Unicode
" ကျန့်ကော ကျွန်တော်နဲ့တစ်နေရာလိုက်ခဲ့အုန်း"
"ဘယ်လဲ"
"လိုက်ခဲ့ပါဆို"
"ခဏအင်္ကျီလဲလိုက်အုန်းမယ်"
"မလဲနဲ့တော့ ကျန့်ကောက ဒီအတိုင်းနေလည်း ချောတယ်၊ အရမ်းကိုချောတာ၊ ဘာမှပြင်စရာတောင်မလိုဘူး"
" ဝမ်ရိပေါ်!!! ရူးနေလို့ငါက ဆွတ်ကျယ်အင်္ကျီ၊ဘောင်းဘီတိုနဲ့ လိုက်ခဲ့ရမှာလား"
ပြန်ကြားရပြီ အရင်တုန်းကတက်တက်ကြွကြွအသံလေး။မနေ့တုန်းက ပြန်လာကတည်းက မှိုင်ထွေနေတဲ့ ရှောင်းကျန့်ကြောင့် ရိပေါ် ရှောင်းကျန့်စိတ်ချမ်းသာအောင်ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ စဥ်းစားနေမိသည်။
ယခုတော့ ရုတ်တရက်ဆန်ဆန်ပြောလိုက်မိတဲ့ စကားကြောင့် ရှောင်းကျန့်အော်သံတက်ကြွကြွလေးကို ရိပေါ် ပြန်ကြားရတဲ့အတွက် ရိပေါ်မျက်နှာက အပြုံးတွေပိုမိုဖြစ်တည်လာသည်။
"ရိပေါ် ဘာရီနေတာလဲ"
" အမြဲတမ်းပြုံးနေပေးပါ ကျန့်ကော။ ကျွန်တော့်ရဲ့ပျော်ရွှင်မှုလေးက ပြုံးနေမှ ကျွန်တော်လည်း ပျော်မှာလေ"
"ငါ.....ငါ အင်္ကျီလဲလိုက်အုန်းမယ်"
ရှောင်းကျန့် လဲမယ့်အဝတ်အစားကိုယူပြီး ရေချိုးခန်းထဲအမြန်ဝင်ခဲ့သည်။
ရေချိုးခန်းထဲရောက်တာနဲ့ မျက်ဝန်းထဲကစီးကျလာတဲ့ မျက်ရည်တွေကို ရှောင်းကျန့် မထိန်းနိုင် ရိပေါ်မကြားအောင် အသံတိတ်ငိုကြွေးနေမိသည်။
ငိုရမယ့်အကြောင်းပြချက် ကောင်းစွာမရှိဘဲနှင့်ကို ရှောင်းကျန့်ရင်ဘတ်တွေအောင့်တက်လာတဲ့အထိ ငိုနေမိသည်။
ရိပေါ်ရဲ့မျက်ဝန်းတွေကို ကောင်းစွာရင်မဆိုင်ရဲလောက်တဲ့အထိတောင် ရှောင်းကျန့်ကြောက်နေမိသည်။
သူ့မျက်ဝန်းထဲက လိမ်ညာမှုတွေကို ရိပေါ်ရိပ်မိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဆိုတဲ့အသိနဲ့တင် ရှောင်းကျန့်ကြောက်တာကြောင့် မနေ့ကတည်းက ရိပေါ်မျက်ဝန်းတွေကို သေချာမကြည့်ရဲခဲ့ပေ။
"ကျန့်ကော ကြာနေပြီ.....အဲ့လောက်ထိပြင်စရာမလိုဘူးနော်။ ကျန့်ကောကို ကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်းကြည့်မှာ"
"အရူး!!!"
