်ရူဟွားမှာ အံ့ဩကာဆွံ့အနေလေ၏။ မုယန်မုန့်ရဲ့နှလုံးသားလေးက ပြာတွေနှယ်ဖြစ်သွားကာ သူမသည် အိမ်ရှေ့ရှိမြစ်ထဲကို ခုန်ချသွားတော့၏။ ရွာသားတွေအားလုံး မြစ်ထဲမှာ ရက်အတော်ကြာရှာခဲ့ကြပေမယ့် သူမရဲ့အလောင်းကိုရှာမတွေ့ခဲ့ပေ။
ဝမ်ရူဟွား အလွန်ပင်စိတ်ဓာတ်ကျသွားသည်။ မုယန်မုန့် မရှိတော့မှသာ သူ သူမကိုချစ်နေမိပြီဆိုတာ သူနားလည်သွားသည်။ ဘဝရဲ့ရိုက်ခတ်မှုနောက်တစ်ခုကိုခံစားရပြီးနောက် သူလည်း မြစ်ထဲခုန်ချချင်စိတ်ဖြစ်လာသည်။
သို့သော်လည်း ရွာလူကြီးက သူ့ကိုတားပြီး ကျောင်းက ကလေးတွေက သူ့ကိုဘယ်လို လိုအပ်တယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း၊ သူမရှိရင် သူတို့ ဘာကိုမှမလုပ်နိုင်တော့ဘူးဆိုတဲ့အကြောင်းတွေကို ကရားရေလွှတ်သလိုတတွတ်တွတ်ပြောလေ၏။
ထို့နောက်တွင်တော့ ဝမ်ရူဟွားက ယန်မုန့်၊ လူတွေက ကိုယ့်ကိုလိုအပ်နေတဲ့အတွက် ကိုယ်ဆက်ပြီးရှင်သန်နေဖို့ကလွဲပြီး ရွေးစရာမရှိလို့ပါ။ အချိန်ရောက်လာရင် ကိုယ်မင်းကိုလာရှာပါ့မယ်။ ကိုယ်မင်းကိုချစ်တယ်၊ ဘလာဘလာ....စသည့်စကားများကို စိတ်ထဲမှဆို၏။
အခုတော့ နဉ်ရှုမှာ အသက်ရှူရခက်နေသည်သာမကဘဲ ချွေးစေးတွေကိုပါ သုတ်နေရလေ၏။ နဉ်ရှုရဲ့နဖူးမှာ ချွေးစေးတွေသီးေနတာကို ယွဲ့လန်မြင်တဲ့အခါ သူမက လက်ကိုင်ပဝါကို အလျင်စလိုထုတ်ကာ သူမမျက်နှာကိုသုတ်ပေးရင်းမေး၏။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ မမလေး?"
...
[Zawgyi]
{လူေရၿခံဳထားတဲ့သားရဲ}
သူက ေလာကႀကီးကို ႀကီးႀကီးမားမားမားရက္စက္တာတစ္ခုခုလုပ္ထားသည့္အတိုင္း သူ႔ကို ဝမ္ရူဟြားေျပာဆိုေနတာကို ရြာလူႀကီးစိတ္တိုလာသည္။ ဝမ္ရူဟြားက သူ႔ကိုယ္သူ မတရားမႈရဲ့အလိုကိုမလိုက္တဲ့ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္တဲ့သူရဲေကာင္းႀကီးလို သတ္မွတ္ေနတာကိုလည္း သူသေဘာမက်ေပ။
ရြာလူႀကီးက ဝမ္ရူဟြား စိတ္တိုေစရန္ႏွင့္ သူအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့နယ္ေျမမွာ မာနေထာင္လႊားမေနဖို႔ ဝမ္ရူဟြားကိုသတိေပးတဲ့အေနနဲ႔သာ မုယန္မုန႔္ကိုရယူႏိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားျခင္းျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း ဝမ္ရူဟြားက ေသမလိုေဒါသထြက္သြားၿပီး သူ႔ေဒါသေတြကို မုယန္မုန႔္အေပၚပံုခ်ေတာ့သည္။ ထိုညတြင္ သူက မုယန္မုန႔္ကို အဓမၼက်င့္ခဲ့ၿပီး မင္းက ေယာက္်ားအရမ္းလိုခ်င္ေနမွေတာ့ ငါက သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ မင္းဆႏၵကိုျဖၫ့္ဆည္းေပးမယ္ဆိုတဲ့ စကားကိုေျပာေလ၏။