ရှောင်းကျန့် အဝတ်အစားအမြန်လဲပြီး ငိုထားတာမှန်းမသိသာအောင် မျက်နှာသစ်လိုက်သည်။
အပြင်ထွက်လာတော့ သူနှင့်အရောင်တူတဲ့အင်္ကျီကို ပြန်လဲထားတဲ့ရိပေါ်ကြောင့် ရှောင်းကျန့်ပြုံးလိုက်မိသည်။
"သွားရအောင် ကျန့်ကော"
"အင်း"
-------
ရိပေါ် ခေါ်လာတဲ့နေရာကြည့်လိုက်တော့ ဖုန်းဆိုင်ဖြစ်နေတယ်။
ရှောင်းကျန့်လည်း ရိပေါ် ဖုန်းရွေးနေတုန်း လျှောက်ကြည့်နေလိုက်သည်။
"ကျန့်ကော ပြီးပြီသွားမယ်"
"မြန်တာ"
"ပစ္စည်းက မှာပြီးသား ငွေချေယုံဘဲ"
"အော်အင်း အခုဘယ်သွားအုန်းမှာလဲ"
"ဒီနားက စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်က စားလို့ကောင်းတယ် သွားစားရအောင်"
"အင်း"
ရိပေါ် ရှောင်းကျန့်လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး စားသောက်ဆိုင်ထဲဝင်လာခဲ့သည်။
ရှောင်းကျန့်အတွက်ဟင်းတွေမှာပေးပြီး ဝယ်ထားတဲ့လက်ဆောင်ပစ္စည်း ရှောင်းကျန့်ကိုပေးလိုက်သည်။
"ရိပေါ် ဒီဟာက ဘာလဲ"
"လက်ဆောင်လေ"
"ဘာလို့ပေးတာလဲ ငါမယူချင်ဘူး"
"မနေ့တုန်းက ငါဘယ်လောက်စိတ်ပူနေလဲသိလား။ ဖုန်းမရှိတဲ့မင်းကို ဖုန်းဆက်ပြီးမေးလို့မရ။ သွားမယ်ဆိုတာပဲ ပြောပြီး နေရပ်လိပ်စာမပေးသွားတဲ့မင်းကို ဘယ်လိုက်ရှာရမှန်းမသိ။ ငါအရမ်းစိတ်ပူနေခဲ့တာ။ အဲ့ဒါကြောင့် မင်းဆီငါဖုန်းဆက်ဖို့လက်ဆောင်ဝယ်ပေးတာ။ နောက်ပြီး ကျွန်တော်နဲ့ဖုန်းဆင်တူလေ"
"မင်းဖုန်းက အသစ်ကြီးရှိသေးတာကို"
"ကျန့်ကောနဲ့ဖုန်းဆင်တူကိုင်ချင်လို့"
"ဘာကြောင့်လဲ။ ဘာကြောင့်ငါ့အပေါ်အရမ်းကောင်းပေးရတာလဲ"
"ဘာကြောင့်လဲဆိုတာ ကျွန်တော်ရော၊ ကျန့်ကောရော သိပါတယ်။ အဲ့ဒီစကားရဲ့အဖြေကိုနောက်ဆုံးစာမေးပွဲကျရင် တစ်ဘဝလုံးစာအတွက် ရည်ရွယ်ပြီးပြောပြမယ်"
ရှောင်းကျန့်ရဲ့မျက်လုံးတွေထဲ စိုက်ကြည့်ပြီး ရိပေါ်ပြောလိုက်တော့ နားရွက်ဖျားလေးတွေ ရဲတွတ်လာတဲ့ ရှောင်းကျန့်ကြောင့် ရိပေါ်အရမ်းအူယားမိသွားသည်။
"စား...စားရအောင်လေ"
"အင်းစားပါ ကျန့်ကောဝအောင်သာစား"
စကားတွေပြောပြီး မုန့်စားနေကြတုန်း ရိပေါ်ဖုန်းလာတာကြောင့် နံပါတ်ကြည့်လိုက်တော့ သူမသိတဲ့နံပါတ်ဖြစ်နေတယ်။
အစကမကိုင်ဘဲ ဖုန်းချပြစ်ပေမယ့် ဆက်တိုက်ခေါ်နေတာကြောင့် အရေးကြီးတဲ့ဖုန်းလားဆိုပြီးကိုင်လိုက်သည်။
ဖုန်းလည်းကိုင်လိုက်ရော တစ်ဖက်ကလူရဲ့ဖြေသံကိုကြားပြီး ရိပေါ် မျက်ရည်တွေဝဲတက်လာရသည်။
နူးညံ့သိမ်မွေ့တဲ့အသံ၊ သူအရမ်းတွေ့ချင်နေတဲ့ သူမရဲ့အသံ၊ ရိပေါ်တစ်ကိုယ်လုံး အေးစက်တောင့်တင်းပြီး မျက်ရည်ကျလာတဲ့အထိတောင် သူအရမ်းလွမ်းဆွတ်ခဲ့ရတဲ့သူမ။
".....''
"လာ....လာခဲ့မယ်။ အခုချက်ချင်းလာခဲ့မယ်။"
ရိပေါ် ဖုန်းချပြီး ရှောင်းကျန့်ကို တုန်ယင်နေတဲ့သူ့အသံကိုထိန်းကာပြောလိုက်သည်။
" ရှောင်းကျန့်...ငါတောင်းပန်ပါတယ် အခုချက်ချင်းသွားမှဖြစ်မယ်။ မင်း hotelပြန်နှင့်လိုက်တော့ "
"ရိပေါ်...."
စကားတောင်ဆုံးအောင်နားမထောင်ဘဲ ထွက်သွားတဲ့ရိပေါ်ရဲ့ ကျောပြင်ကိုကြည့်ပြီး ရှောင်းကျန့်တွေးမိလိုက်သည်က ထားသွားခံရတဲ့ ခံစားချက်က ဒီထက်ပိုနာကျင်မလား။
ဒါမှမဟုတ် ထားခဲ့ရမယ့် ခံစားချက်က ဒီထက်ပိုနာကျင်မလား။
ဝေခွဲမရတော့ပါ။
🍀 🍀 🍀
Zawgyi
" က်န့္ေကာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕တစ္ေနရာလိုက္ခဲ့အုန္း"
"ဘယ္လဲ"
"လိုက္ခဲ့ပါဆို"
"ခဏအကၤ်ီလဲလိုက္အုန္းမယ္"
"မလဲနဲ႕ေတာ့ က်န့္ေကာက ဒီအတိုင္းေနလည္း ေခ်ာတယ္၊ အရမ္းကိုေခ်ာတာ၊ ဘာမွျပင္စရာေတာင္မလိုဘူး"
" ဝမ္ရိေပၚ!!! ႐ူးေနလို႔ငါက ဆြတ္က်ယ္အကၤ်ီ၊ေဘာင္းဘီတိုနဲ႕ လိုက္ခဲ့ရမွာလား"
ျပန္ၾကားရၿပီ အရင္တုန္းကတက္တက္ႂကြႂကြအသံေလး။မေန႕တုန္းက ျပန္လာကတည္းက မွိုင္ေထြေနတဲ့ ေရွာင္းက်န့္ေၾကာင့္ ရိေပၚ ေရွာင္းက်န့္စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲ စဥ္းစားေနမိသည္။
ယခုေတာ့ ႐ုတ္တရက္ဆန္ဆန္ေျပာလိုက္မိတဲ့ စကားေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န့္ေအာ္သံတက္ႂကြႂကြေလးကို ရိေပၚ ျပန္ၾကားရတဲ့အတြက္ ရိေပၚမ်က္ႏွာက အၿပဳံးေတြပိုမိုျဖစ္တည္လာသည္။
"ရိေပၚ ဘာရီေနတာလဲ"
" အၿမဲတမ္းၿပဳံးေနေပးပါ က်န့္ေကာ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေလးက ၿပဳံးေနမွ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေပ်ာ္မွာေလ"
"ငါ.....ငါ အကၤ်ီလဲလိုက္အုန္းမယ္"
ေရွာင္းက်န့္ လဲမယ့္အဝတ္အစားကိုယူၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲအျမန္ဝင္ခဲ့သည္။
ေရခ်ိဳးခန္းထဲေရာက္တာနဲ႕ မ်က္ဝန္းထဲကစီးက်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို ေရွာင္းက်န့္ မထိန္းနိုင္ ရိေပၚမၾကားေအာင္ အသံတိတ္ငိုေႂကြးေနမိသည္။