သူက မုယန္မုန႔္ကို အေတာ္ေလးအထင္ေသးသည္။ သူမက အပ်ိဳစင္မဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုသိသြားတဲ့အခါမွာ သူက သူမကို ပို၍ပင္ရြံရွာသြားၿပီး အလုပ္ကို ခပ္ျမန္ျမန္ပင္အဆံုးသတ္ေလ၏။ သူက ေဘာင္းဘီကိုျပန္ဆြဲတင္ရင္း ထိုအခိုက္တြင္ ေသခ်င္ေနခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာမုယန္မုန္႔ကို မေတာ္တေရာ္ေတြဆက္ေျပာေနခဲ့၏။
မုယန္မုန႔္ကို အဓမၼက်င့္ၿပီးေနာက္ ဝမ္ရူဟြားသည္ တရားမ်ွတမႈက သူ႔ဘက္မွာရိွေနသၫ့္အလား ရြာလူႀကီးကို ရင္ေကာ့ကာမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လ်က္ ခင္ဗ်ားက ရြာလူႀကီးဆိုေတာ့ေရာ ဘာျဖစ္လဲ? ခင္ဗ်ား မုယန္မုန႔္ကိုရရင္ေတာင္ ခင္ဗ်ားရတာက က်ဳပ္သံုးၿပီးသားဖိနပ္စုတ္ပဲလို႔ဆိုေလ၏။
သူမရဲ့ရုပ္ရည္ ပ်က္စီးသြားၿပီးတာေတာင္ သည္လိုကံၾကမၼာမ်ိဳးနဲ႔ေတြ့ရလိမ့္ဦးမယ္လို႔ မုယန္မုန႔္ ဘယ္တုန္းကမွမေတြးမိခဲ့ေပ။ သည္လိုဆက္ဆံမႈမ်ိဳးကို ဆက္ရင္ဆိုင္ေနရဖို႔ျဖသ္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ သူမ သတ္ေသဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
သို႔အတြက္ သူမ ဆြဲႀကိဳးခ်ခဲ့ပါေသာ္ျငား ဝမ္ရူဟြားက သူမကိုကယ္ဆယ္ခဲ့ေပ၏။ သူမ ေသေၾကာင္းထပ္ႀကံလ်ွင္ သူမကို ရြာလူႀကီးဆီေပးပစ္မည္ဟု ဝမ္ရူဟြားကၿခိမ္းေျခာက္သည္။ အေလာင္းပဲက်န္ေနခဲ့လ်ွင္ေတာင္မွ သူက ရြာလူႀကီးဆီ သူမကိုအႏိုင္က်င့္ဖို႔ ေပးပစ္မည္ျဖစ္၏။
မုယန္မုန႔္မွာ အင္မတန္ေၾကာက္ရြံ႔သြားၿပီး ေသေၾကာင္းမႀကံရဲေတာ့ေပ။ ဤသို႔ျဖင့္ သူတို႔ႏွစ္ဦးမွာ အတူတူဆက္ေနၾကေလ၏။
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႔မိန္းမတစ္ေယာက္ အမိုးတစ္ခုတည္းေအာက္မွာ အတူတူေနၾကတဲ့ရလဒ္က ရွင္းသည္၊ အထူးသျဖင့္ သူတို႔ေတြက စတုတၴေျမာက္အတားအဆီးကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးတဲ့အခါမွာပင္။ ဝမ္ရူဟြားက မုယန္မုန႔္ကို မၾကာခဏ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတန္းဆက္ဆံတတ္သည္။ အထိအေတြ့ေတြက ႏွစ္သက္ဖို႔ေကာင္းသည္ကို သူသိသြားခဲ့ေသာ္လည္း သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ မုယန္မုန႔္က သူ႔ရဲ့ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအာသီသေတြကို ေျဖေလ်ွာ့ေပးႏိုင္တဲ့ အခန႔္သင့္ရိွေနေသာျပၫ့္တန္ဆာတစ္ဦးသာျဖစ္၏။ သူက သူမကို လံုးဝညီတူညီမ်ွမစဉ္းစားေပ။
နဉ္ရႈ သြားကိုက္ေနသၫ့္အလား ေလကိုစုပ္ယူလိုက္မိ၏။ မုယန္မုန႔္က တကယ္ကိုသနားစရာေကာင္းလြန္းသည္။ သူမ ဘယ္ကိုပဲသြားသြား၊ ကိစၥေတြထဲ အေၾကာင္းျပခ်က္မရိွ ဆြဲသြင္းခံရၿပီး ဆိုးရြားတဲ့အဆံုးသတ္ကိုသာ အၿမဲႀကံဳေနရသည္။