ငိုရမယ့္အေၾကာင္းျပခ်က္ ေကာင္းစြာမရွိဘဲႏွင့္ကို ေရွာင္းက်န့္ရင္ဘတ္ေတြေအာင့္တက္လာတဲ့အထိ ငိုေနမိသည္။
ရိေပၚရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြကို ေကာင္းစြာရင္မဆိုင္ရဲေလာက္တဲ့အထိေတာင္ ေရွာင္းက်န့္ေၾကာက္ေနမိသည္။
သူ႕မ်က္ဝန္းထဲက လိမ္ညာမႈေတြကို ရိေပၚရိပ္မိသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတဲ့အသိနဲ႕တင္ ေရွာင္းက်န့္ေၾကာက္တာေၾကာင့္ မေန႕ကတည္းက ရိေပၚမ်က္ဝန္းေတြကို ေသခ်ာမၾကည့္ရဲခဲ့ေပ။
"က်န့္ေကာ ၾကာေနၿပီ.....အဲ့ေလာက္ထိျပင္စရာမလိုဘူးေနာ္။ က်န့္ေကာကို ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းၾကည့္မွာ"
"အ႐ူး!!!"
ေရွာင္းက်န့္ အဝတ္အစားအျမန္လဲၿပီး ငိုထားတာမွန္းမသိသာေအာင္ မ်က္ႏွာသစ္လိုက္သည္။
အျပင္ထြက္လာေတာ့ သူႏွင့္အေရာင္တူတဲ့အကၤ်ီကို ျပန္လဲထားတဲ့ရိေပၚေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န့္ၿပဳံးလိုက္မိသည္။
"သြားရေအာင္ က်န့္ေကာ"
"အင္း"
-------
ရိေပၚ ေခၚလာတဲ့ေနရာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဖုန္းဆိုင္ျဖစ္ေနတယ္။
ေရွာင္းက်န့္လည္း ရိေပၚ ဖုန္းေ႐ြးေနတုန္း ေလွ်ာက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
"က်န့္ေကာ ၿပီးၿပီသြားမယ္"
"ျမန္တာ"
"ပစၥည္းက မွာၿပီးသား ေငြေခ်ယဳံဘဲ"
"ေအာ္အင္း အခုဘယ္သြားအုန္းမွာလဲ"
"ဒီနားက စားေသာက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္က စားလို႔ေကာင္းတယ္ သြားစားရေအာင္"
"အင္း"
ရိေပၚ ေရွာင္းက်န့္လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီး စားေသာက္ဆိုင္ထဲဝင္လာခဲ့သည္။
ေရွာင္းက်န့္အတြက္ဟင္းေတြမွာေပးၿပီး ဝယ္ထားတဲ့လက္ေဆာင္ပစၥည္း ေရွာင္းက်န့္ကိုေပးလိုက္သည္။
"ရိေပၚ ဒီဟာက ဘာလဲ"
"လက္ေဆာင္ေလ"
"ဘာလို႔ေပးတာလဲ ငါမယူခ်င္ဘူး"
"မေန႕တုန္းက ငါဘယ္ေလာက္စိတ္ပူေနလဲသိလား။ ဖုန္းမရွိတဲ့မင္းကို ဖုန္းဆက္ၿပီးေမးလို႔မရ။ သြားမယ္ဆိုတာပဲ ေျပာၿပီး ေနရပ္လိပ္စာမေပးသြားတဲ့မင္းကို ဘယ္လိုက္ရွာရမွန္းမသိ။ ငါအရမ္းစိတ္ပူေနခဲ့တာ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ မင္းဆီငါဖုန္းဆက္ဖို႔လက္ေဆာင္ဝယ္ေပးတာ။ ေနာက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ဖုန္းဆင္တူေလ"
"မင္းဖုန္းက အသစ္ႀကီးရွိေသးတာကို"
"က်န့္ေကာနဲ႕ဖုန္းဆင္တူကိုင္ခ်င္လို႔"
"ဘာေၾကာင့္လဲ။ ဘာေၾကာင့္ငါ့အေပၚအရမ္းေကာင္းေပးရတာလဲ"
"ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ေရာ၊ က်န့္ေကာေရာ သိပါတယ္။ အဲ့ဒီစကားရဲ႕အေျဖကိုေနာက္ဆုံးစာေမးပြဲက်ရင္ တစ္ဘဝလုံးစာအတြက္ ရည္႐ြယ္ၿပီးေျပာျပမယ္"
ေရွာင္းက်န့္ရဲ႕မ်က္လုံးေတြထဲ စိုက္ၾကည့္ၿပီး ရိေပၚေျပာလိုက္ေတာ့ နား႐ြက္ဖ်ားေလးေတြ ရဲတြတ္လာတဲ့ ေရွာင္းက်န့္ေၾကာင့္ ရိေပၚအရမ္းအူယားမိသြားသည္။
"စား...စားရေအာင္ေလ"
"အင္းစားပါ က်န့္ေကာဝေအာင္သာစား"
စကားေတြေျပာၿပီး မုန့္စားေနၾကတုန္း ရိေပၚဖုန္းလာတာေၾကာင့္ နံပါတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမသိတဲ့နံပါတ္ျဖစ္ေနတယ္။
အစကမကိုင္ဘဲ ဖုန္းခ်ျပစ္ေပမယ့္ ဆက္တိုက္ေခၚေနတာေၾကာင့္ အေရးႀကီးတဲ့ဖုန္းလားဆိုၿပီးကိုင္လိုက္သည္။
ဖုန္းလည္းကိုင္လိုက္ေရာ တစ္ဖက္ကလူရဲ႕ေျဖသံကိုၾကားၿပီး ရိေပၚ မ်က္ရည္ေတြဝဲတက္လာရသည္။
ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕တဲ့အသံ၊ သူအရမ္းေတြ႕ခ်င္ေနတဲ့ သူမရဲ႕အသံ၊ ရိေပၚတစ္ကိုယ္လုံး ေအးစက္ေတာင့္တင္းၿပီး မ်က္ရည္က်လာတဲ့အထိေတာင္ သူအရမ္းလြမ္းဆြတ္ခဲ့ရတဲ့သူမ။
".....''
"လာ....လာခဲ့မယ္။ အခုခ်က္ခ်င္းလာခဲ့မယ္။"
ရိေပၚ ဖုန္းခ်ၿပီး ေရွာင္းက်န့္ကို တုန္ယင္ေနတဲ့သူ႕အသံကိုထိန္းကာေျပာလိုက္သည္။
" ေရွာင္းက်န့္...ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ အခုခ်က္ခ်င္းသြားမွျဖစ္မယ္။ မင္း hotelျပန္ႏွင့္လိုက္ေတာ့ "
"ရိေပၚ...."
စကားေတာင္ဆုံးေအာင္နားမေထာင္ဘဲ ထြက္သြားတဲ့ရိေပၚရဲ႕ ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ၿပီး ေရွာင္းက်န့္ေတြးမိလိုက္သည္က ထားသြားခံရတဲ့ ခံစားခ်က္က ဒီထက္ပိုနာက်င္မလား။
ဒါမွမဟုတ္ ထားခဲ့ရမယ့္ ခံစားခ်က္က ဒီထက္ပိုနာက်င္မလား။
ေဝခြဲမရေတာ့ပါ။
🍀 🍀 🍀