ဝမ္ရူဟြားက လူေရၿခံဳထားတဲ့သားရဲတစ္ေကာင္ပင္။ ရုပ္ရည္ပ်က္စီးေနတဲ့မိန္းမတသ္ေယာက္ကို အႏိုင္က်င့္ရတာကို သူက ဘယ္လိုလုပ္ဂုဏ္ယူေနႏိုင္ရတာလဲ? သူမအေပၚ အတင္းအဓမၼလုပ္ယူေနၿပီး သူ႔မွာ သူမကို အထင္ေသးဖို႔သတၲိရိွေနေသးသည္။ ရယ္ခ်င္စရာေကာင္းလြန္း၏။
ၿပီးေတာ့ ဒါက ေနာက္ပိုင္းနဲ႔ယွဉ္ရင္ ဘာမွမဟုတ္ေသး။ ရြာလူႀကီးကေတာင္ ဝမ္ရူဟြား မုယန္မုန႔္အေပၚဆက္ဆံတဲ့ပံုေၾကာင့္ သူမကိုသနားၿပီး အေဝးကိုပို႔ေပးဖို႔ ကူညီခဲ့သည္။
ေက်ာင္းကေနျပန္လာတဲ့ဝမ္ရူဟြားက မုယန္မုန႔္နဲ႔ရြာလူႀကီးတို႔ကို အတူတူေတြ့တဲ့အခါ သူက အေျခအေနကို ခ်က္ခ်င္းလြဲမွားေကာက္ခ်က္ခ်ၿပီး အိမ္ကိုေျပးသြားလို႔ ဘိုးဘြားပိုင္ဓားကိုဆြဲထုတ္လိုက္၏။ သူက အေျခအေနကိုေမးျမန္းတာေတာင္လုပ္မေနေတာ့ဘဲ ရြာလူႀကီးကို ဓားနဲ႔ျဖစ္ကတတ္ဆန္းထိုးၿပီး အဆံုးမွာေတာ့ မုယန္မုန႔္ရဲ့ဗိုက္ကို မေတာ္တဆထိုးမိသြားသည္။
မုယန္မုန႔္ ကိုယ္ဝန္ရိွေနတယ္ဆိုတာေပၚလာၿပီး သူမဆီကေန ေသြးေတြထြက္လာေတာ့သည္။ ဝမ္ရူဟြားမွာ အံ့ဩကာဆြံ႔အေနေလ၏။ မုယန္မုန႔္ရဲ့ႏွလံုးသားေလးက ျပာေတြႏွယ္ျဖစ္သြားကာ သူမသည္ အိမ္ေရ႔ွရိျွမစ္ထဲကို ခုန္ခ်သြားေတာ့၏။ ရြာသားေတြအားလံုး ျမစ္ထဲမွာ ရက္အေတာ္ၾကာရွာခဲ့ၾကေပမယ့္ သူမရဲ့အေလာင္းကိုရွာမေတြ့ခဲ့ေပ။
ဝမ္ရူဟြား အလြန္ပင္စိတ္ဓာတ္က်သြားသည္။ မုယန္မုန႔္ မရိွေတာ့မွသာ သူ သူမကိုခ်စ္ေနမိၿပီဆိုတာ သူနားလည္သြားသည္။ ဘဝရဲ့ရိုက္ခတ္မႈေနာက္တစ္ခုကိုခံစားရၿပီးေနာက္ သူလည္း ျမစ္ထဲခုန္ခ်ခ်င္စိတ္ျဖစ္လာသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ရြာလူႀကီးက သူ႔ကိုတားၿပီး ေက်ာင္းက ကေလးေတြက သူ႔ကိုဘယ္လို လိုအပ္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ သူမရိွရင္ သူတို႔ ဘာကိုမွမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့အေၾကာင္းေတြကို ကရားေရလႊတ္သလိုတတြတ္တြတ္ေျပာေလ၏။
ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ဝမ္ရူဟြားက ယန္မုန္႔၊ လူေတြက ကိုယ့္ကိုလိုအပ္ေနတဲ့အတြက္ ကိုယ္ဆက္ၿပီးရွင္သန္ေနဖို႔ကလြဲၿပီး ေရြးစရာမရိွလို႔ပါ။ အခ်ိန္ေရာက္လာရင္ ကိုယ္မင္းကိုလာရွာပါ့မယ္။ ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္၊ ဘလာဘလာ....စသည့္စကားမ်ားကို စိတ္ထဲမွဆို၏။
အခုေတာ့ နဉ္ရႈမွာ အသက္ရႉရခက္ေနသည္သာမကဘဲ ေခြၽးေစးေတြကိုပါ သုတ္ေနရေလ၏။ နဉ္ရႈရဲ့နဖူးမွာ ေခြၽးေစးေတြသီးေနတာကို ယြဲ႔လန္ျမင္တဲ့အခါ သူမက လက္ကိုင္ပဝါကို အလ်င္စလိုထုတ္ကာ သူမမ်က္ႏွာကိုသုတ္ေပးရင္းေမး၏။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ မမေလး?"
...